tegenwoordigers te Berlijn geteekend en door lord Cowley ter
kennis van graaf Waiewsky gebragt zou zijn. Er bestaat even
wel op dit oogcnblik nog niet de minste grond, om die geruch
ten voor waarheid aan te nemen.
De keizer van Rusland heefteen ligchaam ingesteld, dat
zich bezig zal houden met het voorafgaand onderzoek van de
voornaamste maatregelen betreffende de nieuw aan te leggen
spoorwegen. Dat ligchaam zal den naam dragen van Committé
voor de spoorwegen. De kanselier van het rijk, graaf von Nes-
selrode, is tot voorzitter daarvan benoemd, terwijl de minister
van financien en de directeur der openbare wegen leden van
het committé zijn. Onder de overige leden merkt men ook op
den generaal Tottleben.
Belgie.
Iu de zitting der kamer van vertegenwoordigers van den 20
dezer is, naar aanleiding eener petitie, eene belangrijke discus
sie begonnen over de bestaande regeling van het lager onder
wijs. Yele warme liberalen verlangen dat de op dat stuk be
staande wetgeving herzien worde, dat aan de ouders de wette
lijke verpligting worde opgelegd om hunne kinderen ter school
te zenden en dat de geestelijken uit de volksscholen worden
geweerd. Met deze denkbeelden heeft de minister Rogier thans
verklaard niet geheel in te stemmen: hij wilde des noods zelf
dwangmiddelen aangewend hebben om te bewerken dat alle
kinderen alhier ter school gingenmaar ai vorens daartoe over
te gaan, moesten zijns inziens alle zachte middelen, alles wat
tot overreding en aanlokkiug zou kunnen dienenuitgeput zijn,
en moest Belgie genoegzaam van schoollokalen en schoolon
derwijzers voorzien zijn om aan al zijne kinderen te gelijk on
derwijs te kunnen geven, waaraan voor alsnog veel ontbrak.
Hij wilde aan de geestelijkheid geen gezag op het lager ouder
wijs toekennen maar haar uit de volksscholen te weren zou
naar zijne overtuiging juist het middel zijn om het school bezoek
te verminderen, om de openbare scholen bij de ouders in ver-
deuking en minachting te brengen, en alzoo het ontstaan van
kerkelijke scholen, waardoor het volksonderwijs van den staat
op de geestelijkheid zou overgaan, te bevorderen. Voor de her
ziening der organieke wet op het lager onderwijs achtte hij den
tijd nog niet gekomen, zoo lang dienaaugaande zoo veel ver
deeldheid onder de liberale partij bestond.
Frankrijk.
Parijs 22 januarij. Er is weinig verandering in den toestand
der staatkundige aangelegenheden gekomen. Gisteren liep ter
beurze de tijding van het sluiten van een of-en defensief ver
bond tusschcn dit rijk en Sardinië, en het gerucht voegt er zelfs
bij dat koning Victor Emmanuel zulks als eene voorwaarde ge
steld heeft voor het geven zijner toestemming lot het huwelijk
zijner dochter prinses Cioliids met prins Napoleon, met het oog
op hetgeen in den loop van dit jaar in Italië kan gebeuren. Dit
alies vordert echter zeer bevestiging, hoewel de telegraaf ook
reeds uit ïuryn het berigt heeft overgebragt dat zoodanig ver
bond door prins Napoleon aldaar uit naam van den keizer be
reids was geteekend.
De gevoelens blijven nog altijd zeer uiteenloopend over het
al of niet op handen zijn van oorlog. liet dagblad La patrie
deelt heden op nieuw een belangrijk hoofdartikel mede, met het
doel om zich te verdedigen tegen de bewering van sommigen
dat het nu eens den oorlog, dan weder den vrede zou hebben
gepredikt. Het kau niet missen of dit artikel zal tot bevrediging
strekken, daar het de vooruitzigten opent op eene bijeenkomst
van het congres tot oplossing der moeijelijkheden ten aanzien
van Italië gerezen.
Tot grondslag voor de handelingen op dat congres zoude
strekken de in 1848 aan generaal Cavaignac, destyds president
der fransche republiek, door den heer von Weissemberg, minis
ter van buitenlandsche zaken in Oostenrijk, gedane voorstellen,
strekkende om aan de lombardo-venetiaansche gewesten een
uitsluitend italiaansche regering te schenken, onder best uur van
een prins uit Oostenrijks keizerlijke familie.
Het denkbeeld van zoodanig congres begint hier meer en
meer ingang te vinden en valt zelfs zeer in den smaak, maar het
zal de vraag zijn of Oostenrijk er toe gezind is.
Het valt inmiddels niet te ontkennen dat men zich zoo wel
hier als te Weenen op den oorlog schijnt voor te bereiden, ter
wijl Engeland zich ook onledig houdt met den toestand zijner
marine na te gaan en te verbeteren, eene voorzorg welke de en-
gelsche dagbladen levendig toejuichen.
De hertog van Plaisauce, grootkanselier der orde van het
Legioen vau eer is heden overleden.
Een artikel van Le constitutionnel trekt de aandacht,
omdat erop gewezen wordt, dat Oostenrijk wei ophelderingen
gegeven, maar het bevel tot interventie niet ingetrokken heeft,
dat de ophelderingen juist dadelijk na herstel der rust in Servie
kwamen, en er dus het gevolg van schenen te zijn. Op die op
helderingen terugkomende zegt het blad, dal die gezocht blij
ken te zijn en dus wel degelijk eene schennis van het verdrag
van Parijs bedoeld werd, aangezien Oostenrijk niet heeft afge
wacht hoe de mogendheden zouden beslissen opzijn aanbod
aan den pacha van Belgrado, maar haar verklaarde tusschen
beide te zullen komen. En dat alle mogendheden het zoo begre
pen hebben, bewijzende vertoogen die dadelijk van alle zijden
kwamen opzetten en die niet worden ingetrokken, zelfs na de
ophelderingen door Oostenrijk gegeven.
Dit artikel, niet in het voordeel van Oostenrijk, heeft in vele
kringen de mogelijkheid van een oorlog weder doen bespreken,
waarbij sommigen beweerd hebben, dat bet al of niet stand
houden van den vrede grootendeels afhangt van liet lot van
het engelsch ministerie. Viel lord Derby, dan zou onze rege
ring welligt eene vastere houding aannemen.
De parijsche correspondent van The times zegt dat het
plan van het huwelijk van prins Napoleon met de prinses Clo-
tiide van Savoye, een russischen oorsprong heeft. De grootvorst
Constantijn zoude zich namelijk geïnteresseerd hebben voor de
genegenheid van prins Napoleon voor de sardinisciie prinses, en
ten gevolge van zijne bemiddeling, had keizer Alexander een
eigenhandig schrijven aan koning Victor Emmanuel gerigt, en
dezen overgehaald de hand zijner dochter aan prins Napoleon
te schenken.
De zelfde correspondent zegt aangaande de ontvangst van
prins Napoleon le Turyn, dat deze zeer koel was. Wel bevon
den zich eene menigte menschen op de been, doch blij kaar al
leen door nieuwsgierigheid gedreven. Op het groote San-Carlo
plein, waar verscheidene duizenden bijeen waren, verhief zich
geene enkele stem om hem te begroeten. Verscheidene bladen
hebben gemeld dat de prins, bij zijne komst op het spoorweg
station, met de kreten van Leve Frankrijkvermengd met een
Leve de koning! begroet werd. //Daar ik mij niet daar bevond,"
zegt de correspondent, //wil ik het niet tegenspreken, doch het
stemt niet overeen met hetgeen mij berigt werd. De waarheid
is dat het huwelijk van prins Napoleon hier buitengenwoon im
populair is, vooral bij de hoogere standen."
De keizer heeft donderdag, met. prins Jeröme, de vertrek
ken in oogenschouw genomen, welke voor prius Napoleon en
prinses Clotilde in het Palais-royal worden in gereedheid ge
bragt. Men wil daaruit afleiden, dat de echt spoediger dan eerst
is gemeld, zal worden voltrokken.
Le pays verzekert op grond van een brief uit Munchen,
dat de tweede zoon des kouings van Napels, de graaf de Trani,
in het huwelijk zal treden met de prinses Mathilde van Beije-
ren, zuster der verloofde van' dén lier)og van Calabrie en dat
dit huwelijk voltrokken zal worden, zoodra de prins meerderja
rig is geworden, hetgeen zijn zal iu augustus aanstaande. De
beijersche prinses is pas 15 jaar oud.
De Moniteur bevestigt het berigt dat de arabische volks
stammen, welke laatstelijk in Algerie, en wei in de landstreek
Aures, tegen ons gezag waren opgestaan, weder tot ondcrwer-
piug gebragt zijn.
De parijsche correspont van The globe zegt dat de gene
raal Lamoricière, voor hetgeval van een ilaliaanschen veldtogt,
den keizer zijn degen heeft aangeboden. Pólissier en Caurobert
moeten tegen den oorlog zijn.
In ons vorig nommer is reeds de verkiezing van den heer
Alexander Coutza tot hospodar van Moldavië vermeld. In oos-
reurijksche en engelsche berigten wordt deze gebeurtenis als
eene betreurenswaardige zege der bewegingspartij voorgesteld.
Daarentegen schijnt men alhier in den kring der bewindslieden
daarmede zeer tevreden te zijn. La patrie zegt*De verkiezing
van den heer Coutza is voor ons geheel onverwachtgeen van
de laatstelijk uit Jassy ontvangen brieven gaf daarop eenig
vooruitzigl; zij voorspelden integendeel allen de benoeming van
Michael Sturdza. Volgens de eenige berigten, welke wij dezer
dagen omtrent de verkiezing der volksafgevaardigden in Molda
vië hebben ontvangen, waren de stemmen nagenoeg gelijkelijk
tusschen dc unionisten en de aanhangers van clen vorst Michael
verdeeld. Van zijnen zoon Gregorius Sturdza, die insgelijks
naar het hospodorschap heeft gedongen, was geen sprake meer.
Doch Alexander Coutza werd schier niet genoemdzijne ver
kiezing zal dan ook in Europa eenige bevreemding baren. Ons
is zij, hoezeer onverwacht, daarom niet minder welkom. Im
mers de heer Coutza heeft zich altijd voor de door ons aauge-
nomeue staatkunde verklaard, en hij was een van de warmste
voorstanders der politieke zamensmelting van Moldavië en
Wallachye.
De vergadering, welke hem lot vorst van Moldavië heeft
verkozen, bestond uit 60 ledendaaronder telde men 32 voor
standers der unie, terwijl de 28 overigen tot de partij van den
vorst Michael Sturdza behoorden of andere kandidaten voor
stonden.
Er was dus grond om eene langdurige worsteling te vreezen.
waardoor het zedelijk gezag der door de vergadering te doene
keuze verminderd 2ou worden. Maar gelukkig had de vader
landsliefde de bovenhand al de volksafgevaardigdcn hebben
begrepen dat de benoeming van deu nieuwen vorst iu het oog
van Europa des te meer gewigt zou hebben, hoe meer zij den
algemeeneu wenschzou uitdrukken. Zij hebben hunne bijzon
dere genegenheden ter zijde gesteld en hunne stemmen ver-
eenigd op eenen man wieris verdiensten, schranderheid en
vaderlandsliefde zoo vele waarborgen voor een goed bestuur
waren.
De nieuwe vorst Alexander Coutza is omstreeks 40 jaren
oud. Vroeger is hij hoofd van het stedelijk bestuur van Galacz
en voorzitter der regtbank daar ter stede geweest. De heer
Vogorides welke voor het tijdelijke bewind, hetwelk nu aftreedt,
aan het hoofd der moldaviscbe regering stond, heeft hem in den
eersten tijd van zijn bestuur tot zijnen adjudant benoemd,
maar de heer Coutza heeft die betrekking spoedig nedcrgclegd
en zelfs openlijk tegen de antinationale handelwijze van den
heer Vogorides geprotesteerd."
Een ander dagblad deelt eenige bijzonderheden mede be
trekkelijk de zitting der vertegenwoordigende vergadering van
Moldavië, waarin de verkiezing van den hospodar heeft plaats
gehad. Daaruit verneemt men dat zij met bijzondere plegtigheid
is gehouden, onder voorzitting van den bisschop van Jassy en
in bijzijn der consuls als vertegenwoordigers der buitenlandsche
mogendheden. Alvorens tot de stemuitbrenging over te gaan.
besloot de vergadering bij een adres aan de mogendheden, die
het vredesverdrag hebben onderteekeud, den dank der Molda-
viers voor hare belangstelling in het lot huns lands te betuigen.
Nadat de stemmen opgenomen en de uitslag der stemmen ver
kondigd was, werd er besloten te verklaren dat de vereeniging
der twee vorstendommen de algemeene wensch der Moldaviers
was en bleef.
Parijs 24 januarij. De oorlogzuchtige berigten zijn met een
vermeerderd, wel is waar nog slechts een gerucht, doch waar
omtrent men in het oogvallend eenstemmig is. Oostenrijk zou
namelijk voornemens zijn om zijn legerkorps van Gallicie te
mobiliseren als ware het in antwoord op bet concentreren van
troepen, hetwelk Rusland bewerkstelligt in zijne aangrenzende
poolsckc provinciën.
Verder meldt men uit Turyn, dat Piemont eene leening
wenscht aan te gaan. welke volgens sommige vijftig millioen en
volgens anderen 200 millioen groot zou zijn, welk montant
naar de eerste lezing zou te dekken zijn door verkoop van den
spoorweg van Genua naar de hoofdstad, terwijl naar de tweede
opgave eene openbare inschrijving gelijktijdig zou worden
opengesteld te Londen, Parijs en Turyn. De garantie van ons
keizerlijk gouvernement zou noodig zijn om den goeden uitslag
van deze financiële operatie te waarborgen.
Met vorenstaande geruchten worden twee op zich zelf wei
nig beteekenende feiten in verband gebragt, namelijk: eene
order van 80 duizend el laken voor het piemoutesche leger ge
daan of eerlang ie doen bij de lakenfabrieken in het zuiden van
het rijk, waar men inrigtingen heeft die daarvan als het ware
een specialiteit maken, en ten anderen het door generaal Niel,
vergezeld van zijn twee aides de camp, met den generaal Delia
Marmora, minister van oorlog, iu oogenschouw nemen van de
twee belangrijkste vestingen van Sardinië aan de zijde van Oos
tenrijk, met namen Corale en Alexandrie.
Het gerucht omtrent een of-en defensief verbond tusschen
Frankrijk en Piemont heeft veel bevestiging en vooral in de of
ficiële kringen eene menigte ongeloovigen ontmoet. Het publiek
heeft het echter gunstig opgenomen en met te minder bevreem -
ding, omdat zoodanig tractaat een zeer natuurlijke bijzaak
schijnt bij hel huwelijk van prins Napoleon.
Brieven uit Turyn nemen omtrent dit onderwerp bijzondere
omzigtigheid in acht en bepalen zich alleen bij de opgave dat de
prins waarschijnlijk den 26sten de hoofdstad verlaat, zonder te
spreken van den dag van ondertrouw. Men mag intusschen
wel aannemen dat, als het voorgestelde huwelijk nog bezwaren
ontmoet, deze wel van ondergeschikten aard zullen zijn, welke
spoedig kunnen worden opgeheven.
Een gerucht, dat mede waarschijnlijk slechts met alle
omzigtigheid mag aangenomen worden, bestaat hierin dat de
pruissische regering aan de onze eene nota zou hebben doen
toekomen, waarin wordt verklaard dat die regering zich verpligt
acht om de integriteit van de lombardo-venetiaansche bezittin
gen en de onschendbaarheid van de zuidelijke grenzen van
Oostenrijk te handhaven, als in verband slaande met hare eigene
veiligheid. Wanneer dit gerucht waarheid behelsde zou Pruis-
sen zelfs verder gaan dan de duitsche bond, welke zoo als men
weet geweigerd heeft om zich met ieis in te laten hetwelk be
trekking heeft, op de bescherming der italiaansche provinciën
van Oostenrijk.
Graaf Waiewsky heeft den 14 dezer eene vertrouwelijke
nota aan alle mogendheden toegezonden. Daarin schijnt een
overzigt van de fransche politiek te worden gpgeven. Men zegt
dat zij zeer vredelievend luidtintusschen moet, het italiaansche
vraagstuk daarin in het geheel niet zijn aangeroerd.
Italië.
In dc zitting der sardinische kamer van afgevaardigden van
