UIEN - PEEN
LIBERTAS
DRUKKERIJEN
-róTAR^.
A. H. VAM KREVELEN,
Wiilebrordusplein 5,
Telefoon 44769 - Rotterdam
DECENTRALE PROEFTUIN
ZATERt
MAAS- EN SCHELDEBODE
WOENSDAG 7 OCTOBER 1936
KERK EN SCHOOL
UIT OOST-INDIE
Ingezonden Stukken
Advententien
STUURT Uw
AARDAPPELEN, GROENTEN en FRUIT
DIRECT
naar MAKELAAR JAC. KNOOP
.-rve\jO°ji D^r-n1^
Heden nam de Heere plot
seling tot Zich onzen ge
liefden Broeder en Zwager,
den Heer
LEENDERT GIDEON
in den ouderdom van bijna
75 jaar.
M. GIDEON
A. GIDEON-Onderwater
J. VAN DER STELT-
Gideon
Middelliamis, 2 Oct. 1936
Heden overleed, na een
langdurige ongesteldheid,
onverwachts mijn geliefde
Echtgenoot, onze Vader, Be
huwd- en Grootvader
CORNELIS RIDDER
Echtgenoot van
Arendje Vreeswijk
in den ouderdom van 71 jaar
jaar en 3 maanden.
Wed. A. RIDDER—
Vreeswijk
J. C. GREVENSTUK—
Ridder
J. B. GREVENSTUK
Dreischor:
M. VAN DONGEN—
Ridder
MATH. VAN DONGEN
J. PADMOS—Ridder
M. J. PADMOS
en Kleinkinderen
Dirksland, 3 October 1936
Verzending naar Engelsche en
Schotsche Markten aan SOLIDE
VAKKUNDIGE VERKOOPFIR-
MA's aldaar door:
voor GOEREE en OVER-
FLAKKEE te Middelharnis,
(Langeweg) fs op eiken
werkdag voor belangstellen
den GRATIS toegankelijk.
Desgewenscht geeft de tuin
man alle inlichtingen die
mochten worden verlangd.
ROTTERDAM
GOUDSCHE SINGEL 10S
UTRECHT
DRIFT 13
BOEK- COURANT- EN HANDELSDRUKKERIJEN
Deze Cour
ABONNE
vooruit, eta
AFZOND
HET
Het eenige 1
brengt, is de o
dp contingents
weer wat vrije
Om te hooge
neemt de regeq
ook wel heffip
den, terug.
Wij zijn nool
van dat ingrijjf
werd er door
pen om steun
omdat men da
verwachtte. Me
den, doch de
noodgedwongen
Het een is et
ander verbonde
Dat uit oorz:
maatregelen n
worden, heeft
zijds zal de res
want door haai
gedwongen woi
treffen, welke
naam voor de
Wij voor ons
lien waarop de
lijk leven vrij
toes-tapd zoo bl
bevolking het s
kan de overbei
zooveel rnogeli.il
De nadeelen
straks wel in s
Wij verwachtei
eenigen tijd var
zullen worden.
Geve God orus
heden onder he
HET I
Devaluatie is
tenslotte alleen
materieele.
Veel erger is
welke heden te
heen grijpt.
Wij behoeven
het buitenland,
of Fascistisch 1
Of op de ontaa
Frankrijk, wam
men wij hier o]
Zeker is er I
groote kern, wt
welke zich op s
stelt tegenover
Doch de beg
beginselen dei-
Vaderland door
oppervlakkig w
Die vormen
wij vooral in dt
tevredenheid vt
beginselen, met
die gevaren m<
hebben, want t
gevaren welke
lend groot.
Denaturatie-
op aardappe
Belangen die te
Zooals eenige
ceerd, is vanaf
heid weer open
onder toezicht
Organisatie te
e<n toeslag te
thans nog voor,
regeling niet k(
b.v. f 0.70 per
koopen. terwijl
afwacht en dan
plus de voederv
goed zijn distrii
al,- hij de toesla
De toeslag za
gingen) bedrag!
minstens nog g
en verder voldi
hoofdzaak de s<
2b Sept. t/m. 30
vanaf 1 Dec. 19
pei 100 kg; van
90 ct per 100
sumptie-aardapi
1937 t/m. 15 Juli
in plaats van
dragen f 1.50
gekeerd.
De bepalingen
denaturatie m
NED. HERV. KERK
Drietal: Te Veenendaal (vac. wijlen N.
v. d. Snoek), W. L. Mulder te Hoevelaken,
A. v. d. Kooy te Maarssen en L. Vroeginde-
weij te Waddinxveen.
Aangenomen: Naar Haskerhorne-
Oudehaske, cand. P. A van Stempvoort te
Apeldoorn. Naar Zweeloo, Drs J. R. J. Schut,
cand. te Soesterberg.
Bedankt: Voor Nieuwe Tonge, W. Deur
te Renkum.
Bedankt: Voor Gameren, K. van de
Pol te Boven-Hardinxveld.
GEREF GEM
Tweetal: Te AagtekerkeOostkapelle,
J Fraanje te Barneveld en M. Heikoop te
Utrecht.
Gemeentevergaderingen
kunnen veel gezelliger zijn
Het instituut gemeentevergadering staat
nog steeds op de grens van bevrediging en
onvoldaanheid. Ds. Couvée geeft in „fier
leving" een ingrijpende verbetering ten
beste:
„Zóó als de kerk thans zulke vergaderin
gen houdt, kunnen deze niet beantwoorden
aan het doel. Zij zet de menschen in rijen
achter elkaar, zoodat ze eikaars rug slechts
zien, of laat ze als vijandige treinreizigers
ieder in een hoek van de coupé, in onze
kille, ieege kerkruimten zitten, ieder in den
hoek van een bank, zoover mogelijk van el
kaar en van meneer de voorzitter", om en
kele uren te hooren praten, debatteeren, al
les op een droogje om dan naar huis te
gaan en zich te verbeelden een gemeente-
vergadering te hebben gehad, waarbij men
echter aan het eind zoo mogelijk nog kou
der voor elkander is dan toen men binnen
kwam.
Waarom niet inplaats van de volstrekt
voor dit doel ongeschikte holle kerkruimte
een zaal gehuurd, waarin de leden vrij naar
eigen keus aan tafeltjes plaats nemen? Men
maakt reeds aanstonds of in de lange pauze
kennis met elkaar, vooral de pas ingekomen
nieuwe leden, en eet en drinkt iets met el
kander en luistert nu niet weer, net als
iederen Zondag, altijd maar weer naar den
dominee, maar nu eens naar een korte in
leiding door een der gemeenteleden, mat
ruime gelegenheid tot bespreking over één
of ander actueel onderwerp uit het kerke,-
ijk of geestelijk leven; over kerkbouwstijl in
don loop der eeuwen, of over een reis; wat
muziek of zang van jonge menschen. Twee
vergaderingen over het meer zakelijk-ker-
kelijke leven, waarin de scriba en do voor
zitter van de Commissie van Beheer een
verslag over het afgeloopcn jaar geven, zou
den meer saambindend werken dan al die
armzalige surrogaten van jaarfeesten e.d."
GIFTEN EN LEGATEN
Het plaatselijk comité voor de Vrije Uni
versiteit te Goes ontving van een meele
vende zuster aldaar f 1000 voor de V. U.
DE UNIE-COLLECTE
Acht en vijftigste Jaarcollecte
voor de Scholen met den Bijbel
Lijst 4
Transport van lijst 3:
Berg-um
Berlikura
Oenkerk
Ooflterwolde (Fr.)
Opeinde-Nijega
Sondel
Vries
Ambt Vollenhove (St .Jansklooster)
Heciel
Kierden
Amerongen
Blauwkapel
Drreberg-enRijsenburg-
Amsterdam-Noord (Buiksloot)
Heer Hugowaard
Nederhorst den Berg
's-Gravendeel
Hei- en Boeicop
Geiderdo-rp
Molenaarsgraaf
Rijswijk (Z.-H.)
Schiedam
Strijen
Voorburg:
Serooslcerke
8.224.53
119.78
133.—
124.50
57.70
56.90
49.29
61.—
55.—
14.—
183.95
57.55
35.29
325.57
260.30
15.68
156.—
119.51
162.30
130.—
17.—
243.86
162.67
130.—
423.38
58.—
Totaal van 100 Locale Comlté's 11.376.76
Mr J. HANGELBROEK,
Secretaris van de Unie
„Een School met dien Bijbel"
Een heldhaftige vuurtorenwachter
Strijd op leven en dood tegen
vergiftige kwikdampen
Noodseinen, waarop geen antwoord kwam
Een van de meest tragische gevolgen van
de aardbeving, die Koetaradja en omgeving
geteisterd heeft, is eerst laat aan het licht
gekomen, vertelt de „Sum. Post".
Op het eiland Poeiau Bras, behoorende
bij de eilandengroep ten noorden van Su
matra, staat een eenzame vuurtoren. Een
hoofdlichtwachter en eenige wachters wo
nen met hun vrouwen en kinderen aan den
voet ervan, vlak bij de oude vesting uit
de dagen van Van Heutsz. Van deze vesting
staan ïiu alleen nog maar de meters dikke
muren.
Nu is Poeiau Bras alleen nog belangrijk I week lang geleden hadden, maar tevens
door zijn vuurtoren, die de schepen des
nachts den weg moet wijzen in het moei
lijke vaarwater vol met klippen en koraal
riffen.
Ook in den nacht van de aardbeving deed
de vuurtoren zijn werk de wachters waren
op hun post. Plots de aardschok, de boven
ste installatie werd iets ontzet, maar het
was reeds voldoende om wat kwik te laten
ontsnappen aan het bij deze installatie be
hoorende kwikreservoir. Dit kwik spatte
uiteen in duizenden kleine deeltje-s en het
was onmogelijk deze te verzamelen. De uit
werking die kwik en kwikdampen op liet
mcnschelijk lichaam hebben, behoeven wij
niet nader te beschrijven; zij tasten de
ademhalingsorganen en de nieren aan met
alle gevolgen van dien.
De wachter boven in den toren bleef zijn
plicht doen. Het apparaat, dat automatisch
de tusschenpoozen regelde, waarmre het
waarschuwende licht over de zee flitste,
werkte niet meer. liet hulptoestel, dat ech
ter met de hand gedraaid moet worden,
werd onmiddellijk in werking gesteld.
De uitwerking van de kwikdampen
maakte zich weldra merkbaar en de nood
signalen werden geheschen. Deze nood
signalen nu, konden door Sabangs haven
meester van Sabang uit niet bemerkt wor
den en hoe het komt dat deze noodsignalen
gedurende 6 dagen ook niet bemerkt zijn
door een van de pl.m. 12 dagelijks passee-
rende schepen zal wel altijd een raadsel
blijven.
De vergiftigingsverschijnselen werden
hoe langer hoe erger de wachters
hieven op hun post, doodziek losten zij
elkander af zes lange nachten door.
Tot eindelijk de redding kwam. Zon
dagmorgen 30 Augustus merkte een
langsvarend Duitsch schip de S.O.S.-
seinen bij den vuurtoren. Deze werden
onmiddellijk doorgegeven aan den sein
post te Sabang, die op zijn beurt weer
onmiddellijk de autoriteiten waar
schuwde.
De Gouvernementsstoomer Sirius, die
dien morgen met resident Jongejans aan
boord te Sabang gearriveerd was en weer
juist op het punt stond te vertrekken, zou
naar Poeiau Bras varen om poolshoogte te
nemen. Aan eventueele gevolgen van de
een week geleden plaats gehad hebbende
aardbeving kon men al niet meer denken.
Wie kan de schrik en ontsteltenis be
schrijven van de opvarenden van de Sirius
toen zij tot de o-ntdekking kwamen, wat er
gebeurd was.
Een diep medelijden vervulde allen, toen
men aanschouwde, wat dezo menschen een
koesterde men een groote hoogachting voor
de ongelooflijke plichtsbetrachting die deze
menschen getoond hebben te bezitten.
De zwaarst vergiftigden werden di
rect aan boord van de Sirius genomen
en naar Koetaradja gebracht, waar zij
thans verpleegd worden. Of er levens
gevaar bestaat, is nog niet te zeggen.
Van Jan en een feest
01 de problemen van een Oranjeklant
Het gebeurde in één der dorpen op Flak-
kee, dat de gemeentenaren plannen maak
ten om de vorstelijke verloving van H.K.H.
Prinses Juliana met Z.H. Prins Bernhard
van LippeBiesterfeld op een waardige
wijze ie vieren. Dus werden door de feest-
vereenigingen vergaderingen gehouden, al
waar men het natuurlijk nooit eens kon
worden, maar die toch uiteindelijk tot re
sultaat hadden, dat op dien en dien dag
een waardig oranjefeest gehouden zou
worden.
Ondanks het verschil van meening op de
vooraf gehouden vergaderingen, bleek toch
dat alle burgers medewerkten om een op
en top oranjefeest te houden en vooral de
laatste dagen was het overal tot diep in
den nacht een getimmer van jewelste en
hadden de winkeliers in oranjedoek. vlag
gen en sjerpen, de grossiers in lampions
en oranjespeldjes, het overmatig druk.
Op die bewuste dag dan maakten allen
zich reeds vroeg op om bij de inleiding
van het feest te zijn, en en ook Jan, een
echte Flakkeesche jongen met een hart vol
oranjetrouw, stak de vlag uit en een speld
je op z'n jas en haastte zich eveneens naar
buiten.
Het plaalsel'ik muziekcorps had reeds
heel hoog een oede plaats ingenomen om
toch vooral ieder te laten hooren, zelfs de
mensrhen op >len akker, dat het vandaag
een oranjedag zou worden en toen in
plechtige tonen het Wilhelmus over de
luisteraars klonk, toen zong ook Jan uit
volle borst mede en was er blijdschap in
z'n hart over het Oranjehuis en blijdschap
over deze mooie dag welke een dag van
oranje beloofde te worden.
En voldaan ging Jan naar huis om een
kop koffie en vertelde z'n moeder van dat
mooie begin, van die mooie melodie met
die mooie woorden, geklonken ver over
Flakkee, en van die velen welke daar reeds
waren getooid met oranje.
Op bet programma stond nu: optocht der
schoolkinderen en zanghulcle voor het ge
meentehuis, iets wat Jan niet graag zou
missen, dus zocht hij zich een goed plaatsje
daar, waar de optocht voorbij zou komeu
en vanwaar hij ook de zanghijlde goed zou
kunnen hooren. En jawel, daal- kwamen ze,
de muziek erbij en lustig speelden de muzi
kanten van „Piet Hein" en „In naam van
Oranje" en de schooljeugd zong mede met
glundere gezichtjes en hooge stemmetjes
die oude Ilollandsche versjes, zoo eenvou
dig en toch ook zoo dierbaar.
Doch ook de ouderen deden mee met
zware stemmen en vergaten zorgen en tijd,
want het was feest, feest voor do kleuters,
feest voor de ouders, een feest voor Oranje.
Toen sprak de burgemeester tot allen,
over de blijdschap bij dit gebeuren, over de
verknochtheid aan Oranje en over de waar
dige, ongedwongen en spontane manier
waarop men zou feesten, zoodat men zou
zeggen: dit is een feest, een feest Oranje
waardig.
En wederom ging Jan naar huis. nu om
te eten en vertelde hij z'n moeder van die
heldere kinderstemmetjes, van die mooie
woorden van den burgemester, die bij velen
een traan naar voren bracht toen hij sprak
over de rouw in ons Vorstenhuis en ver-
telde hij ook van de feeststemming bij al
die oude vaderlandsche liedjes, gespeeld
door de muziek en hij was blij, want het
was een echt Oranjefeest, een feest naar z'n
zin.
Vlug eten en weer weg, want nu zou het
mooiste komen van alles, de optocht mot
praalwagens en andere versierde voertui
gen. Daar mocht hij niets van missen, dat
zou weer iets anders zijn dan een Oranje-
liedje gezongen door kinderen, dat zou iets
zijn door groote menschen gemaakt ter
eere van de vorstelijke verloving, dat kon
op alle mogelijke manieren worden uitge
beeld. En Jan stond vooraan, liet zich niet
van z'n plaats dringen en keek en keek. en
jawel, daar kwam de stoet.
Vooraan versierde fietsen als vliegma
chines. booten enz., met veel oranje en
vlaggen, leuk met die jongens en meisjes
en dan wagens, hoog en laag, getrokken
door paarden, door menschen, auto's, red
dingboot, haast te veel om op te noemen,
mooi, vol kleur, vol afwisseling.
Maar Jan met z'n oran.iehart, 's morgens
zoo vol gloed, zoo vol oranjevuur, liep nu
peinzend naar een andere plaats om het
nogmaals te zien en keek weer, zag weer
al die kleur, die bonte sehakeering, maar
tevreden was hij niet, want wat hij zag was
zoo heel anders dan hij venvacht had.
Kijk. daar kwam het weer. De muziek
sp-eide „Wij willen Holland houden" en
een groote auto met jeneverkruiken en
flesschen ging voorbij en Jan begreep maar
niet. wat dat nou met Oranje te maken
bad bij zou b.v. bij zoo'n wagen laten spe
Ion van „geef me nog een druppie". Dan
een wagon met een bruidspaar -i bruids
meisjes, waarbij stond „oD eigen atelier
vervaardigd", een wagen met een fietsen
maker, een luxe auto-verhuur-reclame, een
wagentje met brillen en dan nog-sportwa
gens, van voetbal-, gym-, zwem- en andere
vereenigingen, een wagen met meisjes in
rood-wit-blauw, trappend aan een naaima
chine en ook nog een wagen met het Ne-
derlandsch wapen, een oranjezon, schijnend
over een Hollandsch landschap en waarop
stond: „Nieuwe glorie, nieuwe band, Oranje
over stad en land". En steeds speelde de
muziek Wien Neerlands Bioed en al dia
andere liedjes.
En Jan vond het mooi, ieder vond het
mooi, hij was zoo lang die optocht, je zag
steeds iets anders, dan moest je lachen, dan
weer was het zoo grootsch, zoo één geheel,
maar tevreden was hij niet. Eerst dacht hij,
dat dit kwam omdat hij nog wat miste,
Jan zag b.v. geen wagens van van Nelle of
van Albert Hein of van de Gruyter, maar
dat was het toch niet. want de optocht was
lang genoeg. „Of", vroeg hij zich af, „zon
het komen omdat de muziek in 't geheel
niet speelt van „Asperine kan niet hinde
ren" en dergelijke versjes?,, maar dat kon
toch ook niet, want hij vond die muziek
's morgens juist zoo mooi
.Tan liep er aan vast, hij wist het niet,
maar tevreden was hij niet.
En wederom ging Jan naar huis, ging stil
zitten en luisterde nu naar z'n moeder, die
had de optocht ook voorbij zien komen en
die vond het dan wat mooi, al die witte
jongens en meisjes die oude vrouwtjes en
groote wagens en dan, zoo lang, zóó lang.
's Avonds keek Jan naar de lampion-op
tocht, dat was mooi, dat was weer Oranje.
De andere dag hoorde Jan dat er ook nog
heeren geloopen hadden om prijzen te ge
ven aan de mooiste groepen of wagens en
toon hoorde hij dat ze haast allen een prijs
hadden. ..op eigen atelier vervaardigd",
de sportwagens, dat brillenwagentje en nog
anderen, die auto met die oraniezon over
stad en land, was er niet bij. Toen nam
Jan zich voor naar de man van die auto
toe te gaan en te zeggen dat hij die wagen
niet moest afbreken, maar bewaren tot er
een reclame-optocht gehouden werd. want
wanneer dan diezelfde heeren prijzen zou
den geven, zou die auto beslist een prijs
krijgen.
Achteraf bekeken kon Jan die zaken-
menschen niet kwalijk nemen dat zij van
zoo'n gelegenheid gebruik maakten, zij za
ten toch ook op kosten en lasten maar Jan
had nu eenmaal gedacht die dag meer
Oranjezin te zien en niet „Vraagt steeds"
en „alleen bij ons" enz.; temeer waar hij
ook nog hoorde, dat andere groote zaken
zelfs op verzoek niet deelnamen, omdat
huns inziens, dit bij zulk een gelegenheid
niet thuis hoorde.
ORANJEKLANT
Verkoopplaats 5 de Havre, op de Centrale Markt,
Jan van Galenstraat, AMSTERDAM,
KANTOOR: DA COSTASTRAAT 16, Telefoon 81431
Uitsluitend Commissie verkoop, direct na verkoop afrekening en
kassa bij Uw Bankier of op de Rijksgiro. Verzoeke afzendingen
vooruit te melden. Te spreken per telefoon van 12 uur en van
67 uur.
Brandende Voeten, dik van de pijn, schrijnende
teenen, voetkwaal-venijn. Er is maar één middel,
dat U verlost, en dat maar achtenveertig cen
ten kost: 't Bruisend Voetbad: Trannósan zijn
naam, Heerlijk verkwikt en verfrischt het,
Groot is zijn faam
Trannósan Bruisend Voetbad uit 15 minerale
badzouten. Rol voor 6 baden
Arme Voet, die lijden moet, transpi-
xeerend, opgezet, dik en lastig; de
pijn steekt fel, maar Trannósan helpt
snel en wel.
wij zullen
het wel in
orde
I maken
T-302-F
Zuster Nel
Trannósan is een vinding van den vermaarden Oosten-
rijkschen Professor Dr. Polland uit Graz. Trannósan
is in dagelijksch gebruik bij alle sportvereenigingen,
wandelclubs, voetbalclubs, athletiek-vereenigingen
en wordt door doctoren en trainers voorgeschreven.
Trannósan Company Rotterdam (Hoofdkantoor)
Batavia Bonden Parijs Brussel Zurich Curacao
Maar met Trannósan Remedy
bent U die lastposten in 2 dagen kwijt
Likdoorns, eelt en harde huid, steken U, U gilt
het uit. Waarom toch zoo'n pijn te lijden, als
er Trannósan bestaat. Eén Remédy op de teenen,
één Remédy op den voet, dan komt het van
zelf in orde, Trannósan helpt snel en goed.
Trannósan Likdoorn Remedy voor 8 toepas-
singen, met Gratis Voetbad en Garantie **8