a.d.o jVerstrijd ANTI F De begrafenis van Koning Albert MAAS- EN SCHELDEBODE ZATERDAG 24 FEBRUARI 1934 DE GRAVE VAN GOUREE EN CONINCK WILHELM ANARCHISTISCHE WAARDEBEPALING WOENSC H r-i" F' Een indrukwekkende plechtigheid Heel Belgie betreurt zijn beminden Vorst De bevolking van Brussel heeft Dinsdag en Woensdag eon laatste hulde gebracht aan België's dooden Koning. Zoo breed waren de rijen, dat de wachten den niet allen op het trottoir voor .1 Paleis konden staan De ïi'e strekte rich uit tot de Namensche Poort. Met kleine groepen van zestig personen werden de menschen toegelaten om voorbij 't lijk van den dooden Koning te defileercn Ingetogen defileerde de menigte in rijen van twee langs het stoffelijk overschot Velen verlieten met tranen in de oogen het rouwvertrek. Beneden was er gelegenheid om een rouw register te teekenen. Tot de allereenvoudig- sten maakten daarvan gebruik.. Een krans on de plaats waar do Koning werd gevonden. Dinsdagmorgen hebben de wethouders van Namen zich naar Marche les Dames begeven Zij hebben aldaar aan den voet van den noodlottig geworden rots een krans neerge legd. Een voorloopig comité met den heer Huart Kamerlid en burgemeester van Kamen, als voorzitter, is opgericht, met het doel een monument op te richten op de plaats, waar men het lijk van den Koning heeft ontdekt. DE BEGRAFENIS OP DONDERDAG Voor het Paleis Voor het Paleis en op den weg naar de St. Gudule was het reeds vroeg in den mor gen zwart van menschen. Deeds vóór zeven uur begonnen de oud- strijders zich op te stellen voor het défilé vanaf de Place du Tröne langs de Boulevard du Régent en bijna de geheelc Boulevard du Waterloo. Hun aantal kan gevoegelijk op 20.000 worden geschat. Tegen half acht iverd het stoffelijk over schot van den Koning, dat tot dan toe in de chapelle ardente ten Paloize had gerust, naar buiten gedragen en in de kist opge baard voor het Paleis. Een eerewacht schaar do zich o mdn kisi, aan weerskanten waar van eenige flambouwen brandden, en toen werd op de Place du Trone het tanken gege ven, dat do stoet van oud-strijders zic.h in beweging kon zetten om een laatste blik to werpen op hun vroegere aanvoerder en Ko ning. Zwijgend trekken zij voorbij, eerst do ver tegenwoordigsters der moeders en oorlogs weezen, dan de rijtu'gen der zwaarst ver «inkten en daarachter de minder ernstig» invaliden van den Bond van Oorlogsinvali den Achter de Nationale Oud-Strijdersibopd ko nten de officieren en dan de oud-strijder.-, van den User. de dragers tan het IJzeren Kruis, verschillende groepen en regimenten vgn oud-frontstrijders, oud-oorlogsgevangt nen, politieke veroordeelden. Het. voorbijtrokken der oud-strijders duurt bijna 2V2 uur. Tan elke groep begeeft z ch (le vaandeldrager met twee gedelegeerden, alle drie 111 het" zwart gekleed en getooid met alle verworven eereteekens, -naar de straat tegenover het Koninklijk Paleis, waar deze vaandeldelegiaties opnieuw worden oji- gesteld om aanstonds hun plaats inale rouw stoet in te nemen. - Naar de St. Gudule Tegen tien uur verzamelden de Ministers, de leden van den Staatsraad, de leden van (Ie beide Kamers, de generaals en de leger oversten zich in het Palo's, waar tegen kwart over tien Kroonprins Leopold zich bi) hen voegde 0111 hen te begroeten. Hier versa melden zich ook de buitenlandsche staats hoofden met Imii gevolg, terwijl een deel van de leden van het diplomatieke corps eveneens in het Paleis bijeenkwam, een an der deel. de hooggeplaatste functionarissen der legaties en ambassades, zich rechtstreeks naai- de St. Gudule hadden begeven. Er heerschtc langs den weg een schier ademlooze stilte, slechts verbroken door he: stappen der paarden, het geschuifel der voet stappen en tusschen de menigte hier en daar door het snikken van een vrouw, dikwijls ook van een man, wiens uiterlijk elke sen timentaliteit vreemd is. En deze stilte vol van geluiden wordt als het ware geaccentu eerd dooi- de regelmat'ge sombere dreun der kanonschoten, die uit de verte aanrolt. De lijkbaar Voorafgegaan door een bereden of ficier, die het bevelhebberslint des Konings draagt, volgt dan de lijkbaar, met de Belgische kleuren bedekt. Do kist is geplaatst op een kanonaffuit van het 14c Artillerie Regiment, ge trokken door zes zwarte paarden. De rouwlinten worden vastgehouden door den President van den Senaat Dig- neffe, den President van cle Kamer Poncelet, Minister-president Graal de Broqueville, den Minister \an Justi tie Janson. den Minister van Binnen- landsche Zaken Pierlot en de gene raals Biebuvrk en De Ceuninck. Het affuit, was omgeven door de leden van het Militaire Huis van den Koning en links en rechts door een haag van soldaten, bestaande uit een afdeeliug van het 13 Regiment Grenadiers, die het geweer aan de riem droegen. On middellijk achter de lijkbaar werd het lievelingspaard van Koning Al- bert aan den teugel geleid. Dan volgden de leden der koninklij ke familie, in de eerste plaats Prins Leopold en Prins Karei, Graaf van Vlaandoren, de overige familieleden van het Burgerlijk Huis \an den Ko ning. Het affuit hield halt voor de hoofd ingang, waar de lijkkist ontvangen werd door den Deken van de St. Gu dule en andere geestelijken, die de kist, voorafgegaan door Kardinaal Van Roey, in processie droegen naar de hooge katafalk, die was opgericht op de plaats, waar hoofd- en zijbeuk el kaar snijden. Ter weerszijden van de katafalk, die be dekt werd met de nationale kleuren en waarboven c-en koepel was aangebracht mét neerhangende draperieën, temidden van vier schilden, brandde een drie-dubbele rij kaar sen. Op de katafalk werden tuniek, helm en zwaard van den Koning gelegd. In iiet midden van de kerk is boven een Belgisch wapenschild een tweede, verlichte koepol aangebracht. In de kerk is overigens alto= omfloerst en ook de drie ingangen zijn voor zien van ronw-haldakijnen. Bij het hoofdaltaar is een troon opgericht voor de Koninklijke familie en daarachter zijn dp plaatsen voor de vreemde staats hoofden en hun vertegenwoordigers. De d' plomaten en autoriteiten en overige genoo digden vinden nauwelijks een plaats in ip- kerk, zoodat er van toegang voor een deel van het publiek geen sprake is, en zelfs de pers heeft maar een sporarlischen verte gemvoordiger, die de plechtigheid in de St. Gudule kan bijwonen. De dienst werd geleid door den Kardi naal-Aartsbisschop van Mechelen, Kardi naal vs.n Roey, die werd bijgestaan dool den deken van Brussel Mgr. Marinus en eenige diakenen en kanunniken. De plechtige Mis werd uitgevoerd door het beroem 1" koor van de St. Romboutskerk te Meehelen. versterkt met zangers van het groot-semi narie en het knor Seola Cantnnim te Meche len. De absolutie werd door Kardinaal Van Roey persoonlijk gezongen. De plechtighei i in de St. Gudule eindigde met een op ge dempte toon in mineur gespeelde „Brahon- conne" -van het muziekkorps der grenadiers .y-J Naar Laeken Na at'lnofrwan den rouwdienst begeleidden de Kardinaal en de overige geestelijken het lijk van den Koning tot aan den uitgang van de Kerk. De hoogste autoriteiten en buitenlandsche vertegeniwoord'gers stapten voor een dpr zij-ingangen in rijtuigen, die hen naar de kerk te Laeken brachten. De thans kleiner geworden lijkstoet volgde weldra, in lang zamer temno. rlonr de Rue Treurenberg, de Rue. Royale, de Rue des Palais en de Ave nue de la Reine naar Laeken. Langs de ge heeie weg stonden troepen geschaard, en wel tot aan de Place Liedts afdeelingen der verschillende linie-regimenten, vervolgens een regiment w'el rijders eenige artillerie regimenten, eenige afdeelingen genie en te I.aeken zelf het 2e regiment lansiers. De troepen bewezen telkens bij 't passeeren van het affuit met het stoffelijk overschot van (len Koning de militaire eerbewijzen af- deelings- op peletonsgewijs. Tusschen de Schaarbeekschp Poort en hot kanaal werd aan één zijde van den weg de eerewacht gevormd door schoolkinderen, d e met strakke gezichtjes den indrukwekken den stoet zagen voorbijtrekken In de kerk te Laeken Bij het naderen van de kerk te I.aeken reed liet gedeelte van den stoet, dat het stoffelijk overschot voorafging, de Parisian in. zoodat cle troepen, die het affuit volgden, erlangs konden defileeren. De muziekcorp sen defileerden niet mee, doch stelden zich ter zijde op en brachten voor het eerst treur muziek ten gehoore. Vervolgens werd het lijk de kerk binnen gedragen, waar het opn'enw door don Kaï dinaal en de Bisschoppen werd ontvangen." Ook de basiliek was geheel met rouwfloers, bekleed. Na een door den Kardinaal gezongen abso lutie werd de kist onder doodsche stilte door onderofficieren van verschillende wapenen opgenomen en naar do Koninklijke Grafkel der gedragen. Op hetzelfde oogenblik klonk het eerste kanonschot van een salvo van 21 schoten, d o de wereld kond deden, dat het stoffelijk overschot van Al- bert I Koning der Belgen eender meest geliefde vorsten van Europa, die be treurd door het geheele volk, dat be den op wel zeer treffende wijze aan zijn droefheid had uit ng gegeven, was bijgezet in het grafgewelf van zijn verwanten en voorvaderen. KONING LEOPOLD ZIJN ^NXREDE TL BRUSSEL De nieuwe Koning van België Leopold UI deed Vrijdag zijn plechtige intrede te Brus sel, door zich te paard van het Kasteel van Laeken naar het parlement te hegeven, waar hij den grondwetteli.jken eed aflegde. Hij verliet Laeken om kwart over negen en kwam rond elf r ,r in het parlement aan. Na de ceromonre in het parlement reed het nie„vve vorstenpaar, alvorens zich naar net Paleis van Brussel te begeven, eerst via de Koninklijke straat langs het graf van den Onbekenden Soldaat, om vandaar langs de groote buitenboulevards en het paleis van justitie het k uinklijk paleis van Brussel te bereiken. Velen onzer lezers hebben zeker de plech tigheden van begra'enis en inhuldiging ge volgd, daar deze per radio werden uitge zonden. FRANSCH RAADSHEER VERMOORD VOORNAAM GETUIGE L Z. UITSTEL DER VERVOLGING VAN STAVISKY. Uit. Parijs werd Woensdag gemeld: In de nabijheid van Dyon is langs de spoorlijn het geheel verminkte lijk gevonden van den heer Prince, raads heer van het hof van beroep te Parijs. De heer Prince was door een drin gend telegram naar Dyon geroepen, omdat zijn moeder ernstig ziek zou zijn. Later is gebleken dat dit tele gram vervalscht was. Er is alle reden aan te nemen, dat hier misdaad in het spel is. De heer Prince behoorde tot de financieele afdeeling van het parket - van het Seinedepartement. De verslagene had gehoord moeten worden als een der voornaamste getuigen in het administratief onderzoek naar het uitstellen van de vervolgingen van Sta- visky. Klaarblijkelijk is hij in een hinderlaag gelokt, want zijn moeder was volstrekt niet ziek. De heer Prinee was reeds door den eer sten president van hft hof van cassatie ge hoord doch zou - gisterochtend een nieuw rapport uitbrengen. De „Liberté'' schrijft dan ook dat het ver moorden van den heer Prince juist op tijd een geduchten beschuldiger doet verdwij nen. Geen enkel blad gelooft aan een misdaad uit wraak of uit hebzucht en de „Echo de Paris" zegt, dat de publieke opinie weten wil welke de juiste redenen zijn die men gehad kan hebben om dezen hinderlijken getuige uit den weg te ruimen. „SIC TRANSIT GLORIA MUNDI" Een vorig maal zagen wij, dat do naam Ouddorp niet erg gemakkelijk was al' te leiden. De naam van liet stadje Goedereedê levert minder moeilijkheden op, liet zal een ieder in 't oog springen, dat de naam be- teekent: goede ankerplaats, goede reede. De schepen vonden hier in vroeger tijden een veilige haven. Zij die hier voor 't eerst hun anker uitwierpen zullen wellicht niet ver moed hebben, dat de reede een gehucht, een dorp, een stad zou worden, die haar schepen over alle wereldzeeën zou zenden-, een stad die heldhaftig en 'manmoedig van zich af zou slaan en gerekend zou woiden onder de voornaamste steden van deze ge westen. Boven liet oude vervallen stadje van heden mag geschreven worden: „sic transit gloria mundi". z.oo gaat de heerlijk heid der wereld voorbij. De prachtige oudé gebouwen met hun oude geveltjes, de stoere machtige Dom zijn welsprekende getuigen van vervallen grootheid, van verdwenen glorie. De geschiedschrijver uit de 17e eeuw, van Dam, zegt dat Goedereede reeds in zijn dagen „God botert 't, mot meerder grond, wel Kwade Reede genoemd worden, door alle die ouheylen, die dese ongelukkige ötadt soo dickmaels zijn overkomen". Uit de aanwas van de polders blijkt, dat Goedereede vroeger dichter aan zee lag dan ttians, waardoor een drietal eeuwen terug de scheepvaart en de handel hierdoor ook bloeien kon. In het jaar 1680 was er op Goedereede bet volgende versje: Als m' al d' 011de Schri't en boecken Gaet doorzoecken, Vindt men niet Goerees begin, Maar voor zes mael hondert jaren Sagh m' hier varen. Veele schepen uijt en in. Het is onmogelijk, het juiste jaar van de stichting der stad op te geven; doch zij moet reeds bestaan hebben vóór de elfde eeuw. Toen was de?.e stad reeds beroemd door haar scheepvaart en de beroemde Hugo de Groot schreef in een brief aan zijn broei- in het jaar 1040, dat hij een arabisrh schrijver gevonden had, die toen vóór 500 laren, dus in 1140. geleefd had, en waaruit hem gebleken was, dat men teen voer naar Engeland van 's-Gravezanrie, van Texel, Goedereede, het eiland Schouwen en Walcheren. Men heeft getwijfeld of Hugo de Groot Arabisch kon lezen. Vooral de historicus K. v. Wijn betwijfelt dit, maar na onderzoek herroept hij zijn twijfel: „Ik heb gedwaald Er is geen twijfel aanl Hij die 't oog wendt naar de Groot s Aratea, moet zich teil volle overtuigd houden, dat de Eenre der Neder landsche letterkundigen ook dier tale niet onkundig was." E011 nieuw bewijs voor de hooge oudheid van Goedereede levert J. Reigersbergen in zijn „Cronijck van Zeelandt": „Men bevindt in sommige oude handvesten oft privile giën, bij diversche Graven ende Heeren van /celandt der steden ofte dorpen over vijl honderd jaren gegont ende ghegheven (dus ni Int jaar I(Jou, want Reigersbergen gaf zijn kroniek uit in 1551), in de welke hand vesten en privilegiën van Maas water ende Heydenzee gementioneert ver meld) wordt, 't welcke van geleerde en on derrechte mannen van Zeelandt giieimer- pretcert (verklaard) wordt, dat als die handvesten en privilegiën te dien tijde ge gont ende gliegeven zijn. gheenp sonuet lingegroote schepen in Zeelandt en qua men, dan ter Goeree, in den Briele ofte in Noortgouvve". Zeker is (iet dat de stad Goedereede reeds bijzondere voorrechten heeft genoten van de Graven van Holland in het jaar 1152. Het schijnt zelfs, dat Goedereede voói het jaar 1248 een afzonderlijk graafschap is geweest Mattheus Vossius gewaagt al thans in de historische jaarboeken an Holland en Zeeland van een Graaf van Goeree, die leefde ten tijde van Willem II, Graaf van Holland, nadat deze tot Roomsch koning te Aken gekroond was. Na vermeld te hebben, drt Willem II zijn hof naar den Haag had verplaatst, be nevens de staten, zijn llaad en het hof van Justitie, gaat deze schrijver aldus voort: „Terwijle dit gedaan wierdt, komt sijn oom Otho, de Bisschop van Uijtrecht bij Wilhem klagen, over het leed en ongelijrk, hem van den Graaf van Goeree aangedaan, Wilhem dezen ontboden hebbende, om hemselven te komen suiveren, en hij dat niet willende doen, soo heett de koning hem in de gevangenisse gewurpen: en hem korts daer aen zijn Graafschap afgenomen hebbende, heeft hij hem aan Otho over gegeven." Uitvoeriger wordt ditzelfde voorval ver meld in de oude Chrouijcke van Holland, vermeerderd door W'. van Gouthoeven, d. I, hldz. 323: „In deze tijden claegde bisschop Otte, van Utrecht metter ghemeen Ecclesie, den Roomschen Coninck over den Grave van Goer, dat hij hem onrecht dede ende vercorte in sijne landen en de luyden, waarom die Coninck dede desen Grave van Goer voor heur citeren ende daeghen te regt te komen en verantwoorden sijne sa- ken, maar de grave veracht des (j.ninx bode; ende en wonde, overmits onweerdig- heydt ende hartheijdt niet comen, ende waer.kte sijn reijze swaer. Doe de Coninck dit vernam, die op die tijt binnen Utrecht was. liet hem sijne wapen ende harnasch aen doen voor Sinte Maitijns outaer, ende ree) sonder uierren ende vingh den Grave, ende verwoeste sijn lant, verdrijvende sijne hidden ende lanlsaten, ende is met grooter seghe weder binnen der stad Utrecht gilie- coinen, ende gaf den Bisschop den gevan gen Grave en benam hem met recht en vonnisse de weerdicheyt sijns naems, dat men heni geen Grave meer noemen en sonde". Dat Goedereede weleer eigen Heeren heeft getiad, wordt ook bevestigd door Box- horn in zijn „Tooneel van Hollandt": Als ick de pampieren". dus lezen wij, „van het klooster van Rliensburg oversack, ick lielihe ghemorekt, (later ghemelt worde van den Keore van Goeree. Of die aen dese pi.iutsij toe te schrijven en soude ick niet dorven verseeckeren. Maar Goeree heeft eertij dts onder Zeelandt gherekenl glie- weesl". Van den hoogen ouderdom en bloei dezer stad getuigen verder de. bijzondere stads kleuren van de jaren 1312, 1330 en 1331; in welk laatste jaar Gerard, Heer van Voorne, de. stad begiftigde met een wekelijkscheu marktdag, op welken de ingezetenen van Westvoorn hun vruchten en hun vee moes ten brengen, eer zij die elders mochten ver- koopen. Weleer was de stad met sterke muren omringd. Volgens van Alkemade is in West v oorn of Goedereede van ouds ook een kasteel of burg geweest, weike Aalbert van Beijeren Ruwaard van Holland en Zeeland aan Floris van Borselen, Heer van Zuilen en .St. Maartensdijk gelast heeft in het jaar' 1357 op zijn kosten te maken. Goedereede had 5 poorten: de Waterpoort, de Koepoort (naderhand de Molenpoort), de Mariapoort, gesticht door Maria Herto gin van Bourgondië, de Katharina-poort of Hoofdpoort en tenslotte de Doelepoort. Deze vestingwerken werden voornamelijk na het jaar 1428 tot stand gebracht, toen Goedereede, in den oorlog met die van Ze venbergen, een zwaren aanval geleden had, welken de burgers kloekmoedig uitstonden en den vijand noodzaakten om af te trek ken. Een volgend maal zullen wij Goedereede schilderen in het laatst der 15e en in het begin der 16e eeuw, toen de stad in haar hoogsten bloei was en zij veel handel had. PRIESTER GEARRESTEERD HIJ HAD COMMUNIST BIJGESTAAN IN ZIJN LAATSTE OOGENBLIKKEN Uit Frankfort a.d. Main: Naar de nationaal socialistische persdienst meldt,, is een ka tholiek priester, aalmoezenier van een ge vangenis in Hessen, in hechtenis genomen, omdat hij een te.r dood veroordeelden com mon st in zijn laatste oogenblikken heelt toegesproken, waardoor de godsdienstige ge voelens van het Duitsche volk-gekwetst wer den. DR TARRASCH f De bekende Duitsche schaakmeester Dr. Siegbert Tarrasch is in den ouder dom van 72 jaar te Munchen over leden. Op het affuit van een kanon werd het stoffelijk overschot van Konina Albert naar zijn laatste rustplaats gebracht. DOOR INDIANEN VERMOORD Niet op aanwezigheid van blanken gesteld LONDEN. 22 Februari. Uit Port of Spain (Trinidad) wordt aan de „Times" gemeld, dat de Commissie tot regeling van de gren zen tusschen Venezuela en Columbia des nachts is aangevallen door Indianen van dt- Motilonstam De Indianen,, die met vergif tige pijlen schoten, doodden drie ambtena ren en verwondden negen arbeiders. De Co- lumbische commissaris Don Jnan Arbelatz meldt, dat de Motilonen hadden gezworen zich tot den dood toe te verzetten tegen het binnendringen van blanken in hun gebied In de laatste "aren hadden zij tal van aan vallen ondernomen op vestigingen van blan ken, om de bodemschatten van het land te Onderzoeken Van vriendschapjielijke aan biedingen der blanken wilden zij niets Weten NIEUWE WENDING IN HÉT STAVISKY- SCHANDAAL? Spionnage-geruchten PARIJS, 21 Februari De Parijsche och tendbladen melden in verband met bet Sta visKy-schaiidaal, dat volgens 111 Bayonne in omloop zijnde geruchten deze gelieele kvves tie in de e. v. dagen een geheel ander aan zien kan krijgen. Er zijn zekere aanwijzingen, dat de manu- pulaties van Stavisky zich niet alleen be perkt hebben tót de in de millioenen od- loopende oplichtingen, doch dat hij zijn goe de betrekkingen met de hoogste autoriteiten ook gebruikt heeft voor het uitoefenen van spionnage. Hoewel deze geruchten op het oogenblik nog geen vasten vorm hebben aangenomen noemt men in verband hiermede toch reeds de namen van de Wecnsche kunstenares Rita Georg en de op het oogenblik te Lon den vertoevende Weensche danseres Ma rianne-Kupfer. Men verwondert zich er over, dat deze- beide dames onmiddellijk na den dood van Rtaviskv Frankrijk hehbén verlaten en dat in 't bijzonder Rita Georg tot nu toe gewei gerd tieeft naar Parijs te komen om inlich tingen over haar betrekkingen tot Stavisky te geven. VIER EN ZESTIG SCHEEPSRAMPEN IN DRIE MAANDEN TIJD Blijkens de opgaven van Lloyd's Register bedroeg het aantal schepen, dat in het derde kwartaal van 1033 tengevolge van ongeval len en op andere wijze verloren ging, 64, met een totale tonnage van 89.885 ton. Van diit aantal waren tien schepen, teza men metende 11.129 ton van Britsehe na tionaliteit. De overige 78.756 ton behoorden aan 54 schepen van verschillende nationali teit. Het totaal aantal in deze periode gesloopte of buiten gebruik gestelde schepen bedroeg 193, met een totale tonnage van 614.333 ton, waarvan 52 schepen, tezamen metende 155.24-4 ton, van Engel6che nationaliteit waren. De wereldtonnage der gezamenlijke koop vaardijvloten verminderde mot 704.218 ton. PRINS SIGVARD TROUWT EEN DUITSCHE VROUW Het Zweedsche telegraafagentschap is ge machtigd mede te deelen, dat Prins Sigvard van Zweden, de tweede zoon van den kroon prins deze-r dagen in Londen is aangeko men en aldaar maatregelen genomen heeft ,om te trouwen met een vrouw van Duitsche nationaliteit. De prins is tot dezen stap overgegaan tegen den uitdrukk'elijken vvi! van den kroonprins en den koning. Prins Sigvard is in 1907 geboren. Naar verluidt is de toekomstige echtge noot? van den prins mejuffrouw Erica Pat- zek. dochter van een koopman te Berlijn. SNEEUWSTORM IN DE VER. STATEN Het verkeer ontwricht Dinsdagnacht heeft boven New York oen sneeuwstorm gewoed, zooals men sedert der tig jaar niet meer in dezen tijd van het jaar heeft waargenomen. De sneeuw viel zoo dicht, dat de effecten beurs en de andere beoirzen van New York later dan gewoonlijk haar deuren openden. Een half millioen forensen konden tenge volge van de sneeuw de dorpen in de omge ving van de stad niet per spoor verlaten. Meer dan 20 doo "en NEB/-YORK, 21 Feht: Dn sneeuwstorm heeft direct of indirect meer dan 20 dooden geëischt. Te Brookville in Penssylvanie zijn tien hedlegerige patiënten in een ziekenhuis ver brand, doordat de brandweer tijdens de sneeuwstorm niet in staat was de uitgebro ken brand te blusschen. Uit verschillende andere plaatsen worden nog 12 dooden ver meld. Op sommige plaatsen lag de sneeuw tot 20 voet hoog. De treinverbindingen naar New-York, Newhaven en Hartfold moesten de diensten staken. In New-York werden 35.000 man aan het werk gezet om sneeuw te ruimen. Men raamt de onkosten voor de stad op ongeveer 2 millioen dollar. Verwacht werd dat de temperatuur gedurende den nacht sterk zou dalen, hoewel tegen Woensdag beter weer werd voorspeld. Een weinig verheffende transactie met een oud handschrift Een bundel „oud papier", maar van onschatbare waarde De waardebepaling van zeer oude hand schriften is zuiver anarchistisch; zij ont loopt elke marktkoers en heeft maar één grens: wat -en... er voor geven wil. Het oningevulde woord is evenwel misplaatst; enkele uitzonderingen daargelaten, blijkt steeds, dat èn de verkooper èn de kooper allesbehalve gek waren, toen zij een kost baar document van bezitter deden wisselen. Als bew'izen hiervan kan men aanhalen de talrijke keeren, dat een fabelachtig hoog aan bod is afgewezen, nadat een bepaald ma nuscript door verkoop in de aandacht was gekomen. Nu gaat het met den prijs, door het Brit srlie Museum betaald voor den Codex Si cus, wel heel hoog. Honderdduizend pond sterling voor een bundeltje perkamentbla den dat is wel fantastisch veel en het laat verre achter zich den toch ook wel schap peljjken prijs in 1926 betaald voor een Bijbel van Gutenberg uit 1455, te weten 660.090 gulden, welke bijbel uit een klcoster der Benedictijnen in Karinlhië overg-ng in han den van een millionair te New York. Het handschrift, dat de Sovjets aan Lon den verkocht hebben, is nog niet eens een autografie van het Nieuwe Testament; het is er een ufschri't (codices) van en dan nog éér, van df... 3000 Maar anderzijds toch weer een van de allervoornaamste vier, welke zijn: de Vatican- d;e te Rome In het Vaticaan berust; de Sinaïtlcus (genoemd naar de plaats, wan; hij gevonden is, nl. in een klooster op den Sinaï): de Alexandrinu®. en de Codex Eohraemi Rescrinfus. Aange zien er van het Nieuwe Testament geen enkele autografie meer te vinden is, kan men z'ch indenken, dat hel Britsrh Museum er wel „iets" aan gelegen was, dit zeer zeldzame en voor de gesehtedenis van den Bijbelschen canon hoogst gewichtige doru ment in handen te krijgen. Dit te meer, daar het Museum reeds één van de genoemde vier bezit, nl. den Alexan drinus, welken het in 1753 heeft ontvangen van Koning Karei I, die hei in 1628 al ten geschenke had gekregen van den toen-mali gen Patriarch van Konstantinopel. De Co dex Sinaïtus is echter van ouder datum dan de Alexandrinus. Hij is In de 4e eeuw, kort na de overwinning van het Christen dom over het heidendom, geschreven over vier kolomimen op antilopen-perkament en een der 50 exemplaren, op bevel van kpizer Konstantijn voor de kerken van Konstanti nopel vervaardigd. De lotgevallen van het nu In Londen ge komen handschrift zijn onbekend; wellicht heeft het eeuwen lang in de bibliotheek te Caesarea getogen en is vandaar gekomen in het klooster van de H. Katharina. Hoe liet zij, in dit klooster heeft een privaat docent uit Leipzig, Tischendorf, het in 1844 ontdekt. Deze Bijbelvorscher vertoefde op den Sinaï, toen hij „toevallig" een mand met oude papil ren zag, die men voor ver branding had bestemd. Hij snuffelde in die papieren en vond er 0. m. bladen van een zeer ouden codex van het Oude Testament uit den Septuaginta-bijbel. Van die bladen gaven de monniken van het Sinaïtische klooster hem 43 cadeau; andere 86, die hij ook graag had, lieten ze echter in den mand. Die 43 perkamenten bladen nu zijn op den rug van een kameel naar Egypte ver huisd, van daar per schip naar Europa ge bracht en terecht gekomen in de Leipziger Universiteitsbibliotheik, waar zij nog zijn. intusschen laat het zich denken, dat Ti schendorf niet rustte eer hij ook de 86 an dere bladen in zijn bezit had. In 1853 maak te hij daartoe andermaai een reis naar den Sinaï, echter zonder het beoogde resultaat. In 1859 nog eens, en zie, toen werden hem, zij het vlak voor zijn vertrek, in een 100- den doek overgereikt niet alleen de 86 gu- wenschte bladen (en nog 112 andere van bet O. T.), maar ook de bladen van een vol ledig Nieuw Testament. Zelfs meer dan volledig; zij bevatten boven bet onze nog den Brief van Barnabas. In groote opwinding schreef Tischendorf nog denzelfden nacht den Brief van Bar nabas over. De monniken begrepen, dat zij de bezitters van wel zeer gewichtige stuk ken moesten zijn en Tischendorf bezwoer hen, den Codex zorgvuldig te bewaren. Zoo dra hij in Cairo was, ging hij ijlings naai de daar wonende bewindvoerders van het klooster op den Sinaï, hun verzoekende, een mandataris op een snelle kameel naar den Sinaï te zenden en daar de bladen van het N. T. te halen, opdat hij ze in Caïro kon overschrijven. Niet zonder moeite is de toestemming ver kregen. Twee maanden, zoo vertelt da Nieuw-Testamenticus Prof. Deiszmann, heeft Tischendorf met twee andere Duitschers in het Hotel des Pyramides aan dit werk be steed. Op 28 September 1859 ontving hij de eer volle opdracht, het origineele bandschrift voor publicatie te bestemmen, ten einde een afdruk aan den Russischen Czaar als hoofd der Russische kerk aan te bieden In 1862 was dit werk, vier zware deelen om vattende, gereed; zelf heeft Tischendorf het op den lOden November van dat jaar aan den Czaar overhandigd. Het handschrift zelf lag toen in het Departement van Buiten landsche Zaken te St. Petersburg. Zeven jaren later hebben de beheerders van bet klooster op den Sinaï het hand schrift zelf aan den Czaar van Rusland ten geschenke aangeboden. Als contra-beleefd heid schonk de Czaar 7000 roebel aan de bibliotherk van het klooster en 2000 roebel voor het klooster op den Tabor, zoompde een reeks Russische onderscheidingstP.ilse- nen. Zoo is de Codex Sinaïticus zeventig jaren in Petersburg gebleven. De revolutie van 1917 heeft hij ongedeerd overleefd en thans is hij in Britsehe handen De Sqvjp.ts, wier Bij bel-verachting ons bekend is, hebben noch tans grtoond achting te hebben voor zijn waarde en vroegen er een som van 100.000 pond voor. Men is thans bezig en nog lang niet gereed met liet hijeen brengen van dat bedrag. De merkwaardige conditie van Engelsche zijde is, dat de Russen dat sommetje zullen besteden voor den aan koop vanEngelsche machines. Een weinig verheffende, maar toch de Heilige Schrift hoogelijk eerende, trans actie! HOOGSTRAATZZ3 ROTTERDAM \N' I Deze Courai abdnnem vooruitbetali AFZONdei DE K.L. Het zijn geen bij het Nederlai neer het trotst onze nationale gingen ook niet lang varen naar ijzeren wilskrac gevaren te trots de toekomst var opzicht gelukki Hollanders zi; schap en techn ven en het behc deren, dat liet ■Ier gaat stroome vaai t de onder eeuwen ontdekt De vliegmachi heden! Dat op Fla wie zal dit na gebeurd is nog Ons eiland si binding met hei men de verkeer yerkeerseommis Wij weten 11 commissie inho omstandighedei wachten zou groote zekerheii Altijd zal to om Rotterdam nen bereiken Wil men m brengt Flakk« ment dan een 1 Daarom, Fla» gingen om hl Laat (le prartóse menteel is, m 1 v gang van een rif nen tijd af van lei apparaat. Niemand nindi president, (Ir. Col weg. Zijn vlucht over u helt Jiinm nale beteeMs w< roept hij daarmee Er moet gewerkt v De Koninklijke die den naam Vl' met haar ronkendi de landen van de het eiland Flakke zich in voor onze Een vliefdienst Vlissingen Antvl maar een algemeeil CHR. SCHOOL SLAG T goedgeslaa Bovengenoemde lijksche Oudoravoi van dezen avond Naar aanleiding Schriftgedeelte (L Eere-vooizi'tter zijr lende over den Zal hoofdgedachten: 1 onuitputtelijk gein deren nog leven, •verkeeren onder Na dit zeer em aanwezigen een verklaarde hierme geopend. Vervolgens levei de heer H. van H het leven Luther van Spr. ston zijn leven als moi oogen enz. Het gel en leerzaam ondei| wezigen inet het geluisterd. Hierna volgde enkele jongedame: kopje thee met to Vervolgens leve Bopi' een ondern Woord". Ook dit lcn met de meest Hierna hield de feraat over: „Het een keurig refera. De voorz. der nog een slotwoor ding van 't onkn voorzitter heeft t, zegd. waarna gezi en geëindigd wei- Beide lokalen x ouders en belang; vorecniging op G dankbaarheid oj Ouderavond tenug prijze De door den Zaken ingestelde zetting heeft voo 3 Maart de volge in de stichting v ringvisscherij gc ring f 9-209.1 8.15 per kantje

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1934 | | pagina 6