H.
De Bondsdagen onzer Jongelingschap
en
er-
én
no
en
O
90
90
me
ide
bij
ed-
Nederlandsch Jongelings-Verbond
Nederl. Bond van J.V. op G,G,
Ned. Herv. J.V. op Geref. grondslag
934
JS
B02
MAAS EN SCHELDEBODE
ZATERDAG 12 MEI 1934
x
van
N.V.
1G:
IDAM
5 en 11946
L r .H
ial, onder
ederland,
.AND
i'ECT-EN
BONDSDAGEN TE GRONINGEN
Huishoudelijke vergadering
Het Nederlandsch Jongelings-Verbond
hield zijn 81ste jaarvergadering Woensdag
en Donderdag, ditmaal te Groningen.
De traditie getrouw werd de Woensdag
middag voor een groot gedeelte gewijd aan
de bespreking van de huishoudelijke aan
gelegenheden, met name aan de jaarversla
gen en ingekomen voorstellen.
Ruim 600 afgevaardigden van meer dan
210 afdeelingen waren om twee uur reeds
aanwezig, toen de voorzitter, Ds. P. Vee n,
te Utrecht, de samenkomst, die gehouden
werd in de groote benedenzaal, van de Har
monie, opende.
Voorts waren vertegenwoordigd de Cen
trale Jeugdraad, het C.lir. Nat. Vakverbond
en de Ned. Luthersche Jongelingsbond, die
door den voorzitter hartelijk werden ver
welkomd.
Het jaarvetslag van den secretaris maak
te gewag van een uitbreding van het ie-
dental tot meer dan 35.000 jongeren en meer
dan 800 afdeelingen.
Met dankbaarheid werd gememoreerd de
arbeid ten behoeve van de werklooze Bonds
leden op de Ernst Sillem-hoeve en in Huls
horst.
Naast deze uiterlijke teekenen van bloei
sprak het verslag ook van innerlijken groei,
Van een intensiveering van den arbeid en
van een nauwere samenwerking tusschen
Bondsbestuur, Staf en Provinciale Commis
sies.
Er was op verschillende punten oenige
gedachtenwisseling, evenals over het ver
slag van den penningmeester. Onder harte
lijke instemming der vergadering werden
beide verslagen goedgekeurd.
Als plaats waar in 1933 de Bondsdag zal
worden gehouden werd Utrecht aange-
wezen.
Sectie-vergaderingen
Om lialfvijf verdeelden de afgevaardigden
Zich over een drietal sectie-vergaderingen,
hl. voor bestuurder" en correspondenten,
voor Jongenswerk en >ov Drankbestrijding.
Overeenkomstig liet programma spraken
de heeren Th. C. van Sloten, voorzitter
van de ring Appingedam, over „Dorpsaf-
deelingen in ring-, provinciaal en bonds-
verband: J. D. Kap te In, voorzitter van
de C.J.M.V. te Meppel, over „Jonge leden
in onze vereenigingeh"; E. J. M. F a b p r
over „Huisbezoek" en Dr. A. H. E d e 1-
koort, Ned. Herv. predikant te Rotterdam,
over „Geheelonthouding in dezen tijd".
DE AVONDVERGADERING
Woensdagavond om acht uur kwamen de
afgevaardigden bijeen in de groote beneden
zaal van de Harmonie, onder leiding van
den. voorzitter, ds. P. V e c n.
Nadat enkele coupletten uit den bundel
■Tubelklankon waren gezongen, werd door
het Groningsche Jeugddionstkoor onder lei
ding van den eminenten -directeur, den heer
Joh. B. va.i Meuis, op uitnemende wijze ten
gehoore gebracht het inleidingskoor uit het
Oratorium „Cliristi IliiinnelfaJirt1 van
Const. BcAiekes.
Toespraak ir. F. Sprey
Vervolgens werd liet woord gegeven aan
5r. E. S pre v, die sjireken zou over 't onder
werp „Zelfhandhaving en zelfopoffering".
Deze moeilijke crisistijd stelt ons voor
vele moeilijke vragen van zelfhandhaving
of zelfverloochening. Deze vraag is aan de
orde, als de tuinder staat voor de vraag of
zijn belang niet eischt, dat liij de ploeg dooi
de oogst moet trekken. Deze vraag is aan de
orde voor de verloofden, die hun huwelijk
steeds zien verschuiven. Deze vraag is aan
de orde, als wij straks naar de stembus
gaan, en wij het persoonlijk belang moeten
afwegen tegen Gods wil in deze.
Al deze dihgon zullen wij moeten gaan
bezien bij dc vraag: Wat wil God van mij.
Waar wij geneigd zijn om ons een idee over
Gods wil te maken, die met onze eigen ver
langens strookt, is de vraag van zeer groot
belang: Hoe kennen wij Gods wil?
Daarop nu is drieërlei antwoord te geven:
<ie zuiverende en bewarende kracht van
de gemeenschap d'er heiligen (de Kerk), de
lichtbrengende invloed van liet bijbellezen
en het gebed in ons leven.
Meenen wij Gods wil te kennen, dan moet
er gehoorzaamd worden, welke gevolgen
hiervan ook voor ons persoonlijk leven
voortvloeien.
Mot groote aandacht werd naar dit ern
stige woord geluisterd.
De avondvergadering ging hierna over in
feen bidstond die geleid werd door den al-
gemeenen secretaris, den lieer C. van
Doorschodt.
DE
VERGADERING VAN DONDERDAG
IN DE HARMONIE
Reeds vroeg in don morgen togen vele
jongelingen naar de godsdienstoefening, die
op dezen prachtigen Hemelvaartsmorgen in
de Martinikerk werd gehouden en geleid
werd door eien der Hervormde predikanten
van Groningen, Dl-, .T. C. Iioose.
Daarna splitsten de bondsmakkers zich
•wederom in twee groepen, waarvan liet
eene deel in de Martini bleef of terugkeer
de en het andere naar de Harmoniezaal
toog, waar de samenkomsten werden voort
gezet.
De groote Harmonieztial was tot in do
verste horken bezet toen de voorzitter, ds.
P. Veen te tien uur het openingswoord
sprak.
Openingsrede van ds. P. Veen
De Bondsvoorzitter, ds. P. Veen, van
Utrecht, hield vervolgens de openingsrede.
Allereerst maakte spr. met groote dank
baarheid melding van dc goede samenwer
king, die bestaat tusschen de leden van
het bondsbestuur en wees er op, dat de be-
i reken is van de provinciale commissies in
de afdeelingen steeds meer wordt erkend.
Spr. herinnerde aan de actie, die in het
afgeloopen jaar is gevoerd om het bonds-
werk te intensiveeren, d.w.z. het te ver-
hreeden en te verdiepen. Ruim 2600 leden
werden gewonnen, zoodat hot, totaal dei-
bondsleden is gestegen tot 35309
Als parool voor het nieuwe hondsjaar gaf
ide voorzitter aan: Versterkt uw eigen gees
telijk leven!
Deze gedachte werkte spr. vervolgens uit
voerig uit aan de hand van het woord:
Zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijne
gerechtigheid.
Zoeken kost inspanning. Spr. wekte op
tot lezen en bestudeeren van den Bijbel, ge
bed en getrouw luisteren naar de prediking
)van het Evaangelie. Laat niemand uwer
Vergeten, dat hij in Koninklijken dienst is!
Toespraak Commissaris der
Koningin
De Commisaris der Koningin in de pro
vincie Groningen, dr. Focke ma Andre®
die daarop het woord verkreeg, wees er op,
dat zijn bezoek aan deze samenkomst een
vernieuwing was van de banden, die hem
bonden aan het Verbond. In 1923 was spr.
aanwezig geweest bij het vijftig-jarig be
staan van de Utrechtsche Jongcmannenver-
eeniging.
Nu beet spr. allen welkom in een hoofd
stad van een ander gewest, dat zeer veei
liepft mogen bijdragen tot den bloei van ons
land.
IN DE MARTINIKERK
De samenkomst in de Martini
kerk, die met palmen was gesierd
en tot in de uiterste hoeken bezet, werd ge
leid door den vice-voorzitter, ir. Sprey,
die, nadat de aanwezigen staande gezon
gen hadden Psalm 1001, 2, 3 en 4, en gele
zen was Psalm 96, een hartelijk welkomst
woord richtte tot de aanwezigen.
Rede Prof. dr. A. van Veldhuizen
Hierna hield prof. dr. A van Veldhui
zen, hooglecraar te Qjoni.igen, een rede
over het. onderwerp: „Onze Bijbel".
Als we met nadruk van onzen Bijbel
spreken, aldus spr., denk ik niet aan de
tes-enstelhngen met andere bijbels, welke
wegzinken bij het ééne Contrast, dat ik op
het oog heb. Vat een teleurstelling, dat we
dit „onze" moeten .gebruiken in onderschei
ding van de groote schare, van den toij.bel
vervreemd.
De schrijvers van den bijbel staan ver af
in den tijd. plaats en taal van ons geslacht.
Voeg hierbij de onafzienbare reeks van ver
talingen, die elk huns weegs gaan en elkan
der tegenspreken. Tenslotte de uitlegging,
die men er van geeft in verschillende kam
pen. Iedere ketter heeft zijn letter en men
verkettert, wie anders leert.
Die ernstigen onder hen, die we zouden
willen trekken tot den bijbel, worden afge
schrikt door het kwellende gevoel, dat er
veel te veel zich heeft ingedrongen tusschen
de hijbeisc.lie getuigen en hun ziel. Als pi
nu maar eens een stem uit den hemel zich
liet liooren, als God nu eens Zelf sprak om
allen twijfel weg te nemen! Een keer, een
oogenblik zou voldoende zijn.
Inderdaad heeft God gesproken. Dit mo
gen wij hun bemoedigend toevoegen. Daar
om alleen kunnen wij naast droefheid
vreugde putten uit het woord onze bijbel.
God heeft gesproken op velerlei wijzen en
stuk voor stuk de ontvouwing van Zijn heer
lijkheid gegeven in liet O. T., totdat Hij Zich
onder het X. T. heeft doen kennen als onze
Vader in Christus.
God dank, dat de bijbel eigenlijk is biblia,
bundel van geschriften der heilige mannen
Gods, die ieder hun stem hebben in liet veel
stemmig koor. Bij al hun eigenaardigheden
willen die schrijvers van niets anders we
ten dan van Christus Jezus als bun Behou
der. Zij kunnen getuigen: Wij hebben ge
vonden.
Dit moeten wij ook kunnen getuigen, wil
len wij met recht van onzen bijhei kunnen
spreken. En als wij zoo rijk zijn, dan moeten
wij de wereld zegenen met den bijbel. Hel
is onze bijbel, daarom zijn wij er aanspra
kelijk voor. Laat het altijd meer onzo bijbel
worden en laat dat onze immer meer geluk
kige bezitters omvatten.
Rede Ds. H. W. te Winkel
Ds. H. W. te Winkel, Ned. Herv. pred.
te Groningen, sprak vervolgens over: „One
Gebed".
In het leven van den jongeman bruist
het van verschillende kant. Is vaak voor liét
gebed geen tijd, is er soms zelfs geen ge
bed, althans geen persoonlijk gebed.
Doch or kan ook zijn een vurig, harts
tochtelijk gebed. Als er de'behoefte toe be
staat. Als de verzoeking komt, als de Satan
plaagt, als bet verlangen opkomt.
Ons gebed moet zijn de drijfkracht van
ons werk. Ook bet gebed op de Jongcman-
nonvereeniging. Maar laat liet vooral nuch
ter zijn en waar. En laat het allervolmaak-
ste gelied ons voorbeeld zijn. In zijn naam
gaan wij tot den Vader, aan Hem dragen
wij onze "ïoodcn en behoeften op en Ilij
brengt ze tot den Vader, den Hoorder'der
gebeden.
Nadat vervolgens eenige liederen waren
gezongen en gecollecteerd werd voor den
Wereldbond (de heer Gordeau sprak hier
voor een hartelijke aanbeveling) trad dr.
G. P. van 111 e r s o n, Ned. Ilerv. predi
kant te Den Haag, op met het onderwerp:
.Onze Kerk"
Rede dr. G. P. van Itterson
Wat hebben we aan onze kerk en ons ge
loof? Als liet geloof uiterlijke schijn is, een
vernis zonder meer, dan heeft de kerk geen
waarde. De kerk moet haar geloof belijden.
Zii is de draagster van het oude, rlocli niet
veroude Evangelie. Kerkgang moet dan ook
geen sleurgang wezen, geen moeten. Maar
als het ons er om te doen is bekend te wor
den met God en Zijn Woord, dan ontvan
gen we een zegen, een rijke erfenis.
Maar wat zou de kerk zijn wanneer ze
niet kwam met haar getuigenis, in de pre
diking van het Woord en de bediening van
't Sacrament? Getuigen moet de kerk, haar
open vensters moeten naar buiten liet licht
Uitstralen.
Bij de kerkgang moet het menschelijke
wegvallen en moet domineeren liet beluiste
ren van de stem van den Goeden Herder,
achter alles. Dan hebben we troost en vrede,
dan genieten we.
Dan zien we ook de kerk als een gemeen
schap. Zii omgordt allen, die in Jezus ge-
loovcn, uit alle tijden, ouden en jongen, uit
alle volk en taal en natie. De krui.svlag
moet v oortgedragen, als door de loopers bij de
estafette, om daarna te worden overgedta
gen aan hen die iia ons volgen. Zijn Naam
ter eer.
De middagsamenkomsten
De middagsamenkomsten hadden hetzelf
de verlóóp als de morgensanienkomstcn. De
sprekers verwisselden van gehouwen, zoo
dat dezelfde redevoeringen werden gehou
den als hierboven gexfjeveerd.
Te kwart voor vier trokken allen echter
weer naar de tuin van de Harmonie waar
tiu onder leiding van den Bondsvoorzitter
de sluitingssamenkomst werd gehouden,
waarin door de Mondarcordeonclub „Gruno".
een onderafdeeling van dc Groninger Jongc-
nianneiivereeniging, ter afwisseling oenige
muzieknummers werden gespeeld.
BONDSDAG TE ZWOLLE
De huishoudelijke vergadering.
Niet minder dan 800 vereenigingen waren
door een afgevaardigde of gevolmachtigde
op den Bondsdag vertegenwoordigd. Geen
wonder, dat reeds op Woensdagavond de
Buitensocicteit geheel gevuld was. Toejui
chingen lieizroelen het bestuur, staande
volgt het Bondslied. Dan opent voorzitter
A. Zijlstra de v ergadering met gebed en
spreekt een openingswoord, kort maar
krachtig.
Naar de traditie der laatste jaren wordt
de plaats voor den Bondsdag 1935 aan het
bestuur overgelaten, dat zich beraadt over
Middelburg of Rotterdam.
Dan kernen de tongen pas los ljjj de jaar
verslagen. Fen heele verlanglijst: publicatie
van de lijst der vertegenwoordigde vereeni
gingen op den Bondsdag, spoedige verschij
ning van „Schriftstudie 11" alsmede van
liet verslag van de z.g. „sportcommissie" die
reeds twee jaar vergadert; dc vraag wat et-
met liet. rapport van de „groote-stcden-com-
missir," gedaan zal worden: wanneer de
schetsen uitkomen van de Dordtsche leerre
gels en als dessert wenschcn voor het Geref.
Jongelingsblad.
Als secretaris cn penningmeester hebben
geantwoord komt het eerste van de twee
Bondsdagv oorstellen aan de orde: dat van
het Bondsbestuur om de mogelijkheid te
openen een provinciale afdeeling met meer
dan 150 vereenigingen te splitsen. Even
loopt het warm, maar tenslotte wordt hij
zitten cn opstaan het voorstel geacht te zijn
aangenomen.
Na uitvoerige bespreking trekt „Pro Rege"
te Vleuten een voorstel inzake de verstrek
king van leidraden in, nadat van bestuurs
zijde de toezegging is gedaan, dat deze zul
len verschijnen, zoolang er vraag naar is.
Op advies van den accountant W. Rijk-
sen Gzn. te Utrecht wordt de penningmees
ter onder applaus gedechargeerd voor zijn
rich lip financieel beleid.
Dr Dijk ging voor in dankzegging.
OP HEMELVAARTSDAG
Do eigenlijke Bondsdag werd geopend met
een rede van den Bondsvoorzitter, den lieer
A. Z ij 1 s t r a, van Groningen, die tot onder
werk koos;
1834—1934.
Spr. stelde voor oogen het rhythme, dat er
in de historie is, liet telkens terugkeeren
van dezelfde dingen, bet niets nieuws onder
de zon. waarvan reeds de Prediker getuigde.
In dit jaar gedenken wij het eeuwfeest
eeuer reformatie eu ook iu de reformatie
zit rhythme. reformatie is een blijvend werk,
de roeping tot terugkeer van de gehoor
zaamheid aan God. Het moet blijven naar het
E Voto Dordraceno, de bede op de synode
van 1618 te Dordrecht uitgesproken: „be
waar deze leer onvervalscht tot de weder
komst van Christus op de wolken".
Historisch stelde spr. nu 1834 en 1934 te
genover elkander
Door de afscheiding en de verder gaande
reformatie kon ook de jongelingsvereeni
ging tot bloei komen en als we nu in 1934
zien een krachtig Gereformeerd leven, trouw
aan Woord en belijdenis, dan is dat te dan
ken aan de gehoorzame terugkeer tot hel
geloof der vaderen in 1834.
En nu ook thans het land in nood en drulc
is na krijg en revolutie, nu vestigt heel liet
volk den lilik op een zoon der afscheiding
en de kinderen der liberalen van 1834 zetten
hun hoop op een anti-revolutionair om do
inzinking der volkskracht te boven te ko
men en te sturen naar een hetere toekomst
(applaus).
Er is nu als in 1834 een roepen om een
heid, maar buiten God.
Ook toen zeide men tot ons: gij verscheurt
maar God nop en dat werd vergeten. Eerst
belijden en dan vereenigen! dat is onze roe
ping. Spr. wekte op om zoo te wandelen ir.
het spoor der reformatie opdat ook in .'cc
gehoorzaamheid de zegen worde verkregen.
Bont allerlei
Na de beëindiging van de openingsrede
kwam er nog een kleine invasie van Bontl-.-
daggangers: 300 Westfriezen, die per bo-1
van Enkhuizen waren' gekomen hadden de
„Val van Urk" en dus ook Zwolle te laat
ontdekt.
Toen zij hun plaatsen hadden ingenomen
sprak de voorzitter een kort herdenk ines-
vvoord ter nagedachtenis van II.M. de Ko
ningin-Moeder, dat staande werd aange
hoord en getuigde ook van de blijdschap
over het gevierde kroonjaar van H.K.H. Pt in
ses Juliana. Onder luid applaus werd de
burgemeester van Zwolle welkom geheeten
en onder toejuichingen het voorstel aange
nomen om een telegram van trouw te zon
den aan H.M. de Koningin. Het Wilhelmus
werd spontaan ingezet.
Een groet van de jonge Calvinistische
zonen van het vaderland werd gezonden
aan Prinses Juliana; den stichter van den
Bond, Ds. J F.. Vonken berg werd telegra
fisch verzekerd, dat het werk in zijn geest
wordt voortgezet; met applaus dat orkaan-
kracht kreeg werd de groet van 4."00 jonge
mannen aan Dr. Colijn begroet.
„Waarom A.R beginselen .op de J.V.?"
De heer A. v. R ijn verkreeg nu liet woord
om te refereeren over „Waarom A.R. begin
selen op de J.V.? Spr. bracht in herinnering
lnc van meet af aan in den Rond werd be
sloten tot behandeling van de a.r. begin
selen op de J.V. VY u'd echter vroeger wel
eens de klemtoon gelegd op tv a a r o m a.r.
beginselen op de J.V., thans vraagt een en
keling waarom anti-revolutionaire
beginselen op de J.V.?
I-Iet antwoord vindt men in het Bondssta
tuut, dat als doel stelt het doen kennen en
belijden van de Gereformeerde beginselen
voor kerk cn maatschappij, maar ook voor
den staat.
Spr. gaat nu na, waarom de beginselen
van de S.G.P. en de C.D.U. op de J.V. niet
thuis hooren. De anti-revolutionair bindt het
overheidsgezag in zijn begrenzing aan de
consciëntie, waaruit vrijheid van godsdienst
voortvloeit, de S.G.P. wil aan de overheid
een macht toekennen, die alleen aan God
toekomt. De C.D.U., die na het Paaschcon-
gres van de s.d.a.p alleen is blijven staan
met haar programeisch van nationale ont
wapening, tast ook liet overheidsgezag aan
door het de middelen tot gezagshand-having
le ontnemen.
Afwijzing van andere dan anti-revolutio
naire politiek op de J.V. berust niet op w ille
keur, maar loeit voort uit onze beginselen.
De referent kon in zijn antwoord consta-
teeren, dat van de zg. groote invloed \an 't
fascistisch element op de gereformeerde jon
gelingen niet veel was gebleken, nu zelfs
niet een debater dit punt zelfs maar had
aangeroerd.
De morgenvergadering werd besloten met
het „Mijn Schilt endc betrouwen".
DE MIDDAGVERGADERING.
De middagvergadering begon met e ai
mslsclie applausregcn: voor Minister De
Wilde, die als achterkleinzoon van een dei
eerste' afgescheidenen werd welkom gehee
ten, voor den Alt Reformiortcn Ju.iglings
bund, applaus voor een telegrafische groet
van Dr Coli.in, applaus voor de breede
reeks van afgevaardigden, waarvan de voor
zittel* op geestige wijze samenvatte wat /e
waarschijnlijk wel zouden willen zeggen eu
er ook meteen het antwoord op cal.
De heer J. Schouten kreeg daarna nog een
kleine ovatie toen hij pleitte voor de Y.P.
Dan was liet woord aan Prof. D r. G. Cli
Aahlers voor zijn referaat over
Geestelijke vrijheid.
Spr. wilde niet ingaan op de vele verschil
len. welke ec ovoc liet begrip „vrijheid" be
staan en gal' als delinitie van de geestelijke
vrijheid: de vrijheid van levensbeschouwing
en beginsel cn van de verdediging en de
propaganda daarvan. Als Calvinist w illen
wij, aldus spr.. direct afstappen van de men
schelijke bepaling van liet begrip vrijheid
cn vragen: „Wat zegt de Schrift?"
In botrekkclijkcn /.in mogen wij spreken
van een geestelijke vrijheid die er bestdat
voor alle nienselien.
Er is nooit dwang om te zondigen, ook
geen natuurnoodwendigheid, de nieuscli is
geen stok en blok, Christus klaagt over
Jeruzalem: hoe vaak heli ik U geroepen,
riiaar gij held niet g e w i 1 d.
liet ontzaglijke probleem is nu hoc gees
lelijke vrijheid en geestelijke gebondenheid
vereenigd kunnen ziin.
Geestelijke vrijheid is, nnar dc Schrift uit
wijst, door God gewild.
Heel de Goddelijke openbaring' draagt
bestendig een zoodanig karakter, dat de
rnensch haar kan kennen cn ontkennen.
De mogelijkheid tot ontkenning, de moge
lijkheid tot verzet tegen liet gezag der
•Schrift blijft open.
lint sluit dwang uit; er moet geestelijke
vrijheid bestaan: maar de menseh is dan
ook ten volle verantwoordelijk voor de keus
(lie bij doet.
'Hoe strakker de lijn getrokken won't,
hoe grooter liet gevaar dat de geestelijke
vrijheid in gevaar wordt gebracht..
Beter, aldus spr., dat. een enkele ergerlijke
itiildrijkM'jg apn.de. i oiit-role.rf .-ui ijvei
(tiifid ontsnapt, ilnïl dat do geo-tnfiijia" yr-'j
liojd vvfjrdt- beknot wriae chtt niit hèhoortt
Spr. wil hierbij ook niet hutten beschou
wing laten bot gevaar van liet afsluiten van
de veiligheidsklep, die er in liet vrije woord
schuilt.
F.r moet niet te voel beteugeling v."n
ongewensehte uitlatingen komen.
Ónze vaderen hebben tegen verkorting
van de geestelijke vrijheid op de bres go
staan, wij, hun zonon niot ontaard, mogen
dankbaar zijn, dat we in ons gezegend va
derlantUde geestelijke vrijheid mogen be
zitten en willen dat kostelijk kleinood on
gerept bewaren.
Liever laten we ook den allerfelstcn
tegenstander van die geestelijke vrijheid
pmfiteeren, misschien meer dan vvenselie-
liik is, dan dat we haar zouden verkorten of
moedwillig prijs zouden geven, (daverend
applaus.)
Toespraak Minister De Wilde
Z.F.xe. Minister J. A. de Wilde had een
ovatie in ontvangst to nomen, toen hij liet
woord tot de vergadering wilde richten.
Óp geestige wijze zette spv. uiteen, dt 1
hij als spreker en referent nooit zoo go 'li
behandeld is geworden als prof. Aahlers,
omdat hij altijd veel bestrijders had. Als
Minister had spr. dubbele behoefte om biet
tegenwoordig te zijn. F.en professor neemt
een geval, maar een Minister zit altijd
tusseben de „kwesties", hij krijgt een geval
(vroolijkheid).
Spr. noemt liet een groot vooVreclit om uit
te gaan van vaste en zekere beginselen.
Óf men tut Minister is of achter de ploeg
Staat, steeds komt men te staan voor geval
len, welke alleen naar het beginsel opgelost
kunnen worden.
Dat is het sehoone van den Bond, dat deze
de eischen van liet Gereformeerd beginsel
doet kennen. Altijd heeft spr. d i t in den
Jongelingsbondsdag aangetrokken, dat deze
is de incarnatie van liet gereformeerd begin
sel. Als men vergadert voor V.U. of. Thcol
School, daar gaat het om iets, maar hier
komt men alleen bijeen om te getuigen van
de liefde voor de Geref. beginselen, om den
gemecnschappclijkcn band te gevoelen cn te
versterken.
De tijden zijn ernstig en spr. herinnert
zich als de dag van gister, dat Dr. Kuyper
op het college zeide, dat liet feit, dat nieuw
leven was gewekt door het Calvinist)® or
op wees, dat moeilijke tijden op koihst
yvareh.
Wijkt niet! roept spr. uit.
Er is eerbied voor uw standvastigheid te
gen al wat tegon u opbotst, tegen nu weer
uw verzet tegon de fascistische dvvang-
fceginselcn.
Spr. zelf heeft zich als Minister niet be
hoeven te" veranderen; hij kon zich zelf blij
ven, omdat hij dezelfde beginselen nog ziet
en dat spr. in geen enkel opzicht lieëtf. be
hoeven te koeren, dat pleit voor die begin
selen (applaus).
Houdt ook gij, zoo besluit spr., dat begin
sel vast en als gij het vasthoudt, dan zal
God U stellen tot een zegen ook voor ons
volk, vorstin cn vaderland (langdurig ap
plaus).
Toespraak Pastor Schrovenwever
Hierna was het woord aan Pastor S e h r o-
nen w ev er, van Wilsum (Gr. Bcntheimj,
afgevaardigde van den West-Deutseheo Re-
formierten Junglingsbund, die met een har
telijk applaus werd begroet op het spreekge
stoelte,
Er was groote spanning -wat deze nog
jonge predikant uit het nabuurland tc z-g-
gen zou hebben cn met yaak aclemlooze
Bestuurders en sprekers op den Bondsdag van dm Geref. JonpeUnnshond. I nn rrrlits
naar links: dr herren A'/ijlst ra. Minister dr Wilde, J. Schouten, Prof. G. Ch. A alders,
E. Kieft en Dr B. A. Knoppers en cclttqrnoute.
aandacht werd zijn toespraak aangehoord.
Het was allereerst een hartelijke broeder-
groet van dc zusterorganisatie over dr
iu
Int
een
den
grens, die nu nog, zij het verzwaa:
hondsdag hijeen kon konten.
Maar het was toeli njcer dan dat
werd een woord van hart tot hart,
woord, dat de diepste impressies aan
Zwolsrhen Bondsdag meegaf.
Ter bemoediging van dc broeders in
Duifsehlatid wees spr op den strijd in ons
land voor 1 (Kt jaar gestreden. De Heere, ai-
dus spr., heeft ons volk uitgeleid en schonk
O]de trouwe belijdenis Zijn zegen. Zulk ecu
overstroomenden zegen schenke llij ook oj,
uw trouw. (Langdurig applaus, gevolgd
door het staande gezongen Lutherlied.)
Ds H. A. Münnink hield ten slotte een
opwekkende rede over het onderwerp „On
der den hand des VerboniK
In de „filialen"
In de drie andere vergaderingen werd de
openingsrede uitgesproken door de hee
ren Dr. K. D ij k, I'. van Nes Czn. en J.
Wij nl)eek, eveneens met het oog ojliet
Eeuwfeest der Afscheiding, getiteld 1831—
1931.
Iict onderwerp betreffende de A. R. be
ginselen op de J. V. werd ingeleid door de
heeren Kógelcr, Stajv eu Schouten.
In de middagvergaderingen refereerden Dr.
Kr a a li. Its. Sikkel en Ds. v. d. liet
over „Geestelijke Vrijheid', terwijl het slot
woord werd gesproken door Ds. outer:-.,
Dr. I m j) e I a en Ds. S. W. Bos.
BONDSDAGEN TE UTRECHT
Woensdagavond k wain on als inleiding
voo.r don Bondsdag, zeer vele (afgev.) jon
gelingen sèmen in de Handelsbeurs tof hoc
houden oener huishoudelijke vergadering.
Na de gebruikelijke opening door den twoe
don voorzitter, ds. 1». Bart! oma en liet
zingen van het Psalmvers „Wicn heb ik
nevens IJ omhoog?" sprak ds. Ik Bart
lema uit Zeist een openingswoord. Spr. be
gint mot te const at ec ren, dal de Bondsdag
eon bewijs is van de groote beroering der
tijden. Met Henrietta Poland Holst, kunnen
wij ook zeggen: „Ons hart is ingescheept
op liet were ld woeden".
Onze tijd kenmerkt zich door verwarring
on vervloeiing. Op alle gebied stapelen
moeilijkheden zich op. liet aspect, dat zich
aan ons oog voordoet is donker. Vooral de
Geref. Jongeren hebben het moeilijk, even
als de Gereformeerden in de Hervormde
Kerk. Toch zien wij Jeugdbeweging en dit
is van groote beteeken is.
lief Hervqnp'd Gereformeerde Volk, ver
keert in'iuoéflijkhe&dn; dit rhbet zijn oor
"zaak vinden.-in -het feit, dat wij '-ook als
jongeren terughifiverën voor het offer!
Voorwaarde tot een overwinning is liet of
fer! Dat offer hebben de va-deren dor Refor
matie ons gegeven; ,dat horoisme des geloofs
moeten ook wij hebben. De God die liet hun
gaf, die leeft. Hij is Dezelfde. Wij sterken
ons in Christus die onze Hope is. Ja Hein
zijn alle mogelijkheden van uitkomst. Wij
hebben in Hem uitzicht en loeren ons geven
oor Zijn Zaak in blind vertrouwen op Zijn
M oord. Dat geloof P wereIdoverwinnend!
De jaarverslagen weiden met applaus
geaccepteerd.
In bet bestuur werden herkozen de hee
ren M. NoUvboom (Hilversum) en A. Heems
kerk (Numansdorp).
Voorts waren aan do orde oenige voorstel
len. Het voorstel van „Obadja" te Ede,
bracht «eenige belangrijke punten aan de
orde. Het ging hierin over het onthouden
van het voeren van partijpolitiek.
Het advies van het Bondsbestuur wees er
op, dat geen partij, doch het aloude A.R.
beginsel gediend wordt. Het voorstel va.i
„Obadja" bracht juist partij-politiek in hei
midden en dat werd door liet hoofdbestuur
betreurd.
Ter vergadering ging men toch met dc
houding van het hoofdbestuur met over-
groote meerderheid accoord.
Het voorstel van .Paulus" te Dordrecht
om „De Vaandrager" te maken tot een slu-
diebron in don besten zin des woords, kon
ieders sympathie wegdragen.
Prof. Severijn zal zoo spoedig mogelijk
voortgaan met de behandeling der Ned
Geloofsbelijdenis.
Na rondvraag werd deze zeer drukke ver
gadering gesloten.
OP HEMELVAARTSDAG
MORGENVERGADERING
Oj) den stralenden lentedag waren honder
den jongemannen opgekomen van heinde en
ver, om den Bondsdag bij te wonen, zoodat
de ruime Handelsbeurs geheel gevuld was.
De groote zaal bood een levcndigen aanblik
met al die jonge nienschcn. Toen de profes
soren Scycrijn en Visscher binnenkwamen
werden ze n;ct applaus verwelkomd.
De opening
Ds. G. I, ans, de Bondsvoorzitter, opende
de vergadering door te laten zingen Psalm
6S 9 en 10, voor te lezen Handelingen 112
envoor te gaan in gebed. In zijn openings
woord verheugt hij zich over dc groote op
komst. Door een dag als van heden wordt
de onderlinge band versterkt. Een enkele
missen we die door den dood zijn vveggeno
nien. Waarheen zijn ze gegaan? Waren
ze bloemen, geplant in den hemelschcn hof,
nu Overgeplant, in hpnielschen grond? God
geve het. Maar liet roept ons toe om bereid
te zijn. Volgend jaar legt God, als Hij het
doen wil, een zilveren omslag om het le
vonsboek van onzen bond. Zullen we dat
kunnen vieren? Of zullen dc tijden zoo hang
worden, dat er van viering geen sprake za:
zijn? God, in Wiens hand alle dingen zijn.
vvcet dat en op Hem mogen we ons betrou
wen stéil én. Laat ons als bond en als honds
leden opzien naar den Hemel waar Hij is
Die bewaart degenen, die op Hem betrouwen.
Referaat prof. dr. H. Visscher
Prof. dr. H. Visscher sprak een rede
uit'over: ,.De Scheiding en de Gerefonneer
cle gezindheid, 183-i1931".
Spr. behandelde vervolgens de scheiding
én baar Jxeoordecling. Do scheiding was als
een vlam, die uitslceg uit liet smeulende
vuur. Zij is niet gemaakt, geen politieke
vinding, maar geworden. Zij verschijnt met
heel het historisch leven in liet licht van.
(iods voorzienigheid als uiting van het con
flict waarin Gods Kerk was gewikkeld met'
de opgedvvongen organisatie. Maar hoe be
grijpelijk ook is daarom de daad der afschei
ding nog .liet de (lafui, die Woord en Belij
denis eischen. De sclieidingsdaad wortelt in
hot misverstand, waardoor de Kerk en de
haar opgedvvongen organisatie vereenzelvigd
worden en als één beschouwd. De ganseho
Gereformeerde gezindheid was één in haar
verzet tegen het onrecht. En de eenheid van
dat verzet werd gebroken door de scheiden
de daad, die een inbreuk was op de Con
fessie waarvoor zij meenden te strijden;
Tenslotte bezag spr. de scheiding na een
°cnw. Weldra is een eeuw voorbijgegaan
sinds de scheiding. In die eeuw ligt de op
komst dor A.R. Partij en de doleantie-bewe
ging van 1886. Deze laatste begon met haar
afkeer van de y scheiding .te wei-kondigen
door een beroen te doen op het juiste kerk
begrip. Nauwelijks zes jaren later gaf zij
wezenlijk haar geboorterecht prijs.cn Moot
eeïv hiifwolijk; met -'de scheiding,. Daarin
kruisten dus twee onderscheidene 'soorten
Heeft de A.R. Partij, die als politieke par
tij vooral had op te komen voor liet goed
recht der Gereformeerde gezindheid, voor
dat recht gestreden, de erfenis van Groen en
Kuyper bewaard? De scheiding, door Groen
mede een „ontvluchte eigenaar" genoemd,
maakte zich af van de worsteling voor dat
recht. De A.R. Partij van lieden schijnt
Groens erfenis slechts onder benefice van
boedelbeschrijving te aanvaarden. In het
land der scheiding zijn do zangers weinigen
die aan Ba-bels rivieren weenen. Het ééne,
de gansche Gereformeerde gezindheid om
vattende Jeruzalem, de ons nationale leven
bezielende, dragende Kerk hebben zij ver*
getcn. Zelfgenoegzaam lieten zij los het on
vergankelijk recht op de belijdenis der Kerk,
haar door staatgeweld ontnomen. Maar wij
Hervormde Anti-Revolutionairen zijn. daar
mede, niet af. Wij hebben al&nog de vraag t«
stellen of zij lieden nog bereid zal zijn tot
den strijd voor datzelfde recht waarvoor de
eerste scheiding streed op hare wijze, waar
voor de doleantie streed op hare wijze, en
waarvan dr. Kuyper mij persoonlijk eens
zeide: „Het rechtsprobleem ligt voor de re
kening van de naaste toekomst, want de red
ding der Kerk is levensbelang van ons volk.
Welnu indien zij liet volgen dezer godde
lijke roeping weigeren blijft, omdat het in
het gestoelte der eerc aangenamer is dan m
het gewoel van den strijd, dan heeft de A.R.
Partij niet haar roeping haar wezen ver
loren, dan zou zij eigenlijk slechts een soort
liberalisme vertegenwoordigen. Wat zouden
wij, Hervormde Gereformeerden, dan van
haar nog te wachten hebben? Zij zal zich
opnieuw hebben te oriënteeren op het cotu-
pas der beginselen, waarvan zij oorspron
kelijk de draagster was. De Gerefonneerde
gezindheid zal nimmer vrede kunnen heb
ben met het onrecht onder het patronaat
van den Staat der Nederlanden nu meer dan
een eeuw aangedaan aan de vadcrlandschc
Kerk.
Op U, Hervormd Gereformeerde jongelin
gen aldus besloot spr. zijn rede rtist
de roeping tot den strijd voor dat recht der
Kerk. Verlossing van het onrecht baart de
morgenstond ccner hcrecniging van al het
volk, dat waarachtig Gereformeerd is. Het
leed der scheiding kan slechts overwonnen
worden in de ééne, het nationale leven be
zielende, leidende Gereformeerde Kerk.
Daarom: bidt en strijdt om den vrede van
Jeruzalem en daarmede om het recht van
Gods Kerk (daverend applaus).
Met het zingen van Psalm 119 88 werd
de morgenvergadcring gesloten.
De heer v. Dongen sprak daarna de ver
gadering toe en bracht gelukwenschen over.
Mej. Den Hoed sprak namens den Bond
van Herv. Geref. Meisjesvereenigingen, de
heer Z. II. de Groot namens den Bond
van N'ed. Ilerv. Geref. Kn apen vereenigingen,
Prof. Dr. II. Visscher namens den Bortd
van Ned. Herv. Geref. Mannenvereenigingen.
Uit hetgeen de afgevaardigden spraken
bleek overduidelijk de nauwe samenhang in
het Ned. Herv. Gerof. vercenigingisleven.
