VOOR VROUW EN KIND MAAS-EN SCHELDE BODE ZATERDAG 16 MAART 1935 VAN KRUIS NAAR KRUIS GETHSEMANE NIEUWE STICHTINGEN TE ASSEN VOOR DE VROUW Zieken voeding VOOR DE JEUGD ZONDAG Toen zeide Jezus tot Zijne discipelen ,.Zoo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven, en neme zijo kruis op, en volge Mij." Matth. 16:24 Wat kan een mensch toch ongelijk wezen, zóó, dat de Heere hem "t eene oogenblik een zaligspreking waardig acht en h.et andere oogenblik hem op de meest ■scherpe manier moet berispen! Wij zien •dat heel sterksprekend met Petrus, den man. met 't warme hart en den gauwen mond, In vers 17 wordt hem het: ..Zalig zijt gij" toegevoegd van den Heiland en in vs. 23 moet h'j zich van dezelfde lippen het: ,„Cij. Satanas". laten welgevallen. En natuurlijk wèlverdiend. De Heere kende de draagkracht van de woorden, die Hij bezigde. Ze waren immer juist. Nooit was er van een teveel of een teweinig sprake. Petrus had den Heiland beleden als den Christus, den beloofden Messias, den van den Vader verordineerde tot het Hem opgedragen werk der verzoening en verlossing. En die belijdenis getuigde van goede vorderingen, die hij gemaakt had, als gevolg van het onderwijs, dat hij van zijn Meester ontvangen had. Maar nu was ihij er nog niet. Zijn blik moest nog meer verhelderd en zijn inzicht verdiept in den persoon en in het werk van Jezus Christus. Daarom lezen we dan ook zoo treffend in het 21e vers: ,.Van toen aan ibegon Jezus Zijnen discipelen te vertoo- nen, dat Hij moest heengaan naar Jeru zalem, en veel lijden .van de Ouderlingen, en' Overpriesters en Schriftgeleerden, en gedood worden en ten derde dage opge wekt worden." Doch dit meerder en die per onderwijs in de beteekenis van Jezus' Messiasschap botste met Petrus' verstand en hart.- Dat begreep hij niet en dat smaakte hem niet. Met al wat er in hem was. kwam hij daartegen in verzet. Van daar zijn krachtig, zeker welgemeend, niettemin eigenwijs en daarom weinig wijs protest: ..Dit zal U geenszins ge schieden." Doch toen moest hij dan ook hobf^n1, ',,dat 'Zulk 'spt'ekeit niet een. uiting was van den Heiligen Geest, Die hem be zielde". maar van den" geest des 'Satans.' dje pi.et anders-kan en W'l dan het werk des Heeren tegenstaan. Daarna gaat Jezus weer een stapje verder en zegt met duidelijke woorden dat, wat het levens- en strijdsprogram was voor Hemzelf, het dit ook was voor al Zijne discipelen: ..Door lijden tot heer lijkheid". De discipel is niet meer dan zijn Meester. ,,Zoo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven, en neme zijn kruis, op, en volge Mij." Zóó Meester, zóó discipel. Naar dezen regel en naar dit program. Daar is geen andere weg der ontkoming. Dat is de weg naar het leven. Door levensverlies tot le- vensgewin. Met verloochening van ons zelf en aanvaarding van ons kruis naar het Kruis van Golgotha,naar den Man der Smarten. Die zóó is geworden de Heere der Heerlijkheid voor al de Zijne, die in Zijnen Naam gelooven. om dan ook te deelen in Zijne Heerlijkheid. Het ïvets uit ons en het al uit Hem, zóó is de weg naar het hemelsch Jeruzalem, Dat is geen' makkelijke weg en geen naar het vleesch pjeizierigè reis. Tóch de meest zekere weg, die Zijn eindpunt heeft in de stad van gouden strateh en paarlen poorten-. Die weg moeten we op willen, zal "t goed zijn. Daarom moet onze wil onge bogen worden. „Uw wil geschiede, gelijk in den hemel, alzoo ook op aarde". En dan achter Jezus aan met dc volstandige begeerte Hem te willen volgen, langs ge baande en ongebaande wegen, in het vast vertrouwen, dat het zóó alleen goed gaat. al begrijpen wij er ook heeiemaal niets van. We moeten Hem ook niet in alles willen begrijpen. Want dat lijdt tot schipbreuk. Als we maar gelooven, dat Hij 't wel weet endat Hij steeds het goede met ons voor heeft. Natuurlijk kan dat niet anders of we moeten onszelf wil len verloochenen. Ook dat is niet gemak kelijk. Onszelf verloochenen, d.w.z ons eigen gewichtig persoontje met dat baas achtige „ikje"'terugdringen, op zij zetten, het zwijgen opleggen, om den vollen na druk louter en alleen te leggen op den Heere, op Zijn zeggenschap. Zijn Leiding en zijn beschikking over ons lot en leven. Hier past de vraag: „Wie is;tot deze din-, gen bekwaam?" En het antwoord: „Geen mèrisch ter wereld Maar "Wat deThenscli niet kan en ook niet wil, dat kan en wil de Heere voor allen, die van Gods ge nade willen leven. Dan zegt de Heere: „Mijn genade is U genoeg". Maar nu dat „opnemen van zijn kruis", wat is dat?" Dat is heel eenvoudig en tocih zoo diep vgn zin. Want een kruis drager in den eigenlijken en letterlijken zin van het woord is iemand, die het oor deel des doods verdiend heeft en die nu met 't zichtbare teeken van zijn doods vonnis uitgaat naar de plaats, waar dat schrikkelijk oordeel aan hem zal worden voltrokken. Zóó stelt de Heere Jezus den eisch yoor den waren discipel, die. door Gods genade begeert achter Hem te willen komen. „Die verloochene zichzelven, en peme zijn kruis op, en volge Mij." „En neme zijn kruis op!" Lees, dat eens goed! Wat wil 't anders zeggen dan dat men volmondig en van heeler harte toe stemt niet anders te hebben .verdiend dan den eeuwigen dood als straf voor de zon den, die men gedaan heeft tegen de Aller hoogste Majesteit Gods. Dat is, wat de vrome vaderen bedoelden, als ze zeiden: „Zijn eigen doem- en doodvonnis onder schrijven". „En volge Mij". Waarheen? Waar anders heen dan naar Golgotha, naar het Kruis van Hem, Die voor ons tot een vloek geworden is, opdat wij nimmermeer vervloekt zouden worden. Zóó is de weg. En daarin is het leven en dat in eeuwigheid! Zij dit tot bestiering onzer gedachten in deze lijdensweken, opdat het Kruis van Christus ons zij tot een lichtend schijnsel nu en ai onze levensdagen en in het bizonder ook op ons sterfbed en in onze levensafscheidsure. Dat geve de Heere uit de volheid Zijner genade. EEN LAND, WAAR MEN GEEN PARAPLUJE NOODIG HEEFT Dc droogste plek op onze aarde is waarschijn lijk Payta in Peru, dat op ongeveer 5 gr. Zuider breedte ligt aan een kust. die in historische tijden1 12 nieter gerezen is. De gemiddelde tijdsruimte russchen twee regenbuien bedraagt daar zeven jaren. Teen professor Fairchild in 1899 deze: plaats bezocht, had het er kort van te voren van 10 uur 's avonds tot den volgenden namiddag ge regend. maar dat was dam ook de eerste regen sedert acht jarèh! Vochtige .'zeenevels zijn echter vrij menigvuldig, De Hora van deze droge streek is zeer arm aan soorten; toch gedijt er nog een soort van 'kg.'oen-pjaiit, die door haar zeer lange wortels ii> staat is, het vocht diep uit den bodem te halen. ZONDERUNGE GEWOONTE VAN EEN SPIN De directeur van het museum te Para, deelt eenige zonderlinge bijzonderheden mede over een daar veelvuldig voorkomende spinnensoort, de Epeiroides ba'hiensis Ofschoon deze spin in zijn tuin veel gevonden werd, had hij nooit haar web ontdek:,. totdat zijn zoontje op den inval kwam, het diertje gedurende den nacht te bespieden. Het bleek toen. dat de spin haar web begon te weven ■zoodra het duister was geworden, en dat zij dit, tegen het aanbreken van den morgen, tot een hakje oprolde en wegvoerde. Toch is de arbeid hart'.deze Penelope onder de spinnen niet nutte loos, want gedurende den nacht vangt zij in haar jweb een aanla! insecten, vooraf schildluizen. Na |ZOnisondergang zoekt zij uit het opgerolde 'web de buitgemaakte prooi, die zij dan op haar gemak verorbert DE COURANTEN 'DER WERELD In het jaar 1826 ging Balbi het aantal periodieke 'bladen na, welke in de beide halfronden versche nen en kwam toen tot het besluit, dat er ruim drie duizend hestonden. Veertig jaar later, namelijk in 1866, begrootte Hattin hun aantal op twaalfdui zend vijf honderd, en volgens een berekening welke de Figaro in 1885 cos gaf, bestonden er toen niet melder dan ruim vijf-en-dertig duizend, terwijl dit aantal thans zeker 100.000 is. De Engelsche bladen zijn altijd in, de meerderheid geweest en in 1826 bestonden er reeds 1578, in 1866 meer dan vijf duizend. Intusschen gelden, zooais eigenlijk ook wel van zelf spreekt, deze cijfers niet alleen j voor de Engelsche couranten, maar ook voor die, welke in Engelsche koloniën en in Amerika ver schijnen. 'Het schijnt onbetwistbaar, dat in China de eerste courant is verschenen, die evenwel geenszins het min of meer officieele karakter had, dat de couranten elders kenmerkt. Volgens den heer Hattin verschenen de eerste politieke bladen in Venetië en wel nog vóór de uitvinding van de boekdrukkunst. Deze bladen ..Feuill.es d'Avis", werden op bevel van den senaat van Venetië geredigeerd, ten einde het publiek op de hoogte te houden van al wat ge beurde en belangrijk genoeg was om bekend te worden gemaakt: van deze bladen bestaan in de bibliotheek San Marco nog de volledige jaargan gen van 1595, 1596 en 1597. In Frankrijk ontwikkelde zich de journalistiek slechts zeer langzaam. Het eerste blad, ,,le Mer- curc", dagteekent van 1631 en in 1781 waren er te Parijs nauwelijks dertig bladen die periodiek verschenen, terwijl tegenwoordig vele duizenden tijdschriften en couranten in de Fransche taal worden uitgegeven. Jezus, den laatston' tier nachten, Ging- naar don hof der olijven, Liet zijn discipelen blijven Buiten de duistere gaard; Toen ltoos Hij drie uit hun midden, Met Hem te waken, to bidden, Maar door het bidden en wachten Werden hunne oogen bezwaard. Kon daii niet één met Hem waken? Eén in die. smartelijke uren Met Hem de droefheid verduren Van Zijn verwerping, Zijn smaad? Moest Hij dien zwartstou der nachten, Eenzaam den kruisdood 'Verwachten, Eenzaam de bitterheid smaken Van den triomf van het kwaad? 'k Wjl bij Uw droefheid verwijlen, In Uwe smarten verzinken, Gij, die clou beker moest drinken, Die de verzoening ons bracht.. Wie zal de angsten doorgronden Van deze nachtelijke stonden? Wie zal de duisternis peilen Van diezen duisteren nacht? JACQUELINE E. y, tl. WAALS Onder groote belangstelling heeft Donderdag te Assen de plechtige opening plaats gehad van de stichtingen „Port Natal" en .Licht en Kracht", uit gaande vao de Vereeniging Ned. Herv. Stichtingen voor Zenuw- en Geesteszieken Om twee uur was de kapel op de stichting „Licht en Kracht" geheel gevuld met belangstellenden. We p\crkten daar op Z.Exc. Mr. J. A. de Wi 1 de, minister van b:o- nenlandsche zaken, nfr. dr.. R.H. baroo de Vos van Steen wijk, commissaris der Konin- g:o in de provincie .Drenthe; dr. j P_ F o c k e m a Andrea, commissaris der Koningin in de pro vincie Groningen; leden van het college van Ged. Staten in Friesland', dr. W es seis, inspecteur staatstoezicht op het krankzinnigenwezen; prof. dr. H. M. van d e r S c h e e r, uit Groningen; een vertegenwoordiging van de alg synode der Ned. Herv. Kerk; het prov. kerkbestuur van Drente en Overijssel en vele dassicale besturen; prof, dr. W. J. A a 1 d e r s uit Groningen, een deputatie van het personeel van de stichtingen „Zou en Schild" en „Hebron", vele doktoren, vooraanstaande personen uit Assen en omgeving en vertegenwoordigers van vereenigingeh óp het gebied van neurologie en psychiatrie. De bijeenkomst werd geopend door den voor zitter van de vereeniging. den heer J. R. S n o e c k Henkemans uit Den Haag met het doen zingen van Gezang 65 vers 1 en. 2 en gebec.. In zijn wel komstwoord heette 'hij in' het bijzonder minister J. A. de Wilde welkom en andere vooraanstaande personen. Kort stond spr. vervolgens stil bij de factoren, die de vereeniging deden besluiten in het Noorden n stichting te gaan exploiteeren. Mr. dr- R H. baron de Vos van Steen w ij k, com missaris der Koningin in de provincie Drente hield vervolgens de openingsrede. Met den wensch. dat in de stichtingen vele kranken van geest hun her stel zouden vinden, verklaarde spr. de gebouwen voor geopend. Het slotwoord werd gesproken door prof. dr- Th. L. Haitj e m a uit Groningen Met gemeen schappelijk zingen van Psalm 121 vers 1 en dank-, gebed werd de openingsplechtigheid besloten. De aanwezigen maakten hierna in groepen ver deeld een rondwandeling over de terreinen en be zichtigden de vijf gebouwen. r/3 Hierboven een foto van het sanatorium „Port KataV Woiiih'eer men zieken in huis heeft, levert he verzorging van hen altijd meer zorg en moeilijkheden op dan van de overige huisge- oote'n. Speciaal hel. voedsel vraagt onze'bij zondere aandacht. Gezonden hebben meestal wel eenige eetlust, al moet er dan wel eens gebruik gemaakt worden van extra listen om nog meer to. prikkelen., Maar hij zieken kan de.trek zóó miniem zijn, of zelfs liever gezegcl de 'tegenzin zóó groot, dal niets aan lokt, hoe smakelijk toebereid, het zorgvol ook gekozen. Mogelijk is hot wel gevveuscht, eens enkele regels ie geven, en eenige wonken, die men niet uit het oog verliezen moet, omdat juist .van. de voeding in zulke dagen zooveel voor de toekomst afhangen kan. Als vaste stelregel neme men aan, dat men zeer nauwkeurig de raatl \an den dok ter op .moet. volgen, en vooral in twijfel achtige gevallen zich moet wachten voor liet laten doorslaan en gelden van eigen meening. Weet men niet zeker, wal in een bepaald geval liet beste is, dan wende men •zich tot den geneesheer. Deze weet 'heter, wat goed is voor de(n) zieke dan wijzelf, al mcenen we nog zooveel ervaring Le be zitten, Altijd dus in twijfelgevallen tien be- liandelondon arts om voorlichting ver zoeken. Hoe ernstiger dc patiënt is, of hoe hevi ger 'de ziekte geweest is, des te grooter is de hairs? dal -w-w .vergissing iii de voeding een vérstrekkende verkeerde invloed zal uitoefenen op hef gestel van de(n) pa- tient. Iloe gevaarlijker de kwaal, des te ge makkelijker ook sleept verkeerde voeding ernstige- gevolgen na zich. Gaf men b.v. oen lyphus-patiönt sterke bouillon, dan zou do dood hiervan hot gevolg kunnen zijn. Ook is het.geen goede gewoonte, met de(n) zieke te overleggen, wat hem of haar nu eens voorgezet zal worden. Weet mqn pre cies vooruit wat men krijgt, clan zal voor al bij eem zieke met weinig eetlust van le voren al zoon tegenzin legen liet eten zijn ontstaan, date op het oogenblik, waarop het opgediend wordt, het laatste restje trek ver dwijnt, en het voedsel zoo goed als onaan geroerd blijft. Daarbij móet men 'levens zorgen, dat een zieke van de bereiding van zijn maaltijd niets merkt, doordat, hem b.v. bepaalde ge-' luiden (sissen in een pan) of geuren be reiken. Ook dit lil. zou aanleiding kunnen geven lot hot verdwijnen van do eetlust, Bij de keuzo van hol. voedsel ïiioet men met verschillende factoren rekening houden. 1. In de eerste plaats richte men zich hij de kécize van" het menu naar dc smaak van tle(n) zieke. Houdt "hij of zij in gezonde da gen ergens maar matig of zelf heólemaal niet van, dan moet'men het op liet ziekbed zéker niet voorzetten,, al mogo het ook nóg zoo voedzaam zijn. 2.. Óók' lelie men nauwkeurig op de kwa liteit van liét voedsel. Alleen de beste kwa liteit mag gebruikt worden, liefst geve men alleen levensmiddelen, die in versche toe staand, verkeoren. 's Winters echter, wan neer zo daarin moeilijk alle te verkrijgen zijn gebruikc men eerste kwaliteit fles- schen of blikken, -Moet men van. blikjes ge bruik maken, dan iedige men tlie onmiddel lijk in één keer, wanneer men er een rest in laat staan, die men eenige dagen later dienst, laat doen, clan beslaat er groote kans, dal schadelijke blikverliimlingen zijn ont staan in die tijd, welke aanleiding kunnen geven tol. stoornissen in de spijsvertering, ja zelfs tot blikvergii'tigirig. Ook neme men slechts blikjes, die van binnen gevernist zijn. al weer cun verzekerd te. zijn, dat het even tueel optredep van gevaarlijke blikverbin- dingeii uitgesloten "is'. tl. Bijzondere zorg bestede men aan dc bereiding van-het ziokenvoedsel. Het klaar maken daarvan, moet nog nauwkeuriger ge- sclüeden dan voor een gezond mensch. Hoe gemakkelijker verteerbaar het voedsel is, hoe lictor. Moet b.v. een patiënt bruine hoonon hebben (tan zal dikwijls puree daarvan, waaruit dus de schillen verwijderd zijn, beter zijn dan de Jieele booncn, omdat liet dan gemakkelijker le verteren is. Boven dien zal liet de(n) zieke allicht meer aan lokken dan de booncn met schil.. 4. Is in gewone omstandigheden voor ge zonde mensc-hen de gewenschtc afwisseling soms al een zorgwekkend probleem, dat de toegewijde huisvrouw heel wat hoofdbrekens kost, voor oen zieke, die -dikwijls dieet, moet houden en dan dus slechts enkele spijzen gebruiken mag, wordt dit ai heel moeilijk. Een punt, dat ook onze volle aandacht, verdient, is de vereischte zindelijkheid, wel ke ook hij liet bereiden van voedsel van zie-, ken al weer met meer klem spreekt clan hij liet koken voor gezonden. Alles, wat maar ocuigszins wascdi-baai' is, moet zoo schoon mogelijk gewassc.hon wor den. De pannen, die gebruikt worden bij de bereiding, moeten niet alleen schoon, maar ook onbeschadigd zijn, zoodat geen enkele kaus, hoe gering ook, bestaat, dat b.v. ge schonden geëmailleerde puimen, een.minder aangename smaak aan het eten meedeeJen. Liefst gebrui.k§ men, als men.die tenminste bezit zilveren lepels en vorken om te roeren. Anders in elk geval goed gereinigd keuken gerei, dat niet afgeeft, of op andere wijze dc smaak of kwalitit van hot eten kan ho- nadeelen. li. Tenslotte denke men er ook vooral bij zieken om, het eten zoo smakelijk mogelijk op te doen. De zieke moei niet liet gevoel krijgen, dat hot zijn verzorgster eigenlijk wat te veel is, hem aldoor na te.loopen. Wie zich te veel voelt, geraakt niét 'bepaald in een opgewekte stemming, en juist, de stem ming is voor het horstel van een zieke dik wijls van zoo groot belang. Daarom trachlo men, hoe druk men overigens ook zijn kan, de zieke toch zooveel mogelijk rustig op zijn wenken te bedienen, en met alle mo- gélijlce zorgen hem steeds te omringen. Dit is niet altijd even gemakkelijk; voor wie zelf steeds dhuk in de weer moet zijn, kan liet wel eens irriteerend werken, telkens nog klaagzangen en verzoeken van een zieke te moeten aanhooren, maar even oen verge lijking van ons eigen gezond kunnen wer ken met lust en energie, met de zwakheid en hulpbehoevendheid van do patiënt, zal in zoo n geval heilzaam werken. Men beangstige de zieke niet met groote porties. Dat geelt een gevoel van: „wat een berg,' daar kom ik toch nooit door; 'k zal (naar liefst zoo gauw moge-lijk staken!" In plaats van b emoedigend werkt liet moed- 1) ene in end, de zieke kri'gt. een hopeloos gevoel van onmacht, en dat doet zijn etens- Irelc verdwijnen. Bovendien traehte men er voor te zorgen, dat alles wat warm moet zijn, ook inder daad zoo warm mogelijk opgediend wordt, en wat koud moet zijn, ook werkelijk behoor lijk afgekoeld.' Eventueele restjes, die uit de zieken kamer terugkomen, moeten vooral wanneer ze leans hebben geïnfecteerd te zijn, onvoor waardelijk worden weggedaan, Oogenschijn- lijlc lijkt Uit een dwaze opmerking, omdat „iedereen daar natuurlijk wel voor zorgen zal!' Maar in werkelijkheid gebeurt liet maar al te dikwijls, dat een kind, dat al met verlangende, grage oogen liet heerlijke bord met eten naar broer of zus zag gaan, wanneer een gedeelte van dat eten overblijft, vanwege de bijzondere heerlijkheid der lek kernij hot restje er van op mag eten. Maar dit is zeer afkeurenswaardig; ai kan 't ons soms aan T hart, gaan, .liet kostelijke eten weg te gooien, tocli is-dit in zulke gevallen streng vereischt. Door zulke restjes zou een gezonde lieol gemakkelijk-besmet kunnen word&ii. Het. voor cle zieke gebruikte vaatwerk moet, waneer besmetting waarschijnlijk is, mei heet sodawater (1U gram soda-op 1 1.. water) afgewasschen en mei aparte doeken afgedroogd worden. Soms in geval len van besmettelijke ziekten is het. zelfs aanbevelenswaardig het gebruikte eetgerei en hot vaatwerk uil. te koken.. In geval van langdurige, sleependo ziekte zal met hot verstandigste doen, steeds hetzelfde servies voor den patiënt apart te houden. De houding, waarin de, zieke tijdens het eten zit, moet zoo gemakkelijk mogelijk zijn. Een ongemakkelijke houding doel naar rust verlangen en zou oorzaak kunnen worden, dat do patient zich maar weer lusteloos achterover liet zakken in de. kussens om toch maar van dat vermoeiende eten. at' te ko men. Zoodoende zou cle patient weinig voed sel tot zich nemen. Ju de gevallen, waarin de dokter geen nauwkeurige bindende voorschriften aan gaande cle voeding geelt., zal de huisvrouw eigen initiatief en tact moeten tooneu. Hoe beier ze koken kan, des te meer goede dien sten haar dat zal bewijzen in tijden, waarin één of meer der huisgenooten wegens ziekte haar extra zorg noodig hebben, Besle Nichtjes en Neefjes, Wel, hoe is het gegaan met jullie propa- ganda-pogmgenZijn zo met goede resulta ten bekroond.' Je bent zeker zoo langzamer hand aan 't uitblazen van 't harde werken. 'I Valt laaig niet mee, hé, om je zoo uit t.o sloven voor een goed doel. Maar als je er iets mee bereikt, bob je ook eon dubbele voldoening, vind julie nipt? En als 't geen uitwerking heeft? Nou, 'dan is dc moeite toch nog niet altijd vorgeofsüh. Zien we nu geen succes, dan misschien later nog wol eens. Daarom wil ik jullie, ofschoon ik nog niets van cle resultaten weet, aangezien we nog geen nieuwe raadsels weer gehad heb ben, al vast bedanken voor je trouwe mede werking, want ik geloof zeker, dat het daar aan bij nitman d, of laat ik voor alle vei ligheid zeggen: bij bijna niemand ont broken heelt. Hartelijk clank dus, nichtjes en neefjes! 'k IIoop, dat jullie en ik allebei gtenieten zullen van de moeite, die jullie je getroost hebt. Eu nu het nieuwe werk. Dan kunnen onze nieuwe familieleden meteen de daad bij het Woord voegen, en blijk gevon van hun nieu we plannen. Mochten ze de, eerste keer niet erg gelukkig zijn met de raadseloplossingen, clan desnoods voórloopig alleen maar. een briefje ter kennismaking. Dan kunnp.n we alvast, eens samen babbelen. Dat is toch in elk geval ook wei 'gezellig, wat jullie? Eerst, dan maar de oplossingen van lü Februari: I. 1. Hoerde (plaatsje -in Gelderland op do Veluwc), Rijn, Aar. 2. Lek, Utrecht. Linge. 4. 1 Jonge,, Aar, .5. IJsel. 6. A, Aar, Voorschoten, Best (plaatsje in Brabant. II. Neven. III. Populier: populier. IV. Pink. V. Dit. verklap ik .jullie nog niet. Het was riiet heólemaal volledig in "de krant.. Een volgendemaal zal ik-hef volledig plaatsen, nu heb ik alleen- met cle eerste vier raad sels rekening gehouden. Daar er echter, ook niemand was, die deze vier heclemaal goed had, wordt- ditmaal geen prijs uitgereikt, 'k Hoop, dat jullie een- volgende maal ge lukkiger- zult zijn. Toeli hadden jullie wel goed je best ge daan. 't Kan ook niet altijd even goed, wat jullie! Je. leent niet. altijd even wakker én vlug. Dat hindert ook niets. Wanneer 't dan weer eens beter gaat, is het dubbel fijn. Nh vólgt fick'mpuvviv-weck. 'fc' Zal' 'maar weer probeeren, hel niet al te moeilijk te maken, want jullie zijn strenge keurmees- tertjes en keurmeesteres]es. Wanneer 't wat te moeilijk is, hoor ik lief altijd 'gauw ge noeg. Maar dat is juist wel goed, hoor! Tante Tine zit altijd zooveel aanmerkingen te maken op jullie, -plaag maai' eens terug otfk! Dan kan ik zien, dat -ik wakkere flinke nichtjes en neefjes heb. Dat vind ik prettiger, dan jongens en meisjes, die altijd alles goed vinden. Want. zulke zowden eigenlijk kun nen hcelen: ja-broertjes en ja-zusjes! En dal zijn jullie-toch.'niet! Nou, kijk maar cons, of 't naai' je zin is. Donk er om, niet t.o gauw schrikken, hoor! En telkens maar eens even probeeren, dan kom je er wel.' Voel plezier er- meer, hoor! 1. Met v.- hen-lik een vogel. Met k. werkt de metselaar met mij. Met b. kan de timerman me niet missen. Mijn gehéél is. een woord van 4 letters. Wie ben ik? 2. Mijn eerste deel bevindt zich binnen in ons lichaam. Mijn. tweede is iets, dat bij verdriet te voorschijn komt. Mijn geheel is iets waarvan de meeste kinderen een afschuw hebben. 3. Mijn geheel wordt voorgesteld door. i, 2, 3, 3, 4, 5, 6, 2,7, en heeft dus !J letters.. Elk cijfer duidt een letter aan. Als er twee dezelfde cijfers staan zijn or dus twee gelijke letters. 6, 5, 7 is een hoofddeksel voor jongens. 1, 4, 6 is dc naam van een vogel, die niet. vliegt. 6, 2, 7 is liet omgekeerd van top. 6, 4, 5, 7 is een jongensnaam. 3, 4, 5 is oeri meisjesnaam, 3, 4,1 is een hondennaam. Mijn geheel is iets, waaruit we schen ken. Wat is dat? 4. Met -b hen ik een visrih. Met k een voorwerp, dat. vroeger altijd voor verlichtikgin huis gebruikt werd. Met 1 een voetbedekking. Mot p ecu kie.ur. Met v een jonge koe, Wie bén ik? 5. Het omgekeerde van mas'i's Het omgekeerde van. mis is,..:.,? Het tegengestelde van mis is Nou hoor, zoo kun jullie "t er wel weer mee doen, zou ik denken. Allemaal nog al tevreden? Dan maar gauw aan de' slag, hé? Wie waagt, dlö wint! Hij nummer drie moet je er vooral een stukje papier en een potlood bij nemen. Voor. de cijfers, die je weet, zet je dan de letters in de plaats. Anders raak je zoo gauw in de war. Maar als je 't ppsclirijft, zie ie 't. soms ineens! En dan alles probeeren en kijken of alles uitkomt.. Ook in je oplos sing uitleggenhoe je er aan komt, dat wil zeggen do woordjes opschrijven, waaruit je hei gróót e wóórd gewonden hebt. 'k Ren benieuwd, wie ze alle vijf vindt! Hiermee ben ik aan het volgende punt toe gekomen. Ja, jullie weet het al van te vo ren: 't zijn de briefjes. Denk er om, contro- leurtjes: ze staan heusch allemaal bij elkaar iu één krant. Lena B. te Ouddorp. Fijn, dat je er weel was, Leen! Mooi, dat jij zoo belooft je best te doen om in Ouddorp wait meer nichtjes en neefjes to krijgen. Veel succes met je po gingen, hoor! V i'nd je de raadsels nog aldoor zoo moei lijk? Of begint het al een beetje te wennen? Wat fijn, zeg, die pop, dat troost weer een beetje, nu je geen sneeuwpret kreeg, hè? Gaat liet goed met, de naaierij? Sclmjf dat maar weer eens gauw. De groeten aan alle maal. Daag! Jannie v. D. te Beverwijk. Wel jammer, hè, dut er geen kans kwam. voor schaatsen rijden. Als 't zoo bij na'lukt, is het nóg meer sneu, wanneer liet niét' dóórgaat. Maar nu maar weer hopen'op een volgend jaar. Mogelijk, dat je dan weer eens haai' hartelust kunt genieten! Was hot daar niet Le koud voor die kanaries? Ik had nooit ge dacht dat dat kon! Nu, Jannie, tof volgende keer maar weer. Mijn beste wenscheu voor allemaal. Ida J. te Stellendam. Wat had je weer een fijne lange brief, zeg! Als ilc zoo'n heel verhaal van jou gelezen héb, hen ik altijd weer heclomaal goed op de hoogte. Je kunt goed brieven schrijven, hoor! Echt fijn! Bon je tevreden- mot dc uitslag omtrent dat laatste raadsel? Volgende koer komt het. er weer in, hoor. Maar dan zul je het niet zoo moeilijk vinden, denk ik. 'k Ben benieuwd naar je verslag over de gymnas- üekuitvoeriirig. Leuk, van die verjaardag. Nou, ik eindig hoor! De hartelijke groeten aan je ouders, broertje(s?) en'zusjo(s?). Corn. R. te Nieuwe Tonge. Wat bon je altijd kort van- stof, zeg! Je maakt me be paald hoe langer hoe nieuwsgieriger. Je hebt toch zeker net als vroeger genoeg te ver tellen? Of ben je zoo druk? Nu, dan kan ik het. me best begrijpen, 't. Is niet erg, hoor, maar. als je kunt, verras je me, maar weer -eens met een lang epistel. Hoe gaat, het m Nieuwe Tonge? En is hij je thuis alles goed? Nu, dat hoor ik wel weer eens. Doe. ze allemaal maar de. hartelijke-.groe ten. Dag hoor! Louisje M. te Fijnaart. "k Ben blij, dat je in je schik bent met je prijs. Jij houdt ze ker wel veel van zingen, je schrijft, er al tijd zoo verrukt over. Nou, ik ook, hoor! V Ls het fijnste vak op school, vond ik vroe ger altijd. Vind jij ook niet? Dat st.uk van Tinnen Soldaatjes ken ik wel, Nou, ik.houd maar gauw op. Volgende keer, als je op lossingen in dc krant, komen van het werk van 2 Maart, komt er wel meer. Dag trou we nicht! Ziezoo, ook dat. is weer klaar. Nog even zal ik voor alle volledigheid vertellen-, dai inzending van de oplossingen van deze raad seis mogelijk is tot uiterlijk Vrijdag 20 Maart.. Je weet het al wel haast: „altijd -2 weken tijd", maar ik zal het toch nog maar even helpen onthouden. Voor de zekerheid, zie je! ELECTRISCHE VISSCHEN De. meest eigenaardige visehsoorten zijn die., welke je niet moet aam-aken, want in zelfverdediging ontladen ze efectrische schok ken. Er zijn tot nu toe uog maar weinig soorten bekend, die deze bijzondere eigen schap hebben. Een van de meest wonderlijke is do zoo genaamde „Ballonvisch", die wordt aange troffen tusschen de rotsen iu de buurt van ■de Comoro-eilanden. Als liij gevangen wordt zendt hij krachtige electrische schokken uit, zoodat je hom laat vallen. Zoodra hij de grond raakt, neemt hij do vorm aaii van een luchtballon, vandaar zijn .naam. Even sterk is een groote platte visch, be kend als „de Torpedo", die wordt aange troffen in de svarmc -wateren Van de Mtüi dellandsohe Zee. Zieheden en visschors ver tollen veel wonderlijke verhalen over uezo electricien van do zee. Zij zeggen, dal hun armen soms zóó stijf worden, dat. zij zo niet kunnen bewegen door de stroom van eleclriciteit, die wordt opgezonden door de torpedo-visch, die do lijn onder het. water aanraakt.- Tot voor korten tijd beschouwden de bijgeloovigo Grieksche en Italiaansche vissohers zuJk een gebeurtenis als iets onbegrijpelijks, en ze on dergingen iets dergelijks mei groote angst. Velo eeuwen geleden echter hielden Ro- meinsche dokters er. groote aquariums, op na vol To-i'pedo-vissehen en lieten die dool tuin patiënten aanraken om schokken te krij gen, opdat hierdoor zekere ziekten genezen- zouden worden. Dit is feitelijk precies het zelfde als door de hodendaagsche doktere gedaan wordt, die. echter geen Torpedo- visch, maar een electrische batterij ge bruiken. (Wordt vervolgd.) Nu, nichtjes cn neefjes, is ons hoekje weer vol. 'k Heb nóg moor te vertellen over. dio electrische visschen, maar dat hoor jo do volgende keer. Bewaar dit stukje maar goed, dan kun je hel. volgende week nog eens overlezen, vóór je het vervolg leest. Ik moet nu eindigen, 'k Wensch jullie alle maal een prettige Zondag en oen goede week toe. Werk maar hard! Doe de harte lijke groeten allemaal aan je familie, en wees zelf ook hartelijk gegroet. door jullie TANTE TINE,

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1935 | | pagina 6