VOOR VROUW EN KIND GEREF. SCHOOLRAAD 1935 NDEN MAAS- SCHELDE BODE ZATERDAG 23 NOVEMBER 1935 NICODEMUS DE TWEEDE rof. Dr. K. Schilder over VOOR DE VROUW VOOR DE JEUGD KERK EN SCHOOL Nieuwe rundveeafslachting? GEEN WERELDTENTOON. STELLING TE AMSTERDAM Wel een nationale expositie in 1938 heeft Ds. de lezegd, waar- leidende nog ht hem toe te ouw was, on- neer dan vol. lat hij op ons Gem. alhier [iienen. voor het ge- rk als in die V. 4 Dec. a.s. 'an den Ncd. n Haad dezer jm de kolen» p f 1. |npagne 1935 van de lanc- Ihier gewogen polder Oud- f 8 per H.A. erd wederom witlof ver- ;en. Dit is de ciehorei-di'o- hgevoerd. Er 1400 ton lerbieten aan ie weegbrug- 'ewogen, wat et vorig jaar. juin door el- lelenr blauwe 0 kilo, sjalot- m zijn de af ten uien van thans eieren te Middel de uien be- ■n f 2. eigen- Ie, die op de am was, had inden en een een lading |g Vinkeveen. werd, kwam lijn. Van wie a aan de ha ppen gewacht je cichoreifa- week geëin- nden en nu de lage prij- irbeidsbemid- ven. avondschool ischen te ne- 1 der school erpen behoo- tingen bij C. Izaak, z. v. tnnetje Ver- Breen en Abraham eternella de rik Dijkman, izabeth Han- 22 j., te Mid zerken, 23 j., uwd: H. A. en M. W. v. Es, 22 j., te Prée, 21 j., boltgensplaat alhier. ing, 69 jaar, VOORDE ZONDAG En Hij zeide tot een ander: Volg Mij. Doch hij zeide: Heere! laat mij toe, dat ik heenga en eerst mijn vader begrave. Maar Jezus zeide tot hem: Laat de dooden hun dooden begraven, doch gij, ga heen en verkondig het koninkrijk Gods. Luc. 9 59 en 60. Deze tweede man van de drie volg- typen van Jezus is een heel andere. De eerste zegt spontaan tot Jezus: ik zal U volgen waar Ge ook heengaat. En dan heeft hij een ontnuchtering noodig. Jezus volgen, dat is geen spontane zet, een in tuïtieve levensuiting, nee dat is levens keus met al de consequenties die er aan vast zitten. Deze vriend is niet zoo spontaan. Eer het omgekeerde is het geval. Hij heeft een stootje noodig. Hij zegt niets tot Jezus. Maar Jezus, de Hartenkenner zegt tot hem: Volg Mij. Kom, ga mee! Deze man wil wel. maar er zijn bezwaren. Er zijn moeilijkheden aan verbonden. En die moeilijkheden komen niet straks, nee die beginnen nu direct. Och. vader moet eerst overleden zijn. Familieomstandig heden zeggen wij tegenwoordig. Mijn vader heeft me heel anders opgevoed. Die vindt dat niets om zoo met Jezus de Nazarener te gaan zwerven. Dat staat misschien ook niet in onze familie. Mijn vader zou er van schrikken, als hij het hoorde. Laat me maar eerst wachten tot de beste oude man „uit den tijd" is. Jezus hoort dit bezwaar. En nu zegt Jezus: „Kijk eens, als gij me volgen wilt, als gij leeft dus, als gij Gods leven in u hebt, wel laat dan de dooden hun dooden begraven." Voor u is er een andere roeping. Welke? Wel, verkondigen, prediken. Zie ik goed. dan is deze man een ver anderd mensch. Hoe weten we dat? Wel, omdat Jezus heel persoonlijk en heel dringend tot hem zegt: Gij, ga heen. verkondig het koninkrijk Gods. Dat kan deze man dus. Hij kan preeken. Hij kan het, evangelie brengen. Hij kan het Ko ninkrijk Gods verkondigen. Maar de fout van dezen man is deze, dat hij er niet voor durft uitkomen. Hij ■wil. hij durft de boodschap niet doorge ven. Hij is onvrijmoedig. Hij wil 't niet Weten, dat er met hem iets gebeurd is. Bevredigen doet hem dit niet. Hij heeft z'n ouden vader ook niet eens nog ge zegd, dat hij reeds een discipel geworden is van Jezus van Nazareth. En daarom heeft hij een opwekking noodig. Een re- vivaltje. Jezus spreekt hem aan. Jezus ontmoet hem. Er is niet toevalligs. En Jezus zegt: Volg Mij. Ga mee. Kom er voor uit. Zeg de keus van je hart ook aan anderen en word een prediker van het Evangelie. Jezus geeft hem z'n roeping. Gij, ga heen en verkondig. We mogen niet ver scholen blijven. Wé mogen niet rustig en heel onbekend het voor ons zelf ge nieten. We moeten heengaan, onze pro fetische roeping verstaan, predikers zijn. We mogen niet in het verborgen dtsci- pelen van Jezus blijven. Neen. Nicodemus II of III of de zoo- veelste, kom er maar voor uit! Volg Jezus. Zeg het anderen. Ga heen en ver kondig! Juist Gij, Gij zijt daar den man voor Gij hebt er gaven voor. Wees dienaar. Ga vandaag in publieke dienst. Volg uw Koning. En hierop komt het vooral aan en laat de gevolgen, de consequenties van uw gehoorzaamheid maar heel ge rust aan God over. Word verkondiger practisch evangelist, doorgever van de groote tijding, van het Evangelie van Jezus Christus. We lezen dit en denken daarover misschien even na. We zijn misschien ook zeer onvrijmoedig. En we hooren de stem van Jezus wel. Maar we zeg gen: ja. maar ieder behoeft het konink rijk Gods niet te verkondigen. Zie. daar hebben we weer het Evangelie op je eigen handje. Het aanpas-evangelie. Het evangelie, menschelijk gefatsoeneerd. Het evangelie zonder opdracht, zonder koninkrijkskleur. Die de redding van z'n ziel vinden in Jezus' bloed, die de verlossing van z'n leven vindt in Jezus Christus, die is on derdaan geworden des Konings. Die is gehoorzaam aan de Rijksregeering. Die is in dienst van den Koning der Ko ningen. Durven wij ervoor uitkomen? Misschien spreken we er op 't werk op kantoor nooit over. We durven niet. Ze zullen 't gek vinden. Misschien spre ken we thuis nooit met onzen man of vrouw, met onze kinderen over de gees telijke. over de eeuwige dingen. We zijn onvrijmoedig. En daarbij laten we het. We durven niet. Jezus zegt nu door deze meditatie: Volg Mij. Spreek eroye.r. ga heen. En laat de gevolgen aan God over. Gij kunt alles, alles waartoe God u roept. „De school met den Bijbel in de geestelijke crisis onzer dagen" FRAGMENT VAN HET EVANGELIE VAN JOHANNES GEVONDEN? Uit Londen wordt gemeld: Onder een oude collectie van papyri in de John RylanÜs Bibliotheek te Manchester is een papyrus gevonden, die wordt aangezien voor een fragment van een manuscript van het Evan gelie van Johannes. Het fragment zou het oudste zijn, dat ooit van den Bij bel is gevonden en den Codex Sinaïti- cus belangrijk in leeftijd overtreffen; Over kinderen en speelgoed (Vervolg) Waarmee Ikunnen we nu kinderen met weinig fantasie eens geschikt bezig houden? Och, die vraag komt bij velen dikwijls op. Want zulke kinderen zijn er genoeg! Ze lijken vervelend, ongedurig, lastig; ze kri.i gen daarom dikwijls geheel ten onrechte een standje. Ten onrechte want: ze kun nen er niets aan doen, dat zo niet hou den van spelen met poppen, of van kaslee- len bouwen van blokken, waarmee je tóch nooit een „écht" kasteel kunt maken! I-Iet beste is, zulke kinderen iets te laten doen, dat werkelijk tastbaar on reëel resul taat geeft. Als ze nog klein zijn, is bv. kra len rijgen een prettig werkje. Ook helpen hij het huishoudelijk werk of bij de tuin- arbeid vinden zulke kinderen dikwijls fijn. Kleine jongens, die een hekel hebben aan stilletjes bouwen enz., vinden 't soms heer lijk, om in de tuin te werken met hun eigen schop en harkje; ze hebben belangstelling voor de bloemen en planten, die er groeien; ze houden hun tuintje keurig netjes. Of: indien er 's winters weinig werk in de tuin is, tomen ze Moeder binnen helpen zorgen voor haar planten. Dat 1 ij k t dwaas. Kleine kinderen laten morsen met water, en dan nog wel liefst op het bloemtafeltje cn in de vensterbank. Maar vooral wan neer men een klein cactusgietertjo bezit, kan een kind van vijf jaar al best ieeren, voorzichtig op de schoteltjes, of op de aarde in het potje, al naar men gewend is, een klein beetje water te ^gieten. Nu is liet daarmee wel niet zoolang zoet, maar toch beteekent liet voor zoo'n kind een licele gewichtigheid. En 't leeft zórgen, voor iets, dat. hem of haar wordt toevertrouwd. On- noodig te zeggen, dat daarbij natuurlijk Moeder ongemerkt toe blijft zien of het werkje geregeld en op de goede manier ge beurt. En als men dan zoo wat meer werk jes verzint, bv. liet vullen van eon kolenbak, liet sorteeren van appels, helpen bij kamer doen, of bij arwasschen, en speciaal voor meisjes regelmatig de stop- en naaidoos- jes opruimen, kaartjes wol op kleur hij el kaar leggen, enz. enz., clan wordt de dag al 'aardig gevuld, baar tussckendoor kan een fantasie-spelletje dan misschien wel eens weer in de smaak vallen. Vooral ook, als het aan de praktijk dienstbaar wordt ge maakt. B.v. een meisje, dat met een pop speelt, naait en breit poppenklceren; de broertjes kujinen gezellig bezig zijn met allerlei knutselwerk voor de zusjes: ze kun nen een poppenkamertje timmeren, een naaidoosje maken, met een mooi gesneden deksel, kortom, allerlei kunnen ze faliri- ccercn (denk aan een la-kastje-van, lucifers doosjes!) dat de meisjes bij hun spel ge bruiken. Dit gaat natuurlijk niet op voor een klein gezin. Maar daar heeft de Moeder dan ook vanzelf meer tijd. om haar kleintje bezig te houden. Toch kan dan misschien nog wel eens iets gemaakt worden voor een vriendje of vriendinnetje. Of voor een verjaardag. Maar wel blijft daarbij altijd leiding noodig. Echter: hoe vroeger men het kind'wat handigheid leert, hoe eerder het ook aar dige dingen maken kan. Wie zich in 't be gin er eens even voor wil spannen en zich heelemaal wil geven, zal verbaasd staan over de resultaten. Kinderen zijn meestal lang niet zoo onnoozel en zoo onhandig, als men ze veronderstelt te zijn. En ook dient men te bedenken, dat vrees altijd een slechte raadgeefster is. Sommigen zijn heel bang om de kinderen eens scher pe voorwerpen in handen te geven. Maar heusch: 't is beter, ze er voorzichtig mee om te ieeren gaan. dan ze voor hen weg te houden. Al zal natuurlijk in de vorm van een sneetje in de vinger of een krasje op een meubelstuk, wel eens leergeld moeten worden betaald! Door vallen cn opstaat: worden de kinderen groot! Beste nichtjes en neefjes! Gelukkig: er komt weer leven in de brou werij. Daar zie 'k het al weer: geduld over wint alles. Jammer, dat ik die kostelijke- eigenschap van geduldigheid niet in ruimer mate bezit! Maar ik zal m'n best doen hoor. om daarin mezelf nog eens wat te beteren. Maar jullie moet me goed begrijpen: als ik niets van je hoor, krijg ik het idee, dat onze rubriek jullie geen hóór meer interes seert. Dan denk ik wel eens: waar schrijf ik nu eigenlijk voor? Als er geen apart krin getje van lezers en lezercsjes is, die mot bo- In een goedbezochte vergadering in de aula van het Marnix-pymnasium tc Rotter dam heeft Prof. Dr K. Schilder van Kampen voor den Gereformeerder School raad gesproken over „De school met den Bijbel in de geestelijke crisis onzer dagen". Na gebed en Schriftlezing heeft de voor zitter, de heer H. J. van Wijlen, een kort openingswoord gesproken en daarna aan stonds 't woord gegeven aan Prof. Schilder. „Dat er een geestelijke crisis bestaat", al dus spr„ „daarover kunnen wij allen het wel eens zijn, maar de crisis mag nooit een oor kussen worden om ons niet meer leven ujt het verbond, onze doodgewone ontrouw, mee goed te praten. Zelfs het feit, dat we alle vastheid verloren hebben wordt al be schouwd als een vorm van eigen cultuur. Het feit, dat b.v. in Duitschland de academi sche jeugd niet eens meer protesteert tegen het doceeren van theologie in een vorm zoo als het de staat belieft, is een bewijs van de algemeene inzinking. Er is niet alleen ont zinking aan alle vastheid, maar ook aan alle w itot vastheid en dèt is nog het ergste. De doorloopende meening in Chr. kringen wordt, dat er geen meening is en daarin werkt de invloed van de theologie van Barth, die elke maand meer ophoudt theolo gie te zijn. Barth wijzigt nog elk oogenblik zijn stand punt in de afgeleide beginselen, maar aan zijn grondstellingen houdt hij vast en ergste gevolg van zijn dialectische theologie is nog, wat er van terecht komt in de massa en wat er door wordt losgewroet. Er is een hoonen van hen, die nog een vast geestelijk bezit hebben. De Barthiaan spreekt niet van een crisis, van afval en ongeloof, maar van een Krisls, als gericht van God die niet in gemeenschap komt met den zon digen mensch en waaraan men dus ook niet te veel moet doen. Waar men vroeger werd samengebracht door het verbond geschiedt dit nu door het geloof, dat het verbond niet bestaat. Niet-gclooven is eigenlijk je ware geloof want allo belijdenis is menschenwerk en het losraken van hot dogma drijft dan de men- schen uit de belijdende kerk en doet ze te recht komen in de C.D.U. en N.S.B., waar men mét Barth hoort verkondigen, dat men achter alle Christelijkheden (Christelijke school, partii, pers) een vraagteeken moet zettenr omdat het ware Christendom buiten het platte vlak van ens menschelijk leven om gaat. „Holland annexiert sich sebst" geestelijk door den bodem bereid te maken voor de gelijkschakeling en indien we niet de wacht bij ons beginsel betrekken, komt die gelijkschakeling ook mot een paar jaar Onze scholen hebben met deze din gen te maken. Zij worden er van bui ten af en van binnen uit in betrokken. De bezuiniging kan ons de fusie op leggen en ons sterk In onze vrijheid beknotten, indien zulk een interker kelijkheid wordt opgelegd, dat ver- bondbelijders worden gecoördineerd met confessioneele indifferenten, die slechts hun vraagteekens meebrengen. Wat spr. echter het meeste kwelt is, dat van binnen uit ons gereformeerde front wordt doorbroken. Over de vragen: wat is onze grondslag onze taak, ons doei, ons werk? luidt het ant langstelling „ons hoekje" volgen, kan ik veel heter altijd maar verhaaltjes, versjes, grap jes en wetenswaardigheden plaatsen in „Voor de Jeugd". Maar gelukkig: 'k heb gemerkt, dat al schrijven jullie soms niet toch over gebrek aan belangstelling niet geklaagd hoeft te worden. En dan vind ik liet overigens hcuseli niet zoo verschrikkelijk, als iemand wegens verhindering eens een- weekje over slaat. t Schrijven mag geen lastige plicht worden; 't dient voor jullie allemaal een ge zellige ontspanning te zijn. Vandaar dan ook, dat ik, wanneer ik be rouwvolle brieven knjg, die me vertellen, dat er heusch geldige redenen waren, waarom jullie niet schreven, al lang weer verzoend hen met de zaak en er van „kwalijk nemen" iieclcmaal geen sprake is. Trouwens; dat doen we zoo gauw niet in ons famtliekrin- getje, hé? We zijn in ie wereld om elkaar te helpen cn elkaar het leven te veraangena men, niet om elkaar 't leven zuur te ma ken! Wees dus maar niet bang, dat ik gauw iets écht „kwalijk" neem. Natuurlijk heb jullie verleden week het praatje over St. Ntcolaas en SL Nicolaas- geschenken gelezen. Sommigen van jullie zijn zeker al druk bezigl Vertel me maar eens gauw, welke plannen je hebt. Degenen, die kleine broertjes en zusjes hebben, genieten natuurlijk het meest. Want met kleintjes er bij is het feest op z'n leukst -Maar: grooteren kunnen er toch ook best nog aan mee doen! Verrassen is altijd iets heer lijks, en daarom: als je elkaar verrassen kunt, moet het prettig zijn! 'k Kon merken, dat de raadsels de laatste keer gemakkelijk waren geweest! Nu, dat was ook ie bedoeling: dat had ik met opzet gedaan, zooals jullie weet. De oplossingen hoef ik haast niet ,c Reven, iedereen weet ze wel Maar volledigheidshalve laat ik ze hier onder tóch volgen; jullie kunt dan precies zien, of je alles goed hebt. 1. Er bleef géén vogel zitten, want de an dere vlogen van schrik weg! 2. Schrijf het getal twaalf op in Romein- sche cijfers, dus: XII. Trek op de .helft van de hoogte een horizontale streep, die dus juist door het kruispunt van de X gaat. Nu is de bovenste helft geworden: VII. Dus de helft van twaalf is zeven. 3. Het getal, dat van achteren naar voren gelezen (en in 1 e 11 ers geschreven!) precies gelijk blijft, is: negen. Je ziet wel, dat 't niet erg moeilijk was. Er waren dan ook verscheiden goede oplossin gen. De prijs heb ik toegekend aan Bram P ding maken tusschen leer en leven, die leven bij het Verbond. Groote dingen staan op het spel, maar elke reformatie heeft gevraagd naar het Woord en de groote vraag is dan ook steeds: Is de Bijbel Gods Woord. Dat te belijden zij ons eerste, ons hoogste doel. Na de rede van Prof. Schilder volgde nog een geanimeerde gedachtenwisseling. woord bij velen anders dan het 40 jaar ge leden algemeen luidde. Onze grondslag als scholen met den Bijbel- kan goed zijn, we kunnen ons stellen op den bodem van Gods Woord, maa indien het dan ook al Calvinistisch wordt genoemd, dat daaronder begrepen wordt, dat Gods Woord „gestalte kreeg in den Bijbel", wanneer ge stalte tegenover gehalte wordt gesteld, dan heeft Barth gelijk, dat heel onze school met den Bijbel onzin is. Wat is onze schooltaak, b.v. bij de Bijbel- sehe geschiedenis: te vertellen wat gebeurd is of wat misschien gebeurd zou kunnen zijn? Met Kerstmis te vertellen, dat het Woord vleesch geworden is of dat Christus slechts was een drager van de profetie? Waarom is er in onze paedagogiek nog onzekerheid in onze houding tegenover het Montessori-onderwijs? Spr. keert zich in dit verband tegen een artikel waarin een cyni sche erfelijkheidsleer wordt gepredikt, welk artikel voorkomt in het Paedagogisch Tijd schrift van Prof. Waterink. Wat is ons doei bij het Chr. onderwijs? Zijn we er nog bezig de werelrische cultuur met onze Christelijke cultuur van binnen uit aan te vallen? Vindt reeds niet aan verschei dene kanten van het IJsselmeer en ook ver der weg de leer der gemeene gratie bestrij ding en maakt men Dr. Colijn en spr. be lachelijk, omdat ze spreken over een cultuur taak, die ons is opgelegd en als mandaat Gods moet worden vervuld? Men noemt dat dan Neo-Calvinisme en men zegt: ge moogt niet hopen met uw Chr. cultuur een wig te drij ven tusschen de onchristelijke omdat (zia Brunner) cultuur is „de spanning tusschen den mensch en God, altijd elkaar aantrek' kend maar ook afstootend". maar de cate chismus spreekt van een afsterven van den ouden en een opstaan van den nieuwen mersch. Wat is ons werk? Vroeger voelde de Christelijke onderwijzer zich ook in lompen rijk als „mede-arbeider Gods" en dat heeft hem een geweldig élan gegeven in de periode van ver drukking. De Barthiaan, die leert, dat rechtvaardlgmaking en heiligmaking eigenlijk hetzelfde is, lacht om dat mede-arbeiderschap en ontneemt daar mee feitelijk het Chr. onderwijs zijn bestaansrecht, gelijk het ook vraagtee kens zet achter Chr. partijen, Chr. uni versiteiten en Chr. bladen. Indien deze theologie verder ingang vindt en hot piëtisme onze Calvinis tische gedachte nog verder doorbreekt, dan zinkt onze verbondsleer weg en komen we consequent terecht bij het gnosticisme en de doopersche tegen stelling tusschen kerk en wereld. Wat staat ons nu te doen? zoo vraagt spr ten slotte De eenige oplossing is, zoo zeide hij, het op een onbarmhartige wijze zeggen waar het op staat. Onze Chr. organisaties IÜden in het algemeen niet aan een te slappe grondslag, maer aan het niet consequent aanvaarden van dien grondslag. Spr. ziet dat b.v. bij de Chr. radio-vereeniging, waarin ook een massa menschen zijn, die den grond slag feitelijk niet aanvaarden. De C is in vele organisaties de onverklaarde letter. We moeten onbarmhartig polemiseeren, omdat dit een van de eerste eischen is, die God van ons vraagt. We moeten ook op schoolge bied zoo lang mogelijk vechten tegen de fu sie, die den grondslag zou verwateren. We moeten boven alles vragen: zijn wij nog Christenen, die geen schei- te Numansdorp, terwijl een troostprijs wordt gestuurd aan C. Rober, die de oplossingen op een heel aardige manier verwerkt had in een versje (zooals ik immers geschreven had!), maar die de hoofdprijs niet kan krij gen, omdat de oplossing van liet laatste raadsel niet heelemaal in orde was. Toch „bravo!" voor haar 'durf! Heusch, als de an deren ook eens een leuk rijmpje of iets der gelijks probeerden te maken van hun oplos singen, dan zou je eens zien, wat een dicht talenten er openbaar kwamen. Denk er om: Sinterklaas zendt bij z'n geschenken ook al tijd graag gedichten. Ook daarbij moet jullie Sint behulpzaam trachten te worden. Wer kelijk: de oude Sint kan het niet alleen doen. En Piet kent de Hollandsche taal niet goed genopg, om daarin lange verzen te schrijven! Geloof maar vrij, dat jullie op dit gebied meer kunt, dan je doet! Jullie zijn te bang, dat hot „r a a r" is! Nu begin ik aan de nieuwe raadsels. Want al die raadgevingen worden vervelend. Inzen ding tot cn met 3 December a.s. 1. x wat we allemaal graag drinken. x wat we in onze mond®ebben. x wat we in een kast of schrijfbu reau vinden. x een kleur x het tegendeel van „ja". x een dier, dat zich langzaam voort beweegt, x een vaartuig. x iets, dat op het water blijft drij ven. x wat we in de tuin noodig hebben. x wat aan een schip zit. Op de kruisjes-lijn komt een plaats in Zeeland. 2. Als je uit elk der onderstaande woorden drie naast elkaar staande letters neemt, en die naast elkaar zet, krijg je een bekend spreekwoord. Sehrijf dus van elke woord de drie j u i s te letters achter elkaar op en voeg die letters tot woorden te zamen. Wat krijg je dan? De woorden, waaruit je de letters moet ha len, zijn: Maalstroom, schetteren, verkalking, hofvermaak. verdrinken, verdonkeremanen vereeniging, reisdeken, prompt, menschwaar- dig, bedenken, sputteren. 3. Ik ben een wapen en een munt. Zeg nu mijn naam. indien ge kunt. 4. Welke beroepen oefenen de volgendé per sonen uit? Hun naam duidt (indien 3e let ters goed gerangschikt worden)'hun vak aan. a Ammer Mint. b. O lo TiegVr. c. Sam oCr Hcenk. NED. HERV. KERK Beroepen: Te Middelburg, G. van Veldhuizen te Hantum (Fr.). Te Rand wijk (Gld.), E. V. J. Japchen te Waarder bij Woerden. Te Benschop, C. van Dop te Hierden. Te Oostrum en Jouswier (als hulppred.), cand. M. R. Pliester te Den Haag. Te Breskens (toez.), J. G. Pan- huise te Aagtekerke. Te Warns (toez.), J. F. L. Becht, cand. te Arnhem. Te Zuid- zande (Z.), A. Th. Stegenga, cand. te Am sterdam. Te Maastricht (vac.-ten Brug- goncate), D. van Peursum te Uitgeest. Te Blankenham (toez.), cand. J. L. Springer te Loiden. Te Arnomuidcn (toez.), II. A. La- brio, cand to Vianon. Aangenomen: Naar Tjerkgaast c.a. cand. J. do Vos te Snoek. Bedankt: Voor Weert, W. de Peer te Stevenswcert. CHR. GEREF. KERK Tweetal: Te Sassenheim, J. Drenth te Broek op Langendijk en W. Heerma te AalS' meer. GEREF. GE.\L Tweetal: Te Ridderkerk, M. Heikoop te Utrecht en II. Ligtenberg te Lisse. Beroepen: Tc Ridderkerk, M. Heikoop te Utrecht. EV. I.UTIL KERK Aangenomen: Naar Edam, S. v. d \Vouden, prop. te Harlingen. BA PT. GEM. Aangenomen: Naar 2c Exloërmond.II. Doornkamp, cand. te Groningen. ZENDING ONDER DE CHINEEZEN Zooals bekend; wordt op Katendrecht Rotterdam het grootste deel van den Zen dingsarbeid der Geref. Kerken onder de Chineezen verricht door Ds. Pieron. Daar staat een zaaltje ais middelpunt van het Zen dingswerk: Zondagsschool. slöjdmiddagen voor de kinderen, handwerkmiddagen voor de moeders, taallessen en maaltijden voor de Chineezen zelf. Maar langzamerhand breidt zich het werk uit over het geheele land, naar alle plaatsen, waarvan bekend is. dat er Chineesche kolO' nies zijn. De aanzienlijke kolonie te Agister dam wordt al sinds geruimen tijd geregeld bezocht. Waardevolle aanknoopingspunten zijn daar gevonden. Ook met de Utrecbtsche Chineezen heeft men geregeld contact. Aan de kleinere kolonies van Eindhoven en Leeu warden zijn onlangs de eerste bezoeken ge bracht. „JEZUS VAN NAZARETH" Van het bekende boekje ..Jezus van Naza reth", dat in de oorlogsjaren zulk een geze gend werk deed aan de fronten, en dal; in vele talen is overgezet, zijn tusschen 1914 en 1934 in ons lana en Ned. Indië 45000 exemplaren verspreid. In 1933 is een vierde druk met een oplage van 17000 exemplaren verschenen. Ook een uitgave in braille-schrift werd gedrukt op „Sonneheerdt" te Ermelo. Het Ned. Comité heeft thans besloten tot een uitgave in hei; Jiddisch, die door Ds. J. Rottenberg bezorgd zal worden en voorname lijk voor Polen zal bestemd zijn. MAAS"-NYMI'HEN Gert ha k Weet niet, zeer geachte lezers, Of U op de hoogte bent Met het laatste, schokkend, nieuwtje: Of U allen Gertha kent. Neen? Dan zul ik 't U vertellen: Gertha dan is een leeuwin Voor den koning van de dieren Dus zooveel als gemalin. Deze ongehuivde Gertha Maagdelijke woudprinses Is, op 't kantje af, ontkomen Aan het zwaard van Damocles. In het wagenkamp bij Osdorp Stond haar traliënverblijf En daar brulde 't vorstenkindje Naar men dacht voor tijdverdrijf Maar dat brullen werd zoo angstig Dat men in het wagenkamp Bang werd en vol angst te hoop liep Vreezend voor een erge ramp. „Dus moest Gertha maar verdwijnen!'' Spande toen het kamp te zaam Tot ontstelt'nis van haar eig'naar Met z'n sigarettennaam. Die meneer Abdullah heet-ie, Hield Haar Hoogheid veel te schraal Dus van honger maakte Gertha Zoo 'n on-vorstelijk kabaal. De politie werd geroepen Deze kwam, besliste gauw Dat men haar het roemvol einde „Door den kogel" geven zou. Maar dat schieten door de tralies Is niet 't werk van iedereen Stel eens, dat de kogels ketsten. Toen besloot men hoe gemeen Dat zij, als zooveel vorstinnen, Door het gif moest omgebracht Dat men in het vleesch zou mengen: 'n Lekker hapje, versch geslacht. Maar de krant had nauw'lijks deze Voorgenomen moord gemeld Of daar kwamen dierenvrienden Al bij bosjes aangesneld. Het gevolg was: 't snoode gifplan Viel terstond finaal in puin Gerth' werd vriend'Ujk opgenomen In den Haagschen dierentuin. En het einde van het sprookje Z' is daar een gemaal beloofd In dien tuin hcerscht „Koning" Leo En daar is z' al mee verloofd! Naar het Vad. verneemt wordt op 't oogenblik een nieuw plan tot afslach ting van een gedeelte tan de veestapel voorbereid. Dit zou in verhand staan met de af gestelde melkstcunbepcrking, waardoor het noodig is geworden, dat naar an dere maatregelen wordt omgezien. d. Kelam Beumer. e. Lamke Reker. 5. Ergehs zaten 3 vaders en 3 moeders: 3 zusters en 3 broers. Ze bestelden zes koppen koffie en elk dronk er cén. Iloe is dat mo gelijk? Nu, veel succes er mee, allemaal, 't Is wel moeilijker dan vorige maal! Toch hoop ik, dat jullie ook n u flink je schouders er onder zult zetten! Mag ik weer rekenen op trou- w e nichtjes en neefjes? Afgesproken! Bricfj cs. Ida J. te Stellendam. Wat een stille in den lande ben jij geworden! Wat zit daarachter? Er is zeker iets niet in orde! Maar met zwij gen komt dat nfet goed. Schrijf maar gerust, wat je op je hart hebt! Als er gegronde redenen zijn. ben ik één en al oor voor je klachten! Je laat ntte toch zeker niet in de steek? 'k Ileb al zoo n tijd geen brief van je gehad! Heb je je prijs al? Groeten aan allen. Dag! Jannie van Driel te Beverwijk. Hocrah! Weer bericht van de overkant. Ja, 'k begrijp best. dal je niet altijd even veel tijd en zin hebt om te schrijven. Je leest erg graag, ge loof ik Nu. ik ook hoor! Je vorige brief (van 27 ct.) kwam tOo laat in mijn bezit Waar dat aan ligt, weet ik niet, maar 't gevolg is geweest, dat hij niet op tijd beantwoord werd Gezellig, zeg, dat je zullke leuke dingen voor je zelf knutselt! Wat heb je een fijne verjaardag gehad! Groeit het stekje goed? Heb je de „Kerkplein" nu al gezien? We] in teressant, om naar te gaan kijken, hé? Je op lossingen waren goed! Nu maar weer tot een volgende maal, Japnie. Daaaag! M'n hartelijke groeten aan je famlie. Bram P. te Numansdorp. Nou, zeg, wat laat jij me watertanden met je pannekoeken verhaal! Je denkt zeker, dat ik niets anders te doen heb, dan nichten en neven opzoeken! Bram, je wordt nooit te groot om aan Sinter klaas te geloovenl Heusch, zoo tegen Decern ber beginnen we er a 11 e m a a 1 weer aan te gclooven; groot en klein. Dat is juist liet leuke! Volgende keer weer meer, hoor! Dag Bram! Lena B. te Ouddorp. Waar blijf jij, die vroeger zoo'n trouwe nicht was? Als 't nog zomer was, kwam ik eens in Ouddorp om je wakker te schudden! Want 'k geloof vast, dat je ingedommeld bent! Schrijf eens gauw weer! Daag! (Nadruk verboden) HAKATE. In de Woensdag gehouden vergadering van den Gemeenteraad van Ams'erdam hoeft de Burgemeester medegedeeld, dat, het gemeentebestuur bji verschillende voor aanstaande personen en instellingen advies heeft ingewonnen over liet denkbeeld iu 1938 een wereldtentoonstelling te Amster dam te houden. De conclusie was, dat uitvoering van dit denkbeeld moest worden ontraden. Echter hebben de besprekingen wel geleid tot het plan in 1938 te Amster dam een nationale tentoonstelling te houden, waarop Nederland en zijn koloniën vertegenwoordigd zouden zijn. Er is een commissie benoemd, welke in samenwerking met de Regeering en de Ge meente binnen zeer korten'tijd een aanvang hoopt te maken met de uitwerking der jiannen. Corn. R. te Nieuwe Tonge. Jouw brief was een ware verrassing voor me! 'k Was n' wat je schreef geen klein beetje in m'n schik, dat begrijp je! Natuurlijk zijn er wel eens oorza'/en, waardoor je niet op tijd kunt schrijven; als je me dan later vertelt, boe de vork in de steel zat, vind ik een paar keertjes overslaan heel niet erg AN er maar geldige redenen zijn, zooals bjj jou het gevai was. Je oplossingen waren goed; aardig ver zonnen. Alleen no. 3 was niet heelemaal goed. Getallen die, in cijfers geschreven, van voren naar achteren precies hetzelfde zijn als van achteren naar voren, zijn er genoeg: 11, 22, 6G, 999, enz. Maar bedoeld was natuurlijk: een getal, in letters ge schreven! Maar overigens was het heel leuk gedaan! Tot srluijvens Cor! Groeten aan de huisgenooten! Louisie M. te Fiinaart. Nog zoo'n zwij gende nicht! Schoeit er wat aan'? Kom, laat eens weer wat hooren! Je wordt toch nipt ontrouw? We kunnen van ons famibe kringetje er niet eentje miss, hoor! M'n groeten aan jullie allemaal. Krijg ik eens gauw bericht? Dag! Jan W. te Stad aan 't Haringvliet. Zoo, bevallen je het potlood en het gom goed? Fijn hé, om al die dingen zelf te hebben! Zoo'n blocnote kun je ook zoo goed ge bruiken! Volgende keer weer meer. Doe de groeten maar aan Jaap en de kleintjes. Daag'. Chiela G. te Sommelsdijk. 'k Verlang es erg naar, ook weer eens zoo'n keurige brief van jou te zien! Hij is zeker al op komst? Daar reken ik op, hoor! Groeten van Tan'e Tine. Arie W. te Stad aan 't Haringvliet. Ja, ik kan me voorstellen, dat jullie de dagen gaat tellen, die nog resten voor Bram z'n komst. Wat zal dat strakjes gezellig wor den. in de Kerstvacantie! 'k Hoop maar, dat alles goed gaat tot die tijd! Wat je onderaan in je brief vroeg, heb ik goed in m'n oor geknoopt. Dat komt dus wel in orde! Groeten aan Vader en Moeder. T:>c over veertien dagen hoor! Ziezoo, nichtjes en neefjes: hiermee ben ik aan 't eind van de lijst, en dus aan het eind van ons praatje gekomen. Daarom eindig ik met de beste wcnschen voor jullie allemaal in de komende twee weken. In t bijzonder wensch ik juTie veel sehnjflust toe! Voor ieder do hartelijke groeien van TANTE TINE, J

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1935 | | pagina 3