X 2
les demières communications qu'il a revues par Pprgane de
sa commissionV. M. adhère au* propositions cséaie de s s
emiemis, qui lui one ére transmises par un de sef mini stres
en AHemag»e; quel gage plus lort pouvaic-eüe Conner tie ses
■vosüx sincéres pour la paix J
„Vous avez cru sans doute,, Sirx, que Ia pruissance s'sf-
fermit en se bornant, et que fart dë mfmagïr Ié bonheur des
peuples est la première politique, des ,rqis. Le Sénat voos en
rend graces au noïn du peupte tren^-ais.
C'est au nooi de ce vnèrae peugle arrssi qu? nous ypais
remercions de tous les moyens iégitisaes de défenséque prao-
dra votre sagesse pour assurer ia paix.
L'ennemi vient d'envahir noire territoire. II veut péné-
trer 'jusquau centre de nos provinces. Les Franfais réunis
de coear et d'intérêt sous on chef tel qua vous ne laisseront
point abactre leur énergie.
Les Empires, comme les hommes, ont leurs jours de
<3-uil et de prospéritér c'est dans les gtaades circonstauces
qu'on recocinai't des grandes nations.
„Non, l'eunemi ne décjlirera point cette belle et noble
France, qcidepuis quatorze cents ans, se soutient ave?
gloire au milieu de tanc de fortunes diverses r et qui, pour
i'intérêt mèroe des peuples voisinssait toujours mettre un
poids considérable dsos Ja balance de 1'Eur.ope.' Nous en
mvons pour gages voire héroïque constance et i'honneur na
tional.
,,Nous combattrons pour nctrs chère patrie entreles torn-
beaux de nos pères et les berceacx de nos enfans.
„Sire, obtenez la paix par un dernier effort digne de vous
ét des Frar.fais, et que votre main taat oe fois viccorieuse
aisse écfcapper sta amies après avoir signé ie repos du
iVionde.
„Tel ertSire, ie voeu du Sénat, tet a« la noen del»
France, tel est le voeu et ie besoin de l'humanicé."
Sa Majesté a tépoodm:
Senateurs
Je suis sensible aux sentimens que vous m'expriraez.
Vouz avez vu par !cs pieces que je vous ai fait com-
muniquer ce que je fais pour la paix. Les sacrifices
que component les bases préliminair es que ra'oht propo-
sées les enriemiset que j'ai acceptéesje les férai sans
regret; ma vie n'a qu'un but, le bonheur des Francais.
„Cependant le BéarnFAlssce la Franche-CoiméIe
Brabant sont entamés. Les cris de cette partie de ma f'a-
mille me déchirent I'ame'! J'appelle les Frans?ais au se.
cours des Frar?ais! j'appelle les Frawjais de Paris, de ia
Eretsgne, de ia Normandie, de la Cbampagne, de ia
Bourgogne et des autres départemens au secours de ieurs
freres! les abandonnerons-noos dans leurs malheur? Paix
et délivtance de notre territoire, doit être hotre cri de
ralliement. A faspect de tout ce peuple en armesl'é-
4, tranger fcira ou signera la paix sur les bases qu'ii a lui-
méme proposées. II u'est plus question de recouvrer
ies conquêces que nous avions faites."
J^Moniteur.')
dige gehechtheid en van zijne erkéatenis aanbieden, voor de
iaatfte mededeelingen welke dezelve door den mond van zijne
cotnuifsSé heeft ontvangenU. M. ftemt toe in de door zij
ne vijanden zeiven gedane .voordellen haar door eenen van
derzelver ministers in Duitschland gezonden; welk Kerker
bewfjs kon dezelve geven vaji hare opregte wenfchen voor
den vrede4
„Gij hebt ongetwijfeld gedacht, Sire, dat de magt door
zich palen te Keilen des te Keker wordt, en dat de kunst
om het geluk der volken te fppren de eerKe Kaatkunde der
vorsten is. De Setwat bewijst u daarvoor, in naam des fran-
fehen volksharen dank,
„Het is ook in naam van hetzelfde volk dat wij u dank
betuigenvoor alle de betamelijke middelen van verdediging
wélke uwe wijsheid zal daafftellen ora den vrede te verze
keren,
De vijand komt onzen grond overweldigen. Hij wil
tot in het midden pnzer provinrien doordringen. De Fran-
fchendoochart en belang onder zblk een opperhoofd als gij
vereenigd, zullen hunne energie niet laten onderdrukken.
De Rijken hebben, gelijk de menfeben, hunne dagen
van rouw en voorfpoedhet is iti groote omftandigheden
dat men groote natiën leert kennen.
„Neen, de vijand zal dit fchoone en edete Frankrijk niet
van een fcheuren, dat Frankrijk, hetwelk, federt veertien
honderd jarenzich m het midden van zoo vele lotgevallen
met roem Kaande houdt, en datvoor het belang der nabu
rige volken zei ven, eene aanmerkelijke wigt in de balans van
Europa weet te geven. Wij hebban daarvoor uwe heldhaf
tige Kandvastigheid en de nationale eer tot waarborg.
„Wij zullen, tusfehen de graven onzer vaderen en de
wiegen onzer kinderen, voor ons dierbaar vaderland Krijden.
„Sire, verkrijg Oen vrede door eene laattle poging '.ver
en der franfehen waardig, en dat uwe zoo vaak overwinnen
de handna de rust der wereld geieekend te hebbenzich
van hare wapens ontdoe.
Zoodanig is Sire de wensch van den Senaatzooda
nig is de wensch van Frankrijk zoodanig is de wensch en
de behoefte der menschheid."
Zijne MajeKeit heeft geantwoordr
Senateurs
„Ik ben erkentelijk voor de gevoelens weike gij mij te
kennen geeft.
„Gij hebt gezien, door de Kokken, welke ik u heb doen
roededeelenwat ik voor den vrede doe. De opofferingen
welke de preliminaire gronden, door de vijanden voorgefla-
gen, en welke ik aangenomen heb, toelaten, zal ik zonder
leedwezen doen; mijn leven beeft Hechts één doel, hetge-
lult der Franfehen.
„Intusfchen worden het Bearnfche, den Elfas, Franche-
Comté en Braband aangetast. Het geroep van dat gedeel.
te mijner familie verfcheurt mijn hart! Ik roep de Fran-
fchen tot hulp der Franfehen op ik roep de Franfehen
van Parijs, van Bretagne, van N Tmandijenvan Cham-
pagne, van Bourgogne en van de andere departementen tot
hulp hunner broeders op zullen wij hen in hnu ongeluk
verlaten? Vrede en bevrijding van onzen grond moet onze
vereenigings-kreet Zijn, Ophetaanlcbouwen van hetgar.fche
voik gewapend, zal de vijand -vlugren of den vrede, vol-
gens de gronden door he m zelf vooigellagen teeken'en. Er
is geen verfch,l meer oin de door ons gemaakte veroverin-
geu „weder te bekomen."
