VOOR VROUW EN KIND
MAAS- EN SCHELDEBODE
ZATERDAG 13 FEBRUARI 1937
ALS DE DAUW
WEEKOVERZICHT
BINNENLAND
VOOR DE VROUW
VOOR DE JEUGD
BUITENLAND
KERKNIEUWS
D. L. Moody
„Uit de baarmoeder des dageraads
zal u de dauw uwer jeugd zijn".
Fs. 110 3c.
Dit woord volgt onmiddellijk op de
beschrijving van het krijgsvolk des Hee-
ren, dat in menigte, in blinkende uitrus
ting, geestdriftig en strijdlustig zijn
Koning omstuwt. „Uw volk zal zeer ge
willig zijn op de dag uwer heerkracht,
in heilige sieradiën". De dichter moet
hierbij stilstaan, staat even verzonken in
den aanblik van zoo wonderschoon
schouwspel als zijn geest te zien krijgt.
Verwondering groeit in zijn binnenste.
Waar komen toch die gewillig toestroo-
mende scharen van dienstvaardige onder
danen van den Grooten Koning vandaan?
Hoe komt er zoo in eens dat wonderlijke,
schoons, talrijke volk?
Dan, plots heeft hij het gezien: dat
volk is als de dauw.
„Uit de baarmoeder des dageraads zal
u de dauw uwer jeugd zijn".
Even geheimzinnig van oorsprong als
de dauw, even schoon, even talrijk, als de
dauwdroppelen.
Geheimzinnig is het opkomen van dat
volk als, het verdwijnen van de dauw in
den dageraad.
Gods volk wordt in stilte geboren.
De dauw is geruischloos: zij verzamelt
zich in de koelte, in de duisternis. Nie
mand hoort haar. Zij verbreekt geen
oogenblik de diepe stilte van den nacht.
Alles zwijgt, niets beweegt zich. Er is
schijnbaar niets veranderd, zoolang de
zwarte doodswade van den nacht over de
aarde gespreid ligt.
Wie hoort de dauw komen?
Maar ze is er. En als de nacht begint te
wijken en de morgenstond aanbreekt, ziet
het de landman: de dauw, de onmisbare
dauw, de gezegende dauw!
In alle stilte is ze gekomen, niemand
vernam haar gerucht.
Maar ze is er. En de landman ver
blijdt zich. De heerlijke dauw, zoo ver
kwikkend, zoo onontbeerlijk! Zijn ziel
springt op van vreugd op het gezicht
er van.
Zoo wordt nu Gods volk geboren. Uit
de baarmoeder des dageraads, zoo talrijk
als de dauw. Zoo stil als de dauw ook.
Wanneer ons de zaak des Konings ter
harte gaat, dan zien wij zoo gaarne zijn
legerscharen vermeerderen met vele vrij
willigers.
Want in de veelheid der onderdanen
is des konings heerlijkheid.
En dan zouden wij ze liefst uit onze
eigen kring zien opkomen: velen, die zeer
gewillig zijn op den dag zijner heerkracht,
om toe te treden tot zijn dienst, met heilig
sieraad.
Daar wordt aan gewerkt ook door de
verkondiging van het Evagelie, in de
kerk en in de school en in huis: door op
wekking en vermaan door gebed in 't
openbaar en in de huizen en in de bin
nenkamer. in de eenzaamheid, in ',t ver
borgene. Dat de Heere er toch velen moge
toebrengen! De onzen ook toebrengen tot
Zijn gewillig, heilig volk!
En nu is er gevaar, dat wij ons bezorgd
maken, want er wordt zoo veel gearbeid,
en er komt zoo weinig vrucht te zien.
„Wij hooren zoo zelden van bekee
ringen, is dan de klacht. Wij vernemen
Zoo weinig van krachtige werkingen des
Geestes. Wat werkt toch al dien arbeid,
aan de zielen van velen, uit? Er is geen
groot gedruisch, als op den Pinksterdag
Wij zien geen vlammen vuur!"
Zoo worden wij wel bezorgd en zeggen:
Wat moet er toch van Gods volk worden,
als er maar zoo weinigen bijkomen? Wat
moet dat geven voor de toekomst, als het
gerucht van degenen, die door God krach
tig gegrepen werden in de ziel en andere
menschen werden gemaakt, een gewillig
volk. met heilige sieraden, als het gerucht
daarvan verstommen gaat?
Maar dat is verkeerde bezorgdheid, die
onrust over het ontbreken van zulke ge
ruchten.
Gods volk wordt In de stilte geboren.
Als de dauw.
En wanneer gij naar het geruchtma
kende vraagt, en daarnaar oordeelen
wilt, gij zoudt u vergissen, als gij meent,
dat de Geest geweken moet zijn, vanwege
die stilte. En intusschen niet opmerken,
wat God werkt en hoe Hij het doet. Want
de dauw is er, ongemerkt, geruischloos.
En in eens, als het licht wordt, ontdekt
gij ze.
De frissche geur er van komt u tegen;
bij 't rijzen van het zonlicht ziet gij dat
licht, in de dauwdruppels duizendvoudig
Weerkaatst: het fonkelt en schittert in
eens allerwege in het geluidlooze morgen
krieken.
De dauw, waarnaar ',t aardrijk zoo
smachtte, die zoo noodig was, is gekomen!
Zonder gerucht!
God brengt er toe tot zijn gemeente, die
Zalig wordt, in alle stilte, eer dat wij het
opmerken.
Zoodat wij niet mismoedig moeten
worden, zoo wij niet hóóren: luid gerucht
van rijken zegen en leven, ook niet jacht
moeten maken op het geruchtmakende,
maar opmerken, wat zonder gedruisch en
galm, in alle stilte begint te blinken, in
eens, als de zon er over gaat, de Zon der
gerechtigheid.
Want wat zooveel gerucht maakt en
van zich spreken doet, wat in de ooren
tiert, bewijst daarmee nog niet, werkelijke
aanwinst te zijn voor 's Heeren Koninkrijk.
Wat leven maakt is nog geen leven. Maar
die gevoegd worden tot 's Konings leger
scharen, zeer gewillig gemaakt, komen stil
aan, geruischloos als de dauw aanvanke
lijk, en niemand merkte ze op, in 't eerst,
tot ze in eens gezien worden, velen, blin
kend in het licht.
Wie zal zeggen: het is niet goed met
mij, omdat het niet geruchtmakend met
mij toeging? De Geest Gods werkt in
stilte. Indien wij maar zeer gewillig ge
maakt werden, tot den dag van Jezus'
heerkracht. Dat is het wonder, dat ge
ruischloos geschiedde.
Gods volk is als de dauw.
Kwamen enkele jaren geleden tal van
sombere berichten bevestigen dat de crisis
toestand aanhield en steeds ernstiger werd,
thans geven de berichten meerendeels nicu
we hoop op betere tijden. In de Memorie van
Antwoord betreffende de begrooting voor
1937 wijst de regeering er op dat zij nog
steeds van meening is dat de door haar ge
volgde aanpassingspolitiek de juiste is ge
weest. Er zijn natuurlijk fouten geweest Ja,
daar zou ieder rechtgeaard Nederlander er
heel wat van kunnen opnoemen. Maar het
is toch al-gebleken dat Nederland door het
aanpassingsproces in staat is gesteld reeds
thans te profiteeren van de verbeterde we
reldconjunctuur. En dit is niet alleen het
gevolg van de depreciatie. Deze stelt Neder
land natuurlijk wel beter in staat op de
buitenlandsche markt te concurreeren. En
wij gelooven dat de ontwikkeling van de
zaken en omstandigheden de politiek van
de regeering in de toekomst nog meer zal
rechtvaardigen.
Dit zal natuurlijk nog beter uitkomen als
de regeering na de vier zware jaren, waar
van een gedeelte in dalende lijn, ook kans
krijgt in de jaren van herstel haar begon
nen werk te voltooien. Dat we nog niet zijn,
waar we wezen moeten bewijst wel het
wetsontwerp, waarhij de arbeid van niet-
kostwinners en vrouwen beperkt wordt om
deze zooveel mogelijk door gezinshoofden te
vervangen. Men hoopt hierdoor de werk
loosheid onder de mannelijke arbeidskrach
ten eenigszins te verminderen. Deze crisis
maatregel zal voor den tijd van drie jaar
gelden. De regeering hoopt dat dergelijke
maatregelen dan niet meer noodig zullen
zijn.
We hoorden deze week weer eens wat van
de Koninklijke Familie. H. M. de Koningin
woont te Zeil am See de winterspelen bij.
Het Vorstelijk Paar is van Krynica vertrok
ken en was Woensdag in Boedapest. Op
een origineele wijze zijn de Prins en ac
Prinses de officieeie ontvangst ontreden en
hebben zich naar oen ander hotel begeven
dan dat, waar journalisten en persfotogra
fen temidden van een zee van bloemen in
spanning zaten te wachten. Toen ze in vlie
gende vaart naar het goede hotel reden,
kwamen zij te Iaat en kregen de mededee-
ling, dat de Prins en de Prinses op hun
kamers waren en niet van plan nog uit to
gaan. Waarheen de reis gaat, is niet be
kend.. Trouwens, zooals de politie-autoriteit
die hen vergezelt zeide: Zij doen altijd wat
anders, dan men verwacht.
Nog steeds zoekt de misdaad bij voorkeur
haar slachtoffers onder oude en wcerloozc
menschen. Dinsdagmorgen werd ontdekt,
dat een 69-jarige vrouw te Budel door een
indringer was overvallen, die haar had mis
handeld. Met een groot broodmes had hij
op het slachtoffer ingehakt, zoodat zij le
vensgevaarlijk werd gewond. De dader bleek
te zijn een 23-jarige man, die de zaak aan.
gaf en eerst verklaarde getuige te zijn. Het
doel van deze onmenschelijke daad is nog
niet bekend.
Van de auto-ongelukken noemen we al
leen het ongeval onder St. Michielsgestel
Een auto reed op drie wielrijders in, waar
bij een op slag werd gedood. Een ander
werd zwaar gewond, terwijl de derde slechts
eenige schrammen opliep. De auto reed
links van de weg en had maar één licht °P-
Na het ongeval is de chauffeur gewoon
verder gereden, doch later achterhaald. We
hoeven hieraan niets toe te voegen. De fei
ten spreken voor zichzelf.
De postauto uit Eindhoven schijnt som
mige menschen van een bepaald soort en
belust op geld, nieuwe denkbeelden te ge
ven. In Den Haag waagden twee personen
éen aanval op een aldaar stilstaande post
auto. Zij werden door den chauffeur echter
zoodanig ontvangen, dat zij het maar beter
achtten er met een luxe-auto, die daar in
de straat stond, zoo spoedig mogelijk Cr van
door te gaan. Zij zijn nog niet gevonden.
Woensdagmiddag vond te Zandvoort een
tragisch ongeluk plaats. Tijdens een oefe
ning is een reddingboot door een zware golf
omgeslagen, zoodat alle veertien inzittenden
te water raakten. De meeaten konden de
kust bereiken. Drie werden bewusteloos aan
land gebracht, maar één van hen is later
overleden. De schipper, de heer Molenaar,
was met zijn zwemvest onderaan de boot
blijven zitten. Bij hem slaagde men er niet
meer in de levensgeesten weer op te wek
ken. Hier is weer de oude tragiek: een red
der, die anderen redden wil en zelf om
komt.
Wij willen eindigen met het eind, en mc-
moreeren nog even het overlijden van Opoe
van der Mey, de oudste inwoonster van
HET BESTE
OPVOEDKUNDIGE HANDBOEK
Vele eerstbeginnende leerkrachten vragen
somtijds aan meer ervaren collega's om een
boek, dat ,hun bij hun werk in de klas van
dienst, kan zijn. Men heeft daarvoor ruime
keus. Aan.opvoedkundige werken van aller
lei aard ontbreekt het ons tegenwoordig
niet meer. Maar men mag niet vergeten,
zoo waarschuwt een bekend Fransch Scho >1
blad, dat het beste handboek, waaruit allo
noodige informaties te putten zijn, onmid
dellijk onder hun bereik ligt.
Dat is nl. tiet oog van hun leerlingen. De
kinderlijke blik is nog zuiver; niet vertroe
beld door menschelijke conventie- Gewen er
daarom uw kind aan, om u steeds recht'in
het gezicht te zien. Én ook dit is van be
lang: respecteer de blik van het kind; zorg
dat liet -ge-en verkeerde of bedervende din
gen krijgt te zien.
Zeker: het if goed, ook opvoedkundige
werken te raadplegen. Maar bedenk wel.
dat ieder kind zijn eigen persoonlijkheid
.heeft. En vergeet nooit, dat de ernstige,
voortdurende studie van liet kind zelf ten
slotte betere resultaten geeft dan bestudee
ring van 4e beste handboeken ter wereld.
Als dit voor onderwijzers geldt, dan toch
zeker niet minder voor de opvoeders in het
algemeen, en wel in zeer bijzondere zin voor
haar, die als moedor het best de ziel van
liaar kind doorgronden kunnen.
WAT WE DEN KLEUTERS KUNNEN
VERTELLEN
Een Zwitsersch Schoolblad geeft daarover
een stukje, dat misschien lezenswaard ge
noeg is om hier over te nemen.
De twee- en drie-jarigen aldus desohrij
ver hebben nog niet genoeg volharding,
om lang met eenzelfde arbeid bezig te zijn.
Men imoet wel eens wat vertellen. De keuze
van geschikte verhaaltjes is echter niiet
groot. F.n liet is ook moeilijk, er zelf te
ontwerpen.
Men bedenke echter wel, dat de kinde
ren van deze leeftijd nog geen ingewikkelde
verhalen noodig hebben. Zo zijn nog op het
voorwerpelijke, het. wat, hoe en waarom in
gesteld. Daarom kan men zijn vertellingen
aan allerlei handelingen van bet dagelijk-
sche leven ontleenen: hoe vader zijn pijp
aansteekt, hoe moeder ecu schort inaait of
boodschappen doet, hoe tante op bezoek
komt; hoe de kat. de hond of de spin doet
Men zal verbaasd zijn als men ziet, hoe
zulke verhalen de kinderen boeien, en ook
hoe onuitputtelijk de stof is-
Eén ding vergete men echter niet. Het is
een kind lang niet hetzelfde of men van
een schort, of van zijn eigen blauw
schort spreekt; van een kat, of van zijn
eigen kat. Het moet alles uit de onmid
dellijke omgeving van het kind gekozen
worden en zoo kort, maar toch zoo volledig
mogelijk uitgebeeld. We moeten spreken tot
de fantasie van het kind, en deze zoo leiden,
dat van alles wat we vertellen zich duide
lijke, heldere en juiste fantasie-voorstellin
gen vormen Dan bereikt men, dat het ver
haal zgn. gaat „leven" voor .het kind, en
dan kunnen we een kind met het eenvou
digste verhaal tijdenlang boeion.
HAASTIGE SPOED
Ook voor de opvoeding heeft deze spreek
wijze groote waarde. Zoo ergens, dan is
juist op dit terrein geduld een eerste ver-
eischte. Het ,„die gelooven, haasten niet"
geldt hier in liooge beteekenis.
Treffend is ,het, te lezen, hoe vele grooten
in de loop der eeuwen de schade van deze
haastige spoed hebben begrepen. Hoe
uiterst langzaam ze daarom hun arbeid
verrichtten, opdat deze juist en welover
wogen zou zijn.
Gibbons, een historicus, werkte twintig
jaar aan zijn „Verval van het Romeinsche.
Keizerrijk"; Plato, de bekende ivijsgeec,
schreef de eerste zin van zijn „Republiek"
negen maal over, vóór hij tevreden was;
Burke, een Eineelsch staatsman, die tegen
de Fransche Revolutie opkwam, schreef
zestien maal een gedeelte van een speech.
Virgilius, een Romeinsch dichter, besteedde
zeven jaar aan zijn Georgica en twaalf aan
Aeneas-
Wanneer deze menschen in ,hun werken
bedachtzaamheid en rustige bezinning als
van zoo groote waarde erkenden, hoe veel
te moer hebben we ze dan in de opvoeding
te betrachten, die toch wel als dc moeilijk
stc en meest omvattende arbeid beschouwd
kan worden?
VAN HET ALRUINMANNETJE
.Wonderlijke verschijningen zijn do Alruin
Wijk aan Zee. Het oudje was zeer populair
geworden en op haar 103de verjaardag ont
ving zij van vele zijden blijken van belang
stelling. En, zooals het meestal gaat, zij
heelt dit heuglijke feit niet lang overleefd.
De monotone gang van de berichten die
de laatste tijd uit Spanje kwamen, werd
deze week onderbroken door een nieuwe
opleving in de strijd. Met nieuwe krachten
volgens sommigen uit Duitschland en Ita
lië, is een aanval gedaan op de fronten der
rooden. Van negen zijden werd de stad
Malaga bestormd. Maandag slaagden de
nationalisten erin de stad te bezetten en de
rooden tot don aftocht te dwingen.
De eenige uitweg die hen overbleef was
de weg naar Almeria en deze werd door de
nationalistische oorlogsschepen voortdurend
onder vuur gehouden. Voor de rooden ver
trokken, hebben zij echter alle gijzelaars
die zich in hun handen bevonden, dood
geschoten. Dergelijke wreedheden gebeuren
echter aan heide zijden. Generaal de Llano
heeft medegedeeld, dat allo gevangengeno
men roode leiders, die door de krijgsraad
ter dood veroordeeld worden, onmiddellijk
zullen worden gefusilleerd.
Het is erg, dat zulke dingen onder de be
woners van een land kunnen plaatsvinden
De rooden hebben in Malaga groote voor
raden wapens en munitie achtergelaten.
De verovering van Malaga, liet steunpunt
der rooden in het Zuiden, is een belangrijk
succes voor de nationalisten. Daarbij ko
men nog de gunstige berichten uit de om
geving van Madrid. De verbinding tusschen
de hoofdstad en de regecring te Valencia
zou thans geheel zijn verbroken. Berichten
melden, dat de beslissende eindstrijd om
Madrid nu eindelijk gaat komen. In de
open velden voor de stad staan de nationa
listische strijdkrachten gereed. Zou het
einde inderdaad in zicht zijn? Het zou voor
allen, zonder uitzondering, te wenscheu
zijn.
Ook in verband met de Spaanscho kwes
tie is Dinsdag in de Belgische Kamer een
hevig tumult losgebroken. De socialistische
Kamervoorzitter Kamiel Huysmans, die op
een reis naar Spanje eenige redevoeringen
van te ver gaande strekking gehouden had,
weigerde een andersgezind Kamerlid een
debat over deze zaak. Dit wekte bij dc
rechtsche groepen groote verontwaardiging;
alle leden stonden op en spoedig was er een
geweldig lawaai. Een groot gedeelte der
Kamerleden was slaags geraakt en timmer
de er lustig op los. Zelfs een communisti
sche dame ontzag zich niet met een teie-
foonhaak een van haar tegenstanders op
het hoofd te slaan. Wonder boven wonder
kwamen allen er zonder ernstige kwetsuren
af. De vergadering werd toen geschorst. Het
resultaat was wel bijzonder klein. Misschien
zullen do Kamerleden een volgend maal
verstandiger zijn.
In het ideale Rusland is het ook niet al
leen rozengeur en maneschijn. Om het a:ur
terreur gewende volk eenigszins in zijn
macht te houden is Stalin genoodzaakt zijn
toevlucht te nemen tot opzienbarende arres
taties en wreede straffen, waarbij zelfs per
sonen uit zijn naaste omgeving niet worden
ontzien. Het Radekproc.es is nog niet achter
de rug, of nieuwe arrestaties volgen alweer
en naar schatting zullen er nog een hon
derdtal volgen.
Ook Trotzky's zoon Sergei is gearresteerd.
Niemand, zelfs Stalin niet, kan zich onder
zoo'n terreur veilig voelen. Dat echter het
schrikbewind van Stalin niet afdoende
werkt, bewijzen wel de verschillende fa-
brieksrampen, in verhand waarmee tal van
arrestaties plaats hadden.
Maar wat helpt dweilen als de kraan nog
openstaat? Wat helpen arrestaties en zware
straffen als men zelf op het volk een zoo
danige druk uitoefent, dat het noodwendig
tot uitzinnige daden komen moet?
Gelukkig is het water in de Ver. Staten
gezakt. Men vreest nog wol voor nieuwe
regenval, maar hopelijk zullen de dijken
het wel uithouden. Zij worden voortdurend
bewaakt. Het aantal slachtoffers is inmid
dels gestegen tot 415. Ook de schade is zeer
groot. President Roosevelt heeft een wets
ontwerp geteekend, waarbij een crediet van
950 millioen dollar wordt geopend tot hulp
aan de geteisterde gebieden.
NED. HERV. KERK
Beroepen: Te Genemuiden, W. Rijns-
burger te Oud-Beijerland. Te Tienhoven,
N. Luijendijk te Hoek van Holland.
Beroepen: Te Breukelen (vac. Ver-
weys), K. J. v. d. Berg te Amersfoort. Te
Middelharnis, L. Blok te Brandwijk. Te
Wezep, F. H. Oostenbrug te Gouderak. Te
Neerlangbroek, L. Blok te Brandwijk. Te
Emmer Compascuum (toez.), R. Bijl te Dro-
gehani.
Aangenomen: Naar Veendam, G. J. de
Nie te Brouwershaven.
Aangenomen: Naar Aalburg en Hees
been. cand. G. G. J. Monster te Rotterdam.
Aangenomen: Naar Angerlo (toez.),
H. A. Visser, cand. en hulppred. te Gorssel.
Naar Terwolde (toez.) H. van Ewijck te
Arkel en Kedichem.
Bedankt: Voor Assen (Evang.), A. Hij
mans te Nijverdal. Voor Varik, H. A.
Visser, cand. en hulppred. te Gorssel.
Bedankt: Voor Zegveld, cand. G. G. J.
Monster fe Rotterdam.
GEREF. KERKEN
Tweetal: Te Schiedam, W. de Graaf te
Ommen en G. F. Hajer te Ede.
Tweetal: Te Ter Aar: A. B. C. Hofland,
cand. te Naaldwijk en N. Warner, cand. te
Hardenberg.
Beroepen: Te Nunspeet, M. J. van
Di'ken te Oostkapelle.
Beroepen: Te Bierum, B. Holwerda te
Kantens.
CHR. GEREF. KERK
Tweetal: Te Zeist, W. Heerma te Aals
meer en C. Smits te Sliedrecht. Te Bun
schoten, M. Holtrop te Hilversum en W. F.
Laman te Middelharnis.
GEREF. GEM.
Beroepen: Te Oostkapelle, H. Ligten-
berg te Lisse.
EV. LUTH. KERK
Beroepen: Te Weesp, W. J. Manger te
Tiel-Culemborg.
AFSCHEID Ds B. VERKERK VAN
OUDE-TONGE
Zondagmiddag 14 Maart a.s. hoopt Ds M.
B. Verkerk afscheid te prediken in de
Ned. Hervormde Gemeente t> Oude-Tonge en
Zondag 21 Maart intrede te doen bij de Ned.
Hervormde Gemeente te Daarle na bevestigd
te zijn door den consulent Ds J. Th. van
Veenen te Vroomshoop.
„MAAS"-NYMPHEN
HONGARIJE
Hebt ge het, met mij, gelezen
Dat ontroerend persbericht
Waarin Hongarije van een
Overtreding werd beticht
Van het strenge incognito
Dat, ons Bruidspaar wil bewaard?
Ja? Dan heeft U ook een kijkje
Op den vriendelijken aard
Van de Boedapester burgers
Hun gevoel voor Nederland
Waarin tevens is belichaamd:
Dank van heel 't Hongarenland
Voor ivat wij destijds hier deden
Voor het hulpbehoevend kind
En waarvan ons Vorst'lijk Bruidspaar
Plotseling de rente int.
O, we zien hen nog, die kind'ren
Bleek en mager, ondervoed
Smalle, tengere gezichtjes
Hun spaarzaam'lijk ondergoed.
O, we zien hen nog, die stumperds
Ver van land en huis en haard
Op 't meedoogen aangewezen
Van een volk, vreemd aan hun aard
Maar dat nochtans, vol erbarmen
Deze kleuters heeft gevoed
Trouw aan 't spreekwoord dat de linker
Nooit iveet wat de rechter doet.
Och, wij vragen geen belooning
Voor dat, wat gastvrijheid is.
Zelfs de ondank kan nog dienen
Als een blij' gedachtenis.
Maar tochonze harten juub'len
Bij het lezen van de krant
Als ze der Hongaren dank meldt
Aan liefdadig Nederland
Niet, omdat we 't noodig hebben
Dat ons werk geprezen wordt
Want we weten: alle dagen
Schieten ive nog veel te kort
Di wat we, als mensch, verplicht zijn-
Naar den eisch van Zijn gebod
In de liefde tot den naaste
d'Onderworpenheid aan God.
Neen! Hierin ligt de voldoening
Hongarije heeft beseft
Dat het in ons Vorst'lijk Bruidspaar
De geheele natie treft
Dat Oranje en Holland één zijn
Dat de hulde, die men brengt
j Aan ons Vorstelijke Echtpaar
J Ons oprechte blijdschap schenkt.
(Nadruk 1verboden
HAKATE
mannetjes. Ontsproten aam het aardrijk en
gelijkende op menschelijke wezens, beschik
ken zij over geheime krachten, die de be
zitter helpen bij zijn vaak moeilijk aardsch
bestaan. De naam zegt dat eigenlijk reeds-,
want runa betcekent in 't Gotisch, geheim.
Eigenlijk zijn het de wortels van planten
uit 't geslacht Mandragora, die in een vier
tal soorten in Zuid-Europa en Azië voor
komen. De planten behooren tot de faimilie
der Solanaceeën of Nachtschaden, waar
onder ook onze Aardappel, het Bitterzoet,
do Tomaat en nog een aantal allergiftigste
planten gerangschikt worden, eigenlijk een
beruchte familie zou men kunnen zeggen,
maar ze zijn voor het mensohrtom toch ook
van onschatbare waarde. De Mandragora's
zijn overblijvende planten en vrijwel sten
gelloos. Een aantal vrij lang geMeelde,lang
werpige bladeren en éen groot aantal bloe
men ontspruiten uit het korte stengelstuk
aan de top van de wortel, terwijl de vrucht
een gele bosvrucht is, iets gelijkende op
onze aardappelvrucht. Evenals- alle ver
tegenwoordigers der Solanaceeën bezitten
zij bedwelmende eigenschappen, die in de
oudheid en nog hij de Arabieren aanleiding
gaven tot druk gebruik ervan. In sommige
streken -worden do bladeren als tabak ge
bruikt.
Van de grootste beteekenfb 1® echter de
wortel. Deze is dik en vleezig en eenigszins
roodachtig van kleur. Hij bezit meestal een
aantal vertakkingen, zoodat de gedaante
daardoor wel eenigszins overeenkomt met
een menschelijke gestalte: heenen, armen en
hoofd en men er een mannetje, het alruin-
mannetje van kan maken. Volgens de sage
moet het Mandragorageslacht op geheim
zinnige wijze ontstaan zijn uit ,het zaad van
een onschuldig gehangene en zoo is het ge
makkelijk te begrijpen, dat daar noodwen
dige geheimzinnige machten aan verbonden
moeten zijn.
Het Alruinmannetje beschermt tegen be
tonveren en beheksen- Wie van den duivel
bezeten is, wordt door het Alruinmannetje
van zijn booze geest verlost en de duive!
wordt uitgebannen
Het mannetje weert alle ziekten en weet
alle processen voor zijn bezitler met een
gunstige uitslag te bekronen. Men kan zich
met bet Ab-uinmannetje onzichtbaar maken
en zoodoende tegenwoordig zijn op alle
bijeenkomsten waar men niet gewensoht
wordt. Ieder, die het Alruinmannetje hij
zich draagt,, is er verzekerd van de genegen
heid en de liefde te verwerven van elk, var
wie hij ze graag zou wenschen. Draagt d
herder een Alruinmannetje bij zich, terwij!
hij de kudde hoedt, dan kan hij er zeker
van zijn, dat geen enkel schaap van de
kudde afdwaalt. En legt inen 's avonds een
goudstuk, een gouden ring met kostbare
steen of een waamievol edelgesteente naast
het Alruinmanetje, dan vindt men er de
volgende morgen twee. Maar dit mag niet
te vaak gebeuren, want dan verliest het
mannetje zijin macht en verschrompelt het
voor zijn tijd.
Om het Alruinmannetje tot al deze bui
tengewone dingen in staat te stellen, moet
men het echter goed verzorgen. Het moet
op een bepaalde geheime plaats, in een
kast of zoo. in een kaaner, waar men niet
dagelijks verkeert, worden opgeborgen. Daar
krijgt het elke dag van de spijzen of dran
ken, die genuttigd worden iets voorgezet,
terwijl het elke week Vrijdagsavonds of
Zondagsavonds met water en wijn of alleen
met wijn wordt gewassc.hen. Eenmaal in
de maand hij „nieuwe maan" - moet het
van een schoon wit linnen hemdje worden
voorzien, de andere kleeding is niet aan
eenig voorschrift onderworpen.
Het allermoeilijkste is echter om in het
bezit van zoo'n Alruinmannetje te komen.
I-Iet' moet uit de grond gegraven worden en
dat is voor den graver levensgevaarlijk,
want Op het punt, dat het uit de grond ge
trokken wordt schreeuwt het zoo verschrik
kelijk zeker vanwege het verbreken met
het aardverbamd dat de graver van
schrik sterft. Daarom graaft men het man
netje tot zoover geheel bloot, dat het alleen
nog nAar met de einden van de wortel®
in de grond bevestigd is en gebruikt voor
het laatste oogenblik. om het verband met
de aarde op te heffen, een hond. Een touw
wordt aan de wortel bevestigd en met het
andere, einde aan de hond vastgemaakt- Ver
volgens wordt deze tot groote. actie aange
spoord, zoodat het Alruinmannetje nu met
eer. ruk uit de grond getrokken wordt.
Voor het geval, dat de wortel niet genoeg
op een miniatuurmens'chje gelijkt, wordt hij
hier en daar bijgewerkt. Dergelijke manr.v
tjes zijn in Arahië in winkels to koop en
er wordt een goede prijs voor betaald.
Niet altijd schijnt men over voldoen-le
Mandragorawortels te kunnen beschikken.
In dat geval neemt men ter vervanging de
wortel van de Ileggerank, Bryonia -of ook
wel de wortelstok van Allium Viotorialis L.,
in verschillende bergstreken van Europa en
Noord-Am-erika voorkomend, die ook over
geheime krachten 'beschikken. Een Alruin-
mannetje van deze laatste, dat indertijd toe
behoorde aan Keizer Rudolf II werd in de
Weener Hofbibliutheek als een merkwaar-
ligheid bewaard.
(Uit: „De Vacature").
BEGRAFENIS Ds A. TIMMERMAN
Onder zeer groote belangstelling heeft
Maandag te Terneuzen de uitvaart van
het stoffelijk overschot van wijlen Ds A.
Timmerman, sedert 1929 emeritus-predikant
te 's-Gravenhage, die de Ned. Herv. Gem.
van Terneuzen 38 jaar heeft gediend, plaats
gevonden.
Om 12 uur 's middags kwam het stoffelijk
overschot met de familie met de Prov. boot
te Terneuzen aan, waarna de kist in het
kerkgebouw werd opgebaard, onder de tonen
van „Ases Tod" van Grieg.
Om half twee vir.g de rouwdienst aan. Het
ruime bedehuis was tot de laatste plaats
bezet. De dienst stond onder leiding van den
predikant va* Terneuzen, Dr L. J. C a z e-
m i e r die de bijeenkomst opende met het
doen zingen van Gez. 3 2, waarna hij een
toespraak hield naar aanleiding van Ps. 103
en i Cor. 15 5. Nadat gemeenschappelijk
gezongen was werd vervolgens het woord
gevoerd door de heeren F. C. M. de Rid
der van den Haag als huisvriend van den
overledene, paste Zuulleclc uit Wetter a.
Ruhr, die in de oorlogsjaren als vluchteling
met zijn gezin liefderijk in het huis van den
overledene was opgenomen; J. Valkier uit
Scheveningen, eveneens als vriend; J. Hol-
lebrandse van den Haag, als familielid
en J. de Bruyne namens het college van
notabelen der Ned. Her%t Gem. van Terneu
zen. Een familielid dankte voor de belang
stelling.
Met het zingen van Gez. 1911 en 4 werd
de dienst besloten.
Terwijl het orgel speelde „Wanneer ik een
maal ga scheiden" van Bach, droegen leden
van den kerk-raad het stoffelijk omhulsel
grafwaarts. Op het kerkhof had zich een
enorme mensehenmassa verzameld. Aan de
groeve werd niet meer gesproken. Slechts
sprak Dr Cazemier een gebed uit.
Een 9-tal kransen dekte de baar.
De herdenking van den lOOen geboortedag
van een op een of ander gebied groote figuur
moge even zijn gestalte in het licht der ver
eering heffen, al spoedig wijkt zij weer terug
in de vergetelheid en sluit zich het drukke
leven weer om ons toe. Aan dit tekort komt,
wat den grooten Evangelist Moodv betreft
wij hebben reeds 8 Jan. j.l. hem her
dacht ook ditmaal de uitgever J. N. V o o r
h oe v e tegemoet met een blijvend aanden
ken, te weten een biografie, geschreven door
Ir. H. G. van Beusekom. Twee nortretten
(ook dat van Moody's onafscheidelijke!!
metgezel Sankey) geven ons een indruk van
de mannen, die zoo ongekend velen door
hun woord en lied hebben gesticht en ver
sterkt en wat veel meer is den terug
weg naar het Vaderhuis gewezen, waarvan
zij ver. soms heel ver waren afgedwaald
In een tijdvak als het onze. dat letterlijk
alle geestelijke kracht-centra toetst aan hun
vermogen tot radicale oplossing van liet
levens, (en stervens-1) probleem is een le
vensbeschrijving als van Moody weer ten
volle actueel- Niet alleen om de groote be
koring, welke er uitgaat van de geschiedenis
eener Evangelieprediking, welke zoo keu- le
lijk door de machtige werking van Gods
Geest gestuwd werd en daarom alle hinder
palen voor zich zag wegvallen. Maar vooral
ook door de treffende daden van geheiligde
energie, welke Moody, mede uit aard van
zijn karakter, volvoeren kon in één onafge
broken betoon van geloofskracht en liefde
vuur om zielen te winnen voor den Heiland.
De schrijver hoeft dat alles in eenvoudig
verhaal samengebracht en van alle zijden de
figuur van den Amerikaansehen Evangelist
belicht.
Wij hopen zeer, dat ook deze fakkeldrager
(de uitgever heeft met deze biografie reeds
liet eerste tiental in do reeks „Fakkeldra
gers" voltooid) veel belangstelling zal heb
ben. Het is ondenkbaar, dat zij, die den weg
der verlossing kennen, niet met nieuwe ijver
zouden aangegord worden, om meer nog dan
dusver de taak te volvoeren welke het hoog
ste doel van hun leven is: anderen te leiden
tot aan den voet van liet Kruis, waar alleen
en volkomen de vrede te vinden is-, die gei
troost doet le.ven en sterven.
