lijk aan dat van Brofferio, schijnt zich moeijelijk te kunnen
voegen naar het konstitutioneel beginsel, en naar de inschik
kelijkheid en transaktie, welke soms de tijdsomstandigheden
eischen. Men schijnt zich over dezen toestand eenigzins te
bekommeren, maar men moet het schip van staat niet red
deloos verloren achten, omdat de veeren der machine vvatolie
noodig hebben. Die bekommeringen zijn overdreven en een
staat is niet in gevaar, omdat sommige personen meenen dat
het ministerie eenige dwalingen heeft begaan en niet eens
moet vallen maar slechts gewijzigd worden. In dit geval zou
het er thans met Nederland ook maar slecht uitzien.
Victor Emmanuel, die als er periculum in mora was, wel
de noodige maatregelen zou nemen, bekommert zich ook
niet over dezen toestand. Inde zitting van 3januarij heeft
de president der kamer het antwoord van den koning mede
gedeeld aan de deputatie, gegeven op nieuwjaarsdag, dat den
wensch bevatte dat de italiaauschc zaak in dit jaar meer vor
deringen zal maken dan in het vorige. De kamer heeft ver
volgens zich bezig gehouden met de behandeling van financie-
wetten.
Victor Emmanuel heeft dezer dagen het besluit geteekend
waarbij liet goevernenr-generaalschap van Sicilië is opgehe
ven. Onder de nieuwe provinciën was Sicilië nog de eenige
die in dezen bijzonderen toestand verkeerde. Thans zullen
de zelfde regelen van bestuur zonder uitzondering in het ge-
heele koningrijk Italië worden uitgeoefend.
Te Napels heeft men weder beproefd eene demonstratie te
bewerken ten voordeele van de leden der oppositie, hetgeen
eenige dagen geleden insgelijks plaats had. De bevolking
heeft zich echter niet laten medeslepen door deze poging van
eenige heethoofden, die bijna het voorwerp eener contra-
demonstratie zijn geworden.
Te Lissabon schijnt de rust volkomen hersteld te zijn. Ech
ter is het ware karakter der oproerigheid niet met zekerheid
bekend. Het Jornal do comercio de Lisboa zegt dat al de
deelnemers tot de laagste klasse der maatschappij behooren
en vermoedelijk voor de opschudding die ze gemaakt hebben
betaald werden. Het politiek oogmerk dat er meer dan waar
schijnlijk bij in 'tspel is, geldt tie verwijdering van een paar
ministers die zeer impopulair zijn.
Terwijl men in Frankrijk bij de vreemde stukken die thans
op lielstaatstooneel worden opgevoerd de toeschouwers slechts
met' moeite belet teekenen van goed-of afkeuring te geven,
heeft men hen niet dan met geweld kunnen verhinderen van
dit regt gebruik te maken bij eene voorstelling van Gaetano
in het Theat re de l'Odeon. De voorstelling van dit stuk van
Edniond About leverde een tooneel van buitengewone op
schudding. Er verhief zich een diabolisch duo van toejuiching
en afkeuring. De studenten, die door de opheffing van hun
orgaan „La jeune France" zeer verbitterd zijn, riepen „Weg
met hem die zijn pen verkocht! Weg met About!" Een der
tigtal personen zijn gearresteerd.
A propos van About! We hebben nog altijd verzuimd
onzen lezers mede te deelen hetgeen hij onlangs in het feuil-
jeton van het dagblad Le constitutionnel schreef.
„licht ge in de officiële bekendmaking van de engclsche
regering, na den dood ran prins Albert, gelet op deze zin
snede: „Men verwacht dat ieder een gepasten rouw zal aan
nemen." Hoe veel gezegd in weinige woordenMen zou er
eene lange verhandeling over kunnen schrijven. De koningin
van eene groote natie heeft haar echtgenoot verloren, en zij
hoopt dat in hare drie koningrijken ieder een gepasten rouw
zal aannemen. Dit is geen dekreet, geene ordonnantie, geen
bevel van hooger hand; het is een eenvoudig beroep op de
sympatie van het publiek en te gelijk eene herinnering aan
eene maatschappelijke verpligting. Er is in de formule een
mengsel van waardigheid, vertrouwen en gemeenzaamheid.
Men ziet. bij het eerste woord dat eeuc dynastie, die zoo spre
ken kan, op den hoffelijksten, zoo niet op den vertrouwelijk-
steu voet staat met zijne onderdanen dat niemand de regten
der kroon betwist, dat deze geene verklaarde vijanden
heeft, dat zij ten allen tijde steunen kan op de loyale ge
voelens zonder laagheid, die de engelschen met eene zekere
koketterie aan den dag leggen. Gij ziet eene koningin die
regeert maar niet goeverneert, een volk dat zijne eigene zaken
bezorgt, en te minder bevreesd is,den schijn van nederigheid
en onderwerping aan te nemen, naar mate het te zekerder is
dat zijne vrijheid ongeschonden blijven zal, een land van
traditie, van decentie en decorum, dat nog meer geregeerd
wordt door het gebruik, dan door de wet.
„Wij zijn er natuurlijk trotsch op franschen te zijn dit
staat vast. Maar hoe vele jaren zullen er nog moeten verloo-
pen, eer onze staatkundige zeden en gebruiken de vergelij
king met de engelschen zullen kunnen doorstaan? Er is niets
vreemder, grilliger, onlogischer, dan onze verhouding tot de
personen die ons regeren. De franschen springen met de
monarchie om als met eene maitres. Yan daag beminnen wij
haar grootelijks, morgen slaan wij haar en zetten ze op straat
om haar den volgenden dag weer op te zoeken, en op de
knieën om vergiffenis te smeeken. LodcwijkXIV werd bij
zijn leven vereerd als een god, en toen hij dood was smeten
we zijne lijkkoetsmet modder. Wij hebben eeD koning gehad,
dien we als het model van een goed manneke beschouwden
wij drukten hem beide handen vol eerbied voor zijn onberis
pelijk kapsel, en worden buiten ons zelve van verrukking over
zijne parapluie, en toch moesthij, door de menigte uitgejouwd,
Parijs in allerijl ontvlugten. Toen kwam Lamartine. Welk
een oorverdoovend gejuich begroette hem niet op de Place de
l'hotel de Yille. Als Apollo in eigen persoon tot ons was
neergedaald, konden wij hem niet hartelijker hebben begroet.
Maar het is reeds veertien jaar geledende groote Apollo
lijdt nu gebrek, en de edelmoedige kleine dagbladen vervol
gen hem met de bitterste verwijten.
„Ik ben dikwijls getuige geweest van dergelijke ovatiën, en
altijd had ik medelijden met dengeen wien men ze bragt. Ik
had hem liever op gepaste wijze „decent" zoo als men het
in Londen noemt zien begroeten, dan eene eer zien betoo-
nen, waarop zulk eene verschrikkelijke reaktie volgen kan.
„Er had bij ons eens eene jonge en schoone koningin moeten
regeren, welke tot echtgenoot een vreemdeling koos. die geen
koning mogt zijn. Welk een hagelbui van schotschriften,
liedjes en karikaturen zou na de eerste dagen eener overdre
ven populariteit boven zijn ongelukkig hoofd losgebarsten
zijn. Wat zou de man hebben moe.ten doen Een van beiden:
den storm van de onregtvaardigheid des volks voor goed
ontvlieden, of de wetten ties lands verkrachten en bij den
naam de daad van het koningschap voegen.
„Prins Albert heeft nooit zulk eene keus moeten doen. De
natie ontving hem beleefd, niet als vreemdeling maar als
gast. Hij gaf Engeland de eene beleefdheid voor de andere
terug. Hij schonk talrijke erfgenamen aan de kroon, en om
ringde zich met een waarlijk koninklijk gezin. Bescheiden
en kiesch waagde hij zich nooit in het staatkundige strijd
perk. De opvoeding zijner kinderen lag hem het naast aan
het hart. Hij wijde zich verder geheel aan de bevordering
van kunst en wetenschap, werd nooit populair in de fraDsehe
beteekenis van dit schrikkelijk woord, maar sterk betreurd
en geacht door een groot volk, en bij zijne begravenis neemt
de geheele natie „een gepacten rouw" aan."
JOHencjcIingcit.
Portretten uit liet italiaansch parlement.
CARUTTI EN BOGGIO.
„L'unione degli Italiani! Voi mi fate ridere!" (de eenheid
der italianen'. Ge doet mij glimlagchen!") was de betuiging
welke Nicolai Machiavelli voor eeuwen reeds aflegde, en is
eene uitspraak, die op iedere bladzijde der geschiedenis be
vestigd wordt. L'unione degl'Italiani is in de volle en verhe
vene beteekenis van dat woord voor als nog onmogelijk,
evenzeer als de veel besproken duitsche eenheid, wier on
mogelijkheid zelfs zoo karakteristiek in het duitsche volkslied
doorstraalt. Eerst langzamerhand kan die unione zelfs schijn
baar tot stand komen, maar eeuwen zullen er verloopen voor
die vereeniging der verschillende italiaansche elementen innig
en hecht zal zijn: zij zal nog door menige uitbarsting der
steeds gistende gemoederen worden voorafgegaan. Italië
draagt op eigen grond het symbool van haar volksbestaan, de
vreesselijke Vesuvius, wiens rust zelfs beangstigend, wiens
uitbarsting vernietigend is.
Wederom is Italië eene harcr gelukkigste phases ingetreden,
het zoo lang gistende onafhankelijkheidsgevoel heeft zich
weder doen gelden, en een italiaansch parlement zetelt
te Turijn.
Te midden van al de meer ouderen van dagen, die daar de
belangen van Italië bespreken, valt ons oog op een tweetal
hetwelk't bewijs levert, dat niet altijd verstand en talenten het
uitsluitend deel zijn van den racer gevorderden leeftijd. We
bedoelen Carutti, die tot de uiterste regterzijde behoort, en
Boggio, die de zuivere piemonieesche partij voorstaat, beide
van nog geen veertigjarigen leeftijd. De eerste is sekretaris-
generaal van buitenlandsche zaken, de laatste is een bekend
lid der turijnsche balie; beide hebben onmiskenbaar orato
rische talenten. Terwijl Boggio zich voor de balie door
zijne welsprekendheid beroemd, door zijne gelijkenis op
Cavour bekend maakte, oogstte Carutti laauweren in door
zijne uitgegeven geschriften Proeve over het beginsel der vrije
goevernementen en Geschiedenis der regeringen van Victor
Auiadeus II en Karei Emmanuel IIIook hem heeft de histo
rie-studie als zoo vele anderen gevormd wat zijne parlementaire
welsprekendheid betreft. Hij was vroeger geattacheerd aan
het ministerie van buitenlandsche zaken, en is door generaal
da Bormida tot zijne tegenwoordige betrekking geroepen,
daarin sedert door Cavour en Ricasoligehandhaafd. Wanneer
men echter deze beide mannen het woord hoort voeren, de een
voor het behoud ijverende voor zoo ver zulks nog dien naam
verdienen kan in een italiaansch parlement van 1862 de
ander de ideën vandepiemontesche partij verdedigende, dan
kan men toch niet geheel de gegrondheid der aanmerkingen
ontkennen, die door hunne tegenstanders worden gemaakt.
Eene zekere emphase zoo wel in woorden als in voordragt. ver
wijt men aan Carutti, 't meest merkbaar in zijne eerste rede
voeringen, waaronder vooral die, welke bij gelegenheid van het
traktaat waarbij Nizza en Savoye aan Frankrijk werden afge
staan, door hem is uitgesproken een traktaat in welks
voorbereidende maatregelen de fransche politiek zich zoo
geheel in haar waar en ongunstigst daglicht heeft vertoond.
Boggio die met zooveel gemakkelijkheid en soms met wel
sprekendheid zijne gevoelens voordraagt, heeft echter een
gebrek voor den politicus van groot nadeel. Het is of eene
booze fee, naijverig op de schitterende talenten door hare zus
ters gegeven, hem steeds belet die talenten op het juiste oogen-
blilc te gebruiken -zijne woorden missen gewoonlijk le
mérite de l'a propos. Zeker is het echter dat Carutti's tendenz
tot emphase door den tijd en de gewoonte van te spreken
even spoedig zal verdwijnen, als langzamerhand de invloed
dier booze fee waaronder Boggio gedrukt gaat zal ophouden.
De ouderdom toch, al zetelen niet altijd verstand en talenten
in hare rimpels, en al kan men jong zijnde, toch oude boeken
gelezen hebben, heeft echter die eigenschap, dat hij bedaard
heid en kalmte met zich brengt, waarmede bovengenoemde
gebreken onvereenigbaar zijn. Beide leden van het parlement
hebben echter bij den invloed dien ze uitoefenen eene groote
tegenpartij hetgeen het lot is van vele staatslieden van
eenige beteekenis; zoodra toch een politicus aan iedereen
voldoet, is het oogenblik nabij, waarin hij aan niemand meer
voldoen zal.
Wij hebben hier de zuivere piemonteesche partij in het ita
liaansche parlement vertegenwoordigd gezien door Boggio
waarbij zijn vriend Chiaves mede advokaat te Turijn, hem
trouw ter zijde staat. Yan deze partij is een der idees fixes de
belastingen die Piemont steeds gedurende 12 jaren betaalt,
ook door de nieuwe provinciën te doen opbrengen, het
geen wel niet meer dan billijk is; de zorg echter om deze
gedachte uit te spreken moest door Boggio en Chiaves aan
anderen worden o vergelaten .Wij hebben in Carutti een voor
stander gezien van het behoud eene partij die bijna niet
vertegenwoordigd is hetgeen in deze omstandigheden wel
te begrijpen valt en welke toestand niet eer zal ophouden voor
dat Italië zal gekonstitueerd zijn. Dan eerst zal ook die partij
krachtiger kunnen optreden, wanneer namelijk hetgeen
we wensclien eene goede staatsregeling aan alle partijen in
den staat hare vertegenwoordigers zal hebben gegeven,
zonder 't welk het konstitutionneel beginsel niet aan zijne
noodzakelijkste vereischten zou voldoen, en de vergelijking
van Guizot, die Italië eene telkens ontluikende bloem noemt,
welke ook telkens door een kille hand aangegrepen, zich
weder sluit, zelfs nu weder kunnen bewaarheid worden.
In een volgend noramer wensclien wij ook op een tweetal
voorstanders der andere partijen in dit parlement de aan
dacht te vestigen.
öofhbcscljouwmg.
Staatsalmanak voor het koningrijk der Neder
landen. 's Gravenhage, bij Martinus Nyhoff,
Wij vestigen gaarne de aandacht op dit nuttige werk, dat
met magtiging van de regering uit officiële opgaven iszamen-
gesteld door de heeren jhr. mr. W. Six, sekretaris der rijks
kommissie voor statistiek, en H. J. Bool, kommies bij het
ministerie van binnenlandsehe zaken. Men vindt daarin
onder anderen, met vermelding van de dagteekening van
benoeming, opgegeven het personeel der hooge staatskolle-
gien, der ministerien, der diplomatic en konsulaten, der reg-
terlijke magt, de advokaten, prokureurs, uotarissen en deur
waarders, de ambtenaren der rijks policie, de besturen dei-
provinciën, de burgemeester, wethouders, sekretarissen en
ontvangers van alle gemeenten, de officieren der dienstdoende
en wat de staven betreft ook der rustende schutterijen,
de ingenieurs van den waterstaat, de besturen van water
schappen, de hoogleeraren. de leeraren aan gymnasiën en
latijnsche scholen, de schoolopzieners, de voorzitters, hunne
plaatsvervangers, en de sekretarissen der kamers van koop
handel, de ijkers, de telegrafisten, het personeel van provin
ciale kerk- en klassikale besturen, de geestelijken en leeraren
van alle gezindten, de officieren bij de zee-en landmagt, de
ambtenaren bij alle vakken van belasting, bij de posterijen
enz. Maar meer nog dan voor deze volledige opgaven, die het
werk voor elk administratief persoon onmisbaar maken, ver
dient de redaktie lof voor de naauwkeurige omschrijving van
het doel, den werkkring en de bevoegdheid van zeer vele
rijks en een groot aantal partikuliere instellingen. Hierdoor
toch heeftdezelij vige almanak ook wetenschappelijke waarde
voor lien, die in ons staatsregt en onzen socialen toestand
geene vreemdelingen willen zijn. Zij is bovendien verrijkt
met eene plaat, voorstellende een gezigt. in de vergaderzaal
der tweede kamer, met aanduiding van de zitplaatsen der
tegenwoordige leden, en met een kaartje van de bestaande
en ontworpen spoorwegen en van de telegrafen in Nederland.
Uit dit een en ander kan blijken, dat de zamenstellers een
aller nuttigst handboek geleverd hebben, en waaraan bij ons
te lande tc lang behoefte heeft bestaan. Men beklaagt zich
het wachten echter minder, wanneer het vergoed wordt op
eene wijze gelijk hier geschied is.
tjimöelsbrriijtcn.
Graanmarkten.
Amsterdam 8 januarij.
Tarwe en gerst stil.
Raapolie op zes weken f 43. Lijnolie op zes weken f 35J
Rusland.
Polen.
Spanje.
21 pet.
3
4
H
5
4
5
6
Belgie.
Portugal.
41
S91
4
3
47
5
443
5
69
5
54-i
2*
-,3
618
- 2V:,„
54
3
45$
3 V
45
145
21
■illi
7
82^
274
63J
99
136
1011
71 i
Prijzen van eflfekten.
Amsterdam 8 januarij.
Nederland.Certifik. Werkelijke schuld
dito Nationale dito
dito dito dito
Aand. Handelmaatschappij
Oblig. 1798/1816
Certifik. Hope co.
dito dito 1855, 6de serie.
dito
Aand. spoorweg
Leening 1860
Schatkistobligatien
Obligatien
dito binnenlandsch
Certifik. coupons bewijzen
Krediet instelling
Oostenrijk. Obligatien Weener metalliek
dito anisterdamsche
dito nationale
dito 1847/1852
Bank aktien
Certifikaten bij Rothschild
Obligatien
dito nieuwe
Grenada., dito
Venezuela, dito
Illinois. dito.V
Mexiko. dito
Londen 7 januarij, ten 12 ure. Consols. 92J.
Weenen 7 jan.' (^lotprijzen) Metalliek 5 pet. 67.20.
Parijs jftn. filfltpr.) 41 pet. corapt. 96,50 3 pet. 67,60.