Gemengd Nieuws.
VARIA.
V erkoopin gen.
Marktberichten
Herinneringen aan de stich
ting en de geschiedenis van
den Flakkeeschen
Boerenbond.
ONTZETTENDE BRAND
TE TILBURG.
ERNSTIG VERKEERSONGELUK.
DOODELIJK ONGEVAL BIJ
DE VINK.
BLOEDIG DRAMA TE
ROTTERDAM.
DE ZONNEBLOEM.
.Land- en Tuinbouw.
Prof. Dr J. R. SLOTEMAKER DE
BRUINE.
W. DE VLUGT, Burgem. van Amsterdam.
Dr. H. W. VAN DER VAART SMIT,
Directeur Ned. Chr. Persbureau.
Ds. P. B. WESTERDIJK, Voorz. Alg.
Doopsgezinde Sociëteit.
Ds. C. F. WESTERMANN, Voorz. v. d.
Alg. Kerk van het Herst. Ev. Luthersch
Kerkgenootschap.
Dr. J. G. WEIJLAND, President van de
Synode der Ned. Herv. Kerk.
LIX.
Deze simpele mededeeling gaf gereede aan
leiding voor het bestuur van de V. N. A. tot
verdere correspondentie met onzen Bond. Of uit
deze bestuursvergaderingen mededeelingen zijn
verstrekt weten wij niet, 't is niet waarschijnlijk,
doch dat in enkele afdeelingsvergaderingen en
andere bijeenkomsten van leden deze zaak be
sproken werd, was langzamerhand bij het be
stuur bekend, zoodat met vrij groote waarschijn
lijkheid kon worden voorspeld, dat dit punt
te een of anderen tijd nog wel aan de orde zou
komen.
Behalve allerlei onaangenaamheden', welke de,
door den grooten oorlog veroorzaakte crisis
het 'bestuur handen vol werks gaf, kwam nu
nog een ander probleem onze aandacht vragen.
De mobilisatie en de distributie van allerlei
levensmiddelen, verlichtingsartikelen, en wat al
meer beneden kostprijs, waren oorzaak, dat
's lands schatkist in minder florisanten toestand
ging geraken, met tot onafwendbaar gevolg
allerlei nieuwe belastingen. Men sprak van ver-
dedigings- en oorlogswinstbelastingen.
Bovendien werd algemeen de meening gang
baar, dat de boeren buitengewone winsten maak
ten. Ze speelden wel geducht op hun poot,
maar ze haalden ze binnen. Tot zelfs in onze
Staten-Generaal werd de sage verkondigd, dat
de boeren geen raad wisten met him geld en
om het kwijt te raken hun vrouwen en dochters
versierden met juweelen en andere kostbaar
heden Dit was wel is waar reine onzin, maar
op diie wijze werd de langzaam doorgevoerde
idee: „halen waar het zit", toegepast op de
'boeren. Algemeen werd de klacht vernomen,
dat de aangiften werden verwaarloosd en ambts
halve aanslagen werden toegepast, waarvoor
sommigen zaten te zuchten.
En toen was daar weer de Flakkeesche Boe
renbond, die uit te zoeken kreeg, wat daartegen
te doen was.
Penibel vraagstuk voorwaarVoor 125
Voornsche Gemeten land 'had iemand in Melis
sant 5000 arbeidsloon opgegeven em dat werd
door den fiscus 'belachelijk laag gevonden1.
De voorzitter,- die nimmer gesympathiseerd
had met de Landbouw-Onderlinge, minder mis
schien om de instelling zelve, dan om sommige
personen, die daarbij betrokken waren, had ze
nu toch noodig en gaf, zij het aarzelend, toe, dat
in een afgeronde streek als Flakkee het bestuur
van de groote landbouwinstellingen in één hand
voordeel en gemak kunnen afwerpen.
Hij verzocht aan het secretariaat, te willen
onderzoeken, wat in bedrijven van ongeveer
gelijke grootte werd uitgegeven aan arbeidsloon.
Zoolang de Landbouw-Onderlinge had bestaan,
was zij met den Flakkeeschen Boerenbond in
één hand bestuurd geworden, voorzooverre het
dan den voorzitter en den secretaris betrof,
doch door de 'benoeming van Overdorp, meer
als vertegenwoordiger en woordvoerder van den
handel dan van den landbouw, was ze genood
zaakt een ander met de leiding te belasten, en
zij deed dit met de door wijlen J. D. Mijs
vastgestelde lijn zoover mogelijk te volgen en
te benoemen den tweeden voorzitter van den
Boerenbond, P. van Schouwen te Oude Tonge.
Deze gaf toestemming aan zijn secretaris om
dit uit te zoeken, terwijl dan rekening kon wor
den gehouden met de betreffende streek.
VIER MENSCHEN IN DE VLAMMEN
OMGEKOMEN,
In den nacht van Maandag op Dinsdag heeft
in het perceel Aan den Heuvel 77 te Tilburg een
brand gewoed, waarbij vijf personen om het
leven zijn gekomen. Het perceel, een tamelijk
smal gebouw, bevatte in de benedenverdieping
een café van den caféhouder J. Q. Roeien.
Door tot nu toe onbekende, oorzaak is 'brand
uitgebroken in de cafézaal. Toen de bewoners
het vuur bemerkten, had het reeds éen grooten
omvang aangenomen en was het niet meer mo~
gelijk'te ontkomen. De omwonenden hebben nog
getracht de bewoners uit het brandende perceel
te halen. Dit is echter niét gelukt, en de café
houder, zijn vrouw, twee jönge kinderen en een
dienstbode zijn in de vlammen omgekomen.
Tragische bijzonderheden.
„De Rott." heeft Dinsdagmorgen een onder
houd gehad met den heer A. Aarts, kellner van
hotel Riche, dat schuin tegenover het perceel,
waar de brand gewoed heeft, is gevestigd.
„Het was ongeveer half 2, toen wij, de eige
naar van hotel Riche, de heer P. Holst, de
buffetchef, de heer M. de Kok en ik, „brand"
hoorden roepen. Het was ,jn nachtwaker van
de firma Vroom en Dreesmann, die het alarm
maakte. Toen wij naar buiten keken, zagen wij,
dat de brand was uitgebroken in bet café van
den heer Roeien. De vonken vlogen reeds de
lucht in. Wij vlogen naar buiten, nadat wij eerst
getracht hadden de brandweer te telefonecren,
doch deze was reeds gewaarschuwd.
Toen wij voor het brandende perceel waren,
bleek, dat het vuur in groote hevigheid woedde
in het benedengedeelte, waar een café en een
zaal zijn ondergebracht.
De heer Roeien stond met één van zijn beide
kinderen op zijn arm op het balcon, en trachtte
een heddelaken aan het balcon vast te maken,
om zich daarlangs naar beneden te laten zakken.
Het reddende laken in vlammen.
Wij hadden eenige zakken op den grond ge
legd en schreeuwden tot den heer Roeien, aldus
de heer Aarts, dat hij zich maar zou laten zak
ken en dat wij hem wel zouden opvangen.
Plotseling sprong echter de ruit van het café
en sloeg het vuur in alle hevigheid naar buiten.
Het heddelaken vloog in brand en de heer Roe
ien vluchtte naar binnen.
Wij belden opnieuw de brandweer op, om-
dat deze nog steeds niet was verschenen.
Toen de brandweer arriveerde werd direct
met kracht water gegeven op de eerste ver
dieping, omdat men -wist, dat zich daar de be-
woner^ van het huis moesten bevinden. Het
zal ongeveer een half uur geduurd hebben, voor
dat de brandweer in staat was met ladders naar
de eerste verdieping te klauteren en in het
perceel binnen te dringen.
Afgrijzelijke tooneelen.
Het was echter te laat. Het eerst werd de
dienstbode naar buiten gebracht. Het meisje
was reeds dood. Daarop volgde de vrouw, die
nog leefde. Zij kermde vreeselijk, was half
verbrand en gewond. Waarschijnlijk was er iets
op haar gevallen. Zij is spoedig daarna over
leden. Als derde werd een knaapje van 8 a 9
maanden naar buiten gebracht, dat eveneens
reeds was overleden. Na eenig zoeken vond
men den man dood op de trap, -met zijn onge
veer 2J/j-jarig kind in de armen."
Eea laatste reddingspoging mislukt.
Toen door het uitslaan van het vuur het
heddelaken was verbrand, heeft een vijftal per
sonen nog een groot keu-pet opgehouden, en de
bewoners toegeroepen van het balcon naar be
neden te springen. De in nood verkeerende fa
milie durfde echter niet meer naar buiten te
komen, en te springen, zoodat ook dit middel
geen redding heeft mogen brengen.
Het smalle gebouw, dat slechts bestaat uit
een beneden- en een bovenverdieping, brandde
spoedig na het uitbreken van den brand als
een fakkel.
De heer Roeien, die afkomstig is uit Zeven
bergen, woonde ongeveer 3 jaar te Tilburg.
Het duurde tot drie uur in den nacht voordat
men den brand geheel meester was, en eerst
tegen half zes Dinsdagmorgen kon het grootste
gedeelte van de brandweer inrukken. Het ge
bouw is geheel uitgebrand.
Te 11 uur 'Dinsda-gmrogen werd bericht, dat
de dienstbode nog teekenen van leven toonde.
Haar toestand was echter hopeloos.
Het vijfde slachtoffer overleden.
Dinsdagavond om half negen is volgens de
Msb. in het St. Elizabethsziekenhuis te Tilburg
ook het vijfde slachtoffer van den cafébrand,
de dienstbode mej. J, Broeders .overleden.
Mej. Broeders was de oudste dochter van een
groot landbouwersgezin uit Zevenbergen, die
sinds eenigen tijd bij de familie Roeien, eveneens
van Zevenbergen afkomstig, in betrekking was.
Zonder het bewustzijn te hebben herkregen, is
het meisje overleden.
Omtrent de vermoedelijke oorzaak vernemen
we, dat de brand zou ontstaan zijn door het
achteloos wegwerpen van een eindje brandende
sigaret.
EEN DOODE, EEN ERNSTIG GEWONDE.
De dader meldt zich.
Ongeveer kwart voor een in den nacht van
Zaterdag op Zondag had te Scheveningen een
ontzettend verkeersongeluk plaats op den Ge
vers Deynootweg, ter hoogte van het politie
bureau.'Er is daar een halte van de N. Z. H.
T. M., de z.g. blauwe tram. Juist toen de con
ducteur en een passagier aldaar uit de tram
wilden stappen, die van Voorburg kwam, reed
een auto in razende vaart tegen de vluchtheuvel
od. Beide personen werden gegrepen en hoogst
ernstig gewond. Ze werden overgebracht naar
het ziekenhuis aan den Zuidwal, waar na eenige
uren de passagiere, de 22-jarige Oostenrijksche
dienstbode A. Hiltmann, aan de bekomen kwets
uren is overleden. De conducteur, de 28-jarige
A. H. Kozel, had zijn rechterbeen gebroken en
ernstige verwondingen aan het hoofd opgeloo-
pén, benevens inwendige kneuzingen. 'Zijn toe
stand is echter bevredigend. De chauffeur van
de auto, de 30-jarige P. B., heeft zich in den
loop van den nacht bij de politie aangemeld.
Hij verkeerde eenigszins onder den invloed van
sterken drank. Na verhoor is de man weer op
vrije voeten gesteld. De auto is later in de
garage in beslag genomen. Hij gaf als reden van
het ongeval op, dat hij door de duisternis het
stuur was kwijtgeraakt, maar deze verklaring is
weinig bevredigend.
VRACHTAUTO DOOR TREIN GEGREPEN
Een doode, een zwaar gewonde.
Aan den vooravond van Kerstfeest heeft op
den spoorwegovergang bij De Vink bij Leiden
een ernstig ongeval plaats gehad. Ongeveer
kwart na vijf wilde een vrachtauto van den
fouragehandelaar Schrama uit Voorschoten, met
zakken meel beladen, den overweg passeeren in
de meening, dat de passage veilig was, omdat de
afsluilboomen niet waren neergelaten. Op het
zelfde moment kwam echter uit de richting Lei
den de electrische trein no. 3839 ook op den
overweg aan, met het gevolg, dat stoppen niet
meer mogelijk was en de auto door den trein
kapot werd gereden en tegen de zoogenaamde
bak van de afsluitboom werd gedrukt. De beide
inzittenden, de 30-jarige van Bregt én dé even
eens 30-jarige van der Ham, werden uit den
wagen geslingerd en zeer ernstig gewond. Het
ergste was van Bregt er aan toe. Zijn verwon
dingen vooral aan het hoofd waren van zoo
ernstigen aard, dat hij weldra overleed. Van der
Hem hoopt men te kunnen redden1. Met een
gebroken arm is hij in het Diaconessenhuis te
Leiden opgenomen. Van Bregt was gehuwd en
vader van twee kinderen. Van der Ham is
eveneens gehuwd en vader van één kind.
De vrachtauto was geheel versplinterd. De
motorwagen van den trein had slechts geringe
schade opgeloopen. Wel ondervond de treinen
loop belangrijke vertraging.
De oorzaak van het ongeval ligt in het feit,
dat de overwegwachter door onopgehelderde
oorzaak verzuimde de afsluitboamen neer te
laten. Tegen hem is proces-verbaal opgemaakt.
VECHTPARTIJ MET DOODELIJKEN
AFLOOP.
Zondagavond heeft zich te 's-Hertogenboscfa
een liefdesdrama afgespeeld, waarbij de aan
valler er het leven hij heeft ingeschoten. Waar
schijnlijk gedreven door minnenijd, had zekere
J. Venrooij, wonende te Orthem, zich Zondag
avond verdacht opgesteld op den weg tusschen
Engelen en 's-Hertogenbosch, waar, naar hij
wist, de 23-jarige W. Visser uit Engelen, die
verkeering had met de vroegere verloofde van
V., de 26-jarige C. Weck uit Engelen, zou
passeeren. Toen Visser met het meisje ter hoogte
van de nieuwe veemarkt was gekomen, sprong
V. plotseling te voorschijn en begon zijn slacht
offer met een gummistok te bewerken. De aan
gevallene trok zijn mes en bracht V. zoodanige
verwondingen toe, dat deze korten tijd daarna
aan de gevolgen overleed.
De dader is in den nacht van Zondag op
Maandag ten huize van zijn ouders te Engelen
gearresteerd. 'Hij heeft een volledige bekentenis
afgelegd. Het slachtoffer was 22 jaar oud.
BUFFETJUFFROUW DOODGESTOKEN.
De dader gearresteerd.
In den Kerstnacht van Donderdag heeft in een
café aan den Schiedamschendijk te Rotterdam
een bloedig drama plaats gevonden, Een Hol-
landsche zeeman heeft aldaar In een opwelling
van drift een buffetjuffrouw met een mes een
aantal steken toegebracht, tengevolge waarvan
zij onmiddellijk is overleden. De dader is on
middellijk gearresteerd. Hij legde een volledige
bekentenis af. j
Omtrent de toedracht van dit drama kan het
volgende worden gemeld
De 26-jarige Hollandsche zeeman L. v. 't Z.,
van geboorte een' Rotterdammer, was sedert
langen tijd als gevolg van de slechte tijdsom
standigheden er niet in geslaagd aan te monste
ren en was daarom genoodzaakt aan den wal
te blijven. Eenigen tijd geleden maakte hij in
een café kennis met de 31-jarige buffetjuffrouw
J. M. H. v. d. Zande, gewoond hebbende op
de Kruiskade, Zij hebben een tijdlang verkeering
gehad, bezochten des avonds nog al eens café's
en dronken een potje bier en schenen het 'heel
goed met elkaar te kunnen vinden. Den laatsten
tijd was er in hun verhouding een aanmerkelijke
verkoeling gekomen en' Donderdagavond nu
heeft deze verhouding een vreeselijk einde ge
nomen. Mej. v. d. Z. was 's avonds van huis
gegaan en had zich begeven naar éen café aan
den Schiedamschedijk, hetwelk in eigendom is
van den caféhouder M. v. d. Wielen. Zij was
daar niet in betrekking, doch is in het café den
geheelen avond als bezoekster aanwezig ge
weest. Om ongeveer 10 uur is de zeeman bin
nengekomen, die eenigszins onder den invloed
vani sterken drank verkeerde en maakte een
vriendelijk praatje met haar. Hij was echter
eenigszins uit zijn humeur, omdat hij met haar
afgesproken had, dat zij elkander ergens in de
stad zouden ontmoeten, om daarna den avond
samen door te brengen. Zij had hem echter laten
staan en aan zijn lot overgelaten. Hij vroeg
naar opheldering hiervan en toen er naar zijn
meening geen* bevredigend antwoord kwam,
heeft hij haar met de vuist een klap op de
oogen toegebracht. De caféhouder heeft toen
erger weten te voorkomen, door tusschenbeide
te komen en den zeeman 'het café uit te zetten.
Even later kwam de zeeman weer binnen en
ging opnieuw naast haar staan en wel aan haar
rechterkant. Hij heeft haar vriendelijk jegens
hem trachten te stemmen, om samen uit te gaan.
Mej. v. d. Z. heeft echter botweg iedere verdere
kennismaking van de hand gewezen. Het was
inmiddels reeds tegen middernachtelijk uur en
de zeeman, ziende, dat hij niet het minste resul
taat bereikte, schijnt hierdoor in een vlaag van
woede te zijn gekomen. Toen dan ook plotseling
de deur van het café werd opengeworpen en
een andere bezoekster binnentrad en mej. v. d.
Z. zich omdraaide om te zien wie er binnen
kwam, heeft hij vliegensvlug een groot dolkmes
uit zijn binnenzak gebaald en als een dolleman
haar eenige steken in de borststreek toegebracht.
Doodelijk gewond stortte het slachtoffer neer.
Nog even bewoog zij zich, toen zij op den grond
lag, doch daarna bleef zij roerloos liggen. Dit
verwekte in het café groote consternatie en men
is op den zeeman afgevlogen en 'heeft hem in
bedwang gehouden. 'Mien, heeft den man vast
gehouden totdat de politie verscheen, die hem
zwaargeboeid heeft weggebracht en opgesloten.
Hij heeft een volledige bekentenis afgelegd.
Inmiddels was ook de Geneeskundige Dienst
gewaarschuwd. Deze heeft het slachtoffer naar
het ziekenhuis aan den Coolsingel overgebracht.
Daar bleek, dat zij reeds onmiddelijk na het
toebrengen van de steken moest zijn overleden.
Zij was vreeselijk toegetakeld. In het geheel
werden zeven a acht diepe steekwonden in de
borst, rug en buik geconstateerd.
BAD EMS.
Door de Directie van Bad-Ems worden weder
kleine zak-almanakjes verspreid ter aanbeveling
van hare bekende producten als Emser-Water,
Emser-Pastilles en' Emser-Zout. Van deze ge
legenheid maken wij gebruik, nag eens de aan
dacht te vestigen op deze, hier te lande zoo
gunstig bekend staande middelen tegen hoest,
verkoudheid en alle aandoeningen der slijm
vliezen.
De bronnen te Bad-Ems, waaruit de hier
boven genoemde artikelen afkomstig zijn, waren
reeds in den Romeinschen tijd bekend om hunne
geneeskrachtige eigenschappen. Dat door al de
eeuwen heen heden ten dage nog steeds de
goede kwaliteiten door de medische faculteit
erkend' worden, pleit zeker voor de gunstige
reputatie van bovengenoemde producten.
Elen sprookje van Jan K.
Buiten was de nacht blank van maanlicht.
De kamer doezelde weg in schemer en scha
duwen. We zaten tegenover elkander.
„Zal ik je een sprookje vertellen", vraagde
ik haar.
Ze knikte en ik begon.
Daar was eens een zonnebloem. Zij bloeide
in een tuin temidden van rozen en violen en
veelkleurige vlambloemen en zij zag trotsch op
naar de zon, en zij verachtte in heur hart hare
medezusters, want zij waren klein en gering in
hare oogen.
De zomerdag was heet. In den tuin schroeide
de zonnehitte. De rozen en de violen en de veel
kleurige vlambloemen lieten hun hoofdjes zinken
en zij klaagden tegen elkander met moede stem
metjes, dat de zon zoo schroeide en de hitte zoo
zwaar woog op hun moede kopjes en dat de
grond zoo dor was en zoo droog. Maar de
zonnebloem lachte vroolijk, haar wortels lagen
diep begraven in den grond en zij dronken van
het koele wgter en zij hief haar hoofd frisch
omhoog in de warme,lucht en zij schaterlachte
met heur ge]e kleuren de zon in het gelaat, de
booze gloeiende zon, die haar toch niet deren
kon.
Dien avond kwam de tuinman. 'Het was een
oud gebogen mannetje met een grijs baardje en
diepe rimpels in zijn bruin gezicht, een vrien
delijk oud-mannetjes gezichtje. In zijn magere
handen had 'hij een groene gieter en hij kwam om
de bloemen ;te gieten. De rozen en de violen
en de vlambloemen fleurden weer op toen het
koele water over hun verhitte hoofdjes en
schrale stofferige bladeren spetterde en zij smoe
zelden zachtkens tegen elkander, dat het zoo
lekker was, en zij giebelden als schooljongens
in een bad.
En toen de tuinman bij de zonnebloem kwam,
toen schudde de zonnebloem zijn groote hoofd
en zijn gele blaren lachten luid toen het oude
mannetje hem goedig begieten wilde. „Ga maar
voorbij", zei de zonnebloem, „ik heb je water
niet noodig."
„Wat een snoever", beten de rozen en de
violen en de vlambloemen, en de grijze tuinman
schudde bet hoofd en' hij zei niets dan: „zonne
bloempje, zonnebloempje", en ging dan voorbij.
Dien anderen dag gloeide de zon boven den
tuin met ontzachlijke hitte. De rozen en de
violen en de vlambloemen dorsten niet naar
boven te zien naar de lucht, want zij waren
banig, dat de brandende zon ben verteren zou.
Maar de zonnebloem hief haar hoofd lachend
omhoog en zij keek 'tartend de zon in 'het geel-
gloeiend gelaat.
En toen het avond was en de zon was on
dergegaan lieten de rozen' en de violen en de
vlambloemen hun hoofdje» droevig neerhangen,
vanwege de hitte, die zoo vreeselijk was ge
weest dien dag. Maar de tuinman kwam weer
en liet op hun bedwelmde kopjes het frissche
water neervallen in kleine droppeltjes. Toen
kwam er weer vroolijkheid in hun arm bloemen
leven en ze lachten en gichelden met elkaar, dat
het zoo lekker was.
Maar op dat alles zag de zonnebloem met
verachting neer, en toen de tuinman weder bij
hem kwam, schudde hij zijn groote hoofd en
zeide: „Ga maar voorbij oude, ik heb je water
niet noodig." En weer beten de andere bloemen
onder elkander: „wat een snoever", maar bij
zichzelven' waren zij toch jaloersch op de groote
zonnebloem, die niet voor de zon bang was en
haar gloeiende stralen trotseerde. Maar de tuin
man zei niets dan„zonnebloempje, zonne
bloempje 1" en bij lachte, een goedige oude-
mannenlach.
Den anderen dag gloeide weer de zon boven
den tuin met ontzachlijke gloeistralen, die ge
weldig neervielen op de arme bloempjes. En
weer lachte de zonnebloem om de rozen en de
violen en de vlambloemen, die 'bedwelmden, en
om de zon die haar niet deren kon, en om den
tuinmon die haar water wilde geven in zijn
oude-mannen goedigheid.
Zoo ging het dagen aaneen. En eiken dag
brandde de zon heviger hoog in de lucht en
eiken dag werd de grond heeter lijk een gloeien
de steen. Maar de zonnebloem wilde nog van
niets weten, al hief zij haar hoofd niet meer
zoo rechtop de zon vlak in het vlammend ge
laat, en al voelde zij het schroeien der zonne
vlammen op haar schrale stoffige bladeren, en
al kon zij geen water, geen droppel water meer
zuigen uit den harden heeten grond. En altijd
als de tuinman kwam wees zij hem af, want
zij wilde niet uitgelachen worden door de rozen
en| de violen en de vlambloemen, die eiken
avond zeiden, dat het zoo lekker was, en door
den tuinman, die eiken avond het hoofd schudde:
„zonnebloempje, zonnebloempje 1"
De zonnebloem was trotsch en zij hoopte sfcil-
lekens om regen. Maar de regen, kwam niet, en
zij hield zich eiken avond groot, want zij hoopte
dat den volgenden morgen de regen er zijn zou.
En altijd zei de tuinman maar weer: „zonne
bloempje, zonnebloempje", en dan sdhudde hij
zijn oude hoofd. Dan wenschte de zonnebloem,
dat hij dit maar niet meer zeide en maar niet
meer schudde met het oude hoofd. Maar de
rozen en de violen en de vlambloemen scholden
haar toch niet langer voor een snoever meer.
De zon brandde eiken dag heviger, 't was
of hemel en aarde in een laaien brand stonden
van hevig vuur. De bloemen dachten, dat hun
arme worteltjes verbranden zouden in den gloei-
enden grond en eiken dag lieten zij hun be
dwelmde hoofdjes dieper zinken. Ook de trotsche
zonnebloem voelde het heete zonnevuur om haar
en boven haar laaien. Zij trachtte haar hoofd
recht op te houden en lachend in het brandende
gezicht der felle zon te zien, maar zij kon niet
meer. De zonnestralen beukten haar arm hoofd
en in haar brandde het van schroeiend zonne
vuur. Zij dacht, dat zij verbranden ging en zij
voelde zich ellendig. En als de tuinman 's avonds
kwam en de rozen en de violen en de vlam
bloemen met heerlijk frisch water begoot en zij
om haar heen hoorde smoezelen, dat het zoo
echt lekker was, dan beefde zij van verkropte
ellende en dan wenschte zij, dat zij nimmer zoo
trotsch ware geweest. In stilte hoopte zij dan,
dat de tuinman vergeten zou zijn wat er ge
beurd was en haar in oude-mannen onbedacht
zaamheid begieten zou, dan zou zij ook net
doen of zij niets merkte. Maar de tuinman was
niet onbedachtzaam, hij vroeg niets meer aan
de zonnebloem, en hij zei ook niet meer: „zonne
bloempje, zonnebloempje 1" Alleen schudde hij
zijn vriendelijk oud-mannetjes hoofd als hij haar
voorbijging en zij den frisachen geur van het
water rook.
En heviger brandde eiken dag de zon en eiken
dag viel het groote hoofd van de zonnebloem
lager en lager, en eiken dag schudde de tuin
man zijn hoofd als hij haar voorbijging, maar
hij zeide niets.
Zij dacht, dat zij sterven ging, zij voelde niets
meer dan het branden in haar wortels, en op
haar arm hoofd de onbarmhartige gloeistralen
der toornige zon, en in haar stengels en bladeren
het schroeien van vuur. Zij duizelde en was
bedwelmd. Zij was de trotsche zonnebloem niet
meer. Zij ging sterven, dat wist zij. De zon zou
haar dood maken, zij beefde van ellende, voor
dat de zon zou zijn ondergegaan, zou zij dood
zijn.
En toen dien avond de tuinman weer kwam
vond hij haar voorover gevallen met het groote
hoofd tusschen de rozen en de violen en de
vlambloemen. Maar zij leefde toch nog. En toen
de tuinman haar hoofdschuddend met zijn gieter
voorbij wilde gaan, riep zij met een zachte,
zieke stem: „och 'tuinman, tuinman, 'help En
de tuinman schudde het vriendelijke hoofd met
het grijze baardje en zei niets danzonne
bloempje, zonnebloempje
Maar de zonneblom merkte dat niet. Zij
merkte ook niet, dat de rozen en de violen en
de vlambloemen over haar praatten. Zij voelde
alleen een vracht van heerlijk water over haar
geschroeide hoofd en dorre bladeren loopen, zij
voelde het frissche water om haar heen in den
grond dringen en haar wortels verkoelen, en
zij dronk gretig en het verkwikte haar ver
schroeide stengels van binnen. Toen boorde zij
ineens als een vaag geroezemoes van stemmetjes
de rozen en de violen en de vlambloemen giebe
len', dat het water zoo echt heerlijk was, en dan
hoorde zij niets meer.
Toen de sterren dien volgenden morgen ver
bleekten en in het Oosten aan den gouden hori
zon de machtige zon weer oprees, had de zonne
bloem zich weer opgericht en zag weer om
zich heen in den tuin. Daar zag zij de rozen en
de violen en de vlambloemen, zij werden wak
ker en zij wenschten elkander goemorgen, en
dan bogen zij hun kopjes, want het zou heet
worden dien dag en zij vreesden de zon. Maar
de zonnebloem vreesde de zon niet meer, zij
voelde zich sterk en in haar stengels en blade
ren voelde zij het koele water en haar wortels
lagen lekker in den koelen grond.
Dien dag zag zij de zon weer recht in het
geel gloeiend gelaat, maar toen het avond ge
worden was en de tuinman kwam om de bloe
men te gieten liet zij het hoofd zinken, want zij
schaamde zich, omdat zij zoo trotsch was ge
weest. En toen de tuinman bij haar kwam vroeg
zijn vriendelijke stem: „zal ik je water geven,
zonnebloempje 7" toen zeide zij: „geef mij water,
tuinman". Toen heeft de tuinman nog eenmaal
'het oude hoofd goedig geschud en voor de
laatste maal gezegd„zonnebloempje, zonne
bloempje, mijn arm trotsch zonnebloempje, wat
'heb je veel geleden."
Toen heeft de zonnebloem den tuinman even
in het vriendelijke gezicht gekeken en toen wist
zij, dat hij niet boos op haar was.
Tusschen ons viel de stilte.
Dan zeide zij: „maar dat is meer dan een
sprookje".
„Ja", antwoordde ik, „het is meer dan een
sprookje".
Weer was er stilte. Om ons heen huiverde
de schemering en in de kamer waren vreemde
schaduwen.
Door het venster zag ik de zilveren blankheid
van de maan over het slapende dorp.
FLAKKEESCHE BOERENBOND.
Het Hoofdbestuur van den Flakkeeschen Boe
renbond besloot een inventarisatie te 'houden van
in Flakkee aanwezige aardappelen en uien (zij
houdt zich overtuigd, dat men het groote nut
van een dergelijke handeling zal willen inzien)
en verzoekt dan ook aan alle betrokkenen, wel
te willen medewerken aan het welslagen er van,
door verstrekking van juiste opgaven aan den
met de telling belasten beambte der plaatselijke
vereenigingen.
Namens het bestuur
De Secretaris,
A. W. KEIJZER.
Zaterdag 2 Januari 1932, des avonds 6 uur,
te Ouddorp, in het Logement Akershoek, ver-
kooping van groenhout, alsI. voor de Doops
gezinde Gemeente te Ouddorp, hout om te
hakken, op de Metten; II. voor den heer P. C.
Breen Jacz., hout om te hakken op de Stee
III. voor de faeeren Gebrs. Hameeteman, hout
om te hakken en te rooien op de Stee; IV. voor
den heer D. Breen, hout om te hakken, bij
Zeezicht.
Notaris VAN DEN BERG.
Op Woensdag 6 Januari 1932, bij inzet, in
het Café Smits, en op Woensdag 13 Januari
1932, bij afslag, in bet Café Peekstok, te Stad
aan 't Haringvliet, telkens des namiddags 3 uur,
van het huis met schuur en erf aan den Molen
dijk aldaar.
Op Woensdag 13 Januari 1932, des namid
dags 2 uur, meubilaire goederen aan boven
omschreven huis.
Ten verzoeke van de familie Kamerling.
Notaris VAN BUUREN.
Op Maandag 4 Januari 1932, des namiddags
2 uur, te Achthuizen aan 'het tramstation, van
een partij nieuw timmerhout, als planken, vlot-
delen, geschaafd hout, palen, latten, schroten enz.
Deurwaarder GROENENDIJK.
Op Dinsdag 5 Januari 1932, des namiddags
1 uur, te Den Bommel aan de Kaai, van een
partij nieuw timmerhout, als planken, vlotdelen,
geschaafd hout, palen, latten, schroten enz.
Deurwaarder GROENENDIJK.
Op Dinsdag 5 Januari 1932, des namiddags
3 uur, te Stad aan 't Haringvliet, aan de
Kaai, van een partij nieuw timmerhout, als
planken, vlotdelen, geschaafd hout, palen,
latten, schroten enz.
Deurwaarder GROENENDIJK.
Op Woensdag. 6 Januari 1932, des namiddags
1 uur, te Middelharnis aan de Kaai, van een>
partij nieuw timmerhout, als planken, vlotdelen,
geschaafd hout, palen, latten, schroten eas.
Deurwaarder GROENENDIJK.
Op Woensdag 6 Januari 1932, des namiddags
3 uur, te Stellendam aan het tramstation, van
een partij nieuw timmerhout, als planken, vlot
delen, geschaafd hout, palen, latten, schroten enz.
Deurwaarder GROENENDIJK.
Op Donderdag 7 Januari 1932, des namiddags
1 uur, te Oude Tonge aan het tramstation, van
een partij nieuw timmerhout, als planken, vlot
delen, geschaafd hout, palen, latten, schroten enz.
Deurwaarder GROENENDIJK.
Op Vrijdag 8 Januari 1932, des namiddags
3 uur, te Sommelsdijk aan de Kaai, van een
partij nieuw tmmerhout, als planken, vlotdelen,
geschaafd hout, palen, latten, schroten enz.
Deurwaarder GROENENDIJK.
Op Zaterdag 9 Januari 1932, des namiddags
1 uur, te Nieuwe Tonge, aan de Wester
straat, van een partij nieuw timmerhout, als
planken, vlotdelen, geschaafd hout, palen,
latten, schroten enz.
Deurwaarder GROENENDIJK.
Op Maandag 11 Januari 1932, des namiddags
2 uur, te Ouddorp aan het tramstation, van een
partij nieuw timmerhout, als planken, vlotdelen,
geschaafd hout, palen, latten, schroten enz.
Deurwaarder GROENENDIJK.
Op Dinsdag 12 Januari 1932, des namiddags
1 uur, te Melissant aan het tramstation, van een
partij nieuw timmerhout, als planken, vlotdelen,
geschaafd hout, palen, latten, schroten enz.
Deurwaarder GROENENDIJK.
Op Dinsdag 12 Januari 1932, des namiddags
3 uur, te Dirksland aan het tramstation, van een
partij nieuw timmerhout, als planken, vlotdelen,
geschaafd hout, palen, latten, schroten enz.
Deurwaarder GROENENDIJK.
Verkooping op Donderdag 14 Januari 1932
bij inzet in het Café Witte; op Donderdag
21 Januari 1932 bij afslag in het CaféSchip»
per te Nieuwe Tonge, telkens des nam 3 uur.
2.34.70 Heet. (5 gem. 33 roeden V. M.)
Bouwland, in den polder Duivenwaard aan
den Groeneweg te Nieuwe Tonge.
Direct te aanvaarden.
Ten verzoeke van den heer P. van Zon
aldaar.
Notaris VAN BUUREN.
MARKTBERICHT AMSTERDAM,
Ingezonden door JAC. KNOOP, Makelaar
in aardappelen, groenten en fruit.
Nassaukade 158, telef. 28622, Amsterdam,
Door het zachte weder blijft de handel in
aardappelen flauw.
Heden 28 December 1931 werden de volgende
prijzen aan de aardappelenmarkt gemaakt
Noord-Hollandsche Blauwen 2.40 tot 2.50;
idem Eigenheimers 3 tot 3.30; idem Blauwe
Eigenh. 3.40 tot 3.50; idem Roode Star
3.40 tot 3.50; Hillegommer Zand 2.80 tot
3.50; Castricummer Zand 3.50 tot 3.75;
Flakkeesche Eigenheimers 3.50 tot 3.75;
idem Blauwe Eigenh. 3.50 tot 3.75; idem
Eigenh. poters 2.50 tot 2.60; Spuisohe Eigen
heimers 3.50 tot 3.75; idem Blauwe Eigenh.
3.50 tot 3.75; idem Eigenh. poters 2.75
tot 3; Zeeuwsche Bonten 4.50 tot 5.10;
idem Blauwen 4.50 tot 5; idem Bravo's
4 tot 4.50; idem Blauwe Eigen'h. 3.50 tot
3.75; idem Redstar 3.40 tot 3.75; idem
Blauwe en Bonte poters 2 tot 2.25; IJpolder
Eigenheimers 3 tot 3.30; idem Bravo's 4
tot 4.50; idem BI. Eigenh. 3.50 tot 3.75;
idem Industrie 3 tot 3.10; Limburgsche In
dustrie 2.40 tot 2.60; Friesche Borgers 3
tot 3.30; idem Blauwe Borgers 3.40 tot
3.50; idem Redstar 3.40 tot 3.50; idem
Frisio's 2.90 tot 3.10; Drentsohe Eigenh.
2.10 tot 2.80: Zeeuw-Vlaamsche Eigenh,
3 tot 3.35; alles per H.L.
