A. D. OVERSTRIJD
HOEKTE VOOS VEOVW E
Binnenland.
SPECIAAL Magazijn voor
Horloges - Pendules - Klokken - Wekkers
Verkoopingen.
üifflö» en Tuinbouw.
Voor de Vrouw.
Voor de Jeugd.
Het is te begrijpen, dat mannen van karakter
meer dan ibeu zijn van dat geschipper: in de
Kamers volbloed revisionisten en zoo gauw ze
voor het volk staan weer marxisten. Bovendien
zien ze wel, dat ze het op den duur zoo toch
niet houden kunnen. Het slot is, dat de lagere
regionen in de S.D.A.P. tot marxisten, dus tot
communisten worden opgevoed en op den duur
de partijleiding zichzelf ondergraaft.
Mr. Duys vindt het hoog tijd, dat daar nu
maar eens een eind aan komt.
En in hun hart zullen de meeste partijleiders
het roerend met hem eens zijn, maar de massa,
zie je, daar moet je toch maar rekening mee
houden
En de massa zal dien kant niet op willen.
Het zal althans een heele toer zijn ze zoover
te krijgen; ze zijn er dan ook niet bij opgevoed.
Als je niet anders geleerd hebt dan Koningin
met een kleine k te spellen, schrijf het woord
dan opeens maar eens met een hoofdletter K.
Dat gaat zoo maar niet
En er zijn al afdeelingen, die hun scherpe
afkeuring over het optreden van Mr. Duys
hebben uitgesproken.
Hij had het binnen de partijmuren moeten hou
den, vindt men.
Natuurlijk is dat maar een smoesje.
Wanneer Mr. Duys kans gezien had de zaak
binnen de partijmuren klaar te spelen, was hij
nooit met zijn brochure voor den dag gekomen,
daar is hij een te goed sociaal-democraat voor.
Maar men kan gerust aannemen, dat er héél wat
binnen de partijmuren is afgespeeld en dat Mr.
Duys het hopelooze van het geval om nog iets
binnenshuis te bereiken, heeft ingezien, nadat er
heel wat voorgevallen is.
In elk geval is de S.D.A.P. in een nieuw sta
dium gekomen. Ze zal moeten kiezen of deelen.
Haar tweeslachtige houding heeft het partij
leven innerlijk verzwakt, ze heeft haar begin
selen opgeofferd aan de massa, zonder dat ze
de massa op den duur behouden kan.
Mannen als Mr. Duys hebben dat goed in-
gezfen.
Vandaar, dat ze nu beginnen willen de kleine
k eens tegen' wat hoofdletters K in te wisselen.
Als 't maar lukt I
UITKIJK.
DE NATIONALE LANDDAG DER N.C R.V.
De voorbereidingen voor den N.C.R.V.-
Radio-Landdag op 27 Juli in „Berg en Bosch''
te Apeldoorn, hebben de laatste weken grooten
voortgang gemaakt. Te Apeldoorn is een eere
comité gevormd van vooraanstaande personen,
alsmede een regelingscommissde, welke in 9
sub-commissies is ingedeeld ter regeling der
verschillende onderdeelen als controle, logies,
vuurwerk, versiering, bloempjes verkoop, enz.
Een uitgebreid programma-boek is in bewer- j
king, dat naast talrijke illustraties alle bizon- I
derheden zal bevatten, die de Landdagbezoekers 1
weten moeten. j
In de morgenvergadering zal een welkomst
woord gesproken worden door den Burgemeester
van Apeldoorn, Mr. W. Roosmale Nepveu,
lid van het Eere-Comité. Ds. L. J. van Leeu
wen, tweede Voorzitter der N.C.R.V., spreekt
's morgens een woord tot degenen, die thuis
moesten blijven en bij den luidspreker luiste
ren, in 't bijzonder zieken en ouden van dagen.
In de middagsamenkomst spreekt Ds. D. A.
van den Bosch, lid van het Hoofdbestuur der
N.C.R.V., een opwekkend woord.
Aan den Landdag worden groote zang- en
muziekdemonstraties verbonden. Van circa 2000
musici en ongeveer 6000 zangers en zangeres
sen werd hiervoor toezegging van medewerking
ontvangen. Het geheel zal staan onder leiding
van den bekenden AmsterdamSch'en dirigent,
den heer Willem van Laar.
In de pauze wordt voor kinderen een lucht
ballonwedstrijd gehouden, waaraan fraaie prij
zen verbonden zijn.
Uiteraard is dit slechts een greep uit het
uitgebreide programma, dat binnenkort wordt
gepubliceerd.
Een N.C.R.V.-Landdaglied is vervaardigd,
dat door alle bezoekers wordt gezongen. Een
serie van 10 N.C.R.V.-Landdag-prentbriefkaar-
ten in eerste-klasse-uitvoering is op 't oogen-
blik in bewerking bij een der grootste Neder-
landsche firma's op dit gebied. Tot het koop'en,
schrijven en verzenden van die kaarten zal
ruime gelegenheid bestaan. De Directeur van
het Postkantoor te Apeldoorn, neemt maatrege
len, dat de brievenbus bij het N.C.R.V.-Post-
kantoor op „Berg en Bosch" den geheelen dag
wordt geledigd. De daar ter post bezorgde
correspondentie wordt van het Landdag-post
stempel voorzien en onmiddellijk geëxpedieerd.
Voor de voedselvoorziening komt heel wat
kijkenDe N.C.R.V. meent het voeselvraagstuk
afdoende te kunnen oplossen Letterlijk aan alle
kanten van het terrein zal men bij honderden
verkoopsters terecht kunnen, die aan hun ten
tjes al het noodige in voorraad hebben. De
consumptieprijzen zullen laag gehouden wor
den, wat door het massale bezoek natuurlijk
gemakkelijk kan. Om een ieder zoo snel moge
lijk te kunnen helpen, zal de betaling niet ge
schieden met contant geld, doch met N.C.R.V.-
penningen. Deze penningen zullen in 22 wissel
kantoren a 12H cent per stuk verkrijgbaar
zijn.
De deelnemerskaarten voor den Landdag zijn
thans bij alle plaatselijke correspondenten der
ÜC.R.V a 25 cent verkrijgbaar. Waar voor
een goede organisatie veel afhangt van het
bekend zijn van het aantal deelnemers, wordt
vhn de zijde der N.C.R.V. aangedrongen op het
vroegtijdig koopen van de deelnemerskaarten.
1 in gen der Ned. Zend. School zal er den zang
begeleiden en tevens eenige koralen 'en marschen
ten gehoore brengen.
EXAMENS SCHOOL VOOR GEREFORM.
WIJKVERPLEGING, gevestigd in het Zieken
huis „EUDOKIA", Bergweg 323, Rotterdam.
Directeur Dr. R. J. Wolvius.
ROTTERDAM. Voor het op 12, 13, 14, 15
en 16 Juni 1933 gehouden eindexamen zijn alle
14 candidaten geslaagd, n.l. de zusters
M. A. Bakker, Js. Both, H. P. J. van Dijk,
J. G. P. Elshove, M. Goedendorp, H. E. de
Graaff, C. J. L. Huizer, P. de Kloe, M. G.
v. d. Loo, M. de Raadt, A. Spelbrink, T. K.
v. d. Stoep, E. Wagenaar en J. v. d. Werf.
Het examen werd afgenomen ten overstaan
van de examencommissie, waarbij aanwezig wa
rén de heeren Dr. J. v. d. Spek als gedelegeerde
van de Regeering en Dr. R. N. M. Eykel, hoofd
inspecteur van de Volksgezondheid.
Genoemde zusters hebben hiermede verworven
het Staatsdiploma voor Wijkverpleegster, inge
steld bij beschikking van den Minister van
Arbeid, Handel en Nijverheid van 4 September
1929, alsmede het diploma voor enquetrice der
Nederlandsche Centrale Vereeniging tot be
strijding der tuberculose.
Het examen in de godsdienstige vakken werd
gehouden in tegenwoordigheid van Ds. W. W.
Smitt, geestelijk verzorger van de Stichting
„Vogelenzang" te Bennebroek, als gedelegeerde
van den Gereformeerden Bond van Vereenigin-
gen en Stichtingen van Barmhartigheid in Ne
derland.
Hoogstraat 223 - Rotterdam - Gevestigd Anno 1880
BLIJVENDE ZORGEN.
•Het Zendingsbureau giro 6074 schrijft
ons
Langzamerhand beginnen de opbrengsten der
Pinkstercollectes bij ons in te komen. Tot dus
ver zijn wij niet teleurgesteld, maar er is van
den totalen uitslag nog weinig of niets te zeggen.
Wij hebben in de eerste helft van de maand
ongeveer 60,000,— ontvangen, alle inkomsten
samengenomen. Als wij aannemen, dat ook de
tweede helft van de maand een gelijk bedrag
aan inkomsten zou opleveren maar dat is vrij
optimistisch gerekend dan zou de achterstand
met 30,000,— inkrimpen, want voor de be
hoeften van deze maand is er ook 90,000,—
noodig.
Maar zelfs bij vervulling van deze optimis
tische verwachting zou de geheele achterstand
toch nog bijna 200,000,— zijn. Het behoeft
geen betoog, hoezeer die zorg blijft drukken,
waar wij de zomermaanden in het vooruitzicht
hebben, die gewoonlijk de laagste inkomsten
geven en dus een beduidenden aanwas van den
achterstand.
De arbeid gaat verder. Wij zijn er zeker van:
God zal daarvoor blijven zorgen. Maar Hij doet
dat door menschen. Daarom maken wij aan hen,
door wie Hij het wil doen, nog eens de blijvende
zorgen van het werk bekend.
CHR. NATIONAAL ZENDINGSFEEST.
Op het Chr. Nationaal Zendingsfeest, dat
Woensdag 5 Juli op Raaphorst onder Wasse
naar gehouden wordt, zal te half drie op spreek
plaats III een jeugddienst plaats hebben. De
middenruimte wordt gereserveerd voor jonge
menschen tusschen 12 en 25 jaar. Als sprekers
zullen optreden Ds. M. J. Punselie, Herv. Pred.
te Leiden en Zendeling P. J. Grondel van
NieuwGuinee. Het fanfarecorps van de leer-
DE KUNSTREIS VAN DE
KONINKLIJKE NEDERLANDSCHE
AUTOMOBIELCLUB NAAR
NOORD-ITALIE.
III.
Vijf dagen zijn wij te Florence gebleven, de
vriendelijke stad aan de Arno, waar de levens
lustige blijmoedigheid der bevolking als een glim
lach door de straten speelt. Iedere morgen en
iedere middag vierde de artistieke leider van
den tocht het reisgezelschap rond langs de tal-
looze kunstmonumenten uit het Italiaansche Re-
naissance-tijdperk, volgens een vooraf zorg
vuldig opgemaakt plan. Door zijn bezielende
leiding wist hij zijne hoorders een inzicht te
geven in het Florentijnsche leven uit de voor
bijgegane eeuwen. Door de Kloostergangen van
het San Marco-klooster leidde hij het gezelschap
rond 'en verhaalde van het kloosterleven uit de
13e en 14e eeuw en van den vromen klooster
broeder Fra Angelico, die gedurende 14 jaren
van zijn leven in de gangen van het klooster en
de cellen zijner medebroediers zijne voor het
nageslacht bewaarde fresco's schilderde met
beelden uit de Heilige Schrift. In de musea Pitty
en Uffini voerde hij ons rond langs de schil
derstukken van Rafael en Michel Angelo, van
Bottoicelli en van Giotto, van Ghirlandaio en
Andrea del Sarto en vertelde van het leven
dezer kunstenaars, hun streven, hun idealen en
van den invloed, die zij ondergingen van hun
tijd en die zij op hun beurt uitoefenden op hun
tijdgenooten. Dan bracht hij ons naar den Dom,
en naar vele kerken, naar de Paleizen van het
machtige geslacht der Medici en van de Flo
rentijnsche ridderschap, waar hij gelegenheid
vond om het beeld der Italiaansche Renaissance,
hare beteekenis en haren invloed op de wereld
beschouwing uit die dagen steeds duidelijker te
doen opleven.
In die vijf dacjen heeft het reisgezelschap
Florence leeren kennen, zooals zij was en is
gebleven, de vroolijke stad, wier bevolking van
het leven geniet met blijmoedigen levensernst.
Uitstapjes werden gemaakt naar de omgeving,
naar Fieselo en naar Impruneta, een' feeërieke
openluchtvoorstelling van Midzomernachtdroom
in dé tuinen van het Palazzo Pitty werd bijge
woond en toen de vijf dagen voorbij waren,
was er geen enkele van het gezelschap, die niet
betreurde deze verrukkelijke stad te moeten ver
laten.
Door het bergland ging de reis nu naar Ra
venna, een moeilijk en hoog bergland in een
woeste omgeving van kale rotsen. Zoo steil
waren de hellingen, zoo hoog steeg de weg, dat
op het hoogste punt gestopt moest worden om
enkele wagens op adem te doen komen, die
danig aan het koken waren geraakt. Vermakelijk
was de Model „Y" Ford, die zich nergens iets
van aantrok en lustig tegen de steilste hellingen
opdraafde en bij het dalén zijn lenig lijf haast
zonder remmen door de bochten slingerde, waar
de zooveel zwaardere, groote wagens met om
zichtigheid moesten manoeuvreeren.
Ravenna ligt in de Romagna, dat is het land
van Mussolini, waar hij geboren werd en ook
zijn jonge jaren als schoolmeester te Forli op
20 km. afstand van Ravenna sleet. De om
geving herinnert aan Holland, wijde uitgestrekte
velden rondom een kanaal, dat van Forli naar
Ravenna loopt. Op 10 km. afstand van Ra
venna ligt Pineta, een' kleine badplaats aan de
Adriatische zee. Daar trok het gezelschap na
'de lunch naar toe, de jongeren zwommen in zee,
de ouderen droomden aan het strand, de thee
werd gebruikt op het hotel-terras, de zon scheen,
de hemel was zoo blauw en het leven was zoo
mooi 'eri gelukkig.
Tot 's avonds laat zwierf het reisgezelschap
in kleine groepjes door de straten van Ravenna,
overal zag men ze zitten op straat voor de café's
en toen het middernachtelijk uur geslagen was,
volgden velen het voorbeeld der Italianen, die
rustig bleven zitten voor leege tafeltjes, omdat
na 12 uur geen drank meer mocht geschonken
worden. Zoon Italiaansche nacht is te mooi om
naar bed te gaan.
(Wordt vervolgd).
Zaterdag 17 Juni, bij inzet en Zaterdag 24
Juni, bij afslag, telkens des avonds 6 uur
(zomertijd) te Ouddorp, in het Logement
Akershoek, van
I, Een perceel bouwland te Ouddorp in
den Springertpolder, kadaster Sectie A no.
922, groot 80 aren 50 centiaren of 1 Gemet
226 Roeden V. M., verhuurd tot 11 Nov. 1937
aan Anthony Tanis voor f 102,— per jaar;
II. Een perceel bouwland te Ouddorp,
op Preekhil, kadaster Sectie E No. 2798, groot
1.42.70 H.A. of 3 G. 32 R. V. M„ verhuurd
tot HNovember 1937,gedeeltelijkaanAnthony
Tanis voor f 90 57 per jaar en gedeeltelijk
aan Klaas Tanis Kz. voor f 87.80 per jaar,
in 2 koopen en combinatie. Ten verzoeke I
van den heer J. van Waarde te Gocdereede.
Notaris VAN DEN' BERG
Op Woensdagen 28 Juni en 5 Juli 1933,
telkens 's avonds 7 uur (zomertijd) te Dirks'
land, resp in de zaal »Odeoc« en hotel
Regter v.h. Keuvelaar, veiling en afslag van
Het Woonhuis met Erf en Tuin te Dirksland
aan den Parallelweg van de Rott Tramwegmaat'
schappij, kad. Sectie B, nummer 1845, groot
3 Aren 91 centiaren.
Te bezichtigen op Maandagen 19 en 26 Jui i
's middags van 3—4 uur (zomertijd). Direct
te aanvaarden
Op 'Woensdagen 28 Juni en 5 Juli 1933,
telkens 's avonds 8 uur (zomertijd) te Melis,
sant, ter herberge van M. van der Werf.
veiling en afslag van
Het Woon. en Winkelhuis, met schuur,
erf en grond te Melissant, op den hoek van
de Voorstraat en den Molendijk, kad. Sectie
A, nummer 1218, groot 2 Aren 25 centiaren.
Tot 1 Augustus 1933 verhuurd aan A. van
der Spaan voor f 4,50 per week
Op Donderdagen 29 Juni en 6 Juli 1933,
telkens 's avonds 7 uur (zomertijd) te Som*
mrlsdijk in hotel Spee, veiling en afslag van
191.10 H.A. (4 gem. 215 roeden S.dijksche
maat), bouwland en rietland te Sommelsdijk,
i in den polder Het Oudeland nabij Langen,
dam, kad. Sectie C, nos. 669 671, en 677.
Tot herfst 1936 verhuurd aan Gebr. C. en
G. van Driel te Sommelsdijk voor f 250,—
per jaar.
Ten verzoeke van de Erven van Mej. de
Wed. M. van der Baan te Dirksland.
Notaris VAN DER SLUYS.
Zaterdag 24 Juni, s avonds 6 uur (zomer,
tijd) te Ouddorp, in het Logement Akershock,
van 87 perceelen grasgewas en naët onder
Ouddorp en Goedereede.
Notaris VAN DEN BERG.
Verkooping van een huis met erf te Mid.
delkarnis. Öp Woensdag 5 Juli 1933 bij
inzet, op Woensdag 12 Juli 1933 bij afslag,
telkens des avonds 7 uur Zomertijd, in het
Hotel Meijer te Middclbarnis.
Voor de Erven van den Hei r J. A. van Delft.
Notaris VAN BUUREN.
De maandelljksche groei van de L. O.
en de X. O.
Per I Mei 1933 trad per provincie het
hieronder vermelde aantal landbouwers als
lid der L. O. toe
Prov. aant. leden. Loon.
Groningen5 f 4.760,-
Friesland 37 35.371,-
Drenthe18 7.623,-
Overijssel2 637,-
Gelderland8 2.372,—
Utrecht3 1.704,-
Noord«Holland 11 5.671,—
Zuid'Holland17 142.671,-
Zeeland8 6.497,—
Noord'Brabant 4 3,468,—
Totaal 7ÏÏ2 f 208.312,-
Per 1 Mei 1932 traden als lid der T.O. toe
31 werkgevers, uitbet. aan loon f 42.132,—
Sedert 1 Nov. 1932 vermeerderde het aantal
leden bij de:
Landbouw-Onderlinge met 618, uitbetalende
f 688.371,- loon.
Tuinbouw*Onderlinge met 179, uitbetalende
f 268 890c— loon.
De Secretaris van de P.O.C. Overflakkee,
A. W. KEIJZER.
Herkingen, Juni 1933.
HET HALSJE.
Mu Prou is een negerin van 23 jaar. Zij be
hoort tot het personeel van een groot circus,
dat in d© Ver. Staten rondtrekt, het bekende
Barnum en Bailey. Deze jonge vrouw kreeg
reeds in haar jeugd koperen ringen om den
hals, later nog niet andere vermeerderd. Maar
die ringen zijn er dan ook nooit meer af ge
weest. Bovendien' draagt zij om de polsen zware
koperen banden. Thans is zij in een röntgen-
ïnstituut te Philadelphia in den staat Pennsyl-
vanië geröntgend. De doktoren wilden weten,
hoe het met haar halswervel precies gesteld
was. Voor het overige moet dit nemen van
röntgenfoto's bij iemand met zooveel metaal om
den hals, een tamelijk moeilijke verrichting zijn.
Ringen én armbanden samen schijnen niet minder
dan 25 kilo te wegen. Maar mode is mode,
ook bij negerinnetjes.
Wanneer de inhoud u
Tevredenheid kan geven,
Steunt dan door abonné's
Ons werken en ons streven.
Ejr kunnen van die oogenblikkén zijn in ons
leven, dat een gevoel van groote dankbaarheid
ons vervult om zooveel goeds ons nog ge
schonken.
Zoo gaat het mij dezer dagen ook, nadat ik
met een club het voorrecht had de school en
internaat van de onder ons zoo bekende blin-
deninrichting „Bartimeüs" te mogen zien.
Wat een ontzaglijk voorrecht, te kunnen zien,
ons vrij te kunnen bewegen. Men moet het gemis
gezien en iets er van doorvoeld hebben om onzen
rijkdom te kunnen waardeeren.
De prettige ontvangst van den directeur, den
heer Fokker, deed ons al dadelijk iets gevoelen
van den geest, welke heerscht in Bartimeüs.
Eerst zou de school, welke een honderd meter
van het internaat staat, worden bezichtigd. Daar
leidde het hoofd, de heer Laarsma, ons rond en
werden we in staat gesteld iets te zien van 't
gewoon schoolonderwijs en ook van het vak-
onderricht, dat aan de blinden gegeven wordt.
Telkens dacht ik: hier geven verstand en
liefde elkaar beurt om beurt de hand, om alles
voor deze misdeelde kinderen en jonge men
schen zoo doeltreffend mogelijk te maken.
Een blind is er niet mee geholpen als we
meelijdend zeggen: „Och stakker", en misschien
dan ook nog even onze portemonnaie voor den
dag halen.
Een blinde moet worden klaargemaakt voor
't leven. En dat er voor hen nog kansen genoeg
zijn, heeft Bartimeüs "wel doen zien.
Daar wordt met intense ernst getracht om
hen voor het leven nog zoo volwaardig mogelijk
te maken.
Eerst kwam ons gezelschap in het handwerk
lokaal, waar een groep meisjes van verschil
lenden leeftijd om een groote tafel zaten, elk
met haar eigen handwerk voor zich.
Een der grootere meisjes zat met een klein
weeftoestel voor zich, waarop al een flink be
gin te zien was. Keurig en zonder een enkele
fout was 't werk. Anderen zaten te breién, of
•te haken en een had al een flink stuk van een
kruikenzak.
Een kleine peuter, ik denk van een jaar of
zeven, liet even 't handwerk rusten' om een
mooi vers op te zeggen, een vers waarin voor
kwam van zonneschijn en bloemen
En zelve te leven in eén lichtloos land
Nog scheen ze geen besef te hebben van haar
groot gemis, want vroolijk en vol aanhanke
lijkheid knuffelde ze zich tegen haar onder
wijzeres aan.
De onderwijzeres liet bereidwillig ons zien
verschillende werkstukken, die geheel gereed
waren en opgeborgen in de groote kast. Denk
niet, dat het een eentonige reeks van eendere
stukken was. Neen, er was verscheidenheid ge
noeg: kinderkleertjes, aardige kleedjes en wat
niet al. Alles keurig afgewerkt. En telkens dacht
ik: wat zal dat een geduld en liefde vragen eer
men zulke resultaten heeft bereikt.
We zagen ook de vakafdeeling. Weet men
wel ooit wat een verscheidenheid van manden
er gemaakt kan worden We. zagen groote ster
ke manden, zoo van die sterke nuchtere dingen,
die men noodig heeft voor de wasch of voor
verzenden of wat dan ook, maar ook kleine
sierlijke dingetjes, die men gezellig bij zich
plaatst in de huiskamer, met allerlei kleine
werkjes er in. Die allen worden vervaardigd
door blinde jongens.
De bekende stoelen met gaatjesmatten, op
slaapkamers nog veel in gebruik, krijgen hier
ook hun biezentelling.
Die sterke, stevige voordeurmatten, haast
onverslijtbaar, we zagen ze vervaardigen met
mooie patroon er in en warm tinten.
In groote lange bakken, verdeeld in vierkante
hokjes, is het kleurige materiaal gesorteerd en
met slechts een voelbaar herkenningsteek en er
op, doch genoeg voor de ijverige handen, die
het er steeds vandaan halen.
Een groot gedeelte van het schoolgebouw is
gewijd aan het muziekonderwijs. We vonden
er ruime lokalen, waarin de lessen gegeven wor
den en de z.g. muziekcellen, waarin een leerling
kan oefenen.
In een dier kamers of cel was een grootere
jongen op een piano aan 't oefenen. Bij ons
binnentreden vroeg de heer Laansma: „Wat zal
't zijn om te spelen voor ons en direct kwam
het antwoord: „Een sonate van Beethoven."
Vlot, zonder eenig aarzelen, en ook met juiste
gedachte van voordracht, werd de sonate ge
speeld.
In een andere kamer werd juist geoefend op
een pedaalorgel met dubbel klavier. En voor
ons werd op dat groote instrument weer correct
en zuiver de marsch Triomphator gespeeld.
Wat een rijkdom, dat dit gebied voor onze
blinden niet gesloten hoeft te blijven.
Toen kwamen we bij de lokalen voor het
gewoon schoolonderwijs, voor zoover we dan
van „gewoon" kunnen spreken bij blinden.
Een paar waren ijverig Aardrijkskunde aan
!t studeeren.
Er hing voor de klas een groote kaart van
Europa. Natuurlijk een blindenkaart, waarop
de omtrekken der landen als reliefwerk uit
steken en in de landen zijn steden en bergen
door verschillende verhoogde kopjes aangegeven.
Wij mochten eens hooren hoe 't stond met
de studie.
De kleine student, ik schat hem een jaar of
twaalf, wees met groote zekerheid aan: Londen,
IJsland, Archangel, de zee van Asov, Lissabon,
de Etna, de Vesuvius, Rome, Ryckjavik, Stock
holm, Petrograd, de Theems, enz.
Een ander zou voor ons wat lezen. Even
kwam het er met echt, wel wat onderdrukte
kindertrots uit: maar het is een Fransch boek,
mijnheer.
Toen las hij de zinnetjes, zooals wij 't ons
uit de jeugd de Fransche themazinnetjes nog
wel herinneren, en vertaalde zonder fout.
We hebben zien schrijven, zien rekenén, alles
met groote nauwkeurigheid.
We hebben ons verwonderd, dat er bij be
trekkelijk jonge kinderen' al zulke resultaten be
reikt waren.
Daarna mochten we het internaat zien. De
directeur vertelde ons al dadelijk, dat er plannen
in voorbereiding waren tot uitbreiding.
Dat dit noodig is, behoeft geen betoog.
Nadat we gezien hadden in welke beknopte
ruimte acht en vijftig kinderen en jonge men
schen moesten slapen, eten en ook hun vrijen
tijd na school en arbeid doorbrengen, hebben
we ons verwonderd hoe men het tot nu toe nog
geklaard krijgt, en toch alles nog zoo keurig
netjes te houden.
Óp de slaapzalen staat bed aan bed en rij
aan rij, maar alles uiterst precies in orde.
,,'s Morgens haalt elk z'n eigen bed af", ver
telde ons de directeur, „voor zoover natuurlijk
mogelijk. De te kleine peuters natuurlijk uit
gesloten, maar ze worden allen opgemaakt door
twee blinde meisjes". Dat deed ons nauwkeurig
toezien1, doch elk bed vonden we onberispelijk
opgemaakt.
i In de zaal, of liever kamer, want de naam
zaal wekt te ruime gedachten op, waar 's avonds
een groot deel der kinderen en vooral de ou
deren daarvan hun vrije uren moet doorbrengen,
mochten we een kijkje nemen in de kast met
spelen.
Er waren schaak- en damspelen en wat maar
meer gedaan kan worden, maar alles klaarge
maakt voor blinden.
Liefde maakt vindingrijk. Met kleine hulpmid
delen is 't mogelijk gemaakt, dat blinden- deze
spelen kunnen doen.
Gelukkigm aar, want ze kunnen toch ook
niet altijd lezen of werken.
E)en kast met poppen in allerlei grootte en
afwerking, die eén ziende kind zeker in ver
rukking zou hebben gebracht, was er ook voor
de meisjes beschikbaar. Blokken, fluiten, brom
tollen, alles wat een kinderhart blij kan maken,
was er.
„Als we maar meer ruimte hadden, konden we
nog meer doen om 't gezellig te maken", zei de
directeur, en die wensch naar meer ruimte kon
den we verstaan, al is er nu gewoekerd met de
beschikbare plaats.
Dat er verder in het belang der kinderen nog
genoeg wenschen te vervullen zijn, is begrijpe
lijk. Het is weliswaar een zorgelijke tijd, waarin
velen kampén met zorgen, maar als wij allen,
die nog zien kunnen, iets van het onze afstaan
voor hen', die zoo ontzaglijk veel missen in het
gezicht hunner oo^en, dan kan er nog veel ge
daan worden tot levensverrijking van onze jonge
blinde menschen.
ftpn beste nichtjes en neefjes
Eindelijk kom ik met den uitslag van onzen
wedstrijd. Wat zullen jullie daar naar verlangd
hebben
Laat ik dan eerst maar gaan vertellen, dat de
inzendingen op een paar na allemaal opstellen
waren. Slechts een paar hadden de drie cou
pletten van het Wilhelmus overgeschreven. Hoe
komt dat Ik denk, dat de nichtjes en neefjes
liever niet bij de Heintjes gerekend worden en
dat ze daarom allemaal maar aan den wedstrijd
voor de grooteren hebben meegedaan. Over die
opstellen ben ik dan ook heel tevreden. Er zijn
goede bij. Maar over die inzendingen met die
overgeschreven coupletten ben ik heel niet te
vreden, hoor, want ik telde zooveel fouten, die
bij 't overschrijven gemaakt werden, dat ik geen
enkele voor een prijs in aanmerking kon laten
komen. Jammer, maar eerlijk, want voor een
wedstrijd moet goed werk worden geleverd, en
vooral als je enkel maar moet overschrijven,
dan mogen er zeker geen stapels fouten in
zitten.
Die oud-Hollandsche spelling was wel moei
lijk, doch als je letter voor letter precies over
schrijft dan hoeft er geen foutje in te komen.
Maar ik had er toch prijzen voor uitgeloofd.
Wel, dan geef ik die eenvoudig ook aan de
opstellen-inzenders die goed waren.
Die treffen- het dus wel.
Daar komen dan de gelukkigen.
MARIE H. NIEUWLAND te Middelharnis,
't Vogeltje met vreemde veeren.
BRAM WAGNER te Stad aan 't Haringvliet,
Een helt sonder vree sen.
JAN LEEN PADMOS te Ouddorp,
Vierhonderd jaar Oranje.
SIBILLA NOORDERMEER te Zuidland,
De Vader des Vaderlands.
NEELTJE NOORDERMEER te Zuidland,
Prins Willem I.
LEES DE KEIJZER te Sommelsdijk,
Om twee schitteroogjes.
JOZ1ENTJE SANDIFORT te Ouddorp.
Wout de scheepsjongen.
CORNELIA ROBER te Nieuwe Tonge,
Geschiedenissen voor onze jeugd.
Zoo, dat is een heele rij hé
De gelukigen kunnen aan 't leien.
Tot de volgende week maar weer. 'k Laat
hieronder nog een opstel volgen, hetwelk voor
dezen wedstrijd werd ingezonden.
Allemaal heel veel groeten van jullie
TANTE TRUUS,
Ingezonden door Miarie H, Nieuwland te
Middelharnis
WILLEM VAN ORANJE.
Willem van Oranje werd geboren' in het jaar
1533 op het kasteel Dillenburg in Duitschland.
Zijn vader en moeder, Willem van Nassou en
Juliana van Stolberg, waren Luthersch. Toen
Willem 11 jaar was, stierf zijn neef Renê van
Chalons, en benoemde hem als Prins over het
Prinsdom Oranje. Willem moest nu aan het
hof van Karei V komen om daar opgevoed te
worden. Zijn moeder was erg bezorgd over haar
zoon, want aan het 'hof van Karei V was ieder
Roomsch en het gevaar was groot dat Willem
van Godsdienst zou veranderen. En met een
bange vrees in het hart zag zij haar jongen
vertrekken.
Aan het hof van Karei V hielden allen van
den jongen Prins die tegen- iedereen zoo vrien
delijk was. Alleen Filips II hield niet van Wil
lem van Oranje. Hij kon met verdragen, dat
aan Willem van Oranje allerlei plannen wer
den meegedeeld, die hij niet weten mocht.
Willem van Oranje groeide spoedig op tot
een volwassen man. Hij was, wat zijn moeder
gevreesd had, Katholiek geworden. Karei V die
55 jaar geworden was en zich niet meer opge
wassen tegen de regeering voelde, deed afstand.
Zijn zoon Filips II zou hem opvolgen.
Intusschen had er in Nederland een groote
verandering plaats gehad, vele menschen waren,
net als Willem van Oranjes ouders, Luthersch
of Calvinistisch geworden. Karei V had dat
niet willen dulden en hij had de Protestanten
vervolgd. Maar bij Filips II werd dat nog veel
erger. Hij zond Alva naar Nederland om de
Protestanten uit te roeien. Alva was een wreed
man 'en hij heeft hier in Nederland ook vreese-
lijk huisgehouden. Duizenden Protestanten wer
den aan de galg gehangen en gemarteld. Wil
lem van Oranje die van te voren gehoord had
dat Alva kwam, was gevlucht naar Duitsch
land. -Hij bracht een leger op de been, hetwelk
door Alva gedeeltelijk verslagen werd, maar een
ander gedeelte overwon. Hiermee begon in 1568
de tachtigjarige oorlog. Nu brak er een be
nauwde tijd aan voor Nederland. Slechts een
enkel lichtpuntje straalde te midden van die
donkere dagen. Dat was de inneming van Den
Briel. Vele stedén volgden dit voorbeeld en
verklaarden zich voor den Prins. Alva overwon
wel steden terug, maar wij behielden zelf toch
ook veel steden. Intusschen begon ons volk Fi
lips II meer en meer te haten en eindelijk be
sloot men Filips I als Koning af te zweren. Toen
Koning Filips dat hoorde, bedacht hij iets vree-
selijks, n.l. om Willem van Oranje, die al lang
weer Protestant geworden was, te laten ver
moorden. Verschillenden hebben een aanslag op
's Prdnsén leven gedaan, maar alles mislukte.
Alleen Balthasar Gerard gelukte heb En toen
hij stierf, de man, die zoo heel veel voor ons
land gedaan heeft, was de laatste bede die van
zijn lippen kwam„Mijn God héb medelijden
met mij en met dit arme volk".
