Antirevolutionair Orgaan voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsehe Eilanden k IN HOC SIGNO VINCES WOENSDAG 29 AUGUSTUS 1934 49 E 'JAARGANG N°. "4089 De Stellendamsche Garnalenvisschers DE SANEERING DER VISSCHERIJ Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 0.90 bij vooruitbetaling. BUITENLAND bij vooruitbetaling 8.50 per jaar. AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT. Uitgave N.V. DRUKKERIJ EN UITGEVERIJ v.h. W. BOEKHOVEN ZONEN, SOMMELSDIJK Tel. Interc. No. 202 Postbus No. 2. Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie, franco toe te zenden aan de Uitgevers. Advertentiën 20 cent, Reclames 40 cent, Boekaankondiging 10 cent per regel. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 1.per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte. Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 8 uur. DE GARNALENVISSCHERIJ TE STELLENDAM lAllerwege staan er nu in de pers do maatregelen die de Regeering wenscht te nemen om het bedrijf,der garnalenvisschcrij weer op de been te helpen. Wat is daarnaar uitgezien. (Zie b.v. Drie star „Garnalenvisscherij" M. en S. B. IS 'Augustus). Eindelijk is er nu een begin van uitvoe ring gegeven aan wat al lang had moeten gebeuren. Met zeer groote belangstelling werden deze berichten te Stellendam gele zen. Immers ongeveer 5/S deel van den Ne- derlandschen Garnalcnhandcl zetelt te Stel lendam. En deze kurk is bijna zinkende. Poch nu eindelijk de eerste stap. Veel heelt de Chr. Zeeliedenbond reeds ivoor de visschers gedaan, daartoe krachtig van A.R. zijde gesteund. Iemand, die werke lijk goed op de hoogte is, zal moeten erken nen, dat de A.R. hier vooraan hebben ge staan, o. a. de heer L. Vogelaar, die onaf gebroken voor lien is in de weer ge weest, al werd dit veelal niet gepubliceerd. De steunregeling heeft ook in hoofdzaak zijn beslag gekregen door de krachtige actie van den Chr. Zeeliedenbond. al vielen de schippers er tot ons leedwezen buiten. Ecnige weken geleden heeft het bestuur Van de Visscherij-vereeniging „Eensgezind heid" nog vergaderd met het bestuur van den bond om do voorstellen van den bond Voor de regeling van het geheele bedrijf der gamalen-visscherij grondig te bespreken. Op verzoek van den Secretaris-Generaal zijn deze voorstellen door de heeren J. A. Jongsma en J. L. Lokker (voorz. en secr.) opgezonden naar het Departement van Eco nomische Zaken. Dit is gebeurd vóór de Regcerings-voorstellcn gopubliceerd zijn. Doch reeds nu zijn er enkele punten in de Regeeringsvoorstellen overeenkomstig de voorstellen van den Bond. Doch nog maals dit is slechts de eerste stap. Van harte hopen we dat de Regcering de nieuwe voorstellen van den Bond nader beziet en uitwerkt, na eerst ook de groep der pel- bazen gehoord te hebben. De toestand wordt nu langzamerhand zoo ondragelijk, dat ook deze groep van belanghebbenden wel alles op haren en snaren zal zetten om het be drijf als zoodanig weer op te tillen, als het »og niet te laat is. Wij voor ons zien de toestand aldus: De Regeering kan nu niet meer terug en wil ook niet meer terug. Van verschillende zijden is de aandacht op de noodtoestanden te Stellendam geves tigd, maar met dat al hebben de A.R. toch in de voorste linie gestaan. Men moge dan smalen van „politiek ge doe" in het liberale kamp te Stellendam, feit is, dat zelfs onze tegenstanders moeten erkennen dat van A.R. zijde verreweg het meeste gedaan is om aan deze economische en sociale wantoestanden een einde te maken. Doch we zijn er nog nief. Voor de datum van het inwerkingstellen der Regeeringsbemoeiing afgekondigd wordt zal er nog veel en hard gewerkt moeten worden. En dan hopen we, dat heel spoedig tot het verleden behoort de tijd, dat de garna len uit 't Goereesche Gat verkocht en ge leverd worden voor te lage prijs en zulks tot heil van heel de dorpsgemeenschap, ja tot heil van de geheele garnalenvisscherij. Maar gij schippers en knechts weet dan ook, dat 't voor u allen nu de tijd is om u te organiseeren in den Nederl. Bond van Chr. Fabrieks- en Transportarbeiders. S CHEEPVAARTBEVRACHTING Onder de vele regeeringsmaatragelen neemt de scheepvaartbevrachting een ge heel eigen plaats in. Wij gelooven dat vele schippers, welke maanden zonder vracht waren, de bevrach ting een uitkomst vinden, want nu hebben zij een enkele keer kans, dat zij aan de beurt komen voor een reis. Zoo uit algemeen oogpunt bezien, zijn er velen die de goede werking dezer maatregel genieten. Maar daartegenover staat, dat er nu schippers zijn, welke jaren voor een vaste patroon gevaren hebben een vaste relatie noemt de wet dat -r nu gewoonweg gene geerd worden. Doordat zij van de bevrach De nood is hoog gestegen Eindelijk steunmaatregelen op komst? „De Stellendamsche garnalenvissohers zijn in grooten nood; help ons!" Wie zoo'n nood kreet ontvangt, luistert. We hebben geluisterd naar wat Stellen dam ons te vertellen had en achten thans het oogenblik gekomen er iets van te publi ceeren. We doen dat met opzet n u, hoewel we het reeds eerder hadden kunnen doen. Want de zaak is niet nieuw. In de Tweede Kamer is zij herhaaldelijk besproken o.a. door het anti-rev. lid de heer Amelink. Zijn aandrang en die van anderen om een steun regeling, werd beantwoord met verwijzing naar een onderzoek, dat gaande was. Dat onderzoek duurt intusschen wel wat erg lang, met als gevolg, dat de betrokken visscherslui voortdurend dieper in den put zijn gekomen „Overweging" is blijkbaar steeds het wachtwoord, waar mede de zaak sleepende wordt gehouden. We leiden dat ook af uit het antwoord van minister Steenberghe op vragen van een lid der Tweede Kamer betreffende den noodtoe stand in de garnalenvisscherij. Dien noodtoestand en de oorzaken er van schetste de minister van Economische Za ken zelf als volgt: Dn uitvoer van garnalen naar België en Frankrijk is zeer verminderd, doordat de invoer in beide landen gecontingenteerd is, terwijl ook de uitvoer naar Engeland sterk is achteruitgeloopen door de waar dedaling van het pond en de heffing van een invoerrecht daar te lande. De sterk verminderde afzet naar het buitenland heeft in vele visschersplaat sen en in het bijzonder in die, waar men zich in hoofdzaak toelegt op de vangst van consumptiegarnalen voor export, ge leid tot een zoodanige inkrimping van de visscherij, dat een grooter of kleiner aan tal van de visschersvaartuigen tot slil liggen is gedwongen, terwijl de overige het bedrijf nog slechts op beperkte schaal kunnen uitoefenen. Deze inkrimping van het bedrijf heeft tot gevolg, dat do inkomsten van de visschers in die plaatsen onvoldoende zijn en hun toestand zeer moeilijk is ge- worden. De verminderde afzet heeft voorts een scherpe concurrentie in het leven geroe pen tusschen de handelaren, die, om hun afzet nog eengszins op peil te kunnen houden, het product aan hun eigen af nemers en aan die van hun concurren ten, zoowel in het binnen- als in het bui tenland, aanbieden tegen steeds lagere prijzen, wat op zijn beurt tot gevolg heeft, dat ook de prijzen, welke de han del aan de visschers betaalt voor de door hen aangevoerde garnalen, steeds sterker worden gedrukt. En dan komt het geruststellend woord: Het maakt een punt van ernstige over weging uit op grond van de Landbouw Crisiswet maatregelen te treffen, welke er toe kunnen leiden, dat aan de moor dende concurrentie een einde komt en do visschers in de gelegenheid gesteld wor den hun bedrijf voort te zetten, voor zoo tinigscommissie geen erkenning aan hun vaste relatie kunnen verkrijgen. Daardoor bemoeilijkt men in hooge mate de exploitatie-bedrijven en maakt men de vracht kunstmatig hoog. Want als een commissionair, die op dracht krijgt voor een zeker aantal produc ten, welke met spoed geleverd moeten wor den, eerst naar de bevrachtingscommissie moet om een schipper en hij daar een of twee dagen op moet wachten, komen zijn producten veelal te laat op de plaats van bestemming aan, zoodat daardoor groot'! schade geleden wordt. Terwijl door de vaststelling der vracht, de commissionairs gedwongen worden naf(r andere ivervoergelegenli-eid om te zien, w. li ke veel goedkooper kunnen en mogen ver voeren. Daardoor worden veel producten verzon den per tram en andere vervoermiddelen, want de aangewezen schipper kan daar te gen niet concurreeren, hij is gebonden ran de vastgestelde vracht. Wij hopen dat uit een oogpunt van rdcht en billijkheid, deze struikelblokken vte genomen kunnen worden, onze handel en scheepvaart zouden er wel bij varen, veel zulk's in verband met den beperkten afzet mogelijk zal blijken. Overwegen. Maar er wordt al zoo lang overwogen, zal men zeggen in Arnemniden, Breskens, Brouwershaven, Goedereode, Oud dorp, Stellendam, Veorc en Vlissingen, altemaal plaatsen, die met de garnalenvis scherij te maken hebben. Wanneer gebeurt er nu eens iets posi tiefs'? De toestand is zoo bedroevend slecht, dat de belanghebbenden aan het uitspreken van een mogelijkheid van steun weinig hebben. Ook zal men met bedrijfgbeperking alleen er niet komen, zelfs al gaat daarmee verruiming van afzet in het binnenland go paard. De Regeering schijnt een aanvoer- en pol regeling te overwegen, waarbij uil de hef fing van een zeker recht gelden zullen wor den verkregen ten einde de visschers te kun nen steunen. Dat is goed bedoeld, maar zeide men ons uit Stellendam do armoede, het ge brek, de nood is al zoo groot, dat eigenlijk iedere dag uitstel onverantwoord is, te meer omdat er reeds zoo heel lang, nadat de toestand onhoudbuar werd, op hulp is aangedrongen. Wel is er naar bin ten niet luid geklaagd, er is niet gepro testeerd, maar hulp is desniettemin drin gend noodig. De Stellendamsche visschers vragen niet gauw. Tot liet uiterste weten ze den nood te dragen. Thans gaat liet niet langer en is helpen plicht van nieiischglijk- licid cu eisch des rechts. Enkele jaren terug was de garnalenvisscherij te Stellendam loonend. Wel waren de inkomsten niet hoog, maar de visschers die twee-derde dor bevolking uitmaken hadden een be hoorlijk bestaan en bij zuinig leven kon nog wat overgespaard worden om schip en Kotten het noodige onderhoud te geven. De -garnalenvisscherij is voor heel de Stellendamsche bevolking van beteekenis. De vloot telt ongeveer 50 scheepjes, op elk waarvan drie man varen. Ambachtslieden en neringdoenden hebben uit den aard dei- aak eveneens bij het visscherijbedrijf groot belang. En ook met do landarbeiders is zulks het geval, omdat deze weer meehel pen de gevangen garnalen te pellen. Heel het bedrijf en alles wat er mee in verband staat, kwijnt thans. Daarbij is de schipper-garnalenv isschor, eigenaar van een scheepje, er het slechtst aan toe. llij heeft veelal zijn vaartuigje moeten kon pen; soms geschiedde dat met eigen geld, maar veelal met hooge hypotheek tegen behoorlijk hooge rente en zeer bezwarende voorwaarden van anderen aard. Een voor beeld: een schipper koopt een scheepje, moet 8 pet. rente betalen en bovendien een levensverzekering sluiten op naam van dt:n geldschieter als waarborg voor de verstrek te looning. Een scheepje kost 4 a 5 duizend gulden. Maar bovendien moet de schi pper-„eige- naar" zorgen voor netten en alles vat noodig is om de visscherij te kunnen uit oefenen. De schipper staat, dus voor zware lasten, welke uitsluitend uit do inkomsten van het bedrijf bestreden moeten worden. Om een indruk te geven van de exploitatiekosten van een scheepje verstrekte men ons een aantal cijfers. Deze waren aan de practijk ontleend als gemid delde van do exploitatie van vijf vaartui gen. Ziehier de lasten: Havengeld aan de gemeente f 10. Netten 52 Zeilen (vernieuwing en onderh.) 03. Onderhoud vaartuig en motor312.-— Voeding tijdens het visschen23.50 Brandst. v. li. koken d. garnalen 84.D0 Rente 200. Afschrijving 100.— Totaal f 815.40 De schipper-visscher moet dus meer dan f 800 verdienen eer hij nog iets voor zijn personeel en voor zichzelf heeft. Sinds eenigen tijd is het echter zoo, dat de inkomsten per jaar op niet meer dan 450 te stellen zijn, zoodat de schipper op zijn exploitatie dus zoovvat f 400 tekort zou komen. Dat beteekent in de practijk: min der varen, minder onderhoud der schepen, onmacht om rente en aflossing te betalen. M.a.vv.: gevaarlijke verwaarloozing van het materiaal en armoede en ondergang voor de menschen. Dat de eene schipper zich gemakkelijker dan de andere door de moeilijkheden heen slaat, zal men begrijpen. Niet ieders om- standigheden zijn gelijk. Er zijn schippers, die hun vaartuig vrij hebben en dus geen rente en aflossing meer hebben te betalen. Dezulken staan er eenigszins gunstiger voor dan de anderen en dat zijn de meesten die wel zware kapitaalslasten voor hun verantwoording hebben. Onder de zwaarst belasten en getroffenen zijn er, wier persoonlijke inkomsten dermate ziin gedaald, dat zelfs dó allernoodzakelijkste levensbehoeften er niet meer van kunnen De haven van Stellendam met de bekende garnalcnschccitjes worden betaald. Cijfers, die aan de werkelijkheid zijn ont leend, wijzen uit, dat over drie maanden het vischloon van den schipper niet meer bedroeg dan f i.22' per weck. Per jaar zou dat dus f 219.70 zijn! liet is duidelijk, dat bij dergelijke inkom sten schip en tuigage niet langer kminen worden onderhouden naar beliooren. Eerst ei an de spaarduitjes er aan, als die er zijn; dan ontstaan moeilijkheden met de beta ling van rente en aflossing, leeningen wor den opgezegd, borgen aangesproken, am bachtslieden krijgen geen karvvijtjes meer en blijven mot onbetaalde rekeningen zit ten, winkeliers geven geen crediet meer en zoo is heel hel economische leven in het dorpje in de war gebracht. Voor de deur staat het geval, dat men aan alle kanten vastloopt en de visscher zijn be drijf geheel moet staken. De visscher is er wel het allerslechtst aan toe. Dat wil erhter niet zeggen, dat liet met de knechts beter is. Zij staan wel n et voor dezelfde lasten als hun schipper, rr.aav verdienen niet meer dan hij en beschikken dus voor levensonderhoud nok slechts over zeer schamele inkomsten. Zelfs al telt men hierbij hetgeen met het pellen van garna len wordt verdiend, dan nog blijven de in komsten heneden hetgeen voor levensonder houd onmisbaar is. De vaak 16 uren per dag werkende vis scher blijft met zijn inkomsten niet onbe langrijk beneden hetgeen elders aan werk- loozen en door het Burgerlijk Armbestuur gesteunden wordt uitgekeerd. Het stellen van de vraag of hier thans niet onmiddellijk hulp behoort te worden geboden, is tevens het geven van het ant woord er op. Ilicr is nood. En die nood is zoo hoog, dat „overwegen"' van het bieden van steun niet langer verantwoord mag worden geacht. Ilier past slechts een daad Lang en breed zou natuurlijk kunnen worden gesproken over de oorzaken van de bedroevende toestanden. We wezen reeds op enkele algemeene eco nomische oorzaken. Engeland, dat een der grootste afnemers van garnalen was, heeft uoor het verlaten van den gouden stan daard en door het heffen van 30 pCt. in voerrechten, den handel een grooten slag toegebracht. liet afzetgebied is daar te lan de zeer ingekrompen. Frankrijk laat nog slechts betrekkelijk geringe hoeveelheden garnalen toe en België is ook reeds over gegaan tot belangrijke invoerbeperking. Wel neemt in het algemeen het garnalen gebruik toe, maar deze toeneming staat in geen verhouding tot hetgeen aan omzet verloren werd. Hoogstens mag men er de conclusie uit trekken, dat het garnalen- bedrijf reden van bestaan heeft behouden en de toestand niet als hopeloos is te be schouwen. Voor de zeer gewilde Holland sche garnalen behoeft men den moed niet op te geven. liet bij de bestaande productie inkrimpen van het afzetgebied, moest leiden tot prij zen, die niet. langer loonend zijn. Zij zouden moeten verdubbelen ora schipper en vis scher een zeer sober bestaan te kunnen ver schaffen. Zulk een buitengewone verbete ring der prijzen valt echter niet te ver wachten. 0\er de overproductie is, naar Stellen- damsch oordeel, een ongunstigen invloed uitgeoefend door het in de vaart brengen door de groote pellerijen van te groote visschersvaartuigen. Tot goed begrip van den toestand wete men, dat de garnalenvisscherij geschiedt door twee categorieën: door schippers met een eigen scheepje en door do pellerijen, die vroeger r;ct, maar in de latere jaren wél schepen in de vaart brachten. De pel lerijen stonden vroeger geheel los van het visscherijbedrijf, floreerden en gingen met het leeuwendeel der winsten in het bedrijf strijken. Om die winsten nog te vergrooten, zijn ze later zelf schepen gaan uitrusten en de polbazon werden met hun pvootevc mo torschepen ook zelf ondernemers van het visschcrsbedrijf. En dat geschiedde in een tijd, toen ze zelf al zeiden, dat er teveel visschers waren. De bedoeling was uit den aard der zaak do kleinere visschers over bodig te maken en de uitoefening der vis scherij zooveel mogelijk aan zich te trek ken. Wtmnoer men aanneemt, dat er gemid deld 50 kleine visschersvaartuigen waren en dat twee groote pellerijen ieder twee groote vaartuigen namen, die driemaal zoo veel mochten vangen als de kleine, dan be teekent dat 'n uitbreiding van de visschers- vloot met 25 Hier schuilt mede een fac tor van groot" beteekenis, waardoor aan de kleine visschers, die steeds met zoo grooten ijver voor de pellerijen gevischt hebben, het bestaan is bemoeilijkt. Het is een onbetw istbaar feit, dat van af dien tijd het bedrijf te Stellendam is gaan kwijnen. De vangsten voor de kleine sche pen werden vei-minderd, do prijzen daalden en van ..everlede zochten de pelbazcn zich van hun vroegere visschors-lcvcranciers te ontdoen. liet gevolg daarvan is geweest, dat de ontslagen visschers zelf gingen pellen en op coöperatieven grondslag de garnalen in den handel brach ten. lie kleine visschers bleven visschen, de pellerijen vergrootten door hun grootere vaartuigen den aanvoer en oefenden invloed op den handel. Overproductie, scherpe con currentie en prijsdaling gingen toen, tot schade van het bedrijf als geheel, hand aan hand. De moeilijkheden namen nog toe, doordat ook elders, waar ze voorheen niet bestaan hadden, pellerijen werden opgericht. B.v. in Zeeland, waar vroeger uitsluitend in onge pelde garnalen gehandeld werd, maar waar men na het sluiten der grenzen ook met het pellen begonnen is. Vanuit die plaatsen worden de gepelde garnalen zoo goedkoop aangeboden, dat de visscher niet meer kun bestaan. Elders weer, b.v. te Zoutkamp, wordt gc- vischt voor de drogerijen, een door de Re geering gesteund bedrijf, maar is men ook aan liet zelf pellen begonnen Men be schouwt dat daar als bijverdienste, doch zij die er hun bestaan in vonden, worden er natuurlijk zeer door geschaad. Ook deze garnalen worden ver beneden de normale pnjzen aangeboden. Hoe "verbetering te verkrijgen is, is door de eigenaardige ontwikkeling in het bedrijf minder gemak kelijk te zeggen. We matigen ons in dit op zicht ook geen oordeel aan. Maar wel dur ven we zeggen, dat het zonder overleg niet zal gaan. Intusschen schijnt dat onmisbare overleg moeilijk tot stand te brengen. De naast belanghebbenden schijnen aan strijd de voorkeur te geven, zoodat het zonder in grijpen der Regeering wel niet tot een rege ling zal kunnen komen, waardoor algeheele ondergang voorkomen wordt. Met Stellen dam dreigt het worden niet tijdig maat regelen genomen op een economische ruïne aan te gaan. En dan zijn we nog veel verder van huis. De prijs der garnalen is op het oogenhiik zeer laag en ligt belangrijk beneden den productieprijs. Wie garnalen eet, eet deze goedkoop toil koste van hen, die aan het vangen, pellen, enz. er van hun arbeid lie steden, maar daarmee zich zelfs geen uiterst bescheiden bestaan kunnen verschaffen. Het zou dan ook niet onbillijk zijn. indien zulks naar analogie van reeds bestaande steunregelingen de Regeering overging tot het vaststellen van een kleinhandels prijs, die ongeveer met 100 zou uitgaan boven de thans geldende verkoopsprijzen. 5 oor de regeling van een en ander zal een centrale organisatie in het leven moeten worden geroepen. Deze organisatie zal zich uit deü aard der zaak niet alleen met de prijzen hebben in te laten, maar voor alles met de saneering van het bedrijf als zoodanig. Daartoe zou misschien het beschikbaar stellen van ren* ielooze credieton voor de v isschers kunnen worden overwogen. Verder zal een redelijk» verdeeling van den uitvoer tot stand moe- ton komen onder degenen, die daarvoor in Aanmerking komen. Dat de schippers-v is schers geholpen worden om hun bedrijf te blijven uitoefenen, desnoods met eenigen steun uil het Landhouvv-Crisisfonds, is ecu zaak van groote beteekenis. Als deze men schen maar leven kunnen, al is het nog zoo solver! Moer vragen ze niet. En als men or dan ten slotte ook nog in slagen kan op de binner.landsche markt den afzet te vergroo ten, mag do verwachting worden gekoes- t< rd. dat de Regeering met niet al te groote kosten de garnalenvisscherij en degenen, die daarin werkzaam zijn, door den crisis tijd zal kunnen heenhelpen. We hebben gemeend deze dingen onder de algemeene aandacht te moeten brengen. Voor verschillende takken van ons econo misch teven worden honderden milliocnen. door ons volk geofferd. Hier is een beschei den groep nijvere visschers, die niet op de groote trom slaat, maar reeds lang ontbe ring verdraagt. Zij mogen niet langer aan hun lot worden ov ergelaten. Er is reeds zoo lang overwogen, dat het eindelijk meer dan tijd is om iets te doen, willen we niet jn moreelen zin schuldig komen te staan tegcu over deze menschen. De Volksvertegenwoordiging schenke aan deze groep slachtoffers der crisis haar aan dacht en de Regeering doe wat haar hand vindt om te doen. Ilaar hand blijve niet langer rustig in den schoot, maar grijpe ter behoudenis van wat wankelt ten ondergang. '(Deze artikelen waren reeds enkele dagen persklaar, toen de hier onder gepubliceerde steunregeling voor de visscherij verscheen. Deze regeling, die we in bijzonderheden nog niet kennen, schijnt te gaan m de als wcnschelijk aangeduide richting. We ver heugen ons daarover ten zeerste en hopen van harte, dat men te Stellendam en elders eerlang den invloed van de steunmaatrege len daadwerkelijk zal onderv inden). Naar men ons mededeelt zijn nieuwe maat regelen met betrekking tot de visscherij op grond van de Landbouw-Crisiswet 1933 in voorberei ding. Deze maatregelen zijn te onderscheiden in dia, welke onmiddellijk zullen worden overwogen, b.v. maatregelen ten opzichte van den uitvoer van fijne visch naar Frankrijk, en die, welke slechts geleidelijk ten uitvoer zullen kunnen worden ge bracht, onder meer een meer regelmatige aanvoer, verruiming van den afzet en vermindering van de productiekosten, door samenwerking en verbete ring op bedrijfsorganisatorisch gebied. Het ligt in de bedoeling als eerste stap over te gaan tot het organiseeren van de belanghebbenden, ten einde ter bereiking van het hierboven gestelde doel, verschillende maatregelen te kunnen voor bereiden en uit te voeren. De opslag van haring Zooals reeds eenigen tijd geleden werd mede gedeeld, zal een crediet van f 750.000 ter beschik king worden gesteld voor den opslag van haring, teneinde te voorkomen, dat de door de Nederland- sche haringdrijfnetvisschers aangevoerde haring door tijdelijk te groote aanvoeren ongewenscht in prijs zal dalen. Omtrent de uitvoering van deze credietverlee- ning is een regeling in voorbereiding. De oestercultuur De handel in consumptie- en zaai-oestets zal slechts worden toegestaan aan die kweekers en handelaren, welke zich als georganiseerde bij de in te stellen Crisisorganisatie aansluiten. De uitvoer van consumptie- en zaaioesters Wordt slechts toe gestaan aan georganiseerden. die in het bezit zijn van een daartoe door of namens den Minister af gegeven vergunning. Deze vergunning zal slechts worden afgegeven, indien ten genoege van genoem de Crisisorganisatie wordt aangetoond, dat de uit voer plaats vindt tegen een prijs, welke gelijk is aan of hooger dan de door den Minister vast te stellen minimumprijs. De mosselvisscherij De uitoefening van alle takken van mosselcul tuur, de visscherij op mosselen, voor welk doel ook, en van mosselzaad, benevens de handel in mosselen.en mosselzaad zal worden voorbehouden aan georganiseerden bij een door den Minister aan te wijzen Crisisorganisatie, mits zij in bezit zijn van een daartoe strekkende vergunning, afgegeven door of namens den Minister, aan wel'ke vergunning voorwaarden kunnen worden verbonden. De uitvoer van mosselen wordt slechts toege staan aan georganiseerden, indien ten genoege van die Cririsorganisatie wordt aangetoond, dat de mosselen worden geëxporteerd voor een prijs gelijk aan of hooger dan den door den Minister vast te stellen minimumprijs. Bovendien zal te zijner tijd overwogen worden welke maatregelen ten aanzien van productiebe perking genomen moeten worden. De gamalen-visscherij De exporteurs van gepelde en ongepelde gar nalen en pellerijen zullen zich als „geotgafiisë-ërdeü

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1934 | | pagina 1