tengewone herstelling aan de heul op dien weg, in welke som
door beide gemeenten tot een gezamenlijk bedrag van f 800
als te kort moet worden bijgedragen.
Op de vraag van den heer de Jonge, hoe gehandeld zal wor
den wanneer de raad van Vlissingen zich ongenegen betoont
tot die bijdrage van f '100, antwoordt de voorzitter dat alsdan
gedeputeerde staten zullen moeten beslissen. Hij gelooft ech
ter niet dat de raad van Vlissingen weigeren kan, omdat die
gemeente evenzeer de baten heeft genoten als zij nu de las
ten moet dragen. Ook de heer Fokker gelooft niet dat het
gemeentebestuur van Vlissingen de stremming van het ver
keer tusschen de wederzijdsche gemeenten zal willen bevor
deren door de hoog noodige herstelling van de heul tegen te
houden.
Met algemeene stemmen is de begrooting vervolgens goed
gekeurd, waarvan aan de kommissie van bestunr over den rij
weg zal worden kennis gegeven.
De openbare zitting is daarna gesloten.
BUITEXLAXP.
Algemeen overzlgt.
In de eerste plaats verwijzen wij heden naar de debatten
in den franschen senaat omtrent het rapport van den heer La-
rabit over de petitiën ten gunste van Polen. Gelijk men
zien zal heeft prins Napoleon eene zeer oorlogzuchtige rede
uitgesproken, welke, gelijk ons wordt medegedeeld,een krach-
tigen indruk heeft gemaakt. Dit alles zijn en blijven echter
slechts woorden en teregt doet La presse opmerken dat de
uitslag der senaatsdiskussiën. hij moge zijn het overgaan tot
de orde van den dag of het opzenden aan het ministerie van
buitenlandsche zaken, voor de polen slechts eene negatieve
waarde heeft, als Frankrijk den oorlog met Rusland niet
wil ondernemen, waarvoor al bijzonder weinig waarschijn
lijkheid bestaat.
TeLonden beeft weder een zeer druk bezochte meeting plaats
gehad ten gunste der polen, en terwijl een aantal engelsche
staatslieden en leden van het hoogerbuis en lagerhuis daarbij
tegenwoordig waren, verdient het opmerking dat de in ons
vorig nomraer medegedeelde opinie van lord Palmerstons
orgaan, The morning post, als zou thans na de waarschijnlijke
vernietiging der russisch-pruissische overeenkomst de pool-
sche kwestie tot lluslands binnenlandsche staatkunde behoo-
ren, in zoo verre gewijzigd is. dat dit dagblad thans spreekt
van eene nieuwe fransch-engelsche alliantie tegen Rusland.
„Wij twijfelen niet zegt dit dagblad, na de belangrijkheid
der meeting als eene waarschuwing der publieke opinie aan
de vorsten te hebben aangetoond dat een fransch leger in
de omstreken van Riga ontscheept in Polen de russen in
den rug kan vallen en hen dwingen om dit land te ontrui
men wij weten dat onze gepantserde oorlogschepen voor
Cronstadt niet bevreesd zouden behoeven te zijn en spoedig
omtrent het lot van Ruslands hoofdstad zouden kunnen
beslissen. Terwijl dit alles ons zeer duidelijk is, kunnen wij
ons moeijelijk voorstellen dat men dit te St. Petersburg niet
zou weten." Zoowel in Engeland als in Frankrijk is de pu
blieke opinie soeverein meent The morning post en
raogt een oorlog al voor handel en nijverheid nadeelig zijn,
de natiën laten zich somtijds nieer beheerschen door hare drif
ten dan door hare belangen. Thans kan de russische keizer
nog de gevaren, welke hem bedreigen afwenden door eene
algemeene amnestie af te kondigen en aan Europa den terug
keer tot de traktaten van 1815 te waarborgen. „De dagen
gaan echter spoedig voorbij en weldra kan het te laat zijn."
Het nationaal feestop 17 maart in Pruissen gevierd als ge
denkdag van de houding der natie in 1S13 is niet rijk geweest
aan feestvreugde. Ofschoon de Preussische Staats-Anzeiger
de beschrijving daarvan eenigzins kleurt, schijnt volgens
onpartijdige berigten de somberheid van het weder eene
juiste afspiegeling geweest te zijn van de sombere stemming
der burgerij. Te vergeefs waren er geene kanonschoten en
plegtigheden gespaard om aan het feest eenige levendigheid
bij te zetten de bevolking bleef doof voor deze kunstmatige
opwekking.
De berigten omtrent het tooneel des poolschen opstands
zijn lieden zoo zij bevestigd worden van groot belang.
Uit Tarnow wordt namelijk per telegraaf gemeld dat Lan-
giewicz eene schitterende overwinning op de russen heeft be
haald, en daarbij eene groote menigte oorlogsbehoefte buit
gemaakt.
Uit Korfu wordt gemeld dat de bevolking aldaar een
krachtig protest heeft opgesteld tegen de staatkunde der en
gelsche regering, welke van de eene zijde aan de Ionische
eilanden eene vereeniging met Griekenland belooft en van
de andere zijde elke manifestatie der bevolking ten gunste
dezer vereeniging verbiedt, het gerucht verspreidende dat de
bewoners der Ionische eilanden, met het oog op bunne belan
gen, geen grooter verlangen hebben dan om onder het pro-
tektoraat van Engeland te blijven.
De tijdingen uit Amerika bevatten omtrent het fransch
expeditie-leger in Mexiko niets belangrijks. De krijgsbewe
gingen tusschen de gefedereerde en geconfedereerde troepen
van de Vereenigde Staten hadden bij Springfield in Tenessee
tot een veldslag geleid, welke ongeveer 12 uur geduurd had
en met de nederlaag der noordelijken eindigde, waarbij de
laatsten een groot gedeelte hunner infanterie verloren.
Polen.
De diktator van Polen heeftde volgende besluiten genomen:
„In naam des volks, Marian Langiewicz, diktator:
„Willende voorzien in de uitvoering der bepalingen van
het manifest vanlO maart, uitgevaardigd in het hoofdkwartier
van Goszca, stel ik bij deze het nationaal burgerlijk bestuur
in, waarvan de zamenstelling en de attributiën aldus zullen
worden geregeld
„Art. 1. Het nationaal burgerlijk bestuur zal bestaan uit
vier leden, die ter zelfder tijd aan het hoofd zullen staan der
departementen van oorlog, financiën, binnenlandsche zaken
enbuitenlandsche zaken.
„Art. 2. Dit bestuur zal tot nader order geheim blijven.
„Art. 3. Alle besluiten en ordonantiën des diktators be
trekkelijk de burgerlijke administratie zullen gerigt zijn tot
het burgerlijk bestuur, hetwelk belast zal zijn met de noodige
maatregelen te nemen ten einde deze ter kennisse te brengen
der verschillende chefs en der ondergeschikte autoriteiten.
„Art. 4'. Alle ordonantiën van het burgerlijk nationaal be
stuur zullen worden uitgevaardigd in naam des diktators en
overeenkomstig de bevoegdheid zijn, doorhem daaraan ver
leend.
„Art. 5. De ordonantiën des diktators, gerigt tot het bur
gerlijk bestuur, zullen van het kontraseign moeten voorzien
zijn van een zijner sekretarissen-generaal. De benoemingen
tot deze betrekkingen hebben bij de uitvaardiging van dit
dekreet plaats gehad.
„Art. 6. Door mij zeiven worden voor het oogenblik drie
koiuraissarissen van het burgerlijk bestuur benoemd, met
bijzondere zendingen voor het departement van binnenland
sche zaken te belasten. Zij zullen ten dienste staan van het
burgerlijk bestuur en daarvan hunne instruktiën ontvangen.
„Art. 7. Op voordragt van het hoofd des departeuients van
buitenlandsche zaken, zullen door mij vertegenwoordigers
bij de verschillende hoven worden benoemd.
„Art. 8. Alle burgerlijke en militaire autoriteiten, tot hier
toe in funktie, worden, door wien ook aangesteld, bij dit
dekreet ontbonden.
„Art. 9. Zij zullen echter hunne betrekkingen blijven
waarnemen tot dat zij de noodige bevelen zullen hebben ont
vangen van het nationaal bestuur of kominissarissen daarvan.
„Art. 10. Ik benoem Valerius Tomzynski tot sekretaris-
generaal van den diktator ad interim tot dat de door mij
benoemde sekretarissen-generaal hunne betrekkingen zullen
hebben aanvaard.
„Gegeven in het hoofdkwartier te Sosnowka, 12 maart 1863.
Frankrijk.
Wij hebben thans de zeer uitgebreide verslagen der rede
voeringen der senaatsleden Bonjean en de Lagueronnière
voor ons liggen en willen daarvan nog enkele punten vermel
den. Het begin der rede van den heer Bonjeau was geheel
historisch; de lotgevallen en rampen der poolsche natie werden
daarin herinnerd, waarvau de wijze van bestuur haar steeds in
een toestand van spanning moest houden. Joseph de Maistre
had wel gelijk toen hij bij het verdeelingsplan der drie mo
gendheden in 1795 schreef dat het denkbeeld om een natie
te verbrokkelen even onmogelijk was als bet denkbeeld om
een planeet weg te nemen uit het zonnestelsel.
De spreker wees er op hoe weinig regtdedrie mogendhe
den bezitten om de polen als rebellen te behandelen wanneer
zij hunne nationaliteit terug verlangen, terwijl zij zeker geen
wettigen titel van bezit kunnen ontleenen uit de drie verdee
lingen, welke hebben plaats gehad en door geene uitdruk
kelijke of stilzwijgende ratifikatie bekrachtigd zijn. Het jaar
1S61 verkondigde wederom aan de wereld dat eene natie niet
sterft, wanneer het godsdienstig gevoel zich met de vader
landsliefde \ereenigt. Gij herinnert u die sombere dagen van
februarij, gedurende welke eenegeheele bevolking voor het
beeld der heilige maagd geknield, door de kosakken werd ge
chargeerd en door geweerschoten der russische infanterie
werd neergeveld zonder zich te verdedigen. Vijftien malen
werden de geweren aangelegd old op nieuw dood en verderf
te zaaijen en uit deze gedecimeerde menigte hoorde men
slechts strofen van die heerlijke hymne aanheffen tereere
van God en vaderland. Ik wil hier een paar getuigenissen van
russische zijde bijbrengen ten gunste van de roemrijke pool
sche zaak. De kolonel Reutem, die bevel had ontvangen om
te doen vuren op de ongewapende volksmenigte, en derhalve
tusschen pligt en konsigne geplaatst,joeg zich een kogel door
het hoofd. Toen des avonds de dappere verdediger van Se-
bastopol, prins Gortschakoff, die te edel was om zich met
moord gemeenzaam te maken tot den graaf Zamoyski zeide
„Maar verdedigt u dan!" zeide deze: „Wij hebben geene
wapenen!" Ik zal er u verschaften, maar verdedigt u ten
minste!" „Wij zullen ons niet verdedigen, maar gij kunt
ons doen vermoorden." De heer Bonjean geeft verder eene
beschrijving van de russische onderdrukking, waardoor de
tegenwoordige opstand werd uitgelokt.
Hij verklaart verder evenmin met allen aandrang den oor
log, als tot eiken prijs den vrede te willen met Rusland en
misschien met Pruissen en Oostenrijk, maar vooral ook niet met
de kwestie van onmogelijkheid te worden lastig gevallen, daar
Frankrijk zoo veel heeft zien gebeuren, hetwelk men eenige
oogenblikken te voren onmogelijk waande, dat het woord
onmogelijk uit het woordenboek der staatkunde kan uitge-
wissckt worden. De zegepraal van regt en regtvaardigheid is
overigens nimmer onmogelijk.
Mogt spreker zich wenden tot Rusland dan zou hij die
mogendheid eerbiedig onder het oog brengen dat zij in haar
eigenbelang afstand moet doen van Polen, hetwelk in plaats
van een voormuur tegen Europa, zich altijd tegen Rusland
heeft gekeerd en tot wiens onderwerping steeds een leger op
de been moet blijven, waarvan de soldaten spoedig gedemo
raliseerd worden en de officieren in zelfmoord een middel
zoeken om aan te moeijelijke pligtsvervulling te ontkomen.
(Levendige beweging en opschudding.) Wanneer men Polen
zal vernietigd hebben en zal kunnen spreken van de steppen
van Polen, gelijk men thans spreekt van de steppen van Sibe
rië als er geene inwoners meer zullen te vinden zijn, welk
voordeel zal Rusland dan daarvan ten deele vallen Grond
gebied maar daaraan heeft het voorzeker geen gebrek.
Na het voordeel van een poolsch rijk voor Europa in ljet
algemeen en Duitschland in het bijzonder te hebben aange
toond eindigt de heer Bonjean aldus
„Voorzeker moet men zich verlaten op de regering des kei
zers, welke den Krimoorlog beeft ondernomen en onze solda
ten naar China, Cochinchina.Sjrie en Mexiko heeftgezonden,
met een doel het welk ons wel niet bijzonder helder is, maar
zekerlijk slechts achterstaat bij de poolsche kwestie. Men
moet zich verlaten op de impulsie, welke de keizer zal noodig
achten aan de magt van Frankrijk te geven en vertrouwen
stellen in zijne talentenhij beeft meermalen getoond
dat hij door plotselinge inspiratie de probleraata wist op te
lossen, welke aan de oude politici onoplosbaar voorkwamen.
Men moet de hoop koesteren dat hij Polen zonder gevaar
voor Frankrijk zal kunnen bevrijden, hetgeen de schoonste
daad zijner regering zou zijn en de waarheid van het oude ge
zegde bewijzen Gesta Dei per Francos. Ik zal stemmen voor
de opzending der petitiën aan de regering."
De burggraaf de Lagueronnière verkrijgt thans het woord.
Zijne redevoering biedt weinig belangrijks aan, hij tracht
de soms heftige en ietwat oorlogzuchtige uitingen van den
vorigen spreker te verzachten, onder betuigingen van sym
pathie voor de polen. Hij trachtte betoogen dat de aanneming
der konklusiën van het rapportgeene onverschilligheid zoude
verraden, terwijl eer de opzending aan den minister wantrou
wen jegens het goevernemeut zou te kennen geven.
Overigens geeft ook deze spreker een historisch overzigt
der lotgevallen van Polen, waarin hij vooral op den voorgrond
stelt dat Oostenrijk niet zoo ten gunste der verdeeling van
Polen gestemd was, maar zich deze liet welgevallen om niet
in kracht te verliezen, terwijl de twee naburige mogendheden
vermeerdering van grondgebied verkregen. Overigens be
toogt de spreker dat er van eene herstelling van het oude
Polen, waarvan bet grondgebied nu eens grooter en dan eens
kleiner was door de overwinningen of nederlagen der held
haftige bevolking geen sprake kan wezeu, maar slechts in het
groothertogdom Warschau alle krachten kunnen gekoncen-
treerd worden. Hij wenscht niet een onafhankelijk Polen te
zien herleven (Rusland zou dit niet gedoogen) maar een vrij
Polen, waarin kons titutionele staatsinstellingen en eene groot-
sche wijze en edelmoedige politiek elk spoor van vergoten
bloed zouden uitwisschen. Dat Frankrijk dit doel voor oogen
houden moge, waarbij het evenveel eer zal behalen door dit
te bereiken als wijsheid zal betoonen door dit niet te over
schrijden.
De derde spreker in deze zitting, de prins Poniatowski,
hield eene uitvoerige rede\oering om te betoogen dat de ge
schiedenis heeft bewezen dat de russen en polen nimmer zul
len ineen smelten hij meent dat de pogingen om aan Polen
den toestand van 1S15 te doen herkrijgen evenveel moeije-
lijkheden zouden ontmoeten als die om Polen in zijne nati-
oualen toestand te herstellen, terwijl in het eerste geval de
wenschen der bevolking toch niet zouden vervuld zijn. De
traktaten van 1S15 zijn niet ten gunste van Polen maar tegen
deze natie gesloten, en hij begrijpt niet hoe de keizer deze zou
kunnen inroepen na verklaard te hebben dat zij vervallen
zijn. Hij wenscht overigens een onafhankelijk Polen en zon
der dit zal men in Europa geen waren vrede hebben. Het
overgaan tot de orde van den dag met betrekking tot de inge
diende petitiën zou, even als de ineeniug was van den talent
vollen minister Rouher te kennen geven dat de senaat deze
petitiën de aandacht niet waardig keurde.
In de volgende zitting van woensdag voerden de lieeren de
La Rocbejaquelin, Walewski en prins Napoleon het woord.
De eerste beschouwt de verdeeling van Polen als eene handel
wijze door de polen zei ven noodzakelijk gemaakthij verde
digt keizer Alexanders bestuur over Polen en meent dat de
namen der hoofden van den tegenwoordigen opstand ge
noegzaam aantoonen dat hetgeen nationale maar eene revo
lutionaire beweging is. De heer Walewski toont aan dat
deze voorstelling geheel onjuist is. Prins Napoleon uitte
zich vervolgens op krachtige wijze ten gunste van Polen.
Hij verklaarde zich geheel tegen de konklusiën van het rap
port door den heer Larabit ingediend, waardoor niet genoeg
zaam de sympathie voor de polen zou worden uitgedrukt.
Voor hem zijn de traktaten van 1815 van geene waarde en.
door deze ten grondslag van onderhandelingen te nemen zou
de diplomatie zoo wel de belangen van Frankrijk als het regt-
matig verlangen der polen uit het oog verliezen. De spreker
meent dat een oorlog alleen de oplossing kan geven aan de
poolsche kwestie en hem boezemt de oorlog geen vrees in. De
binnenlandsche en buitenlandsche aangelegenheden schijnen
hem daarvoor gunstig en hij begrijpt niet dat men nog aarzelt.
Hoewel deze redevoering een belangrijken indruk heeft
gemaakt, moet men er niet te veel gewigt aan hechten, daar
men weet dat de opinie van den neef zeer dikwijls in strijd is
met de handelingen van den oom.
In de zitting van gisteren heeft de minister Billault het
woord gevoerd. Hij gaf zijn leedwezen te kennen dat er woor
den waren gesproken, waardoor Polens belang zou worden
benadeeld en Frankrijks positie zou worden bemoeijelijkt.
Onder de verklaring dat de s}rmpathie voor Polen bij Frank
rijk diep gevestigd was, betoogde hij dat de tegenwoordige
opstand slechts jammervol voor dat land kon zijn en dat het
nuttig, goed, noch menschelijk zou wezen dien aan te moedi
gen. De politiek van veel woorden en weinig daden was voor
Polen gevaarlijk en verbitterde de vorsten. Op de raadgevin
gen van de fransche regering heeft Rusland hoop gegeven op
koncessiën en amnestie ten opzigte van Polen. Hij stel t yoor
om over te gaan tot de orde van den dag, waardoor verklaard
zoude worden dat men vertrouwen stelt in de wijsheid des
keizers. Hiertoe werd door den senaat met 109 tegen 17 stem
men besloten.
ZEETIJDINGEN.
Heden voormiddag is ter reede van Vlissingen binnenge
komen het barkschip Walcheren, gez. D. II. van der Heijden.
Heden is te Nieuwediep binnengekomen het barkschip
-fiusanna Elisabeth, gez. C. Ouwehand.
HANPEESBEKIGTEN.
Graanmarkten enz.
Amsterdam 20 maart. Tarwe en gerst onv'èrundevd.
Dordrecht 19 maart. Tarwe onderging eenige verlaging.
