VOOR VROUW EN KIND PSALMEN IN DEN NACHT R 1936 pivj SCHF1 HEBOPT ZATERDAG 21 NOVEMBER 1936 TEN WEEKOVERZICHT KERK EN SCHOOL JACOB REVIUS HERDACHT volgen \derstrij( ooping h nijd, te vijand? and? tongevallen li ere kant fpanje kagt? fozet agtt Viljoenen J moest? \hatting? 1 verwoest? ten \an samen gen goed |od kleurt \loed! vielen jd, 'ie moeders verliezen I taan p erwijten aan. tuinen 1eest I rd, leeren I geweest. HAKATE nverleening, om Imet de afd. Bin- Irt tot de 4.R. Trk en thans nog lVIIDDELHARNIS |vember savoye kool 1— [roten 1.10—1.70, -12.50, blauwe en 7.608, Com- kleiperen 14— -15.50, Nouveau feinetten 11.50 -9.50, Bellefleurs per 1O0 kilo; [üe 0.500.80, per 19 November -59 kilo 5.20— —5.05, idem 48— 3 e. Aangevoerd in 142 paarden, 7 >n, 669 vette run- 6 nucht. kalveren, m of lammeren, 7 j of geiten, en 60 c., 2e srt tot ossen 55 c., 2e srt tieren 57 et 2e srt calveren tot 80 ct.# 0 c, graskalveren lammeren 265.? ren 32—37—42 c., !742 c., slaeht- ?er vee: Schapen 81016, .ïucht. ïucht fokkalveren 80—135—175, .hitten 70—105— kalfkoeien 120— 190235, vare rzen 7595140, lveren 202550 voer korter. ta»me- n. Een prima koe stille handel en als vorige week, rde prijzen. Een der aanvoer, willl- rU zen kalveren: aanvoer rende prijzen ge week. slechten maarden iets duur» igens onverar d. voer aanmerkelijk ed prijshoudend aanvoer, stillen eek goed te hand- kleiner, redelijken >rige week, goedt-n aanvoer, vluggen sprak met geen nst en beschreef ibriek. wat Elize van had geschreven, dan zijn kleinen n spelen. ..Mn iter gebeuren. Nu n moed niet; zij nog een9 tot an- Haar liefde 7011 ere haar gebe-'^n hem elke wpek, zij ontving geen zonder dat zii ïofs iet begrijpen, wat n werd onger"«t. h wenden? 'rins niet vreer,,d haar man vrner? dat er iets tuf ten bestond, dat beraad, wat to am toe. en zii he- inliehtineen to wonint? De ter. dat münboer >f zij wellicht ook ordf vervolgd Door het geloof heeft hij het Pascha uitgericht. Hebr. 1128a. Eentonig klinkt voor wie ook slechts op den klank afgaat, het elfde hoofdstuk van den brief aan de Hebreeën. „Door het geloof, door het geloof" zoo gaat het voort in schier eindeloos refrein. Maar voor wie met zijn geest indringt in de geloofsdaden, die telkens worden voorgesteld, voor dien gaat een wereld open, iedere keer opnieuw van alwéér andere wonderwerken Gods. En hij staat verbaasd over wat Gods herschep pende kracht en Zijn levendmakende ge nade, in het leven van een zondig mensch niet kan teweeg brengen. In ieder „door het geloof" dat hem tegemoet klinkt, gaat voor zijn zielsoog een deur open tot weer nieuwe schatka mers van Gods wondermacht. Het zelfde venster, telkenmale opengestüfoten, geeft steeds andere, verrassende, vergezichten te genieten. Het '„uitrichten van het Pascha door Mozes". was geloofsbetooning omdat daardoor een feestmaaltijd moest aange richt in een nacht, vol verschrikkingen en doodsdreigingen. Feitelijk was er nog niets veranderd ten gunste van het verdrukte volk. De verlossing was wel beloofd, en die be lofte door veel wonderen bevestigd, maar de verwezenlijking toefde nog, en Farao dreigde nog. Nog lag volkomen in het duister, door welke weeën Isrel nog heengaan moest. De nacht heerschte nog met zijn onzichtbare, niet te berekenen, gevaren. De dageraad der verlossing brak nog niet aan. Integendeel: er was hevige toorn en woedende dreiging van een tyrannieke wereldmacht, die Isrel in t nachtelijk donker omsingeld hield. En intusschen beval God Mozes, dat Isrel een feestmaal zou aanrichten en den beker der verlossing zou opheffen, en zingen zou' vroohjke gezangen van be vrijding! Psalmen in den nacht!' Ontroerend, die opdraoht aan Mozes gegeven, om 't Pascha uit te richten, ge- dachtenismaal van een nog toekomstige verlossing door 's Heeren sterken arm. Midden in een wereld, waarin Gods pla gen neerslaan als vernietigende moker slagen en waarin nog erger dingen te wachten staan een feestmaal te houden! Midden in een nacht, waarin uit hon derdduizend keelen geschrei en gewee klaag zal opklinken, vreugdepsalmen aan te heffen! Welk een opdracht! „Is dat nu een tijd", zoo kon het in Mozes' hart en Isrels overlegging om gaan, „is dat nu een tijd, om verlossings liederen te zingen, waarin zoo zware Godsoordeelen over de menschen komen, en nog banger weeën dreigen? Moet dat nu?" Maar God beveelt, »n Mozes doet het, en het volk met hem. Dit is ook geloofs gehoorzaamheid. In den nacht vol on heilen. als de engel des verderfs rouw en gekrijt door gansch Egypteland ver oorzaakt, zitten de Isrelieten in hun eigen woningen, en zijn vroolijk en zingen op Gods bevel bevrijdingshymnen, en vieren feest. Hoe kan God dat eischen? Maar zoo eischt het de Heere, nii, van óns. Zoo heeft Hij het geëischt van Zijn eigen Zoon, in den nacht waarin deze ook het Pascha vierde, voor het laatst. In dien nacht, waarin Gods Zoon Zélf al den toorn Gods over de zonde van het gansche menschelijke geslacht zou te dragen krijgen, in dien nacht moest de Heere Jezus, onze lieve Hei land, zingen, lofliederen zingen. In Zijn doodsnood, in Zijn bang vooruitzicht, vlak voor Zijn onuitsprekelijk lijden, moest Hij zingen van Gods verlossingen. En ook deze geloofsgehoorzaamheid heeft onze Heere betoond. O, dat zingen van Jezus in de opper zaal bij het Pascha, in den nacht, waarin Hij verraden werd, het is nog zooveel aangrijpender en aanbiddelijker, dan het zingen van Mozes en Isrel in den nacht van de uittocht. Hier is de Overste Leidsman en voleinder des geloofs, die om de vreugde, hem voorgesteld, het kruis gedragen en de „chande veracht heeft! Zóó veracht, dat Hij zingen kon. als Hij er nog doorheen moest! Zie op Hem en doe wat voor Hem zoo oneindig veel smartelijker was. Wanneer het ook in uw ziel schrijnt, vanwege het wee der volkeren, en der tijden nood en den nacht van Gods ge- richten, die over de wereld al donkerder daalt, steek het hoofd op en zing! Uw verlossing is nabij! God wil, dat ook in den ->rooten nood der wereld, zelfs terwijl u' eigen el in zorgen verkeert en in bange verwachting is, gij zingen zult de psalmen des lofs, het lied des geloofs en der hope, de gezan gen der bevrijding. Is het nü tijd, om vroolijk te zijn? Om zich te verblijden? In den nacht waarin wij zitten? Waardoorheen bijna geen lichtstraaltje breekt? Ja, nü is het tijd, om zich in den Heere en Zijn verlossingen te verheugen. Nu is het tijd, om de wereld te verbazen, en mistroostingen te ergeren misschien, maar om tóch lofzangen te zingen, van wege 's Heeren verlossingen, die zeker komen voor Zijn volk. Die den Heere verwachten moeten niet alleen zuchten en klagen, maar in zwarten nacht van der tijden nood, de beker der verloss,ng ophelfen, en zingen van het heil des Heeren. Deze geloofsgehoorzaamheid zullen wij van Mozes, veel beter van onzen Heiland leeren. Psalmen zingen in den nacht. BINNENLAND Overal worden al ijverig voorbereidingen getroffen voor het a.s. huwelijk van Prin ses Juliana 6n Prins Bernard, behalve de comité's voor liet nationaal huwelijksge schenk worden overal comité's en commis sies gevormd, die tot taak hebben Januari a.s. tot een feestdag te maken. De bedoe ling is dat ieder Nederlander, getooid met do Oranjc-Lippc-muts, een baret van Ne- derlandsch fabrikaat, in staat wordt gesteld die dag feestelijk door te brengen. Het bruidstoiict is al besteld. De uitnoo digingen voor de bruidsmeisjes zijn ver zonden. De huwelijksreis zal naar Schot land zijn. Daar zal het Prinselijk Paar ook de wittebroodsweken doorbrengen. Maandag heeft de leider der nalionaal- socialisten in Nederland, Ir. Mussert, een bezoek gebracht aan den Duitschen leider, Ilitler. Het bezoek duurde ongeveer een jfur. 'De bewegingen in Duitschland en Neder land schijnen toch niet zoo los van elkaar te staan, als door de N.S.B. wordt beweerd. Ons A.B. Partijblad Nederland Waakzaam zal tot de verkiezingen in 1937 worden ge bruikt als propagandablad. Om do veertien dagen zal weer een nummer van dat blad verschijnen. Het ligt in de bedoe'ing net eersto propagandanummer op 4 December te doen verschijnen. Aan de kiesvereenigingen wordt daardoor een nieuw wapen aangeboden om do ver kiozingsstrijd te kunnen voeren en zoo mo gelijk tot een goed einde te brengen. De firma Koolhoven te Rotterdam heeft opdracht ontvangen voor den bouw van 115 vliegtuigen, waarvan 24 voor buitenland sche rekening en 90 voor Soesterbcrg, Ma rine cn Koloniën. Hieruit blijkt wel, dat de regecring de ernst van de tijd verstaat. Overal rondom ons bewapenen zich de landen met veront rustende snelheid. En wie zou de verant woording willen dragen, als wij op het oogenblik, dat de bom barst met een onvol doende weermacht, met verouderd mate riaal, zoo goed als weerloos zouden zijn? Vorige week werden plotseling twee Haagsche dominees door den dood van ons weggenomen: Ds. W. van 't Sant en Ds. J. Jeronimus. Deze week overleed ook de oud-gouver neur van Suriname, de heer G. J. Staal. De overledene heeft zich door zijn daden doen kennen als een oprecht Christen. Nu do slachtoffers van de ongevallen, hetzij op de weg of anderszins. Maandagmiddag raakte een 19-jarige jon gen uit Heelde te Hattum onder een zes- wielige auto, toen hij terwijl bij naast den chauffeur zat, een pakje op de auto wilde zetten. Hij gleed van de treeplank van de truck en kwam zoo onder de auto terecht Beiden werden op slag gedood. Tijdens oefeningen van het 19e regiment infanterie te Amersfoort kwam de dienst plichtige soldaat van Vliet uit Amsterdam, toen hij zich uit een boom liet glijden, in aanraking met een bajonet. Hij kreeg een betrekkelijk onbeteekenende verwonding. Hij overleed spoedig, waarschijnlijk tenge volge van de schrik. Maandagmiddag zijn in de Oranje-Nas- saumijn te Heerlerheide twee mijnwerkers bij het neerdalen in een schacht gevallen. Beiden werden opslag gedood. Te Ter Aar raakten twee auto's te water. De bestuurder van de eene auto kon zich redden, die van de andere auto echter niet. Het was kapelaan Hoogervorst uit Haar lcm, die jammerlijk verdronken is. Donderdagmorgen is de 32-jarige werk man C. Stam uit Nieuw-Lekkerland bij de werkzaamheden aan de IJsselbmg te Znt- fon van de brug in de IJssel gevallen. De nrnn werd met den stroom meegesleurd ei verdronk. BUITENLAND Ongeveer tegelijk kwamen twee berichten uit Duitschland binnen. Het eerste meldde de opzegging door Duitschland van het laatste deel van het Verdrag van Versail les, door de opzegging van do bepalingen inzake de Internationalisatie der rivieren. Duitschland heeft hierbij, zijn sinds eenigen tijd gevolgde gewoonte getrouw, de betrok ken regecringen voor een voldongen feit gesteld. Natuurlijk is dat voor dit land wel voordeeliger, dan de lange politieke weg te volgen. Deze wijze zou, behalve dat zij veel kostbare tijd zou rooven, waarschijnlijk weinig resultaat hebben. Toch blijft het op treden van Duitschland zeer eenzijdig. Als alle landen deze politiek eens consekwcnt gingen doorvoeren, zou het er raar uitzien. Het tweede bericht betreft een vriend schapsverdrag tusschen Duitschland en Japan. Dit draagt uiteraard in de eerste plaats een anti-communistisch karakter. De militaire staat Rusland vormt voor beide landen steeds een bedreiging. De plannen der beide regeeringen zijn echter nog niet scherp omlijnd, aangezien de tijd voor het nemen van uiterste beslis singen nog niet is aangebroken. Wel is het veel waard om, wanneer do bom soms mocht barsten, op elkanders bijstand te kunnen rekenen. Een gewoonlijk goed ingelicht Italiaansch blad schrijft hierover: „Het anti-communistische front tusschen Italië en Duitschland te Berlijn in het Ie \cn geroepen, dat reeds tijdens de bespre kingen te Weenen is uitgebreid met de deel neming van Oostenrijk en Hongarije, omvat thans, d.w.z. na een maand, een deel van het Verre Oosten, door toetreding van Ja pan. De aaneensluiting tusschen Italië, Duitschland en Japan voor den defensicven strijd tegen het communisme, welke aan ecnsluiting ten doel heeft, het behoud van de hoogste waarden der beschaving en der physieko en moreele gezondheid der volke ren, was noodzakelijk geworden door het bewust opgevatte plan van agressief karak ter van het communisme." De strijd om de Spaansche hoofdstad is nog niet beslist. Het duurt wel langer dan verwacht werd. De oorzaak was het onver wacht ontplooien van een grootere kracht door de regeeringstroepen. Hierdoor zijn de enkele uren, die ons de vorige week nog scheidden van de val van Madrid, nu reeds dagen geworden en misschien worden het wel weken. De berichten van de beide zijden zijn sterk met elkaar in tegenspraak. Het staat evenwel vast dat de rechtschen de stad zijn binnengedrongen en een niet onbelangrijk deel van Madrid hebben bezet. Van rcchtsche zijde wordt melding ge maakt van talrijke aanvallen der volks- fronters, die echter alle met grooto verlie zen aan vijandelijke zijde werden afgesla gen. De andere zijde meldt, het tegenover gestelde. De stad wordt zonder ophouden gebombardeerd, met ontzettendo resultaten. Talrijke slachtoffers zijn gevallen, w.o. veel vrouwen en kinderen. Ambulance-auto's rij den af en aan voor het wegbrengen van dooden en gewonden. Het corps diplomati que heeft de stad verlaten. Als de bombar dementen nog lang duren zal Madrid wei nig meer dan een puinhoop zijn. Nu Rusland de regeeringstroepen steunt met wapens, munitie en manschappen, heb ben eenige andere staten een tegenmaat regel genomen. Duitschland en Italië heb ben tegelijkertijd en in ongeveer dezelfde bewoordingen de regeering Franco erkend. Dit is een der eerste daden van het anti communistisch front, dat gevormd wordt door Duitschland, Italië en Japan. Dat het laatstgenoemde land aan deze daad niet heeft meegewerkt ligt louter aan de omstandig heid, dat het zoo ver van Spanje is gelegen, dat het er weinig of niets mee uitstaande heeft. Wat het antwoord van Rusland zal zijn, wordt met belangstelling afgewacht. Nadat dc Fransche Kamer in een zitting van de vorige week op haar bekende wijze gen der leden van de regeering, in dit ge val de minister van buitenlandsche zaken, Salengro door allerlei aanklachten en insi nuaties bijna onmogelijk had gemaakt, kwam deze week het bericht dat deze mi nister zich zelf van het leven heefl beroofd. Hij viel als slachtoffer van de publieke opinie, physiek niet sterk genoeg om de gebruikelijke hoon en afbrekende rritiek op zijn werk te verdragen. In Saint Chamas, een stadje in Zuid- Frankrijk, is Maandagmiddag een kruit fabriek ontploft, waarbij 36 menschen wer den gedaad en ongeveer 200 gewond. De ontploffing ontstond door brand. NED. HERV. KERK Beroepen: Te Franeker, P. Prins van Wijngaarden te Terwolde. Beroepen: Bij de Prot. Kerk in Indië. .1 T Vp-t-m'us. Rottum fGrón.L Aangenomen: Naar Lobith, cand. J. W. Sepmeijer te Maasdam. GEREF. KERKEN Tweetal: Te Huizum, W. v. d. Heide te Stadskanaal en S. Wouters te Soest. Beroepen: Te Gameren, cand. J. van Hoegee te Utrecht. CHR. GEREF. KERK Tweetal' Te "hen a. d. Rijn, W. F. Laman te Middelhamis en C. Smits te Slie- drecht. Beroepen: Te Klundert, M. Baan te Rünsburg. Beroepen: Te Bussum-Naarden, M. Baan te Rijnsburg. Algem. Syn. Commissie der Ned. Herv. Kerk le Zitting. Met gebed werd deze eerste zitting geopend. De leden werden welkou geheetcn, in het bizonder degenen, aie op nieuw zitting namen: Prof. Dr W. J. Aalders en Ds J. Barbas. De Algom. Syn. Commissie is aldus samen gestold: Dr P. Smit, pred. te Hcnmen, pre ssidqnt; Ds D. den Breems, secretaris; Ds P. Bokma. vice-president; Ds J. Barbas, Ds F. Tammens, Ds. J. W. J. Addink, Prof. Dr. W J. Aalders, Mr J. A3. A. Lisman en Ir P. Woljfensperger. Ut' het verslag dor tussrhentijds afgedane zaken bleek, dat vooral de ernstige krank- tieio van Prof. Dr v. Veldhuizen veel cor respondentie gevraagd had om te komen tot oen bevredigende oplossing van college-uren en regeling van de examina. In dc Commissie voor de kleine toelagen worden benoemd: Ds J. Barbas en de heer Ir P. Wolffonsperger. In die voor de schraal ste predikantst/ractementen: Ds J. W. J. Ad dink en Ds D. den Breems. In die voor het studiefonds: Prof. Dr W. J. Aalders. De collectobrief zal worden opgesteld door Ds J. Barbas. Tot correspondenten voor de verschillende provinciën worden benoemd: voor Gelder land: Prot Dr W. J. Aalders. Zuid-Hollano: Ir I'. Wolffonsperger, Noord Holland: Ds J. W. J Addink, Utrecht: Dr P. Smit, Z-eland Ds F. Tammens, Friesland: Ds P. Bokma. Overijssel: Dr I' Smit. Groningen on Drente: Ds J. Barbas. Noord Brabant met Limburg. Mr J. /E. A. Lisman. fit de opneming van de stemmen, uitge bracht door de leden der Prov. Kerkbesturen en de Waalsche commissie, blijkt, dat de voorioopig aangenomen voorstellen, alsook het reglement op de suppletiebours voor Predikantsweduwen en -vveezen aangenomen zijn cn dus op 1 Jamlari 1937 in werking treden. Aan de Synode van 1937 zal voorgesteld vyói'den in verband met .art. 40 van dit l»nt- sté"rogleibefit In-art.-70 van 't Al'gerrt. Syn. Reglement een kleine wijziging aan te bren gen. Eenige commissies worden benoemd om rapport uit te brengen in de Mei-vergadering over door de Synode opgedragen zaken. In de Synode van 193(3 was op voorstel van den president besloten tot herdenking van het belangrijke feit, dat voor driehon ilerd jaar de eerste Statenvertaling van don Bijbel verscheen. Nu ook het Noderl. Bit nel genootschap zulk een herdenking hou It, be sloot men de uitnoodiging van dit Genoot- srhap te aanvaarden, opdat men met allen -lie bij dat Woord leven en dat liefhebben mede kan doen. Ds D. den Breems, de secretaris, werd be noemd als lid van de Centrale Commissie. De vergadering wordt verdaagd tot Woens dagmorgen 10 uur. Kerkdiensten op '7 Januari Tweede zitting. Na opening en lezing der notulen doet de president mededeeling van een -gehouden vergadering met de Com missie voor Buitenlandsche kerken. In deze vergadering werd gewaagd van de groote financieele nood der Protestanten in Weenen- (West) en die der Tsjechi sche gemeente te Weenen. Ook was er gewezen op de nood van de niet Arische protestanten voor wie tot nog toe de offer vaardigheid zoo klein was. Dc Aleem. Syn. Commissie besloot een uitnoodiging te riehten tot de kerkeraden om bü gelegenheid van het huwelijk van prinses Juliana, hetzij op de dag zelf, hetzij op een andere geschikte dag een kerkdienst te houden. Er werden commission benoemd om aller lei zaken, die in de Meivergadering aan de orde komen te besturen en voor te bereiden. Uit het land zonder God Een kerk in eere hersteld Een wel heel zeldzaam maar hoopvol! bericht moest onlangs het Russische Dlad Bebosjnik opnemen, n.l. dat in het district Iskra nr. 2 (de Krim) de voormalige club (die het kerkgebouw had betrokken) de kerk weer aan haar eerste bestemming heeft moeten teruggeven. Het Russische blad is daarover natuurlijk woedend en gaat nu de slappe bolsjewisten in Iskra te lijf: „Dat is nu het resultaat van de misdadige luiheid van alle cultureele or ganisaties in dit district. Er zijn hier 2 dok ters, 2 onderwijzers, allen lid van de Kom- somolo; er is een radio, maar die zwijgt; er is een bibliotheek, maar die bevat slechts 40 boeken voor 300 inwoners; er is niet één mu ziekinstrument. De cultureele opvoeding der boeren is niet georganiseerd, en daar maken de kerkmenschen misbruik van. Want de leden der kerkelijke actie drongen de club binnen, voeren anti-bolsjewistische propa ganda en hebben tenslotte de neropening van de kerk bereikt. De leiding in Iskra is de allertreurigste in het rayon Bijuk-Onlar. Men moet onmiddellijk de bearbeiding der massa organiseeren". Het is goed, deze gebeurtenis te onthou den. Zij weerspiegelt opnieuw de waarheid van het Luthcrwoord: „Houdt Christus Zijne Kerk in stand, dan mag de hel vrij woeden". Boeken en Geschriften Bij Holkema en Warendorf te Amsterdam is uitgekomen een goedkoopc uitgave van een drietal boeken \an mevr. G. van Nes— Uilkons Ven liet meest bekende „Duikelaartje" ver srhecn een achttiende druk; verder een zesde druk van „Het verlaten Eibernest" en een vijfde van haar roman „De jonge jaren van de Bergmannetjes". Bij denzelfden uitgever en van dezelfde schrijfster verscheen „Nieuwe Paden". Dit boek is een vervolg op het voor een tweetal jaren \ersrhenen „Eerwaarde". Wij vinden hier weer den Dominee, van Meerdorp en het dorpsmeisje „Wieskc". De dominéé heeft zijn ambt neergelegd cn is in de journalis tiek gegaan. V iclskc die in een andere stad verblijft kan zich niet schikken in dit milieu. Zij keert terug naar het dorp on neemt hier de opvoeding van eon jongetje Ier hand. De dominéé maakt een lieele strijd door en voelt zich ongelukkig doordat zijn afscheidswoorden verkeerd begrepen zijn. Aan liet eind herkrijgt hij zijn vertrouwen in zijn God als hij slaat aan do stervens sponde van zijn vijand Joustra. „Nieuwe Paden" is boeiend geschreven cn do schrijfster weet ontroerend mooie dingen te geven. Eerlijk strijder tegen het Remonstrantisme Woensdag herdacht Deventer den 350- sten geboortedag van Jacobus lte- v i u s, wiens leven en werken mag worden gerekend Hot do geschiedenis der stad zelve. Zooals men weet heeft oen comité deze herdenking voorbereid in samen werking met de Vereeniging voor Over- ïjselsch legt cn geschiedenis, die gister te Deventer ven-gaderde. Mr. B. van 't Ifof f, archivaris van De- venter leidde de herdenking in met ee;i toespraak, getiteld: „De levensloop van Jacob Revius, zijn beteekenis als geschied schrijver." Was Revius, vroeg Spr., oen figuur zóó belangrijk, dat een herdenking 330 jaar na zijn geboortedag gerech vaardigd is'? Wij hebben gemeend, dat dit het geval is. Re vius was als predikant en Godgeleerde een man ver boven hot gemiddelde uitstekend. Als dichter wordt Revius in on-zen tijd weer erkend als een van de grootsten van de gouden eemv, niet cere genoemd naast Vondel, Huygons en Ilooft. Ongetwijfeld is hij de grootste Overijselsche dichter geweest. Tenslotte heeft hij als man van do weten schap veel beteekend. Spr. denkt daarbij niet in de eerste plaats aan zijn mede werking bij de Statenvertaling, ook niet aan Revius' theologische werken, maar aan zijn hoofdwerk als geschiedschrijver: Da- ventriae illustratae libri sex: dus zes hoeken, belichtende de geschiedenis van Deventer. Vervolgens schetste spr. uitvoerig do le< vensloop van Revius. De volgende spreker was Dr. IT. W. ter Haar, predikant bij de Ned. Herv. 6c meente te Deventer, die sprak over „Be» vius als predikant en theoloog". Spr. toonde aan, dat Itevius zich volkomen offerde voor dc eer van God cn zijn grooto kundigheden en kennis daaraan ten doel stelde. Dat hij zich weieens in een begrij pc lijk fana'isjne tot felheid lieeft laten verleiden, aldus spr., doet niets af aan hel teit, dat Revius steeds een eerlijk strijder tegen liet Remonstrantisme is geweest, dia handelde in de overtuiging dat het zijn taak. was de bedreigde godsvereering en de aan val op do leer le (verdedigen en af ta wenden. Dr. W. A. P. Smit, directeur der Mid delbare School voor Meisjes te Deventer, sprak daarna over: „De beteekenis van. Revius als dichter". Dr. Smit wees op de plaats, die Revius heeft ingenomen ais dichter in het kadee van het, literaire leven uit zijn eigen tijd, Na em uil roerige uiteenzetting kwam spr. tot de ronclusie, dat Revius ia onze literatuur is geweest: 1. de belangrijkste vertegenwoordiger van den invloed der Fransche Renais sance in hot algemeen en van Du Bar tas in liet bijzonder; 2. het hoogte- en het eindpunt der Leidschc groep; 3. de eenige groote dichter van het contra-Remonstrantisme; 4. Na Vondel de voornaamste der relt- gieuse dichters uit het begin onzer 17de eeuw. Tegen half drie in den middag vereenig» de zich een talrijk gezelschap in de Groote Kerk, teneinde de onthulling hij te wonen, door den i urgemeoster van Deventer, Mr. F. W. R Wttew aall, van een, gedenksteen. Spr. richtte zich o.m. tot den heer Dirk Rus, een jong beeldhouwer, dio den steen lieeft vervaardigd en tot den componist H. C. Offenberg, die eenige lie deren van Revius op muziek heeft gebracht. Namens het comité droeg spr. een ge denkplaat over aan kerkvoogden, welke steen werd geplaatst midden in de groote Lebuinuskerk, recht achter den preekstoel, waarop Revius zoo ontelbare malen met gloed en heilig vuur de gemeente heeft toegesproken. Omgang met kinderen (Slot) Wie liet vertrouwen van de- kinderen wil blijven behouden, moet zich nooit „van hen afmaken". Niet, alsof men hun op alle vragen volledig en onmiddellijk zou moeten antwoorden. Ma-ar: evenmin hen onbevre digd laten. Als ze dingen vragen, die w? li11ïi nog raiet kunnen vertollen, moeten we maar ronduit zeggen, dat ze die nog niet begrijpen kunnen, en de belofte er aan toe voegen, dat we, als ze groot genoeg ge worden zijn liet hun wel zullen ver klaren. Wanneer we de kin-deren laten merken, dat we hun vragen ernstig nemen, zullien ze gewoonlijk -met zulk oen antwoord ver trouwend afwachten in volkomen tevreden heid. Maar dan moeten ze werkelijk ver trouwen in ons hebben. En dat bereiken we niet zoo gemakkelijk, als we zouden denken. Bovendien hebben we liet in beginsel wel bireikt: hoe licht gebeurt er iets, dat het vertrouwen schokt. We mer ken dat soms niet eens zelf. Maar er is zoo dikwijls iets onwaars, iets tegenstrijdigs in onze houding, in ons spreken, in ons doen. F.n al wordt liet niet uitgesproken het kind vo-nmist die houding, di<e woorden, die handelwijze. Het ziet dikwijls veel scherper heit kwade daarin dan wij, die 'oo gewoon zii-n geraakt aam deze dingen. F.n al verandert er dan uiterlijk niets inwendig is het resnect, dat het kind voor oms had. sterk geminderd! Daarom is het zoo noodic. steeds critiek te oefenen op onszelf. In 't begin ziet het Vind in ons als 't ware personen, die ver bo-'-en hom staan. Wat jammer, wanneer we dan zelf het voetstuk, waarop het kind ons i,n zijn gedachten plaatst. vernielen! Dat kunmen we nooit ongedaan maken We nrobeeren d.an zëlf wril weer op een voetstuk te gaa.n s t a am, maar dan wordt het een opgelegde, kunstmatige verhoogins hoven het kind, waarvoor het eigenlijk geen reden meer ziet! En dam zal hef die af stand ook niet spontaan eerbiedigen. Zelfopvoeding moet het begim zijn van ail'e onvoed-ing vam anderen. Het telkens weer hernieuwd begin. Wat wij van het kim-d eischen, moet liet ons ook zien doen. Onze bevelen en woordien moeten niet strijden met ons doen en laten. Want dan missen ze a.lle uitwerking, al worden ze -ok door dwang gehoorzaam uitge voerd. Maar niets is moeilijker dan zelf-opvne- dii-tg. Daarom is beslist noodig een leven: uit liet. geloof. Want niemand Kan uit eigen kracht zoo volhardend blijven strij den tegen al zijn gebreken. En daarom is het van altrs-beslissendo beteekenis, lioe ons Innerlijk verborgen leven is. Wat we zélf zijn is de voornaamste factor die bepaalt, hoe de kinderen tengevolge van-de opvoeding zullen worden. F.n als we dar. als doel stellen, dat do kinderen ten .gevolge van onze opvoeding gebracht zul len worden tot God, en (lat ze waarlijk den Heere zullen vreozen in hun leven, clan moeten we hen daarin ook in waarheid-, oprecht, voorgaan. Ni ds is vreeselijker dan zelf te doen naar eigen goeddunken en dam tegelijkertijd de kindoren te wijzen op Christus, die ons geheel voor Zich opeischt in al ons doen en laten. Wie zelf niet wer kelijk ernstig vraagt naar den Heere, zal nooit zegen kunmen verwachten op vrome woorden, tegen kinderen gesproken. Het is nog gelukkig, wanneer lv-it kind dan on danks deze huichelarij toch God blijft die nen. Maar grooter is de kans, dat het zich bewust, met tegenzin, van dien dienst des Heeren afwendt, omdat dc onoprechtheid hem tegen de borst stuit. We hebben dus de onafwijsbare plicht, zelf waarlijk als Christen te leven, anders kan onze opvoeding nooit Christelijk zijn Maar zelfs wanneer aan deze voorwaar de niet inspanning van al onze krachten, en ondanks al de dan nog steeds te con- stateeren gebreken voldaan woidt, tóijft de opvoeding tot kind, dat den Heere vreest, nog uiterst moeilijk. Want we zeggen zoo dikwijls iets on tijdig, en ook vaak: te veel. Er is zoo veel wijsheid voor noodig, om te weten, wanneer we moeten spreken over deze dingen, en wanneer juist zwijgen beter op zijn plaats is. Fiu-nzoo om te we en, hoeveel we moeten zeggen. O-nze woorden moeten „geteld" zijn. Niet het ve le is goed, maar het goede is veel. Daarvan moeten we altijd doordrongen blijven wanneer we ov»r geestelijke dingen spreken met de kinde ren. We zijn meestal bezield mat goede bedoelingen, we zouden (le kinderen zoo graag iets willen geven van liet geluk, dat we zelf ook hebben. Maar laten we nooit vergeten, dat dat niet kan door veel ivoor- (I e n. Het beste middel is: ons geluk laten s'ralen noor 't oog van de kinderen. Als ze zien, hoe rijk wij zijn, dan gaarn ze van- vielf naar die rijkdom verlangen. Zoo alleen kunnen we een middel zijn, waardoo- luin eenvoudige harten wijd worden opengesteld voor Jezus. Ons voorbeeld, heel ons „zijn" moet hen aantrekken en dnnrdoor hen brengen tol Hem, die ons zoo doet zijn. Als het heerlijkste middel om in deze dingen werkelijk contact te krijgen met hei kinderhart, zouden we willen noemen hot vertellen uit den Bijbel. Wat is het jammer dat dit zoo -dikwijls aan de school wordt overgelaten. Als menige moeder eens wist, hoe haar kind zich dikwijls op school uit spreekt juist i-n liet verteluurtje, dan zou ze jaioersch worden op r'c juffrouw of den meostior, die op deze wijze soms nog beter leert zien wat in het kind om-gaat, dan zij zelf! War oen vertrouwelijkheid kan liet vertellen van de Bijbelsche verhalen wek ken! Kinderen zijn erg gevoelig. En ze ne men alles aan, wat we hun vertellen. Zo onthouden het dikwijls bewonderenswaar dig goed! Zou het dan niet jammer zijn, de'-e tijd van kind-zijn ongebruikt te laten voorl ij gaan? In deze periode is liet kinder gemoed juis' het meest ontvankelijk voor het goede. En ook liet meest geneigd te'- open vertrouwelijkheid. Werkelijk, wie in de jaren, da:t de kinderen klein zijn, al niet goed met hen durft, spreken over Jezus, zal liet later lieolemaal pieit (lurven. Dan dreigt onverbiddelijk vervreemding. Daar om vertollen uit den Bijliel is liet mooiste wat moeder voor haar kinderen doen kan. Ja dan komen er wel vaak moeilijke vragen. Want dan gaat het kind soms diep nadenken over wat heit gehoord heeft. Maar door het overdenken en beantwoorden van die vragen worden we zelf vaak inner lijk verrijkt. En is het eens te moeilijk voor liet kind, wel dan zal liet heusch te vreden zijn als we beloven, dat te zullen uitleggen wanneer hot lcind groot genoeg is om liet te begrijpen. Hier ligt werkelijk liet bes'e middel om liet kind te leeren ken nen, cn iets uit zijn gedachten-wereld te leeren begrijpen. Dan pas kunnen we „worden als de kinderen" en zoo wil de Heiland 'och dat we hen leiden tot Ilem. Op deze wijze geven we de kinderen het hoogste en bes'e, wat we te gaven hebben. En dnn moeten we lien ook aansporen om hun blii geluk weer voor anderen te laten schijnen, zoodat ieder het ziet. We moe'en hun voorhouden, wat zoo mooi is uitgedrukt in het volgende gedichtje: Jezus zegt, dat Hij hier van ons verwacht, Dat wij zijn als kaarsjes, brandend in don n-aelit, Laat ons den op aarde held're lichtjes zijn Gij in uw klein hoekje en ik in 't mijn. Jezus zegt, dat Hij ieder kaarsje ziet. Of het helder licht geeft Of ook bijna niet En Hij wil. daë ieder tot Zijn eere schijn' Gij in uw klein hoekje en ik in 't mijn. Jezus zegt ons ook, dat 't zoo donker is Overal op aarde zonde en droefenis! Laat ons dan in 't duister lield're licht jes siin. Gij i-n Uw klein hoekje en ik in 't mijn. Maar dan hebben wij de roeping om met Gods hulp het lie.h' te zijn. waaraan de kinderen hun dikwijls doovend kaarsje Weer kunnen ontsteken!

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1936 | | pagina 3