Antirevolutionair
Orgaan
voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
DE BESTEI
IN HOC SIGNO VINCES
Bil nummer neslaai uil wibb Blaiien
No. 3793
WOENSDAG 28 OCTOBER 1931
46STE JAARGANG
EERSTE BLAD.
PRIJS 25 CENTS
Een toiletgeheim.
Overal verkrijgbaar
Brieven uit Amerika.
Gemeenteraad.
Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post f 1.—
BUITENLAND bij vooruitbetaling f 8 50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
bij vooruitbetaling.
UITGAVEN.V. DRUKKERIJ EN UITGEVERIJ
v.h. W. BOEKHOVEN ZONEN
SOMMELSDIJK
Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2
ADVERTENTIE M 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent pe regel
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur.
411© (stukken voor do Redactie fo©®t©msi, Advertenties? en verdere Administratie, franco toe te ssenden aan de Uitgevers
BEGINSEL EN PRAKTIJK.
In het strooibiljet, dat de St. Geref. Partij
van Sommelsdijk bij de kiezers thuis deed be
zorgen aan den vooravond van de gemeente
raadsverkiezingen, stond o.m. het volgende te
lezen
Welk een zware roeping ligt er dan ook
voor de Overheid. Zij toch is Gods diena
resse, geroep'en te regeeren naar Zijn getui
genis.
Dat geldt ook voor den gemeenteraad. Ook
daar hebben wij rekening te houden met Zijn
wetten en ordinantiën. In afhankelijkheid van
dien God wenschen de Staatkundig Gerefor
meerden hieraan mede te werken. Zij wen
schen in ootmoedigheid, ook in de Raadszaal,
de 'belangen van onze gemeente in zulk een
weg te behartigen, overtuigd zijnde, dat alleen
in wederkeeren, ook vooral door de Overheid
den welstand des volks gevonden wordt.
Om de vrijheid onzes volks streden zij ook
tegen de verplichte aansluiting aan de te
komen Waterleiding, ziende dat ons volk ten
gronde gaat met al zijn verplichtingen en
dwang ons opgelegd.
Hoe zal het straks zijn met de verordening
op de Winkelsluiting?
In pfeats van twee afgevaardigden kreeg de
S. G. P. te Sommelsdijk er ditmaal één.
Een reden te meer dus voor dien éénen af
gevaardigde om trouw op zijn post te zijn.
De vorige week werd in den Raad van Som
melsdijk besproken zoowel de Voorloqpige stop
zetting van de drinkwaterplannen als de ver
ordening op de winkelsluiting.
Maar de eenige afgevaardigde der S. G. P.
schitterde door afwezigheid „wegens werk
zaamheden elders", zooals het heette.
Ziedaar dan beginsel en praktijk.
Welke waarde behoudt op die manier een
verkiezingsbiljet met heel vrome 'en zware woor
den over „afval" en „oordeelen des Heeren"
en „oprechte vreeze Gods", als waar dit ver
kiezingsbiljet vol' van staat
Zoo lang beginsel en praktijk bij de S. G. P.
zoo ver uiteenloopen, zouden zij dan niet wat
voorzichtiger moeten zijn met die geweldige
groote woorden over een „verzakende Over
heid" en ontrouw van andere partijen
Het is maar een vraag.
„KERSTENIAAN OF COMMUNIST".
De gemeenteraadsverkiezing te Melissant
bracht aldaar twee arbeidersafgevaardigden in
den Raad.
Bij de bespreking van sollicitanten voor on
derwijzer aan de openbare school bezigde een
dezer twee afgevaardigden de uitdrukking, dat
het hem gelijk bleef of er een zware Kersteniaan
of een communist benoemd wordt, als hij maar
goed onderwijs geeft.
Wij gelooven, dat menig kiezer van Melis
sant, die zijn stem gaf aan dezen arbeiders-
afgevaardigde, even zijn oogen zal uitwrijven
als hij dit leest.
Kersteniaan of communist, het blijft dezen
man onverschillig.
Dat wordt gezegd in de raadszaal van het
zware orthodoxe Melissant,
Of een Christen of een heiden, die God en
Zijn dienst haat, onderwijs aan de jeugd geeft,
het blijft hem onverschillig.
Zóó ver is het dan in het Christelijke Melis
sant gekomen
Waar gaan we heen
Beste Vriend 1
In our daily paper stond het portret van twee
oude Hollanders, die over een paar dagen hun
75-jarig bruiloftsfeest zouden vieren. Daar zij
niet zoo ver van mij af wonen, dacht
ik die twee oudjes even te gaan feliciteeren
Ik was een dag te vroeg, maar dit wist ik ook
wel. Ik wilde dit niet op hun familiedag doen.
Toen ik de werf opliep, zag.ik den ouden baas
al voor 't raam zitten. Ik vertelde hem toen hij
mij binnen noodigde, dat ik van een 75-jarige
jubileum had gelezen en dat ik daarom kwam
feliciteeren. Ja hij was een Hollander, want het
eerste wat hij zei was: die gekke kranten maken
overal zoo'n drukte van. Maar enfin, hij dacht,
de courant moest ook vol. Ik vroeg hem waar
hij vandaan was uit Nederland. „Ik ben een
Brabander en mijn wijf ook", zei hij. Die uit
drukking „wijf" moet je hier van de Hollanders
aannemen, zooals de Amerikanen dat woord
gebruiken in teederen zin. Het klinkt te barsch
in 't Hollandsch en zoo bedoelde hij het niet.
„Het spijt mij, dat Jans nu niet thuis is, maar
die is even met een van de jongens naar den
winkel, omdat wij morgen het heele huis vol
krijgen", zei hij, „Is uw vrouw ook nog zoo
gezond als LI vroeg ik. „Ja, zij mankeert nog
niets hoor. Soms denk ik, dat zij wat doovig
wordt." „Zijn jullie in Holland getrouwd
„Ja, kerel, daar zal ik je eens wat van vertel
len". En dat vertellen was voor mij een 'bewijs,
dat zijn geheugen nog goed was.
Ons dorp was aan een dijk, zoo begon hij.
Ik was 17 jaar en Jans 15. Op het dorp liepen
nooit jongens en meisjes tezamen. Dan gingen
de jongens met elkander een wandeling doen,
zoowat een kwartier buiten de gemeente en dit
deden de meisjes ook. En zoo soms na veel!
moeite vond elk de zijne en ik vond Jans, maar
Jans was nog zoo jong. Toen wij dit een paar
Zondagmiddagen gedaan hadden kwam haar
vader het te weten. En uit was het, hoor. Jans
kwam niet meer op den dijk. Maar och, ik was
ook nog jong, ik kon wel wachten. Ik hoorde
aan de groote kerk en Jans aan de kleine.
Zoo nu en dan ging ik wel eens naar de kleine
kerk. En al had ik dan niet zooveel aan de
preek. Ik had Jans gezien' en dan voelde ik mij
goed. Gelukkig kwam Jans te dien'en bij een
van mijn vaders vrienden, ook een boer, en die
jongens waren mijn vrienden. Zoo kreeg ik
langs dien weg meer gelegenheid Jans niet alleen
te zien, maar ook soms haar te spreken. Maar
dit kwam ook mijn eigen vader te weten en
dat maakte het niet beter. Zij een meid van
een daggelder, moest ik mij niet schamen En
dan van de kleine kerk. En dat zij kreupel
was deed de deur dicht. Als je denkt, dat je
oud genoeg bent om een meid te zoeken', kun je
dan niets anders vinden dan dat? Wat heb
ik toen een strijd doorgemaakt. Ik vroeg op een
morgen, dat mijn vader bij mij kwam in 't land,
toen ik aan 't ploegen was, dat het toch haar
schuld niet was, dat ze kreupel was. Dit had
ze uit de mazelen gehouden toen zij vier jaar
oud was. En dat ze arm was, kon toch geen
reden zijn, dat vader mij de deur uit schoppen
zou, als ik dit niet verbrak Ook het kerkver-
schil is toch niet zoo groot. Er is toch niets
van haar vader en van haar ouders te zengen,
dan dat het oppassende menschen zijn Maar
hoe ik praatte, het kwaad was ten volle be
sloten. Die meid laten gaan, of anders zoek je
maar een goed heenkomen. Toen ik 18 jaar was
koos ik het laatste, na eerst met Jans gesproken
te hebben. Ik werd boerenknecht bij een 'boer
van de kleine kerk. Ik mocht 's Zondags een
paard gebruiken, en dat kwam goed te pas,
want Jans woonde nu een eind van mij af. De
afstand tussclïen den1 vader van Jans en mij
werd kleiner, vooral toen ik toonde genoegen
te vinden in hun huisgodsdienst en hun verder
ernstig vroom leven. Wat heb ik daar die
kostelijke psalmpn leeren zingen. Wat heb ik
veel geleerd van hun samenkomsten. Neen, zij
praatten niet over koeien en paarden als zij
tezamen kwamen, maar dan werd er uiting ge-'
geven van het leVen in Christus, wat toch eigen
lijk alleen leven is. Het ging mij als Jacob bij
Laban, enkele jaren te dienen als knecht wooq
mij niet te zwaar. Het ging om Jans. En ik heb
den strijd gewonnen, ofschoon de verhouding
tusschen mijn eigen familie nooit goed hersteld
is geworden. Stond in het begin Jans hun altijd
nog in den weg, zoodat zij nooit als dochter is
erkend geworden, later stond de godsdienst dit
ook tegen. Mijn ouders waren modern. En door
genade heb ik daardoor Jans niet alleen ge
vonden als mijn wederhelft, die morden 75 jaar
al's een trouwe levensgezellin in lief en leed
mijn levenspad deelde, maar ook heeft God in
dien weg mij aan mijzelf ontdekt. En ik heb
als een arm zondaar de verlossing in Christus
gezocht en gevonden. En nu na een lang en rijk
'huwelijksleven van 75 jaar sta ik nog voor de I
vraag: Wat is liefde Ik zoek tevergeefs een
antwoord, zelfs ook bij geleerden. Zij is van
Goddelijken oorsprong. En daarom voor een
mensch niet te omvatten. En die onverklaarbare
liefde is onze leidingsvrouwe geweest nu 75 j
En ik wilde wel, dat de Roomschen gelijk had
den, dat ons leven ook dn de eeuwigheid een
was, zooals wij dit hier op aarde mochten ge
nieten. Daar komt zij aan hinken, maar al is
zij kreupel, zij kan beter loopen dan ik. Jans,
hier is een man, die ons komt feliciteeren. Hij
zegt tegen zijn vrouw: is nu bijna 35 jaar ge
trouwd, en nu wil hij graar weten hoe die
ander veertig voor hem zullen zijn, die hij nog
te goed heeft, eer hij zoo ver is als wij.
Jans, die haar man natuurlijk wel kende, dacht
wel, dat hij weer aan 't gekscheren was. Zij
verzocht mij nog even te blijven, want zij had
wat lekkers meegebracht. Zij begon echt vrou
welijk te wagen, of ik ook een Hollandsche
vrouw had en hoe groot ons gezin was enz.
Toen begon zij over haar overleden dochter,
welker portret aan den wand hing en die al
veertig jaar in 't graf was. Ook nog over
Brabant van toen. En nu over Ds. de Kok en
de scheiding. En over hun jongen, nu ook reeds
grootvader, die den verkeerden weg op gegaan
is, maar zij had nog altijd hoop. Ik heb nog
altijd voor hem kunnen bidden, zeide zij. Hij
is niet slecht, maar door zijn huwelijk met een
onkerksche vrouw ds hij haar gevolgd en nu
staat hij al dertig jaar buiten alle kerkverband.
En schijnbaar bekommerd het hem niets.
Na met hen een kop koffie mettaart gebruikt
te hebben, wees ik hun op het groote voorrecht,
dat hun ten deel was gevallen, inzonderheid het
geval, dat de man door het huwelijk is toe
gebracht, want uw zoon is door het huwelijk
een bastaard geworden. Gelukkig, dat jullie
samen de Geref. leer omhelzen, anders kon II
dit doen Gods niet verstaan.
Zij hadden een oud orgel staan, waar al de
kinderen op hadden leeren spelen, en nu ge
trouwd zijnde hebben zij een piano. Moeder
zegt: daar is zooveel bij gezongen, dat ik het
niet missen wil. Wij kunnen zelf niet spelen,
maar af en toe komt wel eens iemand, die voor
ons speelt. Kunt II spelen, meester Ja, kom
aan dan Ps. 89 vers 7: „Hoe zalig is het volk,
dat naar uw klanken hoort". En toen beide
oudjes het hartelijk meegezongen hadden, zeide
de oude baas: maar het vijfde hoort er ook bij:
„Gij toch, gij zijt hun roem, de kracht van hunne
kracht". En toen wij aan de derde en vierde
regel' kwamen: „Wij steken 't hoofd omhoog
en zullen de eerkroon dragen, door II, door
LI alleen, om 't eeuwig welbehagen", pinkten
beiden een traan weg. Ja, om 't eeuwig wel
behagen, zullen deze lieve oudjes ook straks
de eerkroon dragen.
Wat heb ik een genot met deze in de negen
tigjarige echtelieden gehad. Wat schitterde daar
een oprecht heerlijk geloofsleven. Zij konden
het Engelsch even goed als het Hollandsch,
want zij hadden 73 jaar in Amerika gewoond,
maar hun geliefde taal, de taal, de uitdrukking
van hun ziel was Hollandsch. Ik geloof niet, dat
wij twee Engelsche woorden gebruikt hadden in
ons onderhoud van ruim 3 uur. Ja, ik moest
beloven na de festiviteiten nog eens terug te
komen, want ook zij hadden genoten. Breng je
vrouw maar mee, zeiden zij. De trillingen van
de eenheid in Christus zijn door ons opgevangen.
Laat ons met elkander nog eens weer Gode
psalmzingen.
Geen wonder, dat toen ik naar huis reed en
dit alles overdacht, ik het voornemen had om
mijn lezers in de „Maas" hiervan te laten ge
nieten.
Hier was het leven, het ware leven. Een
heerlijken huwelijksstaat van 75 jaar, beheerscht
door 't geloof, dat beiden beleefden.
Je AMERIKAANSCHE VRIEND.
Vergaering van den Gemeenteraad van
DIRKSLAND op Vrijdag 23 October,
des voorm. 9 uur,
(Vervolg).
Punt 17, verzoeken om de boventallige leer
kracht aan de O. L. School te handhaven, en
punt 18, verzoeken van den Central'en Ouder
raad om een tegemoetkoming in de kosten van
actie voor een schoolarts, wordt aangehouden
tot de behandeling der begrootingen, waarin
deze punten verwerkt zijn.
Aan de orde is de behandeling van de ge-
meentebegrooting.
Algemeene beschouwingen.
De heer DE BONTE bespreekt de verkiezing.
De verhouding met den uitslag van 1927 wijst
aan een groote verschuiving. In den Raad wordt
men dat niet gewaar. De Evenredige Vertegen-
wooriging komt in een klein dorp als 'hier niet
precies tot haar recht. Dat kan nu eenmaal niet
anders. De wet geeft voorschriften. De positie
der S. D. A. P. is echter heel wat versterkt en
de A.-R. leven e'en eind boven 'haar stand. Zij
hebben' maar net de meerderheid. Maar bij de
wethoudersverkiezing hebben de Anti's zoo maar
de zetels bezet of ze er recht op hadden. Spr.
weet wel, dat het nu nog niet anders kan, maar
ze hadden wel wat voorzichtiger kunnen zijn.
Een nieuw element is de S. G. P., die spr. als
geen winst beschouwd. Hun actie bij de ver
kiezingen is in aroganten toon gezet. Zij scher
men met Gods Woord, dat links geen dageraad
zal hebben, enz. Dat gaat wel wat ver. Er
wordt veel afgegeven op de Fransche Revolutie.
Maar juist hun partijgenooten en geloofsgenoo.
ten hebben ook groot aandeel in de Fransche
Revolutie gehad. Spr. noemt namen van voor
aanstaande Calvinistische predikanten, die bij
de Fransche Revolutie een groote rol hebben
gespeeld. Ze hebben zelf ook door de Fransche
Revolutie de godsdienstvrijheid gekregen. Dat
moest hen tot voorzichtigheid manen. De S.G.P.
wil de Zondagsrust. Ook bij die veerverbindin-
gen hebben ze algeheele Zondagsrust gewild.
Men behoeft niet te zien, dat U crème gebruikt.
Want in tegenstelling met alle andere crèmes,
die min of meer op de huid blijven liggen,
wordt »Zij««crème er geheel in opgenomen.
Men ziet dus niet, dat U het gebruikt, terwijl
de huid er toch zacht en soepel van wordt
en fraai van teint.
Als ze de macht hadden, zouden ze zich wel
wachten het in praktijk te 'brengen. Ook de
waterleiding halen ze er bij en de winkelsluiting.
Dirksland heeft met het laatste nog niet te
maken, maar dat komt misschien nog wel. De
vrijzinnigen hebben1 het er beter afgebracht. Zij
hebben de gunst der kiezers gevraagd en die
hebben ze ook gekregen. De Anti's hadden ge
matigder allures. Maar in een advertentie in de
Maas- en Scheldebode zit het vergif
in den staart. Zij zeggen daar, dat de geestelijke
belangen in den Raad krachtig werd verdedigd.
Dat moet slaan op het debat der subsidie voor
de Dordtsche Leeszaal. Is dat wel waar, dat
de Anti's de geestelijke belangen hebben voor
gestaan Spr, releveert het debat over de
Dordtsche Leeszaal, waarbij spr, had gezegd,
dat voor sommige ziekelijke naturen sommige
boeken niet deutjen, maar daar deugt zelfs de
Bijbel niet voor. Lees b.v. de geschiedenis van
Lot en zijn dochters. Maar dat is geen neer
halen van den Bijbel. Het gaat hier over zieke
lijke naturen. Dat heele „krachtige protest" be
stond alleen in de opmerking van den heer War-
naer: de Bijbel staat te hoog om hier in diebat
te brengen. Zij hebben bij de verkiezingen klap-
'pen gekregen en dat doet spr. groot genoegen.
Voorts wil spr. bij de posten op een en ander
terug komen.
De heer HAGBNS dankt den heer De Bonte,
dat hij de V.B. er zoo schoon liet afkomen.
Inderdaad heeft de V.B. veel minder drukte
gemaakt bij de verkiezingen dan de A.-R., de
S. G. P. en de S. D. A. P.
De heer VAN 'T GELOOF zegt, dat in de
Fransche Revolutie geen rekening werd gehou
den met Gods Woord.
De heer DE BONTE: Dan moet je de ge
schiedenis maar eens lezen.
Men gaat over tot post voor post behan
deling.
De commissie belast met het onderzoek der
begrootingen voor het jaar 1932, bestaat uit de
heeren De Bonte, Zoeteman en Hagens.
De begrooting van het Weeshuis, van het
Algemeen Armbestuur, van het Vleeschkeurings-
bedrijf en van het Gasbedrijf voor 1932 geven
de Commissie geen aanleiding tot op- of aan
merkingen.
Gemeentebegrooting.
Uitgaven-
Hoofdstuk II. Onderzoek rioleering.
Het rapport der commissie is als volgt
De commissie stelt voor om een post voor
memorie uit te trekken, opdat daarbij wordt
uitgesproken de wenschelijkheid van een onder
zoek naar den toestand en hoogteligging van de
bestaande rioleering, zulks in verband met te
verwachten aansluitingen op het rioleeringsnet
bij uitbreiding der gemeente.
Het antwoord van B. en W. luidt
Wij hebben geen bezwaar om een memorie-
post uit te trekken in verband met een onder
zoek naar het rioleeringsnet, hoewel het niet
tev oorzien is, datv oorloopig de aanbouw in
het z.g.n. uitbreidingsplan van dien aard zal
zijn, dat van urgentie gesproken kan worden.
De heer DE BONTE bepleit de wenschelijk
heid, dat ook Tuindorp op de rioleering wordt
aangesloten.
De VOORZITTER: Als de tijd normaal was
gebleven, had de uitbreiding der rioleering ge
lijken tred gehouden met den nieuwbouw. Nu
staat de nieuwbouw stop en is de uitbreiding
der rioleering niet zoo urgent meer.
De heer DE BONTE acht het gewenscht in
verband met de invoering der waterleiding.
De VOORZITTER: Wij voelen wel, dat
de zaak niet heelemaal in orde is, maar wij zien
het niet zoo urgent als U het ziet. Het onder
zoek zal heel wat kosten. Ik heb het idee, dat
van heel de rioleering in Dirksland maar weinig
deugt.
De heer VAN 'T GELOOF vraagt inlichting
omtrent gratificatie veldwachter 'en verkrijgt
deze.
Hoofdstuk IV. Schoolarts,
'Het rapport der commissie is als volgt
Gelet op den meer algemeen wordenden drang
tot instelling van het instituut van schoolartsen,
acht de commissie het wenschelijk, dat een post
van 25 wordt uitgetrokken, met de bedoeling
met de andere gemeenten op het eiland in con
tact te komen om te spreken over de aanstelling
van een gemeenschappelijken schoolarts.
Het antwoord van B. en W. luidt
Het nut van een schoolarts zal waarschijnlijk
door niemand worden' ontkend. Daarom kunnen
wij er ons mede vereenigen, dat een post van
25 wordt geraamd voor het gewenschte over
leg. Omdat de toestand der gemeentefinanciën
thans van 'dien aard is, dat het nut afhankelijk
is van de mogelijkheid, zouden wij aan dien
post geen verdere strekking willen toekennen,
dan dat, in afwachting van betere tijden, wordt
onderzocht hoe een dergelijke regeling tot stand
kan komen.
De heer VAN 'T GELOOF kan zich met
het schoolartsen-instituut niet vereenigen. Hoe
denken B. en W. dat in
De VOORZITTER: Daar is juist het onder
zoek voor. Ik kan mij nog geen idee vormen.
Waarschijnlijk is de bedoeling voor -het geheele
eiland één schoolarts, iemand die adviseerend
optreedt en zijn oog kan laten gaan over kin
deren, die zwak zijn en wier ouders het waar
schijnlijk niet zien.
De heer VAN 'T GELOOF: 't Is de plicht
der ouders om op de kinderen te letten. Ik vrees,
dat de ouders htm plichten gaan verzaken on
der dezen dwang van overheidswege.
De VOORZITTER: Het wordt geen dwang,
maar er kunnen al jaren symptomen van ziekten
in een kind liggfen, die niet-deskundigen niet
zien. Het blijft bij advies.
De heer VAN 'T GELOOF wijst op de
vacinatie, dat is ook dwang geworden.
De VOORZITTER: Dat heeft hier niets mee
te maken. Het is alleen advies.
De heer DE BONTE: Het draagt alleen1 een
adviseerend karakter. Er wordt gesuggereerd,
dat er twee kanten aan zitten: behandeling en
advies. Dat is saboteeren van de zaak op zich
zelf. Van dwang of ontaarding in dwang is
geen sprake. Wij hebben gemeend, dat 25
voorloopig voldoende is. Het eiland op zijn
geheel is daar een mooie kring voor. Het is
niet goed, zooals de Maas- en Schelde
bode wil om het af te laten 'hangen van de
plaatselijke begrootingen. Heel het eiland moet
meedoen, dan is het een mooi rayon.
De VOORZITTER: B. en W. willen voor
loopig niet verder gaan dan onderzoek. Ik voel
persoonlijk wel wat voor schoolartsenbeweging,
maar financieel moet het mogelijk zijn. Als het
3000 kost gaat het nu niet.
De heer DE BONTE: De plannen en onder
zoek zullen nog wel heel wat tijd kosten. Als
de zaak voor elkaar staat, kan verder gesproken
worden.
Weth. ROODZANT: Ik heb B. en W. voor
gesteld een onderzoek toe te staan, maar houd
mij vrij om voor of tegen te stemmen als de
zaak eenmaal voorgesteld wordt.
De heer ZOETEMAN: Het is mijn bedoeling
ook mij vrij te houden.
Besloten wordt 25 er voor te voteeren.
Op een verzoek van den Centralen Ouder
raad om tegemoetkoming in de kosten van actie
voor een) schoolarts, wordt besloten 34 cent
per inwoner toe te staan.
Hoofdstuk V. Stichting arbeiderswoningen.
Het rapport der commissie is als volgt
Waar volgens een lid der Commissie blijkt,
dat het particulier innitiatief niet voorziet in de
behoefte aan arbeidsrwoningen. acht hij het
noodig, dat de noodige posten worden uitge
trokken om te komen tot stichting van derge
lijke woningen, 'b.v. overeenkomstig de laatste
8 gebouwde woningen, met Rijksvoorschot op
gericht onder beheer van de Woningbouwver-
eeniging. Op die wijze zal door het z.g.n. op
schuivingssysteem betere huisvesting worden
bevorderd.
Het antwoord van B. en W. luidt
Verdere aanbouw van woningen met Regee-
ringssteun is al meer in den Raad bepleit. De
acht woningen, die het laatst zijn gebouwd,
hebben tot nog toe de gemeente geen geld ge
kost. Of dat echter zoo zal blijven Voor de
54 andere woningen draagt de gemeente ook
risico en het valt niet te zeggen of dat risico
in de naaste toekomst niet zal toenemen. De
woningtoestanden te Dirksland zijn o.i. niet van
dien aard, dat onmiddellijke voorziening nood
zakelijk is. In ieder geval lijkt ons op het
oogenblik de tijd niet gunstig om het risico voor
de gemeente uit te breiden. Alzoo kunnen wij
verderen aanbouw niet steunen.
De heer DE BONTE: Er zijn altijd nog wo
ningen, die niet bewoonbaar zijn. Spr. stelt voor
gebruik te maken van de regeeringscirculaire,
dan kan het woningpeil successievelijk worden
verbeterd. Er is groote vraag naar goede wo
ningen. Er worden geen directe arbeiderswo
ningen meer gebouwd, die wat de exploitatie
rekening betreft, door een arbeider kunnen wor
den betaald. De huren zijn veel te hoog. Het
Rijk geeft het geld heel laag, terwijl particulieren
graag hooge rente hebben. Daarom dringt spr.
er op aan, dat de gemeente van den Regeerings-
steun gébruik maakt. Het risico, dat er aan ver
bonden is, is heel gering.
De 'heer HAGENS: Als de huurders van de
woningbouwvereeniging dan ook maar niet om
huurverlaging komen.
De heer DE BONTE: Je moet de zaak niet
