KOOPEN
EIEHPLIITEI!
Mi! 53 Aren 60
iren (40 gemeten
roeden Uoornscü)
H,
soort jucunon
OODIGING
ssen Mr. A. MIJS en
Rotterdam, zijn voor-
het openbaar te
«sdag 4 Febr.
inzet en
nsdag 11 Febn
afslag, telkens des
;s 3,30 uur in Hotel
Middelharnis.
e Vrouwepolder onder
s, vanouds bekend als
;n Boom" en de „Weel
aarden bij de betaling
enningen op 1 April
33201
nlichtingen ten kantore
>emde Notarissen aan
ven 107, Rotterdam.
Land- en Tuinbouw
tarwe wet.
65,,ar^en leeftijd voor pensioen in aanmerking
°Hiérna sluiting.
bestrijding van eenige bezwaren.
j Het hoofdbezwaar tegen de invoering van de
tarwewet wordt gezien m de benadeeling der
i' loTtie van meelimporteurs. Deze zullen het in-
P°blu i moeten vermengen met meel van
9e|V°^rhp tarwe en dit vermengen brengt meer
inbt n met zTch mede dan die, welke de Neder-
wfdsche meelfabrieken, als uitvloeisel der tarwe-
I t te dragen zullen krijgen.
I Wii willen in het kort onze zienswijze over
pynt uiteenzetten, alsmede over het denk-
l beeld, belichaamd in de (verworpen) amende
menten Boon-Oud, die aan genoemd bezwaar
tegemoet zouden komen.
De heer Boon heeft bij het tarwewet-debat in
de Tweede Kamer berekend, dat de mengkosten
voor de meelimporteurs zullen bedragen 1.08
per 100 K.G. De heer Ir. J. Koster berekent op
qrond van dit bedrag in de „N. Arab. Ct." van
6 Jan. de totale som, welke de Nederlandsche
meelfabrieken door deze extra-kosten hunner
concurrenten als bescherming zullen genieten.
Dit bedrag stijgt naarmate de omzet der meel
importeurs minder en die der meelfabrieken in
omgekeerde verhouding méér zal worden. Te
genover deze cijfers én redeneering meenen wij
het volgende te mogen opmerken.
De cijfers van den heer Boon zijn nimmer
door een ter zake kundige organisatie beves
tigd, zij zijn onjuist. De menging en het ver
voeren zal niet meer kosten dan 0.50 per 100
K.G. Wij gaan nog verder. Wij meenen te
weten, dat den meelimporteurs is aangeboden
al deze werkzaamheden voor dit bedrag te ver
richten. De aanbieder zal bij dit bedrag wel
geen verlies lijden. Van bakkers- en meelfabri
kanten-zijde is steeds beweerd, dat de meel
importeurs de taxatie der mengkosten schro
melijk overdrijven. Doch bovendien wordt de
mate, waarin de maalindustrie door de tarwe
wet eene bescherming zal genieten, niet alleen
bepaald door de onkosten der meelimporteurs.
Men dient hierbij ook in het oog te houden de
merdere kosten, welke op de Nederlandsche
maalindustrie door de invoering der tarwewet
zullen drukken en ook dem ate, waarin de Ver-
eenigde Staten zijn export van meel en daar
mede de Nederlandsche meelimporteurs zal steu
nen. Inzonderheid dit laatste punt willen' wij
nader beschouwen,
Het is algemeen bekend, dat de Vereenigde
Staten er naar streven den tarweprijs binnen
zijn grenzen te verhoogen. Dit is tot November
1930 slechts onvolkomen gelukt, doch de pogin
gen worden voortgezet. Volgens „Handelsbe
richten" van 8 Januari 1931, blz. 45 e. v. wordt
door de Farm Board, in samenwerking met het
Departement van Landbouw, een campagne tot
inkrimping der met tarwe beteelde oppervlakte
gevoerd, daarnaast treedt de Farm Board op als
kooper van tarwe om den prijs op hooger peil
te brengen en de prijsdrukkende invloeden der
wereldmarkt buiten de Ver. Staten te houden.
Men hhoopt in 1931 de exportmarkt niet meer
noodig te hebben en door een hoog invoerrecht
den Amerikaanschen prijs aanzienlijk boven den
wereldprijs te kunnen houden.
De prijs der tarwe, December-termijn, te Chi
cago (V. S.) bewoog zich van 22 Nov. tot
20 Dec. '30 tusschen 745/s en 77J/2 Am. ct. per
'bushell. Te Winnipeg (Canada, wereldhandel)
was de vergelijkbare prijs 52tot 64Yi Am.
ct. Voor andere termijnen bestaan overeenkom
stige cijfers.
Het is natuurlijk niet te voorspellen of dit
succes blijvend zal zijn, doch voor onze be
schouwing is dit ook niet noodig. Wij willen
er alleen op wijzen, dat door dit streven het on
mogelijk is voor de Amerikaansche meelfabrie
ken om regelmatig en concurreerend te expor
teeren. Nederland zal dus in de toekomst den
Am. meelinvoer ook zonder tarwewet moeten
missen, tenzij de Am. Regeering den meelexport
steunt.
Nu wordt in vakkringen verteld, dat deze
Regeeringssteun al lang bestaat. De Minister
heeft in de Mem. van Antwoord op een des
betreffende vraag medegedeeld, dat hij deze op
vatting, althans voor de periode na Juni 1930
niet kon bevestigen. De Minister heeft dus het
bestaan van een Ain. uitvoerpremie, op welke
wijze ook verleend, niet ontkend, evenmin is
van de zijde der belanghebbenden tegen der
gelijke uitlatingen geprotesteerd.
Hoe dit ook zij, bij een prijsverhouding als
in November en December, met een berekend
gemiddeld verschil ten gunste van den tarwe
prijs in de Ver. Staten van 11Am. ct. per
bushel of meer dan 1.per 100 K.G. tarwe
rijst de vraag, hoe de Am. meelexporteurs kans
zien toch te exploiteeren. Een ieder geeft toe,
dat onze meelfabrieken tot de beste der wereld
behooren en het is o.i. dan ook niet voor weer
legging vatbaar, dat de V. S. alleen door dum
ping-methoden, door uitvoerondersteuning, in
staat is zijn meelexport te handhaven, ingeval
het streven, de inlandsche tarweteelt te bescher
men, bij tusschenpoozen of blijvend succes zal
hebben.
Wij meenen dus te mogen aannemen, dat de
V. S. den meelexport begunstigt en zal blijven
begunstigen, omdat zooals we boven reeds op
merkten', bij de tegenwoordige prijsverschillen
tusschen de wereldmarkt voor tarwe en de
Amerikaansche markt, Amerikaansche bloem
niet kan worden geëxporteerd zonder belang
rijken toeslag.
Bij de behandeling van het ontwerp tarwe
wet is door den heer Knottenbelt er in het bij
zonder op gewezen, dat de meelimporteurs
daarom zulk een belangrijke taak vervullen, om
dat zij de Ned. meelfabrieken bij hun prijszet
ting een beetje in toom houden.
Dit begrijpen we niet goed. Het is bekend,
dat Amerika den meieexport bevorderde door
een toeslag. Uit de meening in vakkringen, dat
dit ook thans nog plaats vindt, welke meening
nimmer wordt weersproken en maar al te zeer
steun vindt in hetgeen hierboven is gezegd,
alsmede uit het algemeen bekende feit, dat de
Ned. meelfabrieken beter zijn ingericht dan de
Amerikaansche, vloeit van zelf de conclusie
voort, dat Amerika den meel export ook thans
nog kunstmatig bevordert.
Hoe men in deze omstandigheid van een
prijsregelende taak van den meelimport kan spre
ken, is ons niet duidelijk.
Integendeel, als het maal- en menggebod de
positie der meelimporteurs mocht benadeelen,
dan gelooven wij, dat de Ver. Staten ook dit
meerdere bedrag voor zijn rekening zal nemen.
De consequentie van het betoog van den heer
Knottenbelt is dan ook, dath ij den Amerikaan
schen meelexport beschermen wil tegen onze
Nederlandsche Maalindustrie.
Om aan den last, welke het menggebod voor
de meelimporteurs met zich heet te brengen,
te ontkomen, stelden de Tweede Kamerleden
Boon en Oud een vervoergebod voor. Hierdoor
zouden de meelimporteurs van het mengen en
de maalindustrie van het gezamenlijk vermalen
van inlandsche met buitenlandsche grondstof
worden verlost.
Deze last zou dan op de schouders gelegd
worden van de bakkers, die ieder naast 100
zakken meel van buitenlandsche tarwe er b.v.
10 van Nederl. oorsprong zouden ontvangen.
Hierbij is opgemerkt, dat de bakkers op het
mengen zijn ingericht. Over bezwaren der bak
kers werd niet gerept.
Ofschoon wij ons niet geroepen achten voor
de belangen der bakkers op te komen, meenen
wij toch er op te mogen wijzen, dat dit stelsel
voor de bakkers groote bezwaren met zich
brengt.
Als de meest recente, doch niet de eenige,
uitlating mogen we verwijzen naar de bakkers-
bondcourant van 7 Jan. 1931, waar van redac-
tioneele zijde bet volgende wordt gezegd
„De toepassing van het Maal- maar bovenal
van het Menggebod houdt de gemoederen be
zig en vooral dit laatste maakt een voornaam
punt van bespreking uit.
Hoe zal het mengen geschieden
Moet de bakker het doen of moet hij het ge
mengde meel alleen maar ontvangen
De importeurs van Amerikaansche bloem ijve
ren voor het eerste en er ligt een schijn van
zelfstandigheid in als men zegt, dat de bakker
dan bakken kan zooals hij wil.
Wie echter het spreekwoord in toepassing
wil brengen: „Gelijke monnikken, gelijke kap
pen" en de zelfstandigheid wil van alle bedrij
ven zal eerder het laatste (mengplicht voor im
porteurs) verlangen, aangezien dan ook de klei
ne bakker gelijk brood zal leveren en de groote
geen voorsprong krijgt."
Zijn wij dus niet overtuigd van de noodzake
lijkheid, de meelimporteurs van den mengplicht
te verlossen: het daarvoor aangewezen middel,
het vervoergebod, kunnen wij allerminst bewon
deren.
Ir. T. P, HUISMAN.
(Dit artikel was reeds gezet, 'toen in de N. R.
Crt„ avondeditie 13 Januari, door „Insider" een
ingezonden stuk werd gepubliceerd, dat zoowel
de dumping van Amerikaansche zijde bevestigt,
als onze opmerking, dat de meelimporteurs de
geheele menging voor hoogstens 50 cent ge
daan kunnen krijgen. Volgens „Insider" worden
deze 50 cents, alle factoren in aanmerking ne
mende, nog zeer sterk verkleind).
(„Algemeen Nederlandsch Land
bouwblad van 15 Januari 1931).
der Se JAARVERGA.
er J.V «Ora et Labora*
MELISSANT, welke D.V.
il worden op Woensdag
in de Geref. Kerk.
nvang 6.30 uur.
33222
door den Voorzitter,
ag Secretaris.
:rp E. St-uik: «Korach,
en Abiram*.
Penningmeester, Bibliothe»
felicitaties,
rp
Sieling.
Grootenboer.
door de Zangvereeniging
dia«.
n collecte.
PAUZE
rp «Johannes de discipel
en«, door C. Vogelaar,
door de Zangvereeniging
dia«.
g. Sieling.
p J v. Dijk «De schei.
door de Zangvereeniging
dU«.
róór tien uur t Slotwoord
ig door den heer A. Baart.
zangnummers geschiedt
in 't Dinsdagnummer.
OMT ALLEN.
deine partijen TE KOOP
jLEMAN, Heinenoord.
33208
OP HET EMPLACEMENT TE SITTARD heeft een treinbotsing plaats gehad, ten-
f™? jwaarvan groote materleete schade ontstond. Het oprulmingswerk. Het
voorgedeelte van de verongelukte machine .noest alt den grond getrokken worden.
AAN DEN FEESTMAALTIJD. In verband met het
1540-jarig bestaan van het schuttersgilde te Deume
zijn aldaar groote feestelijkheden georganiseerd. Na
dat plechtig de nieuwe schuttersvlag was uitgereikt,
vereenigden de schuttrs zich aan een feestdisch.
VINCENZO AZZOLINI is als
opvolger van Stringhier be
noemd tot gouverneur der
Bank van Italië. Azzolini
heeft bereids zijn ambt aan
vaard.
ERNSTIGE INSTORTING BIJ DEN NIAGARA WA
TERVAL. Een 50 tot 60.000 ton zwaar gesteente is
bij de Niagara in Amerika neergestort en heeft zich
met donderend geweld langs de rotsen een weg ge
baand.
IR. W. DE IONGH, oud-
directeur der Biliton Maat
schappij en oud-hoofd
ingenieur der Indische
Staatsspoorwegen is op 73-
jarigen leeftijd overleden.
„BOUWGROND TE KOOP". Raamsdonk en omgeving was tenge
volge van den dijkdoorbraak onder water geloopen. Eenzaam en
verlaten stond deze aanprijzing temidden der watervlakte.
DE TREIN, waarin de Prins van Wales en zijn broer Prins George van Engeland
reisden op weg naar Santander, om de mailboot naar Zuld-Amerlka te nemen, is in
Zuid Frankrijk opgehouden,
WAAR DE MENSCHEN LILLIPUTTERS ZIJN. In d*.
haven van Bremen zijn groote sluizen La aanbouw,
die haar voltooiing naderen. Reusachtige betonwan-
den vormen de plaats, waar de schepen binnen af-
zienbaren tijd geschut zullen worden.
