Antirevolutionair
Orgaan
voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsehe Eilanden
k
IN HOC SIGNO VINCES
WOENSDAG 29 AUGUSTUS 1934
49 E 'JAARGANG N°. "4089
De Stellendamsche Garnalenvisschers
DE SANEERING DER
VISSCHERIJ
Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 0.90 bij
vooruitbetaling. BUITENLAND bij vooruitbetaling 8.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
Uitgave N.V. DRUKKERIJ EN UITGEVERIJ v.h. W. BOEKHOVEN
ZONEN, SOMMELSDIJK Tel. Interc. No. 202 Postbus No. 2.
Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere
Administratie, franco toe te zenden aan de Uitgevers.
Advertentiën 20 cent, Reclames 40 cent, Boekaankondiging 10 cent per
regel. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 1.per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte.
Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 8 uur.
DE GARNALENVISSCHERIJ TE
STELLENDAM
lAllerwege staan er nu in de pers do
maatregelen die de Regeering wenscht te
nemen om het bedrijf,der garnalenvisschcrij
weer op de been te helpen.
Wat is daarnaar uitgezien. (Zie b.v. Drie
star „Garnalenvisscherij" M. en S. B. IS
'Augustus).
Eindelijk is er nu een begin van uitvoe
ring gegeven aan wat al lang had moeten
gebeuren. Met zeer groote belangstelling
werden deze berichten te Stellendam gele
zen. Immers ongeveer 5/S deel van den Ne-
derlandschen Garnalcnhandcl zetelt te Stel
lendam. En deze kurk is bijna zinkende.
Poch nu eindelijk de eerste stap.
Veel heelt de Chr. Zeeliedenbond reeds
ivoor de visschers gedaan, daartoe krachtig
van A.R. zijde gesteund. Iemand, die werke
lijk goed op de hoogte is, zal moeten erken
nen, dat de A.R. hier vooraan hebben ge
staan, o. a. de heer L. Vogelaar, die onaf
gebroken voor lien is in de weer ge
weest, al werd dit veelal niet gepubliceerd.
De steunregeling heeft ook in hoofdzaak
zijn beslag gekregen door de krachtige actie
van den Chr. Zeeliedenbond. al vielen de
schippers er tot ons leedwezen buiten.
Ecnige weken geleden heeft het bestuur
Van de Visscherij-vereeniging „Eensgezind
heid" nog vergaderd met het bestuur van
den bond om do voorstellen van den bond
Voor de regeling van het geheele bedrijf der
gamalen-visscherij grondig te bespreken.
Op verzoek van den Secretaris-Generaal
zijn deze voorstellen door de heeren J. A.
Jongsma en J. L. Lokker (voorz. en secr.)
opgezonden naar het Departement van Eco
nomische Zaken. Dit is gebeurd vóór de
Regcerings-voorstellcn gopubliceerd zijn.
Doch reeds nu zijn er enkele punten in de
Regeeringsvoorstellen overeenkomstig de
voorstellen van den Bond. Doch nog
maals dit is slechts de eerste stap. Van
harte hopen we dat de Regcering de nieuwe
voorstellen van den Bond nader beziet en
uitwerkt, na eerst ook de groep der pel-
bazen gehoord te hebben. De toestand wordt
nu langzamerhand zoo ondragelijk, dat ook
deze groep van belanghebbenden wel alles
op haren en snaren zal zetten om het be
drijf als zoodanig weer op te tillen, als het
»og niet te laat is.
Wij voor ons zien de toestand aldus: De
Regeering kan nu niet meer terug en
wil ook niet meer terug.
Van verschillende zijden is de aandacht
op de noodtoestanden te Stellendam geves
tigd, maar met dat al hebben de A.R. toch
in de voorste linie gestaan.
Men moge dan smalen van „politiek ge
doe" in het liberale kamp te Stellendam,
feit is, dat zelfs onze tegenstanders moeten
erkennen dat van A.R. zijde verreweg het
meeste gedaan is om aan deze economische
en sociale wantoestanden een einde te
maken.
Doch we zijn er nog nief.
Voor de datum van het inwerkingstellen
der Regeeringsbemoeiing afgekondigd wordt
zal er nog veel en hard gewerkt moeten
worden.
En dan hopen we, dat heel spoedig tot
het verleden behoort de tijd, dat de garna
len uit 't Goereesche Gat verkocht en ge
leverd worden voor te lage prijs en zulks
tot heil van heel de dorpsgemeenschap, ja
tot heil van de geheele garnalenvisscherij.
Maar gij schippers en knechts weet
dan ook, dat 't voor u allen nu de tijd is
om u te organiseeren in den Nederl. Bond
van Chr. Fabrieks- en Transportarbeiders.
S CHEEPVAARTBEVRACHTING
Onder de vele regeeringsmaatragelen
neemt de scheepvaartbevrachting een ge
heel eigen plaats in.
Wij gelooven dat vele schippers, welke
maanden zonder vracht waren, de bevrach
ting een uitkomst vinden, want nu hebben
zij een enkele keer kans, dat zij aan de
beurt komen voor een reis.
Zoo uit algemeen oogpunt bezien, zijn er
velen die de goede werking dezer maatregel
genieten.
Maar daartegenover staat, dat er nu
schippers zijn, welke jaren voor een vaste
patroon gevaren hebben een vaste relatie
noemt de wet dat -r nu gewoonweg gene
geerd worden. Doordat zij van de bevrach
De nood is
hoog gestegen
Eindelijk steunmaatregelen
op komst?
„De Stellendamsche garnalenvissohers zijn
in grooten nood; help ons!" Wie zoo'n nood
kreet ontvangt, luistert.
We hebben geluisterd naar wat Stellen
dam ons te vertellen had en achten thans
het oogenblik gekomen er iets van te publi
ceeren.
We doen dat met opzet n u, hoewel we
het reeds eerder hadden kunnen doen.
Want de zaak is niet nieuw. In de Tweede
Kamer is zij herhaaldelijk besproken o.a.
door het anti-rev. lid de heer Amelink. Zijn
aandrang en die van anderen om een steun
regeling, werd beantwoord met verwijzing
naar een onderzoek, dat gaande was.
Dat onderzoek duurt intusschen wel wat
erg lang, met als gevolg, dat de betrokken
visscherslui voortdurend dieper in den put
zijn gekomen
„Overweging"
is blijkbaar steeds het wachtwoord, waar
mede de zaak sleepende wordt gehouden.
We leiden dat ook af uit het antwoord van
minister Steenberghe op vragen van een lid
der Tweede Kamer betreffende den noodtoe
stand in de garnalenvisscherij.
Dien noodtoestand en de oorzaken er van
schetste de minister van Economische Za
ken zelf als volgt:
Dn uitvoer van garnalen naar België en
Frankrijk is zeer verminderd, doordat de
invoer in beide landen gecontingenteerd
is, terwijl ook de uitvoer naar Engeland
sterk is achteruitgeloopen door de waar
dedaling van het pond en de heffing van
een invoerrecht daar te lande.
De sterk verminderde afzet naar het
buitenland heeft in vele visschersplaat
sen en in het bijzonder in die, waar men
zich in hoofdzaak toelegt op de vangst
van consumptiegarnalen voor export, ge
leid tot een zoodanige inkrimping van de
visscherij, dat een grooter of kleiner aan
tal van de visschersvaartuigen tot slil
liggen is gedwongen, terwijl de overige
het bedrijf nog slechts op beperkte schaal
kunnen uitoefenen.
Deze inkrimping van het bedrijf heeft
tot gevolg, dat do inkomsten van de
visschers in die plaatsen onvoldoende
zijn en hun toestand zeer moeilijk is ge-
worden.
De verminderde afzet heeft voorts een
scherpe concurrentie in het leven geroe
pen tusschen de handelaren, die, om hun
afzet nog eengszins op peil te kunnen
houden, het product aan hun eigen af
nemers en aan die van hun concurren
ten, zoowel in het binnen- als in het bui
tenland, aanbieden tegen steeds lagere
prijzen, wat op zijn beurt tot gevolg
heeft, dat ook de prijzen, welke de han
del aan de visschers betaalt voor de door
hen aangevoerde garnalen, steeds sterker
worden gedrukt.
En dan komt het geruststellend woord:
Het maakt een punt van ernstige over
weging uit op grond van de Landbouw
Crisiswet maatregelen te treffen, welke
er toe kunnen leiden, dat aan de moor
dende concurrentie een einde komt en do
visschers in de gelegenheid gesteld wor
den hun bedrijf voort te zetten, voor zoo
tinigscommissie geen erkenning aan hun
vaste relatie kunnen verkrijgen.
Daardoor bemoeilijkt men in hooge mate
de exploitatie-bedrijven en maakt men de
vracht kunstmatig hoog.
Want als een commissionair, die op
dracht krijgt voor een zeker aantal produc
ten, welke met spoed geleverd moeten wor
den, eerst naar de bevrachtingscommissie
moet om een schipper en hij daar een of
twee dagen op moet wachten, komen zijn
producten veelal te laat op de plaats van
bestemming aan, zoodat daardoor groot'!
schade geleden wordt.
Terwijl door de vaststelling der vracht,
de commissionairs gedwongen worden naf(r
andere ivervoergelegenli-eid om te zien, w. li
ke veel goedkooper kunnen en mogen ver
voeren.
Daardoor worden veel producten verzon
den per tram en andere vervoermiddelen,
want de aangewezen schipper kan daar te
gen niet concurreeren, hij is gebonden ran
de vastgestelde vracht.
Wij hopen dat uit een oogpunt van rdcht
en billijkheid, deze struikelblokken vte
genomen kunnen worden, onze handel en
scheepvaart zouden er wel bij varen,
veel zulk's in verband met den beperkten
afzet mogelijk zal blijken.
Overwegen. Maar er wordt al zoo lang
overwogen, zal men zeggen in Arnemniden,
Breskens, Brouwershaven, Goedereode, Oud
dorp, Stellendam, Veorc en Vlissingen,
altemaal plaatsen, die met de garnalenvis
scherij te maken hebben.
Wanneer gebeurt er nu eens iets posi
tiefs'? De toestand is zoo bedroevend slecht,
dat de belanghebbenden aan het uitspreken
van een mogelijkheid van steun weinig
hebben. Ook zal men met bedrijfgbeperking
alleen er niet komen, zelfs al gaat daarmee
verruiming van afzet in het binnenland go
paard.
De Regeering schijnt een aanvoer- en pol
regeling te overwegen, waarbij uil de hef
fing van een zeker recht gelden zullen wor
den verkregen ten einde de visschers te kun
nen steunen.
Dat is goed bedoeld, maar zeide men
ons uit Stellendam do armoede, het ge
brek, de nood is al zoo groot, dat eigenlijk
iedere dag uitstel onverantwoord
is, te meer omdat er reeds zoo heel lang,
nadat de toestand onhoudbuar werd, op
hulp is aangedrongen. Wel is er naar bin
ten niet luid geklaagd, er is niet gepro
testeerd, maar hulp is desniettemin drin
gend noodig. De Stellendamsche visschers
vragen niet gauw. Tot liet uiterste weten
ze den nood te dragen. Thans gaat liet niet
langer en is helpen plicht van nieiischglijk-
licid cu eisch des rechts.
Enkele jaren terug
was de garnalenvisscherij te Stellendam
loonend. Wel waren de inkomsten niet
hoog, maar de visschers die twee-derde
dor bevolking uitmaken hadden een be
hoorlijk bestaan en bij zuinig leven kon nog
wat overgespaard worden om schip en
Kotten het noodige onderhoud te geven.
De -garnalenvisscherij is voor heel de
Stellendamsche bevolking van beteekenis.
De vloot telt ongeveer 50 scheepjes, op elk
waarvan drie man varen. Ambachtslieden
en neringdoenden hebben uit den aard dei-
aak eveneens bij het visscherijbedrijf groot
belang. En ook met do landarbeiders is
zulks het geval, omdat deze weer meehel
pen de gevangen garnalen te pellen.
Heel het bedrijf en alles wat er mee in
verband staat, kwijnt thans. Daarbij is de
schipper-garnalenv isschor, eigenaar van
een scheepje, er het slechtst aan toe. llij
heeft veelal zijn vaartuigje moeten kon
pen; soms geschiedde dat met eigen geld,
maar veelal met hooge hypotheek tegen
behoorlijk hooge rente en zeer bezwarende
voorwaarden van anderen aard. Een voor
beeld: een schipper koopt een scheepje,
moet 8 pet. rente betalen en bovendien een
levensverzekering sluiten op naam van dt:n
geldschieter als waarborg voor de verstrek
te looning.
Een scheepje kost 4 a 5 duizend gulden.
Maar bovendien moet de schi pper-„eige-
naar" zorgen voor netten en alles vat
noodig is om de visscherij te kunnen uit
oefenen. De schipper staat, dus voor zware
lasten, welke uitsluitend uit do inkomsten
van het bedrijf bestreden moeten worden.
Om een indruk te geven van
de exploitatiekosten van een
scheepje
verstrekte men ons een aantal cijfers. Deze
waren aan de practijk ontleend als gemid
delde van do exploitatie van vijf vaartui
gen. Ziehier de lasten:
Havengeld aan de gemeente f 10.
Netten 52
Zeilen (vernieuwing en onderh.) 03.
Onderhoud vaartuig en motor312.-—
Voeding tijdens het visschen23.50
Brandst. v. li. koken d. garnalen 84.D0
Rente 200.
Afschrijving 100.—
Totaal
f 815.40
De schipper-visscher moet dus meer dan
f 800 verdienen eer hij nog iets voor zijn
personeel en voor zichzelf heeft.
Sinds eenigen tijd is het echter zoo, dat
de inkomsten per jaar op niet meer dan
450 te stellen zijn, zoodat de schipper op
zijn exploitatie dus zoovvat f 400 tekort zou
komen. Dat beteekent in de practijk: min
der varen, minder onderhoud der schepen,
onmacht om rente en aflossing te betalen.
M.a.vv.: gevaarlijke verwaarloozing van het
materiaal en armoede en ondergang voor
de menschen.
Dat de eene schipper zich gemakkelijker
dan de andere door de moeilijkheden heen
slaat, zal men begrijpen. Niet ieders om-
standigheden zijn gelijk. Er zijn schippers,
die hun vaartuig vrij hebben en dus geen
rente en aflossing meer hebben te betalen.
Dezulken staan er eenigszins gunstiger
voor dan de anderen en dat zijn de
meesten die wel zware kapitaalslasten
voor hun verantwoording hebben. Onder de
zwaarst belasten en getroffenen zijn er,
wier persoonlijke inkomsten dermate ziin
gedaald, dat zelfs dó allernoodzakelijkste
levensbehoeften er niet meer van kunnen
De haven van Stellendam met de bekende garnalcnschccitjes
worden betaald.
Cijfers, die aan de werkelijkheid zijn ont
leend, wijzen uit, dat over drie maanden
het vischloon van den schipper niet meer
bedroeg dan f i.22' per weck. Per jaar zou
dat dus f 219.70 zijn!
liet is duidelijk, dat bij dergelijke inkom
sten schip en tuigage niet langer kminen
worden onderhouden naar beliooren. Eerst
ei an de spaarduitjes er aan, als die er zijn;
dan ontstaan moeilijkheden met de beta
ling van rente en aflossing, leeningen wor
den opgezegd, borgen aangesproken, am
bachtslieden krijgen geen karvvijtjes meer
en blijven mot onbetaalde rekeningen zit
ten, winkeliers geven geen crediet meer
en zoo is
heel hel economische leven in
het dorpje in de war gebracht.
Voor de deur staat het geval, dat men aan
alle kanten vastloopt en de visscher zijn be
drijf geheel moet staken.
De visscher is er wel het allerslechtst
aan toe. Dat wil erhter niet zeggen, dat liet
met de knechts beter is. Zij staan wel n et
voor dezelfde lasten als hun schipper, rr.aav
verdienen niet meer dan hij en beschikken
dus voor levensonderhoud nok slechts over
zeer schamele inkomsten. Zelfs al telt men
hierbij hetgeen met het pellen van garna
len wordt verdiend, dan nog blijven de in
komsten heneden hetgeen voor levensonder
houd onmisbaar is.
De vaak 16 uren per dag werkende vis
scher blijft met zijn inkomsten niet onbe
langrijk beneden hetgeen elders aan werk-
loozen en door het Burgerlijk Armbestuur
gesteunden wordt uitgekeerd.
Het stellen van de vraag of hier thans
niet onmiddellijk hulp behoort te worden
geboden, is tevens het geven van het ant
woord er op. Ilicr is nood. En die nood is
zoo hoog, dat „overwegen"' van het bieden
van steun niet langer verantwoord mag
worden geacht. Ilier past slechts een daad
Lang en breed zou natuurlijk kunnen
worden gesproken over de
oorzaken van de bedroevende
toestanden.
We wezen reeds op enkele algemeene eco
nomische oorzaken. Engeland, dat een der
grootste afnemers van garnalen was, heeft
uoor het verlaten van den gouden stan
daard en door het heffen van 30 pCt. in
voerrechten, den handel een grooten slag
toegebracht. liet afzetgebied is daar te lan
de zeer ingekrompen. Frankrijk laat nog
slechts betrekkelijk geringe hoeveelheden
garnalen toe en België is ook reeds over
gegaan tot belangrijke invoerbeperking.
Wel neemt in het algemeen het garnalen
gebruik toe, maar deze toeneming staat in
geen verhouding tot hetgeen aan omzet
verloren werd. Hoogstens mag men er de
conclusie uit trekken, dat het garnalen-
bedrijf reden van bestaan heeft behouden
en de toestand niet als hopeloos is te be
schouwen. Voor de zeer gewilde Holland
sche garnalen behoeft men den moed niet
op te geven.
liet bij de bestaande productie inkrimpen
van het afzetgebied, moest leiden tot prij
zen, die niet. langer loonend zijn. Zij zouden
moeten verdubbelen ora schipper en vis
scher een zeer sober bestaan te kunnen ver
schaffen. Zulk een buitengewone verbete
ring der prijzen valt echter niet te ver
wachten.
0\er de overproductie is, naar Stellen-
damsch oordeel, een ongunstigen invloed
uitgeoefend door het in de vaart brengen
door de groote pellerijen van
te groote visschersvaartuigen.
Tot goed begrip van den toestand wete
men, dat de garnalenvisscherij geschiedt
door twee categorieën: door schippers met
een eigen scheepje en door do pellerijen,
die vroeger r;ct, maar in de latere jaren
wél schepen in de vaart brachten. De pel
lerijen stonden vroeger geheel los van het
visscherijbedrijf, floreerden en gingen met
het leeuwendeel der winsten in het bedrijf
strijken. Om die winsten nog te vergrooten,
zijn ze later zelf schepen gaan uitrusten en
de polbazon werden met hun pvootevc mo
torschepen ook zelf ondernemers van het
visschcrsbedrijf. En dat geschiedde in een
tijd, toen ze zelf al zeiden, dat er teveel
visschers waren. De bedoeling was uit den
aard der zaak do kleinere visschers over
bodig te maken en de uitoefening der vis
scherij zooveel mogelijk aan zich te trek
ken. Wtmnoer men aanneemt, dat er gemid
deld 50 kleine visschersvaartuigen waren
en dat twee groote pellerijen ieder twee
groote vaartuigen namen, die driemaal zoo
veel mochten vangen als de kleine, dan be
teekent dat 'n uitbreiding van de visschers-
vloot met 25 Hier schuilt mede een fac
tor van groot" beteekenis, waardoor aan de
kleine visschers, die steeds met zoo grooten
ijver voor de pellerijen gevischt hebben,
het bestaan is bemoeilijkt.
Het is een onbetw istbaar feit, dat van af
dien tijd het bedrijf te Stellendam is gaan
kwijnen. De vangsten voor de kleine sche
pen werden vei-minderd, do prijzen daalden
en van ..everlede zochten de pelbazcn zich
van hun vroegere visschors-lcvcranciers te
ontdoen.
liet gevolg daarvan is geweest, dat
de ontslagen visschers
zelf gingen pellen en op coöperatieven
grondslag de garnalen in den handel brach
ten. lie kleine visschers bleven visschen, de
pellerijen vergrootten door hun grootere
vaartuigen den aanvoer en oefenden invloed
op den handel. Overproductie, scherpe con
currentie en prijsdaling gingen toen, tot
schade van het bedrijf als geheel, hand
aan hand.
De moeilijkheden namen nog toe, doordat
ook elders, waar ze voorheen niet bestaan
hadden, pellerijen werden opgericht. B.v. in
Zeeland, waar vroeger uitsluitend in onge
pelde garnalen gehandeld werd, maar waar
men na het sluiten der grenzen ook met het
pellen begonnen is. Vanuit die plaatsen
worden de gepelde garnalen zoo goedkoop
aangeboden, dat de visscher niet meer kun
bestaan.
Elders weer, b.v. te Zoutkamp, wordt gc-
vischt voor de drogerijen, een door de Re
geering gesteund bedrijf, maar is men ook
aan liet zelf pellen begonnen Men be
schouwt dat daar als bijverdienste, doch zij
die er hun bestaan in vonden, worden er
natuurlijk zeer door geschaad. Ook deze
garnalen worden ver beneden de normale
pnjzen aangeboden.
Hoe "verbetering
te verkrijgen is, is door de eigenaardige
ontwikkeling in het bedrijf minder gemak
kelijk te zeggen. We matigen ons in dit op
zicht ook geen oordeel aan. Maar wel dur
ven we zeggen, dat het zonder overleg niet
zal gaan. Intusschen schijnt dat onmisbare
overleg moeilijk tot stand te brengen. De
naast belanghebbenden schijnen aan strijd
de voorkeur te geven, zoodat het zonder in
grijpen der Regeering wel niet tot een rege
ling zal kunnen komen, waardoor algeheele
ondergang voorkomen wordt. Met Stellen
dam dreigt het worden niet tijdig maat
regelen genomen op een economische
ruïne aan te gaan. En dan zijn we nog veel
verder van huis.
De prijs der garnalen is op het oogenhiik
zeer laag en ligt belangrijk beneden den
productieprijs. Wie garnalen eet, eet deze
goedkoop toil koste van hen, die aan het
vangen, pellen, enz. er van hun arbeid lie
steden, maar daarmee zich zelfs geen uiterst
bescheiden bestaan kunnen verschaffen.
Het zou dan ook niet onbillijk zijn. indien
zulks naar analogie van reeds bestaande
steunregelingen de Regeering overging
tot het vaststellen van een kleinhandels
prijs, die ongeveer met 100 zou uitgaan
boven de thans geldende verkoopsprijzen.
5 oor de regeling van een en ander zal
een
centrale organisatie
in het leven moeten worden geroepen. Deze
organisatie zal zich uit deü aard der zaak
niet alleen met de prijzen hebben in te
laten, maar voor alles met de saneering
van het bedrijf als zoodanig. Daartoe zou
misschien het beschikbaar stellen van ren*
ielooze credieton voor de v isschers kunnen
worden overwogen. Verder zal een redelijk»
verdeeling van den uitvoer tot stand moe-
ton komen onder degenen, die daarvoor in
Aanmerking komen. Dat de schippers-v is
schers geholpen worden om hun bedrijf te
blijven uitoefenen, desnoods met eenigen
steun uil het Landhouvv-Crisisfonds, is ecu
zaak van groote beteekenis. Als deze men
schen maar leven kunnen, al is het nog zoo
solver! Moer vragen ze niet. En als men or
dan ten slotte ook nog in slagen kan op de
binner.landsche markt den afzet te vergroo
ten, mag do verwachting worden gekoes-
t< rd. dat de Regeering met niet al te groote
kosten de garnalenvisscherij en degenen,
die daarin werkzaam zijn, door den crisis
tijd zal kunnen heenhelpen.
We hebben gemeend deze dingen onder
de algemeene aandacht te moeten brengen.
Voor verschillende takken van ons econo
misch teven worden honderden milliocnen.
door ons volk geofferd. Hier is een beschei
den groep nijvere visschers, die niet op de
groote trom slaat, maar reeds lang ontbe
ring verdraagt. Zij mogen niet langer aan
hun lot worden ov ergelaten. Er is reeds zoo
lang overwogen, dat het eindelijk meer dan
tijd is om iets te doen, willen we niet jn
moreelen zin schuldig komen te staan tegcu
over deze menschen.
De Volksvertegenwoordiging schenke aan
deze groep slachtoffers der crisis haar aan
dacht en de Regeering doe wat haar hand
vindt om te doen. Ilaar hand blijve niet
langer rustig in den schoot, maar grijpe ter
behoudenis van wat wankelt ten ondergang.
'(Deze artikelen waren reeds enkele dagen
persklaar, toen de hier onder gepubliceerde
steunregeling voor de visscherij verscheen.
Deze regeling, die we in bijzonderheden
nog niet kennen, schijnt te gaan m de als
wcnschelijk aangeduide richting. We ver
heugen ons daarover ten zeerste en hopen
van harte, dat men te Stellendam en elders
eerlang den invloed van de steunmaatrege
len daadwerkelijk zal onderv inden).
Naar men ons mededeelt zijn nieuwe maat
regelen met betrekking tot de visscherij op grond
van de Landbouw-Crisiswet 1933 in voorberei
ding.
Deze maatregelen zijn te onderscheiden in dia,
welke onmiddellijk zullen worden overwogen, b.v.
maatregelen ten opzichte van den uitvoer van
fijne visch naar Frankrijk, en die, welke slechts
geleidelijk ten uitvoer zullen kunnen worden ge
bracht, onder meer een meer regelmatige aanvoer,
verruiming van den afzet en vermindering van de
productiekosten, door samenwerking en verbete
ring op bedrijfsorganisatorisch gebied.
Het ligt in de bedoeling als eerste stap over te
gaan tot het organiseeren van de belanghebbenden,
ten einde ter bereiking van het hierboven gestelde
doel, verschillende maatregelen te kunnen voor
bereiden en uit te voeren.
De opslag van haring
Zooals reeds eenigen tijd geleden werd mede
gedeeld, zal een crediet van f 750.000 ter beschik
king worden gesteld voor den opslag van haring,
teneinde te voorkomen, dat de door de Nederland-
sche haringdrijfnetvisschers aangevoerde haring
door tijdelijk te groote aanvoeren ongewenscht in
prijs zal dalen.
Omtrent de uitvoering van deze credietverlee-
ning is een regeling in voorbereiding.
De oestercultuur
De handel in consumptie- en zaai-oestets zal
slechts worden toegestaan aan die kweekers en
handelaren, welke zich als georganiseerde bij de in
te stellen Crisisorganisatie aansluiten. De uitvoer
van consumptie- en zaaioesters Wordt slechts toe
gestaan aan georganiseerden. die in het bezit zijn
van een daartoe door of namens den Minister af
gegeven vergunning. Deze vergunning zal slechts
worden afgegeven, indien ten genoege van genoem
de Crisisorganisatie wordt aangetoond, dat de uit
voer plaats vindt tegen een prijs, welke gelijk is
aan of hooger dan de door den Minister vast te
stellen minimumprijs.
De mosselvisscherij
De uitoefening van alle takken van mosselcul
tuur, de visscherij op mosselen, voor welk doel
ook, en van mosselzaad, benevens de handel in
mosselen.en mosselzaad zal worden voorbehouden
aan georganiseerden bij een door den Minister aan
te wijzen Crisisorganisatie, mits zij in bezit zijn van
een daartoe strekkende vergunning, afgegeven door
of namens den Minister, aan wel'ke vergunning
voorwaarden kunnen worden verbonden.
De uitvoer van mosselen wordt slechts toege
staan aan georganiseerden, indien ten genoege van
die Cririsorganisatie wordt aangetoond, dat de
mosselen worden geëxporteerd voor een prijs gelijk
aan of hooger dan den door den Minister vast te
stellen minimumprijs.
Bovendien zal te zijner tijd overwogen worden
welke maatregelen ten aanzien van productiebe
perking genomen moeten worden.
De gamalen-visscherij
De exporteurs van gepelde en ongepelde gar
nalen en pellerijen zullen zich als „geotgafiisë-ërdeü