öuttfttlartix
Verkiezingen in Engeland.
bij alle gebeurtenissen van dien aard waarneemt. Even
als in het jaar 1755 te Lissabon, evenals in 1783 te Mcs-
s'na, zag men in sommige steden de bevolking, van haar
eersten schrik bekomen, de puinhoopen onderzoeken om
door diefstal en plundering datgene meester te worden
^at de woede der elementen nog gespaard had. Hoewel
onmachtig om dergelijke wanordelijkheden tegen te
Saan hebben de plaatselijke overheden evenwel in de
°>'ganisatie der eerste hulpmiddelen een bijzonderen
Moed en koelbloedigheid ten toon gespreid. De leden
van vreemde consulaten en in het bijzonder de Fransche
agenten hebben van de lofwaardigste opoffering en zelf
verloochening blijken gegeven.
»De algemeene neiging tot liefdadigheid doet de Peru-
Viaansche bevolking niet minder eer aan. De opbrengst
4er eerste inschrij vingen heeft ieders verwachting over
troffen, en dagelijks worden zij nog vermeerderd.
De aannemer van den spoorweg van Arequipa heeft
®venals de pachter der guano 200,000 franken geschon
ken, de bankiers hebben 500,000 piasters geleend zonder
Premie of interest. Eindelijk zijn nog ontzaglijke bazars
van linnen, schoeisel en kleeren door de vreemde en
mtandsche handelshuizen georganiseerd.
«Het totale cijfer der verliezen den 13 Augustus door
tei'U geleden is nog niet berekend kunnen worden; men
begroot het echter op 200 millioen piasters (400,000,000
gulden).
„De aardbeving die door de eerste berichten tot de
8treek tusschen den 11 en 23° Zuiderbreedte beperkt
V'erd, heeft zich ook in Chili en in Ecuador doen ge-
Voelen."
TThermonieterstand.
13 Nov.'s av. 11 u. 42 gr.
14 's inorg.7 u.41 'smidd. lu.47 gr.
Algemeen overiicht.
Dagelijks blijkt meer en meer dat de Napoleontische
regeering ter kwader ure op het denkbeeld is gekomen
°m vervolgingen in te stellen tegen eenige dagbladen
ter zake van het openen der inschrijvingslijsten tot het
°Prichten van een monument voor Baudin. Zoo leest
Men thans in 1'Electeur den volgenden brief van den be
roemden staatsman en rechtsgeleerde Berryer:
„Mijnheer de redacteur,
„Op 2 December 1851 heb ik in de nationale vergade
ring, vereenigd in de mairie van het 10® arrondissement,
€en besluit uitgelokt en verkregen waarbij de president
republiek werd vervallen verklaard en buiten de
rret gesteld, terwijl de burgerij tevens werd opgeroepen
verzet tegen de wetschending waaraan de president
zMh schuldig maakte.
„Dit decreet is te Parijs, zooveel zulks mogelijk was,
Publiek gemaakt.
„Mijn ambtgenoot, de heer Baudin, heeft op energieke
vvijze gehoorzaamd aan deze bevelen der nationale ver
gadering; hij werd daarvan het slachtoffer en ik gevoel
verplicht om deel te nemen aan de inschrijving, ge-
°Pend om op zijn graf als zoenoffer een monument te
dichten."
Het officieus regeeringsorgaan le Constitutionnel be-
Vat intusschen een artikel om te betoogen dat dergelijke
'banifestatiën als de inschrijving voor Baudin, in „hetdoor
ïevolutiën omgeploegd Frankrijk" liever moesten ver
deden worden. Tot op zekere hoogte kan dit misschien
borden toegegeven, doch dit levert nog geenerlei ver
achtende omstandigheden op voor de keizerlijke regee-
ring;
waar zij ook hier wederom de rechterlijke macht
Haeht te gebruiken als werktuig en gevangenisstraf of
"oeten als middelen om te regeeren. Dat vervolgingen,
thans wegens de inschrijving voor Baudin worden
dgesteld, verzet uitlokken is onder deze omstandigheden
^an ook zeer natuurlijk.
Hehalve hetgeen wij gisteren mededeelden nopens de
^°rding der curieuse wet van 1858 omtrent de manoeu-
Vfea rintérieur, vermelden wij nog dat bij de discussiën
^'Schillende rechtsgeleerden wezen op het elastiek en
b'et alle strafrechterlijke beginselen strijdig karakter
4ezer wet. Zekere heer Riché betoogde toen, met de
b'eest naïeve onbeschaamdheid, dat deze wet niet te veel
Pit een juridisch oogpunt moest beschouwd worden
dat men niet te zeer moest hechten aan eene in de
j^culteiten der rechtsgeleerheid verkregen angstvallig
heid De minister Baroche zeide daarop den heer
^iché dank voor zijne juiste opmerkingen; de meer-
Mheid juichtte den heer Riché toe, en deze werd later
*°t belooning zijner diensten lid van den staatsraad.
De gisteren voor de rechtbank der Seine aangevangen
b'ocedure tegen de redacteurs van 1'Avenir national, le
ieveil, la Tribune en la Revue politique, is nog niet
®ecindigd. Intusschen weet le Gaulois te verhalen van
b6t>e uitgebreide samenzwering, welke door de Fransche
peering zou ontdekt zijn, waardoor de strenge toepas-
Slng der wet van 1858 noodzakelijk is geworden.
H het Pruisisch huis van afgevaardigden zijn eenige
wetsontwerpen ingediend tot wijziging der bestaande
onderwijswet. Bij deze nieuwe wetsontwerpen wordt de
bezoldiging der onderwijzers verhoogd en een pensioen
fonds voor hunne weduwen en kinderen in het leven
geroepen. De regeering wenscht overigens, hoewel het
stelsel van verplicht onderwijs handhavende, dit niet
langer geheel kosteloos te doen genieten.
De hoofdbepalingen van het Oostenrijksch wetsont
werp omtrent de legerorganisatie zijn door den rijksraad
aangenomen geworden. Het ministerie von Beust heeft
thans zijne verlangde 800,000 man, terwijl ook met de
vereischte meerderheid van twee derde deel der uitge
brachte stemmen art. 13 van het wetsontwerp is aange
nomen. Daarbij wordt bepaald dat in dit cijfer van
800,000 in de eerstvolgende tien jaren door geen besluit
van den rijksraad verandering kan worden gebracht.
Gisteren heeft lord Stanley eene redevoering gehouden
op eene vergadering van kiezers te Lynn. Daarin sprak
hij zijne vrees uit voor onlusten in het oosten en voorzag
gevaren voor Turkije niet van buiten, maar als gevolg
van den binnenlandschen toestand. Deze mededeelingen
schijnen te Londen een ongunstigen indruk te hebben
gemaakt.
De Spaansche revolutie schijnt een gunstigen invloed
te hebben uitgeoefend op de verhouding tusschen Spanje
en de Zuid-Amerikaansche republieken Chili, Peru en
Ecuador. Men verneemt dat er thans gegronde hoop be
staat op het sluiten eener vrede-overeenkomst tusschen
beide partijen.
Aan een brief uit Londen ontleenen wij het volgende
De groote dag nadert. De 11de November, ziedaar de
beslissende dag! Dan wordt beslist wie de zege be
halen zalde tory- of de liberale partij en wie eerste
minister zijn zalDisraëli of Gladstone.
Indien het voldoende was de strijdklaroen te steken
om te overwinnen, en zich een lauwerkroon op het hoofd
te drukken om het recht te hebben een Caesar's houding
aan te nemen, gewis de overwinning van het conserva
tisme ware zeker. Nooit droegen die mannen van het
verleden het hoofd hooger, nooit spreidden zij zulk een
tergend vertrouwen ten toon. Wanneer men hen hoort
zou men denken dat zij het lot van geheel Engeland in
hun hand hebben.
Het getal zetels waaromtrent geen strijd zal plaats
hebben en waarvan de richting der bezitters bij gevolg
vooruit bekend is, beloopt 332. Van dit getal zijn er 216
bepaald voor de liberalen en slechts 116 vóór de conser
vatieven. Dat maakt een verschil van 100. Ten einde
den dank van den heer Disraëli te verdienen onderstel
ik eens dat daar, waar strijd bestaat, het getal stemmen
voor elke der beide strijdende partijen even groot is,
welnu zelfs van dit standpunt, waarop ik mij plaats en
waarvoor de conservatieven mij, indien zij billijk willen
wezen, bijzonder dankbaar mogen zijn zouden de libe
ralen, die in het vorig lagerhuis hoogstens eene meer
derheid van 60 stemmen hadden, in de nieuwe vertegen
woordiging eene meerderheid van 100 stemmen hebben.
Het zou overigens geen reden tot verwondering geven,
indien het gebeurde dat in spijt van den reformbUl
het nieuwe lagerhuis, wat de maatschappelijke positie
der leden aangaat, weinig van het vorige verschilde.
Van dit oogenblik af is het reeds bijna zeker dat het
uit dezelfde maatschappelijke elementen samengesteld
zal zijn. De reden daarvan is dat men de zeden van
een land niet plotseling door eene bij eene stemming
aangenomen wet veranderen kan. Hoewel ik geenszins
durf beweren een profeet te zijn, heeft het toeval mij,
wanneer ik een voorspelling waagde, wel eens ge
diend. Ik beweerde vroeger steeds dat de reformbUl
vruchten zou dragen, maar niet zoo heel spoedig. Ik ver
giste mij toen niet; de gebeurtenissen bewijzen het.
Neen, de heer Lowe was een valsch profeet toen hij ons,
voor het geval der aanneming van die kieswet, het einde
der wereld voorspelde. Niet dat hij geheel en al ongelijk
had met den bill van 1867 bij het houten paard te verge
lijken, hetwelk de Trojanen de vermetelheid hadden bin
nen hunne muren te slepen. Tusschen dezen bill en dat
houten paard bestaan zekere punten van overeenkomst;
dat zal men moeten toestemmen. Er konden ook wel
eens in den een of anderen nacht Grieken uit den buik
van die noodlottige machine komen kruipen. Maar dat
oogenblik is nog ver verwijderd. De candidaturen van
werklieden zijn weinig talrijk en worden door de libera
len, die glacé handschoenen dragen, met minachting en
door de werklieden zelf met onverschilligheid bejegend,
j Het is vreemd, betreurenswaardig, maar het is nu een-
j maal zoo en niet anders. De kiezers te Chelsea, om maar
i éen voorbeeld te neemen, hebben aan een baronet,
sir Henry Heare, de voorkeur gegeven boven een werk
man, den heer Odger. Waarom? Gij meent misschien
dat sir Henry Heare een groot talent bezit en aan het
vaderland belangrijke diensten bewezen heeft? Ochneen!
zijne titels voor de candidatuur gronden zich op zijn
titel: hij mag«> voor zijn voornaam schrijven. Wat zijne
politieke antecedenten betreft: de geschiedenis daarvan
is noch zeer stichtelijk, noch zeer lang. Voor Windsor
gekozen verloor hij eens zijn zetel, onder beschuldiging
van omkooping van kiezers.
Ziedaar de figuur van sir Henry Hearewat den heer
Odger betreft, deze is de zoon van een arm mijnwer
ker. Toen hij vier jaren oud was, stierf zijn vader.
Zijne moeder werd voorts van smart krankzinnig.
Hij ontving geene andere opvoeding dan die hij kon
verkrijgen onder zijn strijd tegen de tyrannie der om
standigheden. Maar er bestaan mannen die men vormt
en mannen die zich zelf vormen. De heer Odger is een
van deze laat sten. Hij heeft in zeker opzicht zijne tegen
woordige positie met groote inspanning veroverd. Bezit
hij daarom soms minder verdienste? Een kundig, talent
vol, eerlijk man zijnde was hij een van de eersten onder
zijne klasse om de sympathie van de regeeringskringen
voor de slavenhouders in den oorlog tusschen Noord- en
Zuid-Amerika te veroordeelen. Als lid der Reform league
heeft hij meer dan iemand medegewerkt tot de aan neming
der parlementaire hervorming, een resultaat van de pres
sie door de publieke opinie op het lagerhuis uitgeoefend.
Niemand was beter dan hij te huis en hij heeft dit
vooral voor de commissie van enquête getoond in de
vraagstukken betrekkelijk de vereenigingen tot onder
linge samenwerking, het trade-unionismeen de verhou
ding tusschen arbeid en kapitaal. Overigens moet men
hem ook de gerechtigheid laten wedervaren dat zijne
toewijding aan de zaak der werklieden, die ook tevens
de zijne is, hem nooit onrechtvaardig jegens de patroons
gemaakt heeft, hem niet belet heeft moedig tegen de
volksvooroordeelen te strijden en zich tegen de werk
stakingen te verzetten wanneer deze hem niet billijk
voorkwamen. Doch het is waar dat de heer Odger geen
baronnet is!
Wat is voorts het geval geweest? Om de krachten van
de oppositie niet te verdeelen had hij er in toegestemd
om aan het oordeel van drie scheidsrechters de quaestie
te onderwerpen wie van beiden, hij of sir Henry Heare,
de minste kansen had, onder belofte dat hij, zoo de be
slissing hem ongunstig mochtzijn,zichzouterugtrekken.
Het pleit werd in zijn nadeel beslist. De heeren Stans-
feld, Hugues en P. A. Taylor, wier sympathie voor de
arbeidende klasse niet twijfelachtig is, hebben verklaard
dat er in het zeer liberaal district Chelsea voor de
candidatuur van den heer Odger geen plaats was. Overi
gens zeg ik u niets van de onwelvoegelijke spotternijen
die de heer Odger zich door zijne „verwaandheid" van
menig zoogenaamd liberaal blad op den hals haalde.
Wat de onverschilligheid van de arbeiders zelf betreft,
zij heeft meer dan een oorzaak.
De Engelschen kennen het gevoel van gelijkheid niet.
Een Engelsch werkman zal er trotsch op zijn in het par„
lement door een lord vertegenwoordigd te worden, enkel
en alleen omdat hij een lord is. De eerbied voor titels,
de vergoding van den rijkdom, de glans der maatschap
pelijke positie veroorzaken hier een ontzaglijken invloed,
en deze invloed heeft te diep wortels geschoten in het
volk om zoo maar in eens te verdwijnen.
Voorts zien de werklieden over het algemeen niet ge
noeg de voordeelen in van het werkzaam deel dat zij in
het politiek leven kunnen nemen. De verbetering van
hun maatschappelij ken toestand, de verhooging van hun
loon, de vermindering van het aantal werkuren, dat gaat
hun vóór alles ter harte, en alleen de verstandigsten
onder hen weten door welk een nauwen band de maat
schappelijke hervormingen aan het genot van politieke
rechten verbonden zijn. In het debat over de parlemen
taire hervorming toonde de aanwezige minister van bin-
nenlandsche zaken, de heer Gathorne Hardy, zich zeer
bevreesd voor het frade-unionismedat aan de deuren
van het lagerhuis klopte om binnen gelaten te worden.
Hij toondo daardoor weinig bekend te zijn met hetgeen
de groote massa der Engelsche werklieden bezig houdt.
Vele trade-unionisten zeggen nog: „Toen wij ons ver-
eenigden was ons doel de handhaving van het loon, en
dat doel zullen wij alleen bereiken door zorgvuldig alles
te vermijden wat ons verdeelen kanlaten wij de politiek
in ons midden plaats nemen, vaarwel dan die overeen
stemming die ons zoo volstrekt noodig is! Waar slechts
éen gemeenschappelijken wil moest heerschen, zou ver
schil van meening ontgin r>w3 zouden ons in liberalen,
in conservatiever/ in i^uIicalQjKwerdeelen, en de scher
mutselingen di^t2^K^t.;,z^il^voortvloeien, konden
strekken om oifSjPj^J:»»-, ,%I®|eken welke blijft en
moet blijven,
