öuitmlanïr.
örtalirtQ van couperus.
i/d
booten naar de plaats gesleurd, alwaar hij en zijne roeiers
van een dertigtal vissehers allerlei beleedingen en mis
handelingen heeft te verduren gehad, zoodat hij te zijner
beveiliging met geladen pistool dreigde, zonder er even
wel gebruik van te hebben gemaakt. Na daar een paar
uren te zijn gevangen gehouden, werden hij en de zijnen
ontslagen. Van het voorgevallene is procesverbaal opge
maakt en naar de bevoegde autoriteit opgezonden."
De mosselhand el op Engeland, vroeger het uit
sluitend praerogatief der Zeeuwen, wordt sinds een paar
jaren ook door de Tesselaars met goed gevolg gedreven,
en levert voor 't oogenblik, zoolang de warmte uitblijft,
een goed bestaan op. Het schelpenvisschen, een zwaar
werk dat zelden opbrengt wat er aan verdient moest
Worden, gaat aanhoudend doordagelijks worden gemid
deld 150 a 200 kub. ellen aan wal gebracht.
(Het Vaderland.)
Ter eere van Jeanne d'Arc zullen te Orleans den
8™ Mei a. groote feesten gehouden worden. De aarts
bisschop van Orleans, de heer Dupanloup, zal in de kerk
een prediking houden ten gunste van de heiligverklaring
der Maagd van Orleans bij haar leven als tooveres
verbrand. Hij heeft alle bisschoppen uitgenoodigd wier
diocese in de legende van Jeanne d'Arc betrokken wordt.
Te Leamington (graafschap Warwick) heeft men
eene merkwaardige overeenkomst gesloten met den her
tog van Warwick. De hertog is voor 5400 gulden 'sjaars
gedurende 30 jaar pachter geworden van de rioolmest
die de plaats met hare 13000 inwoners oplevert. Het
plaatselijk bestuur heeft zich daarvoor verbonden om
het rioolwater op te pompen en te leiden naar de goede
ren van den hertog, die op ruim een half uur afstand
van de stad gelegen zijn, waar ze te beginnen met Maart
1810 tot het vloeien der landerijen gebezigd zullen
Worden.
Den 11™ April heeft de politie te Parijs drie etablis
sementen van het Quartier Latin doorzocht, waar men
zich aan verboden hazardspelen overgaf. In een dier
inrichtingen, in de rue Monsieur-le-Prince, waren niet
minder dan 91 spelers bijeen, welke zich met het bacca-
rat-spel bezig hielden. Algemeene verwarring heerschte
«r bij de komst der politie. Men wilde vluchten, maar te
vergeefs, de commissaris maakte proces-verbaal en
schreef de namen der aanwezigen op. In de rue Vaugi-
rard waren 10 mensehen bijeen. Er waren bekende val-
sche spelers onder. In de rue Médieis werden 24 per
sonen gevonden. De aanwezigen bekenden dat de
gewone spelen het baccarat en landsquenet waren. Uit
de bekentenissen der 185 personen, die op heeter daad
betrapt zijn, blijkt dat de eigenaars dezer drie in
richtingen het spel begunstigden; dat ieder er deel
aan kon nemen; dat men zeer hoog speelde. Som
mige studenten verloren in eenige dagen 3 a 4000
franken. De heterogeenste elementen vereenigden zich
in die speelhuizen. Behalve een groot aantal jonge stu
denten, handelsbedienden, kooplieden, artisten, vond
men er eenige letterkundigen, acteurs, slachtersjongens,
koffiehuisjongens, huisknechts en andere dienstboden,
eenige jonge vrouwen van verdachte zeden, en ten slotte
valsche spelers van professie en boeven.
De stad Croydon in Engeland, drie uur ten zuiden
Van Londen, gebruikt het stads riool- en gotenwater om
daarmede graslanden te vloeien, en bevindt zich"wel
daarbij. In 1868 heeft zij daarvoor 14 j bunder land in
gebruik genomen die voor 4500 gulden verhuurd waren.
Gedeeltelijk stonden daarop gebouwen, een ander gedeelte
werd door wegen en pleinen ingenomen, zoodat er niet
meer dan ruim 12 bunders om te vloeien overbleven,
waarmede in Maart begonnen is. Van Maart tot October
bebben nu deze gronden, aan verkoop van gras, opge
bracht 7173 gulden. Wanneer men de verhuurde beweiding
daarbij, en de uitgaven daaraf trekt, verkrijgt men eene
Zuivere opbrengst van 11,423 gulden of van 816 gulden
per bunder.
In 'tjaar 1851 is te Norwich eene jonge vrouw
spoorloos verdwenen. Haar echtgenoot was een geacht
burger en in die dagen het voorwerp der algemeene
deelneming. Gelijk alle dingen evenwel werd, hoewel
steeds onopgelost, het raadsel der verdwijning van die
vrouw vergeten. Doch, nu eenige maanden geleden, vindt
men bij 't sloopen van een buitenplaats in de buurt der
stad, achter een muurtje, dat langs een eenzamen weg
stond, de half vergane ledematen van een lijk verspreid
liggen. Algemeen was de sensatie die dit maakte. Dade
lijk kwam natuurlijk het verdwijnen van die vrouw, nu
18 jaar geleden, weer ter sprake; ja men had het lijk
berkend aan de buitengewone zwaarte en vorm van voe
ten en handen. Te midden van die spanning begeeft
zich de echtgenoot van haar, wier lijk men meende ge
bonden te hebben, geheel uit eigen beweging tot den
rechter en stelt zich in staat van beschuldiging, als
z'jnde de moordenaar.
De zaak wordt geïnstrueerd, de getuigen gehoord, en
de man, die eerst zichzelf beschuldigd had, pleit nu, ge
lijk het heet: „niet-schuldig," en ontkent datgene, waarop
vooral de verdenking tegen hem rustte. Het geding loopt
ten einde: de jury spreekt het schuldig, en de rechter
de doodstraf uit. Doch nu bemoeit de pers zich met de
zaak, en het betoog wordt geleverd, dat de doodstraf
niet mag uitgevoerd worden, omdat de beschuldigde zijn
onschuld voor den rechter had volgehouden, en de En-
gelsche rechtspleging de doodstraf slechts toelaat na
bekentenis van de misdaad. Anderen beweren, dat het
latere „niet-schuldig" de vroegere zelfbeschuldiging
niet wegnam. Ginds waarschuwde een blad, dat de jury
onder den indruk der geheimzinnige feiten geen onbe-
neveld oordeel had uitgebracht. En te midden van dat
alles krijgt de rechter een anouiemen brief, die voorgeeft
gedicteerd te zijn door de vermoord geachte zelvedeze
toch zou in 1851 zekeren vroegeren minnaar van haar,
een zekeren Worseltine, thans overleden, te Londen
hebben opgezocht en sedert met hem onder een anderen
naam geleefd hebben. De rechter neemt wijselijk van
dien brief geen notitie; doch door een indiscretie komt
het schrijven in de bladen, en vindt onder het publiek
zijn voor- en tegenpartij. Men verwijt den rechter dat
hij zulk een schrijven ter zijde legt. Twee dagen gaan
voorbij en een nieuwe brief arriveert, ditmaal schijnbaar
echt, doch ongeteekend, waarin de opmerking voorkomt,
dat in 1851 de heer Worseltine niet te Londen was en
dus de eerste anonieme brief onwaarheid sprak. „Doch,"
zoo eindigt de schrijver, als onder den indruk eener pijn
lijke herinnering, „wat heb ik eigenlijk met die akelige
geschiedenis te maken!"
De moordenaar William Sheward is jl. Dinsdag in de
gevangenis te Norwich opgehangen.
Thermometerstand.
23 April 'sav. 11 u. 60 gr.
24 'smorg.7u.56gr.'smidd.lu.61gr.
Algemeen overzicht.
Omtrent de onderhandelingen tusschen België en
Frankrijk zegt 1'Etoile Beige in haar heden te Brussel
verschenen nommer dat de Belgische regeering bereid
is om, met toestemming der keizerlijke regeering, het
conflict te onderwerpen aan de arbitrale uitspraak der
Europeesche mogendheden, welke indertijd de neutrali
teit van België waarborgden.
Wat den minister Frère-Orban betreft, deze wordt
heden avond te Brussel terug verwacht en zal Dinsdag
in de zitting der kamer van afgevaardigden de ge
vraagde inlichtingen geven omtrent den stand der han
gende quaestiën.
Bij de in ons nommer van gisteren met een enkel
woord vermelde beraadslaging over het voorstel van
den heer Picard in het Fransch wetgevend lichaam tot
opheffing der wet op de algemeene veiligheid, is ook de
quaestie der jury weder ter sprake gekomen. Veel nieuws
werd daarover noch van de zijde der oppositie, noch van
dezijdederregeeringaangevoerd. De heer Picard citeerde
de Engelsche uitspraakde vrijheid i s de jury, en ver
klaarde dat geene natie waarlijk vrij kon genoemd wor
den als zij niet de jury bezat, althans in drukpersdelicten.
De regeering voerde hiertegen, bij monde des ministers
Baroche, het oude argument aan, dat leden der rechter
lijke macht met meer bedaardheid en kalmte de zaken
kunnen overwegen en minder vatbaar zijn voor de pressie
der publieke opinie. In antwoord hierop werd echter
door den heer Pelletan het ook al niet nieuw argument
ontwikkeld dat in de tegenwoordige omstandigheden
bij politieke drukpersdelicten de rechterlijke macht
moet beslissen tusschen de regeering en het betrok
ken dagblad, waarbij eene vrijspraak eene nederlaag
wordt voor het gouvernement. Van de zijde der midden
partij in het wetgevend lichaam werd beweerd dat wel de
jury in drukpersdelicten noodzakelijk was, maar dat hare
invoering behoorde te worden uitgesteld totdat de be
volking eenige meerdere politieke ontwikkeling zou
hebben verkregen. Gelijk het met allo transigeerende
middenpartijen gaat, maakte zij zich, naar ons voorkomt,
ook hierbij op dit punt aan eene inconsequentie schuldig.
Waar zij de Fransche natie ontwikkeld genoeg acht voor
het algemeen stemrecht, gaat het daar wel op om haar
terzelfder tijd niet ontwikkeld genoeg voor de jury te
verklaren, terwijl daarbij toch nog slechts een meer be
schaafd gedeelte dor natie in aanmerking behoeft te
komen?
Dezer dagen is door het Engelsch lagerhuis in tweede
j lezing met 248 tegen 144 steramen een wetsontwerp aan
genomen tot afschaffing der bestaande wet, houdende
verbod tegen het huwelijk van een weduwnaar met eene
zuster zijner overleden vrouw. Die wet werd in de laatste
jaren nooit in acht genomen en alle autoriteit daarvan
was bij het Engelsch publiek reeds lang verdwenen. Dit
belette intusschen niet dat allerlei procedures hiervan het
gevolg waren en de rechter dergelijke verbintenissen
met het oog op die wet moest blijven qualificeeren en de
daaruit geboren kinderen als onecht beschouwen. De vrij
aanzienlijke minderheid, en daaronder behoorde de solli-
citor-general, voerde als hoofdargument aan dat door de
afschaffing der bedoelde wet revolutiën op dat punt in
de huisgezinnen zouden worden in het leven geroepen en
tot dusverre bestaan hebbende verhoudingen geheel en al
zouden veranderen. De sollicitor general voerde overigens
nog tothandhaving der bestaande wet aan: dathare afschaf
fing al weder den kring der betrekkingen zou verkleinen,
waarin de hartstocht wordt buitengesloten. „Met allen
mogelijken eerbied voor andersdenkendenzoo eindigde
deze spreker en met deelneming in het leedwezen
van hen die deze wet hebben geschonden, hoop ik het
huis te zien verklaren dat de bestaande oude en goede
wetgeving steeds gunstige resultaten heeft opgeleverd en
niets is aangevoerd waardoor de noodzakelijkheid tot
afschaffing dier wet wordt bewezen." Deze boop van
den sollicitor-general zal echter niet worden verwezen
lijkt. De derde lezing toch is in dit geval slechts eene
formaliteit.
Gisteren heeft een lid der Italiaansche kamer van
afgevaardigden eene interpellatie tot de regeering ge
richt omtrent de samenzwering, welke dezer dagen,
gelijk wij mededeelden, te Milaan is ontdekt geworden.
De minister van binnenlandsche zaken bevestigde het
bericht dier ontdekking en verklaarde dat eenige in
beslag genomen stukken het bewijs leverden van eene
leiding uit het buitenland. Waarschijnlijk schrijft dus
de regeering deze samenzwering toe aan de Bourbonsche
partij.
In de laatste dagen wordt, behalve de bekende candi-
daten voor de Spaansche kroon koning Ferdinand van
Portugal, de hertog van Montpensier en de hertog van
Aosta, nog een Pruisische prins genoemd, waarvan bij
het voorloopig bewind te Madrid sprake zou wezen.
Prins Frederik Karei Nicolaas van Pruisen zou namelijk
insgelijks in aanmerking komen. Deze, in 1828 geboren,
is cavalerie generaal in Pruisischen dienst en in 1854
gehuwd met eene prinses van Anhalt. Prins Karei is de
zoon van prins Frederik Karei Alexander, broeder van
den tegenwoordigen koning van Pruisen, die in 1861
den troon besteeg. Prins Frederik Karei Alexander,
de vader van den candidaat, bevindt zich thans sedert
eenige dagen te Parijs, woont verschillende wapen
schouwingen bij, en staat volgens de dagbladen op zeer
vertrouwelijken voet met keizer Napoleon. Onder de
bijzonderheden, welke de Kölnische Zeitung omtrent
zijn verblijf te Parijs mededeelt, behoort ook dat hij
dezer dagen een groot ijzeren ledikant, waarop zijn
vader Frederik Wilhelm III in 1815 te Parijs zou hebben
geslapen, heeft ontdekt en aangekocht.
De coupons der 6 pet. Russische certificaten, admini
stratie Hope c»., Ketwich Yoombergh en wed'. W.
Borski, verschenen 1/13 Januari 1869, worden betaald
de coupons groot Rs. 30 in Bank Assignatiën met f 13.90.
15 Zilver -24.33.
Prijzen van effecten.
Amsterdam 24 April 1869.
Nederland. Certific. Werkelijke schuld
dito dito dito
dito dito dito
Aand. Handelmaatschappij
dito exploitatie Ned. staatssp.
België. Certificaten bij Rothschild
Rusland. Obligatiën 1798/1816
Certific. adm. Hamburg
dito Hope Co. 1855, 6e serie
dito f 1000 1864
dit£—f.1000 1866
ObligrHopc^êo. Leening 1860
Certific.
I n script. Stfegiitz Co. 2e a 4e L.
i Obligatiën /iSfiï
"Certificaten ,-i»
Aand. spoorweg Gr. Maatsch.
dito spoorweg Poti-Tiflis
dito dito 1868
21 pet.
3 p
4
4i
2j
li
5
4
4
4
6
5
541
631
851
591
931
711
741
249
811
641
202-
79£
7SJ
