MIDBELBVRGSG11E C O -H A M- Hf W. 97. Donderdag 1840. y 13 Augustus, >>>hC m ryt: (H NIEUWSTIJDINGEN. töroot-i3rittanjc. JftNuswtrïjfï. ilcbcrlanbcn. sY*y -!K=s De abonnementsprijs dezer Courant is 2 -j5 voor drie maanden, en franco per Post ƒ3. Dc abonnementen worden voor niet minder dan drie maanden genomen, en de betaling geschiedt comptantof bij bet einde van ieder vierendeel jaars. De inzending der Advertentien behoort te geschieden des morgens vddr 10 ure, indien men dezelve in het eerst uit te geven No. wil geplaatst hebben. De Advertentie» worden berekend tegen 22 Cents de regelmet uitiondering van Huwelijks- tieboorte- en Doodbekendmakingen, waarvan dc prijs van c'e'n tot aes regels is/ i 5o en voor icderen regel daarboven 22 Cents, Dezelve moeien niet op zegel geschreven zijn, alzoo het regt van zegel wordt betaald. LONDEN den 7 augustus. De zitting van het parlement is gisteren avond ten uiterste belangrijk geweest voor zoo veel de buitenlandsche betrekkingen aangaat, en het is te verwachten dat de ophelderingen door lord Palmerston in het lagerhuis gegeven, niet weinig zullen bijdragen 0111 den tergenden toon der Fransche dagbladen door de gematigd heid der Engelsche drukpers reeds een weinig bedaard, ver der te doen dalen. De aanleiding tot deze ophelderingen gaf de heer Humedie in dc eerste plaats vroeg, of het over Iudie ontvangen berigtdat de Russen zich van Chiwa hadden meester gemaakt, gegrond was, en toen hij daarop vpn de zijde des ministers een stellig ontkennend antwoord ontvangen had, meJedeeling verlangde van het tusschen de vier mogendheden met uitsluiting van Frankrijk, gesloten verdrag. Hij noemde dat verdrag een nieuw of heilig ver. bond, waaruit Rusland alleen voordeel kon trekken, en dat de heiüooze strekking had, om Engeland van den eenigen grooten grond wettigen sraat in Europa te vervreemden. Hij beweerde voorts, dat Mehemed Alivolgens de eigene ver klaring der Engelsche ministers, wettige beheerscher van Syrië wasen zeide brieven van daar in handen te hebben volgens weike die opstand waarvan men zoo veel gernchts had gemaakt, zonder eenige moeite en volkomen was ge dempt. Die brieven gaven hem echter aanleiding tot de vraag, of de beschuldiging grond had, dat de Engelschen dien opstand hadden aangestookt, en of kapitein Napier, die met een Bricsch linieschip naar Beyrut is gezonden, zich te regt had kunnen beroemenvan bij vroegere aankomst aldaar het dempen van den opstand wel te zullen hebben voorgekomen. Lord Palmerston verdedigde zijne staatkunde in eene zeer uitgebreide rede. Hij ontkende, dat Mehemed-Ali wettig be heerscher van Syrië was, doch logenstrafte tevens ten stel ligste het gerucht, als of de Engelschen den opstand aldaar hadden aangestookt. Kapitein Napier was enkel naar Beyrut gezonden, om de Britsche belangen te beschermen, en hij was daar op gecne andere wijze tusschen beiden gekomen dan om de barbaarschhedendoor de Egyptenaren tegen weerlooze vrouwen en kinderen gepleegd, te doen ophou den, iets waarin hij gelukkig was geslaagd. Wat het vier voudig verbond betrof, betoogde de minister, dat dit geens zins strekte, om aan heerschzuchtige ontwerpen van Rusland voet te geven, maar veeleer 0111 die tegen te gaan. Indien toch Mehemed-Ali door het erlangen van Syrië te magtig wierd, zou het Turksche rijk zoodanig verzwakken, dat de sultan wel genoodzaakt zoude zijn, zich geheel en al in de armen van Rusland te werpen, en dan zouden juist de ge varen oprijzen, waarvoor de heer Hume zoozeer vreesde. Bij dc thans gevoerde onderhandelingen was van Rusland de be lofte verworven, dat het geene pogingen zou doen, om het verdrag van Unkiar Skelessi (wegens het sluiten der Zwarte zee voor andere dan voor Russische oorlogschepen) te ver nieuwen. De minister verhief zich met kracht tegen het ver moeden, als of Engeland een nieuw heilig verbond tegen Frankrijk had willen sluiten. Het had slechts aan de Fran sche regering gestaan, om tot het thans geceekeude verdrag toe te treden men had maanden lang pogingen daartoe ge daan en het Engelsche ministerie zou op zulk eene toetre ding grooten prijs hebben gesteld Dat bestuur was er verre af van het bondgenootschap met Frankrijk te willen laten va- ren; het twijfelde geen oogenblik, dat als de verlichte staats lieden, die in Frankrijk aan het hoofd der zaken stonden, beter zouden zijn ingelicht, alle misverstand weggenomen en ook aan de denkwijze van hec algemeen eene andere rigtiug gegeven zou worden. De minister zeide eindelijk, dat het verdrag waarschijnlijk door de vier mogendheden zou worden bekrachtigd maar dat vóór die bekrachtiging de door den heer Hume gevraagde mededeeiing niet kon plaats hebben. De vredeiieverde toon van lord Palmerston heeft aan onze bladen zeer veel genoegen gegeven. Zij staan bijna zonder uitzondering zijne staatkunde voor. In de fabrijkrteden schijnt intusschen de vrees voor .eene vredebreuk met Frank rijk tot het aanbieden van adressen tegen de geslotene over eenkomst aanleiding-te zullen geven. De ministeriele bladen spreken thans het berirt, dat loid ■Palmerston voor eenige dagen een onderhoud met bodewijk Uonaparte heeft gehad, ten stelligste tegen, en willen dit berigt als een verzinsel der parcijznchtige Fransche dagblad schrijvers doen voorkomen. De Times zegt, dat degenen, die aan zulk een onderhoud een oogenblik geloof heefc ge slagen, in een krankzinnigenhuis verdient gezet te worden. Men schijnt in ons land vergeten te zijn, dat de Courier van den r dezer, zonder eenige bijvoeging en op een geheel scel- ligen toon gezegd heeft: „dat lord Palmerston den 31 julij met prins Louis Bonaparte te Carlton-Gardens (de woon plaats des laatsten in deze hoofdstad) eene z amen komst heeft gehouden." PARIJS den 8 augustus. Wegens de dolzinnige poging van Louis Bonaparte om eene omwenteling in Frankrijk te bewerken, worden deze bijzonderheden gemeld. In den nacht van den 5 op den dezer verscheen ge melde prins met eene Engelsche stoombootaan de Commer cial Steam Navigation Company te Londen behoorende op de Fransche kusthij was door den generaal Montholon en eenige anderen zijner verto.uwelingen vergezeld, die ailen de Fransche uniform droegen en werd door veertig of volgens anderen honderdsoldaten vergezelddie goed gewapend en even zoo gekleed waren als de te Boulogne in bezet ting liggende troepen van linie, lyiet deze bende, die een driekleurig vaandel ontroldeis hij tot aan de poort van Boulogne voortgeruktheeft de wacht aldaar ontwapend, en is alzoo zonder moeite in de stad doorgedrongen. Daar lieten zijne volgelingen den kreet van te wapen hooren en wekten daardoor de vreedzame ingezetenen uit den slaap. Dadelijk begon de jonge Napoleon vijf-frankstukken uit te deelen en proclamsticn rond te strooijen doch weldra bemerk te hijdat de bevolking in geenen deele partij voor hem trok. Slechts schijnt het, dat men hier en daar den kreet van: leve de koning! met dien van: leve de keizervermengd heeft. De overheden hadden intusschen maatregelen begin nen te nemen. De alarmtrom werd geroerd. De troepen der bezetting en de nationale garde kwamen onder de wape nen. Reeds kon men onder de bende van den jongen Na poleon aarzeling bespeuren. Deze begaf zich echter naar de kazerne waar eene kompaguie van het 42ste regemenc on der de wapenen stond. Hij liet onder deze manschappen geldstukken werpendoch geen hunner schijnt naar hem overgeloopen te zijn. De kapitein der kompagniemet wien de jonge Bonaparte in onderhandeling wilde komenwees die voorstellen met minachting af; schold den prins vooreen intrigant, die op een oogenblik, nu Frankrijk met eenen al- gemeenen oorlog bedreigd werdaldaar een burgeroorlog trachtte aan te stokenen eindigde met den prins bij de kraag te vatten. Deze vuurde een pistool tegen den kapi tein af, doch trof alleen een der soldaten. Nu had er een verward gevecht plaats. De prins vlugtte naar het stranden trachtte zich in de nabijheid der gedenkzuil van het kamp van Boulogne weder in re schepenen de stoombootdie op eenigen afstand geankerd lag, te bereiken. Van onder scheidene kanten aanrukkende gendarmesnationale gardes en troepen van linie beletceden hem in dit voornemen en gaven vuurwa.ardoor eenige volgelingen van den prins sneuvelden. Naar het verhaal van een der briefschrijvers bevond de prins zich reeds in eene sloep, doch is deze om geslagen, en werd hij zoo doende gevat; hetgeen thans te ligter viel, daar hij, zoo gezegd wordt, eene ligte wonde had bekomen en doodelijk vermoeid was. Ook de generaal Montholon de kolonel Parquin en verscheidene anderen der zaamgezworenen die zich hier en daar verstrooid hadden werden gegrepen Eenige moeten al zwemmende de stoom boot hebben bereikt. Bij het overbrengen der gevangenen naar het kasteelliet de bevolking geene de minste belang stelling voor hen blijken. De gcheeie expeditie van prins Louis Napoleon wordt al gemeen als eene groote dwaasheid beschouwd. liet blijkt niet, dat hij met iemand te Boulogne in eenige verstandhou ding was en zijne verachting van de volksgunst had geenen den minsten gronddc gehecle bevolking der stad is tegen hem opgestaan. Had hij een' korten tijd stand kunnen hou den om zijne vrienden in de gelegenhe d te stellen hunne krachten te verzamelen dan had hij misschien eenige kans gehad. Er zijn in den omtrek van Boulogne nog verschei dene verlaten torten van den tijd van Napoleonalwaar 40 of 50 oesloten mannen zich ligceiijk een paar dagen kunnen staande houdenzelfs zijn er zoodanige op den weg van Wimereux, waar hij geland en werwanrts hij ook gevlugt is doch de bevinding, dat volk en militairen tegen hem waren schijnt hem in eens alle hoop te hebben doen opgeven. On der de uitgestrooide stukken bevindt zich het volgende decreec. Prins Napoleon besluitin naam van het Fransche volk als volgt He: huis van Orleans Bourbon heefc opgehouden te re geren Het Fransche volk fs toe zijnen piigc teruggekeerd. De troepen zijn ontslagen van hunnen eed van getrouwheid. De kamer der pairs en afgevaardigden zijn ontbonden. Er zal een nationaal congres te zaraengeroepen worden, op de aankomst van prins Napoleon te Parijs. De heer Thierspresident van den kabinetsraad, wordt benoemd tot president van het provisioneel bestuur te Parijs. Dc maarschalk C/ausel wordt benoemd tot bevelhebber van de troepen te Parijs verzameld. De generaal Pajol zal het bevel over de eerste militaire divisie behouden. Alle de bevelhebbersdie zich niet onmiddelijk naar deze bevelen gedragen, zullen afgedankt wordenmaar de officie ren en soldatenciie zich met de zaak des vaderlands ver- ecnigenzullen in deszelfs naam op eene schitterende wijs worden beloond. God bescherme Frankrijk CGet.j Lotus Napoleon." Voorts zijn nog van wege den prins een aantal proclama- .ien uitgestrooid, opgesteld in den gewonen brommenden toon vol groote beloften aan het legeraan de bevolking van Boulogne en aan het Fransche volkbenevens een be sluit omtrent de aanwerving van vrijwilligers. Van hier zijn eenige municipale garden afgevaardigd, om den prins naar het kasteel van Ham over te brengen, alwaar hij tot de opmaking van zijn proces zal verblijven. Alles kondigt aandat het ministerie de afdoening dezer zaak zooveel mogelijk zal bespoedigenom te verhoedendat het proces van den prins niet op een* en denzelfden tijd plaats hebbemet de vergoding der stoffelijke overblijfselen van Napoleon. Dit zou de beweegreden kunnen zijn, om de zaak niet te brengen voor de kamer der pairs, maar aan den ge wonen regeer over te laten, vermits de meeste pairs afwezig zijnen de kamer niet vroeger dan tegen het einde van sep tember zou kunnen bijeen komen. Voor het oogenblik ech ter is deswege nog niets beslist. De ministeriele bladen drijven met den prins en zijne on derneming den spot doch hunne bewoordingen doen voor zien dat ditmaal geene toegevendheid zal gebruikt worden. Het Journal des Débats, hetwelk door sommigen geacht wordt de gevoelens van het hof uit te drukken, behandelt den prins als een' krankzinnigeen verklaart duidelijk ge noeg, welke wending men voornemens is nan de zaak te ge ven. De buitensporigheid van het belagchelijke, dus eindigt het Journalkan de misdaad niet verontschuldigen. Dat het bloed te Boulogne gevloten heeft, ligt buiten de gren zen der klucht. Men doodt de gekken niet, maar men sluit hen op. De heer Louis Bonaparte heeft gevonnisd willen zijn welnuhij zal gevonnisd worden. Daar hij klaarblij kelijk den krankzinnigen trek 'manieheeftom voor keizer en groot oorlogsman te spelenis het ten minsten zaak te zorgendat hij er voor spele in eene plaatsalwaar zijne geestvervoering niemands leven en eer in gevaar brengt. Onder de voorwerpenaan boord der stoomboot gevon den is ook een levende adelaar. Toen de keizer te Cannes landde, zegt de Constitutionel, riep hij uit: „de adelaar zal ons van torenspits tot torenspits naar de Notre Dame voor gaan 1" Waarschijnlijk heeft de heer Louis het nog beter willen maken en dien levenden adelaar medegebragtom van dat verheven gedachtenbeeld eene stoffelijke vertooning te geven. Naar dezen trek kan men het verstand beoordeelen van den zonderlingen pretendent. Het Journal des Débats weert de verdenking, als of het Engelsche gouvernement in deze zaak de hand zou hebben gehad, ondubbelzinnig af, met de opmerking, dat men de Engelsche staatkunde dikwerf beschuldigd heefc van gebrek aan goede trouw maar nooit van gebrek aan verstand en heldere inzigcen. Na den onbezonnen stap te Straatsburg is het niet mogelijkdat een wijs gouvernement er aan ge dacht zou kunnen hebben, Louis Bonaparte tot een werktuig van omwenteling te bezigen. Men zegt, dat de koning te Eu eene depeche uic Londen ontvangen en gisteren naar Parijs gezonden heeft, welke eene betuiging bevac van de vredelievende gezindheid van het Engelsche kabinet. Deze depeche is bij de minis ters ontvangen, op het oogenblik, dat zij vergaderd waren en beraadslaagden over de te nemen maatregelenbetrekke lijk hec gebeurde te Boulogne. Des avonds ten 10 ure is de heer Thiers vertrokken naar het kasteel van Euwaarheen in den loop van den dag zich reeds een zijner secretarissen begeven had. Alhier verspreid: zich het gerucht, dat de heer Thiers zijn ontslag zou hebben ingediend welk gerucht echter na dere bevestiging behoeft MIDDELBURG den 12 augustus. In ons vorig No. meldden wijdat door vier der buitengewone leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal in de zitting van den 8, een voorstel was gedaan nopens de behandeling van het werk der herziening van de grondwet: deze leden zijn ge weest de heercu ThorbeckeGroen van Prir.stererRau en dc Kempenaaren hec voorstel was als volgt: De ondergeteekende leden van de Tweede Kamer in aanmerking nemende de moeijeiijkheden waaraan zoo als de ondervinding schijnt te leerende georuikelijke wijze van raadpleging bij de Kamer onderhevig is, moeijeiijkheden, welke des te sterker zullen worden gevoeld hoe grooter het aantal leden dezer buitengewone vergadering is. Overtuigd dat eene geringe wijziging der in het regle ment der Kamer vervatte voorschriftenvoldoende is om die moeijeiijkheden te vermijdende werkzaamheden te ver eenvoudigen in het gezamenlijk overleg eenheid te brengen, dat met de kroon gemakkelijk te maken, en in het algemeen de volle werking der grondwettige regels te verzekeren, Hebben de eer aan de Kamer voor te stellen, dat zij,

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1840 | | pagina 1