ircttjiringm.
Zes oorlogsbodems van onze vloot te Marseille hebben
donderdag bevel ontvangen om hunnen leeftogt te comple
teren. Het is evenwel nog in geenen deele bekend, of zij
eerstdaags zullen uitloopen. Men gelooft in tegendeel dat
deze maatregel slechts bij wijze van vooi-y.org is.
Turbye,
Tijdingen uit Konstantinopel over Weenen ontvangen, be-
rigten dat de porie tegen iedere vreemde inmenging in de bin-
nenlandsclie aangelegenheden van het rijk protesteert, met
bijvoeging, dat de turksehe regering, ten einde zulk eene in
menging in allen gevalle onnoodig te maken, zelve hetiuiatief
tot eene enquête over den toestand der christenen in het rijk
heeft genomen. Andere tijdingen, over Marseille ontvangen
en de dagteekening van 1G dezer dragende, spreken van
eene ernstige ongesteldheid van den sultan, van de sensatie die
de komst van den heer Lavalette gemaakt heeft, en van het
ontkennend antwoord van den russischen gezant, op eene
interpellatie betreffende de juistheid van het berigt dat Rus
land eeix leger bij de Pruth concentreerde.
Italic.
In dc zitting der sardinische kamer van afgevaardigden van
vrijdag, die door al de leden en door een groot aantal belang
stellenden werd bijgewoond, zijn de discussies geopend over
het traetaat tot afstand van Savoye en Nizza aan Frankrijk.
Een voorstel om de discussien over dit onderwerp, uit aan
merking van de tegenwoordige tijdsomstandigheden, tot een
volgend zittingjaar uit te stellen, vond geen ondersteuning.
In den loop der beraadslagingen hebben slechts enkele
leden bezwaren tegen het traetaat geopperd. Onder dezen be
hoort de afgevaardigde uit Nizza, die, hetnuteener duurzame
alliantie met Frankrijk erkennende, de band niet wilde leenen
aan den afstand van een gedeelte van den italiaanschen bo
dem, waarom hij besloten had geen deel aan de eindstemming
te nemen.
De afgevaardigden uit Savoye hebben zich daarentegen
allen ten gunste van het traetaat verklaard.
De heer Guerrazzi bestreed den afstand van Savoye en
Nizza met klem. Hij betoogde dat zelfs het bezit van Midden-
Italie daar tegen niet kon opwegen en dat Sardinië op eigen
krachten moest steunen en geen vreemde hulp meer be
hoefde.
Hierop nam de heer Caruttihet woord, die het traetaat met
vuur verdedigde. Hij deed uitkomen, dat, indien men de
Oostenrijkers voor goed wilde verjagen, eene alliantie met
Frankrijk onvermijdelijk was. Na een blik op de geschiede
nis geworpen te hebben, wees hij er op, hoe het huis van Sa
voye door Frankrijk roagtiger was gemaakt door eene
uitbreiding van grondgebied in Italië, en hoe de uitbreiding
van bet fransche grondgebied in de rigting van Savoye en
Nizza daarvan schier het natuurlijk gevolg was. Zeer zeker
had Piemont. wanneer het zich aan (le overeenkomst van
Villafranca had willen houden, den afstand van Savoye en
Nizza kunnen ontwijken, maar dan ook had Piemont voor
altijd afstand moeten doen van de roemrijke staatkunde, die
het in den laatsten tijd volgde. Bovendien. riep spreker
uit er bestaat geen Piemont meer! Uit de asch van het
oude Sardinië is Italië verrezen. Wij hebben vele vijanden in
het buitenland; in onzen eigen boezem hebben wij geen vij
anden dan onze bartstogten. Laten wij die derhalve, ter wille
van het belang van Italië, bedwingen., want nog altijd blijven
talrijke moeijelijkheden voor ons ter overwinning over, en
dat wel in een tijdperk, waarin het juist de onvoorziene om
standigheden zijn, die Europa regeren. Laten wij eensge
zind handelen en stellen wij vertrouwen in ons goed
gesternte."
Deze woorden werden levendig toegejuicht.
Tot eene beslissing is bet in deze zitting niet gekomen.
Nog altijd keerscht omtrent den juisten stand van Gari
baldis onderneming op Sicilië, veel onzekerheid. De berigten
welke van de zijde der napelsche regering komen, blijven de
koninklijke troepen als zegevierend voorstellen, terwijl de
tijdingen van andere zijde in tegendeel gunstig luiden voor
Garibaldi en de zijnen.
liet sardinische regeringsblad mankt eene depeche uit
Palermo van 21 dezer békend, welke bevestigt dat Garibaldi
bij San Martino met de napelsche troepen slaags geweest is.
Hij had daarna de hoogten rondom Palermo bezet en scheen
die stad zeer spoedig te willen aantasten. De generaal Lanza
zou onder de ingezetenen lijsten rondzenden, met uitnoodi-
ging om door hunne onderteekening te verklaren dat zij de
concessien van het gouvernement aannemen; ook zou hij po
gingen gedaan hebben om Garibaldi tot het sluiten van eenen
wapenstilstand te bewegen; een en ander zou echter vruchte
loos geweest zijn. Een oostenrijkscli smaldeel, uit drie sche
pen bestaande, was den 21sten in de wateren van Sicilië
aangekomen.
Inweerwil van deze opgave, zon hetgeheele berigt van de
zen belangrijken veldslag, bijna onder de muren van Palermo
geleverd, volgens anderen uit de lucht gegrepen zijn. en die
bewering wordt eenigzins waarschijnlijk als men nagaat dat,
had er werkelijk een belangrijke strijd plaatsgehad, reeds een
beslissend berigt erop liad moeten volgen, het zij van Garibal
dis bemagtiging van Palermo, of wel van een door hem gele
den nederlaag.
In ieder geval wint de opstand hand over hand veld en ko
men er telkens nieuwe vrijwilligers zich bij de expeditie aan-
sluiten.
Den 14 dezer, twee dagen na /.ijne landing op Sicilië,
heeft Garibaldi te Salemi, niet ver van Marsala, eene procla
matie aan de Sicilianen gerigt van dezen inhoud
Joseph Garibaldi, de opperbevelhebber van het nationale
leger in Sicilië, heeft, op uitnoodiging van de voornaamste
ingezetenen en in gevolge besluit van de vrije gemeenten des
eilands, uit hoofde in oorlogstijd de vereeniging van het bur
gerlijke en liet militaire gezag in êéne hand noodzakelijk is,
besloten het dictators-gezag in den naam van Victor Emma
nuel, koning van Italië, te aanvaarden."
Onder deze proclamatie stond de naam van Garibaldi, be
nevens dien van zijnen adjuilaut-generaal Tnrr.
Bij eene andere proclamatie, insgelijks den 14 dezer te Sale
mi uitgevaardigd, heeft Garibaldi voorschriften voorde vor
ming eener regelmatige krijgsdienst vastgesteld.
In een schrijven uit Sicilië, door een dagblad van Malta
medegedeeld, leest men, dat, toen Garibaldis manschappen
van Marsala naar Salemi opbraken, verscheidene Franciscaner
monniken zich aan het hoofd der kolonne plaatsten, met een
kruis in dc eene, en eene sabel in de andere hand.
Volgens berigten uit Palermo van den 22 dezer hadden
de aldaar gevestigde Engelschen en Franschen. zich aanboord
van vaartuigen hunner natiën ingescheept, vermits een aan
val van de opstandelingen op die stad onverwijld te geraoet
werd gezien. De napelsche generaal wilde zich aldaar tot het
ui terete verdedigen.
Daar er soldaten van het sardinische leger deserteerden
om zich bij Garibaldis vrijwilligers te voegen, heeft de sar
dinische minister van oorlog bij eene dagorder van den 23
dezer bekend gemaakt, dat het gouvernement, wel verre van
die desertie oogluikend toe te laten, ze in tegendeel straften
en te keer gaan wil.
Berigten uit Alexandrie van 19 dezer melden dat de
toskaansche consul aldaar geweigerd heeft de archieven van
het consulaat over te geven aan den sardinischen consul.
Laatstgenoemde heeft alstoen de te Alexandrie aanwezige
Sardiniers en Toskanersbij zich vereenigd en heeft zich met
de sardinische vaan aan het hoofd, met hen naar het toskaan
sche consulaat begeven, om de archieven op te eischen. De
toskaansche consul verklaarde alsnu voor het geweld te buk
ken. De stoet is daarop zingende de stad doorgetrokken,
onder het geroep van; leve Victor Emmanuel! leve keizer
Napoleon
Dc te Alexandrie geopende inschrijving ten behoeve van
den siciliaanschen opstand heeft reeds een aanzienlijk bedrag
opgeleverd.
De aldaar gevestigde Italianen hebben eene mis verlangd
voor de zegepraal van de zaak der onafhankelijkheid. De
geestelijke weigerde dit aanvankelijk, doch liet zich later dooi
den franschen consul daartoe bewegen.
Indien men sommige dagbladen gelooven mag, dan
moet de positie van den generaal Lamoricière van dag tot dag
moeijelijker worden en de geestdrift, welke zijne komst aan
vankelijk verwekte, reeds voor eene geheime oppositie plaats
maken. Men zegt zelfs dat de generaal Goyon bevel heeft
ontvangen om den pausselijken opperbevelhebber aan het
verstand te brengen, dat hij zich van iedere interventie buiten
den kerkelijken staat moet onthouden, bij gebreke waarvan
men maatregelen tegen hem zou nemen. In het algemeen
moet de pauselijke armee ook nog weinig beantwoorden aan
de hoop die de kardinaal Antonelli daarvan had opgevat,
zoo dat men overtuigd is geworden dat men de fransche troe
pen vooreerst nog niet kan missen.
Men verneemt thans eenige bijzonderheden betreffende
den inval der vrijwilligers van Garibaldi in den romeinschen
staat, en aangaande de nederlaag, welke zij door de pauselijke
gendarmes geleden hebben. De vrijwilligers waren naauwe-
lijks 200 man sterk zij hadden noch aanvoerder noch eenig
vast plan, maar zwierven op goed geluk rond. De pauselijke
gendarmes weken echter in wanorde voor dien troep terug,
tot dat de kolonel Pimodan hen moed insprak en tegen den
vijand aanvoerde, met dat gevolg dat zij er eenigen doodden
en meester van het terrein bleven.
Naar men verneemt, heeft de paus gedurende het ver
blijf van koning Victor Emmanuel in Toskane, eene geheime
circulaire aan de italiaansche bisschoppen doen toekomen,
welke niet minder dan zes bladzijden compressen druk be
slaat. Nadat daarin eerst het gedrag van den aartsbisschop
van Florence wordt afgekeurd, omdat hij, „uit vrees voor be
dreigingen, de zwakheden heeft gehad den koning in de
cathedraal te ontvangen en aldaar een Te Deura ter zijner eer
te vieren", wordt verder tot zijn lof gezegd, dat hij thans
berouw gevoelt over die daad. Dit neemt echter niet weg, al
dus vervolgt de circulaire, dat het schandaal voor het oog der
geheele christenheid heeft plaats gehad, en als zoodanig moet
de heilige vader daarop wijzen, want bij den tuimelgeest, die
zich thans van de gemoederen heeft meestergemaakt, behoort
de geestelijkheid voor het martelaarschap niet terug te dein
zen. De kerk moet voor de bedreigingen der burgerlijke
overheid niet wijken, maar vrij zijn in de uitoefening haver
heilige pligtendie vrijheid bestaat thans niet meer in de sta
ten van den koning van Sardinië, en daarom voelt de heilige
vader zich te meer genoopt, de geestelijken aldaar aan hunnen
pligt indachtig te maken en hen, die geen zedelijke kracht
genoeg in zich gevoelen, om aan gewelddadigheden weder
stand te bieden, uitte noodigen, zich naar Rome te begeven,
ten einde aldaarbetere tijden af te wachten. De belangen dei-
kerk zullen door de afwezigheid van een aantal geestelijken
minder lijden, dan van de geil wongen e tegenwoordigheid bij
plegtigheden, waartegen men behoort te protesteren.
Zoo als men tevens verneemt hebben verscheidene bisschop
pen, na ontvangst dier circulaire, aan de lagere geestelijkheid
in hun diocese instrnctien doen toekomen in den geest van
bedoeld document. Men weet overigens dat eenige voorname
geestelijken, ofschoon zij niet geaarzeld hebben een Te Deum
te vieren ter gelegenheid van 'skonings aanwezigheid, reeds
weinige dagen daarna in verzet gekomen zijn tegen rle rege
ring of tegen den geest van 'slands instellingen, zoo dat de
regering strenge maatregelen tegen hen heeft genomen. Ook
is het groote seminarium te Piacenza gesloten. Ongetwijfeld
moet die zaak met bedoelde circulaire in verband gebragt
worden.
Spanje.
De zitting der cortes is vrijdag door de koningin geopend.
De troonrede maakt in de eerste plaats gewag van den oorlog
met Marokko, die tot een roemrijken vrede geleid heeft, ter
wijl de bij het vredesverdrag bedongen voorwaarden zoo veel
mogelijk strekken ter vergoeding van de uitgaven, waartoe
de schatkist door dezen oorlog genoodzaakt is geweest. De
betrekkingen van Spanje met alle mogendheden zijn van
vriendschappelijken aard. De met Rome gesloten overeen
komst heeft gestrekt om gemoedsbezwaren weg tenemen, ter
wijl zij de mogelijkheid doet ontstaan om de hulpbronnen des
lands te vermenigvuldigen. Aan de cortes zal mededeeling
gedaan worden van eene overeenkomst met Mexico, in den
ongelukkigen toestand van welk land Spanje veel deel neemt.
Voorts wordt gesproken van de jongste poging der Carlisle n
de koningin heeft deze levendig betreurd, maar zich, nadat
het gevaar geweken was, gelukkig geacht, eene amnestie te
kunnen verleenen. Eerstdaags zullen de begrootingbenevens
andere politieke en administratieve wetten aan de cortes voor
gelegd worden. De troonrede besluit met de betuiging dat de
koningin bouwt op de eensgezindheid der natie, zoo wel on
derling als met de regering, als een zekeren waarborg voor de
vastheid van den troon en het geluk des vaderlands.
Een half-officieel nieuwsblad van Madrid bevestigt het
berigt, dat bet spaansche gouvernement van den koning van
Napels een aanzoek om gewapend en bijstand heeft ontvan
gen, maar daaraan geen gevolg wil geven. „Ons kabinet, zegt
het genoemde blad, betreurt den toestand van het koningrijk
der beide Sicilien en de aanslagen van vermetele gelukzoekers
daar te lande; maar het vindt gcene vrijheid om eene tus-
schenkomst aan te raden, welke nadeelige gevolgen voor ons
land zou kunnen hebben."
Het barkschip Si ad Middelburg, gez. D. D. Ouwehand, is
den 25 dezer van Cardiff gezeild, met bestemming naar Sin
gapore.
Het barkschip Walcheren, gez. D. K. van derHeyde,
den 23sten van Veere gezeild, is vrijdag den 25sten te Shields
aangekomen. Alles wel aan boord.
Zaturdag is ter reede van Ylissingen gearriveerd de
engelscbe brik Bird, gez. R. Walker, eït zondag in de marine
haven binnengeloopen de brik Nestor, gez. J. White, beide
van Newcastle, met steenkolen, om te worden overgeladen
aan boord van het barjssehip-Bjtrgemeester van Middelburg.
Het napolitaansché'sohbónerscliip Eduardo. gez. A.
Cafiero, van Antwerpen naar Napels bestemd, gedeeltelijk
beladen met zink, glas en Ruiker, is gedurende den storm van
zaturdag nacht op de rivier nabij Borsele tegen den dijk om
hoog geraakt en vervolgens door de.sleepstoomboot Union II.
gez. Oudenaarde in vlot water..en te Ylissingen binnenge-
bragt, met verlies van roer en andere zeeschade.
