kind, volgens deskundigen, veel te wenschen over; het open
baar ministerie hield echter vol dat zij met volkomen oordeel
des onderscheids had gehandeld en eischte daarom het dub
bele van denbaar door de regtbunk later opgelegde straf.
Men verneemt dat de veroordeelde zich tegen dat vonnis in
hooger beroep heeft voorzien.
Gemengde berigten.
In de vorige week is te Londen de tentoonstelling der
huwelijks-geschenken van den prins en de prinses van Wallis
gesloten. Zij is door 3.980,785 personen bezocht.
Men meldt uil Frankfort dat dezer dagen nabij Dillen
burg eene bende valsche munters is ontdekt en gevangen ge
nomen, wier voornaamste handwerk bestond in het namaken
van nassausch en ander papieren geld. Men vermoedt dat
zij het voornemen hadden, om met den grooten voorraad
valsch geld. welke reeds gereed vvasen verder zou vervaardigd
worden, naar Amerika over te sieken en van daar het nage
maakte papieren geld in omloop te brengen.
Te Castellamare (Italië) heeft zich een franschman door
middel eener guillotine van het leven beroofd. Men hield hein
algemeen voor krankzinnig. Hij woonde geheel afgezonderd
op kamers en zag niemand iederen dag ging hij op het zelfde
uur uit en kwam op het zelfde uur terug. Hij at lederen dag
het zelfde, namelijk op de vastendagen een visch met brood
en op de andere dagen een kip met. brood; deze moesten
altijd de zelfde zwaarte hebben. Zijne buren waren aan dit
zoo geregelde leven gewend, zoo dat het groote verwondering
baarde toen hij op zekeren dag niet uitging en de restaurateur
die hem het eten bragt zijne deur gesloten vond en op zijn
kloppen geen antwoord ontving. Men waarschuwde de po-
licie en deze deed de deur openbreken. Toen men binnentrad
vond men zijn lijk, waarvan het hoofd gescheiden w -s, op den
grond liggen; het hoofd was een eind ver weggerold. Hij
had tusschen de deurstijlen van zijne kamer eene guillotine
vervaardigd, waarvan hij zelf het mes had gesmeed; twee
jaren lang was hij hiermede bezig geweest. Op tafel vond
men een testament liggen en een brief, waarin hij berigttehoe
hij zich van het leven had beroofd. Hij laat een aanzienlijk
fortuin na.
Te Keulen is sedert eenige dagen eene levende koe te
zien, welke den 17 mei 1860 in Polen geboren is en twee be
hoorlijk gevormde koppen heeft, namelijk een stieren- en een
koeijenkopterwijl de eene kop eet drinkt de andere.
De zanger Tamberlick, die bij den italiannschen schouw
burg te Si. Petersburg is geëngageerd, heeft bij zijn laatste
optreden te Parijs van keizer Napoleon een fraaije diamanten
doekspeld ontvangen als een bewijs van Zr. Ms. tevredenheid.
Een verkoudheid, waaraan die zanger langen tijd lijdende
was. is thans geheel genezen, en wel ten gevolge van een zeer
vreemdsoortig geneesmiddel. Hij is namelijk naar Engeland
gereisd, ten einde onder weg zeeziek te zijn hij heeft onder
vonden dal voor zijne verhoudheid probaat was.
Le Droit verhaalt, dat een goed gekleed heer te Parijs
in een magazijn van juweelen kwam en met zeer veel kennis
van zaken naar juweelen vraagde. Men gaf hem 20 stuks op
een blaauw papier te bezigtigen. en hij bekeek die zeer naauw-
keurig met eene loupe. De winkelier zag dat hij iels in zijn
zak stak, telde dadelijk de overblijvende diamanten en zag
dat er slechts 19 waren. De heer werd gearresteerd en men
bespeurde dat er in zijne loupe negen gaatjes waren geslepen,
die met was waren gevuld. Door de loupe vlak op de diaman
ten te houden, drukte hij die in de was, waarin zij bleven
vastkleven. Men vond ook bij hem eene waarde van 350,000fr.
aan aandeelen in de fransche en italiaansche rente.
Te Cairo zijn in den avond van *'3 april jl., omstreeks
I0£ ure, twee schokken van aardbeving waargenomen, waar
van de eerste 10 a 12 sekonden en de tweede slechts 5 sekon-
den duurde. Ongelukken zijn er echter niet voorgevallen.
De fransche Moniteur deelt een post-reglement van
1653 mede. waaruit blijkt dat reeds in dien tijd te Parijs post
zegels in gebruik waren. Volgens dat reglement werden brie
ven, met zulke zegels voorzien, van het eene gedeelte der stad
naar het andere franko bezorgd; de prijs dezer postzegels
was één stuiver en werden op bepaald aangewezen plaatsen
verkocht.
Uit Geneve wordt medegedeeld dat de fotograaf Richard
aldaar een nieuw middel heeft uitgevonden om fotografische
beelden te vergrootenmen kan thans niet alleen levensgroote
figuren vervaardigen maar zelfs van tien voet hoogte en
evenredige breedte.
Men schrijft uit Meppel dat jl. vrijdag aldaar het vol
gende geval plaats had. De 16 jarige dochter van den smids
knecht v. O., die dingsdag JI. was overleden, zou worden be
graven. De lijkwagen stond daartoe reeds voor de woning.
Toen echter de kist voor de fatnielje werd geopend zag men
niet verbazing, dat de kleur van het aangezigt rood was, en
dat het ligchaam zich bewoog, I)e dokter werd gehaald, die
de begrafenis niet toestond, daar het meisje slechts schijndood
was. Of zij weder herstellen zal is nog onzeker.
Dezer dagen had te Weenen het eerste geval van tele
grafische galanterie plaats. Sedert eenigen tijd namelijk wor
den in het keizerrijk de vrouwen en dochters der beambten
bij de telegrafie tot de dienst opgeleid en als assistenten aan
hare echtgenooten en vaders toegevoegd. De vrouw van den
station-chef te K. moest nu dezer dagen wegens spoed ook eene
staats-depeche telegraferen. De ambtenaar bij den telegraaf
te Weenen, die bespeurd had dat deze depeche door eene
vrouw was overgeseind, seinde haar in plaats van het gebrui
kelijke „begrepen", eenvoudig terug: „Ik kus u de hand."
Volgens geloofwaardige berigten heeft de engelsche
mailboot The Anglo-Saxon met bestemming naar Quebec, bij
kaap Race schipbreuk geleden. Van de 41L personen, welke
zich aan boord bevonden zijn 237 omgekomen.
Verkoopiagen cm aanbestedingen.
Jl. zaturdag is te Oostsouburg ten verkoop aangeboden
een huis en erf met tuin, gemerkt no. 12. Verkocht voor
f2035.
BTITE\LVX».
Algemeen overzlgt.
De verschillende strenge maatregelen der fransche regering
tegen de dagbladpers schijnen nog onvoldoende te zijn voor
gekomen hij het verlangen des keizers om de verkiezing
van regeringskandidaten te verzikeren. Thans bevat de fran
sche Moniteur eene cirkulaire aan de verschillende prefekten
en maires, waarhij hun instuktiën worden gegeven bij de aan
staande verkiezingen. Na eenigen wierook voor den keizer te
hebben gebrand en herinnerd „hoe in weinige jaren het
vaderland door hem uit een staat van anarchie en ellende is
opgeheven" wordt wederom het ouue thema der staatspar
tijen op den voorgrond gesteld. De minister de Persigny trekt
een paralel met Engeland en zegt dat de fransche regering
lijdelijk zou kunnen blijven bij de verkiezingen als in Frank
rijk de partijen.even als in dat land ondanks hun verschil van
gevoelen, gehecht waren aan de staatsinstellingen.iets dat niet
het geval is. De prefekten worden derhalve uitgenoodigd om
„openlijk aan de kiezers de kandidaten aan te wijzen welke
(ie regering met haar vertrouwen vereert." Wat men onder
dergelijke „openlijke aanwijzingen" te verstaan hebbe is
sedert ïang in Frankrijk geen geheim meer.
Op 7 Mei is het fransch wetgevend ligchaam ontbonden,
terwijl de nieuwe verkiezingen voor Frankrijk op 31 mei en
voor Corsika op 7 junij bepaald zijn. De voorzitter van het
wetgevend ligchaam de graaf de Morny, heeft bij de sluiting
de volgende toespraak tot de vergadering gehouden:
Mijne heeren
„Wij gaan elkander verlaten; uw mandaat is geëindigd.
Ik zou echter mijn pligt- van dankbaarheid verzaken, als ik u
niet mijn hartelijken dank betuigde voor het vertrouwen het
welk gij steeds in mij gesteld hebt. Het is vooral uwe welwil
lendheid welke mij in staat heeft gesteld om mijne taak te
vervullen. Ik verlang daarom dat ieder uwer zich wel een ge
deelte dezer gevoelens van dankbaarheid zal willen toeëige-
nen. (Teekenen van algemeene goedkeuring.) De uitslag van
den verkiezingsstrijd en de veranderingen welke de stembus
zal te weeg brengen zijn mij onbekend, maar ik durf beweren
dat het tegenwoordig wetgevend ligchaam,doorliet voorbeeld
te geven van eene gehechtheid, uit overtuiging voortgespro
ten, slechts die gevoelens des lands jegens den keizer heeft
ontwikkeld,; ik durf beweren dat liet door zijne liberale en
talentvolle handelingen heeft hijgedragen om de gemoederen
tot kalmte te brengen en liet openbaar vertrouwen heeft ver
sterkt door het beleid en de loyauteit zijner kontróle.
(Levendige beweging.)
„Eene regering zonder kontróle of kritiek is als het ware
een vaartuig zonder ballast. Gebrek aan tegenspraak verblindt
de openbare raagt en brengt haar op een dwaalweg, zonder de
natie eenigen waarborg te schenken. Onze debatten hebben
meer tot de algemeene geruststelling bijgedragen dan een be-
driegel/jk stilzwijgen zou hebben kunnen vermogen. (Zeer
goed! Zeer goed!)
„Laat ons echter niet verwijlen bij hetgeen reeds voorbij
is, maar werpen wij een blik voor ons. De keizerlijke staats
instellingen zijn trapsgewijze ontwikkeld door den keizer
zeiven in vrijzinnigen geest; de algemeene rijkdom neemt
steeds toe tengevolge des vredesen der werkzaamheid; de
jeugdige prins groeit op en vormt zich onder de leiding zijns
vaders; de opkomende geslachten, daarbij aan hunne natuur
lijke neiging gehoor gevende, doen meer en meer de partij
mannen op zich zeiven staan; de bevolkingen geven haar lot
in handen van de regering harer keuze, bevredigd als zij zijn
wat hunnen nationalen trots en eigen welzijn betreft. In het
nabijzijnd beslissend tijdvak zal een nieuw wetgevend lig
chaam, even als dit talentvol en getrouw de harmonie tus
schen de groote staatsmagten weten te behouden, de besten
digheid der dynastieën het geluk van Frankrijk bevorderen.
(Levendige blijken van bijval.)
„Wat ik derhalve het innigst kan wenschen is dat de kiezers
in hunne vaderlandsliefde den gezonden zin inogen bezitten
om in het volgend wetgevend ligchaam de elementen te be
houden, welke de kracht van de tegenwoordige hebben uit
gemaakt, en zich de overtuiging mogen verwerven dat de zes
jaren, welke aanstaande zijn ten zeerste gewigtig moeten be
schouwd worden voor de toekomst des lands.
„De konstitutiën moeten altijd bepaalde waarborgen bezit
ten voor het volk; het artikel hetwelk het wetgevend ligchaam
na een zesjarigen termijn ontbindt, is een dezer waarboi gen. Het
wil dat dit door verkiezing tot stand gebragte staatsligchaain
zich wederom uit de natie zelve hernieuwt. Ik waardeer dit en
betreur het te gelijk. De dagelijksche aanraking in de poli
tiek, het gezamenlijk kennis nemen ian staatsaangelegenhe-
deu hebben u nader tot elkandergebragt en tot wederkeerde
achting geleid. Welnu, ge moet het iuuners bekennen dat <le
verst verwijderde opiniën, ondanks de heftigste diskussiëu
eenigzins gematigd en een w einig tot elkaar genaderd zijn.
„Wat al vooroordeelen der eerste dagen zijn verdwenen; wat
al wantrouwen is uitgewischt(Dat is waar! dat is waar!) Ik
ben verzekerd dat niemand in deze vergadering,al behoort hij
tot eene der uiterste zijden, dit zal ontkennen. Wat mij zeiven
betreft, ik heb in u slechts amhtgenooten gevonden jegens mij
met voorkomendheid en welwillendheid vervuld, en ik uit
den wensch dat gij van mij dezelfde herinnering met u zult
dragen, welke mij van u zul bijblijven. Bij het vaarwel zou
ik wenschen u tot wederziens te kunnen toeroepen (Alge
meene en daverende toejuichingen.)
De reorganisatie-kwestie des pruissisehen legers is dezer
dagen weder bij het huis van afgevaardigden in behandeling.
De regering heeft eergisteren op nieuw verklaard dat de
veiligheid des lands geene vermindering van het aantal man
schappen gedoogde, en daarmede elke toenadering/otimoo-e-
lijk gemaakt
Uit Amerika wordt gemeld dat de expeditie onder bevel van
den generaal Banks in verschillende gevechten aan de rfrijpr
Teche de overwinning op de zuidelijken had behaald'^De
gekonfedereerden waren overigens westelijk Virginiëbinnen^
gerukt.
BOEKBESCHOUWING.
Fabriekskinderen. Eene bede, doch niet om geld,
van J. J. Cremer. Te Arnhem bij D. A,
Thieme1863.
Soms is een ernsiig, luidklinkend, opzienbarend woord
noodig om de oogen der natie te openen voor gruwelen ra
haar midden geschiedende, waarvan velen onder haar ter
naauwernood een denkbeeld hadden. Niet ieder heefc tijd,
lust of gelegenheid oin te lezen al water in dit of dat tijdschrift
over het fabriekwezen in Nederland werd geschreven. Niet
ieder kan gelijktijdig van alles zich op de hoogte stellen.
Eere daarom dr. S. Sr. Coronel voor zijn doorwrochte, met
zaakkennis en gemoed geschreven, pleitrede in „De gids"
(maart- en aprilnummer van dit jaar), Eere niet minder den
novelleudichter J. J. Cremer voor zijn warm hartvermurwend
woord in bovengemelde „Bede" ten gunste van neêrlands
fabriekskinderen uitgebragt
Fabriekskinderenrampzalige klasse van wezentjes! arme,
vroegtijdig naar ziel en ligchaam verstompte, ontzenuwde,
uitgemergelde schepseltjes, die vaak voor de luiheid en het
dierlijk egoïsme der ouders moeten boeten! die armelijk ge
kleed, ellendig gevoed, 13 l i 15 uren daags moeten werken,
soms staaude werken in een klein bestek, terwijl de vader zich
een roes drinkt of zijn dug met niets doen verbeuzelt, en dus
zijne schapen van kinderen voor zich den kost laat verdienen.
„Gij zoudt zweren dat het uwe natuurgenoten waren, ew-
zens van gelijken aanleg, met de zelfde behoeften als gij
maar gij bedriegt u, zie slechts hoe ze wielen en keeren negen
duizend maleu op den langen dag voortgejaagd door den
werkman die grootsch als zijn oorsprong doch gesard door
zijn duivel steeds woedender brult: voort raderen, voort!"
Die werkman is de fabriek, de stoomfabriek, en die schep
seltjes, akelig kleine en arme oude mannetjes en vrouwtjes,
met bleeke uitgeteerde gezichtjes en holle flikkerende oogjes.
Zij gaan onophoudelijk voorbij uw aangezigt heen, in de stra
ten en stegen der grijze akaiiemiesfad Leiden en elders;
zij groeijen op, zij teren weg, zij lijden eu sterven als 't ware
voor uwen voet en, niemand steekt de hand naar hen uit, nie
mand ontfermt z.cll over hen, niemand, en dit is het ergste,
het wreedste van de zaak, niemand kan, zoo lang alles gere
geld blijft als liet is, ze helpen. Want men werpe met voorba
rig alle scliuid op de fabuekantenook deze zijn onvermo
gend. Er zijn er genoeg wier liane meedogend kiopt voor de
armen. Maar, wdlen ze den vinger uitsteken oin te helpen,
aanstouds staat daar de onverbiddelijke, konkukkentie, de
vrije, met dreigend opgeheven vingeren waarschuwt hen niets
aan de werkuren te veranderen, tenzij z.j zich zelfs den
ondergang willen bereiden.
Ziedaar voorwaar eene ijzingwekkende gedachte, een ver
pletterend alternatief.
Wij juichen dan ook de poging van den heer Cremer van
harte toe en zeggen hem dank voor zijn sprekend, vlammend
tableau, waarin hij hei ontstond op verzoek van eenige Leid-
sche fabriekanten zelve de aandacht van *s lauds regering
en ook van het algemeen, op dit betreurenswaardig feit heeft
gevestigd.
Wel hadden wij, uit een aesthetisch oogpunt bezien, de
schikking en inkleeding hier en daar anders ge wenscht. Vooral
de episode van den student, baron Willem van Hogenstad,
achten wij een zeer ongelukkige greep. Zij werpt zulk een
waas van onnatuurlijkheid over de voorstelling. En dit is te
meer te bejammeren omdat die voorstelling in de hoofdzaak
wat ook het Handelsblad ertegen moge inbrengen waar
lijk niet overdreven of te sterk gekleurd is. Door vele be
voegde der zake hoogst kundige personen werd ons veeleer
ten sterkste het tegendeel verzekerd.
Het lot van Leideus fabriekskinderen, en helaas niet van
de lenlsche alleen, schreeuwt werkelijk ten hemel.
„Aan uwe en mijne kleedereu (Cremer bl. 39) waarvan de
handjes dier kleinen werkten, kleven droppelen bloeds der
arme in Nederland (naar ziel en ligchaam beide) vermoorde
fabriekskinderen."
Wat is hieraan te doen? Cremer wil dat men zich wende
tot s lands regering en stelt zich daarvan blijkbaar zeer veel
verbetering voor. W j zijn in onze verwachting gematigder,
Och! Wetten wat zijn zij dikwijls gebrekkig m de toepas
sing! Maar toch zij kunnen ten goede medewerken. Opmer
kelijk en verblijdend is het in elk geval dat bereids te Leiden
een dertigtal fabriekanten bezig zijn een adres op te stellen,
het verzoek inhoudende dat een wet lot beperking der werk
uren worde ingediend: een blijk voorwaar dat vele fadriek»
eigenaars van liet groot gewigi der zaak en hunne eigene
verantwoordelijkheid doordrongen, daartoe de hand, en tot
vermindering der ellende, willen in een slaan.
Mogt zoodanige wet eens werkelijk tot stand komen er zou
dan althans ook aan meer geregeld en vooral meer vruchtbaar
schoolgaan kunnen woeden gedacht. Men zou dan alligtook
gaandeweg du hand der bescherming en beschaving verder
naar hen kunnen uitsteken (gebruik makende van de uitste
kende wenken door dr. Coronel dienaangaande in zijn straks
aangehaalde opstel gegeven) en alzoo de voldoening stnakea
van lieverlede deze diep ongelukkige wezens aan de maat
schappij, waarvan zij nu in werkelijkheid „de versiootelin-
geu" zijn, en aan zich zelve terug te geven.
HANDELS1IEIUGTEN.
Meekrapp sijzen.
Rotterdam 11 mei. Er werd heden weinig aangeboden
terwijl de handel gering was. L)e prijzen bleven onveranderd.
Graanmarkten enz.
Amsterdam 10 mei. Tarwe en gerst prijshoudend. Raap
olie oj*,zes weken f 49. Lijnolie op zes weken f 46.
'^Rotterdam 11 mei. De prijzen der granen ondergingen
-hénen slechts eene geringe wijziging. Gerst, en erwten werden
20 en boekweit 10 cent hooger betaald.
