Dlexiko.
Het artikel in de Wiener Zeitang waarvan vrii hier boven
spraken, bevat het volgende over de onderhandelingen met
den aartshertog Maximiliaan omtrent de mexikaansche
kroon gevoerd in 1861.
„Bij al de verkeerde opvattingen en valsche geruchten,
waartoe de mexik;iansche kwestie aanleiding heeft gegeven,
kan het volgende eenig licht verspreiden over de onderhan
delingen te dien opzigte.
„De ontelbare revolutiën waarvan Centraal-Amerika
sedert de afscheiding van Spanje het tooneel is geweest, heb
ben ten opvolgt' gehad dat alle v eiligheid voor eigendommen
en personen, geheel ontbreekt. Dit heeft bij een steeds ver
meerderend aantal achtenswaardige personen, tot alle par
tijen van Mexiko behoorende. de overtuiging doen geboren
worden dat hun vaderland, zoo schitterend door de natuur
bedeeld, slechts tot vrijheid en vooispoed kon geraken
onder een krachtige monarchale regering He oneenigheden
met de enropesche mogendheden, waarin het laatste bestuur
van Mexiko juist ten gevolge van anarchie en willekeur
werd gewikkeld, hebben de neigingen der hoogere en meest
gegoede klassen aldaar in krachtige verlangens veranderd.
„In den herfst van het jaar 1861, toen het hoofd en de
vertegenwoordiger der monarchale partij in Mexiko zich te
Parijs bevond, verzocht deze, op vertrouwelijke wijze, te
mogen weten of men eerie weigering had te wachten, indien
door het initiatief van Frankrijk en met goedkeuring van
Engeland aan een aartshertog vut het htus van Oostenrijk en
met name aan den aartshei tog Ferdinand Maximiliaan de
kroon van Mexiko mogt worden aangeboden. Men gaf hem
daarop, even kot.fi Initieel, te kennen dat de aartshertog
niet zon weigeren eventueel aan dewenschen der inexikaan-
sche natie gehoor te geven, indien deze hem tot den troon
riep, wanneer dit de goedkeuring verwierf van zijn door-
luchtigen broeder en soeverein. Men verklaarde evenwel
terzelfder tijd op do meest volstrekte wijze dat men geens
zins eene aanneming van dergelijke aanbiedingen mogelijk
kon stellen, dan onder voorwaarden, welke goede waarbor
gen voor de toekomst oplov enlen en met de waardigheid van
den aartshertogen zijn doorluchtig stamhuis overeen kwa
men. Men stolde voorts -. ei schillende voorloopige voorwaar
den en behield zich nog het sudlen van anderen voor, wan
neer het ontwerp een lu chloren grondslag mogt bezitten.
kennen dat de regering van Z. M.
tiding in deze zaak zou aannemen
itiatief nemen tegenover de twee
terwijl de regering' veeleer geduldig
vaarop men haar een formeel aan
neming der gestelde voorwaarden.
zoo luidde het slot van het doku-
iet een grondig onderzoek van een
n bezighouden; eerst dan alleen
rwaardon der aanneming tot eene
Eindelijk gaf men nog t
eene geheel lijdelijke lu
en volstrekt niet eonig ii
groote zeemog' lh don,
den dag zon afwachtm,
bod zou doen. uk; inach
„Eerst d?m alleen -
ment zal men zich t
dergelijk voorstel kurtn
zal men omtrent de voi
eindschikking kunnen g'i
„Daar nu van do zijde
zegging van eeni
waardoor zou z j
bestaat er volstrek
handelingen te op
afgi
de - aartshertog# geene enkele toe-
aard en aan wien ook is gedaan,
vol;on van de vroegere gedragslijn,
aanleiding om diplomatieke onder
ver deze kwestie, zoo lang de voor
loopige voorwani den niet zullen vervuld zijn.
De Moniteur bevat het berigt dat het besluit van den
maarschalk Foroy omtrent de sequestratie van goederen te
Mexiko zal worden ingetrokken. Voorts meldt het officieel
blad dat van 25 augux; us af de mexikaansche kusten van
tien mijlen ten zuiden van Mntamoros tot aan Campêche
geblokkeerd zullen worden.
Frankfort
Reeds in den
vrije duitsc'ne
vroegen morgen van 15 augustus was deze
vlaggen van allerlei kleuren in feest
gewaad getooid, om de velschillende vorstelijke personen te
ontvangen en hulde te brengen aan de gedachte, welke hen
bij het bezoek aan die stad en het te houden kongres, naar
veler meening, bezielde. Mogt het aantal hessische, beijer-
sehe en hannoversche vlaggen groot zón, de duitsche bon ds-
vlag met hare driekleuren zwart, rood en goud wapperde
bijna overal; de pruissische vlag alleen werd te Frankfort
even als Pruïssen's koning op het kongres geheel gemist.
Ware de duitsche eenheid tot stand te brengen met ellen
vlaggedoek. er zou niet gelijk thans, billijken twijfel bestaan
of die ook door dit kongres tot stand zal komen.
Behalve al die vlaggen was ook de geheele officiële wereld
van deze kleine vrije duitsche republiek met al haren na
sleep in groote beweging en bewoog zich ondanks de druk
kende hitte in haar officieel kostuum hier en ginds in rijtui
gen door de straten.
Des middags ten vijf uur was de senaat met haar gevolg
van min of meer van goud en zilver schitterende uniformen
aan het station tegenwoordig, in afwachting dat de eerste
persoon van het vorstenkongres, de keizer van Oostenrijk
per spoortrein zou aankomen, terwijl een prachtig rijtuig
gereed stond om den keizer naar het voor hem in gereedheid
gebragt paleis te brengen.
Ten kwartier voor zes uur kwam de trein aan. De keizer
ontving den welkomstgroet van den senaat, beantwoordde
deze, rigtte een kort woord tot dezen en genen, nam
plaats in een open rijtuig met twee paarden bespannen,
zonder gebruik te maken van bet senaats-rijtuig, en reed
ponder door de toegestroomde menigte te worden opge
merkt, welke hem noch in zulk eenvoudige uniform, noch
in zulk eenvoudig rijtuig verwachtte, naar het paleis. Men
vermoedt dat keizer Frans Jozef alle dergelijke openbare
plegtigheden zoo veel mogelijk tracht te vermijden om den
naijver van de overige prinsen, koningen en vorsten niet op
•te wekken, die toch reeds genoeg wegzinken bij den oosten-
rijk'schen soeverein.
Thans bevinden zich behalve dezen te Frankfort: de
koning van Beijeren, de koniDg van Saksen, de koning van
Hannover, de kroonprins van Wurteraberg. de groothertog
van Baden, de keurvorst van Hessen, de groothertog van
Hessen, prins Hendrik der Nederlanden, de hertog van
Brunswijk, de groothertog van Mecklenburg-Schwerin.de
hertog van Nassau, de groothertog van Saksen-Weimar. de
hertog van Saksen-Meiningen, de hertog van Saksen-
Coburg Gotha, de groothertog van Mecklenburg-Strelitz,
de groothertog van Oldenburg, de erfprins van Anhalt-
Dessau-Gothen, de vorst van Schwarzburg-Sondershausen.
de vorst van Schwarzburg Rudolfstadt, de vorst van Liech
tenstein, de vorst vau Waldeck, de vorstin van Rëuss-
Greitz. de vorst van Reuss-Schleiz en de burgemeesters van
de vrije steden Lubèck, Frankfort, Bremen en Hamburg.
Maandag ten tO uur is de eerste zitting van het kongres
gehouden, waaromtrent wij o. a. het volgende vermeld
vinden.
„Ik zou zoo schrijft de korrespondent uit Frankfort
aan L'inde'pendance beige kolommen kunnen vullen met
ai de min of meer juiste redeneringen, welke ik daarom
trent heb hooren maken." Wat daarvan uit verschillende
bronnen het waarschijnlijkste is, komt op het volgende
neder. De keizer heeft de zitting geopend met eene rede
voering, waarin hij zijne medeleden van den bond dank
heeft betuigd voor hunne tegenwoordigheid, (ie noodzake
lijkheid van hervormingen aangewezen en heldoor zijne
regering zamengesteld programma ontwikkeld. Misschien
is er omtrent een of ander punt eenige nadere inlichting
gevraagd, maar geen eigenlijke debatten hebben voor
zoover zulks bekend is, plaats gehad. De keizer heeft
overigens verzocht dat zijne plannen door de vorsten in
beraad zullen worden genomen. Heden zal waarschijnlijk
de laatst vergadering worden gehouden, na afloop waarvan
de ministers nog eenige bijzondere punten zullen rege
len en een protokol aan de verschillende kamers indienen.
Pruissen zal dan nogmaals worden verzocht om zich niet
verder te onttrekken aan deze hervormingsplannen.
Daaromtrent wordtthansm diplomatieke kringen teFrank-
fort het volgende verhaald: Er zou een soort van uitvoerend
bewind worden zamengesteld uitOostenrijk, Pruissen. Beije
ren en twee andere staten door verkiezingen aan te wijzen.
Tevens zou er een bondsraad worden ingesteld, bestaande
uit afgevaardigden, welke niet aftreden, en eene bondsver
gadering van twee kamers, de eene uit vorsten, de andere
uit afgevaardigden zamengesteld. Deze laatste zou bestaan
uit due honderd afgevaardigden, waarvan de helft uit cos-
tenrijksche en pruissische leden. Deze bondsvergade
ring zou voorts eene grootere magt bezitten dan de tegen
woordige landdag, terwijl er overigens algemeene eenheid
van beginselen omtrent verschillende punten van wet
geving zou worden aangenomen. Eindelijk lag in het
oostenrijksch hervormingsplan.om een bondsgeregtshof op
te rigten, waarvan de leden telkens na een tijdsverloop van
driejaren zouden aftreden.
Feestelijkheden zullen aan dit vorstenkongres natuurlijk
niet ontbreken. Onder meer is een schitterend banket
door de vrije stad aan hare vorstelijke gasten, gegeven,
hetwelk door den keizer met een niet ïnitfiler schitterend zal
beantwoord worden, alles tot groote verontwaardiging van
den frankforlschen Vatel, daar het eerste door koks uit Parijs
het laatste door koks uit Weenen zal worden georganiseerd.
Op het banket van de stad Frankfort, hetwelk maandag
plaats had beantwoordde de keizer een toast op puitseh-
iand's vorsten en vrije steden uitgebvag', aldusln naam
der hier tezamen zijnde duitsche vorstenwpnsch ik den senaat
en de bevolking voor onze gastvrije ontvangst dank te zeg
gen. Vau die dankbaarheid kunnen wij tuei beter getuigen
dan door de verklaring dat wij eene hartelijke genegenheid
koesteren voor het algemeene duitsche vaderland. Een
stemmig zijn wij in onze goede gezindheid jegens deze stad
en met ingenomenheid zullen de vorstelijke gasten met mij
een beker ledigen op Frankforts's welzijn. Leve Frankfort
F ingeland.
Omtrent <le laatste diplomatieke handelingen in de pool-
sche kwestie, zegt The morning post het volgende
„Na lange en ernstige overwegingen zijn eindelijk drie
antwoorden op de drie depeches van prins Gortschakoff
naar St. Petersburg afgezonden. Eerst was voorgesteld dat
de drie antwoorden in eene krachtige nota zouden worden
zamenge vat, maar na rijp beraad heeft men het juister geacht
den ingeslagen weg te blijven vervolgen terwijl ieder daarbij
zijn bijzonder standpunt zou blijven behouden en allen met
de zelfde inzigten waren vervuld.
„Dit systeem zal beter de gelegenheid geven om geschikte
antwoorden te geven aan vorst Gortschakoff die, daar hij
jegens ons gematigder in taal is geweest dan jegens Frank
rijk, van deze mogendheid een heftiger antwoord ontvangen
zal dan waartoe wij genoopt zijn. Het doel van allen is even
wel geheel het zelfde en wij gelooven overeenkomstig de
waarheid te kunnen verzekeren dat uien in de drie notas
zoo veel mogelijk identieke konklusiën zal aantreffen.
„Het doel der drie mogendheden is oiu b.j Rusland aan
te dringen op de ten uitvoer legging der bepalingen van
het traktaat van 1815 betrekkelijk Polen. Bij deze han
delingen staan de drie mogendheden tegen ééne over,
terwijl geene daarvan iets zal doen zonder de overigen.
„Aan elk denkbeeld van dwang is voor het oogenblik
vaarwel gezegd. Van onze zijde betreuren wij het omdat wij
betwijfelen of men verkrijgen zal wat wij wenschen door
eene gematigde diplomatieke gedachtenwisseling. Waren
wij krachtig op den ingeslagen weg voortgegaan en hadden
de drie mogendheden eene energieke en bepaalde houding
aangenomen, dan zou Rusland öf onmiddellijk hebben
moeten wijken öf binnen weinig tijd terugtreden voor de
groote pressie, op die mogendheid uitgeoefend.
„Het zou dan niet noodzakelijk geweest zijn om oorlog
te voeren in den zin, gelijk men dit gewoonlijk opvat. Het
zou onnoodig zijn geweest eene groote worsteling aan te
vangen, maar de kolossus van het Noorden zou weldra doof
den dwang van geheel Europa overwonnen zijn geweest.
Van Zweden tot Turkye zou eene uitgebreide pressie zijn
uitgeoefend, welke onwederstaanbaar zou geweest zijn m
kracht.
„Dat deze bewering juist zou geweest zijn bewijst een
artikel van een dagblad uit Moskou (gelijk men zich herin
neren zal in het voorlaatste nommer dezer courant mede
gedeeld}. Dit dagblad toch, vervuld met het denkbeeld
hetwelk wij des noods wilden toepassen, namelijk het aan
nemen van eene vijandige houding zonder oorlog, woedt
reeds bij voorraad in zijne magteloosheid en uit herige
angstkreten over de verderfelijkheid eenerstaatkunde, welke
toch eigenlijk slechts de zedelijke kracht der algemeene
opinie zou verligchamelijkt hebben.
„ts echter de maatregel, welke de drie mogendheden
thans aannemen, zoo scherp niet, als wij verlangden, men
moet haar daarom niet beschouwen als een teeken van
weifeling in hare gezamenlijke plannen.
„Prins Gortschakoff zal weldoen om op eerlijke en onge
zochte wijze de teekenen des tijds rijpelijk te overwegen.
Het is hem niet gelukt om Oostenrijk uit de alliantie te doen
treden hij moge zich even min voorsiellen dat Engeland en
Oostenrijk zich achter Frankrijk verschuilen, als dat hij deze
laatste mogendheid in eene valsche positie zou kunnen
brengen en haar geïsoleerd tot vijandelijkheden nopen.
„Slechts eene nieuwe nederlaagzou van dergelijke poging
het gevolg wezen. Frankrijk zal geen voet verzetten zonder
zijne bondgenooten. Hij moge derhalve zijne tegenstanders
in het open visier zien en voor altijd het denkbeeld vaarwel
zeggen o:ii een hunner te vleijen, tot andere gevoelens te
brengen of te vertoornen om hem daardoor in eeüige op
zich zelf staande handeling te wikkelen. Is de kwestie op
dit oogenblik niet onder den meest geduchten vorm te be-
schouwen, h ten gevolge der overtuiging dat het
kabinet van St. Petersburg thans zijne eigenlijke positie
moet begrijpen ca de noodzakelijkheid inzien om binnen
de grenzen der traktaten terug te treden.
„Mogt aan de thans gegeven» waarschuwing op nieuw
eene onjuiste uitlegging worden gegeven en mogten de
polen de hevige worsteling volhouden, waartoe alle waar
schijnlijkheid bes'anf dnn zi! d.-kwestie eindelijk in den
meest bepaalden vorm moeien gesteld worden een vorm,
welke Rusland in zijn eigen belang ongaarne zal wenschen
te 2ien.
„Het groote rijk is zeer gedesorganiseerd; zijn financie
wezen is in ongunstig, n toestand, zijn krijgswezen is even»
:fd wapen der
ii de holle klanken
•n dien ten gevolge
g te houden. Aan
an in bedoelingen,
aai mede zij uitge-
min bijzonder gunstig. Sm
russen, maar bij deze gelegenheid zuil
daarvan weinig gevolg hebben en wij ho;
ons daarmede verder niet te behoeven 1><
onze verlangens moet worden volda
overeenstemmende met de bpregthcul,
sproken zijn.
„Wij wenschen zoo veel mogelijk zelfs den schijn van een
gevaar oor den algen eer.pn vrede \cr- ojden. Wij, noch
onze hondgoiioo!;-n h-b'ocn op dit oo - nblik de nnuste
vijandelijke bedoeling en wij znli n b rhts dwangmaatre
gelen toepassen n?s ons zulks door de uiuoste noodzakelijk
heid wordt opgelegd.
„Voet voor voet schrijden wij voort op den weg van
ondc handeling of <1 wang. niet de bedoel rtgonü va n Rusland
de erkenning te erhmgen an hetgeen h iüjk is of eene toe-
passing van hetgeen door de stun van Europa wordt ver
langd."
In .half-officiële kringen te Londen betwijfelt meti
zeer of de aartshertog Maximiliaan van Oostenrijk de rnexi-
kaansehe keizerskroon zal aannemen. Men beschouwt de
mexikaansche expeditie nog altij l als eene fout, waarvan
het gevolg eene alliantie zal wezen tusschen Frankrijken
de gr koh federeerde staten van Noord-Amerika, waardoor
zelfs Engeland nog in ernstige verwikkelingen zou kunnen
geraken.
IIAXDISLS S2 ESUGTEX.
Frijzcn van eITckten.
Amsterdam 19 augustus.
Nederland. Certifik. Werkelijke schuld 2ipct,
dito dito dito 3
dito dito dito 4
Aand. Handelmaatschappij 4$
België. Certifikaten bij Rothschild 2£
Rusland. Obligatien 179S/1816 5
CertiHk. Hope co4
Oblig. dito 1855, 6de serie1 5
dito dito Leening 1860 4fc
Certifikaten6
Aand. spoorweg
Polen. Schatkistobligatien4
iostenrijk. Obligatien metalliek5
dito 1847/1852 2i
dito rente Amsterdam5
dito nationale5
Bank aktien3
Italië. Leening 1861 5
Spanje. Obligatien. (binnenlandscbe) 3
dito 3 thans 2
Amortisable schuld
Portugal. Obligatien 1853 3
dito 1856—1862 - 3
Griekenl. dito (blaauwe) 5
Vereen.Stat. dito (1874) r.--P '5
Illinois. dito v.v."VA
Mexiko. dito ;3",\
Grenada. dito afgestempeld
Venezuela, dito ,~2
