BINNENLAND.
MAAS- EN SCHELDEBODE
ZATERDAG 20 JULI 1935
KERK EN SCHOOL
fSg%' .«f f
f f
TWEE EEUWEN SURINAME-
ZENDING
SURINAME
LAUWEREN EN DOORNEN
Juli 1935
id 50 kg
ruin 59 kg
:>er 100 kg.
0—3.85; id
2.90 per
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Nieuw-Amsterdam, T. G.
A. van Dijk te Wolphaartsdijk. Te Veld
hoven c.a. (toez.) Dr. J. van Bart, cand.
te Brussel.
Aangenomen: Naar Drixnmeleo» H. J.
Kater, cand. te Leiden.
B e d a h k t: Voor Oterdum-Heveskes, Wapser
veen. Herwen. Aerdt en Pannerden. H. J. Kater,
rand. te Leiden. Voor Tjerkgaast c.a., 3.
Sleenhuizen te Dinxperlo.
GEREF. KERKEN
Beroepen: Te Visvliet, cand. G. Meynen
te Baarn.
Aangenomen: Naar Wemcldinge, M P van
Dijk, cand. en hulppred. aldaar. Naar
Winterswijk, F. C. Zwaai Jr. te Borger.
CHR. GEREF. KERK
Tweetal: Te Barendrecht, cand. M. Baan
te Maassluis en J. van Doorn te Ede.
Beroepen: Te Noordeloos, cand. M. Baan
te Maassluis. Te Soestdijk, N. Bijdemast
te Boskoop. Te Eindhoven, A. Gruppen te
Zwaagwesteinde Te ouderkerk a. d. Am-
stel, cand. M. Baan te Maassluis. Te
Papendrecht, cand. M. Baan te Maassluis.
VRIJE EVANG. GEM.
Beroepen Te Groningen, J. Verboom te
Franeker.
De Unie-collecte
Te houden op 3 Augustus a.s.
De tijd van de 57e jaarccdlecte
Noor de Scholen met den Bijbel is alweer
nabij en het Unie-bestuur kondigt haar
aan met het bekende Unieblaadjo het
09e dat eenmaal per jaar streeft naar
hetzelfde doel, dat per twee maanden met
het propagandablad „De Unie" in 50.000
exemplaren wordt beoogd
Het mag overbodig heeten, het 'belang der
Unie-collecten in dezen tijd te bepleiten.
Het is niet alleen het bijkans uitgeholde
woord „crisis", dat achter deze collecto
zijn zeer luide stem doet klinken. De ge
beurtejiissen in en rond het Chr. onderwijs
sedert de vorige Unie-collecte zijn van dien
aard, dat opnieuw een tijd gekomen is,
Waarin trouw moet b 1 ij k e n. De ge
schiedenis der Unie-collecte is een zeer vol
doend document om te verwachten dat °P
3 Augustus trouw z a 1 blijken.
De Unie-collecte is nog onmisbaar.
Rechtskarakter van Kerken
Herziening der Reglementen
In de algemeene vergadering der Broeder
schap van cand.-notarissen zijn in bespreking
geweeet prae-adviezen van Prof. Duynstee
en Mr C. Punt over het rechtskarakter en
de vertegenwoordiging van kerkgenootschap
pen en kerkelijke instellingen. Hoewel uit de
discussies bleek, dat dit vraagstuk op 't
oogenblik niet veel meer dan academische
Waarde heeft, lijkt het toch niet zonder belang
te vermelden, wat Mr H, de B i e, vice-pre
sident van de Rotterdamsche Rechtbank, over
dit onderwerp gezegd heeft.
Hy wees o.m. op het sterk individualistisch
karakter van het protestantisme tegenover
het centrale organische karakter van de R.K.
kerk. Een algemeene regeling is altijd tegen
het karakter van de protestantsche kerken in
gegaan. Spr. zou in overweging willen geven,
om de prae-adviezen en het stenografisch ver
slag van de besprekingen
toe te zenden aan de Algemeene Synode
en aan de commissie voor het beheer der
kerkelijke goederen van de Ned. Herv.
Kerk.
Hij hoopte, da): t.z.t. de reglementen der
protestantsche kerken aan een technisch-
luridische herziening zullen worden
onderworpen; de toch reeds zoo veelomvatten
de arbeid van het notariaat zou daardoor op
Welkome wijze kunnen worden vereenvoudigd,
Het Zeister Zendingsfeest
Minister-president komt spreken
Het jaarlijksche Zeister Zendingsfeest dat
idi1: jaar door de herdenking van het 20O-jarig
jubileum der Suriname-Zending een bijzonder
karakter zal dragen, wordt D.V. gehouden op
Dinsdag 17 en Woensdag 18 September a.s. in
de Kerk der Broedergemeente.
De hoofddag is 18 September. Als
sprekers voor deze dag hebben o.a. toe
gezegd Zijne Exc. Dr H. Colijn en de 4
oud-gouverneurs van Suriname, G. J.
Staal, A. J. A. A. van Heemstra, A. A.
L. Rutgers er D. Fock, tevens oud-gou
verneur van Ned. Oost-Indië.
Het traditioneele „Liebesmahl", waartoe het
bekende koor der Broedergemeente zijn me,
dewerking zal verleenen, zal worden uitge
zonden door de N.C.R.V. De Bhohi draagt
zorg voor uitzending naar Suriname, waar
duizenden in de Grooite Stadskerk te Parama
ribo den dienst in Zeist zullen kunnen volgen.
Over uitzending naar de Oost worden nog
onderhandelingen gevoerd.
Siill
De Bond van Chr. Oranje-vereenigingen herdacht deze werk zijn 2S-jairig bestaan. Ten
Stadliuize van den Haag had een officieele ontvangst ■plaats. De derde van links is Ds
I. Voorsteegh, voorzitter van den jubileerenden Bondnaast hem Mr S. J. It. de
Monchg, burgemeester van den Haag.
Een andere voorstelling van Abessynie's
bekeering is deze:
In Abeissynië werd het Evangelie gepredikt
door twee monniken, Frumentius en Aedisiua
van Tyrus, die schipbreuk leden in de Roode
Zee, aan land spoelden, aan het Abessynische
Hof terecht kwamen en daar het licht, in eigen
leven door Christus ontstoken, lieten schij
nen. Als de Abessynische kerk een kerk van
taaie vormen is, moet men wel bedenken,
welk een zware strijd zij, de eeuwen door,
heeft moeten voeren tegen den Itilam. Achter
en in die harde vormen heeft zij tot op heden
dan toch maar den schat van het Evangelie
bebaard. Juist door den milden gloed van de
groeiende zendingsarbeid hoopte men op een
Réveil in de Abessynische kerk.
Hebben Roomsche magnaten misschien met
leede oogen gezien, dat het der Protestantsche
zending in Abessynië niet ongezegend gaat?
Zouden zij wellicht ook daarom met te meer
vrijmoedigheid den „heiligen Vader" bewogen
hebben om zijn allerchristelijksten zegen te
leggen op de wapenen tegen dit volk?"
'ederatie van Diaconieën in de
Ned. Herv. Kerk
In de deze week te Lunteren gehouden
driodaagsche conferentie van bovongenoem
de Federatie hield de lieer H. M a n d e r-
sloot, van Almelo een referaat over het
onderwerp
Diaconaal beleid van den hul
digen dag
Dit onderwerp bepaalt ons bij de huidige
diaconale moeilijkheden. Deze moeilijkheden
ontstaan doordat thans andere groepen dan
voorheen hun financieele onafhankelijkheid
verliezen. Met name de middenstand heeft
met door de crisis veroorzaakte moeilijk
henen te kampen. Ten aanzien van de hulp
verleening zijn er in den middenstand twee
groepen te onderscheiden: de eenc groep,
die voordat de crisis optrad goed gefundeer
de bedrijven had en de andere, wier zaken
ook voor 1930 op alesbehalve gezonde finan
cieele basis was opgebouwd. De eerste groep
kon eenige overheidssteun deelachtig wor
den; via de Algem. Nederlandsche Midden-
standsbank werd door de regecring een cre-
diet van een paar millioen beschikbaar ge
steld voor volwaardige middenstandsbedrij-
ven, welke uitsluitend tengevolge van de
crisisomstandigheden in liquidatie moeilijk
heden zijn geraakt. Van deze credietverlee-
ning is uitgesloten, de andere groep waartoe
behooren do bedrijven, die economisch geen
bestaansrecht hebben, hieronder vallen de
z.g.n. dwergbedrijven. Deze groep richt zich
thans, al of niet via de crisisconüté's tot do
diaconieën.
Bij do behandeling dezer groep komt men
voor c.e moeilijkheid van de beoordeeling
van het bedrijf. Moeten al deze bedrijfjes
maar kunstmatig in stand worden gehou
den? Hier zijn zakelijke en persoonlijke be
langen. Economisch ware het wellicht beter,
door liquidatie mee te werken aan de sa
neering van het. bedrijfsleven; deze methode
zou voor dc betrokken personen zeer dras
tisch zijn, deze zouden dan uiteindelijk bij
do, Burgerlijke Armbesturen moeten belan
den, want de diaconieën, niet alleen de
Ned. Hervormde, zijn overbelast en kunnen
evenmin deze groep als de groep der thans
in de rijkssteunregeling opgenomen werk-
looze arbeiders gaan verzorgen.
Op het oogenblik kunnen de kleine zelf
standigheden nog bij de crisis-comité's te
recht. Het blijkt echter, wanneer men aan
de hulpverleening toekomt, dat de financi
eele moeilijkheden niet voor 100 aan de
economische, malaise moeten worden toege
schreven. De meeste bedrijfjes voldeden ook
voor 1930 niet aan redelijke zakelijke eischen
ook in de eigen kring, de middenstandsver-
cenigingen, klaagt men over gebrek aan za
kelijk inzicht; men heeft geen boekhouding,
en mist eenig inzicht over de ontwikkeling
van het bedrijf; men kende zijn eigen inko
men niet en betaalde daardoor te veel be
lasting en leefde buiten het raam van hot
beschikbare bedrag. De gevolgen daarvan
komen thans voor den dag, wanneer men
zich als crisisslachtoffer komt molden. De te
verleenen hulp is dan ook tweeërlei; geld
zal noodig zijn voor directe moeilijkheden,
belangrijker en veeiomvattender is echter de
hulp, die verleend moet worden om deze
menschen een zakelijk inzicht en verant
woordelij kheid ten aanzien van hun beheer
bij te brengen. Dit laatste is met de ziels
zorg echt diaconaal werk, dat om ons vra
gen blijft, ook als er geldelijken steun van
overheidswege voor deze categorie zal ko
men. Daar blijft dus een taak, want het
gaat hier om menschen, die door geldelijke
zorgen ook geestelijk uit hun evenwicht zijn
geslagen, weer het oude vertrouwen bij te
brengen.
Aan het eind van zijn referaat gaf de heer
Mandersloot een overzicht van de antwoor
den, ingekomen op een tusschen Januari en
Maart gehouden enquête der Federatie naar
de verschuiving van de steunverleening naar
de kleine zelfstandigen.
Algemeene Synode der
Ned. Herv. Kerk
Eerste zitting. De Synode werd ditmaal
geopend door den president van jaren Ds. P.
Bokma. die na gebed en 'het voorlezen van Matth.
14 22—36 een rede uitsprak, waarin hij gedacht
aan den president Ds. Weyland, die tal van jaren
de Synode op zoo uitnemende wijze presideerde
(paar rou docr krankheid afwezig was. Aan de
beide praeadviseurs Prof. Haitjema en Prof. Seven
ster werd een woord van welkom en waardeering
toegeroepen. Hij sprak ook zijn waardeering uit
voor den arbeid van den secretaris. In het ernstige
woord wenschte hij der Synode toe de huitp en
invloeden des H. Geestes, opdat wat verricht
werd moge zijn tot heil der kerk. Nog werden
herdacht de overleden leden Ds. K. den Hollander
en de heer Jacobs, ouderl. te Meppel.
Hierna werden de berichten der Prov. Kerkbe
sturen over de benoeming van de leden der Sy
node voorgelezen als ook de samenstelling der
Synode.
De stemming wees Dr. P. Smit van Hemmen
aan als president, Ds. P. Bokma te Schiedam als
vice-president en Ds. J. Boonstra te Gieten als
diens secundus.
Ds. Bokma wenscht den nieuwen president ge-
luk met zijn benoeming en wenscht hem Gods
hulp en zegen toe bij zijn werk.
Het reglement van orde wordt vastgesteld en
dc agenda nog met enkele punten aangevuld.
Aan leden van de Synode wordt morgen nog
gelegenheid gegeven voorstellen ter behandeling
in te dienen. Voor niet-leden is daartoe geen ge
legenheid meer Voorgesteld wordt de quaestor-
generaal te dechargeeren van zijn beheer over
1934 en hem te verzoeken a.s. Vrijdag ter verga
dering te komen. Hem en zijn secundus zal ook
verzocht worden hun werk te blijven voortzetten
Zij, die de vertegenwoordigers der Synode ge
weest zijn bij allerlei gelegenheden wordt daar
voor dank gebracht. De schriftelijke kerkvisitatie
zal door het late binnenkomen der verslagen eerst
behandeld kunnen worden op een volgende sy
node.
Abessynië, de Zending en Rome
De Paus zegent wapenen
Het feit, dat de Paus dezer dagen zich in
zyn draagstoel voor he»: front der naar het
aanstaand oorlogsterrein vertrekkende troepen
liet dragen om hun wapenen te zegenen, geeft
de Ned. aanleiding tot de volgende ontboeze
ming:
„De Heilige Stoel zegent, wat op verove
ring uittrekt voor het „heilig" (vader-)
land. Een kruisvaardersstoet? Gaaf: het om de
zielen der Abessyniërs? Waarschijnlijk meer,
om wat er aan mineralen in den Abessynischen
bodem zit!
Hoe is het mogelijk, dat de paus, die zoo
gaarne zich presenteert als de Vredevorst de
zer wereld, den oorlog, dezen oorlog ze
gent tegen een volk, over welks Christendom
hij zich moest verheugen!
Men weet, dat de Abessynische kerk in
„vormendienst" verstard is. Den Bijbel kent
men er alleen in het EUiiopisch, d.w.z. men
kent hem dus eigenlijk niet.
Nu is het juist zoo hoopvol, dat de tegen
woordige keizer, Ras Tafari, zich zoo vrien
delijk en belangstellend toont tegenover de
Zending. Hij steunt krachtig het werk in zie
kenhuizen en scholen en ook allerlei Christe
lijk-sociaal werk. Er rust werkelijk zegen op
den zendingsarbeid, gedurende de laatste
jaren daar ondernomen door de Engelsche
Presbyterianen en de Hamburger Zending
niet minder ook op het werk der vele tiental
len Amerikaansche zendelingen, die er al jaren
werken".
Over den oonsprong der zending in Abes
synië schrijft he»: blad:
„De Abessynische kerk leidt haar bestaan
af van den pioniersarbeid van den Kamerheer
van de koningin Candacé, die zelf Jezus Chris
tus leerde kennen.door het onderwijs van den
Evangelist Philippus (Handelingen VIII) en
die in zijn vaderland, Ethiopië doorgaf, wat
hij van Philippus ontvang-en had.
Ter gelegenheid van het 200-jarig bestaan der
Suriname-Zending wordt op initiatief van het in
Paramaribo opgerichte Uitvoerend Comité Zen
dingsjubileum" met medewerking van de hoogste
koloniale autoriteiten, in Suriname een speciale
serie Herdenkingspostzegels uitgegeven. Z. Exc.
de Gouverneur van Suriname Prof. Dr. J. C. Kiel-
stra, aanvaardde het beschermheerschap van dit
Comité.
De zegels, welke voor het gebruik gelijk
gesteld zijn met de gewone Surinaamsche
frankeerzegels, zullen vanaf 1 Augustus a.s.
tot 1 Februari 1936 in Suriname verkrijg
baar worden gesteld, en tegelijkertijd op
de 32 postkantoren hier te lande, waar
philatelistenloketten gevestigd zijn.
Het »s niet alleen voor de Suriname-Zending
van groote beteekenis, dat voor het eerst in haar
zendingsarbeid 1735—1935 een jubileum op deze
wijze werdt onderscheiden,» doch ook voor philati
listen is dit een veelbeteekenend feit, aangezien
voor zoover bekend, ter gelegenheid van een Zen
dingsjubileum nog nimmer postzegels werden uit
gegeven.
Deze zegels, bestaande uit twee modellen, door
de N.V. Joh. Enschedé en Zonen te Haarlem in
rotogravure uitgvoerd en zijn vervaardigd naar
ontwerpen van mej. Eva Schütz te Zeist.
SURiN^H fc-ZEHpi NC5|? 3b
en bij-acten van beginnende ondecwijzers. Het
hoofdbestuur vreest, dat het uitlichten van de
onderwijsuitgaven uit het groote bezuinigingsplan
riet veel zal baten. Het salarispeil der beginnende
onderwijzers daalt z.i. tot beneden het algemeen
aanvangspeil van 1907, dat reeds door vrij
wel iedereen onvoldoende werd geacht.
„Deze en andere maatregelen zullen veroorza
ken, dat in de toekomst het salarispeil van d^
meeste onderwijzers belangrijk zal zinken beneden
het niveau van een behoorlijke bestaansmogelijk
heid in overeenstemming met de beteekenis van
hum maatschappelijke waarde".
Om deze redenen verzoekt adressant de Kamer
met den grootst mogelijiken aandrang nu reeds uit
te spreken, dat de onderwijzers net verder ten
opzichte van de ambtenaren in een uitzonderings
positie geplaatst mogen worden; en dat van hen
niet, boven het offer, dat aan alle ambtenaren
eventueel zal worden opgelegd, een extra last van
meer dan 8 millioen mag worden geëischt.
Het Jercte adres, van het
Ned. Onderw. Genootschap
richt zich in 't bijzonder op het uitstel der ver
plichte pensionneering van boven 60-jargen. Het
hoofdbestuur voorziet daarvan schade voor dc
wachtgelders en vraagt afzonderlijke behandeling
van de desbetreffende paragraaf (27), opdat nog
met 1 September a.s. de pensionneering kan in
gaan.
PROF. DR G. CH. AALDERS
De toestand van Prof. Dr G. Ch. Aalden?,
is den laatsten tijd weer vooruitgaande. Hij
behoeft het bed niet meer te houden en mag
daags korte wandelingen maken. Na de groote
vacantie hoopt de hoogleeraar zijn werkzaam
heden aan de V.U. te hervaLten.
ROOMSOHE BIJBEL.
In het najaar zal verschijnen een nieuwe
vertaling van den Bijbel door de paters
Franciscanen.
De bedoeling van deze Bijbelvertaling
(volledige boeken van het Oude en Nieuwe
Testament) is, den ontwikkelden R.-K. een
leesbare H. Schrift te geven, die tevens voor
geestelijken en studeerenden nuttig zal zijn
tot betere kennis en begrijpen van Gods
Woord.
Wij herinneren aan de onlangs vermelde
verbreeding van den R.-K. lezerskring voor
en de uitbreiding van den omvang van den
R.-K. Bijbel, ook in andere landen.
iVC j
De complete serie bestaat uit de volgende zes
waarden, teekeningen en kleuren: 1 cent (tot ge
bed gevouwen handen) bruin; 2 cent idem blauw;
3 cent (de helpende hand) groei# 4 cent idem
oranje; 5 cent idem zwart; 10 (tot gebed gevou
wen handen) rood, samen 25 cent per serie met
een toeslag van 50 pet. boven de frankeerwaarde
ten bate van de Suriname-Zending, samen dus
f 0 37
Is <?r in de plaats uwer inwoning geen philate-
listenloket, dan wende men zich tot den heer W
H. Ha se winkel, le Dorpsstraat 16, Zeis
(postgro 245026). Bij een schriftelijke bestelling
is per serie f 0.45 verschuldigd, porto voor toe
zending en enveloppe inbegrepen.
Wenscht men de zegels gebruikt te ontvangen,
dan zendc men aan genoemd adres eveneens
f 0.45; men ontvangt dan een aangcteckenden
brief uit Suriname, gefrankeerd met deze complete
serie postzegels.
Het onderwijs en de Rijkskas
Een drietal adressen, door belanghebbende cor
poraties gericht aan den Minister van Onderwijs
a.i. en (of) aan de Tweede Kamer, hebben wij
ontvangen.
Dat van de Algem. Vereen, van Leeraren bij
het
Middelbaar Onderwijs
luidt aldus:
,,Het hoofdbestuur van de Algemeene Vcreeni
ging van Leeraren bij het Middelbaar Onderwijs,
het toejuichende, dat de paragraaf uit het Bezui-
r.igingsontwerp betreffende de onthoofding va
hoogcre burgerscholen en gymnasia, is terugge
nomen, protesteert ten sterkste tegen het feit,
dat, dat die onthoofding toch voor Rijks-hoogen
burgerscholen zal worden toegepast en sluit zie,
aan bij het desbetreffende adres met toelichting,
aan Llwe Excellentie gezonden op 8 Juli 1935
door het Hoofdbestuur van de Vereeniging vun
Leeraren aan Rijks Hoogere Burgerscholen
He tweede adres is afkomstig van de
Unie van Chr. Onderwijzers
en betreft voornamelijk de verslechtering der sa
larieering in verband met volledige bevoegdheid
Het debat over het Bezuinigings
ontwerp
Een betere methode?
Wie zou meenen in de Kamer een weer
klank to zullen vinden van de felheid, die
daarbuiten soms viel op te merken, vergist
zich.
De roode soep b.v. bleek aanmerkelijk af
gekoeld. Zonder opvallende extreme uitin
gen heeft de heer Albarda zijn rede gehou
den. Zakelijk trachtte hij zijn betoog op te
houwen; het verschil tusschen de Regeering
en hem schetste hij als een verschil in me
thode. Die van de Regecring had gefaald,
maar de heer Albarda wist een betere.
Wat was die betere methode?
Zij begon allereerst met bezuinigingen
Hie zouden ook bij de constructieve wel
vaartspolitiek niet kunnen worden gemist
Afbraak dus. Maar daarna kwam het ver
schil. De economische inzinking zou worden
aangetast en de achteruitgang der staats
inkomsten worden geremd. En toen volgde
het rijtje: vermindering van het aantal ge
meenten, vervanging onzer zilveren munt
door nikkel, belastingverhooging, opheffing
bankgeheim, heffing in eens en nog een
paar punten.
Neemt men daar do „fopspenen" waar
van later de heer de Geer sprak uit, n.l,
ontzilvering en heffing in eens, dan blijft
er een mager beetje over. Vooral als men
in aanmerking neemt, dat belastingverhoo
ging practisch uitgesloten is. Wat er out
breekt moet eenvoudig worden geleend. En
dan gaan we groote werken uitvoeren, in
dustrialiseeren, binnenlandsche markt en
export vergrooten in d"zcn tijd een soort
quadratuur van den cirkel fabrieken en
schepen moderniseeren en veel huizen hou
wen. Daarmee vergrooten we de koopkracht
en dus de welvaart.
Is 't niet eenvoudig? Vee! eenvoudiger
dan de economische werkelijkheid zou doen
vermoeden?
Inderdaad, het is kinderlijk eenvoudig
Even eenvoudig als de welvaartspolitiek
van het Hitler-regime, dat niet millioenen
maar milliarden besteed heeft aan de sooi
constructieve welvaartspolitiek van den
heer Albarda en binnen twee jaar Duitsch
land aan den financieelen afgrond gebracht
heeft. En dat bewind was daarbij nog in het
voordeel, doordat te rekenen viel met veel
lager loonen dan bij ons. De armoede in
Duitschland was nooit grooter dan nu en
liet gebrek aan geld ondanks wisselrui
terij-methoden is van ongekenden om
vang geworden.
Dat is de manier niet. Althans naar onze
smaak.
Wie even over deze dingen nadenkt moet
inzien, dat ze in werkelijkheid niet uit te
voeren zijn.
Ot is het b.v. niet een dwaasheid te meenen
dat het buitenland onzen vergroeien export
met open armen zal ontvangen?
Ileeft de heer Albarda werk voor onze ge
moderniseerde fabrieken en schepen? Neen.
Maar als de honderden millioenen zuilen
zijn uitgegeven, zitten we met tientallen
millioenen verhoogde vaste lasten en hij
een niet veranderden wereldtoestand met
een niet stijgende economische conjunctuur
en met belastingen, die niet toenemen. De
verhoogde welvaart blijft dan uit en eer liet
tegendeel is te wachten.
De voorstellingen van den heer Albarda
schijnen mooi, maar hij de uitvoering zou
het gaan zooals het zijn vrienden in België
wedervaart, zoodat de soc.-dem. minister
Spaak moest verklaren, dat de problemen
niet zoo eenvoudig zijn en hij uitgezonden
werd om hij de zich bedrogen voelende en
in hun uitkeeringen aangetaste arbeiders
uitstel te bepleiten.
Een verwijzing naar de Skandinavischa
landen ontbrak bij den heer Albarda niet.
Indruk kon dat niet maken op wie de din
gen juist ziet. En zoo mooi is het daar ook
niet. De soc.-dem. regeering in Denemarken
verbood zelfs een optocht van hoeren naar
den Koning om dezen hun hoog gestegen
nooden bekend te maken. Wat Zweden be
treft stofte de heer Albarda zelfs op een
tekort aan werkkrachten in den landbouw.
Hij vergiste zich. Dat tekort is er niet, maai
de werklooze landarbeiders hebben gewei
gerd naar het land terug te gaan, omdat -/.e
het in de werkverschaffing iets beter had
den dan in den laag betaalden landarbeid.
Ze zijn daarom later gedwongen hun vroe-
geron arbeid te hervatten door hun steun
in te houden.
Neen, sterk en krachtig was de rede van
den soc.-dem. leider niet, ondanks het over
vloedige braafheidsbetoon.
De heeren Lingbeek, Westerman, Kersten
en Vervoorn hebben eveneens hun stem
doen hooren. Ten slotte heeft de heer de
Geer zijn steun aan de Regeering toegezegd,
na het wetsontwerp tot zijn ware beteekenis
te hebben teruggebracht.
Kindcrherstellingsfonds Chr. Nat.
Werkmansbond
Opening tehuis te Bloemendaal
Het Bestuur van het Kinclerh er stellings
fonds van de Chr. Nat. Werkmansbond Am
sterdam is zoo gelukkig geweest, dat het
van Regenten en Regentessen van „Eben
Haözer' uit gebouw, staande aan de Bosch
en Duinlaan te Bloemendaal, in bruikleen
heeft mogen ontvangen. Het gebouw heelt,
een verbouwing ondergaan en is van cen
traio verwarming voorzien. Het is de bedoe
ling hot zoowel voor zomer- als wintcrverple-
ging te gebruiken. Als directrice wordt er
werkzaam gesteld Zr. H u y k m a n die door
eenige helpsters zal worden bijgestaan.
Zaterdag bad de officieele opening plaats
Onder de aanwezigen werden opgemerkt
leden van hel Hoofdbestuur en \an de be
sturen van het Provinciaal Comité Noord-
Holland en van de afd. Amsterdam en Bloe
mendaal van go Chr. Nat. Werkmansbond
met bestuurders van hot Fonds en Regenten
en Regentessen van „Eben Haözer".
Na een kort woord van welkom van den
heer J. C. He er land, den voorzitter van
het Bestuur van het Fonds werd het ge
bouw aan het Fonds overgedragen door Ds.
J. C. van Dijk, regentvoorzitter van „Eben
Haözer".
Moge, zoo richtte spr. zich tot het Bestuur
van het Fonds, uwe verwachtingen hier ver-
vuIg worden, de kinderen hier een goed
Huis vinden en de geest van Christus mid
den in het Huis wonen. Gods zegen moge
op het werk en het Huis rusten.
De heer Heerland, deze toespraak be
antwoordende, dankte voor het zeldzaam
mooie geschenk en stelde in het licht hoe
God het werk, nat do Chr. Nat. Werkmans
bond in dezen heeft begonnen rijkelijk heeft
gezegend. De directie en allen diie zich aan
het werk zullen geven wenschte spr. Gotls
zegen rijkelijk toe, Gods oogen mogen besloot
spr. dag en nacht over dit Huis open zijn.
Vervolgens is het woord gevoerd door ï)s.
J. C. Koningberger uit Amsteraam, de
eeré-voorzitter van de afd. Amsterdam, die,
mede namens de Kerkeraad der Ned. Herv.
Kerk van Amsterdam woorden van geluk-
wensch met de opening van hot gebouw uit
sprak.
Nadat de heer H e e r 1 a n d har. medege
deeld dat eenige gelukwenschen waren in
gekomen, waaronder van de Koningin
II.M. had haar gelukwensch van een belang
rijke gift doen vergezeld gaan overhan
digde de heer M. A. Schmidt daarbij in
het licht stellende hoe de heer Heerland de
groote stuwkracht is geweest om de be
schikking over het gebouw te krijgen, dezen
een som gelds door do leden bijeengebracht,
Ds. Koningsberger sloot de plechtigheid
met dankgebed.
Bij de bezichtiging van het gebouw bleek
dat alles keurig netjes is ingericht.
(19
„Maarga naar bed! Ik ben frisch en
Zal voor u waken! Kom, doe dat nu", ver
volgde zij, toen zij op Anna's gelaat een
vriendelijke weigering meende te bespeuren
„U zult er mij inderdaad een genoegen
mee doen. Als straks eens de beurt var,
vermoeienis aan mij komt, dan neemt
liet voor mij op!"
Zoo liet Anna zich met zachten drang
door zuster Augusta naar haar kamer
troonen. Zij wilde niet langer denken, zij
Jiield zich met niet® bezig; een drukkend
gevoel van teleurstelling maakte haar on
verschillig voor alles en na weinige oogen
blikken legde zij het moede hoofd ter ruste
Duizend gedachten bestormden haar ziel,
doch zij ging nu niet daarop in en als wil
loos zonk zij spoedig in een onrustigen
6laap.
Den volgenden morgen bij het ontwaken
geveelde zij zich verfrischt en versterkt en.
nauwelijks had zij zich gekleed, of daar
werd aan de deur geklopt.
„Wel hoe is het? Gevoelt u zich wat be
ter?" zei een innemende stem en met een
vriendelijken glimlach trad zuster Augusta
binnen. „Ik hoop toch niet, dat het iets an
ders was?".
„Neen, dank u zuster Augusta. Ik ben ge
heel verkwikt en de oude weer, doch u? U
hebt toch niet den geheelen nacht gewaakt?
Zeg mij
„Wel, neen, kind', ik heb van twee uur af
heerlijk geslapen. Maar laat mij u nu niet
ophouden! Daar zijn brieven voor ui Lees ze
maat: op uw gemak: alles is ia orde hene
den!".
Met een blik vol dankbaarheid staarde
Anna haar en-gei van vertroosting na.
Daarna nam zij dc brieven ter hand. Brie
ven van huis, van Doornvlei: één van moe
der, één van Agnes en één van Jacob. Geen
van Frederik! Hij had haar nog niet ge
schreven en tochzij kon het zich niet
ontveinzen, zij verlangde naar eenig schrift
van zijn hand.
„Frederik verzoekt mij, u vriendelijk van
hem te groeten. Hij geeft zich geheel aan de
practijk en heeft geen oogenblik om te ver
liezen", zoo schreef de oude weduwe en Ag
nes, de ondeugende Agnes, meldde: „wat
Frederik scheelt, weet ik niet. Ik heb hem
ai wel tien-maai gedrongen, om je te schrij
ven, docli hij schijnt niet aan den gang te
kunnen komen. Toch stelt hij veel belang in
je, getuige de opmerkzaamheid, waarmee liii
al je berichten volgt. Ik vrees, dat je de orde
zult moeten omkeeren en regelrecht aan hem
schrijven moet, dan is hij wei gedwongen".
Ja, maar zij had immers het -recht niet
meer om hem te dwingen; zij kon geen
schrijven van hem wachten! 't Was immers
natuurlijk, dat hij -niet schreef en nobet ook
Hij wilde haar de opvatting van haar taak,
zooals zij die verstond, niet moeilijk maken
en ze had dit immers zelf verzocht. Dat hij
haar liefhad, wist zij, maar die liefde wat
sterk, sterk genoeg om zichzelf te offeren
aan haar verlangen.
Onwillekeurig dacht zij aan Dr. T. Hoe
gansch anders was deze! En weder peinsde
zij over hetgeen gister in het veld gebeurd
was. Maarverdacht zij hem niet ten on
rechte? Had zij zich niet verbeeld, dat hij
naar haar zag, onophoudelijk naar haar
staarde? Zij kon zich toch op zulk een af
stand licht vergist hebben. Misschien was er
zweem noch schaduw van eenige verkeerd
heid bij hem en was het alleen misplaatst
wantrouwen, door anderer mededeeling in
haar gewekt. Hij was ijdel en eerzuchtig,
maar overigens, zij had geen recht, hem te
verdenken. Ja, de gesprekken \«an die man
nen hadden haar beleedigd, maar hoe ge
makkelijk werd men de prooi van den laster
van zulke lieden'! Daar zijn er toch, wier
eigen hart niet rein is en die daarom ter
stond bij anderen meenen te vinden, wat in
de eigen ziel schuilt!
Maar de waarschuwing van zuster Augus
ta dan? Nu ja, doch zuster Augusta en dc
dokter schonen nu eenmaal altijd op gewa-
penden voet tegenover elkaar tc slaan,
't Was verkeerd, om daarop at te gaan!
En haar eigen gevoel van schuwheid en
afkeer in de tegenwoordigheid van Dr. T.?
Neen, dat was niet weg te redeneeren. Maar
was dat ontstaan uit gegronde redenen en
hadden andere gesprekken en de waarschu
wingen van zuster Augusta -het alleen ver
sterkt, of haddon juist de gesprekken van
anderen en de waarschuwingen der zuster
het doen ontstaan?
Ze wist het niet, doch het scheen
haar toe, dat ze onbillijk tegenover Dr. T. ge
weest was. Neen, hij was niet met den ide
alist. van Doornvlei te vergelijken; hij kolt
in diens schaduw niet staan, doch daarom
was hij nog niet slecht! Zie, zij was hard en
onrechtvaardig tegenover hem geweest en
zij zou het goed maken!
Met, zulke gedachten begaf zij zich naar
beneden en was weldra zóó in de zorg voor
haar arme verpleegden verdiept, dat zij Dr.
T. geheel vergeten scheen le hebben. Laat in
den middag keerde Dr. T. terug en de ijver,
waarmee hij zich terstond aan de zorg voor
de gewonden en zieken wijdde, de volhar
ding, welke hij aan den dag legde, totdat
laat in don avond allen behandeld waren,
namen Anna opnieuw voor hem in.
Het scheen hem niet ontgaan te zij'n en
mot een open en vriendelijk gelaat, terwijl
een glimlach om zijn lippen speelde, zei hij
tot haar bij liet heengaan; „Zuster, nu zal
het te bezien staan, of er nog anderen zijn.
die deze twee dagen harder arbeidden dan
u en ik, doch met uw verlof, nu laat ik het
u nog een uurtje over!".
„Ot ik mij juist zóó boven anderen onder
scheidde, weet ik niet, doch n, dokier, hebt
uw rust althans dubbel en dwars verdiend!"
antwoordc Anna, terwijl ook haar trokken
door waardeering verhelderd werden.
„Dank u, maarhoe is 't mogelijk? Ik
heb nog een brief van den commandant voor
u in mijn portefeuille; dien zou ik zoo waar
vergeten!" en zijn portefeuille openende, reik
te sij haar een officieel schrijven over met 't
verzoek, den inhoud vooralsnog voor haar
zelf te bewaren.
En weer maakte zich dat vreemd gevoel
van haar meester, waarvan zij tot zuster
Augusta gesproken had, een gevoel, als
dreigde haar eenig onbestemd gevaar. Een
lichte blos bedekte haar wangen, doch zij
drong die lastige schuwheid terug en, den
brief aannemende, groette zij den dokter
vriendelijk.
Was liet bijgeval, dat bij zich nog eenmaal
omwendde, toen hij de zaal verliet en zag.
hóe zij het schrijven op een waschtafel naast
zich legde? Om het even, zij zou het toch le
zen on danDr. T. „kende zijn Zwitsers!"
Inderdaad, tot op zekere hoogte kende hij
haar goed.
Ginds lag een stervende. Men had om den
lceraar gezonden, doch deze was afwezig.
„Zuster Anna! Kunt u niet een weinig met
dien man spreken?" vroeg zuster Marie, tot
wier patiënten hij behoorde. „U is eenmaal
voor zulke dingen in de wieg gelegd!" ver
volgde zij, terwijl zij een spotachtigen blik
met een patiënt wisselde.
Zonder zich daaraan te storen, wendde
Anna zich tot het leger van den stervende.
„Hoe gaat het u nu?" zei zij vriendelijk,
do hand van den gewonde in de hare druk
kende.
„Slecht, zuster!" stamelde hij, „het loopt
af met mij".
„En ben je gereed om te gaan, vriend?"
vroeg zij. „Indien God je dezen nacht eens
tot Zich roepen mocht, heb je geen vrees om
voor Hem te verschijnen?".
„Och zusier!" zei de kranke en met be
vreemding zag hij tot haar op, „ik heb 0111
een predikant gevraagd, maar ze zeggen,
dat hij niet komen kan. Doch als u met mij
spreken wilt, dat is ook goed. Ach, mijn
zonden, mijn zonden!".
„En je Heiland dan", hernam zij, „onzp
Heiland, Die onze zonden op Zich genomen
heeft en daarvoor den dood des kruises
stierf, denk je niet aan Hem?".
..Uw zonden! Die zullen niet: veel zijn,
maar do mijne! Ik ben een slecht mensch
geweest, zuster!".
„En voor zulke slechten stierf Hij, voor
een moordenaar, die naast Hem aan het
kruis hing en ter elfder ure zich tot Hem
wendde. Hij wierp nooit iemand uit, 'die tot
Hem kwam: Hij veroordeelde den schuldige
niet, ook al werd deze door de menschen uit
geworpen. De armen Zijner liefde staan ook
voor jou open. Waag liet met hem! Geloof,
dat Ilij je niet afwijzen zal en wees niet te
trotsch 0111 op genade of ongenade tot Hem
te gaan. Hij zal je vrede en rust schenken!".
„Ach, ik wil, maar ik kan niet. Ik heli be
proefd 0111 te bidden, ik wil het ook nu, 'doch
't is, of ik tegengehouden word".
„Dat is de booze vijand der zielen, die
je weerhoudt, omdat hij je redding niet wil.
Je hebt zóó dapper tegen menschelijke vij
anden gestreden, en zou je je nu voor eeuwig
krijgsgevangen geven aan dien vijand van
je ziel, die je zoo vaak reeds dreef tot din
gen, welke je nu reeds met wroeging en ver
wijt betreurt?".
„Ja, ja!" riep de kranke uit en, als brand
de daerbinncn 'n vuur zoo greep hij in zijn
horst, „niets dan wroeging, niets dan verwijt.
En ik zou dat eeuwig moeten lijden? Och,
bid u toch voor mij!".
„Zul .je meebidden?" vroeg zij.
„Ja zuster! Doe het en ik zal u dankbaar
zijn, zoolang ik nog kan!".
Zij knielde neer en vurig en feeder, ais
bracht zij den amien stervende, die daar
voor haar lag, zelf in haar armen tot den
Heiland, als zag zij Hem en als slóeg zij de
blikken vertrouwend tot Hem op. zóó pleitte
zij op Jezus' beloften als wilde zij Hem
vrede en eeuwige zaligheid afdwingen voor
den man, zoo vloten haar smeekgebeden tot
den troon der genade, ais wilde zij haar
Heiland niet loslaten, vóór zij deze prooi
door Hem aan den vorst der duisternis ont
nomen en veilig in Zijn armen zag.
(Wordt vervolgd)]
