i
Rondom de Landbouwcrisispolitiek
BUITENLAND.
1934
MAAS- EN SCHELDERODE
ZATERDAG 7 APRIL 1934
KONINKLIJKE DANKBETUiGING
Een warm woord van
H.M. de Koningin
y
s 23 jaar oud.
geluk le t reft,
rheid Ie zen
it zij te hard
voor de
ijken en dat
litie heelt op_
de sloot ligt."
ïTOKEN
\ND
lidam It in do-
kwam hot
1 Lucasson te
de kleerties
toegeschoten
ofden had de
bekomen, dat
ngen is over-
AL
)den, had een
i-jarig znontie
an Ballegojen
t den ctiauf-
n zijn vader,
e bij klanten
egereden. De
ring van bet
n en toen le
tn een ander»
hteruit rijden
delen van de
dige kneu/.iu-
'rect ontboden
overbrenging
osch nood/.a-
de bekomen
incenhage kan
dat. S. heeft
jepleegd.
ijn vrouw, die
e, liet hij den
"i. maakte van
te vluchten,
naar de po-
middeuy k een
le, terwijl Ur.
rleende. v. O.
aarlyk te zyn
as wel ernstig
uur aan, zeg-
int gemaakt",
rechterhand te
td hy zich een
te dader werd
O. als echtge-
ontng ontzegd
stitie te Breda
tie te Gouda
pgehaald liet
om 't leven
e Mijderwijk
Middags om
uderlijke wo-
oekhandelaar
h vervolgens
de kleine na
begonnen de
i trokken ze
uit, waarbij
nkel was ge-
bezocht had.
rd gevreesd,
ur de politie,
zocht en de
de Crabeln-
irk afdregde.
efsch, 't mets-
half twee de3
ggen in den
brug en vrij
gehaald,
erpleging ge-
lachtoffer le
en op welk
i schijnt ook
ben.
enrde. omdat
was van da
VAAL.
nivelbannen"
Een gods-
n nabij Piet
li ge methode
iecte noemde
nd door den
een touw om
hangen; zoo-
dal de duivel
d vervolgens
weer tot be-
secte wilde
gaan staan,
nde stukken
in den kuil
ijn, werd hij
in een rivier
geliik Mozes
ide Zee trok,
lilig door de
k"u waren ze
iet meer te
de breeds
koers naar 't
jndreehtsohe
t iuichten de
k toe.
iren wegge-
haar kracht,
itige, indruk-
e Anton dit
ogenblik, nu
ag glijden
en? Zou hij
die den jon-
ichten over
rendiger aan
't scheiden
er opveeren-
nk 't Srhut-
er.
:ven naar "t
- naar Bta-
i opstand en
rde al maar
ag. Zouden
thuis zijn?
e en die ar-
ke '-t vaJ.
vervolgd)
y
r
4
Zaterdag heeft Hare Majesteit de Koningin van uit de Groote Kerk
te 's-Gravenbage zich per radio tot het Nederlandsclte \olk gericht.
Te ruim kwart voor één kwam Hare Majostcit per auto, vergezeld van
een hofdame, bij het kerkgebouw aan. Om één uur begon Zij Haar toe
spraak, die werd uitgesproken in de Hofbank. Vóór hot uitspreken vari
de rede der Koningin worden op het orgel twee coupletten van hel
Wilhelmus gespeeld.
De rede luidde als volgt:
Mijn gedaenten gaan naar u allen uit in deze droeve dagen en ik
weusch u door dit gesprek door de radio een blijk te geven van
Mijn innig medeleven in hetgeen voor u allen een droefenis bleek
te zijn.
Zij die voor ons als een Moeder is geweest is tot Gods Heerlijkheid
ingegaan.
Haar liefhebbend hart heeft u allen omvat; Zjj wist Zich in te
denken m de nooden en behoeften van geheel ons volk, zoowel hier
te lande als in de Overzeesche Gewesten. Zij heeft steeds alles
gedaan, wat in Haar vermogen was om deze te verzachten en te
lenigen. Zit verstond het ook blijde te zijn met de blijden en in hun
vreugden te deelen.
Als volk in gedachten samen te staan met dat sterfbed, doet een heel
bijzondere en hechte onderlinge band ontstaan en verlevendigt op
zoo bijzondere wijze ons aller saamhoongheidsgevoel.
Diep ontroerd dank Ik u daarvoor en voor uw liefde en trouw.
Haar gedurende Haar lange en zegenrijke leven betoond, vooi hei
geluk en voor de zonneschijn, die gij daarin hebt gebracht; voor
Uw warme belangstelling en medeleven tijdens Haar ziekbed en
voor de laatste hulde, zoo in bloemen als op andere wjjze tot uiting
gebracht.
De ontroerende bewijzen van aanhankelijkheid aan Haar baar en
bij de ter aarde bestelling van Haar stoffelijk overschot betoond,
hebben Mij diep getroffen.
Gij hebt daarmede de schoonste kroon op Haar leven gezet.
Innig dank Ik u, ook namens de Mijnen, voor uw hartelijk mede
leven en voor de ontelbare blijken van deelneming, van u ontvangen.
Bij alle weemoed, welke door het hart gaat van een kind, dat haat
moeder moest afstaan is het onvergetelijk heerlijk te ervaren de
liefdevolle hand van God, Die alles zoo beschikt heeft.
Zij heeft niet beseft, dat Haar krachten de hooge, sloopende koort
sen niet zouden kunnen weerstaan; Zij is in de armen van llaar
Heiland ingeslapen zonder het nameloos lijden van afscheid nemen
te hebben moeten ondergaan; Zich ook in de laatste dagen van
Haar leven omringd wetend van hen, Die Haar het liefste waren.
Thans, waar wij Haar moeten missen, zooals wij Haar steeds zoo
gaarne bij ons en om ons zagen, blijft het belangrijkste: Zü en
Haar liefde ons omringen.
Zij trachtte steeds een zegen te zijn voor ons allen.
Ik besluit met den wensch, dat deze zegen zich voor u en voor Mij
moge uitstrekken tot ver over Hare groeve.
Het gesprokene, dat onder de grootste stilte werd aangehoord, maakte op
de aanwezigen diepe indruk.
Na hef beëindigen van de toespraak, die zes minuten geduurd had,
speelde het orgel een couplet van het Wien Neerlandsch Bloed, terwijl de
aanwezigen daarna staande Hare Majesteit de zegenbede uit Psalm
134 3 toezongen.
In het kerkgebouw waren een aantal genoodigden aanwezig, predikanten,
kerkeraadsleden, kerkvoogden, notabelen en collectanten met hun families
Vier-urige Persconferentie Regeeringscommissarissen
geven antwoord Algemeene lijnen der Landbouw
crisis-politiek
Verleden week is in Den Haag een pets-
conferentie gehouden, welke geheel gewijd
was aan de Landbouwcrisispolitiek der
R« geering en ongei eer vier uren in beslag
nam.
Te voren was gelegenheid gegeven schrif
lelijke vragen in te zenden. De talrijKe in
gezonden vragen waren zeer gedetailleerd
beantwoord geworden in een dossier, dat
ruim 50 getypte foliovellen besloeg. Ook ter
vergadering werd ruimschoots lijd beschik
baar gesteld voor het stellen van nadere
vragen. Ook deze gelegenheid bleet nu t on
benut. De vragen werden teantwoord door
de aanwezige leiders der voornaamste cri
sisinstellingen: de heeren L. B c k in a n n
voor de Melkveehouderij, Ir Louwes rooi
varkens, granen, zetmeel en fabrieks
aardappelen, Ir Stevens voor den aaru-
apjielsteun, Ir Tukker voor de plu.mvep-
houderij, F. V. Valst ar voor den tuin
bouw en S. v. Zwanenburg voor de
Varkens- en Cnsis-Rundveecentrale.
Dat er over de crisispolitiek met gebrek
kige kennis van zaken heel wat .geroddeld"
en daardoor kwaadgesproken en gelnsteru
wordt, schijnt ons niet twijfelachtig, al
geven we gaarne met de leiders der crisis
diensten toe. dat er fouten gemaakt zijn
Hoe zou het ook bijna anders kunicn bij
de buitengewoon abnormale verhoudingen
in de wereld, het tekort aan positieve cege
vens en de bewuste sabotage van verschil
lende belanghebbenden, die er op uit zijn
de Regeeringsmaatregelen krachteloos te
maken en zich onrechtmatig te verrijken
ten koste van de ellende van ons vnik als
geheel? En als het dan hier of daar niet
goed gaat ot niet zoo als de bedoel ng is,
krijgt van alles de Regeering de schuld en
laten velen na de dingen in grooter ver
band. en niet alleen uit eigen, vaak vrij be
krompen gezichtspunt, te bezien, boven dat
alles zijn er dan ook nog onveranlw.'orno
lijke ingezonden-stukkenschrijvers of van
eenzijdigheid niet vrije scribenten in vak-
en weekbladen, die hun verwarrend liclu
laten schijnen en daardoot indrukken wek-
iten, die onjuist zijn, omdat het groote ou
de kundige publiek het speciaal gaai gene
raiiseeren. Daardoor ontstaat een stemming,
die wel op zeer vooze grondslagen rust,
m.iar niettemin onrecht doet aan de llegec
ring en allen, die haar ter zijde staan en
ook een groot gevaai vormt voor de crisis
maatregelen op zich zelf.
Dit laatste vergoten vele critici, die meer
bedreven zijn :n het negatieve dan n het
positieve, al te zeer. Zij mogen wel eens te-
denkon, dal hun roepen vaak in strijd
met de waarneembare jiositieve voordepion
der crisisstpunregelingen dat er »igen-
lij' niets (lengt van wat de Regoering doet.
het effect kan hebben, dat degenen, die
voornamelijk in aanmerking komen om ue
honderden millioonen voor den landbouw-
crisissteun waarmee we economisch
reeds hoven onze kracht zijn op te liren
gen, de conclusie trekken: laat ons dan met
deze geldverspilling ophouden, laat de land
bouw dan evenals handel, industrie en
scheepvaart - zich zelf saneeren. Deze ge
dachte bet te meer voor de hand, oindai
uit de landhouwkringen zelf „het betere
plan' nog nooit is gegeven. Onder dat „hete
re" moeten natuurlijk worden verslaan
denkbeelden, die met alle economische
omstandigheden rekening houden. Men kati
den landbouw niet uitsluitend „an sirh" ba
schouwen, maar dient zich steeds weer ue
vraag voor te leggen: wat beteekent steun
aan den landbouw of aan een bepaald on
derdeel er van voor de overige takken au
ons volksbestaan? Het geheel moet worden
overzien, en voorts dient rekening te wor-
den gehouden met onze eigen handelspoli
tiek en die van vrijwel alle la.nden ter
wereld.
Van dit breede, universeele standpunt is
in den regel bij vele „specialiteiten" weinig
te onderkennen. En toch is het het epnige
luiste dat met liet oog op een waarlijk na
tionaal regeeringsl eleid mag worden inge
nomen.
Na deze korte opmerkingen, die we toi
recht verstand der dingen meenden voorop
te mogen doen gaan, gaan we ter confe
rentie.
De bijeenkomst stond onder leiding van
Mr Dr A. A. van R h ij n, secretaris-gene
raal van het Departement van Economische
Zaken. Deze opende de conferentie met eeti
korte rede, waarin hij eenige
algemeene lijnen der landbouw
crisispolitiek
in het licht stelde. Een drietal grondgedach
ten werd ontwikkeld, om te doen uitkomen,
dat de meermalen geuite klacht over gebrek
aan overzichtelijkheid en innerlijke tegen
strijdigheid der Landbouwcrisispolitiek on
gegrond is.
Mr Dr A. A. VAN RHIJN
Voorop dient gesteld de bijzondere aard
van het landbouwbedrijf. Daardoor worden
de steunmaatregelen gewettigd. Het land
bouwbedrijf is een van de grootste bedrijven
van ons land. Het aantal werkgevers valt te
stellen op ongeveer 60(1000. Met hun gezin
nen mee komt men zeker op 1% k 2 millioen
Nederlanders, die in den landbouw een be
staan vinden Daar komen dan nog bij de
tallooze ambachtslieden, winkeliers
enz., op het platteland, die economisch
eveneens zouden wegkwijnen, indien de land
bouw te gronde zou gaan. De bijzondere
aard v:ui het landbouwbedrijf openbaart
zich tevens in de moeilijke aanpassing van
vraag en aanbod Landbouwproducten be
lmoren tot do eerste levensbehoefte, waar
naar de vraag ook bij g-rile prijsdaling
niet zoo buitengewoon toeneemt. Het aan
bod i> eveneens moeilij» in 'e perken,
doordat bet lan.i niet braak kan blijven
en koeien niet kunnen worden ingevet, ge
lijk machines.
Een tweede op den voorgrond tredende
gedachte betreft den export Zonder expor'
is de landbouw ten doodo o|igeschreven We
moeten er du, op bedacht zijn zooveel mo
gelijk te exporteert n. zulks mede in bet be-
lang van den pri,ls die immers a.j een
overlading der binnenlandsche markt vol
komen zou ineenstorten.
Voor een doelinatigen export is centrale
regeling absoluut noodzakelijk, mede als
gevolg van de buitcnlandsclie contingentee-
ringspolitiek.
Varkensecnlralo, zuivelcentrale enz. doen
het mogelijke om de export zoo hoog als
't maa kan op te weren.
Kortzichtig en onverantwoordelijk mag
dan ook het geroep heeten, dat om autar
chic vraagt Zij, die in moedeloosheid van
allen uitvoer zouden willen afzien, dienen
de algemeene volksbelangen niet.
Nederland heeft nu eenmaal een surplus
aan landbouwproducten en de binnenland-
sche markt kan daarvan alleen worden ont
last door export. Bovendien hebben wij on
zen utivoer noodig om onzen invoer van
artikelen welke wij niet of niet voldoende
economisch kunnen producecren, te kunnen
betalen Tenslotte beteekent het verslappen
in maatregelen tot bevordering van den uit
voer het voorgoed verliezen van handelsbe
trekkingen. daar andere landen klaarstaan
onze plaats in te nemen.
Dat hier ook met het bestaan van Han
delsverdragen moet worden gerekend, zij
ten allen overvloede nogmaals aange-
teekend.
De derde grondgedachte der huidige land
bouwcrisispolitiek is, dat hot geven van
financieelen steun zooveel mogelijk moet
worden verminderd en vervangen door
terltheperking Uiteraard kan de fi-
nancieele steun niet blijvend zijn. Door teelt-
heperkim.' kan het verbroken evenwicht tus-
schen vraag en aanbod weder worden her-
stold Op dit oogenblik is bij bijna alle
landbouwproducten een leeltregeling in uit
voering of in voorbereiding.
Hier past aan den landbouw de gewetens
vraag of bij alles doet en heeft gedaan om
den evenwichtstoestand te bevorderen.
Morht het antwoord ontkennend luiden
dan vergrijpt men zich aan ons volk als
geheel
Een wnarscshuwing ook minister Ver
schuur gaf haar reeds meermalen is hier
wellicht niet geheel van onpas
De landbouw, die niet meewerkt in de
goede richting, schaadt, ondanks alle mo
gelijke slimmigheid, op den duur en
dat „duur" :s in dit verband misschien maar
een betrekkelijk korte periode meer ook
en vooral zich zelf.
Granen
We willen eerst iets van de granen zeg
gen Voorop gaat de tarwe.
De steun aan de tarwe dateert reeds uit
het begin van 1931. De Tarwewet zou ook
nog gelden voor den oogst'1930. Er werd een
richtprijs van 12.50 bepaald. Deze wet heelt
van meet af gunstig ge erkt. Zij lokte zelfs
een zoo sterke uitbreiding van don jitzaai
van tarwe uit, dat daaraan door de Rogee-
ring paal en perk moest worden gesteld
Ook de richtprijs werd al spoedig met 50
cent verlaagd.
Intussclien verslechterde de toestand in
het akkerhoiiwhedrijf dermate, dat ook rogge
haver en gerst voor steun in aanmerking
moesten worden gebracht. Het Landbouw
crisisfonds is toen ingesteld.
Onlangs is ojmieuw een verlaging van
den tarwe-richtprijs aangekondigd en wei
met fl.
Omtrent de bedoeling daarvan deelde Ir
Louwes het volgende mede:
Het streven is om te komen tot vooroorlog
sche prijzen. Bij tarwe leefden wij daarbo
ven. maar hier moest de boer ook een ver
goeding voor den strooprijs vinden. Echter
is er plafond. Een veigelijking tusschen de
prijzen van rogge, gerst en haver eenerzijds
en van tarwe anderzijds toont aan, dat de
prijsverhouding van voor den oorlog ver
broken is.
Er is aanvankelijk eenzijdig steun aan de
tarwe verleend. Dat was niet te handhaven
De steun aan het akkerhouwbedrijf moes'
worden uitgebreid tol andere granen, peul
vruchten en aardappelen. Daarom kon en
moest de steun aan de tarwe iets verlaagu
Gevraagd werd voorts, welk stelsel de re
geering volgt in verband met de verlaging
van de prijzen voor tarwe en bieten, welke,
zoo zeide men, ongerustheid wekt
Mr Dr van Rhijn antwoordde hierop, da'
's ministers systeem niet is te zorgen, dat
de landbouw rendeert, maar dat de land
bouw voor den ondergang bewaard wordt
Daarom worden prijzen vastgesteld, welke
er nog net mee door kunnen. Zij worden
vastgesteld na een accountantsonderzoek,
waarbii rekening is gehouden mei objectie
ve gegevens betreffende verschillende soorten
van bedrijven. Spr. voegde erbij, dat men
den steun moet boschouwen als een over
gangsmaatregel. Wij moeten terug naar hel
vrije bedrijf zonder prijszetting, merkte hij op.
De tarweprijs is niet te laag. Dit blijkt ook.
wanneer men in aanmerking neemt, dal
men niet alleen aan den landbouw in Neder
land moet denken, maar dat men ook reke
ning moet houden met de industrie. Deze
heeft nadeel van den landbouwsteun en on
dervindt bovendien de internationale con
currcntie. Men kan de industrie helpen me'
contingenteering, maar men kan haar nooi*
helpen op de wijze, waarop men thans den
landbouw helpt. De verlaging voor tarwe en
bieten is niet onredelijk, mede omdat aller
lei andere producten worden gesteund.
Met peulvruchten, aldus Mr Dr van Rhijn.
nemen wij een proef, trachtende, den export
van dit artikel, welke vroeger van veel be
teekenis was, eenigszins te herstellen. En in
het algemeen streven wij ernaar, de handels
verdragen met andere landen zoo te maken
dat weer export van landbouwproducten
mogelijk wordt, wat aan het geheele econo
mische leven, ook aan de industrie, ten goe
de komt.
Uit de bedrijfsoverschotten kunnen moei
lijk hypotheken worden afgelost. De vaste
lasten zijn hooger geworden, de opbrengsten
lager dan hel kostenniveau. Bovendien heb
ben we nu twee goede oogstjaren achter
den rug, waardoor de situatie betrekkelijk
gunstiger werd.
De maatregelen tot steunverleening aan de
hyjiotheekhoeren, welke ook in de troonrede
werden aangekondigd, worden nog overwo
gen. Met een kleine finaticieele concessie op
dit gebied kunnen aanstonds bedragen van
eenige millioenen gemoeid zijn.
Tusschen granen en
varkens
ligt in de crisiswetgeving voor den land
houw wel eenig verband
Over de Crisisvarkenswet werd vrij veel
gevraagd. Opvallend was het echter, dat de
in de laatste weken geruchtmakende smok
kelarij goeddeels buiten debat bleef. Zel's
de bladen, die in dit opzicht uitvoerige pu
blicaties hebben gedaan, deden er vrijwel
het zwijgen toe, hoewel zij o.a. Bredasche
Courant en Handelsblad wel vertegen-
Hef plaatsen van de inzetulingen voor de watersporttentoonstelling in het R.A.I.-gebouw le Amsterdam.
woordigd waren. Men zou daaruit bepaalde
conclusies kunnen trekken ten nadeele der
binden.
Het komt ons intussclien voor, dat zulks
eenigszins voorbarig zou kunnen zijn. De
Justitie heeft deze zaak in handen en be
schikt ook over de resultaten van de onder
zoekingen. welke o.a. door de Bredasche
Courant in België en in ons land ter zake
van de varkenssmokkelarij zijn ingesteld
In dit stadium der zaak werd er, naar ons
nader is gebleken, de voorkeur aan gegeven
om op de details der smokkelarij niet in te
gaan.
Men hoort daarover anders ontstellende
dingen vertellen, die indien ze juist
mochten blijken een geweldige blamage
zouden beteekenen voor de leiding der Cri
sisvarkens-rent rale en bijna de conclusie
zouden wettigen: weg niet deze instelling,
die althans administratief wel sterk in
gebreke is geweest. I)e varkens moeten dan
zich zelf maar saneeren en in ieder geva!
zal dan op dit gebied een eind kunnen ko
men aan de demoraliseerende somkkelarij
Koeren we thans terug tot den oorsprong
der Crisisvarkenswet.
Ir Louwes gaf ter zake eenige gevraagde
verduidelijking.
Toen de varkensprijzen geweldig daalden,
vooral door de afschaffing van den gouden
standaard door Engeland, dat een van onze
grootste afnemers was, kwam er steeds
meer drang naar steun. Wij moesten de prijs
steunen, maar tevens zorgen, dat er niet te
veel varkens kwamen. Ook moesten wij d»
exportmogelijkheid zooveel doenlijk open
houden. Daarbij moesten wij in aanmerking
neinen, dat. hoe kleiner de markt is, des te
grooter de prijsfluctuaties zijn. Nergens is
er meer een volmaakt vrije imjrort. Duitsch-
land. België, Frankrijk en Engeland, onze
voornaamste afnemers van oudsher, contin-
genteeren o' heffen hooge invoerrechten.
Daardoor waren wij aangewezen op de Hol-
landsehe markt, die overvoerd geraakte. Het
systeem, dat wij zouden volgen, moest uit
voerbaar zijn. Moeilijk was het, te bepalen,
hoeveel varkens er noodig zouden zijn. On»
systeem was oormerken. Dat dit knoeierij
mogelijk maakte, was hekend. en zij is ook
niet uitgebleven. Wij hebben ons ook vergist
in de exportmogelijkheid. Sedert 1 Januari
1933 is zij van 25 a 27 duizend stuks per
week verminderd tot 13 a 15 duizend stuks
Er heeft dus een exporti et-mindering plaats
goronden van ruim 19000 stuks per weck
Ondanks de teeltbeperking, is onze markt
veel te groot gebleven. Juist in den zomer
van 1933 werden zeer veel biggen geboren.
Thans zijn er plannen in voor
bereiding om biggen uit de
markt te nemen.
Dat is echtej- niet voldoende.
Noodig werd ook een toeslag op den prijs
door een binnenlandsche heffing en verder
bleek de noodzakelijkheid om, in het belang
van don export, dezen te ronrentreeren.
Voor dit doel is een overeenkomst met de
baronfahrieken gesloten.
Eigenlijk hebben we teveel baronfahrieken
met het oog op onzen export. Met 3 a 4 groole
zouden we kunnen volstaan en dan gnedkoo
per uit zijn. Toch werken we met ongeveei
23 fabrieken, waarvan 20 kleine. Die worden
aan don gang gehouden om de werkloosheid
niet te vormeerderen. Plannen om bacon
fabrieken te sluiten, zijn niet aanwezig.
Er is
smokkelarij ontstaan
Voor het buitenland bestemd vleesch kwam
op de binnenlandsche markt. Erisonvol-
doende controle geweest op de
ultvoerconsenten, die bij de
C. V. C. moesten terugkeeren.
maardaarniet kwamen. Verzuimd
is daaraan de noodige aandacht
teschenken.
Gemeend wordt, dat thans maatregelen
zijn getroffen om geknoei onmogelijk te ma
ken. Wie meent, dat er nu nog een gaatje is,
moet het maar zeggen.
Exportslachterijen en middenstand
Aan Ir Louwes was gevraagd, of de crisis
maatregelen de groote exportslachterijen niet
begunstigen, ten nadeele van den midden
stand. Hij antwoordde, dat, indien dit het
geval was, de omzet der groote exportslaehte-
rijen op de binnenlandsche markt zeer sterk
zou moeten zijn toegenomen. Zulks is ech
ter niet het geval. De geweldige concurren
tie tusschen de hacon'abrieken op de binnen
landsche markt was mogelijk in den tij.1
van de geweldig groote slachtingen, De cen
trale leverde de varkens goedkoop aan de
baconfabrieken, welke daardoor in taat
waren, goedkoop te verkoopen. Maar van den
beginne af was verboden aan fabrieken, die
dit bedrijf niet hadden uitgeoefend, om het
te gaan uitoefenen. En bestaande desbelref
fende nevenbedrijven mogen niet worden
uitgebreid. Uit de cijfers van de laatste ja
ren blijkt een concentratie ook in het slacht-
bedrijf. De exportslachterijen hebben zich
in de latere jaren ernstig bezig gehouden
met den verkoop op de binnenlandsche
markt. De crisisvarkenswet hee't het proces
van de verdringing van den middenstand in
dit bedrijf door de groote fabrieken eer ver
traagd dan versneld
Op de vraag, of in de veenkoloniën de var
kenshouderijen kunnen worden terugge
bracht tot de vooroorlogsc.be verhoudingen,
antwoordde Ir Louwes, dat hij het bestuur
der varkenscentrale heeft gevraagd, of het
niet gewenscht was, dien kant op te gaan,
Wij moeten, zeide hij, veel -meer rekening
gaan houden met het bedrijfstype. Anders
loopen we onherroepelijk vast. Waar bieten,
fabrieksaardappelen en tarwe gesteund wor
den jbehoeven ook nog niet de varkens te
worden gesteund. Althans is beperking zeer
noodzakelijk. De veenkoloniale bedrijven, die
minder goed tarwe verbouwen, hebben lie'
echter niet gemakkelijk.
Wat
de smokkelarij
betreft, werd nog de volgende inlichting
gegeven:
De vertegenwoordiger P., te Brussel, was,
voor hij hij de varkenscentrale kwam, agent
voor verschillende exportslachterijcn, maar
had vroeger niets met Zwanenberg uit te
staan Zwanenberg heeft nooit niet P. in
relatie gestaan.
Do smokkelaar v. d. E. had met do var-
kenseentrale evenals andere exporteurs van
versch vleesch een contract aangegaan en.
voor zoo ver aan de varkenscentrale bekend
is, slachtte hij vroeger voor verschillende
exporteurs. In het laatst van Januari 19.14
heeft de varkenscentrale aan P. geschreven,
dat de beslaande arbeidsovereenkomst met
1 Februari 1934 werd 0|jgezegil, maar dat de
centrale bereid was, met hem over een nieu
we overeenkomst te spreken. Bij het opzeg
gen was der varkensccntralo niets bekend
betreffende P.'s wangedrag.
Keurloonen
TuJschen den directeur-generaal van de
volksgezondheid en den hoofdinspecteur van
de volksgezondheid is overleg gaande om
trent een wijziging van de v leeschkeurings-
wet op enkele punten, waarbij men tevens
zal trachten, oenigermate regelend op te tre
den ten aanzien van de keurloonen, ook wat
betreft de verhouding van exportkeurloonen
en keurloonen van voor het binnenland be
stemd vleesch. Natuurlijk zal de vrucht van
dit overleg aan het oordeel van den minister
van sociale zaken worden onderworpen.
AARDBEVING IN ROEMENIE
In heel Roemenië is vorige week Donder
dag een aardbeving gevoeld. De grootste
schade is in de landelijke districten aange
richt.
Te Boekarest wankelden verschillende ge
bouwen en de bevo'kmg vluchtte in paniek
de straat op. Vooral de telefooncentrale reu-
geerde sterk op den schok, met het gevolg
dat een aantal telefonistes bezwijmde en de
telcfoonverb ndingen eenigen tijd ges'oord
waren. Er deden zich geen pensoonlijke on
gevallen voor.
In Galatz werden talrijke huizen bescha
digd. In verscheidene café's kwamen ge
deelten van de plaiond-versiering omlaag,
waardoor eenige gasten lichtere verwondin
gen o|>' iepen.
Talrijke vensterruiten versplinterden. Ver
scheidene personen werden gewond door de
stukken van een halcon, dat omlaag stortte.
Van de reizigers, die zich in den sneltrein
bevonden, welke juist tegen den avond Galatz
b'nnenliep, maakte zich een paniek meester.
Zij vluchtten hals over ko|i dom- de vensters
naar huiten, waarbij vescheidenen hunner
arm- en beenbreuken opliejien.
Te Jassy zijn ongeveer tien kleine wonin
gen in de bui'envviiken ingestort, waarbij
verscheidene personen lichtere verwondingen
opliepen.
In de hoofdstad zolf is slechts betrekke'ijk
geringe matericele schade aangericht. Op vel
schillende plaatsen b'-aken onbeduidende
branden uit. terwijl er een huis is ingestort.
Berichten, dat er ergens menschenlevens
te betreuren vallen, zijn niet binnengekomen
KINDEREN SPELEN... REVOLUTIE
Uit Weenen: In de gemeente Steyermilhl
in Stiermarken hebben kinderen een nieuw
spel bedacht, dat vreeselijke gevolgen had
kunnen hebben. Zij speelden de „Februari
revolutie", waarbij de kinderen zicii in twee
groepen verdeelden: de republikeinsche
Schutzbund en de Heimwehr.
Des middags na schooltijd werd de „revo
lutie" gespeeld. De kinderen, gewapend met
houten sabels en steenen, die zij met kata
pulten wegschoten, leverden een geregelden
slag. Volgens de regelen der kunst werden
gevangenen gemaakt en de „Heimwehr"
richtte een concentratiekamp in. Volgens de
retgeJen van het standrecht werd een dei-
kinderen, behoorende tot den republikein-
sohen Schutzbund tot den dood door de
strop veroordeeld. De elfjarige jongen, die
deze rol vervulde, werd naar den opgehan
gen sociaal-damocratisohen leider Wallisoh
genoemd. Het vonnis zou onmiddellijk wor
den voltrokken en met behulp van een stn-
vig touw werd de knaap aan een in de na
bijheid stannden boom ojigehangen. Toen
de in nood verkeerende knaap om hulp be
gon te schreeuwen, vluchtten de kinderen.
De moeder van den jongen, die het hulp
geroep hoorde, snelde toe en kon tijdig hst
touw doorsnijden en den jongen, die reeds
bewusteloos, was, redden.
VUURZEE DOOR WEGGEWORPEN
LUCIFER
BOEDAPEST, 3 April. In een dorp nabij
de stad Miscolcz probeerden kinderen in
een stal te rooken. De stal raakte door een
in het stroo weggeworpen lucifer in brand,
en tengevolge van den kraehtigen wind.
breidde het vuur zich snel uit. Er ontstond
een reusachtige vlammenzee, waardoor 2S
boerenhofsteden werden vernield.
MUSSOLINI GE-INTERVIEWD
De correspondent te Rome van de Paris ^ir
heeft een onderhoud gehad met Mussolini,
wiens jongste rede te Parijs nogal opzien heelt
gebaard.
De Duce zeide o.a. tot den Franschen journa
list, dat hy den in Frankrijk vast gebruikten
term van de „Latijnsche zustervolken" die
eigenlijk bijeenhooren, niet zonder voorbehoud
kan aanvaarden, daar bijvoorbeeld de Fran
sche spotzucht van de Fransche „blague" het
Italiaansche volkskarakter vreemd zijn.
Mussolini herhaalde, dat z.i. de moreele at
mosfeer tusschen Frankrijk en Italië is ver
beterd. Daar beide landen thans over zekere
vraagstukken vrijwel gelijk denken, zullen zij
misschien binnen afzienbaren tijd de tusschen
hen sedert 15 jaar hangende kwesties ter hand
kunnen nemen.
Den algemeenen toestand in de wereld acht
Mussolini geenszins rampspoedig. Hij gelooft
niet aan een aanstaanden oorlog. In elk geval
zal de fascistische regeering dien niet ont
ketenen, daar zij nog te veel moreele en male-
rieele taken te vervullen heeft, welke slechts
in een langdurigen tijd van vrede te verwezen
lijken zijn.
De „protocol van Rome'' zyn tegen nie
mand gericht. Zij vormen veeleer het begin
van samenwerking in Midden-Europa! waar-
oan ieder die dat wenscht, kan deelnemen. Zijn
laatste groote rede is tamelijk verminkt weer
gegeven. Hij dacht er bijvoorbeeld niet aan,
zijn standpunt in de ontwapeningskwestie j
prijs te geven, en heeft ook niet van een „defi
nitieve herbewapening van Duitschland" ge
sproken, doch van een „defensieve". Dat is
toch zeker heel wat anders.
Naar de Duce meent, komt het Italiaansche
ontwapeningsplan het meest overeen met het
Fransche standpunt en hij begrypt niet, waar
om Frankrijk het niet wil aanvaarden.
Mussolini uitte zich ironisch over de ontwa
peningsconferentie. Hij acht ontwapening een
onbereikbaar doel en zou net beter vinden, als
de conferentie van Genève zich conferentie
van wapen-ingsbeperking ging noemen.
Toen de Fransche journalist de kwestie der
herziening van de vredesverdragen aanroerde,
antwoordde de Duce: Deze verdragen hebben
onrechtvaardigheden in het leven geroepen en
daarom is het verklaarbaar, dat de landen die
daaronder te lijden hebben, naar herziening
snakken. Bij de onderteekening heeft men
trouwens deze verdragen geenszins voor
eeuwig gehouden. Zelfs Frankrijk niet. Ook
Benesj en Masaryk hebben verklaard, dat zij
onder zekere voorwaarden en onder voorbe
houd van politieke en economische schikkingpn
bereid zouden zyn de herzieningskwestie in
overweging te nemen.
GEEN TUSSCHENWEG TUSSCHEN
CHRISTUS EN DEN ANTICHRIST
Op Goeden Vrijdag heeft de nieuwe r.k.
bisschop van Berlijn Dr Bares in de Iled-
wigskathedraal een preek gehouden, die ook
in de andere kerken met luidsprekers be
luisterd werd, terwijl rondom de kathedraal
nog 20.000 menschen de preek aanhoorden.
De bisschop legde er o.a. den nadruk op,
dat er noo't een tusschenweg zal zijn tus
schen Christus en den antichrist en dat de
Kerk uit alle leed, ook van den tegenwoor-
digen tijd, overwinnend zal te voorschijn
treden, omdat, zij door geen tegenstander
kan worden overwonnen. Gelooft men haar
op den grond te hebben gedwongen, het
volgende oogenblik Uaat zij reeds weer rus
tig, t otsch en s'erk en zij die meenden een
kuil te hebben gegraven, val'en zelf daar 11.
Aan het s'ot van de preek spraken de toe
hoordei's gemeenschappelijk do apostolische
geloofsheken'enis uit.
De nazi-pers heeft onmiddellijk op de
preek gereageerd en zegt, o.a. in de Lokal-
Anze:ger, dat niemand de kerk wil doen
afwijken naar den anti-christ, want de anti
christ, de roode goddeloosheid, die de bis
schop alleen kan bedoelen, is door de Duit-
sche nationale verheffing overwonnen. Der
Tag zegt: In Duitschland geniet de katho
lieke kerk alle denkbare vrijheden, die haar
grenzen slechts daarin vinden, dat de volks
gemeenschap door haar geen schade mag
lijden.
