MIDBELBVRGSG11E
C O -H A M-
Hf
W. 97.
Donderdag
1840.
y
13 Augustus,
>>>hC
m
ryt: (H
NIEUWSTIJDINGEN.
töroot-i3rittanjc.
JftNuswtrïjfï.
ilcbcrlanbcn.
sY*y -!K=s
De abonnementsprijs dezer Courant is 2 -j5 voor drie maanden, en franco per Post ƒ3.
Dc abonnementen worden voor niet minder dan drie maanden genomen, en de betaling
geschiedt comptantof bij bet einde van ieder vierendeel jaars.
De inzending der Advertentien behoort te geschieden des morgens vddr 10 ure, indien
men dezelve in het eerst uit te geven No. wil geplaatst hebben.
De Advertentie» worden berekend tegen 22 Cents de regelmet uitiondering van Huwelijks-
tieboorte- en Doodbekendmakingen, waarvan dc prijs van c'e'n tot aes regels is/ i 5o
en voor icderen regel daarboven 22 Cents,
Dezelve moeien niet op zegel geschreven zijn, alzoo het regt van zegel wordt betaald.
LONDEN den 7 augustus. De zitting van het parlement
is gisteren avond ten uiterste belangrijk geweest voor zoo
veel de buitenlandsche betrekkingen aangaat, en het is te
verwachten dat de ophelderingen door lord Palmerston in
het lagerhuis gegeven, niet weinig zullen bijdragen 0111 den
tergenden toon der Fransche dagbladen door de gematigd
heid der Engelsche drukpers reeds een weinig bedaard, ver
der te doen dalen. De aanleiding tot deze ophelderingen
gaf de heer Humedie in dc eerste plaats vroeg, of het
over Iudie ontvangen berigtdat de Russen zich van Chiwa
hadden meester gemaakt, gegrond was, en toen hij daarop
vpn de zijde des ministers een stellig ontkennend antwoord
ontvangen had, meJedeeling verlangde van het tusschen de
vier mogendheden met uitsluiting van Frankrijk, gesloten
verdrag. Hij noemde dat verdrag een nieuw of heilig ver.
bond, waaruit Rusland alleen voordeel kon trekken, en dat
de heiüooze strekking had, om Engeland van den eenigen
grooten grond wettigen sraat in Europa te vervreemden. Hij
beweerde voorts, dat Mehemed Alivolgens de eigene ver
klaring der Engelsche ministers, wettige beheerscher van
Syrië wasen zeide brieven van daar in handen te hebben
volgens weike die opstand waarvan men zoo veel gernchts
had gemaakt, zonder eenige moeite en volkomen was ge
dempt. Die brieven gaven hem echter aanleiding tot de
vraag, of de beschuldiging grond had, dat de Engelschen
dien opstand hadden aangestookt, en of kapitein Napier,
die met een Bricsch linieschip naar Beyrut is gezonden, zich
te regt had kunnen beroemenvan bij vroegere aankomst
aldaar het dempen van den opstand wel te zullen hebben
voorgekomen.
Lord Palmerston verdedigde zijne staatkunde in eene zeer
uitgebreide rede. Hij ontkende, dat Mehemed-Ali wettig be
heerscher van Syrië was, doch logenstrafte tevens ten stel
ligste het gerucht, als of de Engelschen den opstand aldaar
hadden aangestookt. Kapitein Napier was enkel naar Beyrut
gezonden, om de Britsche belangen te beschermen, en hij
was daar op gecne andere wijze tusschen beiden gekomen
dan om de barbaarschhedendoor de Egyptenaren tegen
weerlooze vrouwen en kinderen gepleegd, te doen ophou
den, iets waarin hij gelukkig was geslaagd. Wat het vier
voudig verbond betrof, betoogde de minister, dat dit geens
zins strekte, om aan heerschzuchtige ontwerpen van Rusland
voet te geven, maar veeleer 0111 die tegen te gaan. Indien
toch Mehemed-Ali door het erlangen van Syrië te magtig
wierd, zou het Turksche rijk zoodanig verzwakken, dat de
sultan wel genoodzaakt zoude zijn, zich geheel en al in de
armen van Rusland te werpen, en dan zouden juist de ge
varen oprijzen, waarvoor de heer Hume zoozeer vreesde. Bij
dc thans gevoerde onderhandelingen was van Rusland de be
lofte verworven, dat het geene pogingen zou doen, om het
verdrag van Unkiar Skelessi (wegens het sluiten der Zwarte
zee voor andere dan voor Russische oorlogschepen) te ver
nieuwen. De minister verhief zich met kracht tegen het ver
moeden, als of Engeland een nieuw heilig verbond tegen
Frankrijk had willen sluiten. Het had slechts aan de Fran
sche regering gestaan, om tot het thans geceekeude verdrag
toe te treden men had maanden lang pogingen daartoe ge
daan en het Engelsche ministerie zou op zulk eene toetre
ding grooten prijs hebben gesteld Dat bestuur was er verre
af van het bondgenootschap met Frankrijk te willen laten va-
ren; het twijfelde geen oogenblik, dat als de verlichte staats
lieden, die in Frankrijk aan het hoofd der zaken stonden,
beter zouden zijn ingelicht, alle misverstand weggenomen en
ook aan de denkwijze van hec algemeen eene andere rigtiug
gegeven zou worden. De minister zeide eindelijk, dat het
verdrag waarschijnlijk door de vier mogendheden zou worden
bekrachtigd maar dat vóór die bekrachtiging de door den
heer Hume gevraagde mededeeiing niet kon plaats hebben.
De vredeiieverde toon van lord Palmerston heeft aan onze
bladen zeer veel genoegen gegeven. Zij staan bijna zonder
uitzondering zijne staatkunde voor. In de fabrijkrteden
schijnt intusschen de vrees voor .eene vredebreuk met Frank
rijk tot het aanbieden van adressen tegen de geslotene over
eenkomst aanleiding-te zullen geven.
De ministeriele bladen spreken thans het berirt, dat loid
■Palmerston voor eenige dagen een onderhoud met bodewijk
Uonaparte heeft gehad, ten stelligste tegen, en willen dit
berigt als een verzinsel der parcijznchtige Fransche dagblad
schrijvers doen voorkomen. De Times zegt, dat degenen,
die aan zulk een onderhoud een oogenblik geloof heefc ge
slagen, in een krankzinnigenhuis verdient gezet te worden.
Men schijnt in ons land vergeten te zijn, dat de Courier van
den r dezer, zonder eenige bijvoeging en op een geheel scel-
ligen toon gezegd heeft: „dat lord Palmerston den 31 julij
met prins Louis Bonaparte te Carlton-Gardens (de woon
plaats des laatsten in deze hoofdstad) eene z amen komst heeft
gehouden."
PARIJS den 8 augustus. Wegens de dolzinnige poging
van Louis Bonaparte om eene omwenteling in Frankrijk te
bewerken, worden deze bijzonderheden gemeld.
In den nacht van den 5 op den dezer verscheen ge
melde prins met eene Engelsche stoombootaan de Commer
cial Steam Navigation Company te Londen behoorende op
de Fransche kusthij was door den generaal Montholon en
eenige anderen zijner verto.uwelingen vergezeld, die ailen de
Fransche uniform droegen en werd door veertig of volgens
anderen honderdsoldaten vergezelddie goed gewapend
en even zoo gekleed waren als de te Boulogne in bezet
ting liggende troepen van linie, lyiet deze bende, die een
driekleurig vaandel ontroldeis hij tot aan de poort van
Boulogne voortgeruktheeft de wacht aldaar ontwapend,
en is alzoo zonder moeite in de stad doorgedrongen. Daar
lieten zijne volgelingen den kreet van te wapen hooren
en wekten daardoor de vreedzame ingezetenen uit den slaap.
Dadelijk begon de jonge Napoleon vijf-frankstukken uit te
deelen en proclamsticn rond te strooijen doch weldra bemerk
te hijdat de bevolking in geenen deele partij voor hem trok.
Slechts schijnt het, dat men hier en daar den kreet van:
leve de koning! met dien van: leve de keizervermengd
heeft. De overheden hadden intusschen maatregelen begin
nen te nemen. De alarmtrom werd geroerd. De troepen
der bezetting en de nationale garde kwamen onder de wape
nen. Reeds kon men onder de bende van den jongen Na
poleon aarzeling bespeuren. Deze begaf zich echter naar de
kazerne waar eene kompaguie van het 42ste regemenc on
der de wapenen stond. Hij liet onder deze manschappen
geldstukken werpendoch geen hunner schijnt naar hem
overgeloopen te zijn. De kapitein der kompagniemet wien
de jonge Bonaparte in onderhandeling wilde komenwees
die voorstellen met minachting af; schold den prins vooreen
intrigant, die op een oogenblik, nu Frankrijk met eenen al-
gemeenen oorlog bedreigd werdaldaar een burgeroorlog
trachtte aan te stokenen eindigde met den prins bij de
kraag te vatten. Deze vuurde een pistool tegen den kapi
tein af, doch trof alleen een der soldaten. Nu had er een
verward gevecht plaats. De prins vlugtte naar het stranden
trachtte zich in de nabijheid der gedenkzuil van het kamp
van Boulogne weder in re schepenen de stoombootdie
op eenigen afstand geankerd lag, te bereiken. Van onder
scheidene kanten aanrukkende gendarmesnationale gardes
en troepen van linie beletceden hem in dit voornemen en
gaven vuurwa.ardoor eenige volgelingen van den prins
sneuvelden. Naar het verhaal van een der briefschrijvers
bevond de prins zich reeds in eene sloep, doch is deze om
geslagen, en werd hij zoo doende gevat; hetgeen thans te
ligter viel, daar hij, zoo gezegd wordt, eene ligte wonde
had bekomen en doodelijk vermoeid was. Ook de generaal
Montholon de kolonel Parquin en verscheidene anderen der
zaamgezworenen die zich hier en daar verstrooid hadden
werden gegrepen Eenige moeten al zwemmende de stoom
boot hebben bereikt. Bij het overbrengen der gevangenen
naar het kasteelliet de bevolking geene de minste belang
stelling voor hen blijken.
De gcheeie expeditie van prins Louis Napoleon wordt al
gemeen als eene groote dwaasheid beschouwd. liet blijkt
niet, dat hij met iemand te Boulogne in eenige verstandhou
ding was en zijne verachting van de volksgunst had geenen
den minsten gronddc gehecle bevolking der stad is tegen
hem opgestaan. Had hij een' korten tijd stand kunnen hou
den om zijne vrienden in de gelegenhe d te stellen hunne
krachten te verzamelen dan had hij misschien eenige kans
gehad. Er zijn in den omtrek van Boulogne nog verschei
dene verlaten torten van den tijd van Napoleonalwaar 40
of 50 oesloten mannen zich ligceiijk een paar dagen kunnen
staande houdenzelfs zijn er zoodanige op den weg van
Wimereux, waar hij geland en werwanrts hij ook gevlugt is
doch de bevinding, dat volk en militairen tegen hem waren
schijnt hem in eens alle hoop te hebben doen opgeven. On
der de uitgestrooide stukken bevindt zich het volgende decreec.
Prins Napoleon besluitin naam van het Fransche volk
als volgt
He: huis van Orleans Bourbon heefc opgehouden te re
geren
Het Fransche volk fs toe zijnen piigc teruggekeerd. De
troepen zijn ontslagen van hunnen eed van getrouwheid.
De kamer der pairs en afgevaardigden zijn ontbonden.
Er zal een nationaal congres te zaraengeroepen worden, op
de aankomst van prins Napoleon te Parijs.
De heer Thierspresident van den kabinetsraad, wordt
benoemd tot president van het provisioneel bestuur te Parijs.
Dc maarschalk C/ausel wordt benoemd tot bevelhebber
van de troepen te Parijs verzameld.
De generaal Pajol zal het bevel over de eerste militaire
divisie behouden.
Alle de bevelhebbersdie zich niet onmiddelijk naar deze
bevelen gedragen, zullen afgedankt wordenmaar de officie
ren en soldatenciie zich met de zaak des vaderlands ver-
ecnigenzullen in deszelfs naam op eene schitterende wijs
worden beloond.
God bescherme Frankrijk
CGet.j Lotus Napoleon."
Voorts zijn nog van wege den prins een aantal proclama-
.ien uitgestrooid, opgesteld in den gewonen brommenden
toon vol groote beloften aan het legeraan de bevolking
van Boulogne en aan het Fransche volkbenevens een be
sluit omtrent de aanwerving van vrijwilligers.
Van hier zijn eenige municipale garden afgevaardigd, om
den prins naar het kasteel van Ham over te brengen, alwaar
hij tot de opmaking van zijn proces zal verblijven. Alles
kondigt aandat het ministerie de afdoening dezer zaak
zooveel mogelijk zal bespoedigenom te verhoedendat het
proces van den prins niet op een* en denzelfden tijd plaats
hebbemet de vergoding der stoffelijke overblijfselen van
Napoleon. Dit zou de beweegreden kunnen zijn, om de zaak
niet te brengen voor de kamer der pairs, maar aan den ge
wonen regeer over te laten, vermits de meeste pairs afwezig
zijnen de kamer niet vroeger dan tegen het einde van sep
tember zou kunnen bijeen komen. Voor het oogenblik ech
ter is deswege nog niets beslist.
De ministeriele bladen drijven met den prins en zijne on
derneming den spot doch hunne bewoordingen doen voor
zien dat ditmaal geene toegevendheid zal gebruikt worden.
Het Journal des Débats, hetwelk door sommigen geacht
wordt de gevoelens van het hof uit te drukken, behandelt
den prins als een' krankzinnigeen verklaart duidelijk ge
noeg, welke wending men voornemens is nan de zaak te ge
ven. De buitensporigheid van het belagchelijke, dus eindigt
het Journalkan de misdaad niet verontschuldigen. Dat
het bloed te Boulogne gevloten heeft, ligt buiten de gren
zen der klucht. Men doodt de gekken niet, maar men sluit
hen op. De heer Louis Bonaparte heeft gevonnisd willen
zijn welnuhij zal gevonnisd worden. Daar hij klaarblij
kelijk den krankzinnigen trek 'manieheeftom voor keizer
en groot oorlogsman te spelenis het ten minsten zaak te
zorgendat hij er voor spele in eene plaatsalwaar zijne
geestvervoering niemands leven en eer in gevaar brengt.
Onder de voorwerpenaan boord der stoomboot gevon
den is ook een levende adelaar. Toen de keizer te Cannes
landde, zegt de Constitutionel, riep hij uit: „de adelaar zal
ons van torenspits tot torenspits naar de Notre Dame voor
gaan 1" Waarschijnlijk heeft de heer Louis het nog beter
willen maken en dien levenden adelaar medegebragtom van
dat verheven gedachtenbeeld eene stoffelijke vertooning te
geven. Naar dezen trek kan men het verstand beoordeelen
van den zonderlingen pretendent.
Het Journal des Débats weert de verdenking, als of het
Engelsche gouvernement in deze zaak de hand zou hebben
gehad, ondubbelzinnig af, met de opmerking, dat men de
Engelsche staatkunde dikwerf beschuldigd heefc van gebrek
aan goede trouw maar nooit van gebrek aan verstand en
heldere inzigcen. Na den onbezonnen stap te Straatsburg
is het niet mogelijkdat een wijs gouvernement er aan ge
dacht zou kunnen hebben, Louis Bonaparte tot een werktuig
van omwenteling te bezigen.
Men zegt, dat de koning te Eu eene depeche uic
Londen ontvangen en gisteren naar Parijs gezonden heeft,
welke eene betuiging bevac van de vredelievende gezindheid
van het Engelsche kabinet. Deze depeche is bij de minis
ters ontvangen, op het oogenblik, dat zij vergaderd waren
en beraadslaagden over de te nemen maatregelenbetrekke
lijk hec gebeurde te Boulogne. Des avonds ten 10 ure is
de heer Thiers vertrokken naar het kasteel van Euwaarheen
in den loop van den dag zich reeds een zijner secretarissen
begeven had.
Alhier verspreid: zich het gerucht, dat de heer Thiers
zijn ontslag zou hebben ingediend welk gerucht echter na
dere bevestiging behoeft
MIDDELBURG den 12 augustus. In ons vorig No.
meldden wijdat door vier der buitengewone leden van de
Tweede Kamer der Staten-Generaal in de zitting van den
8, een voorstel was gedaan nopens de behandeling van het
werk der herziening van de grondwet: deze leden zijn ge
weest de heercu ThorbeckeGroen van Prir.stererRau en
dc Kempenaaren hec voorstel was als volgt:
De ondergeteekende leden van de Tweede Kamer in
aanmerking nemende de moeijeiijkheden waaraan zoo als de
ondervinding schijnt te leerende georuikelijke wijze van
raadpleging bij de Kamer onderhevig is, moeijeiijkheden,
welke des te sterker zullen worden gevoeld hoe grooter het
aantal leden dezer buitengewone vergadering is.
Overtuigd dat eene geringe wijziging der in het regle
ment der Kamer vervatte voorschriftenvoldoende is om
die moeijeiijkheden te vermijdende werkzaamheden te ver
eenvoudigen in het gezamenlijk overleg eenheid te brengen,
dat met de kroon gemakkelijk te maken, en in het algemeen
de volle werking der grondwettige regels te verzekeren,
Hebben de eer aan de Kamer voor te stellen, dat zij,