.órrtijüiiujeii.
Öctaling mm coupons.
tlanïiclsbcrigtcn.
Het voorstel hield in, om Denemarken uit te noodigen de
beloften van '1851 en 1S52 gestand te doen, de regten van
Holstein te waarborgen, en om zonder toestemming der hol-
stejnsche stenden, geen wetten van algemeenen aard af te
kondigen.
Belgie.
Brussel!'1 maart. Bij het wetgevend ligchaam is gisteren
dooi- den minister van financien een wetsontwerp ingediend
tot opheffing der indirecte gemeentebelastingen, hekend on
der den naam van octrooiregten. Daarentegen bekomen de
gemeentebesturen de zuivere tegenwoordige opbrengst van
de dienst der posterijen, 75 per cent der opbrengst van het
i nkomend regt opkoffij. en 31 per cent van de accijnsregten
op inlandsche wijn en brandewijn, bieren, azijn en suiker.
Levendige toejuichingen gingen inde kamer op, toen dit
ontwerp met eene kernachtige redevoering werd overgelegd,
welke de minister besloot met de volgende woorden: Ons
doel is dus de totale opheffing der octrooiregten. vermindering
der lasten, opheffing der regten op de eerste levensbehoeften.
Dat plan is niet ij del; wij zullen ons gelukkig achten als wij
het met uwe medewerking tot volmaking kunnen brengen,
maar, wat er ook van kome, wij zijn overtuigd dat men onze
ijverige pogingen om ditgroote en mocijelijke vraagstuk op
te lossen, regt zal laten wedervaren.
Een aantal liberalen in Belgic doet eene poging om de
blijken van gehechtheid, welke het katholieke Belgie aan
het pausdom geeft, met eene demonstratie van tegengestelde
strekking te beantwoorden. Eene daartoe strekkende oproe
ping is in liberale dagbladen te lezen.
Frankrijk.
Parijs 10 maart. Le pays herinnerde gisteren in een artikel
over de savooische kwestie, dat Frank rij kaan Engeland geene
bezwaren heeft in den weg gelegd, toen dit laatste ter bevor
dering van zijne belangen in Indie het eiland Perim in bezit
nam en versterkte, en dat Frankrijk thans met opzigt tot Sa-
voye en Nizza in het zelfde geval verkeert. Daarom is liet
moeijelijk te begrijpen hoe in liet parlement over deze aange
legenheid op zoo hevigen toon gesproken wordt, waardoor
de goede verstandhouding tusschen de beide staten zou kun
nen benadeeld worden. Men behoort wel in bet oog te hou
den dat de keizer niet ligtvaardig eene verandering in de
grenslijn van Frankrijk vraagt, die door de vergrooting van
Sardinië volstrekt noodzakelijk is geworden. Wel zal de kei
zer daarbij de gezindheid der bevolking en het oordeel van
Europa in aanmerking nemenmaar vermits het hier de vei
ligheid van eene der voornaamste grenzen van Frankrijk geldt,
zou het ongepast zijn te onderstellen dat dc keizer van het
eenmaal opgevatte plan zou afzien.
La patrio behelst mede een artikel over dit onderwerp,
waarin de verbrokkeling van Savoye bestreden en de aan
hechting van Cliablais, Faucigny en Gencvois aan Zwitserland
voor onmogelijk verklaard wordt.
Le constitutionnel bevat een hoofdartikel, onder het
opschriftliet algemeene stem regt en de openbare orde in
Europa, waarin gezegd wordt, dat liet noodzakelijk is de
grenzen te bepalen van de leer der nationale souvereiniteit,
welke men thans wil toepassen op eene wijze waartegen
Frankrijk niet geprotesteerd heeft, maar welke des niet te
mm strijdig zou wezen met zijne inzigten en bedoelingen.
Daarom is het noodig aan te wijzen hoe dat stelsel, door eene
verkeerde uitbreiding, voor Europa eene bron van aanhou
dende onrust en gevaar zou kunnen worden. Vervolgens
wordt betoogd dat het algemeene stemregt alleen kan wor
den toegepast op de inwendige aangelegenheden van eenen
staat, maar niet kan dienen om de uitoefening der souverei
niteit te wijzigen in betrekking tot vreemde staten, noch
ook om eene vergrooting van grondgebied te verkrijgen. Ten
slotte wordt verklaard dat de politiek van Frankrijk geheel
vreemd is aan handelingen, even strijdig met deszelfs raad
gevingen als met het europeschc staatsregt.
Naar n.en verneemt moet lord John Itussell aan den
graaf de Persigny hebben te kennen gegeven dat hij voor liet
lot van het handelstractaat en dus voor dat van het kabinet
niet weinig vrees koesterde. De verdaging d$r debatten was
al wat dc biïtsche regering omtrent die kwestie liad kunnen
verkrijgen, en het ware nu, zijn inziens,te wenschen datFran-
rijk zich dat uitstel ten nutte maakte, om eene voldoende op
heldering le geven ten aanzien zijner plannen op Savoye. De
graaf de Persigny moet het plan der inlijving van Savoye reeds
vroeger bestreden hebben, en zich thans nog te meer daar
tegen aankanten. Men zegt dat hij hier verwacht wordt om
persoonlijk met den keizer daarover te spreken.Wat den heel
de Thouvenei betreft, deze ontvangt thans geene leden van
het corps diplomatique bij zich, waarschijnlijk omdat hij toch
nog niet in staat is gesteld om ten aanzien van dit puntnadere
inlichtingen te geven.
Men verzekert dat de fransche regering in der daad aan
den maarschalk Vaillant heeft doen weten, dat hij met zijne
troepen zich uit Lombardye moet verwijderen, zoodra de in
lijving van Toskane en de Romagna bij Sardinië zal zijn ge
proclameerd. Het sardinische kabinet heeft daarvan officieel
kennis bekomen, en in een ministerraad, die onmiddelijk
daarop is gevolgd en lang heeft geduurd, heeft de sardinische
regering.zoo verzekert men verder,besloten om voor de gevol
gen niet terug te deinzen die daaruit kunnen geboren worden.
Te Turyn was voorts het gerucht in omloop, dat in dien kabi
netsraad besloten is het leger op den voet van oorlog te
brengen.
Turk je.
De aangelegenheden in Servie trekken weder meer de aan
dacht. Prins Milosch gaat zijn einde met snelle schreden te
gemoet, en de Porie moet niet voornemens wezen, prins Mi
chael als opvolger van zijn vader te erkennen. Zij neemtreeds
maatregelen, om op het beslissend oogenblik met energie te
kunnen optreden. Zoo worden aan dc sevvische grenzen troe
pen bijeengetrokken, onder bevel van Osman-pacha. De kom-
mandaut der Ilerzegowina, Derwisch-pacha, heeft deze troe
pen geïnspecteerd en maatregelen genomen, om die nog meer
te versterken. Wat prins Michael aangaat, deze heeft niet
alleen de militairen en een groot gedeelte van de ambtenaren
voor zich, maar ook de bevolking is hem niet ongenegen.
Italic.
De Opinione maakt eene depeche bekend, welke de graaf
di Cavour den 2 dezer aan den sardinischen gezant te Parijs
gezonden beeft, betrekkelijk de kwestie van Savoye en Nizza.
De heer di Cavour begint met te herinneren hetgeen te de
zer zake in de depeche des heeren de Thouvenel gezegd
was, en verklaart niet te gelooven dat de vergrooting van
Sardinië ooit eenig gevaar zou kunnen opleveren voor Frank
rijk, waaraan Sardinië, ten gevolge van de laatste gebeurte
nissen. door banden van dankbaarheid en vriendschap gehecht
is. Echter gevoelt Sardinië te levendig wat Italië aan den
keizer verpligt is, om diens wenschen niet in ernstige overwe
ging te nemen maar het behoort daarbij ook te letten op de
wenschen der bevolking. Nooit zou 'skonings gouvernement
er in toestemmen om, zelfs indien daardoor grootc voordeden
te verwerven waren, eenig deel van het gebied af te staan of te
verruilen, hetwelk sedert eeuwen aan het roemrijke huis van
Savoye behoort; maar bet kan niet nalaten de belangrijke
verandering in aanmerking te nemen, welke de jongste ge
beurtenissen in de gesteldheid der bevolking van Savoye en
Nizza te weeg gebragt hebben. Sardinië zou zich aan het
verwijt van inconsequentie en onregtvaardigheid blootstellen,
wanneer het, op liet eigeU*bogenblik waarop het voor de
bevolking van Midden-Italie het regt vordert om over haar
eigen lot le beslissen, aan (le onderdanen des konings, die aan
gene zijde der Alpen wonen, het regt wilde onthouden om
vrijelijk hunnen wil te verklaren. Hoe diep ook het leedwezen
van 's konings gouvernement zou wezen, wanneer de provin
ciën, die de bakermat der monarchie uitmaken, besluiten
mogten de afscheiding van haar te vragen, zoo zoude het
echter niet weigeren de waarde te erkennen van eene verkla
ring, in den wettigen vorm overeenkomstig de voorschriften
van het parlement gedaan. De verklaringen van den heer de
Thouvenel wat betreft de groote mogendheden en Zwitser
land strekken overigens om alle verkeerde uitleggingen te
voorkomen en ruimen vele mocijelijklieden uit den weg. D.'e
verklaringen, welke door een verheven gevoel van billijkheid
en regtvaardigheid zijn ingegeven, laten geenen twijfel over
dat in elk geval bij de onderhandelingen zou worden zorg ge
dragen voorliet vaststellen van eene geschikte grenslijn tus
schen Sardinië en Frankrijk.
Het zelfde blad verzekert dat de gouverneurs van Clam-
béry, Annecy en Nizza eerstdaags aan de bevolking hunner
provinciën proclamatien zullen vigten in den geest van boven
staande nota.
Bij eene depeche van 29 februarij heeft de lieer di Cavour
aan den heer Ricasoli de denkbeelden van Frankrijk ten
aanzien van Midden-Italie kenbaar gemaakt. Frankrijk
heeft geenerlei voorkeur aan den dag gelegd met opzigt tot
de keuze van den toekomstigen souvereinmaar uit authen
tieke mondelinge mededeelingen is af te leiden, dat de keuze
van eenen vorst uit het huis van Savoye tegenstand van de
zijde van Frankrijk zoude ontmoeten. Ik ben overtuigd, zegt
de lieer di Cavour in die nota, dat uwe excellentie acht zal slaan
op de raadgevingen aan Toskane gedaan door eenen eilelmoe-
digen bondgenoot, aan welken Italië zijn vernieuwd aanzijn
te danken heeft, en dat het toskaansche bewind de verant
woordelijkheid van een eindbesluit niet op zich willen nemen
zonder nogmaals de natie te raadplegen. De sardinische rege
ring, de nuttigheid van eene nieuwe stemming erkennende,
hoöpt dat het toskaansche bewind zal zorgen dat dc verkie
zingen met orde en goede trouw plaats hebbenwelke dan
ook de uitslag der stemming wezen moge, liet sardinische
gouvernement zal zich daaraan onderwerpen.
De lieer Ricasoli lieeft hierop bij eene depeche van 4 maart
geantwoord, waarin hij, na de tot hiertoe doorliet toskaan
sche bewind gevolgde handelwijs toegelicht en verdedigd te
hebben, zegt dat liij het van zijnen pligt acht de denkbeelden
van Frankrijk onder de toskaansche bevolking bekend te ma
ken, en dat hij de volstrekte vrijheid der aanstaande verkie
zing en stemming waarborgt.
Ook de lieer Farini te Bologna heeft die depeche van graaf
di Cavour bereids beantwoord, waarin hij mede verklaart den
kiezers eene volkomene vrijheid van stemmen te waarborgen.
Alle depeches uit Noordelijk Italië getuigen voor de
levendige opgewondenheid welke daar lieerscht voor koning
Victor Emmanuels plannen ten aanzien der regeling van de
italiaansche kwestie, ook wat Toskane betreft. Te Turyn heeft
de gemeenteraad eenparig besloten den koning een adres van
gelukvvensching en vertrouwen aan te bieden. Als een
onderpand van die gezindheid en om den koning te schragen
des noods zijne politiek vol te houden, biedt de raad drie
millioen aan. Te Milaan zal men dat voorbeeld volgen, en zeer
veel andere gemeenten zullen ook niet achter blijven om
liunne ingenomenheid te betuigen.
Men verzekert op nieuw dat te Rome alles gereed is voor
de excommunicatie van koning Victor Emmanuel en dat de
banbliksem hem treffen zal, zoodra de inlijving van Toskane
en van de Romagna haar beslag zal hebben gekregen. Boven
dien wordt gezegd dat het meer besproken memorandum, dat
aan alle boven van Europa zou gezonden worden, niets min
der is dan eene acte van beschuldiging tegen de piemontesche
regering, waarin zelfs de bondgenoot* niet zal gespaard wor
den, aan wieu te Rome have zegepraal wordt toegeschreven.
Volgens berigten uit Rimini van den 7 dezer neemt de
oproerige geest in Ancona en Jesi meer en meer toe, en wordt
aldaar de betaling der belastingen geweigerd. ïn eenen te
Ancona gehouden krijgsraad is besloten, in ieder geval met
den uitersten nadruk tegen die stad te werk te gaan, en zich
aldaar tegen eenen aanval van buiten te verdedigen, zoo het
daartoe komen mogt.
Volgens berigt uit Modena stroomt het landvolk van
alle kanten met vliegende vaandels derwaarts om zich op de
stemlijsten te laten inschrijven. In geheel Emilie heerscht
de zelfde geestdrift. De modeensclie geestelijkheid heeft aan
den gouverneur een adres aangeboden, den wensch naar aan
hechting aan Piemont uitdrukkende. Ook de geestelijkheid
van Piacenza heeft een dergelijk adresgeteekend.
In al de gemeenten van Savoye zijn proclamatien aan
geplakt, waarbij aan de bevolking wordt bekend gemaakt,
dat zij zal worden opgeroepen om te stemmen over de waag
of zij deel van de sardinische monarchie wil blijven uitmaken,
dan wel de aanhechting aan Frankrijk wenscht-
Spassjc.
Volgens berigten uit Madrid van den 7 dezer verwachtte
men aldaar onverwijld tijding *an de hervatting der vijande
lijkheden in Marokko te zullen ontvangen. De operatien der
spaansche troepen schenen door gebrek aan genoegzame ver
voermiddelen tc worden vertraagd. Intussclien waren zij be
gonnen eenen bruikbaren weg van Tetuan naar Tanger te
banen. Dc divisie van den generaal Echague. welke tot nog
toe te Ceuta en in de nabijheid, met name te Serello, gelegerd
was, had zich naar Tetuan begeven en zou aan dc aanstaande
krijgsbedrijven deel nemen.
Den 11 maart is te Ronstantinöpel gearriveerd het schoo-
nerschip Louisa, gez. J. Johansen; alles wel aan boord.
De coupons der 5 pet. Russische certificaten in zilver, 3de
serie, administratie Hope co., Ketwicb Voombergh en
wed. W. Borski, verschenen J/13 december 1859, worden
betaald met f 21,41.
MceUrapprïjzeia.
Rotterdam 12 maart.
Meekrap werd heden zeer weinig geveild. De vraagprijzen
waren iets hooger, er bestond matige kooplust. Onberoofde
gold f 21 a f20.
Graanmarkicn
Amsterdam 12 maart.
Tarwe en gerst prijshoudend.
Raapolie op zes weken 141. Lijnolie op zes weken f 32^.
Rotterdam 12 maart.
Koolzaad 60, bruine en witteboonen 25, boekweit 20 cents
hooger. Overigens is geene verat}(lering op te geven.
Middelburg.. 10 maart.
Patentólie f 44.\. Raapqlie f 42 j. Lijnolie f35 per vat op
zes weken. G.
