geen gelijke regten als andere nederlamlers hebben. Het
geldt hier niet eene muldeneeuwsche kantonale wetgeving,
want in de bonds-konslitutie zehe is het beginsel van uit
sluiting opgenomen. Het was hier een reciprociteits-trak-
taat, waarbij Nederland zeer weinig belang had. Hij zal
echter zijne stem daarvoor uitbrengen bijaldien de uunisU r
bewijst dat hij vertoogen aan Zwitserland heeft gerigt, over
de uitsluiting «Ier Israëlieten voor dat het traktaat gesloten is
en men gewezen heeft op tie gevolgen van art.L Hij twijfelt
echter daaraan, wanneer hij ziet dat de minister weigert de
stukken betrekkelijk deze aangelegenheid aan de kamer
over te leggen. Zoo hem echter met bleek van een tijilig
protest zou hij tegen het wetsontwerp stemmen ouo te doen
uitkomen dat de regering niet gehandeld heeft zoo als zij
Lad moeten doen.
De heer van Lijnden verklaarde insgelijks, dat naar zijne
roeening de regering tijdig had moeten protesteren, want
katoen en stearine kaarsen (heteenige voordeel dat Neder
land bekwam) stonden bij hem achter gewetensvrijheid. De
regering had óf geen traktaat moeten sluiten óf behoorlijke
vertoogen tot de zwnsersche regering rigten. De heer van
Goltsiein zeide dat behalve het reeds aangevoerde bezwaar,
nog eene grief tegen het traktaat daarin gelegen was, dat het
jnstrijd wa* met het bpginsel van vrijen handel, in onze wet-
gevitiggehuldigd, waarvan niet afgeweken moest zijn,vooral
als men'er op let, dat Zwitserland belang had het traktaat te
sluiten, met het oog op den afzet an zijne prodnkten in
Indië. Eren als met het traktaat met Portugal over Timor, dat
verworpen werd, geldt het hier eene kwestie van gewetens
vrijheid. De heer van Eek, gaf in de eerste plaats in over
weging in het vervolg bij het sluiten van traktaten geene 2
talen te gebruiken, en betreurde de schrale toelichtingen
van art. I van het traktaat juist daarom, omdat betwijfeld is
of de regering tijdig vertoogen tot Zwitserland had gerigt
over de uitsluiting der israëhten. De minister van buiten-
landsche zaken betoogde, dat bij het sluiten van ivaktaten
gewetensvrijheid niet als algemeene regel was aangenomen
en dat vorige regeringen du beginsel niel hadden in het oog
gehouden. Deze regering had niet tijdig geprotesteerd, maai
de reden daarvan was, dat een vorig ministerie, dat dan
toch ook den toestand in Zwitserland kende, de basis van
het tegen woordige traktaat reeds had vastgesteld. Vertoo
gen aan Zwitserland zouden niets gebaat hebben en andere
goevernemenien hadden dit reeds vruchteloos beproefd.
De heerHeeinskerk Az toonde aan dat met Mexiko,Texas,
Guatunala en de Domimkaansche republiek traktaten ge
sloten waren, waarbij de gewetensvrijheid der nederlanders
gewaarborgd was. Deheeren Godefroi, van Goltstein en de
ministi r voerden nogmaals het woord, waarna het wets
ontwerp met lid tegen 17 stemmen wordt verworpen.
Vóór stemden de lieeren Duilert, Bots, van Wintersho-
ven, van Bosse, van Heukelora, Heemskerk Bz., Cool, Guljé,
Virnly, de Bieberstein, Beens, van Kerkwijk, Mensonides,
de Pooi ter, Blussé, van der Linden en van Loghem.
Daarna is met 32 tegen 15 stemmen aangenomen het
wetsontwerp tot goedkeuring van eenige artikelen der over
eenkomst met Spanje toi wering van den nadruk.
Met algemeene stemmen is eindelij k aangenomen het wets
ontwerp tot goedkeuring van uilgaven wegens verstrekkin
gen door het departement van oorlog, dienstjaar 18(13.
iftll'lMLAAlD.
Algemeen ovenigt.
Volgens mededeelingen uit Koppenhagen zal de jeugdige
koning van Griekenland, George 1, vroeger dan men ver
wacht had naar zijn nieuw laderlanó vertrekken om de
teugels van hei bewind in handen te nemen. Van regent
schap schijnt evenwel geen sprake te zullen wezen en giaaf
Sponneck zal den vorst nuar zijn koningrijk vergezellen
zonder niet eenige officiële betrekking ie worden bekleed.
Is er derhalve wat Griekenland betreft thans een einde ge
komen aan de wisseling van diplomatieke notas, en mag
men hier daden verwachten, de puolsche aangelegenheden,
waarvan eene oplossing telkens moeijelijker wordt, blijven
steeds het onderwerp van de overdenkingen der diplomatie.
De berigten omtrent den oogenblikkelijken stand der on
derhandelingen tusschen Oostenrijk, Frankrijken Engeland
zijn daarbij vrij verward. Van de eene zijde meent men dat
de notas der drie mogendheden, gewijzigd naar de tegen
voorstellen van Oostenrijk, reeds naar hei russische hof zijn
afgezonden, terwijl van eene andere zijde verzekerd wordt
dal de toetreding van Engeland nog niet heeft plaats gehad
en ook niet gemakkelijk zal verkregen worden.
Rusland schijnt dan ook zoo veel mogelijk de onderhan
delingen te vertragen om na verloop van het gunstige jaar
getijde tegen den winter, als alle gewapende interventie der
mogendheden onmogelijk is geworden, door eene verba
zende krachtsontwikkeling den opstand te dempen. De
russische regering berekent dat de koude de opstandelingen
zal dwingen om de bosschen te verlaten en elders een toe-
vlugtsooul te zoeken. Voorloopig worden de verdachte per
sonen gefusilleerd of opgehangen en heeft de verbittering
van beide partijen het toppunt bereikt, terwijl de strenge
maatregelen der regering deze slechts zullen vermeerderen.
Dit zal ook ontwijfelbaar het geval zijn in Pruissen. Moge
men daar tot nog toe de aanhangers der vooruitgangs partij
niet hebben opgehangen of doodgeschoten, de zedelijke
dwangmaatregelen van koning Wilhelm, aan het fransche
keizerrijk ontleend, beginnen aan de natie meer en meer
onduldbaar toe ie schijnen. Terwijl liet huis van afgevaar
digden met de oppositie kalm en bedaard maar on wrikbaar
is begonnen, zijn thans reeds verschillende gemeenteraden
door de Kieuz/.euung parlementen in duodecimo genoemd
reeds gevolgd, en dat liet volk kan losbarsten in teu^el-
looze woede, hebben de barrikaden van 18-L8 bewezen? Is
eenmaal de stroom der revolutie losgebroken, dan zijn
koninklijke beloften ij del en uoodeloos: in ieder geweer
schot van de barrikaden gelost, dreunt dar. uit den mond
van het redeloos geworden volk een „telaat!" in de ooren
van den radeloos geworden soeverein.
Is het gevaar voorbij dan schijnen de vorsten het verleden
vergeten, en toch geiooven wij dat het spooksel vun voorheen
in deze dagen nog wei eens door het brein zal warrelen van
Pruissens koning. Het schijnt tot nog toe echter weinig uit
werking te hebben gehad. De koningen in partibus infide-
liurn, Utto van Griekenland en Frans II van Napels zijn
overigens levende voorbeelden voor koning Wilhelm. Het
land alwaar voorheen de wil van Frans II weinig minder
dan wet was, zendt thans echter afgevaardigden naar het
parlement te Turyn, alwaar vrije diskussie 's rijks belangen
behartigt. Langzamerhand komt men in Italië dan ook meer
tot eenheid en schijnen velen inet het ministerie overtuigd
te zijn dat men in de eerste plaatst moet trachten te verbe
teren wat men heeft, alvorens te sterk te haken naar het
geen men wenscht.
Sedert eenige dagen wijdt het italiaansche parlement
zijne zittingen aan het bespreken van de binnen- en buiten-
landsche politiek van het kabinet. Onder de heftige oppo-
site-mannen tegen hei ministerie behoort natuurlek Ratazzi,
en men moet het zijner menschelijke zwakheid niet al te
euvel duiden dat hij eenigen wrok koestert tegen de man
nen die hem zelveu op den rainisteriëlen zetel hebben ver
vangen. Wij zonden beteer onhandig noemen dat men hem
tot afgevaardigde heeft gekozen, daar wij toch zoo bijzon
der ver niet behoeven te zoeken naar voorbeelden, welke ons
zouden kunnen bewijzen dat een gevallen minister naar
eene kamer afgevaardigd meestal opposant quand même is
tegen zijne opvolgers.
De heer Ratazzi heeft op dit alles geene uitzondering
gemaakt en met heftigheid aan zijne opvolgers verweten
dat zij niet krachtig genoeg hebben doorgetast m deromein-
sche kwestie. De heer Minghetti heeft dezen uitval beant
woord met te wijzen op den toestand waarin deze kwestie
door het laatstvoorgaande ministerie aan zijne opvolgers was
gelaten, waardoor men zich onthouden moest van initiatief
te nemen. Het plan tot het sluiten eener konventie inet
Frankrijk ter beteugeling der rooverijen in de provinciën,
ontlokte evenzeer tegenspraak bij den heer Ratazzi, die
beter geacht had dat er eene eenoudige overeenkomst ware
gesloten tussclien de bevelhebbers der grenzen.
In de zitting van gisteren betoogde de minister dat eene
militaire konventie met Frankrijk hoogst nuttig zou zijn om
de rooverijen tegen te gaan, iets waartoe Frankrijk ook zeer
genegen scheen. In den loop der diskussiën verklaarde ove
rigens nog de lieer Minghetti dat de fransche troepen zich
in strijd met drie belangrijke beginselen te Rome bevonden.
In de eerste plaats tegen de beginselen van 1789; inde
tweede plaats tegen het beginsel van niet-interventie en
eindelijk tegen dat der voltooijing van Italies eenheid, waar
toe hei zelf zoo veel heeft bijgedragen.
Gisteren is in de zitting van den bondsdag te Frankfort
rapport uitgebragt in de kwestie met Denemarken, waarbij
gekonkludeerd werd om deze mogendheid uit te noodigen
de ordonantie van 30 maart in te trekken. De stemming over
dit rapport, waartegen de deensche gezant geprotesteerd
heeft, zal op 7 julij plaats hebben.
Pruissen.
„Het schijnt zoo verhaalt ons althans The times
dat de indruk, veroorzaakt door de toespraak van den prins
van Pruissen te Dantzig, even groot is geweest 'oij het hof
als op het publiek. Het ministerie heeft zich vooral de zaak
aangetrokken en den koning om bescherming verzocht tegen
zijn revolutionairen zoon. Waartoe diende het dan ook om
aan zes dagbladen te Berlijn waarschuwingen te rigten, 48
uren na de uitvaard.ging der ordonnantie, als een zoo hoog
geplaatst persoon straffeloos dergelijke oproerige taal kon
uiten?
„De koning schijnt geheel eenstemmig met het minis
terie te hebben gedachten zijn toorn tegen den kroonprins
moet al zeer hevig zijn geweest. Hij was. even als zijn ko
ninklijke voorzaat, koning Frederik Wilhelm, gereed om
zijn zoon en erfgenaam wegens zijne beleeiligende woorden
voor een krijgsraad te roepen. De prins was in koninklijke
dienst terwijl hij, eene inspektie-reisdoende, niet geschroomd
had de handelwijze van zijn soeverein te beoordeelen.
„De minste voldoening, welke de kroonprins voor zoo
zwaar eene beleediging geven kou, was het terugtrekken
van de uitgesprokene woorden. Dit heeft de koning dan
ook geëischt, daarbij de bedreiging voegende dat de prins
bij eene weigering, van zijne betrekking en eereposten zou
worden vervallen verklaard. De prins heeft in overeenstem
ming met zijne gemalin, daarop, naar men verzekert, ten
antwoord gegeven dat hij niets van zijne woorden kon terug
trekken maar aanbood van zijne rang en waardigheden
afstand te doen, met verzoek in dat geval om zich met zijne
echtgenoote naar een oord te inogen begeven, alwaar hij
niet kan verdacht worden zich in eenigopzigt in staatszaken
te mengen."
Als een bewijs hoe willekeurig de pruissische regering
onder inspiratie van het goddelijk regt het waarschuwings
systeem in toepassing brengt, zij het volgende gemeld. De
waarschuwing aan de Westph. Zeitung was in deze bewoor
dingen vervat:
„Aangezieu in een politiek overzigt der Westph. Zeitung
de pruissische konstitutie een meesterstuk wordt genoemd
en dit blijkbaar in iromschen zin geschiedt.
„Aangezien dit dagblad de geschiedenis van Karei X en
der julij-revolutie heeft besproken waardoor aan do natie
zonder omwegen de weg der omwenteling en dér'onge
hoorzaamheid aan de wetten werd aangewezen enz."
Frankrijk.
Onder de dagbladen welke zich ten taak hebben gesteld
om de keizerlijke regering in de personen van Napole'on,
keizerin Eugenie en hunnen zoon te bewierooken en te vleijen
bekleedt thans de Memorial diplomatique eene eerste
plaats en streeft zij Le constitutionel nog voorbij. In een der
laatste noinmers wordt de keizer voorgesteld als een soort
van profeet. „De keizer zegt de Memorial diplomatique
die de mexikaansche expeditie voorbereid en ontworpen
heeft en door hem teregt een der meest grootscfie denkbeel
den zijner regering wordt genoemd, heeft voortdurend van
dag tot dag de verschillende incidenten nagegaan, welke zij
opleverde en de per telegraaf aangebragte tijding der over
gave van Puebla verwachtte hij ten stelligste met de pak
ketboot van 14 junij. Kalm en vastberaden te midden der
afkeuringen van deze zijde en der angs".vuiligheden van
gene zijde, kon men uit de voortdurende helderheid zijner
gedachten opmaken dat ginds, even als hier, alles stipt vol
gens zijne bevelen werd volbragt. Getuige van den edelen
moed onzer troepen te Solferino, weet hij dat de furia fran-
cese meer bedwongen dan aangevuurd moet wordendiep
getroffen en fier door den heldenmoed onzer manschappen,
die hij op zijn bevel heeft zien vertrekken en vroeger onder
eigen kommando heeft zien strijden, heeft hij zonder twijfel
zich zeiven de belofte gedaan o,a spaarzaam te zijn met het
bloed van hen, die zulke veelomvattende dingen kunnen
verrigten."
Zonder de verzekering van dit franseh dagblad zou zeker
niemand gedacht hebben dat men bij de mexikaansche
expeditie zoo spaarzaam met het bloed der soldaten was,
evenmin als inen zou meenen dat Napoleon III voor de aan
komst der mededeeling van Puebla's overgave zoo onver
stoorbaar kalm is geweest.
Wat het eerste betreft zoo behoeft men zich slechts te
herinneren, dat het fransche expeditieleger in den aanvang
bestond uit 35,000 man. Verschillende transportschepen
hebben sedert het begin der expeditie meer dan 20.UU0 man
versterking aangevoerd. Thans is het officiële cijfer der troe
pen 2fi,0U0 man. De generaal Forey behoeft nu slechts ter
sehole tegaan bij den minister Fould.om door l'art degrouper
les chitt'res aan de fransche natie voor te rekenen dat het ver
lies aan zoo vele «luizende manschappen slechtsschijnbaaris.
Mogt bij geval keizer Napoleon sterfelijk wezen men
weet dat een franseh advokaat, in zijn pleidooi van de ster
felijkheid des keizers gewag makende, door den voorzitter
van dat regterlijk kollegie tot de orde werd geroepen dan
bezit Frankrijk in den keizerlijken prins een troonopvolger
die reeds nu voor de toekomst zoo veel belooft. Zie hier zijn
portret door de Memorial diplomatique geschetst:
„De keizerlijke prins geniet de genoegens van het buiten
leven slechts schaars. Bij zijne korte uitspanningen is hij
steeds vergezeld van zijn jeugdigen vriend, den zoon van
doctor Conneau.den lijfarts des keizers. Zijn onderwijzers
houden hem bijna gedurende den geheelen dag bezig.
Wandelt hij, dan houdt hij meestal gelijk zijn oudoom de
handen op den rug. Met bevallighoid groet hij de dames
die bij ontmoet, en met beleefdheid de lieeren de officieren
groet hij op militaire wijze."
Gelukkig Frankrijk, hetwelk een troonopvolger bezit die
reeds zoo veel gelokt op den grooten Napoleon dat hij de
handen even als deze meestal op den rug houdt!
Met de laatste pakkei boot van Vera Cruz zijn de rap
porten van den generaal Forey aangekomen. Deze loopen
evenwel slechts tot 3 mei en bevatten derhalve geen verhaal
van de krijgsoperatiën, meer bepaaldelijk met de overgave
van Puebla in verband staande. Merkwaardig is de vei kla
ring door den generaal Forey gegeven, dat de hardnekkige
verdediging der vesting aan de europesclie demagogie te wij
ten is, omtrent welke bewering Le temps doet opmerken dat
prins Gortscliakoff aan die zelfde demagogie den poolschen
opstand wijt. Terwijl nu toch de europesclie demagogie niet
overal te gelijk kan zijn vloeit daaruit voort dat prins Gort-
schalcoffongelijk heeft als generaal Forey's meenmg juist is.
Overigens bevatten deze rapporten niets belangrijks; uit
vroegere inededeelingen hebben onze lezers reeds gezien op
welke wijze elk huis tot eene vesting was gemaakt, en hoe-
vele bezwaren dergelijke barrikade-gevechten voor de fran-
scne troepen opleverden. Bijzondere voorvallen komen in
deze rapporten niet voor.
De inneming van Puebla heeft ten gevolge gehad dat
de aftreding van den maarschalk Randon als minister van
oorlog nog eenigen tijd zal worden verschoven. Zjue ver
vanging door den maarschalk Niel wordt echter algemeen
te gemoet gezien, terwijl de heer Persigny tot minister van
staat zou worden verheven in de plaats van den graaf Wa-
levvski, die tot goeverneur van den keizerlijken prins zou
worden benoemd.
La patrie bevat een artikel van den heer Dalamarre,
waarin de verschillende gruweldaden der russische troepen
in Polen worden besproken. De strekking van het stuk is
verder ten betooge dat van de diplomatie ten gunste van
Polen niets te verwachten is en Frankrijk met de andere
mogendheden op krachtiger wijze tie onafhankelijkheid
der polen tol stand moet brengen.
Te Bordeaux hebben ongeregeldheden plaats gehad,
waartoe de aanleg van een ijzeren weg van de haven naar
het spoorweg-station aanleiding heeft gegeven. De voer
lieden zagen hierin eene benadeeling hunner belangen en
wilden bet vertrek van een trein beletten. Eene botsing
tusschen deze voerlieden en de troepen was daarvan het
gevolg, waarbij een soldaat en eenige voerlieden gewond
werden. Twaalf personen werden gearresteerd.
MEXGE LIX ftrJEX
Een blik op Puebla.
De avontuurlijke fransche expeditie naar Mexiko waarvan
het eigenlijk doel gelijk meer het geval is met napoleon
tische ondernemingen tot nog toe in het duister ligt, heeft
de tropische mexikaansche landstreken met hare weelderige
