UIEN - PEEN LIBERTAS DRUKKERIJEN -róTAR^. A. H. VAM KREVELEN, Wiilebrordusplein 5, Telefoon 44769 - Rotterdam DECENTRALE PROEFTUIN ZATERt MAAS- EN SCHELDEBODE WOENSDAG 7 OCTOBER 1936 KERK EN SCHOOL UIT OOST-INDIE Ingezonden Stukken Advententien STUURT Uw AARDAPPELEN, GROENTEN en FRUIT DIRECT naar MAKELAAR JAC. KNOOP .-rve\jO°ji D^r-n1^ Heden nam de Heere plot seling tot Zich onzen ge liefden Broeder en Zwager, den Heer LEENDERT GIDEON in den ouderdom van bijna 75 jaar. M. GIDEON A. GIDEON-Onderwater J. VAN DER STELT- Gideon Middelliamis, 2 Oct. 1936 Heden overleed, na een langdurige ongesteldheid, onverwachts mijn geliefde Echtgenoot, onze Vader, Be huwd- en Grootvader CORNELIS RIDDER Echtgenoot van Arendje Vreeswijk in den ouderdom van 71 jaar jaar en 3 maanden. Wed. A. RIDDER— Vreeswijk J. C. GREVENSTUK— Ridder J. B. GREVENSTUK Dreischor: M. VAN DONGEN— Ridder MATH. VAN DONGEN J. PADMOS—Ridder M. J. PADMOS en Kleinkinderen Dirksland, 3 October 1936 Verzending naar Engelsche en Schotsche Markten aan SOLIDE VAKKUNDIGE VERKOOPFIR- MA's aldaar door: voor GOEREE en OVER- FLAKKEE te Middelharnis, (Langeweg) fs op eiken werkdag voor belangstellen den GRATIS toegankelijk. Desgewenscht geeft de tuin man alle inlichtingen die mochten worden verlangd. ROTTERDAM GOUDSCHE SINGEL 10S UTRECHT DRIFT 13 BOEK- COURANT- EN HANDELSDRUKKERIJEN Deze Cour ABONNE vooruit, eta AFZOND HET Het eenige 1 brengt, is de o dp contingents weer wat vrije Om te hooge neemt de regeq ook wel heffip den, terug. Wij zijn nool van dat ingrijjf werd er door pen om steun omdat men da verwachtte. Me den, doch de noodgedwongen Het een is et ander verbonde Dat uit oorz: maatregelen n worden, heeft zijds zal de res want door haai gedwongen woi treffen, welke naam voor de Wij voor ons lien waarop de lijk leven vrij toes-tapd zoo bl bevolking het s kan de overbei zooveel rnogeli.il De nadeelen straks wel in s Wij verwachtei eenigen tijd var zullen worden. Geve God orus heden onder he HET I Devaluatie is tenslotte alleen materieele. Veel erger is welke heden te heen grijpt. Wij behoeven het buitenland, of Fascistisch 1 Of op de ontaa Frankrijk, wam men wij hier o] Zeker is er I groote kern, wt welke zich op s stelt tegenover Doch de beg beginselen dei- Vaderland door oppervlakkig w Die vormen wij vooral in dt tevredenheid vt beginselen, met die gevaren m< hebben, want t gevaren welke lend groot. Denaturatie- op aardappe Belangen die te Zooals eenige ceerd, is vanaf heid weer open onder toezicht Organisatie te e<n toeslag te thans nog voor, regeling niet k( b.v. f 0.70 per koopen. terwijl afwacht en dan plus de voederv goed zijn distrii al,- hij de toesla De toeslag za gingen) bedrag! minstens nog g en verder voldi hoofdzaak de s< 2b Sept. t/m. 30 vanaf 1 Dec. 19 pei 100 kg; van 90 ct per 100 sumptie-aardapi 1937 t/m. 15 Juli in plaats van dragen f 1.50 gekeerd. De bepalingen denaturatie m NED. HERV. KERK Drietal: Te Veenendaal (vac. wijlen N. v. d. Snoek), W. L. Mulder te Hoevelaken, A. v. d. Kooy te Maarssen en L. Vroeginde- weij te Waddinxveen. Aangenomen: Naar Haskerhorne- Oudehaske, cand. P. A van Stempvoort te Apeldoorn. Naar Zweeloo, Drs J. R. J. Schut, cand. te Soesterberg. Bedankt: Voor Nieuwe Tonge, W. Deur te Renkum. Bedankt: Voor Gameren, K. van de Pol te Boven-Hardinxveld. GEREF GEM Tweetal: Te AagtekerkeOostkapelle, J Fraanje te Barneveld en M. Heikoop te Utrecht. Gemeentevergaderingen kunnen veel gezelliger zijn Het instituut gemeentevergadering staat nog steeds op de grens van bevrediging en onvoldaanheid. Ds. Couvée geeft in „fier leving" een ingrijpende verbetering ten beste: „Zóó als de kerk thans zulke vergaderin gen houdt, kunnen deze niet beantwoorden aan het doel. Zij zet de menschen in rijen achter elkaar, zoodat ze eikaars rug slechts zien, of laat ze als vijandige treinreizigers ieder in een hoek van de coupé, in onze kille, ieege kerkruimten zitten, ieder in den hoek van een bank, zoover mogelijk van el kaar en van meneer de voorzitter", om en kele uren te hooren praten, debatteeren, al les op een droogje om dan naar huis te gaan en zich te verbeelden een gemeente- vergadering te hebben gehad, waarbij men echter aan het eind zoo mogelijk nog kou der voor elkander is dan toen men binnen kwam. Waarom niet inplaats van de volstrekt voor dit doel ongeschikte holle kerkruimte een zaal gehuurd, waarin de leden vrij naar eigen keus aan tafeltjes plaats nemen? Men maakt reeds aanstonds of in de lange pauze kennis met elkaar, vooral de pas ingekomen nieuwe leden, en eet en drinkt iets met el kander en luistert nu niet weer, net als iederen Zondag, altijd maar weer naar den dominee, maar nu eens naar een korte in leiding door een der gemeenteleden, mat ruime gelegenheid tot bespreking over één of ander actueel onderwerp uit het kerke,- ijk of geestelijk leven; over kerkbouwstijl in don loop der eeuwen, of over een reis; wat muziek of zang van jonge menschen. Twee vergaderingen over het meer zakelijk-ker- kelijke leven, waarin de scriba en do voor zitter van de Commissie van Beheer een verslag over het afgeloopcn jaar geven, zou den meer saambindend werken dan al die armzalige surrogaten van jaarfeesten e.d." GIFTEN EN LEGATEN Het plaatselijk comité voor de Vrije Uni versiteit te Goes ontving van een meele vende zuster aldaar f 1000 voor de V. U. DE UNIE-COLLECTE Acht en vijftigste Jaarcollecte voor de Scholen met den Bijbel Lijst 4 Transport van lijst 3: Berg-um Berlikura Oenkerk Ooflterwolde (Fr.) Opeinde-Nijega Sondel Vries Ambt Vollenhove (St .Jansklooster) Heciel Kierden Amerongen Blauwkapel Drreberg-enRijsenburg- Amsterdam-Noord (Buiksloot) Heer Hugowaard Nederhorst den Berg 's-Gravendeel Hei- en Boeicop Geiderdo-rp Molenaarsgraaf Rijswijk (Z.-H.) Schiedam Strijen Voorburg: Serooslcerke 8.224.53 119.78 133.— 124.50 57.70 56.90 49.29 61.— 55.— 14.— 183.95 57.55 35.29 325.57 260.30 15.68 156.— 119.51 162.30 130.— 17.— 243.86 162.67 130.— 423.38 58.— Totaal van 100 Locale Comlté's 11.376.76 Mr J. HANGELBROEK, Secretaris van de Unie „Een School met dien Bijbel" Een heldhaftige vuurtorenwachter Strijd op leven en dood tegen vergiftige kwikdampen Noodseinen, waarop geen antwoord kwam Een van de meest tragische gevolgen van de aardbeving, die Koetaradja en omgeving geteisterd heeft, is eerst laat aan het licht gekomen, vertelt de „Sum. Post". Op het eiland Poeiau Bras, behoorende bij de eilandengroep ten noorden van Su matra, staat een eenzame vuurtoren. Een hoofdlichtwachter en eenige wachters wo nen met hun vrouwen en kinderen aan den voet ervan, vlak bij de oude vesting uit de dagen van Van Heutsz. Van deze vesting staan ïiu alleen nog maar de meters dikke muren. Nu is Poeiau Bras alleen nog belangrijk I week lang geleden hadden, maar tevens door zijn vuurtoren, die de schepen des nachts den weg moet wijzen in het moei lijke vaarwater vol met klippen en koraal riffen. Ook in den nacht van de aardbeving deed de vuurtoren zijn werk de wachters waren op hun post. Plots de aardschok, de boven ste installatie werd iets ontzet, maar het was reeds voldoende om wat kwik te laten ontsnappen aan het bij deze installatie be hoorende kwikreservoir. Dit kwik spatte uiteen in duizenden kleine deeltje-s en het was onmogelijk deze te verzamelen. De uit werking die kwik en kwikdampen op liet mcnschelijk lichaam hebben, behoeven wij niet nader te beschrijven; zij tasten de ademhalingsorganen en de nieren aan met alle gevolgen van dien. De wachter boven in den toren bleef zijn plicht doen. Het apparaat, dat automatisch de tusschenpoozen regelde, waarmre het waarschuwende licht over de zee flitste, werkte niet meer. liet hulptoestel, dat ech ter met de hand gedraaid moet worden, werd onmiddellijk in werking gesteld. De uitwerking van de kwikdampen maakte zich weldra merkbaar en de nood signalen werden geheschen. Deze nood signalen nu, konden door Sabangs haven meester van Sabang uit niet bemerkt wor den en hoe het komt dat deze noodsignalen gedurende 6 dagen ook niet bemerkt zijn door een van de pl.m. 12 dagelijks passee- rende schepen zal wel altijd een raadsel blijven. De vergiftigingsverschijnselen werden hoe langer hoe erger de wachters hieven op hun post, doodziek losten zij elkander af zes lange nachten door. Tot eindelijk de redding kwam. Zon dagmorgen 30 Augustus merkte een langsvarend Duitsch schip de S.O.S.- seinen bij den vuurtoren. Deze werden onmiddellijk doorgegeven aan den sein post te Sabang, die op zijn beurt weer onmiddellijk de autoriteiten waar schuwde. De Gouvernementsstoomer Sirius, die dien morgen met resident Jongejans aan boord te Sabang gearriveerd was en weer juist op het punt stond te vertrekken, zou naar Poeiau Bras varen om poolshoogte te nemen. Aan eventueele gevolgen van de een week geleden plaats gehad hebbende aardbeving kon men al niet meer denken. Wie kan de schrik en ontsteltenis be schrijven van de opvarenden van de Sirius toen zij tot de o-ntdekking kwamen, wat er gebeurd was. Een diep medelijden vervulde allen, toen men aanschouwde, wat dezo menschen een koesterde men een groote hoogachting voor de ongelooflijke plichtsbetrachting die deze menschen getoond hebben te bezitten. De zwaarst vergiftigden werden di rect aan boord van de Sirius genomen en naar Koetaradja gebracht, waar zij thans verpleegd worden. Of er levens gevaar bestaat, is nog niet te zeggen. Van Jan en een feest 01 de problemen van een Oranjeklant Het gebeurde in één der dorpen op Flak- kee, dat de gemeentenaren plannen maak ten om de vorstelijke verloving van H.K.H. Prinses Juliana met Z.H. Prins Bernhard van LippeBiesterfeld op een waardige wijze ie vieren. Dus werden door de feest- vereenigingen vergaderingen gehouden, al waar men het natuurlijk nooit eens kon worden, maar die toch uiteindelijk tot re sultaat hadden, dat op dien en dien dag een waardig oranjefeest gehouden zou worden. Ondanks het verschil van meening op de vooraf gehouden vergaderingen, bleek toch dat alle burgers medewerkten om een op en top oranjefeest te houden en vooral de laatste dagen was het overal tot diep in den nacht een getimmer van jewelste en hadden de winkeliers in oranjedoek. vlag gen en sjerpen, de grossiers in lampions en oranjespeldjes, het overmatig druk. Op die bewuste dag dan maakten allen zich reeds vroeg op om bij de inleiding van het feest te zijn, en en ook Jan, een echte Flakkeesche jongen met een hart vol oranjetrouw, stak de vlag uit en een speld je op z'n jas en haastte zich eveneens naar buiten. Het plaalsel'ik muziekcorps had reeds heel hoog een oede plaats ingenomen om toch vooral ieder te laten hooren, zelfs de mensrhen op >len akker, dat het vandaag een oranjedag zou worden en toen in plechtige tonen het Wilhelmus over de luisteraars klonk, toen zong ook Jan uit volle borst mede en was er blijdschap in z'n hart over het Oranjehuis en blijdschap over deze mooie dag welke een dag van oranje beloofde te worden. En voldaan ging Jan naar huis om een kop koffie en vertelde z'n moeder van dat mooie begin, van die mooie melodie met die mooie woorden, geklonken ver over Flakkee, en van die velen welke daar reeds waren getooid met oranje. Op bet programma stond nu: optocht der schoolkinderen en zanghulcle voor het ge meentehuis, iets wat Jan niet graag zou missen, dus zocht hij zich een goed plaatsje daar, waar de optocht voorbij zou komeu en vanwaar hij ook de zanghijlde goed zou kunnen hooren. En jawel, daal- kwamen ze, de muziek erbij en lustig speelden de muzi kanten van „Piet Hein" en „In naam van Oranje" en de schooljeugd zong mede met glundere gezichtjes en hooge stemmetjes die oude Ilollandsche versjes, zoo eenvou dig en toch ook zoo dierbaar. Doch ook de ouderen deden mee met zware stemmen en vergaten zorgen en tijd, want het was feest, feest voor do kleuters, feest voor de ouders, een feest voor Oranje. Toen sprak de burgemeester tot allen, over de blijdschap bij dit gebeuren, over de verknochtheid aan Oranje en over de waar dige, ongedwongen en spontane manier waarop men zou feesten, zoodat men zou zeggen: dit is een feest, een feest Oranje waardig. En wederom ging Jan naar huis. nu om te eten en vertelde hij z'n moeder van die heldere kinderstemmetjes, van die mooie woorden van den burgemester, die bij velen een traan naar voren bracht toen hij sprak over de rouw in ons Vorstenhuis en ver- telde hij ook van de feeststemming bij al die oude vaderlandsche liedjes, gespeeld door de muziek en hij was blij, want het was een echt Oranjefeest, een feest naar z'n zin. Vlug eten en weer weg, want nu zou het mooiste komen van alles, de optocht mot praalwagens en andere versierde voertui gen. Daar mocht hij niets van missen, dat zou weer iets anders zijn dan een Oranje- liedje gezongen door kinderen, dat zou iets zijn door groote menschen gemaakt ter eere van de vorstelijke verloving, dat kon op alle mogelijke manieren worden uitge beeld. En Jan stond vooraan, liet zich niet van z'n plaats dringen en keek en keek. en jawel, daar kwam de stoet. Vooraan versierde fietsen als vliegma chines. booten enz., met veel oranje en vlaggen, leuk met die jongens en meisjes en dan wagens, hoog en laag, getrokken door paarden, door menschen, auto's, red dingboot, haast te veel om op te noemen, mooi, vol kleur, vol afwisseling. Maar Jan met z'n oran.iehart, 's morgens zoo vol gloed, zoo vol oranjevuur, liep nu peinzend naar een andere plaats om het nogmaals te zien en keek weer, zag weer al die kleur, die bonte sehakeering, maar tevreden was hij niet, want wat hij zag was zoo heel anders dan hij venvacht had. Kijk. daar kwam het weer. De muziek sp-eide „Wij willen Holland houden" en een groote auto met jeneverkruiken en flesschen ging voorbij en Jan begreep maar niet. wat dat nou met Oranje te maken bad bij zou b.v. bij zoo'n wagen laten spe Ion van „geef me nog een druppie". Dan een wagon met een bruidspaar -i bruids meisjes, waarbij stond „oD eigen atelier vervaardigd", een wagen met een fietsen maker, een luxe auto-verhuur-reclame, een wagentje met brillen en dan nog-sportwa gens, van voetbal-, gym-, zwem- en andere vereenigingen, een wagen met meisjes in rood-wit-blauw, trappend aan een naaima chine en ook nog een wagen met het Ne- derlandsch wapen, een oranjezon, schijnend over een Hollandsch landschap en waarop stond: „Nieuwe glorie, nieuwe band, Oranje over stad en land". En steeds speelde de muziek Wien Neerlands Bioed en al dia andere liedjes. En Jan vond het mooi, ieder vond het mooi, hij was zoo lang die optocht, je zag steeds iets anders, dan moest je lachen, dan weer was het zoo grootsch, zoo één geheel, maar tevreden was hij niet. Eerst dacht hij, dat dit kwam omdat hij nog wat miste, Jan zag b.v. geen wagens van van Nelle of van Albert Hein of van de Gruyter, maar dat was het toch niet. want de optocht was lang genoeg. „Of", vroeg hij zich af, „zon het komen omdat de muziek in 't geheel niet speelt van „Asperine kan niet hinde ren" en dergelijke versjes?,, maar dat kon toch ook niet, want hij vond die muziek 's morgens juist zoo mooi .Tan liep er aan vast, hij wist het niet, maar tevreden was hij niet. En wederom ging Jan naar huis, ging stil zitten en luisterde nu naar z'n moeder, die had de optocht ook voorbij zien komen en die vond het dan wat mooi, al die witte jongens en meisjes die oude vrouwtjes en groote wagens en dan, zoo lang, zóó lang. 's Avonds keek Jan naar de lampion-op tocht, dat was mooi, dat was weer Oranje. De andere dag hoorde Jan dat er ook nog heeren geloopen hadden om prijzen te ge ven aan de mooiste groepen of wagens en toon hoorde hij dat ze haast allen een prijs hadden. ..op eigen atelier vervaardigd", de sportwagens, dat brillenwagentje en nog anderen, die auto met die oraniezon over stad en land, was er niet bij. Toen nam Jan zich voor naar de man van die auto toe te gaan en te zeggen dat hij die wagen niet moest afbreken, maar bewaren tot er een reclame-optocht gehouden werd. want wanneer dan diezelfde heeren prijzen zou den geven, zou die auto beslist een prijs krijgen. Achteraf bekeken kon Jan die zaken- menschen niet kwalijk nemen dat zij van zoo'n gelegenheid gebruik maakten, zij za ten toch ook op kosten en lasten maar Jan had nu eenmaal gedacht die dag meer Oranjezin te zien en niet „Vraagt steeds" en „alleen bij ons" enz.; temeer waar hij ook nog hoorde, dat andere groote zaken zelfs op verzoek niet deelnamen, omdat huns inziens, dit bij zulk een gelegenheid niet thuis hoorde. ORANJEKLANT Verkoopplaats 5 de Havre, op de Centrale Markt, Jan van Galenstraat, AMSTERDAM, KANTOOR: DA COSTASTRAAT 16, Telefoon 81431 Uitsluitend Commissie verkoop, direct na verkoop afrekening en kassa bij Uw Bankier of op de Rijksgiro. Verzoeke afzendingen vooruit te melden. Te spreken per telefoon van 12 uur en van 67 uur. Brandende Voeten, dik van de pijn, schrijnende teenen, voetkwaal-venijn. Er is maar één middel, dat U verlost, en dat maar achtenveertig cen ten kost: 't Bruisend Voetbad: Trannósan zijn naam, Heerlijk verkwikt en verfrischt het, Groot is zijn faam Trannósan Bruisend Voetbad uit 15 minerale badzouten. Rol voor 6 baden Arme Voet, die lijden moet, transpi- xeerend, opgezet, dik en lastig; de pijn steekt fel, maar Trannósan helpt snel en wel. wij zullen het wel in orde I maken T-302-F Zuster Nel Trannósan is een vinding van den vermaarden Oosten- rijkschen Professor Dr. Polland uit Graz. Trannósan is in dagelijksch gebruik bij alle sportvereenigingen, wandelclubs, voetbalclubs, athletiek-vereenigingen en wordt door doctoren en trainers voorgeschreven. Trannósan Company Rotterdam (Hoofdkantoor) Batavia Bonden Parijs Brussel Zurich Curacao Maar met Trannósan Remedy bent U die lastposten in 2 dagen kwijt Likdoorns, eelt en harde huid, steken U, U gilt het uit. Waarom toch zoo'n pijn te lijden, als er Trannósan bestaat. Eén Remédy op de teenen, één Remédy op den voet, dan komt het van zelf in orde, Trannósan helpt snel en goed. Trannósan Likdoorn Remedy voor 8 toepas- singen, met Gratis Voetbad en Garantie **8

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1936 | | pagina 4