toegezwaaid. Onder zulke omstandigheden acht. zijne heiligheid
hef nood is*, te doen wat. zijn ambt medebrengt, en verklaart
rr Daarom heffen wij in uwe hoogaanzienlijke vergadering onze
pauselijke slem met. apostolische vrijheid, om al de hierboven
vermelde verordeningen en verder al datgene wat in liet. ge
noemde land door de vv -reldlijke magt mei verguizing van het
gezag der kerk endezes aposlolischeu stoels, en lot nadeel van
de godsdienst, van de geheiligde bisschoppen en van de kerke
lijke mannen bevolen is, te verdoemen, ie verwerpen en voor
ten eenenmale nietig en van onwaarde ie verklaren. Voorts
vermanen wij ten i»adrukkelijkste allen, door wier medewerking
raad, of hevel liet. hiervoreu vermelde ten i voer is gebragi,
dat. zij ernstig in overweging nemen welke straffen door de
apostolische cousfifutieu en de geheiligde kanomeke voorsehrif
tender kerkvergaderingen bedreigd zijn tegen hen. die de ge
heiligde personen en zaken, de vrijheid en magt der kerk
schenden en ontheiligen, eu zich de regteu van onzen heiligen
stoel aanmal igen."
Overgaande tot Zuid-Amerika behelst de allocutie klagten
over hel gedrag der meeste zuid-amerikaansche stalen ten op-
zigte der kerk. Zijne heiligheid verwerpt ten strengste de alda r
ingevoerde wetgeving omtrent kerkelijke aangelegenheden
[eene wetgeving inlusseheu. zegt een weener blad, die niet veel
afwijkt, van hetgeen in alle staten, waarde kerk aan hei opzigt.
der regering onderworpen is, reglens bestaat, en van hetgeen
meer bijzonder in Oosiennjk vóór de invoering van hel concor
daat, bestaan heeft.] VourfiT kerul de aliocuiie af dal 111 die
stalen aan de bisschoppen de bevoegdhei I ontzegd wordt om
antikaiholiekege-chrifieu ie verbieden, en verklaart teu sloite:
n Eerwaardige broeders, gij beseft dat wij dal alles, wat wij hier
kort cl ijk en in het voorbijgaan vermeld hebben, ten zeerste moe
ten afkeuren en verfoeijen, daar de wereldlijke magt. door deze
goddelooze handelingen de goddelijke instelling der kerk. hare
allerheiligste leer. haar eerbiedwaardig gezag, alle regteu der
kerk zelve, en de hoogste waardigheid eu magt van dezen apos-
tolischeu stoel zoekt aan Ie randen, le ondermijnen eu met voe
ten te treden."
Met opzigi tol Zwitserland herinnert de paus aan zijne rede
van 2fijulij, waarin gehandeld is over de ontelbare nadeelen en
beleedigiugeu welke aldaar aan de kerk eu hare regteu. hare
bisschoppen en dienaren aangedaan worden, IVij kunnen ons
intusschen niet. weerhouden. voegt de allocutie er hij de ver
dorven handelwijze van eenige weinige geestelijken hoogelijk
te betreuren, le berispen en te verdoemen, welke de goddelooze
pogingen van hei wereldlijk gezag beguusiigeii en, met name
in het kanton Tessin, aan alle goede katholieken de grootste
ergernis veroorzaken en zich niet. ontzien den toorn Gods op
zich te laden. Wij worden geschraagd door de hoop, dat. tie re
geringen in die streken eindelijk tot betere gevoelens terug kee-
ren en lol de erkentenis komen zuilen, dat hel ware geluk en de
welvaart, der volken niei beslaan kan zonder onze goddelijke
godsdienst, zonder hare heilzame leer. eu zonder den verschut-
digdeu eerbied voor de eerwaardige regteu der kerk."
Zijne heiligheid besluit met de gewone verzekering dat hij
God om bescherming voor zijne door zoo vele rampen bezochte
kerk. om de verlicht ingder gemoederen, en om de hekeonug der
goddeloozen zal smeeken.
De onlangs te Home overleden geleerde Canina was tie
grootsiearchitect, van Italië en een zijner beroemdste schrijvers
over kunst, die zich door zijne geschiedenis der oude bouwkun
de in drie folio deeleu een even grooien naam verwierf als door
zijne sinds 1813 in het licht gegeven werken over de romcin-
ache basiliken. hef Forum van Ho ue, door zijne nasppringeu
omtrent de bouwkunst der oude Israëlieten, over den tempel te
Jeruzalem eu door zijn laatste werk over (le opgravingen der
Via Appla van Rome lot. Bovilleu. welke hij dacht voort, te zei-
ten, doch hierin, helaas door clen dood verhinderd werd. lltj
-galniet minder dan 21 deeleu in folio niet platen eu 12 doelen
"ieksj iu gr. 8vo. uit.
Spanje.
'In strijd met de telegrafische berigten uit, Madrid, mel-
dèn .particuliere brieven dat aldaar wel degelijk eene minis-
fèrietpy'dusis bestaat. De oorzaak daartoe moet niet slechts
géz^ïfit worden in dc schaarschte der levensmiddelen eu de
spanning der gemoederen in Katalonie, maar ook in den toe
stand waarin de scha>ki-t verkeert. Er moet zelfs een zoodanig
gebrek hccrscheu, dai het ministerie de leeuitig. die met, het
Rits gesloten werd. reeds verslonden ziende, met het
tel, zwanger gaat. om de wet op de desamortisatie weder
in werifitvg te brengen. Van daar nieuwe pogingen van de cle-
ricale partij tot. omverwerping van Narvaez en de zijnen, die
dan plaats zouden moet en maken voor nog groot erè react ion-
nairen. dan de tegenwoordige bewindsmannen. De gemaal der
koningin zelf is hel gewillig werktuig in de li nde i der clerica-
lèn. De koningin is niet blind voor het gevaar des oogenhliks;
aij b edt nog altijd weerstand aan de uitersten, waartoe derenc-
lt&ar wil brengen, maar dat neemt niet weg dat men bezorgd
lis. dat zij eindelijk voor den drang der hofpartij zal zwichten.
Het. is in het. algemeen zóó ver gekomen dnt men iedere tele
grafische depeche, die gunstig luidt voor den stand van zaken
in Spanje, wantrouwt en als het, ware overtuigd is, dat die
depêches van de spaaii*che regering zelve voortspruiten. Al
dadelijk beweert men dan ook. dat de stand van zaken in Kata
lonie in geeneu deele verbeterd is. Hetgeen de gemoederen in
Barcelona eu andere fabrieksteden van Spanje zoo zeer gespan
nen houdt, is dan ook geen verschil van politieke meening; het
geldt daar een vraagstuk van leven of dood, vermits thans de
nuodige arbeid ontbreekt eu de selluirsche levensmiddelen op
veel te hooge prijzen worden gehouden, waardoor vele eerste
leveusbehoefien bijna buiten liet bereik der l»"ere standen zijn
gevallen. Nu moge dit tafereel mi-sehien wei door de tegen
standers van het tegenwoordig bewind wal te hoog gekleurd
zijn, maar iets is stellig waar van de zaak, en het schijnt dat de
regering niet bij inagte is daarin te voorzien.
Iluitfichlaiid.
Weenen 4 januarij. liet door den keizer aan veldmaarschalk
graaf Radetzky verleend ontslag is liet meest eervolle dat men
zich deuken kan; op 'sgraven herhaald en dringend verzoek,
gegrond op zijnen stokouden leeftijd, heeft de keizer er in be
willigd Radetzky le vergunnen zijne overige jaren in rust te
slijten, met ecu pensioen van 60,000 gulden K. M.'sjaars ler-
wijl tevens de Villa Reale i t.'s veldmaarschalk» beschikking
is gesteld om er verblijf te honden Zoo als bekend is, volgt,
aartshertog Ferdinand Maximiliaau Radetzky op als gouver
neur-generaal (of oude koning) van liet louibardisch-veneti-
aausch koningrijk, doch als bevelhebber van hel tweede leger-
j korps zal de maarschalk door graaf Gyulay vervangen worden.
Het blijkt, thans, dat de porie aan den heer Nulaudt, te
Dessau, verlof heeft verleend tol het daarslellen van eene hank
in Moldavië, eu dal men dit voornamelijk aan den invloed van
den priiissischeu minister von Manteuffel verschuldigd i«. Men
hl-weert hier lerstcde.dat de banknoten, weike door deze in
stelling in omloop zullen worden gobragt. ongehinderd in Pruis
sen in belaliugzulleu mogen worden gegeven. eu dat deze biljet
ten met begrepen zullen zijn in den algemeeneu maatregel welke
daar te lande ne'reffeude liet papieren geld is. Daarvan is
echter nog niet gebleken.
Berlijn 5 jaimarij. Gelijktijdig met den prins van Pruissen
alhier, is de hertog Bemhard van buksen VVetmar. sedert
generaal hij het nederlaudsch leger, in de dienst zijns lands gel re
den. Terwijl «hl jubel bij hel weiuiarsöhe hof ui stiite herdacht,
werd, heeft, het, korps officieren des l egerenden groot hertogs
met dien vorst zeiven aan het hoofd, voorden waardtgen jubi
laris een prachtvol kalligrafisch adres doen vervaardigen, tot
overbrenging waarvan de opperstalmeester des groothertogs
eergisteren naar 's Graveuhage is afgereisd.
Kwitüerland,
Bern 5 januari), lieden is alhier door hel eedgenoot schappe
lijk bewind eene proclamatie aan het zwitseische volk uitge
vaardigd. Daarin wordt verklaard, dat de vraag van vrede of
oorlog nog niet. beslist is, dat er nog kans op het behoud van
een eervollen vrede bestaat, maar dat Zwitserland in allen ge
valle op bijval eu ondersteuning van andere volken mag reke
nen. Verder wordt, voor hel geval eeuer vredebreuk, hel volk
int dapperheid inden strijd aangevuurd, ouder belofte dat de
overheden zullen zorgen voor de achterblijvende betrekkingen
cler ingezetenen, die de wapenen opvatten.
Fran li rij li.
Parijs 7 januarij. De Moniteur deelt merle dat het protocol
geteckend is. waarbij de inoetjelijkhedeu. ontstaan ten gevolge
van sommige bepaltm en van het vredesverdrag, uit den weg
zijn geruimd. i)e conferentie heelt met eenparige stemmen be
paald dat de grenzen zullen loopeu langs het dal van Trajanus,
tot aan de rivier Jalpuk, terwijl Tolhak en Bolgrad aan Molda
vië verblijven. Rusland zal op den regteroever Komrat behou-
deii met 380 wersten gronds. De Donau Delta en hel Slaugen-
eilaiid komen weder aan Turkse. Dc afbakening der grenzen
zal uiterlijk op 30 maart, uitgevoerd moeten zijn. Op het zelfde
tijdstip mo t. Oostenrijk en Engeland hel turksch grondgeliied
cn de Zwarte zee ontruimd hebben. Terstond daarop zal de
commissie voor de vorstendommen bare zending vervullen,
terwijl daarna eene nieuwe conferentie zal geopend worden.
Heden liep liet gerucht ter beurze dat Zwitserland er in
zou bewilligen eene algenieene amnestie te verleenen. ten einde
tot, eeue vreedzame oplossing lekotueu, zonder aan de nationale
waardigheid te kort. te doen.
De volkstelling, die in het jaar 1856 in Frankrijk is ge
houden, heeft geene zeer gunstige uitkomst opgeleverd. Daar
uit is gebleken, dat de zesentachtig departementen van Frank
rijk 36,039,361 inwoners telden. De volkstelling van J852 had
een totaal van 35,781,628 zielen opgeleverd. De bevolking van
Frankrijk is alzooiade laatste vijf jaren itret slechts 257,736
inwoners vermeerderd. A Is omstandigheden diedeontwikkeling
I der bevolking in dal vijfjarig tijdvak belemmerd hebben, wor
den de oorlog, de cholera en de duurte der levensmiddelen ge
noemd; de landverhuizing schijnt daartoe ook iels, doch weinig
te hebben bijgedragen.
J Iu eenige departementen is het totaal der bevolking sedert
j 1852 afgenomenhet zijn juist die, waarin het land bedrijf het
algemeen bestaanmiddel is. Hierin ziet men ecu nieuw voor
beeld van dc biiinenlaiidsche landverhuizing, uit het platteland
naar de steden, in welke net arbeidsloon doorgaans liooger en
de onderstand voor behoeft igen rui ner is.
Iu een onlangs openhaar gemaakt, vers'ag van den prefect
van liet departement der Seine werd gezegd, dat dit departe
ment iu de laatste vijf jaren zijne bevolking met ruim 3UÜ.0Ü0
zielen had zien toenemen dat is. gelijk thans blijkt, meer dan
de aanwinst der bevolking iu geheel Frankrijk bedragen heeft.
Mgr. Marie Dominique Augiiste Sib-mr, de aartsbis
schop van I'arijs. wiens moord gemeld is, werd den lapril 1792
te Saiut-Panl-Trois-Cliateaux. iu de diocese van Valence gebo
ren eu zoude dus over drie maanden zijn 65ste jaar bereikt
hebben.
Den 30 september 1S39 tot bisschop van Digne benoemd,
werd hij den 25 February gewijd. Zijne deugden, zijn zeldzaam
talent als administrateur, redenaar en schlijver vestigden de
keuze der regering op hem voor het. aartsbisdom van Parijs,
toen innr.AlFn: op du barricades in ileu faubourgSuint-Autoine,
tijdens den opstand vanjumj 18 tS viel; Inj werd den 10 augus
tus IS ES tot die het rekking benoemd.
Aangaande den moordenaar verneemt men nog da' hij in de
gevangenis gehragt zijnde, eten verlangde, zeggende dat. hij
sedert den morgen gevast had, omdat hij niet wilde dat zijns
hand beefde.
In antwoord op de tot hem perigie vragen over zijrie mis
daad. hield hij niet. op dreigende woorden te uiten, ouderande
ren zeggende: "Dit is hel einde niet !dit is het einde niet
Verges is van N'euilly geboortig, waar zijn vader nog woont.
Le siècle, een der dagbladen van democrati-che denk
wijze, beschouwt den dood des aartsbisschop» als een groot
verlies, en zegt dat daardooreenegapiugonistaan is,die moeije-
Iijk op zulk pene wijze zal kunnen worden vervuld, dat de be
langen der godsdienst daarbij geene schade lij.ion.
u Om meer dan écne reden, zegt Le siècle, betreuren wij den.
hciligschenueudcu moord. Hij berooft de diocese van een ver
heulen bestuurder, die blijken gegeven had van opii opmerkelijk
redenaarstalent eu van e-ue onuitpu tel |ke liefdadigheid je
gens cle behoeftige volksklassen. Ook uit het polnukeoogpunt
hetreuren wij het verlies van den lieer Sihour; voorzeker kan
men hem zwakheden verwijlen, die ons bevreemd hebben, maar
de gematigde en waai lijk godsdienstige mannen, zoo als er vele
iu de. diocese "au Parijs gevonden weden, zullen alt ijd met
dankhaartieid herdenken, hoe hij zich tegen den veld winnen-
den invloed van het jesuitendom aangekant heeft. Zij zullen
gedachtig zijn aan den kampstrijd, dien hij met moed en niet
zonder gevaar gevoerd heelt tegen die uliramoiiiaaiische drij-
I vers. welke sedert verscheidene jaren de keik ran Frankrijk
beroeren eu de verdraagzaamheid o.izer beste nisschoppen be
stendig bekampen.
u In de tegenwoordige omstandigheden zal het. moeijelijk
zijn, de plaats van den heer Sihour behoorlijk te vervullen. Men
weet welk een oneindig groot gezag die hooggeplaatste geeste
lijke kan uitoefenen, eu hoe veel belemmeringen hij aan het
burgerlijke gouvernement berokkenen zou. indien hij meer of
min aan de ultramontaaosclre beginselen toegedaan ware. Mgr.
Sibour begreep dat. het christendom met den vooruitgang der
j denkbeelden kan zamengnau. Kortom, de keuze van zijnen op-
i volger is in de tegenw oordige omstandigheden ook eeue poli
tieke aangelegenheid vangroot gewipt."
liet zeggen is. dat. 11. M. de keizerin een aanzienlijken
J geldel ij ken onderstand aan den bejaarden repnblikeiuschen
I dichter Bérauger heeft doen toekomen. V«n eene clencale zijda
wordt het erkend dat de keizerin op die wijze den lofredenaar
van de ontucht, de onzedelijkheid en de bandeloosheid beloont,
i doch wordt aangemerkt, dat de zaak hare nuttige zijde heeft, en
1 tot. eene heilzame les kan strekkeu voor den dichter zeiven, dio
I vroeger iu zijne liederen gewoon was diegenen te bezingen, dio
onder de gunsten van hooggeplaatste personen //gehukt, gin
gen.'' Het, jaargeld, door de keizerin uit eigene middelen aan
Bérauger toegekend, wordt op 10,000 IV. begroot.
ISeljgie.
Brussel 7 januarij. Een hij L'indépcndanoe beige ontvangen
schrijven uit Parijs van 5 dezer vermeldt ecu aantal geruchten
betrekkelijk den gang cler door de conferentie te regelen zaken,
eu vervolgt, aldus: Aan deze geruchten hechte men niet. ligt-
vaardiggeloof: bijzonderheden laten zich natuurlijk nog niet
mededeelen, en met elk uur kunnende zaken een ander voor
komen aannemen. Evenwel kan men den tegen woord igen slaat
van zaken door de volgende punten aanwijzen1. het is zeker
