Eer zij roepen
MAAS- EN SCHELDEBODE
ZATERDAG 9 JUNI 1934
Gemeenteraad van Ooltgensplaat
AMERIKAANSCHE BRIEVEN
De kersenpluk in volle gang.
Geweldige vreemdelingen-invasie.
11e Vereenigde Staten van Amerika hek
ken in ei-schillend opzicht veel voorbij de
landen van Europa.
In de eerste plaats al door de eenheid
van taal.
lloe gemengd de bevolking hier ook zijn
moge, niet de Engclsche taal als de ofti-
cieelc komt men overal terecht, en kan
men overal relaties maken.
Dan is ook een belangrijk ding, dat men
in al die Staten één grondwet heeft. Wij
leven allemaal onder dezelfde constitutie.
Dit vergemakkelijkt ook het verkeer en de
samenleving.
Dan is er in de derde plaats het feit, dat
we hier niet te maken hebben met in- of
uitvoortarieven tusschen de Staten ouder
ling. Ten gevolge hiervan kunnen allo 1211
millioen Amerikanen genieten van de pro
ducten en vruchten die door de verschillen
de Staten worden voortgebracht. Wij eten
in California de fijne kaas uit de Staat Wis
consin. De aardappelen uit de Staat Idaho,
die in de lieele wereld niet beter gegeten
worden, gaan naar Oost en West, Noord en
Zuid van onze Unie. Precies zoo is het 111e'
de steenkool uit Pensilvanie en het zout uit
Utah. En California is de tuin van de Ver.
Staten. Gelukkig dat er zooveel Staten zijn,
die terwijl liier de fruitboomen duizenden
wagons 11 uit per dag afleveren, nog in het
barre wintergetij verkeeren en dus met
graagte onze heerlijke versche fruit in ont
vangst nemen.
lie vallei, waar Uw briefschrijver woont,
is op 't oogonblik herschapen in een waar
liiiennest. De drukte is geweldig. De kersen
zijn van 't jaar drie weken vroeger rijp
dan we liiar gewend zijn. Maar de kersen-
nlukkers, die van heinde en ver naar hier
komen om te plukken, zooals ik reeds oer
schreef, weten dat natuurlijk niet en komen
dus iets te laat. Maar het fruit dat rijp is
moet geplukt worden. Dat bezorgt ons een
ongekende drukte. Maar gelukkig wordt liet
leger plukkers iedere dag grooter. Dagelijks
worden er overal nieuwe tenten opgeslagen.
En menschen uit deze streek vertelden mij,
dat er nu binnen een week hulp genoeg zal
zijn. Intusschcn moeten wij ons zelf zoo
lang zooveel mogelijk behelpen. Op de in
gesloten foto ziet men dan ook naast een
gehuurde pinkster de vrouw van een mij
ner zoons (met de hoed op) bezig om de
geplukte kersen te verpakken.
liet valt te begrijpen, dat al die vreemde
lingen die dagelijks aankomen en hier hun
bivak opslaan voor heel de streek een groo
te drukte meebrengen. Men schat hun aan
tal in onze naaste omgeving reeds op een
6000 a 8000 tal. Ook de winkeliers moeten
hier natuurlijk rekening mee houden. Groote
voorraden worden te voren ingekocht En
tevens dient ook rekening te worden gehou
den met de groote verscheidenheid van
vreemdelingen. Een Chinees eet andere
waar dan een Portugees en een Philippijn
trekt zijn neus op voor wat een .Japannees
hij voorkeur eten zal. Wij herbergen hier
roodhuiden, zoowel als menschen van het
gele ras, zwartjes zoo goed als bruinen. E11
ieder moet verzorgd worden naar zijn eigen
aard. Men begrijpt, dat dit Heel wat voorzorg
en risico's niet zich mede brengt voor de
winkeliers die hun inkoopen moeten doen.
Overdag merkt men niets van die vreem
delingen invasie. Zc verdwijnen dan alte
rnate in de boomgaarden en zelfs daar moet
men zoeken 0111 ze te vinden, verscholen als
ze zijn tusschen geboomte en struiken. De
plukkers plukken voor 15 dollarcent per
„pail" van 15 pond. Is hun pail vol dan
brengen zij die naar de plaats waar de ver
pakking plaats heeft, meestal dicht in hun
nabijheid, want de pakkers volgen met hun
tafel de plukkers. Voor iedere goed geplukte
pail krijgt de pluukker een bon, die hij aan
hol eind der week inwisselt voor een cheque
Ook de pakkers krijgen 15 cent voor oen
'doos, die eveneens ongeveer 15 pond inhoudt.
Dit pakken is niet zoo eenvoudig en eisclit
heel wat routine, weike eerst verkregen
wordt door hot eqn paar jaar te doen. Men
verdient dus naarmate men handigheid
heeft in het pakken. De kersen worden te
beginnen op het deksel van de doos gepakt,
dus door de geopende, bodem heen op het
vastgespijkerde deksel, en wel in rechte
rijen met de steeltjes naar binnen, zoodat.
als de doos hij liet deksel wordt open ge
maakt, men alleen de zwart-roode kersen
te zien krijgt en geen steeltje zichtbaar is.
Dait geeft natuurlijk een mooi effect. Naai
de grootte van de kersen is het aantal rijen
dat de box bevat. En dit aantal wordt met
de naam van den afzender buiten op de
doos v ermeld. Is de bo\ vol, dan wordt do
bodem er op gespijkerd. De doos is van bin
nen beplakt met mooi gerand papier. Men
.begrijpt dat wanneer zoo'n doos geopend
wordt op de plaats van verkoop de verpak
king al de halve verkoop heteekent. Ik krijg
wel eens de indruk, dat onze groenten- en
fruittelers in Nederland over liet algemeen
te weinig heteekenis hechten aan do verpak
king en verdere entourage van het product.
Ilet, kost wel iets meer, maar ik hen er van
overtuigd, dat men het er royaal uithaalt.
Het gezicht doet zoo veel!
's Avonds komen do groote vrachtauto's
de kersen halen en brengen de doozen naar
het dorp, waar ze 20 a 30 uur worden onder
gebracht in de „pra-cooling plant" op tem
peratuur van 31 tot 33 graden. Zijn do kel
son goed afgekoeld, dan worden zij in spe
ciaal daarvoor bestemde wagons, die mot
koude luclit koel gehouden worden, over de
geJieele Unie vervoerd naar die plaatsen,
waar op een bepaald tijdstip de markt liet
beste is. De „Association" een vereenigmg
van fruitbouvvers is in dagelijkseh contact
met de verschillende staten en de voornaam
ste steden, zoodat wij precies weten waar de
markt op een bepaald tijdstip graag is. De
meeste wagons krijgen hun bestemming als
zij reeds een paar dagen onderweg zijn. De
Association houdt telegrafisch contact met
do markten en brengen de wagons waar ze
7.Ü11 moeten. De prijzen van dit jaar varice
re 11 van 1.70 tot S 3.00 per box. De v roege
kersen zijn kleiner dan de latere. Beide
soorten zijn gitzwart en hebben een fijne
smaak.
Het is een zeldzaam mooi -voorjaar, daar
om is alles zoo vroeg aan de gang en maakt
het werk overvloedig. De meesten werken
ook de Zondag door alsof er geen Sabbat lis-
geboil is. liet is natuurlijk ook wel moeilijk
als het fruit rijp is en er noodzakelijk af
moet 0111 0011 lieele dag te rusten. Maar toch
wordt liet blijven werken op Zondag hier te
algemeen. Want niet alleen wordt het rijpe
fruit geplukt, maar men (loet allerlei werk.
dat volstrekt neit noodzakelijk is. Wel ver
biedt onze grondwet het Zondagswerk, maar
daar wordt do hand al lang niet moor aan
gehouden. En vele zijn volstrekt heiden en
.veten van een decaloog niets meer af. En
de Roomschen gaan naar de vroegmis en
daarna ook gewoon aan het werk of er geen
Zondag bestaat.
Toch ervaart men de groote zegen als men
vasthoudt aan de Zondagsrust. Uw brief
schrijver zou hem niet gaarne willen mis
sen!
Een volgende keer hoop ik te schrijven
over de frambozenpluk, die nu ook volop
aan de gang is.
Heeft iemand soms iets te vragen, dan
schrijft hij me maar eens. Mijn adres is-
C. van Spronsen, Santa Clara, Califonnie
U.S.A.
GRAAN UIT DE DONAULANDEN
Medewerking aangebeden door het Comité van
Graanhandelaars
In verband met de gister door ons medegedeelde
bepaling, dat de graaninvoer uit Hongarije, Roeme
nië, Jcego-Slavië en Bulgarije alleen is toegelaten,
als daar.cgenover staat uitvoer van Nederlandsche
en Nederlandsch koloniale producten verzoekt men
ons mede te deelen, dat het Comité van Graanhan
delaren te Rotterdam, Wijnhaven 50, zich bereid
heeft verklaard als tusschenpcrsoon te willen op
treden.
Er moet natuurlijk contact gezocht worden door
de graanimporteurs met exporteurs naar boven
genoemde landen. Dit zal voor velen bezwaren
meebrengen. Daarom wil genoemd comité dit ver
gemakkelijken door betrokken categorieën met
elkaar in contact te brengen.
Op deze wijze werkt heit Comité mede dat de
maatregelen, die genomen zijn om uitvoer aan in
voer dienstbaar te maken ook inderdaad het be
oogde doel bereiken.
Het pakken van de kersen. Van de geopende kist is het deksel afgenomen om de rijen
fruit te laten zien. Deze foto werd 10 April genomen.
Maandagmiddag is
volgens aloude tra-
iit'u ile nieuwe Hol-
landsche maatjesha
ring, in Oranje-
vaatjes verpakt, op
het Huis ten Boseli
aan II. M. de Ko
ningin en. II. K. H.
Prinses Juliana aan
geboden. V.l.n.r. de
heer Dam, opper-
keurmeester; de heer
L. Muis, schipper
van de VL 73; de
heer P. H. v. Absho-
ee.ii. reeder, die het
zeebanket hebben
overhandigd.
Ie stellen B. en W. voor: P. van Es en L.
Dorsman Jzn.
Gekozen worden (1e hoeren M. Meyer, A.
Klein, N. v. d. Houten, A. Jansen Tzn. en
P. van Es.
Op voorstel van B. en W. wordt liet ko
hier voor de hondenbelasting vastgesteld
Er zijn 34 aanslagen in de le klasse en 77
aanslagen in de 2e klasse.
Enkele al- en overschrijvingen worden
goedgekeurd.
Aan de orde is vervolgens de wijziging
van de begrooting 1934
Geil. Staten doelen mede dat de rijks
bijdrage voor de gemeente in de steunver-
leening niet 54% maar 4(1% zal bedragen.
Een bedrag van f 201)0 zal uit de gewone
middelen gevonden moeten worden. Da.ar-
om zal lot salarisverlaging overgegaan moe
ten worden. B. en W, doen dit dan ook
noode. B. en W. zouden deze verlaging ecli-
tcr per 1 Juli in willen laten gaan. Ook de
reiniging van de gemeente moet volgens
God. SI. vy.-laagd worden. B. en W. kun
nen tl 1 et-liter niet voorstellen. Minder dan
f 380 is' niet mogelijk, vil de gemeente niet
vervuilen.
God. Staten maken bezwaar tegen deposi
onderhoud van de ambtswoning van hot
schoolhoofd van school 110. 2. B. en W. lum
inal deze post echter onmogelijk verlagen
Ook kunnen B. en W. niet meegaan met
Ged. Staten, die de post onderhoud begraaf
plaats van f 200 willen verlagen. Wij kun
nen er geen verwilderde begraafplaats van
maken, aldus do voorzitter.
De gratificatie van liet politiepersoneel
kunnen Ged. Staten evenmin gedoogen. B.
en W. zijn echter van meening, dat in ver
hand met de groote buitenwijken, deze gra
tificatie absoluut niet gemist kan worden.
Ilct is een bedrag van f 150 per jaar.
Voorts willen Ged. Slaten do betrekking
van deurwaarder opdragen aan een ander
ambtenaar zonder belooning. Geen der ge
meenteambtenaren wil zich echter beschik
baar stellen. Hetzelfde geldt hij de functie
van aanplakker. De post schoonhouden ge
meentehuis kon evenmin verminderd wor
den. De post bode gemeentehuis moet even
eens verlaagd worden. B. en W. zijn bereid
die post te verlagen, echter niet meer dan
10%. De post liulpambtenaar werkloosheids
verzekering 25 kan absoluut niet ge
schrapt worden. Met een helpster aan de
bewaarschool kon volgens Ged. Staten wor
den volstaan. Eén helpster moet dan op
wachtgeld komen en de gemeente gaat er
dan nog niet op vooruit. Daarbij kan zij
niet gemist worden. Ook de helpster bij het
handwerkondervvijs kan niet gemist worden.
De lieer VAN GURP is het eens met B.
en W. We moeten liet maar kort en bondig
zeggen.
De VOORZITTER: Noode komen wij met
salarisverlaging. Als deze goedgekeurd
worden, komen wc 700 boven de f 2000.
De heeren VAN NIEUWAAL en HOBBEL
maken eveneens bezwaren.
lie lieer BRINKMAN stelt voor absoluut
niet te tornen aan de kleine salarissen
De heer VAN NIEUWAAL is bang, dat
als het niet gedaan wordt, do hegrooting
weer niet goedgekeurd wordt.
De heer BRINKMANDan nemen ze de
heele gemeente maar! Ik durf do verant
woording niet op me te nemen.
De heer VERMAAS vindt deze salaris
regeling wel wat grof. Zijn er geen andere
posten te vinden, onderhciud gebouwen enz.
Misschien kan dan met 5% salarisverlaging
volstaan worden. Rechtstreeks verlagen,
daarmee kan spr. zich niet vereenigen.
Do heer VAN NIEUWENHUIZEN vraagt
ook "i geen ander voorstel gedaan kan wor
den, zoodat de kleinen minder getroffen
worden dan de grootcn.
lie VOORZITTER: Wat de heer Vermaas
wil kan niet. Laten we alsnog een verzoek
richten tot (led. Staten 0111 deze salarissen
uit de overige salarissen te lichten. Dan in
de hegrooting toch sluitend. Willen do hc*
ren een commissie instellen, die audiëntie
aanvraagt, dan is daar geen bezwaar tegen.
Laten wij buigen voor liooger gezag, want
als we dat niet doen, dun zijn do gevolgen
niet te overzien.
De Raad be<sluit tenslotte de salarissen
met 5 te vertegen.
Daarna volgt sluiting.
HOE TOONT ZICH KALIGEBREK
BIJ ONZE GEWASSEN?
De typische verschijnselen van kalige-
brok hij onze cultuurgewassen kan men
het best in de jeugdperiode hestudneren.
Het i" van het allergrootste belang dat
de landbouwers met deze verschijnselen
vertrouwd geraken. Met den meesten aan
drang wordt daarom aanbevolen om dezen
tijd van hot jaar de kali-proefvelden welke
op talrijke plaatsen in ons land gelegen
zijn te bezoeken. In den regel worden deze
proefvelden bezocht als de meest typische
en leerzame verschijnselen reeds lang ver
dwenen zijn.
W il kunnen hierbij opmerken dat ieder
groeistadium zijn eigenaardige kenmerken
draagt. Hoewel voor verschillende gevvae-
sen dit. uiteenloopt, is er wel ongeveer cén
lijn aan te geven volgens welke het heeW
verloopt.
Graangewassen Deze, speciaal de zomer
granen, uiten kaligebrek reeds zeer vroeg.
I11 liet allereerste groeistadium heeft liet
blad een iets grijs-gele tint, overgaande tot
bronskleurig met dikwijls een bruin-rood
bladpuntje. De blaadjes van de jonge plant
vallen slap naar den grond.
Boonen, erwten en klaver beginnen al
spoedig na opkomst grijs-gelo puntjes op
het blad te vertoonen, vooral langs den
rand, langzamerhand verbruinende. Boonen
geven in den verderen groei scherp getee-
kende, zwarte plekken aan de randen van
liet blad. Erwten maken ook dikwijls den
tijd van dofgroen-grijs blad door. De stroo-
lengte is gering. Klaver behoudt de bruine
puntjes in het blad met een geringe blad-
ontwikkeling.
I11 tegenstelling mot de trago rijping
van kali-arme granen worden de vlinder
bloemige vrij plotseling noodrijp.
Aardappelen reageeren zeer duidelijk op
kaligebrek. Heeds in den vroegen zomer
toont het gewas een zwart-bronzige kleur,
welke doet denken aan een zwaar bemest
perceel. Ilct gewas sterft veel te vroeg af
niet als gevolg een slechte opbrengst.
Suikerbieten toonen dioor hun groot ab-
sorptie-vermogen in den grond, kali-gebrek
niet zoo snel. Eerst hij uitputting komen
versohiji:«elen voor den dag. in hoofdzaak
overeenstemmende met bovenstaande.
Uien vertoonen zulke typische afwijkin
gen dat die hij iedere uienteler bekend en
berucht zijn.
Dit in het kort iets over kali-gebrek hij
enkele, onzer gewassen. lij vele gevallen zal
het nog mogelijk zijn, daar waar ze optre
den, door een overbemesting met kalimest
stoffen in te grijpen.
I.
,,Toe, Tine, bedenk je nog eens. Zeg nou niet
200 ineens „neen". Je weet niet, hoe gezellig het
is en dit wordt heusch een schitterende reis. Denk
eens aan, Parijs, Versailles, Fransche alpen,
Genève. Geweldig, wat je ziet, voor zoo'n beetje
geld."
„Beetje" ontsnapte voor ze het wist en zonder
het te willen Tine's mond.
„Nou, noem jij dat veel, f 165 voor zooveel
dagen?" vroeg Cor Leendertse met iets van ver
ontwaardiging in haar stem.
„Nee, natuurlijk is het niet te veel, in aanmer
king genomen, wat je er voor ziet, maar toch is
'het een heele som. 't Wordt met je pas en wat
er bij komt stellig f 200 en je moet denken, ik heb
er niét op gerekend."
„Dat is zoo", deed Cor wat onzeker, maar toch
'*-* jij met je hoofdakte Als' je verleden jaar
gezakt was, zou je toch aardig wat minder geld
gebeurd hebben."
„En minder uitgegeven cok. In elk geval, ik ga
niet mee, dat staat vast."
't Klokje van negenen maakte een eind aan het
gesprek,'wat door geen van beiden betreurd werd.
Cor verdween mokkend in haar lokaal. Die Tine
kon ook zoo'n echte stijfkop zijn. 't Zou wat!
Geld moest ze hebben. Praatjes, dat „niet op ge
rekend". Dat was natuurlijk een steek onder
water. Dat was met andere woorden: had het me
een half jaar eerder gevraagd.
Ja, 't was ook wel gek, met zoo iets nu pas
aan te komen, maar dat kwam door Jet. Die zou
vast en zeker zijn meegegaan, net als vorige jaren,
maar die was me daar verloofd geraakt en de
meneer in kwestie had andere vacantieplannen.
Net iets voor Jet, om zich daar maar zoo zoet
sappig bij neer te leggen.
Enfin, aan een verloofd stel had je toch niet
veel en Cor had zich direct voorgenomen een
ander mee te vragen. De reis was wel al voltee-
kend, doch, nu Jet er afviel, zou het wel gaan. Ze
kende trouwens den leider en die vond het goed.
Maar 't was niet meegevallen, gezelschap te
vinden. Daarom ook had ze het met Tine gepro
beerd. Ze vond Tine een saai vervelend kind,
doch dat was zoo erg niet. Je had dan tenminste
een bekende om je kamer mee te deelen en liep
niet de kans bij de een of andere oude juffrouw
gestopt te worden. Ook stond het zoo mal, heel
alleen aan te komen. Nee, dat was niets gedaan.
Je moest samen zijn. Kennissen kreeg je later
gauw genoeg bij zoo'n club en dan had je van
saaie Tine niet veel last meer.
Maar stel je voor! Nu wou ze niet. Cor had
half en half gedacht, dat ze het een eer zou
vinden, want geen der collega's bemoeide zich
ooit veel met 't „Hartmannetje", zooals ze ge
woonlijk genoemd werd, maar nee hoor! De juf
frouw bedankte. En waarom? Wat zou ze doen
met al het geld,, dat ze verdiende? Potten zeker.
Ze had van „veel uitgeven" gesproken. Nou, dat
was onzin. Niemand zat zoo slecht in de kleeren
als zij en uitgaan deed ze nooit. Nee, 't was enkel
en alleen gekrenkte trots. Woest zou je er om
worden.
Gekrenkte trots! Daar zou Tine zeker wel reden
toe hebben, maar het was toch niet dat, wat haar
dezen morgen niet deed zijn de vroolijke „juffrouw
Hartman", waar de kleintjes zoo van hielden.
Ze was ontevreden op zichzelf, omdat ze een
tip had opgelicht Van het dichte gordijn, waar
achter ze geen vreemde blikken dulden wou, om
dat door haar onbedachte woorden die andere
zou gaan denken, vermoeden, raden misschien. En
dat mocht niet. Neen, nooit!
Ze begreep er niets van, dat Cor Leendertse
Dinsdagmiddag kwam de gemeenteraad
van Ooltgensplaat bijeen onder voorzitter
schap van burgemeester H. J. Donkersloot
Lzn.
Aanwezig zijn alle leden, behalve do heer
van Es, die op een buitenlandsche reis is
De VOORZITTER gaat voor in gebed,
waarna de notulen van de vorige vergade
ring gelezen en onveranderd worden goed
gekeurd.
Aan de orde zijn de ingekomen stukken.
Ingekomen is een schrijven van Ged. Sta
ten, dat B. en W. goniachtigd worden de
steunregeling uit te voeren op dc door den
Mihister vanSociale Zaken goedgekeurde
basis van f 25000, waarop de begrooting
vastgesteld is.
Ingekomen is het rapport van de Ver-
keerscommi ssi c-van Boeyen
De VOORZITTER zegt dat het rapport
aan de leden ter inzage zal worden gezon
den. Doqr de pers is dit rapport niet zoo
gunstig ontvangen, vooral één blad was er
heelemaal niet over te spreken.
Ingekomen is dc goedkeuring van de ver
ordening betreffende de legcsbeffingen ter
secretarie.
Ingediend is bet verslag over bet eerste
kwartaal 1934 van den Keuringsdienst van
Waren te Dordrecht.
Ingekomen is bet verslag over den stand
der boeken \an bet Alg. Armbestuur over
1933. In kas was f ()77,12y2- Boeken en kas
zijn in orde bevonden.
Ingekomen is bericht van bet gemeente
bestuur van Oude Tonge, dat bet batig sal
do voor Ooltgensplaat voor don keurings
dienst over 1933 een bedrag van f 59,12 is.
Ingekomen is bericht van den rijksdienst
dor werkloosheidsverzekering en arbeids
bemiddeling, dat de bijdrage in de werk
loosheidsverzekering voor de gemeente op
f 400 is gesteld, de bijdrage voor de crisis
werkloosheid is eveneens gesteld op f 400.
Ingekomen is bericht van den inspecteur
van de directe belastingen dat in deze ge
meente aan gewetensgeld is ontvangen
f 58.S0
Ingekomen is bericht van den Minister
van Sociale Zaken, dat de bijdrage 1933/oi
voor dc 14 woningen aan dc Wilhelmina-
straat verlaagd is tot f 25.
Ingekomen is bericht van den Minister
van Sociale Zaken, waarin gevraagd wordt
de steunnormen in overeenstemming te
brengen met de huidige loonstandaard, die
door de in den laatstcn tijd plaats gehacJ
tiebbende loonsverlagingen lager is gewor
den
Ingekomen bericht, van Ir. J. A. Jacols,
dat genoemde beer enkele peilingen beeft
verricht in de haven. Belangrijke afwijkin
gen zijn niet geconstateerd.
Ingekomen is bericht van den Minister
van Onderwijs, dat bet voorschot 1934 voor
dc gemeente op f 10.200.is gesteld.
Ingekomen is ontwerp-besluit van het
Provinciaal bestuur over dc in 1933 toege
paste korting op de jaarwedden van den
burgemeester, secretaris, wethouder en ge
meente-ontvanger
De SECRETARIS leest het ontwerp voor
en licht het toe.
De normen voor het salaris van den bur
gemeester gaan f 200 naar beneden, de nor
men voor het salaris van den secretaris
gaan f 300 naar beneden en voor den ge
meente-ontvanger bet eindsalaris f 50 en het
aanvangsalaris f 100.
Dc beer VAN NIEUWEN HUIZEN: Hoe
s'taat bet met do kindertoeslag?
Dc SECRETARIS: Die was 2y>% en wordt
3%. Ilct komt hierop neer, dat de korting
maximaal W/2%o zal bedragen. De voorloo-
pige korting was 5%.
De beer HOBBEL: Worden de salarissen
van bot overige gemeente-personeel ook
verlaagd?
De VOORZITTER: Daarover wordt bij de
wijziging van de gemeentebegrooting ge
sproken!
Het voorstel van B. en W. om bet ont
werp-besluit goed te keuren wordt aange
nomen met algemeene stemmen.
Ingekomen is een verzoek van J. v. d.
Welle om huurverlaging.
B. en W. stellen voor op dit verzoek af
wijzend te beschikken. Indertijd zijn er
meer gegadigden voor deze woning geweest,
die ongeveer dezelfde buur boden, f 5 per
week vinden B. en W. daarbij niet te veel.
Dc lieer VAN NIEUWAAL is er voor de
buur te verlagen omdat dc tijdsomstandig
heden voor adressant ook moeilijk zijn ge
worden.
De heer VAN GURP stelt voor de huur
tot f 4.50 te verlagen.
De lieer VAN NIEUWENHUIZEN: Gaat
hij er dan toch niet uit?
Dc VOORZITTER: Daarom ben ik voor
vrije inschrijving. Dan kan iedereen er van
profiteeren. Misschien was bet wel moge
lijk dat de nieuwe veldwachter dit buis kon
overnemen. Die kan dan een oogje houden
op de school.
Het voorstel van den heer Van Gurp. komt
in stemming. De stemmen staken.
Ingekomen is een verzoek van J. v. d.
Bolsum om vergoeding in de tramkosten
voor zijn zoon, die de Uloschool te Middel-
harnis bezoekt.
Op voorstel van B. en W. wordt een ver
goeding van f 30 verleend.
Ingekomen is een verzoek van C. M. Me
taal om toestemming tot bet bouwen van
een gebouw aan de Sluischehaven.
Eveneens eenzelfde verzoek van D. Kievit
en een verzoek van J. M. van Reijen om
toestemming tot het bouwen van een ben-
zinebcwaarplaats en -pomp.
De VOORZITTER geeft aan waar de ge
bouwtjes, garage enz. geplaatst kunnen
worden.
B. en W. stellen voor deze verzoeken niet
af te wijzen maar de afhandeling daarvan
aan te houden, aangezien de veerverbin
ding nog lang niet in kannen en kruiken
is. Het zou niet te verantwoorden zijn deze
menschen op kosten te jagen als de zaak
nog niet definitief is.
De VOORZITTER zegt vanmiddag nog
gesproken te hebben met een opzichter van
de Rijkswaterstaat. Deze wees spr. er even
eens op. dat bij deze veerverbinding groote
moeilijkheden overwonnen moeten worden.
Het voorstel van B. en W. wordt met al
gemeeno stommen goedgekeurd.
De VOORZITTER merkt op, dat b. en W
van oordeel zijn dat «aan de fa. Kraak tij
dens de bietentijd geen vaste ligplaats kan
worden verleend, hetgeen deze fa. bij liet
inwilligen van haar verzoek ook meege
deeld is. B. en W. willen de fa. Kraak
waarschuwen voor dien tijd.
De beer HOBBEL: Wordt dan de va-stc
ligplaats ingetrokken?
De VOORZITTER: Dan is er misschien
meer perspectief in de zaak. Laten we daar
mee dus even wachten.
De lieer v. NIEUWENHUIZEN vraagt of
er gevaar bestaat dat de R. T. M. macht
krijgt over deze veerverbinding. Wc moeten
het in eigen banden houden.
De VOORZITTER is het eens met den
beer v. Nicuwenhuizen. Op 't oogonblik ben
ik, aldus spr., wel beangst, dat bet in die
richting gaat.
Het voorstel van B. en W. wordt met al
gemeene stemmen aangenomen.
Aan de orde is vervolgens bet voorstel tot
wijziging van de statuten \an do stichting
Drinkwaterleiding Goeroe en Overfiakkce.
De beer HOBBEL stelt \oor om aan bel
voorstel van Dirksland om de bestuursleden
periodiek te doen aftreden adhaesie te be
tuigen.
De. VOORZITTER is er niet tegen, maar
wel tegen dc adhaesie-betuiging. Daarmee
moet dc gemeenteraad zumig zijn.
Het voorstel van B. en W. om geen ad
haesie te betuigen wordt met 8 stemmen
tegen verworpen. Voor stemden de. heeren
Waling en Jacobs.
Het voorstel van B. en W. tot wijziging
van bet ambtenarenreglement wachtgelders
komt vervolgens in behandeling.
De VOORZITTER leest dc adviezen van
de verschillende bonden voor. B. en W.
hebben geen bezwaar tegen de door Ged.
Staten gestelde eischen
Op voorstel van B. en W. wordt de ver
ordening voor dc veldwachters gewijzigd in
den door Ged. Staten aangegeven zin Het
salaris moet gesteld woelen volgens Ged.
Staten, minimum f 1300, maximum f 1700
dus f 200 minder. Ook de kosten van uni
form worden met f 50 verminderd en met
f 10 voor bet rijwiel. Het mag niet meer
worden dan 10% van bot totaal salaris.
Dc heer VAN NIEUWENHUIZEN acht
het onbillijk, dat de salarissen van de veld
wachters inccr gekort worden dan van den
burgemeester, secretaris cn wethouders.
De VOORZITTER wijst erop, dat de Mi
nister een aanschrijven gericht heeft in de
zen zin. Spr. bad ook liever een uniforme
porting gehad. Dc Raad kan zicli natuur
lijk uitspreken over deze zaak.
Besloten wordt een schrijven bij te voe
gen waarin bezwaar gemaakt wordt tegen
dc onbillijkheid, dat de salarissen van bur
gemeester, secretaris enz. minder gekort
worden dan de salarissen van de veld
wachters.
Aan de heeren J. Overbeke, L. J. Wou
ters, J. A. v. Nicuwenhuizen. W. Hobbel, C.
Korteweg, Abr. de Vos, P. de Vos, C. A. Bom
en A. Huibrechtse wordt vrijstelling van
schoolgeld verleend, aangezien zo in de in
komstenbelasting niet aangeslagen zijn. Het
verzoek om ontheffing van de dames C. Pip
ping en wed. van Maastricht en van de
heeren Iloltkamp, H. Campfens, II. J. Reens
en M. L. Nobels wordt afgewezen. Dc aan
slag van J. Korteweg Wzn. wordt van f 5000
op f 4000 gobrgcht. De havenmeester bericht
dat zijn reclame tegen het besluit van dc
inspectie van belastingen, waardoor hij van
dc 2e in de 4e klasse werd geplaatst, ont
vankelijk is verklaard. Do havenmeester
wil echter geen algeheele vrijstelling en
verzoekt hem in de 2e klas te plaatsen.
DE VOORZITTER prijst deze houding en
de raad gaat er mee accoord.
Vervolgens is aan de orde het ontslag
van de commissie tot. wering van schoolver
zuim. Deze commissie heeft er bezwaar te
gen haar werk zonder kostenvergoeding te
verrichten en biedt baar ontslag aan.
De VOORZITTER dankt de commissie
voor den verrichten arbeid en deelt mede
dat getracht zal worden andere personen te
verzoeken zitting te nemen in deze commis
sie. B. en W. stellen voor als vertegenwoor
digers van de openbare school en wel het
onderwijzend personeel M. Meijer en J. A.
Broere; van de bijzondere school A. Klein
en J. Koppenaal; als ouders van kinderen
die de openbare school bezoeken de heeren
N. v. d. Houten en J. Koster; van de bijz.
school A. Jansen Fzn. en J. C. Vermaas.
Als meerderjarig ingezetene van de gemeen
rustig sommetjes maakte er over te denken, hoe
heerlijk het moest zijn, ook eens, als zooveel
anderen, echt vacantiegenot te smaken, de stad te
ontvluchten, de wijde wereld in te trekken, door
de bosschen te dwalen, de bergen te bestijgen en
ze had weer gehoord, scherp en duidelijk, wat
Cor had gezegd over haar hoofdakte.
Als ze die niet gehaald had zouden ze er van
heel wat minder hebben moeten komen cn ze
zouden toch ook niet van honger gestorven zijn.
Hè, als ze dat geld eens voo<- zichzelf had kunnen
houden, dan had ze ni^ruimschoots deze reis kun
nen betalen, dan was er overgebleven voor mooie
kleeren, een nieuwe fiets misschien
Maar in dit jaar had vader heelemaal niets meer
verdiend, had moeder veel versterkende middelen
moeten hebben, was er een doktersrekening ge
weest, was bij Piet het derde kindje geboren.
't Geld was verdwenen.
En Tine zou moeten thuisblijven, als altijd.
Neen, daar niet over denken, maar liever blij zijn,
dat het geld er geweest was. 't Was toch een
ongedacht geluk geweest, dat ze slaagde, verleden
jaar. Ze was heelemaal niet klaar, had zoo weinig
tijd tot studeeren gehad, door veel andere dingen.
die haar uren geroofd hadden en tóch was ze
geslaagd.
Toen was heel haar ziel één danktoon geweest,
toen had het in haar gejuicht, toen had ze bij het
aanhooren van de vacantieverhalen dier anderen
gedacht: ,,ik heb het veel heerlijker gehad, en voor
jullie is het voorbij, terwijl het voor mij pas echt
komen gaat".
Want die aanzienlijke salarisverhoogingf Het
meerdere geld, dat ze moeder geven kon aan het
einde van de maand.
„Nou lachen we alle zorgen weg, moedertje",
had ze gezegd, toen ze het thuis bracht en op
vaders „het is hard van je kind te moeten leven"
had ze een vroolijk antwoord gegeven.
Toen nieuwe zorgen het nieuwe geld verslonden
had ze niet gezucht, was ze alleen blij geweest,
dat ze het had en geven kon. Wat hadden ze voor
haar niet opgeofferd? Was moeder niet uit werken
gegaan, om haar te kunnen laten studeeren? Had
Piet niet vaak een groot deel van zijn zakgeld
haar gegeven, opdat ze niet te veel zou achter
staan bij de andere meisjes?
Die anderen! Dat was de schaduw geweest op
den weg, die anders zoo zonnig zou zijn geweest
door dat heerlijke: te mogen studeeren. Had ze dat
ooit kunnen denken, toen ze als kleine kleuter van
zes jaar naar die armoedige singelschool stapte,
dat ze later zelf voor de klas zou staan? Dat ze de
knapste van de klas was, och wat zou dat? Dat
zegt voor het volkskind dikwijls zoo weinig. Doch
haar ouders hadden wel oog voor de mooie rap
porten van hun eenig dochtertje en vooral vader,
die zelf vroeger „gestudeerd" had, was er sterk
voor geweest dat ze onderwijzeres zou worden. En
ze was het geworden.
Moedig had ze gedragen het schimpen op haar
minder mooie kleeren, ontweken de vragen naar
thuis, bedankt voor de uitnoodigingen, die toch
soms kwamen, maar die ze niet wou aannemen,
omdat ze die burgerkinderen niet kon terugverzoe-
ken: op vragen wat haar vader deed, geantwoord:
„die is in een boekhandel" en toen een jongen
eens smalend zei: „winkelbediende soms"? had ze
geantwoord: „nee, loopknecht". Er was gelachen
en juist, omdat ze het zoo onbevangen zei, had
ieder gedacht, dat het een mop was en toch was
het harde werkelijkheid geweest: vader was loop
knecht bij een boekhandelaar en vader verdiende
erg weinig. Zeker, harde werkelijkheid, als je
bedacht, dat vader op het gym. was geweest, dat
hij dominee had denken te worden. Toen hij vijf
tien was, waren kort na elkaar zijn ouders gestor
ven en was hij bij een oom in huis gekomen, die
van studie niets hebben moest, vooral ook, omdat
het noodige geld ontbrak.
(Wordt vervolgd).
met die vraag zoo ineens bij haar kwam. 't Was
waar, Cor was de eenige van het personeel met
wie ze wel eens iets meer dan de gewone beleefd
heidswoordjes wisselde, maar ze was er toch nooit
zóó intiem mee, dat ze op een dergelijk gesprek
had gerekend. Daarom ook waren haar woorden
niet te voren overwogen, daarom was dat veelbe-
teekenende „een beetje" eruit, eer ze er aan dacht
en had ze nu den indruk gegeven geldgebrek te
hebben. O, dat hadden ze hier allemaal op
hun manier en 't scheen wel een eer te zijn, daar
mee te koop te loopen, maar z ij had nooit deel
genomen aan dergelijke gesprekken, zij had soms
een bitter woord op de lippen gehad, als Reneman
onder het rooken van een dure sigaar betuigde
heusch niet te weten, hoe zijn belasting te betalen
of als Bergsma, wiens vrouw elk oogenblik in een
nieuw costuum manlief uit school kwam halen,
klaagde dat de baas alle privaatlessen inslikte en
een ander, die het zoo noodig had, geen cent bij
verdienste gunde, ze had kracht gevonden te
zwijgen, ook toen er geschimpt werd op die
„eeuwige blokkers", die „droogpruimen", die akte
op akte haalden, om maar centen binnen te krijgen,
terwijl nu
Cor pochte altijd zoo over haar buitenlandsche
reizen. Elk jaar ging ze en de eerste weken na de
vacantie werd ieder, die het hooren wou, onthaald
op reisavonturen, gewoonlijk alleen inhoudend de
„verschrikkelijke pret" met meneer A of de „las
tige" adoratie van meneer B, de sulligheid van deze
en de onbenulligheid van die. Ze was de eenige
van de collega's die zich dergelijke weelde kon ver
oorloven; de anderen waren óf getrouwd, óf ver
dienden nog te weinig.
Cor had ruim tien dienstjaren, was bij haar
ouders thuis, kon dus veel geld voor zichzelf be
steden.
Maar Tine was ook thuis, Tine had hoofdakte
en Engelsch, Tine verdiende ook tamelijk veel.
Was het wonder, dat Cor op haar was afge
stapt, nu ander gezelschap niet te vinden was?
Want dit laatste begreep Tine wel.
Ja, Tine was thuis.
Maar vader verdiende niet en moeder was vaak
ziek. Dan was er ook nog Bert, de idiote broer
van zestien, dan was er ook nog Piet, de getrouw
de broer, die telkens zonder werk was en dan ook
geholpen moest worden.
Dat was het donkere, dat niet geweten mocht
worden.
Het dónkere?
Voor Tine zelf was het niet donker. Voor Tine
was „thuis" het eenige licht in haar leven. Thuis
was ze niet „saai", thuis was ze, zooals met haar
klas, vroolijk, geduldig, tevreden. Haar klas, de
eerste, had liefde en licht noodig, thuis was het
ook zoo, thuis waren ze eigenlijk even afhankelijk
van haar, als die kindertjes in school, neen nog
afhankelijker, want hoe zouden ze kunnen leven
zonder haar? En maakte het niet gelukkig, als je
wist nuttig en noodig te zijn? Ja, en je dan maar
heelemaal niet om de buitenwereld bemoeien, dat
was het beste. Want die wereld was wreed, 't zij
in hardheid of medelijden.
Vele zijn de gedachten, die dezen morgen haar
schokken, kaar martelen, haar doen verliezen het
rustig geluksgevoel, haar doen verlangen naar het
einde van den schooltijd en tegelijk dat einde wil
len versdiuiven, want dat einde beteeVent: naar
huis gam. En kan ze zóó thuiskomen? Zóó zwak
moeden'je onder de oogen komen? Zóó sombere
vader opvroolijken? Zóó een kinderspelletje doen
met arme Bert?
Er het is nog wel Woensdag! Een vrije middag
dus. Een heerlijke middag anders. Een vreeselijke
midiag nu. Want bij ontevreden-zijn over eigen
ondoorzichtigheid is ook gekomen ontevreden-zijn
o\£r de omstandigheden. Dat is voor het eerst
er wondt daarom zoo diep.
Ze kon het toch niet laten, straks, toen de klas
