Antirevolutionair
Orgaan
voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
DE BESTE 1
IN HOC SIGNO VINCES
king
No. 3790
ZATERDAG 17 OCTOBER 1931
46ste JAARGANG
PRIJS 25 CENTS
AfiS© stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verder© Administratie franco toe t© asenden aan de Uitgevers
EERSTE BLAD.
Overal verkrijgbaar
Het Recht der
Christelijke Leeszaal.
Brieven uit Amerika.
HET ENGELSCHE POND.
Fn de Geest en de Bruid
zeggen: Kom
r (timbre) en
nker, sonor of
riaal tezamen
en orgel. Hoe
positie, zoo te
lijkheden. Die
ereikt door 't
rm der pijpen,
n en zien daar
n den orgelist,
am aangeduid,
g niets zeggen,
blikkelijk over-
n verschaffen,
r, gevolg door
'roeger waren
eten lang (de
etspijpen spre-
en op 't papier
id hooren, dat
af, een 2 voet
et octaaf lager
t rijtje register-
naar rechts
aaf 2 v., Fluit
4 v., Holpijp
Prestant 8 v.
eemde eend in
volgende keer
alleen gemeld,
nu de orgelist
t, Bourdon en
stemmenkoor
versterkt kan
dit register al-
dus wanneer
nctie zijn. De
naar een nog
trument, welks
ordt. Trompet,
x Celeste, be
an de andere
heel een zacht,
rdt ze niet me-
rnaamste 8 v.,
eltoon, een vol,
pijpen van dit
ont, dus vanuit
it register een
zoo een 2 v.
at te vertellen,
et goed onder-
mee. De con-
Leiden, in het
s zoo in de on-
laatsen der ge-
verdiept spel
dit is de voor
werk te doen,
atgene wat ge-
komt bij een
Als onderwerp
te Stad aan 't
mt met het be-
BERNARD.
tzn.
Bijbelsch Dag-
Gunning J.Hz.
te Baarn.
die „Gunning's
elf bezit öf er
it het ouderlijk
ls een jubileum-
Gunning het
nogen verkondi-
voorworod ty-
groot gedeelte
»stijds door een
ns niet ver van
druk reeds lang
:en derden druk
at dogmatiek en
ing kunnen mee-
jaarheid van dit
juist in een werk
tus der Schriften
best waardeeren.
*e kunst de ziel
drukke en vaak
dag en tot stille
■k ook „Gedenk-
de Christelijke
omstandigheden
ren, als: verjaar-
rloven, huwelijk,
sterven, Doop,
[ing, enz.
svat de technische
hten 'het karakter
[et is gedrukt op
>e duidelijke letter
symbolischen stijl
itgeverij alle eer
ons Christenvolk
eden voor bloed
den een zeer pas
ier iets, dat zich
nt.
Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post f 1— bij vooruitbetaling.
BUITENLAND bij vooruitbetaling f 8.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGAVEN.V. DRUKKERIJ EN UITGEVERIJ
v.h. W. BOEKHOVEN ZONEN
SOMMELSDIJK
Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2
ADVERTENTIËN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING lOcent per regel
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur.
n ll l l lil T 1m
tt r.. i f T~ Jn|.n_1. ...i1 J-v "rion mot, Uni. nriol rrvn/1 lAa lllAOnfrt in KaITPTI n flp el 3 ril fnl H B fe HP B .Tl "0(711 floOf ..flp lootl
Zoo wij reeds eer vermeld hebben,
hebben de broeders in Dirksland het
besluit genomen in hun gemeente een
Christelijke Leeszaal te stichten, waar
aan verschillende aantrekkelijkheden
verbonden zullen zijn, om hierdoor de
opgroeiende jeugd te binden aan een
positief Christelijke sfeer, wat onge
twijfeld hun geest ten goede zal komen.
Het blijkt, dat deze daad in het link-
^che kamp nog al eenige critiek ont-
^Inoet. Evenals bij onze Christelijke
scholen en onze Christelijke radio wordt
ook hier de vraag gesteld: waarom kan
dat nu geen „neutrale" inrichting zijn
Wij gelooven, dat de heer H. Brou
wer te Dordrecht in een artikel in „De
Rotterdammer" voor eenigen tijd, daar
het rechte antwoord op gegeven heeft.
Deze schrijf
Bij de ook door ons aanvaarde vrijheid van
drukpers komt tweeërlei wereld op den lezer
aan. In hoofdzaak tweeërlei overtuiging, de
Christelijke en de niet-Christelijke, het leven
waarin de waarheid in beginsel overwon, en
het leven waarin de leugen heerscht. Nu is het
ver van ons om bevreesd te zijn, dat de waar
heid zou ondergaan. Wij gelooven aan haar
victorie Niet gelooven kunnen wij echter
aan dien zegepraal in ieder mensch, omdat
Schrift en ervaring ons onomstootelijk leeren,
dat de leugen een mensch dikwijls al te gemak
kelijk omstrikt en naar beneden voert.
En zijn er, die in de wassende stroomen van
lectuur tegen een verkeerde richting in kunnen
zwemmen, de groote massa gaat mede door
den geweldigen invloed van het gedrukte
woord (in hoe fijnen1 vorm soms gegoten, met
wat psychologisch inzicht aangedrongen
ter hellevaart.
Dat mogen wij niet tolereeren
Zeker, wij weten, dat over het algemeen
de leeftijdsgrens van achttien jaar in de Open
bare Leeszalen en Bibliotheken wordt gesteld.
Maar ieder zal toegeven, dat de meening als
zou een leeftijdsgrens alleen voldoende zijn
om de o.i. kwade invloed van verschillende
lectuur en 'litteratuur te weren, absurd is.
Wat ik als gif zie, wat ik als gevaarlijk
beschouw, geef ik niet aan een' ieder in han
den. Dat zou immers op dit terrein kunnen
beteekenen geestelijke moord, en zedelijke
doodslag. Hier past geen ontwapening
Niet de pornografie en schunnige lectuur
alleen, die terecht uit alle Openbare Bibliothe
ken geweerd worden, zijn voor velen vergif.
Ook zijn dat de boeken met aanranding van
de groote zedelijke normen van het Christen
dom, met de bestrijding van zijn geestelijke
waarden, met de „llmwertung aller Werte"
op religieus-ethisch terrein, met de heftige aan
vallen van anti-maatschappelijke stroomingen,
boeken die een neutrale leeszaal niet kan en'
niet mag weren, die zij móét geven aan allen,
die boven de leeftijdsgrens van achttien jaar
komen vragen. Dit alles is naar onze overtui
ging voor de ware opvoeding van ons Chris
tenvolk uiterst gevaarlijk. Daar zijn er die
immuun voor deze functie moeten zijn of
worden 'krachtens faun tegenwoordige of toe
komstige leiderschap. Maar dat van al onze
menschen te eischen is veel te veel gevraagd,
is ook met eenigen juisten kijk op de menschen
evident onjuist.
Wij durven en mogen niet zeggen: „ver
vloekt is de schare die de wet niet kent".
Wij zijn in dezen 'kolossalen tijd, waarin de
heksenketel ziedt en bruist, met ontferming
bewogen, en willen niet, dat de schare zich,
naar onze overtuiging, den dood leest
Uit die overtuiging worden zoo ook voor
en na Christelijke leeszalen opgericht.
Voor die overtuiging vraagt de
schrijver dan respect. Recpect, niet
alleen van den toeschouwer, óók niet
alleen van den tegenstander, maar
eveneens van de regeeringsinstanties
En waar Rijk, Provincie en Gemeenten neu
trale leeszalen subsidieeren, en zelfs krachtens
de bestaande regeling ook aan R.K. instellin
gen steun verleenen, daar is het meer dan tijd
dat zij niet onrecht blijven doen/ en Openbare,
Protestantsch-Christelijke Leeszalen, die aan
zekere voorwaarden wat personeel, technische
methode, en een belangrijk contingent voor
standers betreft, voldoen, op gelijke voet gaan
behandelen.
En als dan de stoffelijke nood der tijden
dringt om de subsidies niet al te zeer te ver-
faoogen, laat men dan de nu uitgetrokken
sommen naar 'billijkheid verdeelen, opdat recht
gedaan worde aan ons Protestantsch Christe
lijk volksdeel
Nu men eenmaal 't pad der subsidieering
is opgegaan, weigere men niet de drie groote
groepen van ons volk minstens op voet van
gelijkheid te behandelen. Met bescheidenheid,
maar toch ook in de overtuiging van ons
recht, vragen wij van de Regeering: doe ook
hier wat Uw hand vindt om te doen, en doe
haastelijk recht
Wij zijn er van overtuigd, dat voor
deze argumentatie moet buigen ieder,
die voor den Christus der Schriften
buigt.
Óp het terrein der lectuur kan er wel
allerminst „neutraliteit" bestaan.
Het gaat niet slechts over de rauwe,
zwoel realistische romans vol viezig
heden, maar ook de nette roman kan
een zedelijk en geestelijk vergif in de
zielen van onze jonge menschen in
storten, door de anti-christelijke levens
beschouwingen, door het wekken van
den twijfel over alles, wat wij aan den
moederschoot geleerd hebben als heilig
te beschouwen.
Wij juichen daarom het plan der
Dirkslandsche broeders van harte toe.
Zij hebben heel wat ondernomen. Maar
wij weten, dat Dirksland bij eendrach
tig samenwerken heel wat vermag en
de beurzen gaarne voor de Christelijke
zaak open gaan.
Naar wij vernemen hebben ook de
beide kerken steun toegezegd en geeft
de gemeente ook iets.
Misschien zijn deze subsidies nog
wel wat te verhoogen, als men eenmaal
maar gezien heeft, dat er inderdaad
heilzaam werk onder het opgroeiend
geslacht, dat op Flakkee helaas nog
maar al te veel aan zijn lot wordt over
gelaten, wordt verricht.
Beste Vriend
(Vervolg)
Al rijdende langs het groote Michiganmeer
komen wij nu dichter en dichter bij de groote
wereldstad Chicago. De weg, die wij berijden,
is honderd voet breed, 4 rijen auto's gaan met
ons voort, en 4 rijen komen wij tegen en gaan
't Westen in. De sput limet (max. snelheid) is
hier 35 mijl per uur. Dat wil zeggen: niet lang
zamer dan 35 mijl moet men met de massa mee
rijden. Vlugger kan je niet en als je langzamer
gaat, dan houd je je buurman, die achter je is,
op. Men kan ook niet zigzag rijden, maar steeds
in een rechte lijn en vooruitAf en toe ziet
men een auto met politie, die de speed er in
houden, door te roepen: „Step on it
Daar is een' Sein South Chicago.
Nu nog 30 mijl, dan zijn wij in „the loop",
het hartje van de stad. Men 'kan niet verdwalen.
Groote nummers zijn aan palen bevestigd en
vertellen ons welke route we hebben te volgen.
Even voor ons verandert een groen licht in
rood. En alles staat onmiddellijk stil. Dit duurt
2 minuten, juist tijd genoeg om eVen een sigaar
aan te steken. Wanneer dit licht weer verandert,
gaat alles weer dadelijk in die 35 mijl tempo
vooruit. Toen wij een 14 of 16 van die stop
lichten gepasseerd waren (ze zijn allen een
mijl uit elkander) zagen wij een bord, waarop
stond: „Chicago stock yards turn to the left.
I Ja, die stock yards wilden de kinderen eerst zien.
Dit is iets, dat behoort bij de Chicago-reis. Die
de slachtplaatsen van „Swift of Armour" niet
gezien heeft, heeft Chicago niet gezien. Wij
volgen de richting, die het bord aangeeft en
met wat oplettendheid ziet men handwijzers bij
tientallen-, die het dwalen onmogelijk maken.
Boven hoog in de lucht is een groot bord, dat
's avonds electrisch verlicht wordt, waarop
staat: Swift and Company". Wij draaien een
poort in, rijden een hooge brug op, die ons
in vogelvlucht een overzicht geeft over al de
hokken, die gevuld zijn met varkens, schapen en
koeien, duizenden bij duizenden. Het schijnt
wel of al het slachtvee van de wereld hier is.
Eindelijk loopt onze brug weer naar beneden
en zien wij een groot plein, waar de visitors
gaat met het wiel rond de hoogte in, boven
is een rail, die de klamp overneemt met een
wiel, zoodat he,t spartelende varken langs die
rail langzaam voortgaat. Nauwelijks is hij aan
de rail of een andere neger steekt hem hangen
de een mes in de keel en zoo gaat de een
achter den ander. Wij hebben ze niet geteld,
maar ons boekje zegt ons van 750 per uur. Wij
volgen de gestoken varkens in het heet water
bad en vandaar in de bristelroom, waar het van
alle 'haar ontdaan in een oogenblik schoon als
zilver uitkomt. Vervolgens wordt het open ge
sneden. Al rijdende langs die rail en hangende
aan dié klamps gaat het steeds verder. Eén
haalt er de ingewanden uit, een ander de lever
en een derde vet en nieren. Nu rijdt het door
de U.S.A. inspectieroom. Alles wordt nauw-
Het Engelsche Pond dobbert rusteloos op en neer in den maalstroom van de financieele
wereldcrisis. En het is niet te zeggen, waar het eindelijk zijn rustpunt zal vinden.
De positie van den Gulden is daarentegen vast.
hun auto kunnen parkeeren. Aan het eind van
dat plein weer een groot bord: „Swift and Com
pany". Visitors Entrance (entree voor bezoe
kers). In een groote kamer met dik tapijt en
gemakkelijke stoelen wordt ons een plaats aan
gewezen en vriendelijk verzocht even te wach
ten totdat de gids komt en ons door de plaats
zal geleiden. Een jonge moeder, die haar baby
bij baar had, werd vriendelijk gewaarschuwd
niet in de Coolrooms of ijskamers te gaan, daar
het daar een 'bijna vriezende temperatuur is.
Ook werd ons een boekje ter hand gesteld met
platen van de slachterij en een beschrijving van
het geheel, ook van den reeds overleden Heer
Swift, die in 1861 the Barnstable in Mass. zijn
arbeid als slachter begon. Nauwelijks hebben
wij tijd even het boekje in te zien, of daar
komt onze gids, geheel in 't wit gekleed. Deze
verzoekt ons beleefd hem te volgen. Wij gaan
met een elevator boven in het groote gebouw;
van daar uit zien wij het hoofdkantoor, waar-
2000 boekhouders druk werk 'hebben om de
administratie van deze groote compagnie te
voeren. Even Verder stappen wij in the Swift
studio station W.L.S. Van dit groote uitzend-
station adverteert de Swift Co. haar productie-
en marktprijzen niet alleen, maar ook worden
hier zangvereenigingen en sprekers toegelaten
ten dienste van 't publiek. Nog een paar trapjes
op 'en wij hooren de varkens hier hoog in de
lucht al gillen. Dit is voor de kinderen en; vooral
voor meisjes en vrouwen een onaangenaam ge-
luid. Het eerste wat ze zeiden was „poor ani
mals 'Onze gids zegt dan ook: Wie het dood
maken van de varkens liever niet ziet of niet
zien kan, moet even ter zijde gaan staan tot
wij terugkomen. Velen geven er de voorkeur
aan dien raad op te volgen. Volgens onzen gids
gebeurt bet wel, dat menschen hun bewustzijn
verliezen', wanneer zij al dat bloed zien stroo
men. De varkens komen ook me,t een groote
lift naar boven. Aan een groot wiel zijn klamps
bevestigd, een neger doet zoon 'klamp aan een
der achterpooten van het varken, het varken
keurig geïnspecteerd, niet alleen het vleesch en
spek, maar ook lever en ingewanden. Wij vol
gen het steeds. Vele handen spuiten en wasschen
het varken uit. Nu komt hij op een lange tafel.
De één kort de ham af, een ander den schouder
enz. Dit alles gaat door een koker naar be
neden. Even verder worden de carbonades uit
gesneden, een ander verwijdert de ribs en de
laatste band doet het zijspek in een koker voor
de pekelroom. Onze gids neemt ons een ver
dieping lager en laat ons de rookerijen zien en
de ijskamers, vleesch en spek genoeg voor geheel
de wereld, zoo denkt men. Nu nog even naar
het shippingdepartement, waar alle wagons voor
verzending geladen worden. De Swift Company
heeft alleen 7000 wagons voor de Chicago
slachtplaats en 200.000 wagons vol vleesch of
spek worden jaarlijks van deze slachtplaats ver
zonden. Van hier gaan wij naar de schapen-
slachterijën. Ook hier slacht men 400 schapen
per uur, maar als het erg druk is kunnen er
800 per uur geslacht worden. Al weer komt de
vraag in ons op: waar eet men al dat schapen-
vleesch En wat doet men met al die schapen
vellen Om de schapen van den elevator te
lokken gebruikt men een bok, die gewillig door
de schapen gevolgd wordt, als de deur open
gaat. Deze -bok wordt door 't personeel „Judas"
genoemd, omdat zijn verraderlijk misleiden den
dood is voor de schapen. Ik zou te breedvoerig
worden als ik alles ging beschrijven over de
schapen- en koeienslachterijen, want in een an
der gebouw worden ook nog 150 koeien per
uur geslacht en dan de 'bereiding van het rook-
spe ken ham, rookvleesc'h en worst. Men kan
hier een dag doorbrengen om alles te zien, en
er een boekdeel over schrijven.
Wij zijn door al die inrichtingen geweest en
wat ons allen opviel was de correcte zindelijk
heid. Men kan wel van den grond eten. En alle
werklieden zijn in 't wit gekleed, 'helder en
schoon. Als ge bij U op het eiland Amerikaansch
vleesch of spek koopt, 'behoeft ge niet bang te
zijn, dat het niet zindelijk behandeld is
Van de slachtplaats gaan wij door „de loop".
Dit is het hart van de City of Chicago. Een
punt wordt genoemd: worlds busiest corner".
Dat wil zeggen: de drukste hoek in de wereld.
Nu, hier gaan wij dan ook geen 35 mijl per uur.
Langzaam rijden en dan weer stoppen, werken
wij ons door dit punt. Het verkeer wordt hier
iets verminderd, doordat er op eiken' hoek van
de straat een trap naar 'beneden gaat voor de
„Subway", een tram, die onder den grond rijdt.
En evenzoo is er boven ons hoofd een viaduct
voor trams, die de menschen boven vervoerd.
Het nam ons bijna twee uren eer wij door
dit drukste punt heen waren. Een stoplicht doet
ons wachten, eer wij de 'Michigan boulevard
op mogen.
■Daar vliegen de auto's weer rechts en links.
Langs dezen Boulevard gaan wij naar 't Lin-
colnpark, een' der mooiste parken zegt men in
de wereld. Alle tamme en wilde dieren zijn hier
gratis te zien. Bloemen en planten van de fijnste
soort. Hooge broeikasten, waar palm- en sinaas
appelboom vrucht dragen.
Op een goed onderhouden grastapijt staan
lange tafels en stoelen of banken om je maal
aan te nuttigen. Dit wordt door duizenden ge
daan. De Eekhoorns zijn zoo mak, dat ze het
eten uit de hand nemen. Vlak voor ons, als
wij aan die tafels zitten, is de leeuweokooi.
Sumatra en Borneo, uw Hollandsche eilanden
in 't Oosten, zijn 'hier ruim vertegenwoordigd.
De apenkooi is de geliefkoosde plaats voor de
kinderen. Dit is een groot paviljoen met hon
derden verschillende soorten van apen. Een
oeran oetang van menschelijke grootte heeft
voortdurend de aandacht van het publiek.
Groote gebouwen met vogels en een aquarium.
Ook hier zou men 2 of 3 dagen moeten zijn om
alles in oogenschouw te nemen.
(Wordt vervolgd).
Je AMERIKAANSCHE VRIEND.
VII.
De Epicuristen.
Laten we den tekst uit ons vorige artikel
nog even overschrijven: Hand. 17 18
„En sommigen van de Epicureïsche en Sto-
ische filosofen streden met Paulus, en
sommigen zeiden: Wat wil toch deze klapper
zeggen; maar anderen zeiden: Hij schijnt een
verkondiger te zijn van vreemde goden, omdat
hij hun Jezus en de opstanding verkondigde."
Verleden week citeerden we ook Colos. 2
vs. 8: „Ziet toe, dat niemand u als een roof
vervoere door de filosofie en1 ijdele
verleiding, naar de -overlevering der menschen,
naar de eerste beginselen der wereld, en niet
naar Christus."
Nude Epicuristen.
Zooals de Grieken hun filosofie of wijsheid
bouwden in logica en op physica en ethica,
hebben we verleden week de Stoïcijnen beknopt
geteekend in hun natuurleer en Deugd. Hun
physica of natuurinzioht was dit, dat er vuur
was, waardoor de Wereld was ontstaan; en
dat vuur was eeuwig, en heette als centrum
„god"; en hun ziel was ook „vurig"; en bij den
Wereldbrand waren: hemel en aarde „vurig";
dat vuur, dat vurige, dat in alles immanente,
inwonende, altijd inblijvende vuur was de oor
zaak der natuur; daaruit ontstond de wereld,
en 't pantheïsme.
Die Stoïcijnen waren fout.
In Gen. 2 vers 2 staat; En de Geest Gods
zweefde op de wateren; niet op vuur.
Aristoteles, leerling van Plato, 300 v. Chr„
had gelijk; hij zei, dat de Aarde uit water ont
staan is, en dat zegt Gods Woord ook.
Op physisch gebied, d. i. op 't terrein van
Wereldontstaan, kosmologie, waren wel de Stoï
cijnen, maar Arsitoteles niet, een volslagen
„ijdele" filosoof.
Maar in ons vorig artikel bekeken we de
Stoïcijnen ook naar hun ethica, hun deugden-,
hun levens-, hun zedeleer; en daarvan was 't
grondbeginselVerdraag alle dingen
(Paulinisch)maaromdat er tegen 't
noodlot toch niet valt te vechten.
't „Noodlot" was voor de Stoïcijnen de vaste
Wet der omstandigheid, der geheimzinnige
stomme Natuur; de mysterieuse almacht, waar
aan geen1 verbreking was, als een wet van
opgaan, blinken en verzinken; van noodzakelijk
lijden en noodzakelijke vreugd; van noodzakelijk
leven en sterven, ziekte en gezondheid, groei,
-bloei en verdorring; en geen mensch was in
staat om die oorzaken te temperen, verzachten
of vernietigen dan het common sense, d. i. het
gezond verstand. Leef dus naar practische Wijs
heid; controleer en 'ken' u zelf; waak over je
zelf, en streef naar alles wat edel, waar en
goed is.
'De Rede van den Wijze zij aller gidsen
waar ze faalt in haard enken, willen en dóen
