MUSSOLINI 50 JAAR Eens opstandige, thans dictator. EEN HISTORISCHE BESCHOUWING OVER ZIJN STORMACHTIG LEVEM. Gemengd Nieuw*. Rechtzaken. Burgerlijke Stand Correspondentie. „GEEN MENSGH, MAAR EEN LAAIENDE VLAM", ZEGT GODDEN. (Door een landgenoot). Op Zaterdag, den negen-en-twingsten Juli 1933, was het een halve eeuw geleden, dat Benito Mussolini, als zoon van een armoedigen dorpssmid in een klein dorpje in Lombardije het levenslicht aanschouwde. Het is de uitdrukkelijke wensch van den thans machtigen „Duce", tegen wien gansch Italië 111 vereering opblikt, dat iedere persoonlijke hul diging zal achterwege blijven. Maar dit ver hindert geenszins het levenswerk van den groo- ten strijder voor een nieuw, herlevend Italië te herdenken. Mussolini, dc bouwer. Wie Mussolini zegt, denkt aan Fascisme; wie over Fascisme spreekt, ziet het beeld van Benito Mussolini voor zijn geestesoog verrijzen; deze wisselwerking is zelfs onvermijdelijk Stichtte Garibaldi den Italiaanschen Staat betrekkelijk nog slechts korten tijd geleden (want wat zijn iets meer dan -zestig jaren in de geschiedenis van een volk Mussolini heeit diens bouwwerk, dat dreigde ineen te storten, op zoo hechten basis weten te herstellen, dat ongetwijfeld voor een menschelijk afzienbaren tijd zijn levenswerk bestendigd zal blijven. Het is zelfs zeer goed mogelijk, dat de ge slaagde opmarsch der zwartgehemde Fascisten in October 1922 naar Rome binnen een met al te langen tijd zal zijn de eerste steen, gelegd voor het groote en grootsche gebouw van een waarachtig Nieuw-Europa. In het jaar 1922 stond Italië op den rand van een gevaarlijk- sten afgrond; dat land en volk zich op het laatste oogenblik ten goede hebben gewend, danken beide aan één man: Mussolini. Het is allerminst uitgesloten, dat het voorbeeld van 11 jar'en geleden voor het huidige verdwaasde Ejuropa gereede aanleiding zal zijn een reeds klassiek te noemen voorbeeld te volgen, dat beter uitzicht geeft op algeheel herstel van de eindelooze Europeesche nooden, dan de twee ten doode gedoemde conferenties te Genève voor Ontwapening, te Londen voor Economisch Herstel, hebben kunnen bewerkstelligen. d' Annunzio, voorlooper. Schoon zelf allerminst staatsman, doch dich ter, maar dan ook ongetwijfeld een dichter met zuiver nationale gevoelens bezield, is het in Mei van het jaar 1915 voor Gabriel d Annun zio weggelegd geweest het Italiaansche volk de overtuiging te schenken, dat Italië het lot van het Apenijnsche schiereiland moest verbinden aan dat van de geallieerde landen. Hier is de dichter met een wereldnaam machtiger gebleken dan een reeks besluitelooze Italiaansche politici; hier lijdt het ge'eri twijfel, dat de dichter voor looper was van den staatsman van breede al lure, die zeven jaren later naar de Eeuwige Stad zou oprukken. Wat de bij uitstek nationale dichter in Mei 1915 schreef, kan de „Duce" op zijn vijftigsten verjaardag nog van ganscher harte beamen „Wij zijn niet, en wij willen ook niet zijn, een museum van oudheden, evenmin een aardig ge legen herberg, een zomerverblijfplaats, gelegen onder een met Pruisisch blauw geverfden hemel, geschikt voor pasgehuwde paartjes van alle landen der wereld om hun wittebroodsweken door te brengen. Laat de Italiaansche soldaten deelnemen aan den wereldoorlog en beladen met roem en eer, zullen zij kunnen opkijken naar een nieuw Rome, naar de onuitwischbare schoon heid van een zegevierend Italië 's Dichters ideaal is tot harde werkelijkheid volgroeid door het onverwoestbare willen, liet genie van den volkomen overgave en toewijding aan het hemzelf gestelde toekomstbeeld van den vroegeren e'envoudigen werkman, den late- ren dorpsschoolmeester, den dagbladschrijver, den soldaat, den denker, ten leste den schepper van het huidige Fascistische ItaliëBenito Mussolini De eed van trouw. Scherp omlijnd heeft Mussolini zijn denk beelden in den eed van trouw, die iedere jonge man heeft af te leggen, indien hij begeert in de gelederen van de Fascistische militie te tre den; „In naam van God en in naam van Italië, in naam van allen, die gestorven zijn ter meer dere eer van Italië, zweer ik, dat ik mijzelf zal opofferen, geheel en voor altijd, om te leven voor het welzijn van Italië Het is een ander Italiaansch dichter geweest, Benelli, die in 1917 zijn „Altaar" schreef en met profetischen blik begaafd in de rotsachtige formaties van den Kars, sleutel voor de positie van Italië, tegenover de toenmalige nog machtige Donau-monarchie, de steenen onderkende van het denkbeeldige altaar, waarop de zonen van Italië zichzelf offerden, opdat nieuwe, komende geslachten van een herboren Italië, gelouterd door de zelf-offerande van de gestorven strij- I ders voor een groot ideaal, daardoor een schoo- ner en beter leVen' konden verwerven. Mussolini in een zijner geliefkoosde h>ud>ngcr. Toen Mussolini, letterlijk uit honderd wonden bloedend bij het uiteenbarsten van een granaat, eindelijk het hospitaal te Ronch kon verlaten, trof hij zijn vaderland aan, volkomen ten prooi gevallen aan het meest grove materialisme, dat ooit de wereld heeft geteisterd. Aanvankelijk alleen begon hij zijn strijd tegen de macht van Lenin, uitgegroeid van het Moskousche Kremlin tot in de steden en dorpen van Italië, waar handige bolsjewistische agenten de Italiaansche bevolking voor de Moskousche leerstellingen trachten te winnen. Hij verhief de vlag van het nationalisme tegen den rooden vaan met sikkel en hamer, met de vijfpuntige ster. Wie goed beseffen wil welke moeilijkheden Mussolini had te overwinnen, moet beproeven de juiste toestanden zich in te denken, die na het eindigen van den wereldoorlog in het welis waar overwinnende, maar tevens ook volkomen uitgeputte Italië heerschten. De roode revolutie. Den Hen November 1918 was de wapen stilstand gesloten, die vrede zou brengen aan een door vier lange jaren van niets en niemand ontzienden wereldoorlog geteisterd Europa. Maar de vrede geschreven op de parkamenten stukken v/as allerminst in de menschelijke harten gegrifd. De apostelen der ontevredenheid en der klassenhaat doorkruisten het doodelijk ver moeid nederliggende Europa, vonden dus in den chaotischen toestand van den tijd na 1918 een voedingsbodem alleszins gunstig voor hun ver derfelijke denkbeelden. Het Slavische tempera ment bleek toegankelijk voor de leerstellingen der communistische apostelen, wien men vol harding voorzeker niet vermag te ontzeggen. Honderd millioen Russen onderwierpen zich aan tyrannic, uitgeoefend door een bureaucra tisch stelsel, dat wreeder 'en onbarmhartiger was dan Nero. Italië, aan wie het Westen van Europa de drie gaven van Kerk, Wet en Kunst heeft te danken; Italië niet ten onrechte de Oudste Moeder van de Europeesche beschaving geheeten, stond op het punt in anarchie en vlammen onder te gaan. Roode vlaggen wapperden in optochten door dc straten der groote Italiaansche steden, de 1 communistische pers nam zienderoogen in macht toe, de communistische liederen werden gemeen goed voor de menigte, afgezanten van Moskou doorkruisten het platteland en, goede redenaars als zij ongewijfeld waren, misten hun woorden de gewenschte uitwerking op de ongeletterde menigte op het Italiaansche platteland allerminst. De regeering te Rome stond weerloos, geen enkel bewindsman durfde openlijk tegen het groeiende gezag van Lenin daadwerkelijk op te treden. Het eene ministerie volgde het andere op, de ministers vielen als kogels, de politieke intrigues van het minste allooi namen hand over hand toe. In September 1919 verleende een koninklijk besluit amnestie aan alle deserteurs uit den wereldoorlog, wat weinig minder dan een aanfluiting scheen voor de nog geen jaar ge leden voor Italië gevallen soldaten op de naar het Noorden gelegen slagvelden van Izonzo en Kars-hoogvlakte. Communistische burgemeesters regeerden met ijzeren vuist, sommige plaatsen hadden reeds Sovjets in stede vande vroegere gemeente raden, enkele fabrieken waren reeds door de werklieden bezet, officieren in uniform moesten op straat de ergste beleedigin^en van het grauw dulden, overal wapperden de roode vlaggen, de Italiaansche vlag was een vergeten symbool kortom, alles wees in de richting van een ko mende sociale omwenteling in den geest van de tweede bolsjewistische revolutie van het najaar van 1917 in Rusland, nadat de eerste revolutie der bolsjewisten in den zomer van 1917 door Krenski te Petrograd nog was onderdrukt, wijl de mensjewiki, niet de bolsjewiki, nog de over macht van machinegeweren en tanks bezaten, op welk tekort aan oorlogsmateriaal voor re volutionaire doeleinden de aanvankelijke poging van de uiterst rooden meest mislukken. Turijn leed reeds in Juni van het jaar 1919 onder een algemeene staking, bevolen door de communistische partij in Duitschland. De rest van het jaar verliep met het plunderen van win kels in Rome, Milaan, Florence, Turijn, Vene tië, Genua, Napels; in de ietwat afgelegen vallei van Bisenzio stichtte men reeds een bescheiden Sovjet-republiekje. December 1919 eindigde het jaar met een openlijke uiterst vijandige betoo ging tegen den Italiaanschen koning op touw gezet door de socialistische afgevaardigden in het Kamergebouw. Het jaar 1920 zette zorgen vol in met een algemeene staking. Niet te ont kennen viel, dat de door Moskou verspreide en gefinancieerde propaganda in Italië wortel had geschoten van Alphen tot Sicilië. Hoe het was in Sovjet-Italië. De in hetzelfde jaar gehouden verkiezingen voor de gemeenteraden gaven groote winsten voor de communisten, die onmiddellijk in tal van plaatsen een „Roode Garde" stichtten, waartoe de manschappen gevonden werden uit de ge meente-bedrijven, politie en brandweer. In meer dan tweeduizend Italiaansche gemeenten wap perde de roode vlak met sikkel en hamer van den zetel van het gemeentebestuur, terwijl men niet verzuimde de gemeentehuizen te veranderen in ware opslagplaatsen voor ammunitie, wapenen en ontplofbare stoffen. Milaan was de eerste groote stad in Italië, die communistisch bestuurd werd, met het droevig gevolg, dat de gemeente tram, die steeds belangrijke baten voor de ge meentelijke schatkist had opgeleverd, het eerste boekjaar sloot met een nadeelig saldo van 22,000,000 Lire. Ten overvloede had men het rollend materiaal zoo laten vervallen, dat men later een' bedrag van nog 40,000,000 Lire noodig had, om den. vroegeren toestand te herstellen, toen het bolsjewistisch gevaar eindelijk bezworen was. Per 1000 inwoners telde het bolsjewistisch stadsbestuur één gemeenteambtenaar. Op het platteland eigenden de boeren zich de landerijen toe met volkomen voorbijgaan van ieder eigen domsrecht. Niet met schorpioenen, doch met een Roode Terreur werd het arme, schoone Italië gegeeseld Een staking bij de posterijen en telegrafie. wisselde af met een spoorwegstaking, de zwakke regeering liet een bekend Ita liaansch anarchist, Malatesta, arresteeren, doch bezweek oogenbiikkelijk voor de bedreiging met een algemeene staking, zoodat de poorten van de gevangenis zich spoedig weer voor hem openden. Het jaar 1921 verergerde de toestand Zienfcleroogen, binnen drie jar'en na het sluiten van dén wapenstilstand scheen de stichting van een Sovjet-republiek in Ita lië niet meer te stuiten. Aan Giachetti bleef he voorbehouden in één welgeslaagden zin de twee groote tegenstanders in het werelddrama van de twintigste eeuw te kenschetsen: „In de geschiedenis der Wereld is immr op het groote oogenblik van opbouw, ol van verval, één machtige iiguur op den voor grond getreden, die de regeenngsmacht tot zich heeft getrokken en de lijd in zijn titanischen greep heeft gevat; uit den Europeeschen wereldoorlog zijn twee der gelijke figuren voortgekomen: Lenin en Mussolini; het is voor Mussolini wegge legd zooveel goeds voor de m'enschheid in het leven te roepen als Lenin de wereld met slechts heeft overgoten.' Met een onverwoestbaar geloof in zijn taak, streed Mussolini tegen de Roode dogma's, vereenigde rondom zijn persoon kleine groepen van onder ijzeren tucht staande jonge soldaten uit de oorlogs jaren, wist dorp na dorp, stad na stad a an de volgelingen van Lenin te ontwrin gen, zoodat hij binnen twee jaren na den aanvang van zijn gigantischen strijd den 30sten October 1922 op verzoek van den Italiaanschen koning het ambt van minister-president aan vaardde en de communistische partij in Italië officieel ontbond. Mussolini's harde leerschool. Maar al eer het hoogste ambt in het ver jongde Italië te aanvaarden, had de latere „Duce" een zeer harde leerschool van het leven doorloopen. Benito, Mussolini's vader, eenvoudig hoefsmid, stuurde het negenjarig jongetje naar een kloosterschool, later naar een normaal school voor onderwijzers, waar hij zijn diploma behaalde en kleine kleuters op een dorpsschooltje de geheimen van het A.B.C. ontsluierde. Twintig jaren oud was hij Kamercandidaat voor de so cialistische partij te Forii, maar leed de neder laag tegen een rijkelijk met aardsche goederen gezegenden meer rechts georiënteerden candi- daat, waarna de geslagen Mussolini in een vlaag van woede de stembus verbrijzelde. Hij vluchtte naar Zwitserland, woonde in Lugano en Lau sanne, waar hij als gewoon werkman zijn brood verdiende en nog tijd vond aan de Universiteit te Lausanne zijn diploma als leeraar in de Fransche taal en letterkunde te behalen. In Italië teruggekeerd, maakte hij spoedig naam in de socialistische partij daar te lande, redigeerde verschillende partijbladen, tot hij een der voor naamste redacteuren werd van het hoofdorgaan der socialistische partij, het bekende dagblad „Avanti". De wereldoorlog brak uit, zijn partij was zuiver pacifistisch tegen deelname van Italië aan den oorlog, een breuk was niet meer te vermijden, de partij wierp hem uit, om binnen den tijd van acht jaren door hem uitgeworpen te worden Mussolini stichtte gesteund door een groep olini aan boord van den kruiser Pola tijdens de l atste Italiaansche vlootmanoeuvres jongeren te Milaan, feitelijk de bealngrijkste stad van Italië Rome ten spijt het be kende dagblad „Popoio d' Italia", dat naast het oudere Milaneeschc blad „Corriere della Sera" (de Nieuwe Rotterdamsche Courant of het Al gemeen Handelsblad van Italië) een waardige plaats innam, in de ook, in het buitenland be kende Italiaansche journalistiek. In 1915 trad hij op als korporaal bij de Bersaglieri in dienst, vocht dapper mee, kwam zwaar gewond in het militaire hospitaal terecht, zag in 1915 den Italiaanschen koning aan zijn ziekbed verschij nen, ontving zeven jaar later op het quirinaai de hoogste waardigheid uit des konings handen: Het minister-presidentschap van het zichzelf hervonden Italië. Het nationale ministerie gevormd. Zaterdag 28 October 1922 weerstond Mus solini nog eeu poging van den commandant van een escadron cavalerie te Milaan om hem te arresteeren. Maandag 30 October 1922 legde hij den koning te Rome de lijst voor van het nieuwe door hem gevormde werkelijk nationale ministerie. Op den morgen van den eersten November 1922 belde Mussolini uit zijn werk kamer aan het Departement van Binnenlandsche Zaken achtereenvolgens alle overige ministers op. verzocht zijn ambtgenooten na te gaan, of alle departementale ambtenaren reeds aan het werk getogen warén, liet weten, dat wie voor de tweede maal niet tijdig op zijn bureau aan wezig was, ontslag kon krijgen en had op deze afdoende wijze aan de heilige bureaucratius op eens de luiheids-giftanden uitgetrokken. „Nieuwe menschen en' nieuwe methoden voor nieuwe tijden was het wachtwoord. De ijzeren man met den ijzeren kin, wiens beeltenis bekend is door gansch de beschaafde wereld, heeft woord gehouden. Juist in deze dagen nu een Italiaansch eskader Rome door de lucht aan Chicago heeft gekop peld. zal het belangstelling verwekken, te ver nemen, dat bij Mussolini's overneming van de leiding van de Italiaansche luchtvaart van de 5000 machines aan het einde van den oorlog er maar honderd bruikbare vliegtuigen waren overgebleven, dat de 2000 militaire vliegers tot 12 waren verminderd en dat een achttal slecht onderhouden vliegvelden alles was, dat Italië op dit gebied kon aanwijzen. Maar keurig in orde was de staf van typisten en officieel-doende personen, die over een com pleet magazijn schrijfmachines beschikten. Generaal Balbo's toch heeft afdoende bewe zen, dat ook hier in een tiental jaren voor Italië een veranderng ten goede heeft plaats ge vonden. Het is d<? doelbewuste wil van een enkelen man, voor wien het woord „onmogelijk" niet geschreven schijnt, geruggesicund door een ijze ren volharding, een geniale kijk op organisatie, een volkomen erkenning van de macht eener niets ontziende discipline, een ver ziende blik in dc toekomst, die begint te denken bij een punt, dat anderen als eindpaal beschouwen, bekroond 'oor een gloeiende liefde voor het eigen land, Falië, die orde gebracht heeft in een hopeloos schijnenden chaos, op wien het woord van Godden volkomen toepasselijk is: „Mussolini s geen gewoon mensch, hij is een laaiende vlam gelijk Uit de dagen toen de »Duce« nog revolutionair was. In 1915 werd hij wegens (Alle rechten Vereenigde Persbureaux, opruiende propagada gearresteerd. 's-Gravenhage. Nadruk verboden). HET ONWEDER VAN ZATERDAG. GEEN PERSOONLIJKE ONGELUKKEN OP FLAKKEE. Zaterdagmiddag hebben hevige onweders ons land geteisterd, gepaard gaande met hagel- en regenbuien. Verschillende personen werden gedood en vele woningen] en gewassen werden beschadigd. Op Flakkee zijn gelukkig geen slachtoffers van het hemelvuur te betreuren, wel is op verschil lende plaatsen de bliksem ingeslagen en werd vanwege den regen veel schade aangericht. Op verschillende plaatsen viel het water als 't ware in bakken naar beneden» zoodat vele kelders onder water zijn geloopen. Oude Tonge werd, zooals men hieronder kan lezen, door een windhoos geteisterd, die veel schade aanrichtte Slachtoffers zijn gelukkig niet te betreuren. Hieronder volgen erikele berichten Uit S o m m e 1 s d ij k L.l. Zaterdag ontlastte zich boven deze ge meente een hevig onweder. Bij den landbouwer L. J. Buth werd de schoorsteen van het dak afgerukt. Persoonlijke ongelukken hadden niet plaats. Uiit Midelharnis: Tijdens het kort doch hevig onweder, dat Zaterdagmiddag boven onze gemeente woedde, sloeg de bliksem in de woning van Mevr de Wed. Haagens aan de Emmalaan, gelukkig zonder schade of ongelukken te veroorzaken. Ook werd de radiogeleiding van den heer Blok land aan de Chr. de Vrieslaan door het hemel vuur licht beschadigd. Uit Stad aan 't Haringvliet: Tijdens de hevige regenls van Zaterdag j.l. is de wagenmakerswinkel van M. v. d. Boogert onder water komen te staan, wat veel opruimen met zich bracht. Uit Den Bommel: Zaterdagmiddag kwam er een windhoos over de hofstede van den landbouwer de W. Hier door werden eenige boomen ontworteld en de erwtenruiters werden over het land heen ge worpen. Uit Oude Tonge: Zaterdagmiddag jl. ongeveer 5 uur trok over een groot gedeelte dezer gemeente een wind hoos, welke vrij veel schade veroorzaakte. Het te velde staande vlas en ta/we werd uiteen geslagen enikele boomen werden ontworteld, terwijl van een in de haven liggende motorboot vele ruiten werden vernield. Ook waaiden er van verschillende gebouwen vele pannen van de daken. Persoonlijke ongelukken kwamen ech ter niet voor. HEVIGE BRAND TE KERKDRIEL. Drie huizen afgebrand. Vrijdagnacht is een hevige brand uitgebroken in een| hooiberg achter de woning van den heer Visser aan den Maasdijk te Kerkdriel. Het vuur woedde zeer fel en sloeg weldra naar het woon huis over, dat in een ommezien in lichte laaie stond. De geheele inboedel ging verloren. Aangewakkerd door den krachtigen wind sloe gen de vlammen over naar het naastgelegen woonhuis van de familie v. d. Kammen. Ook dit perceel vatte vlam. De brandweer kon weinig uitrichten en was niet tegen het vuur opgewas sen. Zij moest zich beperken1 tot het nat houden van de belendende perceelenl, doch slaagde er niet in deze voor het vuur te vrijwaren. Ge stadig breidde het vuur zich uit. De vonkenregen daalde neer op het dubbele woonhuis, bewoond door de gezinrien Verhoeks en Hooymans. Ook dit perceel werd door het vuur aangetast en was niet te redden. De drie huizen benevens de hooiberg zijn tot den grond toe afgebrand. Van de inboedels kon nagenoeg niets worden gered. Uitgezonderd de heer v. d. Krammen waren allen tegen brand schade verzekerd. De oorzaak is onbekend. AVONTUUR VAN EEN KIND IN DE BERGEN. Men meldt uit Bergamo Bergbeklimmers, die een bergtour maakten, hoorden tot hun groote verwondering op 2000 Meter hoogte van de rotsen boven hun hoofd een zacht kindergehuil komen. Zij stelden een onderzoek in en vonden een' vierjarig knaapje liggen op een plateau aan den rand van een afgrond. Het kind klappertande van koude en koorts en kwam bijna om van gebrek. Hij verklaarde Antonio Plodardi te heeten en acht dagen geleden met twee broers de bergen te zijn ingegaan om hout te sprokkelen. Hij was echter van hen weggeloopen en verdwaald ge raakt. Acht dagen lang had hij geleefd op een stuk brood, dat hij in zijn zak had. Tevergeefs had den de bewoners van de omliggende dorpen naar Antonio gezocht. AUTO GESLIPT TE MALDEN. Twee dooden. Zaterdagmiddag tegenl één uur reed op den Rijksweg Nijmegen-Maastricht onder de gemeente Malden de 47-jarige heer Braggaard, chemicus, wonende te Amsterdam, met zijn auto. Hij keerde met vrouw 'en dochter per auto van een vacan- tiereis uit Zwitserland terug. Ter hoogte van het gemeentehuis te Malden was de weg ten gevolge van den gevallen regen zeer glad. Toen de heer Braggaard een bocht passeerde slipte de auto en kwam tusschen de tramrails terecht. Vermoedelijk doordat de bestuurder geen tijd meer had om te remmen, kwam de auto in volle vaart met de tramrails in aanraking, tengevolge waarvan de licht gebouwde auto eenige malen over den kop sloeg en totaal ver nield werd. De drie passagiers werden over den weg ge slingerd. Omwonenden snelden ter hulp. In de onmid dellijke nabijheid van het wrak van den auto werd het vreeselijk verminkte lijk van de 16- jarige dochter van den heer Braggaard gevonden. Op eenige tientallen meters afstand vond men den heer Braggaard, die uit verscheidene ver wondingen hevig bloedde. Aan de andere zijde van den weg vond men mevrouw Braggaard. die eveneens verscheidene verwondingen had opgelooperu en bewusteloos was. Onmiddellijk was geneesundige hulp ter plaatse en werd een ziekenauto gerequireerd. Tijdens de overbrenging naar het Canisius- ziekenhuis is de heer Braggaard aan zijn kwets uren overleden. De toestand van mevrouw Braggaard was vrij ernstig. ZWEMMEN, NIET DRIJVEN. Wie in de zakenstroom Thans op zijn plaats wil blijven, Moet zwemmen als een visch En zich niet laten drijven. RECHTBANK TE ROTTERDAM. Uitspraken t De rechtbank heeft veroordeeld L. T. van N„ 25 jaar, landarbeider te Som- melsdijk, wegéns het veroorzaken van lichamelijk letsel door schuld verdachte zou onachtzaam enz. achteruitgeredeni zijn met zijn auto, waar door de jonge Anton Visser tusschen den wagen en een paaltje was beklemd geraakt tot een hechtenis van 1 maand met ontzegging van de bevoegdheid om motorrijtuigen te besturen voor den tijd van 6 maanden. FAILLISSEMENTEN. Geëindigd H. L. de Vlugt, zuivelbereider, Oude Tonge. K. Th. Ie Comte, koopman te Sommelsdijk. NIEUWE TONGE. Geboren: Leentje, dochter van Pieter Jo» hannes Klapmuts en Cornelia Koppenaal Dingenus, zoon van Gerrit van Buren «-n Johanna van den Ouden; Jacoba Bartelina dochter van Cornells Hanenberg en Catharina Huberdina van den Ouden Gehuwd: Adrianus Schol (Sommelzdijk) en Trijntje dc Jong alhier. HERKINGEN. GeborenJohanna, d. v. M. Bruggeman en P. van den Ouden. OndertrouwdLeendert van Wezel Cz jm. 34 j. te Stellendam en Pieternella Francina den Boer Jd. jd 36 j. alhier. OverledenKorstiaan Kareis 84 j. wedn. van Hester van der Ham. MELISSANT. GeborenJohannes Arie, z. v. A Struijk en A. P GanzemanJacob, z. v. H van der Mast en K. van der Veer; Adriana, d. v. D. Melissant en J Klink. GetrouwdMartinus Frederikus Graafland 25 j Nieuw'Helvoet en Suzanna du Pree Bastiaan Holster 31 j. Nieuwe Tonge en Cor» nefia Elizabeth van Beek 21 j RECTIFICATIE. In het verslag van de vergadering van den Flakkeeschen Boerenbond in ons nummer van j.l. Zaterdag heeft de zetter een vergissing gemaakt De heer Geluk heeft niet gezegd: „Men vraagt zich wel eenis afwat hebben, we aan de boerenleenbank maar: „Men vraagt zich wel eens af: wat hebben we aan den boerenbond

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1933 | | pagina 3