De Engelsche hervormingsquaestie.
niet pligei'':ald?teifsUhèt?wl?drbeSmendennioord
Brieven uit België.
ntg vredelievendheid koesteren, het niet onnatuurlijk
ch,V° trouwi!ns der daar heerschende atmospheer van
assepot-geweren en verschillende andere vernielings
werktuigen.
In verband met het nu te Parijs beerscbend meer opti
mistisch gevoelen vermelden wij het gerucht, dat thans
etzij dan om slechts tijd te winnen, hetzij werkelijk om
an de Laxeuiburgsche quaestie eeue vredelievende op-
ossing te verzekeren onderhandeld wordt met de
ogendheden, welke aan de tractaten van 1839 hebben
ee!getiouien. B.j deze gedachtenwisseling zon, altijd
olgens bedoeld geiucht, door de Russische regeering
e' -j00rstel gedaan zijn 0111 het vraagstnk aan de
cüeidsrechteilijko uitspraak van de regeering te Londen
te onderwerpen.
n .ir0110 beschouwing uit Parijs omtrent den tegen-
v0,°r fen toestand van Europa lezen wij onder meer het
otim b,e' betgeeu naaronze meening eenige niet onjuiste
bevat- w" ten aail7'el1 ^er Luxemburgsche quaestie
eisrh weien niet of de Fransche regeering haren
kat om,renl Luxemburg zal handhaven en zich aan de
val D Viln eOU 00r'°S blootstellen. Is dit echter het ge-
kun fn 7'H'IDen wel aan niemand,die eenigszins nadenkt,
een'^lTb- >en ffe'00ven dat zulk een ontzaglijke krijg
gP i en a"een om de vesting Luxemburg wordt
g oerd. Dan zal die oorlog worden gevoerd om de vroe-
6 re positie van Frankrijk in Europa te herstellen en de
aclit eener mogend liet d te breken, welke geen paal of
Petk meer weet te stellen aan hare eerznebt. Trekt de
ransche regeering zich daarentegen terug, waagt zij het
vlet, om bare tegenwoordige eischen met het zwaard te
ijdiiaven, dan zal daaruit blijken dat in 1867, na de
''"oorlogen en na den strijd in Italië, Frankrijk voor
B d geen vesting zelfs heeft kunnen koopen onder
este,nill'ng eener mogendheid, welke ten gevolge van
ze houding in een enkel jaar geheel Duitscliland aan
v°eten heeft doen nederkuielen. Er blijft nu wel
j.r, ®ene derde oplossing over en wel deze dat Frank
diplomatie slagen kan om zonder strijd Luxemburg
au Dnitschland te ontnemen, maar de thans in Duitsch-
an<' en in Europa bestaande gezindheid maakt dit niet
waarschijnlijk. Rusland uiuge met Pruisen al dan niet
door een alliantie tractaat verbonden zijn, hot is toch
zeker dat het thans zich in dezelfde cirkel met Pruisen
beweegt. Italië zal aan de natie, welke bij Sadowa
Venetië's afstand verwierf, weiuig moeilijkheden berok
kenen. En Engeland zal van verre toezien, zal den
keizer geluk wenschen als hij eene kleine provincie aan
Fraiikrijk hecht en zal Dnitschland geluk wenschen als
wet kei?" l)lanneu goed geluk kan tegen-
Eergisteren heeft de heer Ratazzi de samenstelling
van het nieuw Italiaansch ministerie aan de kamer van
afgevaardigden medegedeeld, onder kennisgeving dat
dei munster van marine met het departement van bniien-
tP i e" ?d mterim 's belast. De door bet kabinet
vo yen politiek werd voorts door den minister presi-
ent geresumeerd, waaruit bleek dat ook dit in de eerste
P aats de regeling van liet financiewezen wenschte tot
'and te brengen, „terwijl er thans geene buiteulanUscho
'raag8tukken bestaan, waarmede Iialië zich behoeft
t'ztg te houden." Onder do eindelijk door de regeering
doolde wetsontwerpen behoort ook dat tol secularisatie
te' pees!e''jke goederen. Ten slotte verklaarde de minis-
r Raiazzi zich bereid tot het beantwooiden eener door
2,e" beer Ferraris gedane interpellatie omtrent de oor
aken dezer ministerie-verandering.
Mededeeling van Louis üi.anc.
Dider? ^eestl"''ibe, die bij den baron d'Holbach met
^j'n'-Lambert, Marmontel, den abt Raynal en
Verv i- r *Jlneelf'ei 'as aan het dessert een door hem
Waarin" treurspel voor. Hij begon met een voorrede,
elke come3,pUBnUI|irOP dü Vül'\ende w'jze verklaarde boe
0 comedie en elk treurspel ts samengesteld-
k1tïdee™Xn -9 f,-iid f" .hl,wel!iki een treurspel
Znilen^ïi 8te^s 'om deze vraag:
i den moord plegen?
men zal den moord
bedrijf.
Pl?g'ik' de zaak m°ede' trouwt men met elkaar,
mpn den moord, en liet stuk is uit.
Pij ooit kunnen begrijpen waarom dat betoog
T "ebt
wCHïi J. - _.,w
en de !*0(iue.s Ronsseau zoo in woede deed ontsteken
Ik voor°,r,fi?alVven* zUner oneeni^keid met d'Holbach?
en
^voond
6 ftcm?!.? h? llet beschreef:
ik heh'd vind dat die geestelijke geen ongelijk had
ond v nu i"'st 'n Engeland een voorstelling bijge-
ae,an epue comedie, waarin alles geheel en af is
in de cm?'?- h'j het beschreef.
lntr'ge v der parlementaire hervorming heeft, de
Zal ,nP an bet begin af aan om deze vraag gedraaid:
"et L, rar buwen of niet?
- MeomZ:?L"re\kTretronweT°
plegen dat is liet eerste bef 1 rijf.
Er doet zich een nieuw miit ili
€lk-n.».. z. i "'«uciel op om nog met
«'kaar te trouwen en om den moord nog te plegen- dat
e%eit de bouwstoffen voor bet derde bedrijf
Er ontstaat een hinderpaal waardoor het hu wollik
de moord worden veihiiiderd, vandaar het vierde
Qini
"derwerp van het stuk was het huwelijk van het
'ster
"aarbij waT-i de oppositie, een mariage de connenance,
opposit? 'm' Zeer w e i n i g lielde in het spel kwam.
e W1'de ongaarne het ministerie huwen, maar
zij wilde nog veel minder gevaar loopen te huwen met
het volk. Dat was de knoop der intrige. Ziehier hoe de
ontknooping heeft plaats gehad.
De heeren Disraeli en Gladstone waren belast met de
onderhandelingen te openen en te doen, hetgeen gewoon
lijk in zulk een geval gebruikelijk is.
De beer Gladstoue stelt zich met de meest mogelijke
Yoorkomenbeid tot waarborg voor de gevoelens der
oppositie, onder beding wel te verstaan, dat het contract
zou worden opgesteld dat het voor beide partyen aanne
melijk was. De heer Disraeli verklaart van zijn kant
niets zoo zeer te wenschen, dan reeds vooraf de moei
lijkheden weg te ruimen die zich lieten voorzien of
zich zouden kunnen opdoen.
„Komaan 1" zegt hij, „laat ons dat contract, de reform-
bill, te zamen opmaken," en bij stelt onder den naam van
„besluiten" de giondslagen voor de schikking. Die be
sluiten zijn echter van een eenigszins verdachte onbe
paaldheid, maar daar is niets aan gelegv n; de oppositie
wil met zachtheid en veriiouvveu handelen. „Dat het
ministerie de zaken bebaudele zooals het goed vindt,
zegt ztj, en dat men rekene op onze begeerte om het te
behagen."
Etude van het eerste bedrijf.
Bij liet tweede bedrijf ziet men op het tooneel de leden
van het kabinet druk bezig oin aan het contract den
gescbikt8ten vorm te geven of anders [gezegd om een
refbrtubill op te stellen die strikt genomen in den smaak
der oppositie kan vallen. Al die heeren zijn van meening
dat men zich zoo min mogelijk tot iets moet verhinden,
maar over de vtaag: te weten hoe men het zal aan
leggen om den schyu aan te nemen van zeer edelmoedig
te zijn zonder iets te geven, hieromtrent zijn de gevoe
lens verschillend.
Lord Derby, de heer Disraeli en de meeste hunner
colltga's zijn er voor, dat men het kiesrecht uitbieido
tot iedereen die ecuig huis bewoont, maar dat men het
voordeel vau deze vergunning ongeveer geheel vernie
tigd voor de klasse van hen, die tocli waren uitgesloten,
door aan do eene zijde aan die vergunning zeer beper
kende bepalingen te veibinden en aan de andere zijde
door bet aantal stemmen te vermeerderen die de bevoor
rechte klassen thans reeds besitten. Dit is evenwel niet
de meening van lord Cranbome, noch van lord Carnar-
von, noch van generaal Peel. Zal de ministerraad zich
nu blootstellen om drie van zijne leden te verliezen of
zal men de. bill, die bun mishaagt, door een andere ver
vangen? Tot het laatste wil men overgaan, en nu heeft er
een diamatiscb toorieel plaats.
Wij schrijven 23 Februari; het is twee uren; om half
drie moet lord Derby den uitslag der beraadslagingen
aan zij 110 vrienden gaan mededeelen, die hem afwachten
en om half vijf is de heer Disraeli verplicht deze aan
het lagerhuis mede te deelen. Er is geen oogenblik le
verliezeu; oui een tweede ïeformbill te improviseeren
heeft men, opzijn hoogst, tien minuten tijd. Tien minuten!
De heer Disraeli, die geen tijd te verliezen heeft, neemt
wat hem ouder de haud komt en wel dezelfde refortubill,
die de lieer Gladstone had voorgesteld, welke hij Dis
raeli, vuiig bestreden, en steeds verfoeilijk gevonden
bei ft.
Men wijzigt hem zoo goed mogelijk en gaat hem op
goed geluk voordragen. Maar de vlieger gaat niet op;
men nee uit hein nu weder terug cn keert weder tot den
vroegereu reform bill terug.
ilierop leggeu voorts lord Cranbome, lord Carnarvou
en generaal Peel hunne ministerieele waardigheid neder.
De uioeielijkiieden nemen nu toe volgens degevvone regels
der conclusie. Op 18 Maart stelt den heer Disraeli de
household mjf'rayevoor, onder voorwaarde dat dit recht
(lesiiiei teuiiu een verboden vrucht zal zijn voor eiken
„househotder' die geen twee jaar betzelfde verblijf heeft
bewoond en niet rechtstreeks in de armenbelasting be
taalt; onder voorwaarde dat men een census zal vaststellen;
onder voorwaarde dat men een stem zal geven aan ieder
die 5 p. 81. bezit in de spaarkassen of publieke fondsen;
onder voorwaarde dat men een dubbel stemrecht zal
geveu aan ieder die „househotder" zijnde, 20 sh. betaalt
in de directe belastingen: in een woord, onder voor
waarde dat de politieke invloed aan de arbeidende klasse
vergund, zal worden opgewogen, vernietigd, door eene
vermeerdering vari politieken invloed aan de aristocratie
en de middelklasse verleend.
Hierop verliest de heer Gladstone zijn geduld, hij die
van het begin der onderhandelingen af zoo geneigd was
om toepadeiiugsgezind te blijven. Hij wordt boos, begint
leven te maken, begint een bitteren lach te doen hooien;
hij toont aan hoe bespottelijk, boe onrechtvaardig en hoe
gevaarlijk de beperking is aan het „household sujfragc"
toegekend; hij betoogt dat het voortaan,als men geld
heeft, zeer gemakkelijk zal zijn om stemmen op zich te
vereenigen tegen 20 sh. per hoofd en per jaar; hij zegt
dat iemand die een oud paard op drie pooten bezit, het
slechts van hand tot baud heeft te doen gaan om achter
eenvolgens 365 kiezers iu 'tleven te loepen, hy is ver
wonderd, veroutwaardigd, dat hij de huurder» niet op de
lijst der kiesgerechtigden vindt, alsof die klasse van
burgers, in de groote steden en vooral te Londen, niet
een menigte letterkundigen, artisten, schrijvers en de
kern der werklieden inhield; wat het dubbele kiesrecht
betrof,hij vertelaarde daaraan „een onverzoenlijken strijd."
Het ministeri* en de oppositie op het punt om zich
met elkander te verstaan, zijn dus nu weder in een toe
stand waarin van geen verzoening sprake kan zijn?
Aan het huwelijksplan wordt vaarwel gezegd!
Einde van het tweede bedrijf.
Op 21 Maart vergaderen de leden der oppositie bij den
beer Gladstoue. Welke houding moet men aannemen?
Volgens den heer Gladstone werd het hoog tijd om
krachtig op te treden. Waarom zou men met zonder
aarzelen de tweede lezing bestrijden van een reforinbiil,
„de slechtste, welke uien ooit aan het lagerhuis had aan
geboden." Maar op dit hobbelige pad werd het hoofd
der oppositie niet door de zijnen gevolgd.
Het ministerie omver te werpen gaat zeer gemakkelijk.
Maar wat dan? Moet men niet, 't koste wat het wil, ein
digen met de quaestie, die het volk in agitatie brengt en
de rust der tevreden burgers verstoort? Is bet niet
wijzer de liberale partij te bewaren voor de moeielykhe-
den, verbonden aan de samenstelling vaneen hervormings
plan, waarmede de geheele wereld zich zon kunnen ver
eenigen? Bovendien wat zal er gebeuren, wanneer het
ministerie in plaats van in zijne nederlaag te berusten de
kamer ontbond? Voor herkiezing bestaan niet weinig
gevaren noch weinig bezwaren, leder wordt nielherkozen
die het zou willen en liet kost veel herkozen te worden
in een land, waar verscheidene personen vau hun stem
recht leven. Wanneer zoo de gevoelens der soldaten zijn
dun is het voor den generaal wel noodzakelijk om de
sabel in de scheede te steken.
Men zal dus de tweede lezing laten voorbijgaan zonder
evenwel de verdraagzaamheid verder te dnjieu iu het
geval dat het ministerie vóór de samenstelling van het
huis in comité er niet in zou bewilligen zijne gevoelens
geheel en ai te wijzigen. Alles hangt er dus van af wat
het ministerie zeggen en doen zal. Een toenadering
wordt mogelijk.
Einile van liet derde bedrijf.
Op 25 Maart beraadslagingen over de tweede lezing.
De heer Gladstoue hernieuwt den aanval, maat met
minder levendigheid. Ongelukkig is het woord om hem
te bestrijden aan een der rueest onverzettelijke leden
van liet kabinet, den heer Hardy. Vast op ztju stuk, met
opgerichte» hoofde, zal deze niet toegeven. Hij is zeer
ingenomeu met het dubbele stemrecht; de uitsluiting
der huurders komt beur niet verwerpelijk voor; hij vindt
dat een househotderwanneer hij kiezer wil zijn, zich
zoo moet vestigen dat bij direct belasting kan betalen,
anders niet; om kort te gaan hy is volstrekt niet gezind
te verdragen dat men de groudslagen aantast waarop de
bill rust. Helaas! men zal zich dus niet met eikauder
verstaan
De zaak is dus wederom mislukt?
Einde vau het vierde bedrijf.
Maar weik een geluk! Op den volgenden dag, 26 Maart,
komt er verandering van tooneel. De heer Bright, die
verschrikkelijke mijnheel' Bright uit zich op een wijze
zooals de meest toegevende meiisch het zon doen. Eu de
heer Disraeli! 0, het is of de engel der verzoening door
zijn mond spreekt. Reeds op den vorigen dag had de
solicitor generaal den weg tot eene schikking geopend
door op te merken „dat het beter is een korst biood te
hebben dan in 't geheel geen brood," een opmerking, die
geheel en al aan het adres der liberalen in het huis was;
de heer Disraeli gaat nog verder en drukt zich heter uit.
Geheel anders als de heer Hardy, zyn onverzettelijke
collega, is bij bereid tot alles wat men zal wenschen.
Wanneer het huisin comité is samengesteld en de beper
kingen der householdsuff'rnge oevailen liet niet, welnu men
zal er iu voorzien! Wanneer het zich niet vereenigeu kan
met het dubbel stemrecht, welnu uien zal dit ook ten offer
brengen! En wat de vraag betreft om huurders als kiezers
aan te nemen, wel verre van er niet mede in te stemmen
wat hem persoonlijk betreft, verklaart de lieer Disraeli
zich tot „vader" van dit denkbeeld.
Er is dus nog uiiddel om zich met elkaar te verstaan.
De zaak is dus nog niet mislukt! Binnen weinige dagen
zal het huis zich in coiniié vormen om te beproeven een
zeer slechte bill te hervormen in een billboe dan
ook; en wanneer bet ministerie en de ojipositie elkaar
de band geven, in gemeenschappelijk ongeduld om met
de parlementaire hervorming te eindigen, dan eindigt
het vijfde bedrijf'. De intrige van liet stuk heeft zich
dan ontwikkeld volgens de theorie van den geestelijke
niet wien Rousseau op hot punt was aan hot kloppen te
geraken; het eenige wat er dan nog overblijft is: bet
scherm te laten vallen.
Brussel, 11 April.
Wij leven hier in voortdurende ongerustheid. Van dag
tot dag neemt de kans voor oorlog toe. Het is nu uog
slechts een quaestie van tijd.
Ik heb heden morgen een brief van een buitonland-
schen prins gelezen, wiens groote wijsheid, vernuft en
schrander doorzicht in de politiek en militaire zaken gezag
hebben. Hij schreef aan een zijner vrienden te Brussel:
„Geloof mij, ik denk veel aan bet lot van België. Waeht
u om eerstdaags een Pruisisch état-mnjor en den vol
genden morgen een Iransch état-uiajor te Brussel te zien
ontschepen." Zoo loopt België gevaar om even als
Christus tusschen twee boosdoenders gekruisigd te
wordeu.
Er zullen nare tijden aaubreken. Een ieder wil slechts
om zich en de zijnen denken.
Het is zeker, dat de publieke opinie bij ons over bet
algemeen een onbestemd voorgevoel heeft vau een tijd
perk van nieuwe beproevingen. België k m wel eens do
bloedige kampplaats wordeu van de gevechten tusschen
Dnitschland en Frankrijk. Het moge zoo lang het kan
zich in zijne onzijdigheid verschansen, maar noch van da
eene noch van de andere zijde zal men die eerbiedigen.
Den avond vóór den oorlog zal het wel genoodzaakt zyn
partij te kiezen.
