op zijn smalst tot een jaarlijksch renteloos voorschot, dat
slechts gedurende één jaar tot boven 8 ton kan klimmen, maar
vervolgens zich tot hoogstens f675,000 zal beperken. Voor
den ronerdainschen waterweg zon de staat gedurende zes of
zeven jaren eene bijdrage van één millioen gulden moeten
leveren, maar dan zou de zaak ook voorgoed haar beslag heb
ben. Andere leden bestreden echter deze berekeningen, en
wa en van oordeel dat (ie uitgaven, iti een ongustiggeval, aan
zienlijk hooger zouden kunnen klimmen. Z j becijferden zelfs
breedvoerig, dat de koncessionaris voor het kanaal door Hol
land op zijn smalst, zich niet zal kunnen staande houden en
de staat genoodzaakt zal zijn de werken voor zijne rekening
te voltoo jeu of over te nemen. Iu de zaak van den waterweg
van Rotterdam zagen die leden eemg minder bezwaar.
Naar het oordeel der meeste leden werden de financiële be
zwaren met weinig vermeerderddoordien de aanleg dier
waterwegen tot nieuwe defensiewerken noodzaken zal, waar
van de kosten gedragen moeten worden door den smat. Ter
wijl het nu reeds bijna onmogelijk is. voor de verdediging
onzer zeegaten behoorlijk zorg te dragen, schept men nieuwe
toegangen naar zee en dus nieuwe kwestbare-punten.
Men meende ook dat b:j de koncessie het staatsbelang niet
genoeg in het oog is gehouden.
55IIITEXLAX».
Algemeen overziet.
De zittingen van het engelsch parlemeiu zijn, zoo als wij
reeds in ons vorig nornmer mededeelden, namens de koningin
met de redevoering, in hoofdtrekken door ons vermeld, geslo
ten. Die redt toering lei erde betrekkelijk weinig belang
rijks op. Echter blijkt er uit dat het beginsel van non-
interventie in de aiuerikaanschi- zaken door de engelsche
regering zal worden gehandhaafd. Verder verwijzen wij naar
de rede zelve, die wij onder „Engeland" in haar geheel mede-
deelen.
Verscheidene dagbladen besjireken nog den strijd tusschen
den mogelijk wat al te rondborstigen betoogtrant van den
heer Cubden en het doodend sarkasme van lord Pulmerston.
Reeds lang had de eerste hij verschillende gelegenheden zijne
verbeten woede bot gevierd en was deze door de bijtende be
daardheid van den laatsten ten toppunt gevoerd. Met wilde
hand greep hij nu in liet welgevulde tuighuis zijner wape
nen en koos met altijd de beste. „De kalme rust van de
vakantie zou den heer Cobden wel tot bedaren brengen," en
lord Palmerston verliet de vergadering in het bewustzijn dat
dergelijke uitvallen hem zijne ongeloofelijke populariteit met
ontnemen konden. De heer Cobden kan zich nu slechts troos
ten met. het liedje te herhalen, dat wij dezer dagen vonden
opgeteekeud als eene uiting der duitselie demokraieri van
1818, en vertaald ongeveer aid us luidde
Had satan ooit een zoon. het kon
Wel meinand zijn dan Pulmerston.
OmtrentGaribaldi en zijne expeditieplanneri bestaan heden
wederom geruchten en niets dan geruchten. Iu ons vorig
nornmer hebben wij de verschillende gevoelens daaromtrent
•eenigzins uitvoerig ojigegeven. De fransche dagbladen bren
gen ook heden vooral „l'art de grouper les fails'' in toepassing
en putten in de massa geruchten van allerlei aard. om door
deze ufgene hunne eigene opvatting der italiaansehe aange
legenheden waarschijnlijker te maken. Onder de rubriek
„Italië," deelen wij verder eenige zeer uiteenloopende berig-
ten en geruchten mede.
Eindelijk is het eerste nomuier uitgekomen van het veel be-
sproken dagblad La France, onder toe/.igt des keizers. Het
bevat een lang artikel, door den heer de Laguéronmère onder
teekend. over de keizerlijke staatkunde, waarin het keizerrijk
wordt beschouwd als de verwezenlijking van het liberaal be
houdend beginsel, de revolutiebeheerschemledooi de vrijheid.
Vooral wordt de meening bestreden van hen die in het keizer
rijk het verbond zien van hetdespotisme inet de revolutie, van
de demokratie met de diktatuur. Ook verzet de heer de la
Guèronmère 'zich tegen het denkbeeld van Caesarisme, het
welk hij beschouwt als het despotisme door militaire grootheid
overschaduwd.
De kommissie uitliet pruissische lagerhuis tot onderzoek der
begrooting heeft de beraadslagingen overdo militaire aange
legenheden ten einde gebragt. Z j heeft besloten aan de
kamer de verwerping van de buitengewone kredieten voor te
stellen, en velen achten de beslissing in dien geest zoo goed
als zeker. Zoo dit al het geval mogt zijn. waaraan wij echter
zeer twijfelen, want het pruissische lagerhuis heeft zijne wei
felende houding nog geenszins verlaten, dan is het zeker
moeijelijk vooruit te zieti wat de gevolgen zullen zijn.
Oostenrijk doet voortdurend moeite om de sympathie der
maggaren eenigermate te winnen, en de olficteuse dagbladen
verkondigen dag aan dag dat de regering metsna>ler ter harte
neemt dan hei herstellen der wettige orde van zaken in Hon
garije. De bevolking stelt echter geen vertrouwen in de op-
regiheid van de bedoelingen der regering, en de berigten
dezer dagen uitgestrooid omtrent eene aanstaande bijeenroe
ping van den hongaarschen landdag vinden dan ook weinig
geloof.
In Polen is steeds de politieke moordaanslag nog het doel
dat de hand van velen wapent. Op 7 augustus zijn te War-
aehau door zekeren Lodewijk Iryll twee jiistoolschoten gelost
op den markies Wielopolski, op het oogenblik dat deze uit
zijn rijtuig stajite. De markies werd echter niet gekwetst, en
de moordenaar in hechtenis genomen.
Volgens berigten uit Vera-Cruz hadden de mexikaansche
troejien een aanval opOrihaza gedaan, welke echter was afge
slagen. Nadere bijzonderheden ontbreken.
Engeland.
De redevoering, waarmede de zitting van het parlement
namens de koningin gesloten is. luidde aldus:
Mylords en mijne lieeren,
Wij hebben van II. M. den last ontvangen u te ontheffen
van eene hulp, aan het parlement verleend, en u terzelfder tijd
den dank van H. M. over te brengen voor den ijver en de zorg
waarmede gij uwe betrekking hebt vervuld, gedurende de
zitting welke heden ten einde is gebragt.
IT. M. gelast ons u te verzekeren, dat de betrekkingen
met de vreemie mogendheden van vriendschajipelijken aard
zijn, en dat II. M. vertrouwt dat geen gevaar de rust van
Europa bedreigt.
üe burgeroorlog, welke sedert eenigen tijd woedt tusschen
de staten der noord-a.nenkaansche konfederatie, duurt steeds
voort, terwijl zij nog uitbreiding erlangt, en de daaruit voort
vloeiende rampen zich met slechts tot Amerika beperken.
IT. M. heeft echter van den beginne nf besloten geen partij te
kiezen in deze worsteling, en ziet geene reden om de onzijdige
houding te verlaten welke zij krachtig heeft voorgestaan.
Er zijn onlusten uitgebarsten in eenige turksche grens
provinciën. en H. M. heeft haren vertegen woordiger te Kon-
stantinojjel belast eene konferentie hij te wonen in die stad,
tusschen de gezanten der mogendheden die in 1856 het
traktaat te Parijs hebben gesloten. II. M. gelooft dat de kwes-
tiën, door deze konferentie optelossen, op eene wijze ten
einde zullen worden gebragt. beantwoordende aan 't traktaat
der gealliëerden. en overeenkomende inet de regten van den
sultan en het welzijn van de christen-bevolking zijner staten.
„De strijdkrachten van IT. M. in China zoowel als die van
den franschen keizer, hebben onlangs in verbinding met de
troejien van den keizer van China, eenige der voornaamste
middenpunten van den engelschen handel in China beschermd
tegen de verwoestingen van den burgeroorlog, welke in
eenige gedeelten van dit uitgestrekte rijk woedt.
„II. M. gelast ons u mede te deelen dat z j een handelstrak-
taat heeft gesloten met den koning van België, waardoor de
handel der onderdanen van H. M. m België, op den voet zal
worden gebragt als die der meest begunstigde natie."
„Mijne heeren van het lagerhuis,
„II. M. gelast ons u haren levendige» dank over te brengen
voor de liberale subsidiën, welke gij voor de dienst van het
loopende jaar h bt toegestaan. II. M. betuigt u tevens haren
dank voor de maatregelen, waardoor gij de dokken en tuig
huizen van H. M. in een voortdurenden siaat van verdediging
hebt gebragt."
„Mylords en mijne heeren,
„II. M. gelast ons u hare bewondering te betuigen over den
on vermoeiden ijver en vaderlandslievende gezindheid, die
steeds hare strijdmagt van vrijwilligers bezielen, zoowel als
f voor de krijgskundige talenten, welke deze zich hebben eigen
gemaakt.
„II. M. heeft met voldoening de hartelijkheid gezien welke
heeft bestaan tusschen de onderdanen van II. M. en de tal
rijke vreemdelingen die gedurende dit jaar het vereenigd ko-
nmgrijk hebben bezocht, en H. M. vertrouwt dat deze wisse
ling van vriendschapsbetuigingen de grondslagen zal verster
ken van de internationale betrekkingen.
„11. M. heeft zich beijverd hare medewerking te verleenen
aan de ten uitvoer legging van bet traktaat, door II. M. met
den president der Vereemgde Siaten gesloten ter afschaffing
van den slavenhandel, en H. M. vertrouwt dat de zamenwer-
king van de marine der Vereemgde Staten metdehare.de
vernietiging \an den afschowelijken handel ten gevolge zal
hebben, waar tegen dat traktaat gerigl is.
„II. M. vertrouwt dat de maatregelen, genomen om de
medewerking van het parlement ten gunste der uitbreiding
van het onderwijs onder de armste klasse barer onderdanen,
invloedrijker te maken, zullen strekken om dit belangrijk
nationaal doel te bereiken.
„H. M. heeft gaarne hare medewerking verleend aan de
talrijke maatregelen ten algemeenen nutte, gedurende deze
zitting haar door u voorgesteld.
„De rampvolle armoede, welke in eenige fabriek-distrikten
heerscht heeft b:j II. M. een diep leedwezen en eene levendige
sympathie doen ontstaan, gcjiaurd met bewondering voor de
waardige houding en voorbeeldigen moed. waarmede men dat
lijden heeft doorgestaan. II. M. vertrouwt dat de wet, welke
aan de armbesturen de bevoegdheid geeft om bijzondaje hulp
te verleenen den nood zal verzachten.
„De wet, welke de overdragt van landerijen vergemakke
lijkt, zal de waarde van grondeigendom verhoogen, de titels
meer eenvoudig en zeker maken en de kosten verminderen
vallende op kooji en verkoop.
„Het besluit tot betere regeling van hetgeen door de ge
meenten moet worden bijgedragen in de rijkslasten, zal eene
billijker verdeeling der plaatselijke belasting ten gevolge heb
ben. terwijl het besluit op het beheer der groote wegen in vele
gedpelten van liet rijk gemakkelijker verkeer zal bevorderen.
„Het besluit, waarbij een uniform-stelsel van maten en ge-
wigten in Ierland wordt ingevoerd, zal ongemakken wegne
men, waarover in dit gedeelte van het vereenigd koningrijk
zeer werd geklaagd het besluit, waarbij de armenwet wordt
herzien, zal de minvermogende onderdanen van II. M. in Ier
land, beter in staat stellen onderstand te verkrijgen.
„II. M. vertrouwt, dat de akte tot regeling der koopvaardij,
de handelsbelangen van haar koningrijk zal bevorderen."
Italië.
Het eerste nornmer van La France bevat het berigt dat Gari-
baldi op T augustus een krijgsraad heeft gehouden te Cefani,
waarin besloten is naar Ilome op te nikken en zich niet te
storen aan de hinderpalen, die zich hebben voorgedaan. Het
aantal vrijwilljgersdnr Garibaldi rondom zich heeft verzameld
bedraagt 60UU. Uit Londen ontvangt de generaal aanzien
lijke sommen. Garibaldi had tien groote koopvaardijsel^pen^
afgehuurd om in de golf van Salerno te ontsche/jJi»n, alwaar hij
tevens een hulpkorps vrijwilligers zou aantrefjKjh-
Het dagblad Monarclua nazionale zegt-dat Garibaldi
slechts doelloos in het binnenland rondtrekt. Een gedeelte
der vrijwilligers was naar Palumbo. een antjer naar Leseara
vertrokken. Hun aantal, ongeveer 3000, vériniódert dage
lijks. Sicilië is rustig. vV
La discussione meent dat er eene ontmoeting liad-plaats
gehad tusschen de vrijwilligers en de koninklijke troepen. Na
eenige geweerschoten te hebben gewisseld, waarbij eenige ge
kwetsten en twee dooden vielen, waren de vrijwilligers uiteen
gedreven, met achterlating van ongeveer 70 geweren op het
slagveld. Uit berigt wordt door de Opinione bevestigd. welk
blad daai'b.j voegt dat het korps garibaldianen b j deze ont
moeting te St. Euenne 200 man sterk was, terwijl slechts een
lUütal koninklijke soldaten aan hei gevecht deelnamen.
tiet fransche dagblad L'esjint public betoogt dat de
plannen van Garibaldi om op Rome aan te rukken niet ernstig
zijn. dat zij slechts andere plannen bedekken, die ten doel
hebben om, terwijl ieders blik op Rome iu gevestigd, eene
expeditie naar het oosten tot stand te brengen. De ïtaliaan-
sclie regering is daarom ook veel geruster dan zij wel wil
schijnen, en zou Garibaldi reeds sedert lang hebben doen ge
vangen nemen, als zij waarlijk geloofde dat het expeditieplan
van den ex-diktator Rome ten doel had. De fransche troepen
zullen volstrekt niet genoodzaakt worden om op degaribal-
diaansche vrijwilligers te vuren.
Volgens eene korrespondentie van L'indépendance zou
Garibaldi geheel zeker zijn van de italiaansehe bevolking,
liet T.ie lmie-regement zou te Palermo ontscheept z.jn onder
het roepen: leve Garibaldi! en daarop naar Auconaterugge
zonden. De bevelhebber van eene divisie der vloot, Albini,
belast met de bewaking der siciliaunsche kust. zou den minis
ter Ratazzi hebben medegedeeld dat hij niet zeker was van
zijne manschappen, voor het grootste deel beslaande uitnapo-
litaneu en geuuezen. Te Panna zouden de troepen geweigerd
hebben te schieten o|j het volk, bij eene manifestatie tegen
Home. De graaf de Moutebello zou dan ook per telegraafnaar
Parijs het berigt hebben gezonden dat de pausselijke staten
dour zijn leger met genoeg konden bewaakt worden. Eene
andere korrespondentie van dit blad zegl echter juist het
tegenovergestelde en meent dat Garibaldi de nationale bewe
ging met heeft kunnen tot stand brengen, b.j wier ondersteu-
umg hij alleen een aanslag op Rome zou durven wagen.
Te Milaan hebbeti demoJisu'atiën plaats gehad ten
gunste van Garibaldi. Het volk trok de straten door onder
het aanheffen van de kreten: „leve GaribaldiRome of de
dood
De Morningpost werpt van den tegenwoordigen benar
den toestand van Italië geheel de schuld op den minister Ra-
taxzi, in een artikel waarvan we hier een gedeelte laten olgen
„De indrukwekkende strijdkrachten die, vo'gens de laatste
telegrammen, door de italiaansehe regering tegen liet kleine
troejije van Garibaldi zijn afgezonden, zullen vermoedelijk
van ile zijden van deze misleide partijgangers geen ernstigen
tegenstand ontmoeten. Het zou eene betreurenswaardige ge
beurtenis zijn zoo de geregelde italiaansehe troep-n met de
garibaldianen handgemeen werden, en de gevolgen z.jti niet
twijfelachtig.
„Het italiaansehe leger maakt den trots, de kracht, de
levendige hoop en den vasten steun van de monarchie van
Victor Emmanuel uit. De getrouwheid der officieren en sol
daten is boven verdenking, en de krijgstucht kan met genoeg
geprezen worden. Er bestaat niet de minste waarschijnlijkheid
dut de rebellie van Garibaldi in de r^en van het leger met een
gunstig oog wordt aangezien, want, behalve dat de troepen
goed gedtscijdineerd zijn, heeft het gevoel van jaloerschheid
hen met begeven, waarmede zij ten ojizigte der ganbabllanen
bezield waren, en welke voor hen bij bet laatste gedeelte vau
den napehcheu veldtogt een zoo krachtige drijfveer was en
dit sedert gebleven is. We wenschen hartelijk dat zij geenge
legenheid vinden om aan dezejaloezij ineen bloedig gevecht
voldoening te verschaffen.
„De heer Ratazzi draagt nu de straf voor de dubbelhartig
heid die zijne komst aan het bewind gekenmerkt heeft. M j
trad oj> als de man van eenige vrienden wier neigingen lijn-
regt tegen elkaar overstonden. Hij alleen, zoo verzekerde
men, zou de orakelen van de Tuilenes kunnen Uitleggen.
Hij alleen, zoo dacht men ook.zoudiegaribaldiaansehesioom-
machine. die ieder oogenblik dreigde het schip van den staat
in de lucht te doen springen, volkomen meester worden en
met nut aanwenden. Hij zou te Turijn bemind zijn om z jne
piemontesche gezindheid en tegelijk alom geaelu worden om
zijne goede verstandhouding met Garibaldi.
„Datailes was voortreffelijk m theorie. Men tikte Garibaldi
vriendschappelijk op den schouder, uien moedigde hem aan
tot het ondernemen van expedities in het oosten om hem af te
trekken van de meer dringende vraagstukken van binnen-
landsche staatkunde. Maar revolutionnaire aanvoerders zijn
als scherpe messen waarmede men zoo maar niet spelen kan.
Thans blijken de gevolgen van het kunstmiddeltje door de
openlijke vijandschap tusschen den konstitutionelen minister
en zijn demokratisehen bondgenoot."
ITet jiarlement heeft het eerste artikel goedgekeurd van
het wetsontwerp waarbij koncessie wordt verleend voor don
aanleg van spoorwegen in Napels en Lombardije.
De Frankfurter Postzeitung ontvangt van haren veelal
goed onderrigten korresjiondent te Weenende volgende, van
den 6 dezer gedagteekende mededeeling
„De keizer der franschen heeft, naar ik zoo even uit de
meest geloofwaardige bron verneem, uit Vichy last gege
ven om eene door hem persoonlijk ontworpen cirkulaire nota
aan de gezanten te Weenen. Londen, Berlijn, St. Petersburg
en Madrid af te zenden, welke ten doel heefr om aan deon-
derscheidene hoven de uitdrukkelijke verzekering te geven,
dat de fransche regering stellig voornemens is aan de schande
lijke woelingen (scandales honteux is de in het keizerlijke op
stel gebezigde uitdrukking) van Garibaldi een einde te ma
ken. en dat zij aan de misdadige pogingen (efforts criminels)
:van dien persoon tot ondermijning van den vrede van Europa
voor altijd paal en perk zal weten te stellen dat zij echter,
alvorens krachtdadig tusschen beiden tq kOmen, aan het itali
aansehe goevernement nog een kort uitstel zal verleenen ora
af te wachten of het er in slagen zal overeenkomstig de aange
gane verpligtingen, alle onbehoorlijke handelingen tegen te
gaan en zijn gezag te doen eerbiedigen,"
