MAAS- EN SCHELDEBODE WOENSDAG 25 SEPTEMBER 1935 SCHITTERENDE NOODLANDING VAN DE „DRAGON" LAUWEREN EN DOORNEN BRUTALE ROOFOVERVAL TE GRONINGEN INBRAAK BIJ WILTON TE SCHIEDAM OPGEHELDERD COCAÏNESMOKKELAARS IN DE VAL DE MACHINIST GAF GEEN ANTWOORD,.. Avontuurlijke tocht van It. Vonk door de jungle van Burma Vrijdagmorgen werd ons land opge schrikt door de tijding, dat een van de vliegtuigen der karteerings-expe- ditie vermist werd. Men vreesde het ergste. Uit Zaterdag ontvangen berichten blijkt, dat het toestel een schitteren de noodlanding heeft gemaakt en onbeschadigd is gebleven. Zondagochtend zou het van de plaats, waar de noodlanding is ge maakt, het strand van Haingyi ten zuiden van Basscin, opstijgen en naar Rangoon vliegen. De drie leden van de bemanning, de Engelsche kapitein E. Fulford, de Nederlandsche luitenant-vlieger J. Vonk en de Engelsche werktuig kundige S. J. Cope, waren door de uiterst slechte communicatie-midde len niet in staat geweest eerder iets van zich te doen hooren, ten gevol ge waarvan de spanning over de on- zckerneid van hun lot voortdurend toenam. Het heeft de drie leden van de wakkere bemanning niet aan avonturen ontbroken. Naar men weet was het vliegtuig in een zwaren storm geraakt. De „United Press" verneemt omtrent het verloop van de tocht, de noodlanding op het strand en de tocht door de jungle- van Bur ma naar de bewoonde wereld een aantal frappante bijzonderheden. Het bleek, dat in de zware bui het benzineverbruik boven het normale steeg en dat men Rangoon onmogelijk zou kunnen halen. Kapitein Fulford, die het toestel be stuurde, slaagde er in het vliegtuig op een van de gevaarlijkste plaatsen langs de kust schitterend neer te zet- Een nacht vol gevaren. Er was in de omgeving geen onkel levend wezen te bespeuren. De drie vliegers beslo ten daarom den nacht in het toestel door te brengen en den volgenden dag op onder zoek uit te gaan. Dat de toestand van het drietal niet zonder gevaar was, bleek al spoedig, want uit de jungle klonk het ge brul van wilde dieren. Naarmate de avond daalde, nader de het onheilspellende geluid meer en meer en gedurende den nacht hoorden de vliegers herhaaldelijk het geschuifel van de roofdieren, die den .vreemden gast besnuffelden. Bij het aanbreken van den dag be gaf luitenant Vonk zich op weg, om te trachten het naaste dorp te berei ken. Hij nam afscheid van de overige leden der bemanning en trok er te voet op uit, door het oerwoud. Bij de Inlanders. Op dezen tocht heeft luitenant Vonk met groote moeilijkheden te kampen gehad. Hij was voor een dergelijke tocht slecht uitge rust, doch hij hield vol en bereikte ten slotte een inlandersdorp. De ontvangst was niet vriendelijk; uit de blikken van de inlanders viel op te maken, dat de blanke gast verx-e van welkom was. Zij namen ten slotte een dreigende houding nan, doch luitenant Vonk slaagde er in de '(31 Ach, kon zij nog eens dien ongelukkigen Idag herroepen! Neen, dat kon zij niet: de gevolgen van haar schuld dragen en ook door dit lijden beter worden en, van aard- sche banden afziende, zich te meer verbon don gevoelen aan den Man van Smarten, die al ons lijden in Zijn lijden geheiligd en gewijd had, dat was het eenige, dat haar overbleef. Zelden slechts had zij Frederik alleen ontmoet en ook dan had zij het niet gewaagd, tam met eenige belangstelling aan te zien. Doch do woorden Aan zuster Augusta schrikten haar plotseling op. Zij gevoelde liet thans meer dan ooit, hoe lief zij hem had, hoe zijn welstand baar ter harte ging. O, die vreeselijke schuld, die zij tegenover hem had. Ze had liaar ook zelfs hard en wreed gemaakt cn anderen moesten haar zeggen, wat zij zelf toch wel in de eerste plaats had behooren te ontdekken. Valsche schaamte was het, anders niet, die haar belet had, hem de belangstelling te toonen, die haar hart voor hem gevoelde, die haar onnatuurlijk en, naar den schijn althans, koel tegenover hem had gemaakt. Moest hij niet, alles raden, wat haar hart. thans voor hem gevoelde en hoezeer haar handelwijze tegenover hem liaar berouwde, hoe zij haar schuld tegenover God en liean gevoelde? Hij daarentegen, had hij zich in eenig op zicht anders kunnen gedragen? Hoe had liet, heengaan harer moeder hem geschokt en met opgewonden gemoederen te kaimeeren. Na dat hij door gebarentaal den dorpelingen zoo goed en kwaad als het ging zijn bedoe lingen had duidelijk gemaakt, begrepen zij ten slotte, dat zij niets van hem to vreezen hadden. Luitenant Vonk wist zelfs gedaan te krijgen, dat hij eenige foto's mocht ma ken. Vergezeld van eenigo inboorlingen is de vlieger daarna op weg gegaan. Bij de kust teruggekomen, wist luite nant Vonk ten slotte de opmerkzaam heid van een schip te trekken. ITij ging aan boord en voer naar het nabij gelegen Bassein, van waar hij zich met Rangoon in verbinding stelde en mededeeling deed van den hache- lijlten toestand, waarin zich de be manning van de Dragon bevond. Hoe er hulp kwam. Onmiddellijk werd een hulpvliegtuig uit gezonden, daar men besefte, dat de Dragon en haar bemanning in groot gevaar ver keerden. Bij het opkomen van den vlbcd is dit kustgedeelte alles behalve veilig en bo vendien waren do levensmiddelen aan boord van het vliegtuig zoo goed als op geteerd. Het hulpvllegtuig landde naast de Dra gon en thans bleek, dat niet alleen luite nant Vonk een avontuurlijken tocht had gehad. Een van zijn kameraden was een kilometer lang door een krokodil achter volgd. Bovendien hadden Fulford en Cope voortdurend gevaar geloopen door slangen gebeten te worden. De toestand werd er niet prettiger op toen gedurende den nacht een aantal inlanders naar het vliegtuig kwam kijken. Zij om ringden het, doch bij aankomst van het hulpvliegtuig trokken zij zich in de bos- schen terug. Welk een indruk de komst van de Dra gon op de inlanders had gemaakt blijkt wel uit 't feit, dat zij onmiddellijk een „Pooja", d. i. een godsdienstige plechtigheid, hielden, om zich van den „slechten Invloed" van den vreemden vogel te zuiveren. De kindermoord te Amsterdam Wederom levenslang geëischt Op 28 Augustus van het vorige jaar werd Amsterdam opgeschrikt door een afschuwe lijk misdrijf. In een bananenpakhuis aan het Waterlooplein vond de recherche het lijkje van het sedert den vorigen dag vermiste meisje Sara Beugeltas. Kort nadat het lijkje was gevonden door een rechercheur, heeft de politie den 21- jarigen pakhuisknecht E. P. gearresteerd. Reeds spoedig legde hij een volledige beken tenis af de dader te zijn. Conform den eisch van den Officier ver oordeelde de rechtbank den man tot levens lange gevangenisstraf; van dit vonnis kwam verd. in hooger beroep en thans diende de zaak die met gesloten deuren werd behan deld voor het Gerechtshof. Twee deskundigen legden verklaringen af over den persoon van verdachte. Dr. Bakker achtte hem in hooge mate ontoerekeningsvat baar. Dr. Sanders komt tot dezelfde conclu sie. Langdurig werd de vraag behandeld of hier sprake is van een moord uit vrees voor ontdekking of vkn een lustmoord. De advocaat-generaal requireerde bevesti ging van het vonnis (levenslange gevan genisstraf). De verdediger bepleitte oplegging van een korte gevangenisstraf en ter beschikkingstel ling van verdachte van de regeering. Hier toch is meer sprake van een zieke dan van een gevaarlijk mensch. Uitspraak 3 October. Jongen valt van negen meter hoogte Hoe de wind zijn val brak Toen de 18-jarige arbeider J. Paasse, uit Hans w e ex t, enkele werkzaamheden moest verrichten aan de nieuwe brug te Vlake, werd hij door den sterken wind van zijn standplaats gedrukt, met het gevolg, dat hij in een diepte van ongeveer 9 meter is gestort. Vlak boven den grond kwam P. mot zijn arm op een verliooging terecht, tengevolge waarvan deze arm brak. Verder liep P. geen letsel op, doch do ter plaatse ontboden geneesheer achtte over brenging naar liet ziekenhuis te Goes nood zakelijk. Het is wel heel opmerkelijk, dat bij een val van een dergelijke hoogte de ver wondingen bij het breken van een arm zijn gebleven. Echter heeft in dezen ook de ster ke wind nog invloed ton goede geihad. P. had tijdens zijn val bemerkt en ook om standers viel dit op dat hij betrekkelijk langzaam naar omlaag viel. Waarschijnlijk had de wind ter plaatse een sterke opwaart- sclie beweging. welk een witemoed had 'hij over haar ge weend, als had hij. een moedei' verforen-l Hoe had hij hen allen slraks getroost en gesterkt en zelfs de koele, tic nuchtere Jacob had hem met tranen in do oogon de hand, gedrukt en betuigd; dat geen broeder, har telijker voor hem had kunnen zijn. Toen waren dé dagen gevolgd waarin 'de oorlog en de typhus 't hospitaal tot herstens toe gevuld hadden en bom geen tijd meer overbleef zijn wokelijksch bezoek aan de dokterswoning te brengen. Wei had hij de laatste maal den wensch uitgesproken, Jat toch eenige jonge dames zich mochten aan melden, die de roeping gevoelden den Heere in de verpleging van zieken en gewonden te dienen, maar klagen, neen, dat deed hij nimmer, :iat zou hij niet doen, al had hij zich dood gearbeid! Ja, zij wilde eerlijk zijn tegenover zichzelf. Zij had er over gedacht, maar zij wilde wachten totdat hij zelf haar vroeg. Kon hij dat doen na al wat er geschied was? Moest hij niet afwachten, totdat zij zelf zich aan bood, na lat zij op zoo hoogen toon haar af keuring had te kennen gegeven voor de ne derige roeping, die hij aanvaard had? Zoo had zij deze, zij liet dan ook be scheiden, vraag om hulp onbeantwoord ge laten. Indien hij zich inderdaad krank ge- arbeid had, 't was haar schuld cn toch... zij wilde wel voor hem door 't vuur gaan. Ach, die vervloekte schaamte, 'die ver- wenselite trots! Zij gevoelde zich diep ongelukkig en zwij gende liep zij voort aan de zijde van Augus ta. Deze zag, dat zij aan hevige aandoening ten prooi was en aclille hel ook heter, haar gevoeligheid niet te prikkelen en dus was er Verwoed gevecht met gemaskerde bandieten Een kranige fabrieksdirecteur Donderdagmiddag zijn twee, met re volvers gewapende bandieten het kan toor van de N.V. Tabaksfabriek Th. Lieftinck in de Raamstraat te Gro ningen binnengedrongen, en hebben daar onder bedreiging met hun vuur wapenen getracht zich van een som golds meester te maken. Op dat moment was slechts een be diende aanwezig, terwijl in het kan toor vóór aan de straat zich de direc teur, de heer P. E. Arent bevond. De bediende zag plotseling de beide gemaskerde mannen vóór zich, die elk een revolver op hem richtten en rie pen: „Handen omhoog!" Een van de kerels begaf zich naar het kantoor van den directeur, richtte de revol ver op dezen, riep: „Ilanden omhoog!" en eischte een som golds. De directeur verloor zijn tegenwoordigheid van geest niet, draaide zich plotseling om, en greep den bandiet bij de kraag. Er ont stond een worsteling, waarbij de directeur een klap met de revolver op het hoofd kreeg. Ilij wist den bandiet de revolver af handig te maken en bij het gevecht her kende hij, door het verschuiven van het masker, in den bandiet een vroegere knecht, den 23-jarigen arbeider G. P. A. uit Gro ningen. Terwijl deze worsteling plaats had, was de bediende ernstig in het ijauw gedieven doordat de andere bandiet zijn eisch om geld met een revolverschot kracht bijzette. De kogel kwam in het plafond terecht, zoodat niemand werd gewond. Er bleef den bediende niets anders over, dan een bak met zilvergeld aan den bandiet te overhandigen, waarna deze gemaskerde zich uit de voeten maakte. Voor do deur van het kantoor, in de vesti bule, struikelde 'hij, waardoor het geld op den grond terecht kwam. Do beide bandieten waren door den loop van zaken zoo onthutst, dat zij hals over kop de trap af, naar buiten vlogen, met ach terlating van het geld, do revolvers en en kele kleedingstukken. De recherche, die aanstonds gewaar schuwd werd, heeft de bandieten nog niet achterhaald. De verwondingen van den directeur zijn niet ernstig. Eén der daders gearresteerd. Door het krachtig ingrijpen derGro- ningsche recherche, :'n samenwerking met de politie te Leek, is reeds één der daders van den brutalen roofover val in de tabaksfatiriek van Th. Lief- tink, de 23-jarige A. W. A, gear resteerd. A. werd aangehouden, toen hjj zich" ten huize van zijn familie te Toiberteg Petten (gemeente I.tvk) bevond. Hij werd naar het hoofdbureau van politie te Groningen overgebracht. Het opsporen van den tweeden da der wordt met kracht voortgezet. Twee mannen in vlammen Twee schildersknechten van den fa. Nuy- ten te Breda waren in een poort bezig met bcnzinelanipen de verf af te branden. Een stond op een ladder en de ander op den beganen grond. Door een hevigen wind stoot viel de ladder om en de 18-jarige A. stortte omlaag. In zijn val wierp hij een tafel om, waarop een blik benzine stond, waarvan do inhoud in aanraking kwam met de benzinelamp van den op den bega nen grond werkende 44-jarige IT. M. In een oogwenk stond M. in vlammen. A. snelde toe en wist na veel moeite het vuur te doo- ven, waarbij hij ernstige wonden aan gelaat en handen opliep. Door moedig optreden wist hij M. van een wissen dood te redden. Deze heeft niettemin brandwonden in den tweeden graad opgeloopen, zoodat zijn toe stand hoogst ernstig is. GESTRAND EN VLOT GESLEEPT De blazer SL. 12 schipper A. Brinkman is door het stukwaaien van de fok op Scheelhoek b(j G o e r e e gestrand. De reddingboot Ko ningin Wilhelmina en de botter SL. 44 met sschipper H. Brinkman zijn ter assistentie uitgevaren. De laatste heeft heb schip vlot- gebracht en te Stellendam binnengesleept. niets, dat haar overpeinzingen storen kon, dan het kraken van de dorre takken onder liaar voet. Nauwelijks waren zij thuis, of zij zocht haar kamer op. Nadat zij zich ontkleed had, wiorp zij zicli op do knieën en, terwijl zij 't gelaat in haar handen verborg, ontlastte zich liaar' fel bestreden gemoed in een stroom van heete tranen. „Waar blijft Agues toch?" zoo had Agnos aan zuster Augusta gevraagd, toen deze reeds gcruimon tijd in de huiskamer geze ten was, waar Anna zich nog steeds deed wachten. „Zij scheen mij toe, zeer geschokt te zijn. We hebben een wandeling naar het kerkhof gedaan op haar verzoek en dat schijnt haar sterk geroerd tc hebben". Agnes, die evenmin als Augusta de ware oorzaak van Anna's ontroering gissen kon, begreep, dat de herinnering aan moeder haar zuster weemoedig had gestemd. Zij had met Karei dezelfde wandeling gemaalct en haar,rood geweende oogen zeiden dat ook bij liaar de wonde nog tc versch was, om geslo ten tc kunnen zijn. Zij gevoelde met haar zuster en daarom liegroep zij. liaar' niet te moeten storen. Toch duurde haar afwezig heid wat al tc lang en, daar zij wist, hoe sterk 'liaar zuster was cn hoezeer zij de macht bezat om zich spoedig te herstellen, meende zij, dat deze een buitengewonen storm doormaakte. Na lang wachten begaf zij zich naar hoven en, de deur van Anna's kamer zacht openen de, zag zij deze aan de tafel zitten. Haar schrijflessenaar stond geopend voor haar en zij scheen een brief voltooid te hebben, maar vruchteloos beproefde zij dc tranen te ver- Drie arrestaties en drie bekentenissen In den nacht van 20 op 21 Februari j.l. is op het kantoor van Wilton-Fyenoord, aan den Vlaardingordijk te Schiedam, een inbraak gepleegd, waarbij een bedrag van 38.000,— werd gestolen uit de gereed liggende loonzakjes. Het zilvergeld was on aangeroerd gelaten, alleen het papieren geld was meegenomen. De politie stelde een nauwgezet onder- zoek in, doch tevergeefs. Alle gissingen om treilt de daders faalden. En ook een in den arm genomen telepiath kon in de duistere zaak geen enkel lichtpunt geven. Gaandeweg raakte liet onderzoek op hel doode punt. Dezer dagen echter kwam de politie do daders op het spoor en zij mocht er gister in slagen drie Schiedam mers te arresteerau. dit ook allen hun schuld aan dit misdrijf bekend hebben. Het was een aantal personen opgevallen, dat de 19-jarige werklooze A M„ die bij zijn ouders in liet Gorzenkwartier inwoont, enorme uitgaven deed. Dit kwam ook de politie ter ooro en deze slaagde er in op on opvallende wijze den jongeman na te gaan, waarbij zij dc bevestiging van het tot liaar doorgedrongen gerucht vond. Besloten werd tot een doortastenden maatregel: er werd in do woning der ouders van A. M. een inval gedaan, terwijl do verdachte en zijn ouders thuis waren. De inval en tiuiszoeking geschiedde onder leiding van den commissaris den heer II. P. Clasie en den hoofdinspecteur Dasoul. Bij dp huiszoeking werd de belangrijk» ontdekking gedaan, dat er op de vliering der woning, tusschen een paar losse plan kon van den zolder en het plafond een be drag van 15.000,— aan papieren geld was verstopt. Opvallend was, dat niet alleen de door zijn grootscheepsch leven verdacht gewor den zoon, maar ook diens vader, de 58-jari- go C. M., ontkende, dat het gevonden be drag van diefstal afkomstig zou zijn. Beiden gaven voor, dat zij het door middel vaD speculatie hadden gewonnen. De politic vond echter roden genoeg aan wezig om beiden te arresteeren. Toen de vader en zoon op het poli ticbureau afzonderlijk aan den tand werden gevoeld, vielen zij door de mand en bekenden, dat het geld in derdaad van den diefstal op het kan toor van Wilton afkomstig was. Tevens deelden zij de politie mede, dat do lS-jarige G. L., die bij Wilton werkte, hun medeplichtige was. Laatstgenoemde, eveneens te Schiedam woonachtig, had tij den verbouwing van het kantoor een sleu tel van de kluis weten te bemachtigen, waardoor de heide jongens bij het geld hadden weten te komen. De vader, C. kt., was niet mee geweest, maar was wel in het complot, doch moet alleen als heler worden beschouwd. Dc 18-jarige G. L. werd nu door de poli tie op zijn werk gearresteerd. Hij viel even eens al spoedig door de mand en bekende deelgenomen te hebben aan den diefstal, doch, zooals hij beweerde, had hij het geld verbrand. De politie vond evenwel bij huis zoeking in zijn woning een bedrag van ruim 15.500, dat verstopt was in de dubbele bodem van een kastje. In totaal is er dus nu een kleine 30.000 gulden van het gestolen bedrag van 38.000 gulden terecht. Het overige is vermoedelijk al verteerd. Zoo is dus deze belangrijke inbraak tot volkomen opheldering gebracht. De commissaris van politie heeft zijn groote tevredenheid betuigd over het op treden van liet politiepersoneel, inzonder heid van den hoofdinspecteur Dasoul cn den rechercheur Ligtenburg. Wij vernemen nog, dat de 58-jarige A. M. bekend heeft een gedeelte van het geld, dat zijn zoon gestolen had, te hebben gebruikt om er mee te speculeercn. EEN REISJE ONDER EEN D-TREIN. De recherche te 'Amsterdam heeft een vreemdeling gearresteerd, die op een zeer bijzondere wijze de reis naar ons land had gemaakt Ilij had zich n.l. een plaatsje ver zekerd op het stangensleisel onder een D- treinwagen. De man was niet in het bezit van papieren en is naar het hoofdbureau overgebracht. Bij aankomst aan het Cen traal Station werd hij ontdekt. bergen, die 'haar wangen bevochtigden. „Je laat ons zoolang op je wachten", zei Agues; „ik meende het beter, eens naar je om te. zien", en haar arm om Anna's hals slaande, drukte zij Anna's hoofd aan haar borst. „Och Agues, jij bent zooveel beter dan ik!" zei Anna snikkende. „Wel, waarom lieve? Je schijnt zenuw achtig!" „Neen, niet zenuwachtig, maar schuldig, trotsch, hard, dat ben ik". „Tegenover wicn?" „Tegenover jullie allen; doch het meest te genover Frederik. Zeg mij, is hij niet wél?" „Ik weet daarvan niets, doch hij ziet er erg vermoeid uit. Ik geloof, dat het hospitaal te veel van hem vergt, doch wat zal men daartegen doen? Hij is er de man niet naar, om iets ongedaan te laten en bij bet tal van klanken, dat zich als bij den dag ophoopt en liet gebrek aan hulp „Maar dat is het juist. Wij hadden hem moesion helpen!" „Ik heb aangeboden hem te helpen, doch hij wilde daarvan niet hooren. Jij hebt bo vendien in den laatsten tijd te zware schok ken doorleefd en bovendien rusten andere plichten op je: hel gezin, je armen, dat alles heeft je zorg noodig en de arbeid van een verpleegster zou te veel van je eischen". „En heb je hem dan niet over mij gespro ken?" vroeg Anna aarzelend. „Om je de waarheid te zeggen: ja!" zei Agues. „Wees hij mijn hulp af? Hij heeft volko men gelijk! Ik heb dat verdiend en toch...", zei Anna, maar tranen smoorden haar stem. „Maar Anna, je vergist je! Hij wilde niet, Een gansch complot gearresteerd De vondst in het bosch Donderdagavond heeft de Amsterdamsche recherche, in samenwerking met de Rolter- damsche, een goede vangst gedaan De Nederlandsche Centrale ter Bestrijding van den smokkelhandel :n ver toevende mid delen tc Rotterdam Had van den Rijks- recherchedienst voor Invoerrechten en Ac cijnzen te Amsterdam vernomen, dat een complot bestond, hetwelk zijn vertakkingen had te Amsterdam, Nijmegen en in de om geving van de Piasmolen. Toen bleek, dar in zuivere cocaïne genandeld werd, heeft do recherche onmiddellijk krachtig ingegre pen. Toen eenige Amsterdammers die ver dacht werden bij den handel betrokken te zijn, op reis gingen, werden zij gevolgd. De tocht bleek naar Nijmegen te gaan waarna per auto naar de Piasmolen weid gereden. Eenige personen die in de auto hadaen ge zeten, bleven in een café in Mcok achter; de auto vervolgde den tocht. Toen de duis ternis reeds begon te vailtn keerde de auto weer terug. Wilde jacht in het bosch Hierop hadden de rechercheurs ge wacht. De auto werd aangehouden, maar op het oogenblik, dat mep tot arrestatie van de zes inzittenden wil de overgaan, lieten dezer personen de auto in de steek en vluchtten zij in het bosch. Een achte: volging ontstond, waarbjj door de rechercheuis eenige schoten werden gelost. In konen tijd waren vier personen gepakt. Inmid dels was één van de onlkomenen er in geslaagd weer in de auto te gaan, die hij achteruit reed, om er vervol gens, vol gas gevende, vandoor te gaan. De smokkelauto tn beslag genomen Met een auto van de ambtenaren van de douane, waarin de vier aangehouden jier- sonen plaats hadden mi eten nemen, werd een achtervolging begonnen. Orde Hen- men kreeg men den wagen !n zicht; bil bleek aan den kant van den weg gezet Ie zijn Toen de rechercheurs naderbij reden kwam de bestuurder juist uit het bosch te voorschijn Hij werd aangehouden en ri" auto in beslag genomen. Daar het inmid dels reeds geheel donker geworden was bleek het niet mogelijk direct een onder zoek in het bosch in te stellen. Ook de zes de persoon is later door commiezen aanga houden. Bij een ingesteld onderzoek is in het bosch, dicht bij de plaats waar de met de auto gevluchte persoon was aangehouden een hoeveelheid cocaïne gevonden, welke onder den grond begraven was. De aangehouden personen zijn: M. M. uit Nijmegen, J. C. S„ L. A. M. D.. J. V., C. H. van II uit Amsterdam en A. G. uit ITey- r.en (L.). Van dezen laatrten D^rsoon, die vlak bij de grens woont, is ook de cocaïne afkomstig. Verzekerde au to in brand gestoken S. S. en S. in de bajes In het begin van deze week werd bij de A'kmaarsche po'itia aangifte gedaan van aieisi.m van een auto. De' wanen werd den volgenden dag uitgebrand onder Heiloo teruggevonden. De recherche stelde zich in verbin ding met een autobuschauffeur, die dien avond de bewuste auto, een Pontiac, model 1931, op den zeeweg tusschen Heiloo en Egmond had gzicn. Op den heenrit zag hij een tweetal personen bij den wagen, dat moeite deed niet herkend te worden. Op den terugrit namen de mannen, die nog steeds bjj de auto be zig waren, de vlucht. De cliauffe-ur zag in den wagen enkele proppen smeulend papier, en later omkijkend on'vvaarde hij, dat de wagen in vlammen stond. De politie vond, hij het dreggen in de om geving een benzineblik, dat naderhand door een garagehouder werd herkend als de bus, waarin de e'genaar van de auto, de heer S., benzine had gehaald. S., die de auto te Alkmaar voor vijftig gulden had gekocht, cn daarna voor een tienmaal grooter bedrag had verzekerd, werd aan een streng verhoor onderworpen. Ten slotte bekende hij. met een andere S., uit Beverwijk de auto in brand ie hebben gesloken. Bovendien bleek een de'de S.. uit Haarlem bij het geval betrokken te zijn. Het drietal bevindt zich thans in het Huis van Bewaring te Alkmaar. dat ik je er over sprak, doch „als zijzelf zich aanboo I, zou ik mij gelukkig gevoelen", zoo sprak hij. Hij liet mij echter, ik wil je dat niet verbergen, ten stelligste beloven, dat 'k er je niet o\ er zou spreken'. „Agnes, ik heb mijn plicht ginds in de verte gezocht", zei Anna, „en ik heb ze hier m eigen kring verwaarloosd. Daarom is God mij tegengekomen op allerlei wijze en nu weet ik inderdaad niet, wat ik doen moet: Ik zit er zoo geheel onder. Ach, raad mij toch eens!" Dat was de eerste maal, dat Anna den raad harer zuster ingeroepen bad. Wel had Agnes zichzelf al geruimen tijd verzekerd gehouden, dat er een" geweldige omkeer in Anna plaats gevonden bad, maar dit was baar zóó vreemd, dat zij geruimen lijd zweeg. Eindelijk zei Agnes: „Maar Anna, hoe kan ik je raden? De verhouding tusschen jou en Frederik is sinds je vertrek naar het ve'd zóó vreemd, dat we wel iets gissen kunnen, doch, om je te kunnen raden, tnoet nen niet. in het duister dwalen. Heeft Frederik je ge vraagd en heb jij hem afgewezen?" „Erger nog zei Anna. „Ik bob hem hart en hand beloofd en weinige dagen later mijn woord weer ingetrokken". „Maar Anna, boe kon je1 Ila, nu gaat mij een licht op over alles!" „O. zwijg toch, Agnes, ik verfoei mijzelf, als ik er aan denk en ik doe bijna niet an ders dan daarover denken". „Welk een geluk, dat nnze goede moeder dit nimmer geweten beeft! Het zou haar zoo gesmart hebben ter wille van jullie beiden. Wij kondon niet anders vermoeden, dan wa; ik je zei en reeds dat deed liaar zoo leed Droevig ongeval aan boord van een wagenveerboot Men meldt ons uit Rotterdam: Toen Zaterdagmorgen om G uur de Wagen veer IV van de Paikkade zou vertrekken en de kapitein van de brug een commando gaf, werd dit niet uitgevoerd en er kwam ook uit de machinekamer geen antwoord. Direct werd een onderzoek ingesteld en men kwam toen tot de droevige ontdekking, dat de macliinisf, de 35-jarige K. M. v. d. Berg, uit de Brielsohelaan, door de machine was gegrepen cn gedood. Men vond hem met liet hoofd bekneld tusschen de schaarbeweging en de conden sor, zoodat het vermoeden voor de hand ligt, dat hij zich heeft gebukt, om iets te controleeren toen de machine nog draaide. De man moet op slag zijn gedood. Zijn stoffelijk overschot is met de Politie- boot III naar het bureau aan de Parkhaven gebracht en vandaar naar het ziekenhuis aan den Coolsingei vervoerd. Autobus met schoolkinderen door sneltrein geramd Vijf kinderen gewond, w.o. één ernstig Zaterdagmorgen is op de onbewaakte overweg te Berkum, liggende aan den weg naar Dalfsen, een autobus van den dienst op Ommen door den sneltrein uit Groningen die te 8.06 uur te Zwolle moet arriveeren, aangereden, De autobus is op de rails er ligt daar dubbel spoor blijven staan. De autobus werd bestuurd door zekeren Driessen, afkomstig uit Ommen. De bus is van den dienst DalfsenZwolle en eiken dag rijdt een groot aantal schoolkinderen met deze bus van Dalfsen naar Zwolle. Zaterdagmorgen was het weer mistig en in dit verhand stopte Driessen voor den overweg om te gaan kijken of er een trein aan kwam. Hij was met de situatie dus volkomen op de hoogte. Hij bespeurde niets cn waarschijnlijk mis leid door den mist zette hij de bus weer in beweging. Op den overweg gekomen werd het voorste gedeelte van het vervoermiddel door don trein uit Meppel, die te 8.06 uur te Zwolle moet arriveeren, gegrepen. Door de schok kwamen de voordeuren van de autobus klem te zitten. Voorts kwam het vervoermiddel dwars over de rails te staan, met 't grootste gedeelte op de andere lijn. De bestuurder had de tegenwoor digheid van geest om enkele achter deuren in Ie trappen en het noodluik te openen, waardoor alle kinderen, jongens en meisjes in den leeftijd van 12 tot 20 jaar, gelegenheid kregen de bus te verlaten. De 13-jarige Ida Gra- kist uit Dalfsen was ernstig gewond en moest naar het ziekenhuis te Zwolle worden overgebracht. Alle an dere inzittenden kwamen er met schrammen en lichte verwondingen af, evenals de chauffeur. Enkele oogen- blikken nadat alle kinderen de bus hadden verlaten, passeerde de snel trein ZwolleGroningen. De locomo tief van dezen trein greep de bus in l\et midden en sleurde het voertuig ze ker 500 Meter mee. De bus werd to taal vernield. Door zeer toevallige omstandigheden is een groot aantal menschen aan een zeer ernstig gevaar ontkomen. Door het onge luk was de treinenloop gestagneerd, doch na ongeveer een half uur was de haan weer zoover vrijgemaakt, dat de reis, zoowel door den Zwolschen als door den Groning- schen trein kon worden voortgezet. Witte Spatborden op de fiets vanaf 7 October a.s. Het Kon. besluit tot nadere wijziging van het Motor- en Rijwielreglement (witte spatborden, achterlichten voor bakfietsen enz.) treedt in werking op 7 October a.s. ER VAN DOOR Sedert Zaterdag word1; vermist de lS-jarige slagersknecht L. G. werkzaam bij de firma v. Tilburg te Bergen op Zoom. De jonge man is in het bezit van geld, dat hij bij <te klanten had geïnd. Tegenover anderen heeft hij zich uitgelaten, dat hij naar Brussel wilde zoodat het niet onmogelijk is, dat hij zich in België's hoofdstad ophoudt. voor Frederik". „Agnes, ik gevoel dat ik tegen God gezon digd heb en mijn levensgeluk verschertst heb, want Hij bood mij een juweel aan en ik heb zulks versmaad. Thans, nn Frederik voor mij verloren is, waardeer ik hem meer dan ooit". Duizenden gedachten speelden in een oogenblik door Agnes' brein, doeh thans was hot -Je tijd niet, om uil te maken, of een en kele daarvan kon verwezenlijkt worden. Doch zij was gewoon, recht °p het doel af te gaan en, alsof zij alle overwegingen voor loopig van zich afgeworpen had, zei zij op vasten, bcslissenden toon: „Anna, ik geloof, dat ik je raden kan. De lieveling onzer moe der heeft hulp noodig, dat weet je. Wat zou moeder er van zeggen, zoo jij ze hem niet aanboodt, doch lrij toch niet in staat is, ze je te vragen? Je kunt Frederik misschien nog voor de gevolgen van overspannen ar beid behoeden; wat zegl je eigen harl er van? Zou je liet» liever uit valsche schaam te ziek lalen worden? De Ilecre wijst je in onzen eigen besloten kring een alledaag- schen, althans voor jou allodsagsehen plicht aan; zou je 't voor Hem kunnen verantwoor den, zou je rust kunnen hebben, zoo je in de omstandigheden aanleiding vondt, je daar aan le onttrekken?". „Neen, nooit!" zei Anna. „Ik 'Jank Je, Ag nes. De weg is moeilijk, maar ik zal dien gaan. Ik kan mijzelf niet aan Frederik bir- den, vooral daar ik overtuigd hen. dat hij mij versmaden zou. nu hij mij recht heeft leeren kennen. Maar ik zal doen, wat ik kan en mijn hulp voor zichzelf en zijn kranken mag Iiij niet afslaan". -I (Wordt vervolgd),

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1935 | | pagina 3