VOOR VROUW EN KIND
MAAS- en scheldebode
ZATERDAG 8 AUGUSTUS 1936
geworden
ZONDIGEN
TOT
Zoo werd de eeredienst ten slotte niets
WEEKOVERZICHT
BINNENLAND
BUITENLAND
BOND VAN
CHR. GEREF. J.V,
KERK EN SCHOOL
VOOR DE VROUW
VOORDE
ZONDAG
Omdat Efraïm de altaren verme
nigvuldigd heeft tot zondigen, zoo
zijn hem de altaren geworden tot
zondigen,
Hosea 8XI.
In de zonde werkt een drijfkracht, die
den zondaar ten slotte te machtig wordt,
en hem brengt tot wat hijzelf van te
voren nooit vermoed had nog eens te
zullen doen.
Eerst schijnt hem de zonde een spel,
dat hij kan staken wanneer hij maar wil.
Hij neemt zich stellig voor, er niet te ver
in te gaan. Hij kiest zich op dien weg
een grenspaal uit. waarbij hij zichzelf
belooft te zullen terugkeeren. Maar een
maal bij die grenspaal aangeland, gaat
hij nog wat verder. Totdat er ten slotte
niets meer is, wat hem nog weerhoudt.
Zoo ging het in de oorlogsjaren met de
winstmakers. En menig huisgezin zucht
nog onder de naween, die het verlaten
van het pad der eerlijkheid veroor
zaakte.
Zoo gaat het met den dronkaard, met
den slaaf der onkuischheid. Zoo gaat het
jnet iederen zondaar.
En gelijk het met mensdien gaat, zoo
gaat het ook met volkeren.
Dat is het, wat Hosea over het tien-
stammenrijk uitspreekt: Dewijl Efraim
de altaren vermenigvuldigd heeft tot
zondigen, zoo zijn hem de altaren ge
worden tot zondigen.
Het was de zonde van Jerobeam, den
zoon van Nebat, die zondigde en Israël
zondigen deed. De zonde van eigenwil-
ligen godsdienst. Hij wilde niet den
Heere, den God Israels, verloochenen.
Neen, de eeredienst te Bethel en te Dan
was voor Jehova. Maar het baande den
weg voor Aohabs afgoderij, die Baal in
de plaats van Jehova zette.
Toen maakte Jehu hier een eind aan,
op een gewelddadige manier. Maar van
de zonden van Jerobeam week ook hij
niet, En het is deze zonde, waarom de
Heere de tien stammen in ballingschap
heeft doen gaan.
Efraïm heeft de altaren vermenigvul
digd tot zondigen. Het was de afkeerig-
'heid van den Heere, die ze hiertoe bracht.
Maar daarom was het niet de lust om
.te zondigen als zoodanig. Verre van
daar. Ze dachten er niet aan om tegen
den Heere in te gaan. Ze gaven er zich-
zelven niet eens rekenschap van.
Wat ze bedoelden, was alleen om het
anders te doen dan in de Wet des
Heeren was voorgeschreven. Waarom
moest men nu juist naar Jeruzalem om
daar zijn offers voor den Heere te bren
gen? Waarom kon het niet evengoed te
Bethel? En ook te Dan? Ja, waarom kon
het niet op allerlei plaats, die er maar
geschikt voor was?
Zóó werd het rechte pad verlaten, en
een zijweg ingeslagen. En dat deze zij
weg van den Heere zelf afvoerde, daar
van merkte het van den Heere afwijken
de hart van Israël niets.
Maar al zagen ze er aanvankelijk geen
zonde in, toch was het zondigen, dat
vermenigvuldigen van de altaren. Het
was niet naar des Heeren wil. En Israël
wist dit. Het was alleen naar hun eigen
wil. En al wat ze verder deden, was maar
een goedpraten van de zonde.
Metterdaad, tot zondigen hebben ze
hun altaren vermenigvuldigd.
En dit was het fatale van deze zonde,
dat het den schijn had van den Heere te
dienen. Geen afgodsbeelden en geen af
godstempels en geen altaren voor Baal
of andere vreemde goden werden opge
richt. Dat deed men in Juda onder de
goddelooze koningen Dat had men nu
ook in Israël gedaan onder Achab. Maar
nu was Israël daarvan teruggekeerd.
Het was nu weer alles voor den
Heere. Voor den Heere de zonde van
den eigenwilligen godsdienst.
En toen werden de altaren hun tot
zondigen. Ze kregen er vermaak in. Ze
wilden er niet meer af. En, maakten ze
zichze'lven eerst wijs, dat de Heere het
zoo nauw niet nemen zou. in het eind
dachten ze niet meer aan Hem. Ze brach
ten hun offers, omdat zij het zoo wilden.
En niet van den Heere, maar van hun
offerplechtigheden verwachtten ze alle
goed en de afwering van alle kwaad.
Kwamen er tegenspoeden, dan werd de
oorzaak gezocht in tekortkoming met be
trekking tot die offers. Ze moesten dus
vermeerderd worden; dat alleen kon heil
brengen.
Er evenzoo vierden ze hun blijdschap
over genoten voorspoed bij hun altaren
uit. Niet om aldus den Heere te danken,
doen ze allang waren vergeten; maar om
hun hart te weiden in zinnendienst en
vleeschelijke lust.
dan een godsdienstig vernis over een
leven zonder godsvrucht, zonder God,
en daarom ook zonder waren godsdienst.
Het Woord van God had nog redding
kunnen brengen. Maar daarnaar luister
de men niet. De Wet des Heeren was er
nog om de zonden aan te wijzen, en tot
bekeering te roepen. Maar de band dier
Wet was losgemaakt op het meest prin
cipieele punt: de eigenlijke dienst des
Heeren, en nu had ze gaandeweg op alle
punten de klem op de consciëntiën ver
loren.
Ik schrijf hun de voortreffelijkheden
mijner wet voor, is dan over dit afge
weken volk de klacht van den Heere,
maar die zijn geacht als wat vreemds
(vs. 12).
Zoo zinken ze al dieper in de zonde
weg; en ze bemerken het met. Ze mee-
nen zelfs, dat het nu goed gaat. En in-
tusschen vermeerderen ze de schuld, die
in het eind het oordeel over hen brengt
Daar komt nu nog iets anders bij.
Want de altaren waren het tastbaar
monument van hun eigenwilligen gods
dienst. Zouden ze met deze zende bre
ken, dan moesten ook die abaren worden
neergeworpen. En nu die altaren daar
eenmaal staan, nu verhinderen ?e het
terugkeeren van den eenmaal ingeslagen
weg der zonde.
Zoo staat het maaksel der zonde aan
de bekeering in den weg. En zoo werkt
het de zonde zelf in de hand. Die altaren
waren een tastbare prikkel voor de
zonde, die ze niet wilden verlaten. En
ook op deze wijze werden die altaren
voor Israël tot zondigen.
Het zinnelijke van allen eigenwilligen
godsdienst heeft voor den mensch en
voor het volk, die er zich eenmaal aan
hebben overgegeven, een zoo verleide
lijke bekoring, dat ze er zich niet aan
kunnen ontworstelen.
En daarom komt uit dit alles de ern
stige waarschuwing tot u: Speel toch niet
met de zonde, met geen enkele zonde,
onder welken schijn ze ook voor u tre
den mag.
Wijs af eiken twijfel, die bij uw con
sciëntie aanklopt met de vraag: Is het
ook, dat God gezegd heeft?
Laat bij alles de vraag in uw ziel bran
den: Heere, wat wilt Gij, dat ik doen zal?
En ga met die vraag tot het Woord van
uwen God. Geeft niet toe aan de influis
tering, die u van dat Woord zoekt af te
trekken met een: Zou het niet evengoed
anders kunnen?
Want wie door genade volhardt den
Heere na te volgen, en Hem te dienen
naar zijn onfeilbaar Getuigenis,, die
wordt ook door diezelfde genade gesterkt
tot het volharden in zijn wegen Diens
gangen worden vastgemaakt in het
spoor der gerechtigheid.
VIJFTIG JAAR TERUG STOND
IN DE „MAAS";
HELLEVOETSLUIS. De liefhebberij voor
de velocipede begint te dezer plaatse aan
merkelijk te vermeerderen. Hedenmorgen
vertrokken dan ook van hier de liccrcn
Smit en Koning naar Den Hang. welke tocht
zij met overvaren mede in 3'/> uur zouden
afleggen.
De ontwerpen tot wijziging van do Grond
wet zijn thans bij de Tweede Kamer inge
diend. De voorstellen van het Kabinet be
treffen o.a. wijziging en aanvulling van de
bepalingen inzake het inkomen van het
Vorstelijk Huis en de schadeloosstelling en
hot pensioen van de Tweede Kamerleden;
liet openen van de mogelijkheid tot benoe
ming van zgn. ministers zonder porte
feuille; vervallen verklaren van het lid
maatschap van nat.-soc, en communistische
leden van vertegenwoordigende lichamen;
liet instellen van Kamers voor liet bedrijfs
leven.
De Minister van Sociale Zaken heeft aan
de Tweede Kamer meegedeeld, dat hij het
wetsontwerp tot regeling van het zieken
fondswezen zoo spoedig mogelijk wil behan
deld zien. Wettelijke regeling acht hij in
hoogo mate gewensclit. De vrije artsenkeuze
is als eisch gesteld.
De Regeering is bereid aan de gemeente
besturen bijdragen te vcrleencn ter bevorde
ring van de hüurvcrlaging van woning
wetwoningen.
In don ouderdom van ruim 83 jaar is te
Asscndelft overleden liet oud-Tweede en
Eerste Kamerlid KI. C.zn de Boer.
De financieele vertegenwoordiger van don
Volkenbond te Wecnen, rnr Rost van Ton
ningen, heeft tegen 1 Oct. a.s. ontslag aan
gevraagd, daar hij meent, dat do toestand
van Nederland zoodanig is, dat hij beter
voor zijn eigen land kan werken dan voor
een vreemden staat als Oostenrijk.,
Ter Alg. Synodo der Ned. Herv. Kerk L»
de zaak Snethlage en Boers (de communis
tischc predikanten) aan de orde geweest.
Verschillende rapporten werden uitgebracht
waarin bovenal gehandeld werd over de
vraag of liet verhand tusschcn communis
me en atheïsme accidenteel dan wel essen
tieel is Na veel debat werd besloten de
zaak te verwijzen naar de classicaio be
sturen. Aangenomen werd een motie, waar
in de Synode als haar stellige overtuiging
uitspreekt, dat het communisme, zooals het
zich met name in Rusland en ook elders
in dcrgelijken geest openbaart, niet slechts
toevallig, maar,noodzakelijk mot een atheïs
tische wereld- en levensbeschouwing ver
bonden zijnde, met de kerkelijke belijdenis
stnjdt
Het dagclijkscho bord voor den dage-
lijkschen maaltijd toont meermalen aan de
onderzij liet fabrioksmerkt van Petrus
Rcgout „De Sphinx". Deze bekende aarde
werkfabriek te Maastricht bestond dezer
dagen 100 jaar.
Do glasfabriek Leerdam zal worden over
genomen door do N.V. de Ned. Glasfabrie
ken met een nominaal kapitaal van
f 180.000.
Bij den aanleg van den rijksweg Papen
drechtHardinxveld, zijn Sliedrechtsche
werklieden voor een week uitgesloten we
gen „lijdelijk verzet". Do arbeiders gaan
hier niet mee accoord. Er zijn tc Slicdrechf
personen gearresteerd en de mcnigle moest
door de politie uit elkaar worden gedreven,
waarbij heel wat klappen vielen.
Ons land heet een kikkerland en om
blijkbaar die vermaardheid te verhoogen
logt men zich tc Gulpen in Limburg toe op
Op het oud-Hollandsch terrein van het Bloemen- en Fruitteelt te i
V.V.V. van Monster, Poeldijk en Terheijde op^O^MenIs enTZZZaV zal
19% ZlfgïZoptT' VerHjZm "Ct voormali« kM i.Torenzicht hetwelk m
het kweeken van Zuid-Amerikaanschc kik-
vorschcn. Deze kikkers kunnen kanjers van
knapen worden. Zoo groot als een konijn.
En dan behoeven zo zich hcusch niet op
te blazen gelijk do kikker uit do fabel, die
door zijn gebrul zich wilde „opwerken" tot
een os. Deze tropische kikkers wegen vol
wassen ongeveer ccn kilo. Die te Gulpen,
welke nu V/2 jaar zijn. wegen ruim een
half pond. Do grootste zijn nu van kop tot
en met de uitgestrekte poolen, ruim 30 c.M
De kleur is bruin achter en groen vóór. De
oogen staan wijd uit den kop. Wat de be
doeling is van deze kikkerteelt? Tiet beet
dal de dieren zeer nuttig zijn. Voor den
vischstand valt dit te betwijfelen, daar de
griezelige heeren en dames enorm veel vise
verslinden. Onderling verloonen ze kanniba
lislischc neigingen. Zo verorberen toch ook
hun gewone soorigenooten en verdedigen h
de vangst van insecten e.d.g. op hardnek
Icige wijze hun vasie vangniaats. Het vel
van deze dieren kan gebruikt wordjn voor
hot vervaardigen van damestaschjcs. Alzoo
komt dan toch hot kikkerkleed in handen
van het vrouwelijk geslacht, dat over liet
algemeen kikkerschuw is. Men kweekt den
reuzenkikkcr ook voor de smulpapen in
Frankrijk, die gaarne kikkorbilletjes lusten
Nu, dan hebben ze aan dezen kanjer van
een kikker beet! Of echter deze kikkerbillc
tjes liet verkleinwoord past hier eigen
lijk niet zoo fijn van kwaliteit zullen zijn
als die van den Ilollandsrhen kikker, zal
de vraag zijn. De reuzenkikkcr, wiens ge
brul op een uur afstand nog is tc hooren
zal losgelaten worden in de openbare wate
ren \an ons land. „Welkom, vreemdeling!
kunnen we dit Zuid-Amcrikaansche lieer
schap alsnog niet toeroepen. We hebben
reeds de wolhandkrah, nu en dan gaan go
nichten over de bisamrat en nu weer de
tropische reuzenkikkcr!
Een protest, dat blijk geeft van diepe lie
zorgdhoid over den toestand in Duitscli
land, is door de Duitsche bciijdcniskcrlj
van do richting-N'iemöller en van do Gere
formeerden in hot Wupperdal tot Iliiicr
gericht. Daarin komt tot uiting de grootc
smart over den gewelensdwang, Christen
ouders hij de opvoeding van de jeugd- aan
gedaan, over de heerschappij van den Staat
over de Kerk en over de afgodische ver-
ecring van den persoon van Hitler.
Do burgeroorlog in Spanje duurI nu reeds
drie weken. Afschuwelijke wreedheden wor
den er gepleegd. Zoo werden tc Point Vrn-
dres ecnige monniken, die vermomd zirli
aan boord van ccn Fransch schip zouden
begeven, vlak hij de loopplank door com
munisten vermoord. Do Fransche beman
ning moest toekijken, omdat zij zich nog op
Spaansch grondgebied bevonden. Te Bar
celona hadden do communisten de beest
achtigheid om een particuliere begraaf
plaats hij een klooster te schenden door de
kisten uit te graven en de beenderen te
verbranden en hen, die ecnige dagen' ge
leden begraven waren, in het publick uit
te klecdcn en dan in het vuur te gooien,
In óén dorp in do nabijheid van Barcelona
werden twintig fabrikanten doodgeschoten.
En zoo gaat het schier eiken dag. Kinderen
van tien jaar loopen met automatischs re
volvers. Zelfs bedienen kinderen machine
geweren. De kinderen worden geheel en al
aan zich zelf overgelaten. De Spaansche
groet Adios (God zij met u) mag niet ge
bruikt Het is alles: salud camarados. Rond
Madrid duren de troepenconcentraties voort.
Bij het stadje San Bafael had een bloedig
treffen plaats. Boeren en burgers vochten
met de nationalistische troepen tegen het
regeerings- (communistische) leger, dat
teruggeslagen werd. Do alcalde (burge
meester) van een Spaansch dorp, leverde
een staaltje, dat niet ongelijk is aan de
zelfopoffering van onzen burgemeester Van
der Wcrff te Leiden. Toen een vrachtauto
met fascistische miliciens in het dorp kwam
verzekerde de alcalde, dat hi] ook fascist
was en voor zijn menschen kon instaan.
Maar wegrijdend werd do wagen beschoten
en de miliciens keerden op hun schreden
terug. De burgemeester zei: „Ik ben een
man van eer, ik had mijn woord voor hot
dorp gegeven, dood mij". Hij reikte zijn
revolver aan den chef van de troep en na
een oppervlakkigcn krijgsraad werden voor
bereidingen gemaakt om tot fusilade over
te gaan. Toon sprong een van de miliciens
uit het gelid, omhelsde den burgemeester en
zei: „Ik ken hem, hij is even betrouwbaar
als ik. Als jullie hem doorschieten, moet je
mij doodschieten".
Door deze tusschenlcomst heeft do burge
meester er hot leven afgebracht.
Ook in Grielcenland schijnt de „Aziatische
pest", zooals men in Zweden het communis
me noemt, te heerschen. Een algemeene sta
king is door de sovjet-slaven op touw gezet.
De regeering heeft onmiddellijk den staat
van beleg afgekondigd en de koning heeft
liet parlement ontbonden. Overal is 't leger
op de been gebracht, om gereed te zijn voor
eventueele mogelijkheden. Een nieuwe kabi
net is samengesteld, met een dictator aan
het hoofd. De censuur is streng. Alle bur-
I' gemeestens zijn naar huis gestuurd. De dic
tator heersclit absoluut. Dc communistische
leiders zijn gearresteerd.
In Amerika is een afschuwelijk plan ont
dekt. Een scheikundige, hoofd van den ge
meentelijken hygiënischen dienst van De
troit heeft erkend, dat het „zwarte legioen"
de beruchte anti-semitische en anti-papis-
tisciie organisatie, hem had opgedtagen ty
phus bacillen tc kwecken waarmee dan
melk zou moeten worden geïnfecteerd, die
in flcsschcn aan Joodsclie families zou wor
den geleverd. Ilij had echter geweigerd aan
deze opdracht te voldoen.
In de Balkan-Stalen heersclit een hitte
golf, welke oorzaak is geworden van een
spoorwegongeluk. Bij een station in Bulga
rije is toch een personentrein ontspoord,
daar de rails tengevolge van de hitte op ab
normale wijze waren uitgezet. De trein reed
over een brug, geslagen overeen uitgedroog
de rivierbedding. Vier wagons zijn in de 4 M
diepte bedding tcroclit gekomen, terwijl do
overige wagens bleven hangen. Vijftien per
sonen worden gewond.
Een ernstige ontploffing in Yorkshire
(Engeland) heeft meer dan 60 arbeiders
bedolven. Alle hoop op redding is opgegeven.
In Irak, het stroomgebied van Euphraat
en Tigris, zijn door de Arabieren veertig
dorpen der Jezidon, een roomsehe volksstam
ion noorden van Mosocl, in welks nabijheid
de ruïnen van Nincve liggen, afgebrand en
uitgemoord. Alleen de vrouwen en kinderen
hieven in leven, om als slaven verkocht tc
worden op do markt te Bagdad en Basra.
Hierna sprak
Veenendaa!
Ds. P. J. d c Bruin, van
over het onderwerp:
Ds. P. J. dc Bruin van Veencndaal
spreekt over „De lendenen
omgord''
In de middagvergadering van de
Bondsdag van Chr. Gercf. J. V., wel
ke Dinsdag te. Leeuwarden is gehou
den, is de oud-secretaris, de heer \V.
Vos II zn., hartelijk gehuldigd.
De V i c e-V o o r z i 11 e r heette den heer
en mevr. Vos hartelijk welkom, herinnerde
de aanwezigen wat de lieer Vos voor den
Bond is geweest en dankte dezen hartelijk
voor diens loegewijden arbeid.
Namens liet Bondsbostuur reikte spr. don
hoer Vos eoiï huldeblijk over, bestaande uit
een gouden iiondsinsigne en twee rust
stoelen met een tafeltje.
Daarop werd hel echtpaar Vos de be
kende'zegenbede uit Ps. 134 3 toegezongen.
Dc lieer Vos dankte in hartelijke be
woordingen voor deze blijken van waardes-
ring. Veertien jaren mocht spr. vee) liefde
van liet bcstuuV ontvangen, men heeft hem
steeds gesteund bij zijn omvangrijken ar
beid en in groote dankbaarheid aanvaardt
spr. deze stoffelijke blijken van waardee
ring, die een blijde herinnering zullen zijn
aan dezen arbeid. Voor spr. was het een
harde zaak zijn werk te moeten opgeven,
maar God heeft gesproken. Dit stuk van
zijn leven is afgesneden, een leegte is er
onistaan en daarom is dit blijk van waar
deering spr. dubbel welkom.
Spr. besloot zijn rede met de wensch
dat Gods zegen ook verder op den Bond
moge rusten.
De Avondvergaderinu
Do avondvergadering werd ^gehouden
dc Clir. Geref. Kerk. Bij denaanvang
liet Ds. v. d. Meiden Ps. 81 3 zingen,
waarna hij voorging in gebed. Gelezen werd
Lukas 12 35—40.
„De lendenen omgord"
Spr. ving aan met te wijzen op de betco-
kenis van liet zich aangorden, waarna hij
lief. doel der wedergeboorte besprak, nl. dat
men werkzaam zal zijn. Een lediggangen
verwijdert zich hoe langer hoe meer van
dan Heere. Een zondaar zal nog tot be-
keering kunnen komen, maar den luiaard
is elke inspanning te veel. Een bezig leven
op verschillend terrein is ook niet de wane
werkzaamheid. Neen, onder het: „de len
denen omgord" is meer te verstaan. Het is
tiet bewandelen van den weg der weder
geboorte, die ten hemel leidt.
Komende tot de werkzaamheid der jon
geren, zeide spr., dat trouw en werkzaam
heid in 't verecnigingslcven vanzelf spreken
maar zij zijn niet voldoende. Men nioet het
doen om den Ileere te verheerlijken en
groot te maken. Het geloof is iets anders
dan neer te zitten in een bespiegelend luis
teren, ook niet oen blijvend belijden van
schuld, maar een hartelijke lust in en het
doen van goede werken. In het leven zal
men bezig zijn in liet werk aan Gods Ko
ninkrijk.
Dit paste spr. toe op het verecnigings
lcven. waarbij hij de aanwezigen opwekte
de besliste keuze te doen en allo halfheid
na te laten.
Ds. v. d. Meiden sprak nog een kort
slotwoord, waarna de vergadering werd ge
sloten.
NED. HERV. KERK
Beroepen: Te Haskerhorne (toez.) J.
Swijnenburg, cand. te Zeist.
Beroepen: Te Middelharnis, K. van de
Pol te Boven-Hardinxveld.
Aangenomen: Naar Breskens, cand. D.
Goudzwaard te Bruinisse.
GEREF. KERKEN
Drietal: Te Wateringen: Drs. L. Bate
laan, cand. en hulppred. te Rotterdam-Zuid:
cand. K. Schouten te Amsterdam: cand. W.
C. Veltkamp te Katwijk aan Zee.
Beroep.en: Te Haarlemmermeer (Oost
zijde), P. K. Keizer te Vrijhoeve—'s-Grevel-
duin—Capelle.
GEREF. KERKEN IN H. V.
Bedankt: Voor Oudemirdum (Fr.), P.
A. E. Sillevis Smitt te Haarlem.
CHR. GEREF. KERK
Tweetal: Te Boskoop: W. Bijleveld te
Haarlem-Centrum en C. Smits te Sliedrecht.
Beroepen: Te Kornhorn, cand. D. van
Wilsum te Soestdijk.
DOOPSGEZINDE SOCIËTEIT
Aangenomen: Naar Makkum-Witmar-
sum-Pingjum. H. P. Tulner, prop. te Akkrum.
REMONSTR. BROEDERSCHAP
Aangenomen: Naar Oude
prop. C. B. Heyn te Leiden.
Wetering,
Dr. A. VAN ITERSON
Donderdag vierde de nestor der Nel.
Herv. predikanten van Dordrecht, Dr.
A. v. Iterson, zijn zilveren jubileum als
predikant dezer gemeente.
De jubilaris werd 4 Aug. 1875 tc Leer
broek geboren en bezocht het gymnasium te
Gorinchem, waarna hij aan de Leidsche uni
versiteit studeerde.
In 1902 werd hij candidaat. Hij stond ach
tereenvolgens te Gorredijk, Oosthuizen en
Grootebroek. Op 6 Aug. 1911 deed hij zijn
intrede te Dordrecht, na kort tevoren te pro-
moveeren op een proefschrift: „Armenzorg
bij de Joden in Palestina van 100 jaar vóór
Christus tot 200 na Christus".
Dr. van Iterson, die thans in het buiten
land verblijft en geen gedachtenisrede zal
uitspreken, is o.a. praeses van het ministerie
van predikanten te Dordrecht en quaestor
van den ring Dordrecht.
VROUWENLEVEN IN ITALIË
II (Slot)
De verzorging van haar uiterlijk is vour
de Italiaansclie vrouw zéér belangrijk.
Hiermee zou ik niet willen zeggen, dat
het voor andere vrouwen van andere ras
sen en nationaliteiten niet minslens even
gewichtig is! Maar de wijze, waarop, en
de plaats, die dit in liet geheele leven in
neemt, is zóó frappant, dat liet, voor een
goed begrip van het vrouwenleven hier,
noodig is er heel speciaal de nadruk oji
te leggen.
De Italiaansche vrouw weet zich over
het algemeen uitstekend te kleeden. Ze
heeft een zuiver gevoel voor kleur- en
vorm-harmonie en ze bezit een aangeboden
élégance, die zoekt naar wat past bij de
eigien persoonlijkheid en het eigen figuur
om de natuurlijke aantrekkelijkheid, met
noodzakelijk kunstgrepen, minstens te ver
dubbelen!
Maar ze kleedt zich alleen voor de buiten
wereld!
Een Italiaansohe vrouw thuis, loopt op
sloffen mot gaten, in een oude, vieze,
kapotte kimono en met papillotten in liet
haar. Evenmin als de inriohting der woning
belangrijk is, is de kleeding, binnen het
begrensde gebied der vier huiselijke muren
van gewicht. En wanneer de man thuis
komt van zijn werk, ondervindt hij het
heelemaa! niet als een gebrek, dat hij een
afgestofte huissloof vindt, in plaats van een
frissche, verzorgde levensgezellin. I-Iij heefi
het nooit anders gekend hij doet het ook
zelf niet anders hij zou het heelemaa.
niet anders willen en hij vindt het volko
men in den haak!
Mant het begrip van „huiselijk leven" is
in Italië principieel verschillend van het
onze, en daaruit is dit alles volkomen ver
klaarbaar.
oor ons Noorderlingen, die ons moeten
beschutten tegen koude en regen en die
meestal op onze woning aangewezen zijn
en in de inriohting van ons huis en in ons
huiselijk leven onze lieele cultuur tot uit
drukking brengen, is het „home" een wercla
geworden op zichzelf, waarin we een lieei
speciale rol vervullen en een uitgesproken
plaats innemen.
oor den Italiaan echter, is de woning
niet anders, dan een noodzakelijk kwaad.
Een rnensoh heeft nu eenmaal een afge
sloten ruimte noodig, om te slapen. En li
heeft ruimto noodig, om te koken en te
eten. We spreken nu weer niet van de hoo-
gere kringen, (die zijn te veel met Noorder
lingen in contact gekomen, om niet véél
van de gebruiken overgenomen te hebben),
maar vooral van de kleine burgerkringcAl
en het volk, die i.n ieder opzicht luin typi
sche cachet bewaard hebben en op de
eigene manier leven.
Een „huis-inrichting" bestaat voor deze
uit een, tot in de puntjes ingerichte keu
ken, (want de Italiaan eet goed en do
Italiaansche keuken is, ondanks alle kwaad,
dat men ervan mag spreken, uitstekend!),
verder een eetkamer, die noodig is voor
eventueele gasten (de familie eet meestal
in de keuken!), en die, ingeval van nood,
dient als ontvangkamer. En verder de
slaapkamer. Of slaapkamers! Want, zooals
we reeds in een vorig artikel zeiden: efn
Italiaansche „familie" stelt zich gewoonlijk
uit vele generaties en takken te amen!
Do eetkamer is meestal afgrijselijk! De
tafel, de stoelen, een buffet, en verder niets.
Het allernoodzakelijkste, en op de meest
smakelooze wijze gemaakt en samengesteld.
Maar het dient ook alleen een bepaald
doel, en is heelemaa! niet op gezelligheid,
smaak of huiselijkheid ingesteld. Ilot is er
ook niet op ingericht, de eigen persoonlijk
heid der familie hiermee tot uitdrukking te
brengen.
Want liet hccle leven van den Italiaan
speelt zich af op straat. De zon trekt hem
naar huiten; hij „representeert" op het
plein of onder de coionnaden van dc over
dekte straten. Het huis dient alleen de
meest primitieve, eenvoudige behoeften,
speelt geen verdere belaugrijke rol in zijn
leven.
Daarom, evenmin als men er aan denkt,
het huis gezellig te maken, denkt de vrouw
er aan, zich in huis behoorlijk te kleeden.
Pas wanneer zij naar buiten komt, waar
allen haar zien, en 'vooral waar zulke
menschen haar zien, die haar niet kennen
dosohrt zij zich op haar voordeeligst uit. En
ze weet dit, ook met "Weinig middeten. te
doen met zóóveel smaak en élégance, dat
een vreemdeling den indruk krijgt: „Wan
neer alle vrouwen hier zoo goed gekleed
gaan, dan is de levensstandaard hoog1"
Dat is echter bedrog. D.w.z.: het is be-
drag voor den Noordeling, die zioli achter
deze uiterlijkheid de voor zijn gevoelens
passende levenswijze denkt.
Maar rfe levenswijze is hier nu eenmaal
verschillend. En wat bij ons in een „fami-
met een klein salaris, weggaat aan in
richting, huiselijkheid, cultuur (waarbij
dan dikwijls de kleeding bovenmatig te
kort schiet), dat gaat bij de Italiaansche
vrouw (en man) alléén aan kleeding
schmink, uiterlijkheid waarbij dan in
derdaad (helaas!) do cultuur gewoonlijk te
kort schiet!
