ELIZE
MAAS EN SCHELDEBODE
WOENSDAG 11 NOVEMBER 1936
DE NOOD DER ZENDING
PRINSES JULIANA
IN DUITSCHLAND
"EMENGD NIEUWS
DE DOOD OP DE
SPOORBAAN
KERK EN SCHOOL
Als Nederland vijf ton bij
elkander brengt, is de
Zending gered
Htdp gevraagd
voor „Oegstgeest"
De leiders van het omvangrijke Zen
dingswerk, dat uitgaat van „Oegst
geest", zooals men dat gewoon is aan
te duiden, hebben ons uiteengezet in
welken treurigen financieelen toe
stand dit werk van toewijding en op
offering, van liefde en geloof, deze ar
beid om Christus' wil en op Zijn bevel,
in dezen tijd verkeert.
Om den lazer eenigermate op „Oegstgeest"
te oriënteeren, moge dienen, dat te Oegst
geest bij Leiden is gevestigd liet bureau
van de Samenwerkende Zendingscorpora
ties, dio de z.g.n. Genootschapszending ver
zorgen, d.w.z. de Zending, die niet recht
streeks van de Kerken uitgaat. Hier wor
den ook in de Zendingsschool zendelingen
opgeleid
Omvang van het werk
De arbeid is geconcentreerd op Oost-
Indië, waar thans namens bovengenoemds
corporaties 75 ze-ndeling-leeraren, 20 zende
ling-artsen, 22 verpleegsters en ongeveer
1000 inlandsche helpers liet Zendingswerk
verrichten. Naast ite talrijke Zendings-
pemeente-n bevinden zicli onder de hoede
van deze groep verbreiders van het Evan
gelie circa 700 zendingsscholen en als
vrucht van den zendingsarbeid 32 Hol-
landsch-Indische scholen.
Moet dit werk worden afgebroken?
Is het nu wel tot ons volk doorge
drongen, dat het hier slechts aange
duide omvangrijke werk van Evange
lieprediking, ziekenverpleging, onder-
derwijs enz. in nood verkeert?
Heibben wij allen gelezen, dat over do
maanden November en December slechts
de helft van het traktement of salaris
kon worden uitbetaald?
Niet alleen de 120 Europeesche gezinnen
van zendings-arbeiders worden hierdoor ge
troffen, ook de gepensioneerde zendelingen
en eveneens ieder die te Oegstgeest werk
zaam is.-
De feitelijke toestand is dus, dat een be
langrijk deel van het Zendingswerk beden
kelijk gevaar loopt te worden afgebroken
Hen offer gevraagd
Dat mag niet.
Dat komt de eer van ons Christen
volk te na.
Dat zou beteekenen een geleidelijk
prijs geven van oen arbeid, die toch
immers de liefde van elk Christen
moet hebben. Wie is geen warm voor
stander van de Zending?,
Doel van dit artikel is ieder op te wek
ken een bijzondere gave te schenken voor
dezen zendingsarbeid. Men kan dit doen
door to storten op het postgironummer 6071
te Oegstgeest ten name van het Zendings
bureau onder het motto: „Voor den nood
der Zending" Desgewenscht kan men een
postwissel zenden naar genoemd adres, ter
wij. de gift ook in het kerkezakje of bij den
predikant voor dit doel en onder dit motto
kan worden afgegeven.
Wij laten hier verder nog eenige mede-
Öeelingen volgen, die de noodkreet uit
Oegstgeest ten volle rechtvaardigen.
De financieele worsteling
Gedurende de jaren 19321936 bleef Het
totaal van het budget ongeveer op hetzelfde
peil ruim 9 ton.
Eenerzijds werd getracht dit te verminde
ren door salariskorting. (Het peil der sala
rissen is nu lager dan in 1914), en door de
grootst mogelijke bezuiniging op andere uit
gaven. Maar daartegenover verminderden de
subsidies der Regeering voor onderwijs en
ziekenverpleging, zoodat de Zendingslcas
moest bijspringen om het werk in stand te
houden.
Ten slotte bleven tot dusver in 1936 de
Inkomsten met ruim 1 ton achter bij die
van 1935 tot denzelfden datum. 1935 sloot
reeds met een tekort van f 30.000.en
daar er thans geen beschikbare kapitaals
reserves meer bestaan, moest dit op een
debacle uitloopen, tenzij de Zendingsweek
(1—8 Nov.) 2 x het bedrag van vorige jaren
zou opbrengen.
Slechts wanneer de inkomsten van
dit jaar over de twee laatste maanden
f 456.000,— opbrengen zal het mogelijk
zijn do salarissen ten voile uit te be-
talen.
Hoe het in 1937 met de salarissen zal gaan
is nog niet te zeggen. De ramingen uit Indië
zijn nu pas volledig ontvangen; daaruit
wordt nu de totaalraming opgesteld. Het
Iaat zich aanzien dat deze met minstens
25% besnoeid zal moeten worden. Ge
tracht za! worden de salarissen op het peil
van 1 Januari 1936 te laten, maar dan zal
veel van het werk moeten worden stop
gezet of afgesneden.
Intusschen is een reorganisatie van
de Binnenlandsche Actie en Propa
ganda ondernomen, waarbij inzonder
heid een nauwere aanslui
ting b ij d e N e d. II e r v. Kerk
wordt nagestreefd.
Jonge Boeren en Tuinders
van Christelijken huize
De heer C. Vink, te Ottolaod, vouizitter
van de afd. Z.-Holl. van do Chr. Jonge Boe
ien- en Tnindersorganisatie. schrijft:
Onze tijd mept om organisatie. Van allen
-.ant legt men beslag op do jeugd. Ook de
eugd op het platteland word't bewerkt. Ook
ot onze jonge boeren en tuinders komt do
okstem van hen, die zeggen hieit inizonder-
ïeid met hun stand goed voor te hebben.
Volgt ons cn 1 komt in ordie, ook met
i\v groep.
Organisatie wordt straks nog meer rooo-
dig. de eisch wordt nog klemmender, wan
neer al meer en meer de noodzaak buipleit
wordit van ordening in het bedrijfsleven.
Deze ordening gaat allerminst buiten het
beginsel om, integendeel ook hier beslissen
de principiën!
De bedrijven van ons platteland vragen
bovendien om nog meer technische voor
lichting, die in dezen moeilijken tijd meer
dan ooit tot elk bedrijf moet uitgebreid
worden. Nooit had onze plattelandsbevol
king meer behoefte aan dieper inzicht in
de inginselvragen en de economische ver
houdingen, dan in dezen tijd.
Voor hen, die land- of tulnbouwondorvvijs
ontvingen, is dieper indringen in do vra
gen een behoefte. Voor hen, die daarvan
geen profijt trokken, is die behoefte zeer
zidker nog grooter.
On in bovengenoemde belangrijke zaken
mede te werken aan Uw vorming, kan een
Vereeniging als die der Chr. Jonge Boeren
en Tuinders zeer belangrijk werk doen
Wanneer dan ook binnenkort een oproep
tot U komt om in dezen mede de hand aan
de ploeg te slaan en mede te arbeiden om
het geloovig deel van onze plattelandsbe
volking te bewaren bij de oude padien, dam
vertrouwen we, diat ge met liefde en toe
wijding U zult geven voor dit moeilijke,
maar zoo noodiige work.
Inzonderheid onze Chr. Land- en Tuin-
bouwonderwijzers, alsmede onze Vakonder
wijzers zouden we met aandrang willen
verzoeken hun zeer gerwensehti» steun aan
deze actie te willen geven. Het kan hen
toch niet onverschillig zijn, welken kant
het uitgaat!
Daarom het dringend verzoek: Onttrek U
niet, maar help meel
Restrictie graanrechten
voor pluimveehouders
Missen hun uitwerking
Door de Voreenigimig van Broodorijen en
Pluimveefokhedrijven werd een telegram
aan den Minister van Landbouw verzonden,
waarin gewezen wordt op bet feit, dat de
afslaoliting vajn onzen pluimveestapel zich
voortzet, wat wel blijkt uirt het feit, dat de
aanvoer op de Barnevelder pluimveeimarkt
deze week ruim 30 pCt. hooger was dan
in de correspondeerende week van het vo
rige jaar.
De huidlige positie op de Enigelscho cn
onze binneniandsche eiermarkt is vam diien
aard, dat die restitutie der graanrechten
aan de pluimveehouders niet tot haar recht
komt
Op de Barnevelder eiermarkt van tlians
gaf de binnenjandsche koopman dan ook
den toon aan, zoodat er van een prijsop-
trekkende werking tengevolge der getrof
fen restitutie-regeling geen sprake was en
het gestelde doel dus niet werd bereikt.
Alleen in do rechtstreeksche restitutie, zoo
wordt opgemerkt, kan thans uitkomst bren
gen.
KOOL IN DE WIERINGERMEER
Vrij van draaihartigheid
De proeven die door de Langendijker
koolverbouwers genomen zijn in de Wierin-
germeerpolder met het verbouwen van kool
hebben een goed succes gehad.
Bedoeling van deze proeven was na te
gaan of aldaar kool te telen was vrij van
draaihartigheid. Men hoopte dat de galmug,
die zoo men weet, de oorzaak is van deze
zeer lastige kwaal, welke groote schade
aanbrengt in de koolgebieden, in de nieuwe
polder nog niet aanwezig zou zijn.
Men heeft geen draaihartigheid bij de
kool in de Wieringermeerpolder opgemerkt
terwijl de opbrengst heel goed was.
Maar om te voorkomen, dat met liet aan
voeren van planten van elders de galmug
zal geïmporteerd worden, heeft de Directie
bepaald dat in de polders alleen kool ge
teeld mag worden, welke afkomstig is van
planten, die ook in de polder gekweekt zijn.
De Nederlandsche Zuivelcentrale
En het Kerstfeest der armen
Evenals vorige jaren heeft de Nederland
sche Zuivelcentrale wederom besloten, haar
medewerking te vea-leenen, opdat met Kerst
mis ten behoeve der armen bak- en braad
vet, gesmolen rundvet, gesmolten reuzel cn/
of onvermengde margarine vrij van heffing
verstrekt zal kunnen worden door in aan
merking komende vereenigirgen, waarom
trent het volgende is "bepaald.
Do verstrekking van genoemde producten
aan daarvoor in aanmerking komende be-
hoeftigen zal moeten geschieden door ver-
eeniginfgen of instellingen van weldadig
heid.
Slechts die personen kunnen Kerstgaven
in bovengenoemde zin bekomen, die op
geienerlei wijze steun, (hetzij iin geld of in
natura, van Rijks- of Gemeentewege ont
vangen en niet reeds op grond van de be
staande bepalingen voor verstrekking van
onvermengde margarine tegen goedkoopen
prijs in aanmerking komen.
Derhalve kunnen de weldadigheidsvereeni
gingen voor liet verkrijgen van bak- cn
braadvet, gesmolten rundvet, gesmolten
reuzel cn/of margarine, vrij van heffing,
bij de Nederlandsche Zuivelcentrale alleen
aanvragen inzenden, indien en voorzoover
zij steun verleenon aan personen, die niet
reeds op grond van de bestaande bepalin
gen voor de verstrakking van onvermengde
margarine Jn aanmerking kooien.
Vereenigingien cn instellingen, vwellke aan
deze voorwaarden voldoen en voor de ver
krijging van de genoemde producten vrij
van heffing in aanmerking willen komen,
worden uitgonoodiigd, zoo spoedig mogelijk
een aanvraag bij de Nederlandsche Zuivel
centrale itn to dienen op daartoe hij haar te
verkrijgen formulieren.
Alteen volledig ingevul-de en oncDctrlee-
kiende aanvraagformulieren, welke uiterlijk
23 November 1936 in het bezit zijn der Neder
lianidisöho Zuivelcentrale, Laan van Meer-
diorvoort Si, Den Haag, kunnen in behande
ling worden genomen.
De uitreiking der „Kwstgaven", aam- de
daarvooj- in aanmerking komende bchoofti-
gon zal geheel gratis moeten geschic-
den en wel vóór 2 Januari 1937. Berekening
van koeten in oonigen vorm aan de bedeel
den is derhalve niet toegestaan.
De merken (banderolles) voor het gesmol
ten vet en'of de gesmolten reuzel, benevens
de wikkelipapioron voor de onvermengde
margarine, bestemd voor de Kerstgaven
1936, zullen slechts geldig zijn tot 1 Febr. '37,
zoodiat degenen, aan wie deze producten zijn
uitgereikt, deze vóór dozen dajtum zullen
moeten hebben opgebruikt.
De prijzien, waartegen de leveranciers bak
en braadvet, gesmolten rundvet en/of ge
smolten reuzel, bestemd voor „Kerstgaven,"
vrij van heffing, aan de bedoelde vereeni-
gingen zullen mogen leveren, zijn vastge
steld op:
Ten hoogste per kg.: 44 c. voor gesmolten
rundvet, 32 c. voor bak- en braadvet, 60 c.
voor gesmolten reuzel.
Distributie van vet en margarine
Vrij van heffing voor de beliooftigen
Evenals vorige jaren heeft de Ned. Zuivel
centrale besloten, haar medewerking te ver-
leenen, opdat met Kerstmis ten behoeve der
armen bak- en braadvet, gesmolten rund
vet, gesmolten reuzel en/of onvermengde
margarine vrij van heffing verstrekt zullen
kunnen worden door in aanmerking komen
de vereenigingen of instellingen van lief
dadigheid.
Slechts die personen kunnen kerstgavem
bekomen, die op geenerlci wijze steun, het
zij in geld of In natura, van rijks- of ge
meentewege ontvangen en niet reeds op
grond van bestaande bepalingen voor ver
strekking van onvermengde margarine te
gen goedkoope prijs in aanmerking komen.
Derhalve kunnen de weldadigheidsveres-
nigingen voor het verkrijgen van bak- en
braadvet, gesmolten rundvet, gesmolten reu
zel en/of margarine, vrij van heffing, bij de
Ned. Zuivelcentrale alleen aanvragen inzen
den, indien en voor zoover zij steun verlee-
nen aan personen, die niet reeds op grond
van de bestaande bepalingen voor de ver
strekking van onvermengde margarine in
aanmerking komen.
De vereenigingen en instellingen worden
uitgenoodigd zoo spoedig mogelijk een aan
vraag bij de Ned. Zuiveicyitrale in te dienen
op daartoe bij haar te verkrijgen formu
lieren.
BOND VOOR GEREF. JEUGDORGANISATIE
Herdenking van hef 25-jarig bestaan
De Bond' voor Geref. Jeugdorganisatie
hoopt volgend jaar zijn zilveren jubileum
te vieren.
Behalve een herdenking voor leiders,
leidsters en onder-bestuurders worden er
ook plannen beraamd om de jongens en
meisjes (leden van de Geref. Knapen- en
Meisjesvergaderingen) in do feestviering ie
betrekken.
Daartoe zal op 9 Juni 1937 in Artis te
Amsteroam een openlucht-meeting worden
gehouden, waar naar men hoopt o.m. het
woord zal worden gevoerd door Dr. II. Colijn,
Mr. J. A. de Wilde en den heer J. Schouten.
Mocht Prins Bernard niet harder
dan 65 K.M. rijden
De wedren met den sneltrein
In de „Rhein und Ruhrzeitung" worden
enkele aardige bijzonderheden medegedeeld
over het bezoek van Prinses Juliana en
Prins Bernhard aan Duitschland, dat enkele
weken geleden plaats vond. Natuurlijk laten
wij het artikel geheel voor rekening van liet
Duitsche blad. doch indien het juist is. geeft
het een goede kijk op de moederlijke zorg,
waarmede H M. de Koningin Haar kind ook
na de vorstelijke verloving omringt.
Wat is er gebeurd? Kort geleden zoo
schrijft het Duitsche blad heeft ''e
Koningin voor de eerste maal zich als
schoonmoeder moeten doen gelden: In
liet Paleis kwamen de plannen ter sprake
voor een gemeenschappelijk verblijf der
heide Vorstelijke verloofden in Duitschland.
Prins Bernhard gaf te kennen, dat hij per
auto wilde terugreizen, en stelde voir
Prinses Juliana in zijn wagen mee te nemen
II.M. de Koningin trok echter een beden
kelijk gezicht, aangezien Zi.i heel goed weef.
dat Haar toekomstige schoonzoon de
reputatie geniet een uitstekend maar ook
een gedurfd autorijder te zijn. Zij gaf dan
ook pas Haar toestemming toen Prins
Bernhard Ilaar bij boog cn laag verzekerde
dat hij in geen geval harder zou rijden dan
65 K.M. per uur
Hoovve! de Prins zijn belofte niet vergat,
kon hij bet toch niet laten zijn verloofde in
Duitschland een duidelijk staaltje van zijn
rijvaardigheid to leveren. Terwijl Prinses
Juliana zich met den D-tre.in naar Reclten-
walda begaf, reed Prins Bernhard den trein
per auto na.
De Prins won met glans: 20 minuten vóór
de aankomst van deze trein te Reekenwalda
stond hij met zijn wagon voor liet station!
Twintig minuten te lang had Prinses
Juliana zirh in haar eerste-klas coupé over
liet lol van Haar verloofde bezorgd gemaakt'
Van Reekenwalda reed liet Bruidspaar
naar T.ippe, waar men enkele dagen bleef
Op do terugreis werd Berlijn aangedaan.
Door een indiscretie lekte uit. in welk hotel
en hoe iaat de vorstelijke verloofden ver
wacht werden. Het gevolg was dat een leger
van persfotograplien z'ch voor de ingang
van het hotel had opgest/dd
Men vroeg Prins Bernhard hoe liet bezoek
aan Duitschland zijn verloofde bevallen was.
Vroolijk antwoordde hij: Buitengewoon! De
Prinses verheugt zich er nu al over, dat Zij
op de tocht naar Hannover voor de eerste
maal kennis zal maken met een „Reichs-
autobahn".
Prins Bernard bij Dr. Colijn
Ook een bezoek aan Minister van Schaik
Donderdagmiddag heeft Prins Bernard
een bezoek gebracht aan den min.-presi-
dent dr. !T. Colijn. De prins arriveerde
enkele minuten voor drie uur in een
hofauto voor het departement van Kolo
niën, in gezelschap van zijn secretaris,
jhr. ir. Röell. Z.D.H. werd bij den in
gang van het departement ontvangen
door den secretaris-generaal jhr. mr.
O. E. W. Six, die den Prins naar boven
geleidde.
Minister Colijn ontving Prins Bernard in
zijn werkkamer. Bij liet onderhoud tus-
sclien den Prins en den minister-president
was geen der andere heeren aanwezig.
Het bezoek van den Prins aan het depar
tement was allengs in de stad bekend ge
worden. Toen hij om 3 uur arriveerde, kon
dit nog vrijwel onopgemerkt geschieden
doch na een half uur stond reeds een dichte
menschenmenigte op het Plein, om het
oogenblik, dat de Prins het ministerie zou
verlaten, af te wachten.
Het onderhoud met minister Colijn duur
de intusschen tot even over half vijf, waar
na heiden zich naar den uitgang van het
ministerie-gebouw begaven, waar de hof-
auto gereed stond om den Prins naar het
departement van Justitie te brengen.
Minister Colijn begeleidde Prins Bernard
tot aan den uitgang.
Op het departement van Justitie werd
Z.D.H. ontvangen door den secretaris-gene
raal mr. J. P. de Meycre, die den Prins bij
minister Van Schaik binnenleidde.
Het onderhoud dat de Prins met Z.Exc.
had, duurde ongeveer een half uur en was
om 5 uur geëindigd. Mr. Van Schaik bege
leidde toen Prins Bernard en ir. Röell tot
aan den uitgang van het departements
gebouw, waar de beide laatsten in de hof-
auto plaats namen cn naar het Noordeinde
terugreden.
Verder zullen de jongens ep meisjes met
hun geleiders door de sierlijke tuin mogen
rondwandelen.
Bij deze organisatie zijn aangesloten 3000
Ieiding-gevenoe personen en bijna 21.000
jongens en meisjes.
Het a.s. huwelijk van
Prinses Juliana
De gouden veder
Het eerste contact tusschen onze as.
Koninklijke bruid en de gemeente 'sGra-
venhage is getroffen.
Het heeft H. K. H. behaagd de eer
ste uiting te aanvaarden der feestvreug
de, die zich in een reeks van onderdee-
len zal openbaren in de dagen tus-
schen 19 December en 7 Januari.
Het geschenk, dat zij aanvaardt, is
een gouden veder een ganzenveder
m goud waarvan zij zich zoowel bij
de aanteekening als bij het ondertee
kenen van de huwelijksakte zal be
dienen.
Hot verblijdend bericht bij het Haag-
sche feestcomité kwam Zaterdag in.
Prinselijk Paar te Soestdijk
II. M. de Koningin, H. K. H. prinses
Juliana cn Z. D. H. Prins Bernard, die
vergezeld waren van Prins Aschwin, den
broeder van Prins Bernard hebben Zater
dagmiddag een bezoek gebracht aan he!
paleis Soestdijk.
Op liet bordes werd het Koninklijk gezel
schap ontvangen door den intendant Jlir. J.
A. de Jonge van Z wij lisbergen.
Na de lunch gebruikt te hebben be
zichtigden de koninklijke familie en
Prins Aschwin het paleis. Later is men
per rijwiel het park in oogenschouw
gaan nemen. Omstreeks half vier ver
schenen de vorstelijke personen per
fiets op den rijksweg. Zij begaven zich
naar de tot het domein behoorendo leeg
staande villa „Buitenzorg" vroeger be
woond door Jhr. van Wrede, in leven
hofmaarschalk van wijlen II. M. de
Koningin-Moeder.
Na deze villa van binnen ie hebben be
zichtigd, werd de terugtocht aanvaard.
Omstreeks kwart voor vijf is de Ko
ninklijke familie, in gezelschap van prins
Aschwin vertrokken in de richting Amers
foort, gebruik makende van dezelfde auto,
waarmede men gekomen was.
Door een hond gered
Man, vrouw en drie kinderen
konden zich redden nit den brand
Men meldt ons uit Botterdam:
Donderdagnacht omstreeks half
twee werd het gezin van H. de
Werk in do Bleiswijkstraat il b ge
wekt door het lievig cn onophoude
lijk blaffen van de hond. Het bleek,
dat er in de keuken brand was uitge
broken en dat het vuur ook de huis
kamer reeds had aangetast. Door het
blaffen van den hond wist de heer
De Werk zich met zijn eebtgenoote cn
drie kinderen te redden. Zij zijn ailcn
bij buren ondergebracht.
Intusschen was de brandweer verschenen
en gasten van slangenwagen 54 hebben
met een slang op de waterleiding het vuur,
dat fel uitsloeg, bestreden, waardoor dit
spoedig in hevigheid verminderde. De na-
blussching geschiedde met de gumtnislang.
De leiding van het blusschingswerk be-
rustte bij onderbrandmeester J. Hessels,
brandmeester A. G. Corheth en hoofdman
A. J. Kruis. De slangenwagens 20, 30 13 en
14, die mede waren uitgerukt, behoefden
geen dienst te doen.
De achterkamer en de keuken van het
benedenhuis zijn uitgebrand.
Verzekering dekt de schade.
Brand in houtzagerij
Een commies ontdekte brand in de op
slagplaats van het houtmagazijn van den
heer J. Lemmens Bols te Beek (L.). Door
revolverschoten waarschuwde hij de bewo
ners van het brandende perceel, alsmede
die der omliggende perceelen, zoodat vrij
spoedig een groot aantal menschen op het
terrein van den brand verscheen.
Het vuur vond gretig voedsel in den
ouden achterbouw van het perceel en tastte
vrij spoedig de aangrenzende meeimolen
cn houtzagerij van den heer Lemmens
Bols aan.
Onder leiding van den burgemeester, jhr.
mr. W. Michiels van Kessenich, tastte de
plaatselijke brandweer met drie stralen het
vuur aan. Zij kon echter niet voorkomen
dat het pand grootendeels uitbrandde. De
houtzagerij en meeimolen werden geheel
vernield. Van een aangrenzend perceel, dai
ook door het vuur werd aangetast, brandde
een tweetal stallen af.
De oorzaak van den brand is vermoede
lijk kortsluiting. De schade, welke ruim
achtduizend gulden bedraagt, wordt door
verzekering gedekt.
Vrachtauto gegrepen bij
Nieuwlandsche Polder
Een doode, een gewonde
Weer heeft de onbewaakte overweg eon
slachtoffer geëisclit, ditmaal bij Nieuwland
sche Polder, onder Ilook van Holland.
Donderdag kwam de -trein naar Rot
terdam, die te 14.06 van Hoek van Holland
was vertrokken, met giyiote snelheid nabij
dezen onbewaakten overweg aanrijden.
Hoewel dit niet is voorgeschreven ;af
de treinbestuurder een signaal. Tot zijn
groote ontsteltenis zag hij echter dat
een vrachtauto de spoort aan overstak
De treinbestuurder heeft nog getracht
door remmen den trein tot stilstand te
brengen. Deze had echter een snelheid
van SO K.M. en een botsing was niet te
voorkomen. De vrachtauto, welke een
open vrachtbak had, die geladen was
met fruit voor de New Fruit Wharf,
werd achter de kabine gegrepen en
vermorzeld.
In de cabine zaten de bestuurder, de
32-jarige expeditieknecht L. Springert
uit Amsterdam en de 41-jarige koopman
S. Hos, eveneens uit Amsterdam. Deze
laatste werd op slag gedood, terwijl de
bestuurder van de auto weid wegge
slingerd en met betrekkelijk lichte
verwondingen werd opgenomen. Direct
werden de doktoren Knip en Boers uit
Hoek van Holland gewaarschuwd.
Zij hebben den autobestuurder verbon
den, doch konden slechts den dood consta-
teoren bij den heer Hes.
De expeditieknecht is met den trein ver
der gegaan naar Rotterdam.
NED. HERV. KERK
Beroepen: Te Hierden, A. H. J. G. van
Voorthuizen te Wezep (G.).
Beroepen: Te Groot-Ammers, W. J.
van Lokhorst te Hilversum. Te Molenaars
graaf. cand. J. Batelaan te Bodegraven.
Beroepen: Te Oosternieland (toez.),
cand. D. Kramer te Berlikum.
Bedankt: Voor Oldenbroek, D. Th. Keek
te Staphorst.
CHR. GEREF. KERK
Tweetal: Te Bussum-Naarden, M. Baan
te Rijnsburg en W. Holtrop te Hilversum.
Beroepen: Te Doesburg, M. Baan te
Rijnsburg.
GEREF. KERKEN
Tweetal: Te Gameren, J. van Hoegee,
cand. te Utrecht en H. v. Twillert, cand. en
hulppred. te Beekbergen.
Aangenomen: Naar Amsterdam-West,
J. B. v. d. Sijs te Steemvijk.
GEREF. GEM.
Bedankt: Voor Tej-neuzen, M. Heikoop
te Utrecht.
AFSCHEID, BEVESTIGING, INTREDE
Ds. P. G. v. d. II0 0 f f hoopt 6 Dec a.s.
afscheid te nemen van de Geref. Kerk in
H.V. te Zaandam. Zijn intrede te Middel
burg is bepaald op 14 Dec. Bevestiger zal
zij n Dr. J. G. Geelkerken van Amster
dam; de bevestiging gaat 13 Dec. vooraf.
EVANGELINE BOOTH
Zaterdag is Evangeline Booth, generalis
simi van het Leger des Heils, haar wereld
tournee aangevangen. Zij zal Engelsch Indië,
Ceylon, Singapore, Ned.-Indië, China, Korea
en Japan bezoeken. In April zal zij via de
Ver. Staten van Amerika naar Londen terug-
keeiren.
DE UNIE-COLLECTE
Lijst 9:
Transport van lU«t 8 f 21.984 65
GrUpskerlc 126.115
Oldehov© 182.5U
Oldekerk 99.uu
Ee 82.15
Tünje 49.65
Koekange 54.10
Meppel 219.15
NfleveenKolderveen 45.51
AneGranisbergen 59.73
Wolfheze 78.42
Wük bü Duurstede 62.19
IJsselstein 133.18
Ainsterdam-C. en Z1.075.63
KoogZaandijk 112.66
Krommenie 109.35
Noord-Scharwoude 55.96
Gr. IJpolder 61.50
Barendreclit 225.50
Dirksland 93.55
Hoornaar 58.63
Tinte bjj Brielle 51.38
Waddinxveen 125.06
ZegwaardZoetermeer 162.52
Schoondüke 51..'>'8
Gcnderen 60.30
Totaal van 225 Locale comité's f 25.411.23
Feuilleton
21)
„O, neen", zei Gevers. „Ik speel ook een
weinig violoncel, en daar ik drie vrinden
heb, die van muziek houden, de een op do
fluit en de beide anderen op de viool, kun
nen we een heerlijk avondje hebben".
„En is u daartegen?' vroeg Elize.
„O, in 't geheel niet!" antwoordde de juf
frouw. „Ik ben er zelfs blij om. 't Is 'n aan
genante ontspanning voor mijn man, die
den ganschen dag op 't duffe stadhuis moet
zitten. Ik wou maar, dat ik wat meer van
de muziek wist. Ze is mij wat te boog; ik
kan er niet bij. Voor mijn man is 't alles.
Maar hij zweeft dan ook altijd in de hoogte,
zoodat ik, om hem te bezitten, gedurig naar
de laagte moet trekken; maar toch gaan wij
altijd samen, nu eens hoog, dan weer laag".
„Wel een gelukkig paar!" dacht Elize.
„Hoe heerlijk voor man en vrouw, zoo één
van geest te zijn!"
„U gaat zeker niet vee! uit?" vroeg zij.
„Och neen, mevrouw. Mijn goede man
dringt er altijd op aan, maar u begrijpt: ik
heb alle dagen mijn handen vol met naaien
en verstellen. Toch kan ik nog we! eens een
avond uitbreken en dan ga ik met Gevers
naar een voorlezing van Da Costa, De Liefde
en anderen. Dat vinden wij heerlijk. Zij
spreken zoo opwe'-' 'l, zoo leerzaam. Als
tnijn goede vader leefde, die zou zeker
genieten. Hij heeft in,, dikwijls verteld, dat
er in zijn tijd niets van dien aard was, bijna
Biets anders dan voorlezingen in het „Nut",
waarbij men in slaap viel".
Op dit oogenblik zag Elize Hanne terug
komen met Felix. Zij had onder het gesprek
de kleine Mina op den schoot genomen. Het
kind hield nog steeds den appel in haar
twee handjes en bood hem haar moeder of
juffrouw Gever3 aan. De laatste vond dit
toch zoo „snoezerig", dat ze de kleine op
nam en met haar naar het venster ging
„Wie komt daar?" vroeg zij, op Felix wij
zende, die de stoep was opgekomen.
„Dó! Da!" riep Mina en lachte.
Hanne had den huissleutel en kwam bin
nen. Felix had een prent gekregen en stoof
daarmee vroolijk de kamer in.
„Ma, kijk eens! Een groote prent! Een
groot beest! Een olifant!'
Nu eerst merkte hij het bezoek op en moest
ieder een handje geven
Mijnheer Gevers was opgestaan.
„t Spijt me wek mevrouw", zei hij, „maar
ik mag niet langer blijven. Ik moet nog een
en ander nazien, voordat ik vanavond aan
mijn werk kan gaan".
„En ik", voegde juffrouw Gevers er bij,
die de kleine Mina een dikken kus op (Te
wangen drukte en haar aan Elize toereikte,
„tk moet nog naar de keuken en verlang
zeer naar Eva. Zullen wij het genoegen heb
ben u spoedig eens bij ons te zien?"
„Zeer gaarne", antwoordde Elize! „maar
zoo heel spoedig zal het niet gebeuren. Ik
heb het voornemen, een dag of veertien
naar buiten te gaan met de kindereu; ik
wenschte mijn vader eens te bezoeken"
„Wat zult u daar genieten!" riep de juf
frouw uit. „Ik heb gehoord, dat 't in de
Achterhoek zoo heerlijk is".
„Dat is het", zei Elize. „U moest ook eens
uw best doen, een paar dagen uit te breken
en daarheen te gaan".
„Ach, lieve mevrouw, daar zal wel nooit
iets van komen. Wilt u wel gelooven, dat ik
nog nooit verder ben geweest dan Sloter-
dijk? En daar vond ik het al zoo mooi! Mijn
goede man, die altijd zoo hoog vliegt", dit
zeggende, keek ze hem lachend van ter zijde
aan „zegt, als ik soms spreek van uit de
stad gaan: „Wacht maar, wie weet wat je
man nog later wordt! En dan reizen we mis-
scliien héél de wereld door!"
Zij 'bukte zich thans tot Felix neer. De
kleine jongen had den appel van zijn zus in
't oog gekregen en draaide nu om haar heen
om een stukje.
„Wacht maar", zei ze tot hem, „als je met
mama of Hanne bij me komt, dan zul je een
grooten ajipel van me hebben, kijkzoo
groot!"
Felix sprong op van vreugde
„Mama", riep hij, zijn moeder bij de japon
trekkende. „Mama! Meenaar do juf
frouw!".
Elize beduidde hem, dat hij nog wat moest
wachten, cn iiet baar bezoekers do deur uit.
Nog lang bleef zij ze nastaren.
„Wat zijn dat lieve, gelukkige menschen".
fluisterde zij bij zichzelve. „Zoo hartelijk,
zoo blijmoedig, zoo eensgezind! Een glans
van blijdschap ligt er op hun gelaat. Zij zijn
natuurlijk en eenvoudig. Er is niets bijzon
ders aan hen te zien, behalve de blijmoe
dige opslag van 't oog. En wat houden zij
v*n muziek! En hoe vol verrukking spreken
zij over de toekomstige heerlijkheid, en
daarbij met zulk een zekerheid alsof zij die
reeds bezitten! Hoe'zijn ze toch daartoe ge
komen? 't Is voor mij een raadsel. Maar zou
dit onopgelost blijven? Mag ik de hoop niet
voeden, eenmaal dep sleutel daartoe te vin.
den?"
Voor het venster staande zij eenige
wolken, die langs den hemel dreven. Het
trok haar aandacht, dat er hooge en laage
wolken waren en dat de laatste veel sneller
voorbijdreven dan de eersten. Hierover na
denkende, herinnerde zij zich ergens gelezen
te hebben, dat liet ook zoo met de aardsche
en hemelsche dingen ging. 't Lagere gaat
snel voorbij en verdwijnt; 't hoogere houdt
langer stand. Aardsche lusten en begeerten
zijn als morgennevels, maar wat van God
komt en door ons gewenscht wordt, komt
langzaam maar zeker en houdt hart en oog
bezig.
Denzelfden avond zat Elize alleen in de
buiskamer. Felix sliep en Mina sluimerde
in haar wiegje, dat reeds te klein voor haar
begon te worden. Hanne had liet theegoed
binnengebracht en Elize wilde juist thee
zetten, toen zij het geratel hoorde van een
rijtuig, dat dan ook voor haar woning stil
hield. 1
Hanne liad het ook gehoord en zich ge
haast de deur te openen
„Is mevrouw thuis?" klonk het in de gang.
Elize herkende terstond de slem van juf
frouw Krimpen, die dan ook weldra binnen
trad en door de vrouw des huizes werd ver
welkomd.
„U zult zeker verbaasd zijn mij te zien",
begon juffrouw Krimpen; „maar ik zal u
spoedig de reden zeggen van mijn bezoek.
Derangeer ik u?"
„Niet in 't minst", antwoordde Elize. „Uw
bezoek is mij zelfs aangenaam. U ziet: ik
ben alleen. Wilt u niet hoed en doek af
doen?"
Ja neen ja ziet u", antwoordde
zij, terwijl zij zich naar den spiegel weftdde,
en daarin keek, „mijn krullen lijden er altijd
vanMaar als u 't goedvindt, dan
Nu ontdeed zij zich van hoed en doek en
zette haar krullen een weinig vast.
Elize had een stoel voor haar bij de tafel
gezet en bood haar de zitplaats aan. Maar
het duurde gcruimen tijd eerdat de juffrouw
goed en wel zat. Ongemanierd als zij was,
tot in het komische toe, nam zij links haar
japon op en schudde die heen en weer, als
of dat kleedingstuk een bed was, dat opge
maakt moest worden; toen zij eindelijk
plaats had genomen, schoof zij de redicule
van haar arm af en lei deze op tafel.
„Een kopje thee?" vroeg Elize, water op
gietende. 1
„Als ik u niet ontrief, gaarne, 'k Heb,
weliswaar, thuis al een kopje gedronken,
maar in de eenzaamheid smaakt het niet, en
daarom, ais 't u blieft".
„Suiker en melk?"
„Gewoon. Toen mijn broer Daniël nog
leefde, zei hij, dat suiker overdaad was;
maar nu ik zoo altijd alleen ben, verzoet ik
er mijn eenzaamheid mee".
Zij had intusschen haar redicule geopend
en er een paar boekjes uitgehaald.
„U zult u wel herinneren", zei ze, haar
krullen opheffende, „dat, toen wij 't is
lang geleden bij neef en nicht Hulsting
samen thee dronken, het gesprek kwam op
het Reveil, en er toen allerlei over heen en
weer is gepraat. Maar nu begin ik er zoó
langzaam achter te komen, zooals ik u
straks nog duidelijker hoop te vertellen. De
zer dagen echter zond mij iemand, dien
ik nog niet noemen tnag", voegde zij er, een
weinig blozende en de oogen neerslaande,
bij, „deze boekjes. Ik heb ze doorgebladerd
en er veel liefs in gevonden. Missdiien kan
ik er u mee dienen. Daarin wordt ook ver
teld, wat het Reveil befeelcent. Ik kan dat
zoo niet nazeggen, doch u moet het maar le
zen. Wilt u?"
„O, heel gaarne. Maar mag ik ze wat lang
houden? Ik ga denkelijk binnenkort naar
buiten".
„Heel goed boei goed, mevrouw. Als
mijn broer Daniël nog leefde, zou hij zeggen:
men moet njjmand bij het lezen haasten,
dan heeft hij er geen nut van. Nicht Hul
sting gaf mij oolc een hoek mee op dien
avond, toen ik dat ongeluk gehad heb. Her
innert u zich dat niet meer?"
„Neen, op 't oogenblik niet".
„Wel, mevrouw, op dien avond, foen ik
hij neef en nicht Hulsting thee kwam drin
ken, en ik gebracht werd met de „slee",
waarin die oude jufrouw een beroerte bad
gekregen. Mensch, ik ben er nog veralte-
reerd van, ais ik er over spreek. En nooit
nooit neen, nooit, krijgt men mij weer in
zoo n kast. Hetzelfde wat er toen met dis
oude juffrouw gebeurde, mocht mij dan ook
eens overkomen, en dan zou ik 't al mijn le
ven te verwijten hebben".
Elize bad moeite om niet uit te barsten
in lachen, daar juffrouw Krimpen iets zei,
wat onmogelijk was. Maar de juffrouw was
dan ook weer in haar oude zonde vervallen:
te spreken vóór te denken.
„Neen nooit weer in zoo'n „slee"!" her
haalde zij. „Maar om op mijn a propos te
rug te kamen! U weet: Ik ben altijd alleen
een eenzame juffrouw", ging zij voort, een
zucht Ioozende, „en als men in de eenzaam-
beid zit, komt men wel eens op vreemde
gedachten".
'(Wordt vervolgd);
i
