VOOR VROUW EN KIND
GEREF. SCHOOLRAAD
1935
NDEN
MAAS-
SCHELDE BODE
ZATERDAG 23 NOVEMBER 1935
NICODEMUS DE TWEEDE
rof. Dr. K. Schilder over
VOOR DE VROUW
VOOR DE JEUGD
KERK EN SCHOOL
Nieuwe rundveeafslachting?
GEEN WERELDTENTOON.
STELLING TE AMSTERDAM
Wel een nationale
expositie in 1938
heeft Ds. de
lezegd, waar-
leidende nog
ht hem toe te
ouw was, on-
neer dan vol.
lat hij op ons
Gem. alhier
[iienen.
voor het ge-
rk als in die
V. 4 Dec. a.s.
'an den Ncd.
n Haad dezer
jm de kolen»
p f 1.
|npagne 1935
van de lanc-
Ihier gewogen
polder Oud-
f 8 per H.A.
erd wederom
witlof ver-
;en. Dit is de
ciehorei-di'o-
hgevoerd. Er
1400 ton
lerbieten aan
ie weegbrug-
'ewogen, wat
et vorig jaar.
juin door el-
lelenr blauwe
0 kilo, sjalot-
m zijn de af
ten uien van
thans eieren
te Middel
de uien be-
■n f 2. eigen-
Ie, die op de
am was, had
inden en een
een lading
|g Vinkeveen.
werd, kwam
lijn. Van wie
a aan de ha
ppen gewacht
je cichoreifa-
week geëin-
nden en nu
de lage prij-
irbeidsbemid-
ven.
avondschool
ischen te ne-
1 der school
erpen behoo-
tingen bij C.
Izaak, z. v.
tnnetje Ver-
Breen en
Abraham
eternella de
rik Dijkman,
izabeth Han-
22 j., te Mid
zerken, 23 j.,
uwd: H. A.
en M. W. v.
Es, 22 j., te
Prée, 21 j.,
boltgensplaat
alhier.
ing, 69 jaar,
VOORDE
ZONDAG
En Hij zeide tot een ander: Volg
Mij. Doch hij zeide: Heere! laat
mij toe, dat ik heenga en eerst
mijn vader begrave.
Maar Jezus zeide tot hem: Laat
de dooden hun dooden begraven,
doch gij, ga heen en verkondig het
koninkrijk Gods.
Luc. 9 59 en 60.
Deze tweede man van de drie volg-
typen van Jezus is een heel andere. De
eerste zegt spontaan tot Jezus: ik zal U
volgen waar Ge ook heengaat. En dan
heeft hij een ontnuchtering noodig. Jezus
volgen, dat is geen spontane zet, een in
tuïtieve levensuiting, nee dat is levens
keus met al de consequenties die er aan
vast zitten.
Deze vriend is niet zoo spontaan. Eer
het omgekeerde is het geval. Hij heeft
een stootje noodig. Hij zegt niets tot
Jezus. Maar Jezus, de Hartenkenner zegt
tot hem: Volg Mij. Kom, ga mee! Deze
man wil wel. maar er zijn bezwaren. Er
zijn moeilijkheden aan verbonden. En die
moeilijkheden komen niet straks, nee die
beginnen nu direct. Och. vader moet
eerst overleden zijn. Familieomstandig
heden zeggen wij tegenwoordig. Mijn
vader heeft me heel anders opgevoed.
Die vindt dat niets om zoo met Jezus de
Nazarener te gaan zwerven. Dat staat
misschien ook niet in onze familie. Mijn
vader zou er van schrikken, als hij het
hoorde. Laat me maar eerst wachten tot
de beste oude man „uit den tijd" is.
Jezus hoort dit bezwaar.
En nu zegt Jezus: „Kijk eens, als gij
me volgen wilt, als gij leeft dus, als gij
Gods leven in u hebt, wel laat dan de
dooden hun dooden begraven."
Voor u is er een andere roeping.
Welke?
Wel, verkondigen, prediken.
Zie ik goed. dan is deze man een ver
anderd mensch. Hoe weten we dat?
Wel, omdat Jezus heel persoonlijk en
heel dringend tot hem zegt: Gij, ga heen.
verkondig het koninkrijk Gods. Dat kan
deze man dus. Hij kan preeken. Hij kan
het, evangelie brengen. Hij kan het Ko
ninkrijk Gods verkondigen.
Maar de fout van dezen man is deze,
dat hij er niet voor durft uitkomen. Hij
■wil. hij durft de boodschap niet doorge
ven. Hij is onvrijmoedig. Hij wil 't niet
Weten, dat er met hem iets gebeurd is.
Bevredigen doet hem dit niet. Hij heeft
z'n ouden vader ook niet eens nog ge
zegd, dat hij reeds een discipel geworden
is van Jezus van Nazareth. En daarom
heeft hij een opwekking noodig. Een re-
vivaltje. Jezus spreekt hem aan. Jezus
ontmoet hem. Er is niet toevalligs. En
Jezus zegt: Volg Mij. Ga mee. Kom er
voor uit. Zeg de keus van je hart ook
aan anderen en word een prediker van
het Evangelie.
Jezus geeft hem z'n roeping. Gij, ga
heen en verkondig. We mogen niet ver
scholen blijven. Wé mogen niet rustig
en heel onbekend het voor ons zelf ge
nieten. We moeten heengaan, onze pro
fetische roeping verstaan, predikers zijn.
We mogen niet in het verborgen dtsci-
pelen van Jezus blijven.
Neen. Nicodemus II of III of de zoo-
veelste, kom er maar voor uit! Volg
Jezus. Zeg het anderen. Ga heen en ver
kondig!
Juist Gij, Gij zijt daar den man voor
Gij hebt er gaven voor. Wees dienaar.
Ga vandaag in publieke dienst. Volg uw
Koning.
En hierop komt het vooral aan
en laat de gevolgen, de consequenties
van uw gehoorzaamheid maar heel ge
rust aan God over. Word verkondiger
practisch evangelist, doorgever van de
groote tijding, van het Evangelie van
Jezus Christus.
We lezen dit en denken daarover
misschien even na. We zijn misschien
ook zeer onvrijmoedig. En we hooren
de stem van Jezus wel. Maar we zeg
gen: ja. maar ieder behoeft het konink
rijk Gods niet te verkondigen. Zie. daar
hebben we weer het Evangelie op je
eigen handje. Het aanpas-evangelie. Het
evangelie, menschelijk gefatsoeneerd.
Het evangelie zonder opdracht, zonder
koninkrijkskleur.
Die de redding van z'n ziel vinden in
Jezus' bloed, die de verlossing van z'n
leven vindt in Jezus Christus, die is on
derdaan geworden des Konings. Die is
gehoorzaam aan de Rijksregeering. Die
is in dienst van den Koning der Ko
ningen.
Durven wij ervoor uitkomen?
Misschien spreken we er op 't werk
op kantoor nooit over. We durven niet.
Ze zullen 't gek vinden. Misschien spre
ken we thuis nooit met onzen man of
vrouw, met onze kinderen over de gees
telijke. over de eeuwige dingen. We zijn
onvrijmoedig. En daarbij laten we het.
We durven niet. Jezus zegt nu door deze
meditatie: Volg Mij. Spreek eroye.r. ga
heen. En laat de gevolgen aan God over.
Gij kunt alles, alles waartoe God u roept.
„De school met den Bijbel
in de geestelijke crisis
onzer dagen"
FRAGMENT VAN HET EVANGELIE
VAN JOHANNES GEVONDEN?
Uit Londen wordt gemeld:
Onder een oude collectie van papyri
in de John RylanÜs Bibliotheek te
Manchester is een papyrus gevonden,
die wordt aangezien voor een fragment
van een manuscript van het Evan
gelie van Johannes. Het fragment zou
het oudste zijn, dat ooit van den Bij
bel is gevonden en den Codex Sinaïti-
cus belangrijk in leeftijd overtreffen;
Over kinderen en speelgoed
(Vervolg)
Waarmee Ikunnen we nu kinderen met
weinig fantasie eens geschikt bezig houden?
Och, die vraag komt bij velen dikwijls op.
Want zulke kinderen zijn er genoeg! Ze
lijken vervelend, ongedurig, lastig; ze kri.i
gen daarom dikwijls geheel ten onrechte
een standje. Ten onrechte want: ze kun
nen er niets aan doen, dat zo niet hou
den van spelen met poppen, of van kaslee-
len bouwen van blokken, waarmee je tóch
nooit een „écht" kasteel kunt maken!
I-Iet beste is, zulke kinderen iets te laten
doen, dat werkelijk tastbaar on reëel resul
taat geeft. Als ze nog klein zijn, is bv. kra
len rijgen een prettig werkje. Ook helpen
hij het huishoudelijk werk of bij de tuin-
arbeid vinden zulke kinderen dikwijls fijn.
Kleine jongens, die een hekel hebben aan
stilletjes bouwen enz., vinden 't soms heer
lijk, om in de tuin te werken met hun eigen
schop en harkje; ze hebben belangstelling
voor de bloemen en planten, die er groeien;
ze houden hun tuintje keurig netjes.
Of: indien er 's winters weinig werk in
de tuin is, tomen ze Moeder binnen helpen
zorgen voor haar planten. Dat 1 ij k t dwaas.
Kleine kinderen laten morsen met water,
en dan nog wel liefst op het bloemtafeltje
cn in de vensterbank. Maar vooral wan
neer men een klein cactusgietertjo bezit,
kan een kind van vijf jaar al best ieeren,
voorzichtig op de schoteltjes, of op de aarde
in het potje, al naar men gewend is, een
klein beetje water te ^gieten. Nu is liet
daarmee wel niet zoolang zoet, maar toch
beteekent liet voor zoo'n kind een licele
gewichtigheid. En 't leeft zórgen, voor iets,
dat. hem of haar wordt toevertrouwd. On-
noodig te zeggen, dat daarbij natuurlijk
Moeder ongemerkt toe blijft zien of het
werkje geregeld en op de goede manier ge
beurt.
En als men dan zoo wat meer werk jes
verzint, bv. liet vullen van eon kolenbak,
liet sorteeren van appels, helpen bij kamer
doen, of bij arwasschen, en speciaal voor
meisjes regelmatig de stop- en naaidoos-
jes opruimen, kaartjes wol op kleur hij el
kaar leggen, enz. enz., clan wordt de dag al
'aardig gevuld, baar tussckendoor kan een
fantasie-spelletje dan misschien wel eens
weer in de smaak vallen. Vooral ook, als
het aan de praktijk dienstbaar wordt ge
maakt. B.v. een meisje, dat met een pop
speelt, naait en breit poppenklceren; de
broertjes kujinen gezellig bezig zijn met
allerlei knutselwerk voor de zusjes: ze kun
nen een poppenkamertje timmeren, een
naaidoosje maken, met een mooi gesneden
deksel, kortom, allerlei kunnen ze faliri-
ccercn (denk aan een la-kastje-van, lucifers
doosjes!) dat de meisjes bij hun spel ge
bruiken.
Dit gaat natuurlijk niet op voor een klein
gezin. Maar daar heeft de Moeder dan ook
vanzelf meer tijd. om haar kleintje bezig te
houden. Toch kan dan misschien nog wel
eens iets gemaakt worden voor een vriendje
of vriendinnetje. Of voor een verjaardag.
Maar wel blijft daarbij altijd leiding noodig.
Echter: hoe vroeger men het kind'wat
handigheid leert, hoe eerder het ook aar
dige dingen maken kan. Wie zich in 't be
gin er eens even voor wil spannen en zich
heelemaal wil geven, zal verbaasd staan
over de resultaten. Kinderen zijn meestal
lang niet zoo onnoozel en zoo onhandig, als
men ze veronderstelt te zijn.
En ook dient men te bedenken, dat vrees
altijd een slechte raadgeefster is. Sommigen
zijn heel bang om de kinderen eens scher
pe voorwerpen in handen te geven. Maar
heusch: 't is beter, ze er voorzichtig mee
om te ieeren gaan. dan ze voor hen weg
te houden. Al zal natuurlijk in de vorm van
een sneetje in de vinger of een krasje op
een meubelstuk, wel eens leergeld moeten
worden betaald! Door vallen cn opstaat:
worden de kinderen groot!
Beste nichtjes en neefjes!
Gelukkig: er komt weer leven in de brou
werij. Daar zie 'k het al weer: geduld over
wint alles. Jammer, dat ik die kostelijke-
eigenschap van geduldigheid niet in ruimer
mate bezit! Maar ik zal m'n best doen hoor.
om daarin mezelf nog eens wat te beteren.
Maar jullie moet me goed begrijpen: als
ik niets van je hoor, krijg ik het idee, dat
onze rubriek jullie geen hóór meer interes
seert. Dan denk ik wel eens: waar schrijf ik
nu eigenlijk voor? Als er geen apart krin
getje van lezers en lezercsjes is, die mot bo-
In een goedbezochte vergadering in de
aula van het Marnix-pymnasium tc Rotter
dam heeft Prof. Dr K. Schilder van
Kampen voor den Gereformeerder School
raad gesproken over „De school met den
Bijbel in de geestelijke crisis onzer dagen".
Na gebed en Schriftlezing heeft de voor
zitter, de heer H. J. van Wijlen, een kort
openingswoord gesproken en daarna aan
stonds 't woord gegeven aan Prof. Schilder.
„Dat er een geestelijke crisis bestaat", al
dus spr„ „daarover kunnen wij allen het wel
eens zijn, maar de crisis mag nooit een oor
kussen worden om ons niet meer leven ujt
het verbond, onze doodgewone ontrouw, mee
goed te praten. Zelfs het feit, dat we alle
vastheid verloren hebben wordt al be
schouwd als een vorm van eigen cultuur.
Het feit, dat b.v. in Duitschland de academi
sche jeugd niet eens meer protesteert tegen
het doceeren van theologie in een vorm zoo
als het de staat belieft, is een bewijs van de
algemeene inzinking. Er is niet alleen ont
zinking aan alle vastheid, maar ook aan alle
w itot vastheid en dèt is nog het ergste.
De doorloopende meening in Chr. kringen
wordt, dat er geen meening is en daarin
werkt de invloed van de theologie van
Barth, die elke maand meer ophoudt theolo
gie te zijn.
Barth wijzigt nog elk oogenblik zijn stand
punt in de afgeleide beginselen, maar aan
zijn grondstellingen houdt hij vast en
ergste gevolg van zijn dialectische theologie
is nog, wat er van terecht komt in de massa
en wat er door wordt losgewroet.
Er is een hoonen van hen, die nog een vast
geestelijk bezit hebben. De Barthiaan spreekt
niet van een crisis, van afval en ongeloof,
maar van een Krisls, als gericht van God
die niet in gemeenschap komt met den zon
digen mensch en waaraan men dus ook niet
te veel moet doen.
Waar men vroeger werd samengebracht
door het verbond geschiedt dit nu door het
geloof, dat het verbond niet bestaat.
Niet-gclooven is eigenlijk je ware geloof
want allo belijdenis is menschenwerk en het
losraken van hot dogma drijft dan de men-
schen uit de belijdende kerk en doet ze te
recht komen in de C.D.U. en N.S.B., waar
men mét Barth hoort verkondigen, dat men
achter alle Christelijkheden (Christelijke
school, partii, pers) een vraagteeken moet
zettenr omdat het ware Christendom buiten
het platte vlak van ens menschelijk leven
om gaat. „Holland annexiert sich sebst"
geestelijk door den bodem bereid te maken
voor de gelijkschakeling en indien we niet
de wacht bij ons beginsel betrekken, komt
die gelijkschakeling ook mot een paar jaar
Onze scholen hebben met deze din
gen te maken. Zij worden er van bui
ten af en van binnen uit in betrokken.
De bezuiniging kan ons de fusie op
leggen en ons sterk In onze vrijheid
beknotten, indien zulk een interker
kelijkheid wordt opgelegd, dat ver-
bondbelijders worden gecoördineerd
met confessioneele indifferenten, die
slechts hun vraagteekens meebrengen.
Wat spr. echter het meeste kwelt is,
dat van binnen uit ons gereformeerde
front wordt doorbroken.
Over de vragen: wat is onze grondslag
onze taak, ons doei, ons werk? luidt het ant
langstelling „ons hoekje" volgen, kan ik veel
heter altijd maar verhaaltjes, versjes, grap
jes en wetenswaardigheden plaatsen in „Voor
de Jeugd".
Maar gelukkig: 'k heb gemerkt, dat al
schrijven jullie soms niet toch over gebrek
aan belangstelling niet geklaagd hoeft te
worden. En dan vind ik liet overigens
hcuseli niet zoo verschrikkelijk, als iemand
wegens verhindering eens een- weekje over
slaat. t Schrijven mag geen lastige plicht
worden; 't dient voor jullie allemaal een ge
zellige ontspanning te zijn.
Vandaar dan ook, dat ik, wanneer ik be
rouwvolle brieven knjg, die me vertellen, dat
er heusch geldige redenen waren, waarom
jullie niet schreven, al lang weer verzoend
hen met de zaak en er van „kwalijk nemen"
iieclcmaal geen sprake is. Trouwens; dat
doen we zoo gauw niet in ons famtliekrin-
getje, hé? We zijn in ie wereld om elkaar te
helpen cn elkaar het leven te veraangena
men, niet om elkaar 't leven zuur te ma
ken! Wees dus maar niet bang, dat ik gauw
iets écht „kwalijk" neem.
Natuurlijk heb jullie verleden week het
praatje over St. Ntcolaas en SL Nicolaas-
geschenken gelezen. Sommigen van jullie
zijn zeker al druk bezigl Vertel me maar
eens gauw, welke plannen je hebt.
Degenen, die kleine broertjes en zusjes
hebben, genieten natuurlijk het meest. Want
met kleintjes er bij is het feest op z'n leukst
-Maar: grooteren kunnen er toch ook best nog
aan mee doen! Verrassen is altijd iets heer
lijks, en daarom: als je elkaar verrassen
kunt, moet het prettig zijn!
'k Kon merken, dat de raadsels de laatste
keer gemakkelijk waren geweest! Nu, dat
was ook ie bedoeling: dat had ik met opzet
gedaan, zooals jullie weet. De oplossingen
hoef ik haast niet ,c Reven, iedereen weet ze
wel Maar volledigheidshalve laat ik ze hier
onder tóch volgen; jullie kunt dan precies
zien, of je alles goed hebt.
1. Er bleef géén vogel zitten, want de an
dere vlogen van schrik weg!
2. Schrijf het getal twaalf op in Romein-
sche cijfers, dus: XII. Trek op de .helft van
de hoogte een horizontale streep, die dus
juist door het kruispunt van de X gaat. Nu
is de bovenste helft geworden: VII. Dus de
helft van twaalf is zeven.
3. Het getal, dat van achteren naar voren
gelezen (en in 1 e 11 ers geschreven!) precies
gelijk blijft, is: negen.
Je ziet wel, dat 't niet erg moeilijk was. Er
waren dan ook verscheiden goede oplossin
gen. De prijs heb ik toegekend aan Bram P
ding maken tusschen leer en leven,
die leven bij het Verbond.
Groote dingen staan op het spel,
maar elke reformatie heeft gevraagd
naar het Woord en de groote vraag is
dan ook steeds: Is de Bijbel Gods
Woord. Dat te belijden zij ons eerste,
ons hoogste doel.
Na de rede van Prof. Schilder volgde nog
een geanimeerde gedachtenwisseling.
woord bij velen anders dan het 40 jaar ge
leden algemeen luidde.
Onze grondslag als scholen met den Bijbel-
kan goed zijn, we kunnen ons stellen op den
bodem van Gods Woord, maa indien het
dan ook al Calvinistisch wordt genoemd, dat
daaronder begrepen wordt, dat Gods Woord
„gestalte kreeg in den Bijbel", wanneer ge
stalte tegenover gehalte wordt gesteld, dan
heeft Barth gelijk, dat heel onze school met
den Bijbel onzin is.
Wat is onze schooltaak, b.v. bij de Bijbel-
sehe geschiedenis: te vertellen wat gebeurd
is of wat misschien gebeurd zou kunnen zijn?
Met Kerstmis te vertellen, dat het Woord
vleesch geworden is of dat Christus slechts
was een drager van de profetie?
Waarom is er in onze paedagogiek nog
onzekerheid in onze houding tegenover het
Montessori-onderwijs? Spr. keert zich in dit
verband tegen een artikel waarin een cyni
sche erfelijkheidsleer wordt gepredikt, welk
artikel voorkomt in het Paedagogisch Tijd
schrift van Prof. Waterink.
Wat is ons doei bij het Chr. onderwijs?
Zijn we er nog bezig de werelrische cultuur
met onze Christelijke cultuur van binnen uit
aan te vallen? Vindt reeds niet aan verschei
dene kanten van het IJsselmeer en ook ver
der weg de leer der gemeene gratie bestrij
ding en maakt men Dr. Colijn en spr. be
lachelijk, omdat ze spreken over een cultuur
taak, die ons is opgelegd en als mandaat Gods
moet worden vervuld? Men noemt dat dan
Neo-Calvinisme en men zegt: ge moogt niet
hopen met uw Chr. cultuur een wig te drij
ven tusschen de onchristelijke omdat (zia
Brunner) cultuur is „de spanning tusschen
den mensch en God, altijd elkaar aantrek'
kend maar ook afstootend". maar de cate
chismus spreekt van een afsterven van den
ouden en een opstaan van den nieuwen
mersch.
Wat is ons werk? Vroeger voelde
de Christelijke onderwijzer zich ook
in lompen rijk als „mede-arbeider
Gods" en dat heeft hem een geweldig
élan gegeven in de periode van ver
drukking. De Barthiaan, die leert, dat
rechtvaardlgmaking en heiligmaking
eigenlijk hetzelfde is, lacht om dat
mede-arbeiderschap en ontneemt daar
mee feitelijk het Chr. onderwijs zijn
bestaansrecht, gelijk het ook vraagtee
kens zet achter Chr. partijen, Chr. uni
versiteiten en Chr. bladen.
Indien deze theologie verder ingang
vindt en hot piëtisme onze Calvinis
tische gedachte nog verder doorbreekt,
dan zinkt onze verbondsleer weg en
komen we consequent terecht bij het
gnosticisme en de doopersche tegen
stelling tusschen kerk en wereld.
Wat staat ons nu te doen? zoo vraagt spr
ten slotte De eenige oplossing is, zoo zeide
hij, het op een onbarmhartige wijze zeggen
waar het op staat. Onze Chr. organisaties
IÜden in het algemeen niet aan een te slappe
grondslag, maer aan het niet consequent
aanvaarden van dien grondslag. Spr. ziet dat
b.v. bij de Chr. radio-vereeniging, waarin
ook een massa menschen zijn, die den grond
slag feitelijk niet aanvaarden. De C is in
vele organisaties de onverklaarde letter. We
moeten onbarmhartig polemiseeren, omdat
dit een van de eerste eischen is, die God
van ons vraagt. We moeten ook op schoolge
bied zoo lang mogelijk vechten tegen de fu
sie, die den grondslag zou verwateren.
We moeten boven alles vragen: zijn
wij nog Christenen, die geen schei-
te Numansdorp, terwijl een troostprijs wordt
gestuurd aan C. Rober, die de oplossingen op
een heel aardige manier verwerkt had in
een versje (zooals ik immers geschreven
had!), maar die de hoofdprijs niet kan krij
gen, omdat de oplossing van liet laatste
raadsel niet heelemaal in orde was. Toch
„bravo!" voor haar 'durf! Heusch, als de an
deren ook eens een leuk rijmpje of iets der
gelijks probeerden te maken van hun oplos
singen, dan zou je eens zien, wat een dicht
talenten er openbaar kwamen. Denk er om:
Sinterklaas zendt bij z'n geschenken ook al
tijd graag gedichten. Ook daarbij moet jullie
Sint behulpzaam trachten te worden. Wer
kelijk: de oude Sint kan het niet alleen doen.
En Piet kent de Hollandsche taal niet goed
genopg, om daarin lange verzen te schrijven!
Geloof maar vrij, dat jullie op dit gebied
meer kunt, dan je doet! Jullie zijn te
bang, dat hot „r a a r" is!
Nu begin ik aan de nieuwe raadsels.
Want al die raadgevingen worden vervelend.
Inzen ding tot cn met 3 December a.s.
1. x wat we allemaal graag drinken.
x wat we in onze mond®ebben.
x wat we in een kast of schrijfbu
reau vinden.
x een kleur
x het tegendeel van „ja".
x een dier, dat zich langzaam voort
beweegt,
x een vaartuig.
x iets, dat op het water blijft drij
ven.
x wat we in de tuin noodig hebben.
x wat aan een schip zit.
Op de kruisjes-lijn komt een plaats in
Zeeland.
2. Als je uit elk der onderstaande woorden
drie naast elkaar staande letters
neemt, en die naast elkaar zet, krijg je een
bekend spreekwoord. Sehrijf dus van elke
woord de drie j u i s te letters achter elkaar
op en voeg die letters tot woorden te zamen.
Wat krijg je dan?
De woorden, waaruit je de letters moet ha
len, zijn: Maalstroom, schetteren, verkalking,
hofvermaak. verdrinken, verdonkeremanen
vereeniging, reisdeken, prompt, menschwaar-
dig, bedenken, sputteren.
3. Ik ben een wapen en een munt.
Zeg nu mijn naam. indien ge kunt.
4. Welke beroepen oefenen de volgendé per
sonen uit? Hun naam duidt (indien 3e let
ters goed gerangschikt worden)'hun vak
aan.
a Ammer Mint.
b. O lo TiegVr.
c. Sam oCr Hcenk.
NED. HERV. KERK
Beroepen: Te Middelburg, G. van
Veldhuizen te Hantum (Fr.). Te Rand
wijk (Gld.), E. V. J. Japchen te Waarder bij
Woerden. Te Benschop, C. van Dop te
Hierden. Te Oostrum en Jouswier (als
hulppred.), cand. M. R. Pliester te Den
Haag. Te Breskens (toez.), J. G. Pan-
huise te Aagtekerke. Te Warns (toez.), J.
F. L. Becht, cand. te Arnhem. Te Zuid-
zande (Z.), A. Th. Stegenga, cand. te Am
sterdam. Te Maastricht (vac.-ten Brug-
goncate), D. van Peursum te Uitgeest. Te
Blankenham (toez.), cand. J. L. Springer te
Loiden. Te Arnomuidcn (toez.), II. A. La-
brio, cand to Vianon.
Aangenomen: Naar Tjerkgaast c.a.
cand. J. do Vos te Snoek.
Bedankt: Voor Weert, W. de Peer te
Stevenswcert.
CHR. GEREF. KERK
Tweetal: Te Sassenheim, J. Drenth te
Broek op Langendijk en W. Heerma te AalS'
meer.
GEREF. GE.\L
Tweetal: Te Ridderkerk, M. Heikoop
te Utrecht en II. Ligtenberg te Lisse.
Beroepen: Tc Ridderkerk, M. Heikoop
te Utrecht.
EV. I.UTIL KERK
Aangenomen: Naar Edam, S. v. d
\Vouden, prop. te Harlingen.
BA PT. GEM.
Aangenomen: Naar 2c Exloërmond.II.
Doornkamp, cand. te Groningen.
ZENDING ONDER DE CHINEEZEN
Zooals bekend; wordt op Katendrecht
Rotterdam het grootste deel van den Zen
dingsarbeid der Geref. Kerken onder de
Chineezen verricht door Ds. Pieron. Daar
staat een zaaltje ais middelpunt van het Zen
dingswerk: Zondagsschool. slöjdmiddagen
voor de kinderen, handwerkmiddagen voor
de moeders, taallessen en maaltijden voor de
Chineezen zelf.
Maar langzamerhand breidt zich het werk
uit over het geheele land, naar alle plaatsen,
waarvan bekend is. dat er Chineesche kolO'
nies zijn. De aanzienlijke kolonie te Agister
dam wordt al sinds geruimen tijd geregeld
bezocht. Waardevolle aanknoopingspunten
zijn daar gevonden. Ook met de Utrecbtsche
Chineezen heeft men geregeld contact. Aan
de kleinere kolonies van Eindhoven en Leeu
warden zijn onlangs de eerste bezoeken ge
bracht.
„JEZUS VAN NAZARETH"
Van het bekende boekje ..Jezus van Naza
reth", dat in de oorlogsjaren zulk een geze
gend werk deed aan de fronten, en dal; in vele
talen is overgezet, zijn tusschen 1914 en 1934
in ons lana en Ned. Indië 45000 exemplaren
verspreid. In 1933 is een vierde druk met een
oplage van 17000 exemplaren verschenen. Ook
een uitgave in braille-schrift werd gedrukt
op „Sonneheerdt" te Ermelo.
Het Ned. Comité heeft thans besloten tot
een uitgave in hei; Jiddisch, die door Ds. J.
Rottenberg bezorgd zal worden en voorname
lijk voor Polen zal bestemd zijn.
MAAS"-NYMI'HEN
Gert ha
k Weet niet, zeer geachte lezers,
Of U op de hoogte bent
Met het laatste, schokkend, nieuwtje:
Of U allen Gertha kent.
Neen? Dan zul ik 't U vertellen:
Gertha dan is een leeuwin
Voor den koning van de dieren
Dus zooveel als gemalin.
Deze ongehuivde Gertha
Maagdelijke woudprinses
Is, op 't kantje af, ontkomen
Aan het zwaard van Damocles.
In het wagenkamp bij Osdorp
Stond haar traliënverblijf
En daar brulde 't vorstenkindje
Naar men dacht voor tijdverdrijf
Maar dat brullen werd zoo angstig
Dat men in het wagenkamp
Bang werd en vol angst te hoop liep
Vreezend voor een erge ramp.
„Dus moest Gertha maar verdwijnen!''
Spande toen het kamp te zaam
Tot ontstelt'nis van haar eig'naar
Met z'n sigarettennaam.
Die meneer Abdullah heet-ie,
Hield Haar Hoogheid veel te schraal
Dus van honger maakte Gertha
Zoo 'n on-vorstelijk kabaal.
De politie werd geroepen
Deze kwam, besliste gauw
Dat men haar het roemvol einde
„Door den kogel" geven zou.
Maar dat schieten door de tralies
Is niet 't werk van iedereen
Stel eens, dat de kogels ketsten.
Toen besloot men hoe gemeen
Dat zij, als zooveel vorstinnen,
Door het gif moest omgebracht
Dat men in het vleesch zou mengen:
'n Lekker hapje, versch geslacht.
Maar de krant had nauw'lijks deze
Voorgenomen moord gemeld
Of daar kwamen dierenvrienden
Al bij bosjes aangesneld.
Het gevolg was: 't snoode gifplan
Viel terstond finaal in puin
Gerth' werd vriend'Ujk opgenomen
In den Haagschen dierentuin.
En het einde van het sprookje
Z' is daar een gemaal beloofd
In dien tuin hcerscht „Koning" Leo
En daar is z' al mee verloofd!
Naar het Vad. verneemt wordt op 't
oogenblik een nieuw plan tot afslach
ting van een gedeelte tan de veestapel
voorbereid.
Dit zou in verhand staan met de af
gestelde melkstcunbepcrking, waardoor
het noodig is geworden, dat naar an
dere maatregelen wordt omgezien.
d. Kelam Beumer.
e. Lamke Reker.
5. Ergehs zaten 3 vaders en 3 moeders: 3
zusters en 3 broers. Ze bestelden zes koppen
koffie en elk dronk er cén. Iloe is dat mo
gelijk?
Nu, veel succes er mee, allemaal, 't Is wel
moeilijker dan vorige maal! Toch hoop ik,
dat jullie ook n u flink je schouders er onder
zult zetten! Mag ik weer rekenen op trou-
w e nichtjes en neefjes? Afgesproken!
Bricfj cs.
Ida J. te Stellendam. Wat een stille in den
lande ben jij geworden! Wat zit daarachter?
Er is zeker iets niet in orde! Maar met zwij
gen komt dat nfet goed. Schrijf maar gerust,
wat je op je hart hebt! Als er gegronde
redenen zijn. ben ik één en al oor voor je
klachten! Je laat ntte toch zeker niet in de
steek? 'k Ileb al zoo n tijd geen brief van je
gehad! Heb je je prijs al? Groeten aan allen.
Dag!
Jannie van Driel te Beverwijk. Hocrah!
Weer bericht van de overkant. Ja, 'k begrijp
best. dal je niet altijd even veel tijd en zin
hebt om te schrijven. Je leest erg graag, ge
loof ik Nu. ik ook hoor! Je vorige brief (van
27 ct.) kwam tOo laat in mijn bezit Waar
dat aan ligt, weet ik niet, maar 't gevolg is
geweest, dat hij niet op tijd beantwoord werd
Gezellig, zeg, dat je zullke leuke dingen
voor je zelf knutselt! Wat heb je een fijne
verjaardag gehad! Groeit het stekje goed?
Heb je de „Kerkplein" nu al gezien? We] in
teressant, om naar te gaan kijken, hé? Je op
lossingen waren goed! Nu maar weer tot
een volgende maal, Japnie. Daaaag! M'n
hartelijke groeten aan je famlie.
Bram P. te Numansdorp. Nou, zeg, wat
laat jij me watertanden met je pannekoeken
verhaal! Je denkt zeker, dat ik niets anders
te doen heb, dan nichten en neven opzoeken!
Bram, je wordt nooit te groot om aan Sinter
klaas te geloovenl Heusch, zoo tegen Decern
ber beginnen we er a 11 e m a a 1 weer aan te
gclooven; groot en klein. Dat is juist liet
leuke! Volgende keer weer meer, hoor! Dag
Bram!
Lena B. te Ouddorp. Waar blijf jij, die
vroeger zoo'n trouwe nicht was? Als 't nog
zomer was, kwam ik eens in Ouddorp om
je wakker te schudden! Want 'k geloof vast,
dat je ingedommeld bent! Schrijf eens gauw
weer! Daag!
(Nadruk verboden)
HAKATE.
In de Woensdag gehouden vergadering
van den Gemeenteraad van Ams'erdam
hoeft de Burgemeester medegedeeld, dat,
het gemeentebestuur bji verschillende voor
aanstaande personen en instellingen advies
heeft ingewonnen over liet denkbeeld iu
1938 een wereldtentoonstelling te Amster
dam te houden.
De conclusie was, dat uitvoering van
dit denkbeeld moest worden ontraden.
Echter hebben de besprekingen wel
geleid tot het plan in 1938 te Amster
dam een nationale tentoonstelling
te houden, waarop Nederland en zijn
koloniën vertegenwoordigd zouden
zijn.
Er is een commissie benoemd, welke in
samenwerking met de Regeering en de Ge
meente binnen zeer korten'tijd een aanvang
hoopt te maken met de uitwerking der
jiannen.
Corn. R. te Nieuwe Tonge. Jouw brief was
een ware verrassing voor me! 'k Was n'
wat je schreef geen klein beetje in m'n
schik, dat begrijp je! Natuurlijk zijn er wel
eens oorza'/en, waardoor je niet op tijd
kunt schrijven; als je me dan later vertelt,
boe de vork in de steel zat, vind ik een
paar keertjes overslaan heel niet erg AN
er maar geldige redenen zijn, zooals bjj
jou het gevai was.
Je oplossingen waren goed; aardig ver
zonnen. Alleen no. 3 was niet heelemaal
goed. Getallen die, in cijfers geschreven,
van voren naar achteren precies hetzelfde
zijn als van achteren naar voren, zijn er
genoeg: 11, 22, 6G, 999, enz. Maar bedoeld
was natuurlijk: een getal, in letters ge
schreven! Maar overigens was het heel
leuk gedaan! Tot srluijvens Cor! Groeten
aan de huisgenooten!
Louisie M. te Fiinaart. Nog zoo'n zwij
gende nicht! Schoeit er wat aan'? Kom,
laat eens weer wat hooren! Je wordt toch
nipt ontrouw? We kunnen van ons famibe
kringetje er niet eentje miss, hoor! M'n
groeten aan jullie allemaal. Krijg ik eens
gauw bericht? Dag!
Jan W. te Stad aan 't Haringvliet. Zoo,
bevallen je het potlood en het gom goed?
Fijn hé, om al die dingen zelf te hebben!
Zoo'n blocnote kun je ook zoo goed ge
bruiken!
Volgende keer weer meer. Doe de groeten
maar aan Jaap en de kleintjes. Daag'.
Chiela G. te Sommelsdijk. 'k Verlang es
erg naar, ook weer eens zoo'n keurige brief
van jou te zien! Hij is zeker al op komst?
Daar reken ik op, hoor! Groeten van Tan'e
Tine.
Arie W. te Stad aan 't Haringvliet. Ja,
ik kan me voorstellen, dat jullie de dagen
gaat tellen, die nog resten voor Bram z'n
komst. Wat zal dat strakjes gezellig wor
den. in de Kerstvacantie! 'k Hoop maar,
dat alles goed gaat tot die tijd! Wat je
onderaan in je brief vroeg, heb ik goed in
m'n oor geknoopt. Dat komt dus wel in
orde! Groeten aan Vader en Moeder. T:>c
over veertien dagen hoor!
Ziezoo, nichtjes en neefjes: hiermee ben
ik aan 't eind van de lijst, en dus aan het
eind van ons praatje gekomen. Daarom
eindig ik met de beste wcnschen voor jullie
allemaal in de komende twee weken. In t
bijzonder wensch ik juTie veel sehnjflust
toe! Voor ieder do hartelijke groeien van
TANTE TINE, J