lllllll
voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
AUtjsiroop
Antirevolufionair
Orgaan
i
AME
IN HOC SIGNO VINCES
Na. 3714
ZATERDAG 24 JANUARI 1931
45STE JAARGANG
A Co.
EERSTE BLAD.
Op den Uitkijk.
Stop vlug
f dien GMEP-aanval
w verlaagd I
tgifte van
BOSSEN
THEKEN
DTHEREN
REDIETEN
EN
SVERBAND
E DUIF"
Christendom ;en Oorlog".
Voor de Borst"
AKKER's
met grooten aanvoer. De
vendiger. De prijzen van le
en gelijk, die van 3e soort
Enkele prima exemplaren
cent boven noteering.
schapen en lammeren was
ndel as stroef en de prijzen
n varkens was groot met
de prijzen van vorige week
andhaafd worden. Afloop
vonen aanvoer en tamelijken
20 en 21 cent besteed.
Meel, Oliën enz.
26 Januari. Fijne Zaden.
Karwijzaad f 21—24, blauw
I, koolzaad f 12—14, voer»
auwbloemzaailijnzaad f 12
nzaad f 12—13, alles per
26 Januari. Ter veemarkt
igevoerd590 vette koeien,
en waren: f 0,96-f 1,03,
60-68 ct. per kg. slacht»
en kalf koeien f275-f375,
en f 12 - f 18, 180 paarden
per stuk, 99 vette kalveren
ct. per kg. levend gewicht,
:chvarkens 90—110 kg. 54—
ïns 52—53 ct., vette varkens
slachtgewicht.
laas en Eieren.
26 Januari. Eieren. Aanvoer
en van f 4,25—f 6. middel»
)0 stuks. Handel traag.
26 Januari. Kaas Aanvoer
n 1125 stuks, wegende 5625
ouda f 36—f 38, idem min»
indel matig.
16 Januari. Eiermijn. Aan»
ks. Kippeneieren f 5,10—
e f 4,50-f 5, eendeneieren
stuks.
i. Eieren f 4 50-f 5,50, per
60,000 stuksboter f 1,80—
uit en Aardappelen.
26 Januari. Brielsche eigen»
0, Zeeuwsche blauwe f4,50—
lers f4-f4,40, eigenheimers
f 3, blauwe eigenheimers
se eigenheimers f 4-f 4,50,
poters industrie f 3—f 3,50,
Malta's winter f 9—f 11,
Met tamelijke aanvoer,
fTEN - LOOPS RS
LINOLEUM, enz.
rkt 42 - Hang 5-7
chelaan 61 b»c £3
'TERQAM
JKELSWEG 17a
BILLIJK
PAPIER
5T KAPOKMATRAS*
vermengde Java» Kapok
EL compleet voor f27,75
gen ongekend lage prijzen,
oorraad strekt.
DEKEN CADEAU
ROTTERDAM
Deze Courait verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franc per post f l.~ b| vooruitbetaling,
BUITENLAND bij vooruitbetaling f 8.50 per jaar,
AFZONDEKLljKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS
W. BOEKHOVEN ZOMEN
SOMMELSDIJK
Telcf. Interc. No. 202 Postbus No» 2
ADVERTENTIÈN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.- per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte, die zij beslaan.
Advertentiën worden Ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur.
11® stukken voor de Redactie bestemd, Hslvertentiëii en verdere Administratie trance toe tekenden aass de Uitgevers
VI.
We hebben gezien, dat het Christen
dom zich keert tegen nationalisme en
internationalisme. De Christelijke leer
gaat uit van de dubbele grondgedachte,
dat God: a. de menschheid uit één bloe
de heeft geschapen en deze dus door
alle tijden heen een eenheid blijft, en
b. dat God na de zondeval de mensch
heid splitste in zelfstandige gemeen
schappen, met eigen aard, taal, karak
ter, cultuur enz.
Voor deze ordinantie Gods buigt de
Christen het hoofd, deze eerbiedigt hij
en in deze ziet hij de eene levensmoge-
jk ld. Hierin liggen zoowel interna-
ionalisme als nationalisme geoordeeld.
We hebben in ons vorig artikel ge
zien, dat beiden tot tyrannie en onder
drukking voeren.
Nu zou er in dit vèrband veel over
den aard en het karakter van het recht
dat wij gesteld willen zien in de vol
kerengemeenschap, te zeggen zijn. We
laten hier echter de positieve rechts
beginselen, zooals ze in de historie wor
telen en onder den invloed der Chris
telijke wereldbeschouwing gevormd en
ontwikkeld zijn, rusten. Wijzen we
er alleen even terloops op, dat ook op
dit punt duidelijk blijkt, dat het Chris
tendom gezegend werk heeft mogen
verrichten. Men heeft de algemeen gel
dende rechtsbeginselen, zooals wij die
kennen in het volkerenrecht, maar even
te vergelijken met de beschouwingen,
ie de heidensche volkeren hierover
ebben, om den grooten voorsprong,
die het Christendom gemaakt heeft, te
waardeeren. Dit tegen hen, die niet
anders dan bittere afbrekende critiek
hebben tegen het Christendom en zijn
werk in den loop der eeuwen.
In verband met het vraagstuk, dat
ons hier bezig houdt, bepalen we ons
tot de vraag: hoe staat het Christendom
nu tegenover den wereldvrede
Wat de corypheën van de positief
christelijke wetenschap in deze geleerd
hebben kan in 't kort aldus worden
weergegeven: de oorlog is gevolg van
de zonde en moet als gevolg van de
zonde bestreden, maar dit houdt niet
in, dat iedere oorlog volstrekt verwer
pelijk is. Oorlog voeren kan zelfs plicht
zijn, christelijke plicht. Het lijkt in onze
dagen een waagstuk dit te durven zeg
gen. Een vredesman bij uitnemendheid,
een geleerde die de draagwijdte zijner
worden overzag, bovendien een Chris
ten, die in iederen kring respect af
dwong, Prof. Bavinck, schreef
„Er kunnen voor een volk tijden aanbreken,
waarin geen andere uitweg dan de oorlog
overblijft. Als het in zijn bestaan bedreigd of
in zijn vrijheid van godsdienst en geweten
aangerand wordt, dan is het bieden van
weerstand, tot op het slagveld toe, een God
delijk recht en een heilige plicht. De regeering,
die in zulk een geval hare onderdanen niet
tot den strijd opriep, zou het bewijs leveren,
dat zij onbekwaam was voor de taak, welke
van Godswege haar toebetrouwd was. Want
er zijn goederen, zedelijke en geestelijke goe
deren, welke meer waard zijn dan voorspoed,
welvaart en vrede, en waarvoor men goed en
bloed veil moet hebben. Al wordt de strijd
zelf niet met overwinning gekroond want
het rechtvaardige eener zaak is nog geen
waarborg voor haar triomf de opoffering
en de zelfverloochening, welke een volk zich
in zulk een strijd getroost, zijn schatten, welke
in de geschiedenis niet verloren gaan."
En voorts: „De Christelijke ethiek laat dus
inderdaad geen conclusie toe dan deze, dat
er goede en rechtvaardige oorlogen kunnen
zijn. Een oorlog kan goed en rechtvaardig
wezen, mits hij aan den eisch van hoogere
beginselen voldoe, tot handhaving der ge
rechtigheid dient en niet dan in den uitersten
nood ondernomen wordt."
En elders: „Krijgsdienst en oorlog zijn daar
om op zichzelf niet zondig, evenmin als
Overheid en Staat, en alle andere elementen
der cultuur, 't Hangt er alleen van af hoe ze
gebruikt worden. Indien ze dienen tot hand
having der gerechtigheid, zijn ze van uit
nemende waarde en zijn ze te beschouwen als
ordinantiën, door God ingesteld."
Dit standpunt wordt ingenomen door
alle eminente mannen, die het positieve
Christendom belijden.
Dr. Sopper zegt: ,,de kostbaarste
goederen worden 's menschen eigendom
door de tragiek van het levenwe
constateeren het verlegen en huive
rend".
Wie ziet hierin niet de levenswet
Dr. Max Huber, christen-jurist, Zwit-
sersch rechter in 't Hof van Internatio
nale Justitie, handhaaft het verdedi-
gingsrecht voor den Staat als een nood-
weerrecht, dat door de Heilige Schrift
wordt erkend en niet aangetast; betoogt
ook, dat godsdienstig anti-militarisme
noodzakelijk voert tot anarchie.
Wij komen, kort gezegd, dan ook tot
de conclusie, dat het positieve Christen
dom zich keert tegen alle cosmopoli-
aisme, omdat het ondermijnt de kleinere
cellen van het leven, waaruit het geheel
noodwendig moet worden gevoed en
opgebouwd en dat het evenzeer ver
oordeelt het nationalisme met zijn chau-
vinistischen inslag, omdat dat geen oog
heeft voor het geheel, maar in zelfge
noegzaam egoïsme zich zelf is.
Het Christendom handhaaft Gods
ordinantiën in het volkerenleven (de
dubbele grondgedachte) en daarbij ziet
het in den oorlog een zondegevolg,
maar een zondegevolg, dat in sommige
gevallen noodwendig uitgepast moet
worden.
Met dit standpunt wortelt het Chris
tendom met beide voeten in 's levens
werkelijkheid, die helaas vaak een
levenstragiek is.
Om het Christelijk standpunt duide
lijk te maken moet thans de vraag ge
steld worden: Wanneer acht het Chris
tendom een oorlog rechtvaardig en ge
oorloofd
Prof. Anema geeft hier een duidelijk
antwoord op, als hij zegt: „Rechtvaar
dig is een oorlog alleen, als hij strekt
öf tot rechtmatig zelfverweer öf tot
noodzakelijke rechtsverwerkelijking,
dat is dus èf tot noodweer óf tot rechts-
execu tie.
Een streven, zij het ook een zwakke
poging, in de richting van deze ge
dachte is merkbaar in den Volkenbond.
Prof. Anema wijst er op, dat de ont
wikkeling in de goede richting gaat.
Onzerzijds kan men de hoofdlijnen,
naar het Prof. Anema voorkomt, in vier
overwegingen aldus samenvatten
le. Elke oorlog, met uitzondering van
den oorlog tot onmiddellijk-noodzake-
lijk zelfverweer of tot rechtelijke exe
cuties, is een onrechtmatige daad tegen
de internationale rechtsorde:
2e. Gezamenlijk verweer tegen een
onrechtmatigen oorlog is in beginsel
voor de Staten rechtsplicht
3e. Alle geschillen tusschen Staten
moeten op daarvoor doelmatige wijze
door rechtspraak of bemiddeling tot een
oplossing gebracht worden
4e. Beperking van bewapening, voor
zoover internationale rechtelijke execu
tie, noodzakelijk zelfverweer en natio
nale handhaving der rechtsorde ge-
doogen, is vereischt.
Natuurlijk erkent ook Prof. Anema,
dat men in de toekomst nooit alle
oorlogen zal vermijden. Wie dat
predikt, predikt valsch pacifisme. Zoo
als revolutie en burgeroorlog ondanks
alle nationale rechtsorde telkens weer
terugkeeren, zal ook de oorlog terug-
keeren. Maar dat bewijst niets tegen
het Christendom, dat bewijst alleen, dat
de mensch liever in den vicieuzen cirkel
der zelfhandhaving blijft ronddraaien,
dan zich te stellen onder de tucht der
waarlijk Christelijke ethiek.
Maar zegt Aenema al blijft de
oorlog, dat ontheft niet van den duren
plicht, om daartegen alle maatregelen
te nemen, die binnen menschelijk bereik
liggen. Zooals ons in het nationale le
ven de overheir met haar rechtsorde
gegeven is ter bestrijding der doorwer
king van zonde en ongerechtigheid, zoo
behooren wij ook in het internationale
leven mede te werken tot den opbouw
van een behoorlijke rechtsbedeeling en
tot wering van alle onrecht en machts
misbruik. Als een poging daartoe ver
dient dan ook de instelliiig en verbete
ring van den Volkenbond onzen har-
telijken steun. Met eere mogen mannen
van beteekenis en van positief Christe
lijke levensbeschouwing in dit verband
genoemd worden. Zij hebben hun spo
ren in den strijd voor de doorwerking
der zuivere pacificatie-idee verdiend.
Natuurlijk blijven er nog vragen, b.v.
zooals deze: Wat is nu de verhouding
tusschen de persoonlijke verantwoorde-
lijheid van den mensch als individu en
als lid van een gemeenschap, een volk,
een staat
Daarin zit ook een probleem, waar
over velen struikelen.
Wij willen er in een volgend artikel
nog iets van zeggen.
We hopen echter met het voorgaan
de alvast bereikt te hebben, te laten zien
dat het onjuist is het positieve Chris
tendom van militaristische neigingen te
beschuldigen, alsof de Christen denkt:
oorlog is een zondegevolg, dus hebben
we het in fatalistische berusting te aan
vaarding.
Dat is laster.
Het positieve Christendom is het
eenige levensverschijnsel in deze wereld
die in den dood der ontbinding ligt (let
op ons derde artikel), dat nog iets heeft
kunnen doen tegen den grooten zelf
moord dezer wereld. Dat het Christen
dom niet meer kon doen, is niet zijn
schuld, maar gevolg van het weigeren
van den niet-Christelijken mensch om
de Christelijke rechtsbeginselen te aan
vaarden.
Ik kreeg naar aanleiding van den brief, die
een ambtenaar mij zond, een schrijven van een
andere lezer, die mij verzocht ook zijn zienswijze
mede te deelen.
De zaak waar het hier om gaat is belangrijk
genoeg en heeft ook algemeen voldoende aan
dacht, om hetgeen deze lezer schrijft, hier weer
te geven. Inderdaad is hetgeen hij schrijft waard
overdacht te worden. En ik twijfel er niet aan
of de Christen-ambtenaar, die we het eerst het
woord gaven, zal met de hoofdgedachte accoord
gaan.
pnze lezer schrijft het volgende
CRITIEK OP CRITIEK.
Mijnheer de Redacteur
In de „Maas- en Scheldebode" van 29 Nov.
1.1. las ik een stuk onder „Op den Uitkijk",
waarin de schrijver een ambtenaar aan het
woord laat, die met hem van meening verschilt.
Het verwonderde mij wel bij het onderschrift
te lezen, dat er tegen de mededeelingen van den
ambtenaar niet veel was in te bren-
g e n. Met zeer veel genoegen lees ik nu reeds
jaren de „Maas- en Scheldebode"
inzonderheid de hoofdartikelen, de driestarretjes
en andere belangrijke stukken; maar dat hier de
opmerkingen van dezen ambtenaar onweerspro
ken bleven, dat verwonderde mij. Ik ben althans
van meening, dat bier wel degelijk iets tegen
in te brengen is; en dat de ambtenaar die dit
schrijft (en ook de ambtenaren in het algemeen)
een geheel verkeerde voorstelling heeft van het
leven en van de menschen, die hun brood in de
particuliere maatschappij moeten verdienen.
Daarom mogen m.i. deze opmerkingen niet on
weersproken blijven; en dit vooral niet, in een
tijd die wij thans beleven.
Allereerst wil ik voorop stellen, dat steller
dezes geen landbouwer is, en ook geen ambte
naar, en dan ook vrijwel objectief tegenover de
groepen staat.
Tijdens de hetze tegen onzen grooten Colijn
door de ambtenaren enkele jaren geleden, schreef
een Directeur eener Chr. H. B. S. (dus ook zelf
een ambtenaar) in een ingezonden stuk in „De
Standaard": Wanneer de Goden het menschdom
willen verderven, dan beginnen ze met hun ver
stand te krenken.
Aan deze woorden denk ik dikwijls, wanneer
ik de geestesgesteldheid van de tegenwoordige
menschen, en velerlei verschijnselen waarneem.
In den regel werkt de landbouwer rustig zijn
werk, zonder zich al te veel met Regeerings-
aangeleg'enheden te bemoeien. Daar heeft een
boer over 't algemeen ook weinig tijd voor.
Hij heeft geen achturige werkdag.
Nu echter het water tot aan de lippen is ge
komen voor velen, vragen ze eindelijk recbt-
matigen steun. Onmiddellijk staan echter handel
en industrie met hare bemerkingen klaar, (hoe
wel de Regeering daarvoor regelmatig groote
sommen uitgeeft) en voegt zich bij de bedillers
nu ook een ambtenaar.
Er wordt geoordeeld over dingen, waar men
totaal geen verstand van heeft. Het groepsbelang
moet domineeren; de rest wordt slechts geduld.
Dit blijkt ook hier weer duidelijk, wanneer
door den ambtenaar wordt gesproken over het
handhaven van de hoogere prijzen, door den
schoenmaker, broodbakker en slager; alsmede
over het te veel verdienen van den groentenboer
en de melkslijter en vele anderen in den tus-
schenhandel. Wat dit laatste betreft, zou ik
willen vragen: Is het niet verregaand egoïstisch,
zulke dingen publiek te durven zeggen Die
menschen, welke een schamel stukje brood ver
dienen, waarvoor ze meestal lange dagen moeten
werken, verdienen in het oog van den ambte
naar teveel. Spreekt uit zulke opmerkingen niet
ten sterkste het groepsegoïsme
Uit alles blijkt voorts, dat deze ambtenaar
geen flauw besef heeft van het zorgelijke leven
van vele menschen in de gewone maatschappij;
met zijn telkens weerkeerende, soms zeer groote
risico's.
Afgezien nog van het zeer groote landsbelang,
gaat het er thans bij vele boeren niet over, of
Griep is een ziektetoestand, die door
Abdijsiroop op een bijzondere wijze wordt
bestreden. Abdijsiroop houdt de ontwikke
ling en het verder razen van een
griep-aanval tegen, door de taaie slijm -
bezwangerd met ziektekiemen - uit te
drijven. Abdijsiroop kalmeert het hoesten,
verzacht de plekken, die ruw en rauw
zijn in Uw keel, en Uw gestel ondervindt
den gunstigen invloed. Onovertroffen bij
Hoest Griep Bronchitis Asthma.
Alom verkrijgbaar. Prijs Fl. 1.50, Ff. 2.75, FI.4.50
Gebruik buitenshuis Abdijsiroop-Bonbons
(60 ct.). Dan bespoedigt Ge Uw genezing.
ABDIJSIROOP-BONBONS (Gestolde Abdijsiroop!
ze iets meer of iets minder inkomen zullen heb
ben maar of ze zullen zijn, of niet zijn.
Ook gaat het niet aan in dezen te generali
seeren. Er zijn boeren met kapitaal, er zijn ook
boeren zonder kapitaal. Evenzoo zijn er ook
ambtenaren met kapitaal, (en daarbenevens nog
zeer groote inkomens)en er zijn ook ambte
naren zonder kapitaal en met kleinere inkomens.
Wanneer nu een eenvoudig ambtenaar zich gaat
vergelijken met een kapitaalkrachtige categorie
van landbouwers, in plaats van met de zeer vele
eenvoudige of minder kapitaalkrachtige land
bouwers, waarmede hij zich behoort te verge
lijken, dan zal zoo iemand altijd ontevreden
blijven. Verre het overgroote deel in Nederland
toch, b.v. in de provinciën Drenthe, Overijssel,
Gelderland, Limburg en Oostelijk Noord-Bra
bant, om van andere minder welvarende streken
nog maar te zwijgen, hebben de boeren zelfs
in de allerbes te t ij den, gemiddeld be
langrijk la g e r e inkomens genoten, dan een
gemiddeld ambtenaar-salaris van de grootere
groepen. Alleen door hun buitengewoon sobere
levensstaat kunnen deze boeren bestaan, en soms
nog iets over sparen ook; terwijl ze lange dagen
en hard moeten werken.
Dit heeft waarschijnlijk de ambtenaar ver
geten. Hij heeft alleen oog gehad voor vele wel
gestelde landbouwers op de vette zeeklei en aan
de rest niet gedacht. Vergelijk de salarissen van
ambtenaren beden eens met hunne inkomens van
voor den oorlog, en vergelijk dan ook heden de
prijzen inzake bet levensonderhoud. Dan zal
blijken, dat de verhouding daarbij thans hoogst
gunstig afsteekt.
Ik stem gaarne toe, dat in vele kapitaalkrach
tige kringen (ook van landbouwers) in den
goeden tijd veel is verdiend. Dit waren niet
uitsluitend boeren. Neen, bijna alle ondernemers
en handelszaken hebben in dien tijd veel ver
diend. Maaronderzoek eens wat daarvan
bij verre de meesten is overgebleven. Dat is
juist weer het „risico" waar vele ambtenaren
niet aan denken en ook niets van begrijpen. Zij
zien (evenals ook deze ambtenaar spreekt over
de mooie winkels, de eene al fijner dan de an
dere, enz.) de buitenkant der dingen, maar niet
de werkelijkheid. Zeker, ook daarbij zijn vele
winstgevende zaken, maar hoevele zijn er ook
tijdens en na den oorlog geruïneerd Ook daar
is het niet alles goud wat er blinkt. Er moet
veel gedaan worden voor de concurrentie, wat
voor velen juist hun ondergang is.
Omtrent de landbouwersook de welvarende)
een kleine illustratie uit de praktijk: Een wel
gestelde landbouwer, ook reeds voor den oorlog
niet onbemiddeld, is op ruim 60-jarigen leeftijd
gaan rusten. Hij had 5 zoons en eene dochter.
De laastee is tot zijn voordeel, met een amb-
naar gehuwd, en heeft het „r ij k". Zoo wij
zeiden, er zijn ook ambtenaren met kapitaal, die
profiteeren dan dubbel. De vijf zoons zijn allen
landbouwer, en als naar gewoonte is de vader
voor de zoons borg gebleven. Alle vijf heb
ben, vooral het laatste jaar, niet onbelangrijke
verliezen geleden; en ook de twee a drie vorige
jaren zoo goed als niets verdiend, zoodat ze
met groote moeite zich staande kunnen houden.
Kan een of meer van de vijf het niet meer hou
den, dan wordt de vader aangesproken. Hij is
borg. Weet de ambtenaar wat dit zeggen wil
In de meeste gevallen hebben de kinderen het
benoodigde geld van den Vader geleend, en
kunnen ze het niet meer houden, dan moet ook
de Vader bijspringen. En dan zou het grootste
gedeelte, of alles, van den gevulden buidel uit
de oorlogsjaren verdwenen zijn. Mogelijk zelfs
dit niet alleen, maar ook 's mans vroegere mid
delen er bij. Hij zal dan ondanks dien gouden
tijd, nog een bezorgden ouden dag hebben.
Wachtgeld, of pensioen verschaft de Regeering
hem niet.
En weet de ambtenaar hoe die menschen heb
ben gewerkt Als de ambtenaar begint, heeft de
landbouwer reeds een halve dag achter den rug.
Jammer dat de ambtenaar de redevoeringen
van de drie sprekers ter Crisis-vergadering, ge
houden den 22 Dec. j.l. te Breda niet heeft ge
hoord waarschijnlijk had hij dan iets anders
geoordeeld.
De ter vergadering aanwezige vertegenwoor
diger van de moderne landarbeidersbond scheen
ook onder den indruk te zijn gekomen dier re
devoeringen althans hij noemde de hypotheek
en pachtboeren zelfs„slaven"
De ambtenaar vind de manier waarop de
boeren tegen de Regeering te keer gaan niet
sympathiek hun optreden' zou soms zelfs re
volutionair zijn.
Het is mogelijk dat dit van enkele boeren
persoonlijk gezegd kan worden. Wij aarzelen
niet, om dit absoluut af te keuren hoewel het
begrijpelijk is van iemand die in 't nauw zit, en
in de oorlogsjaren door allerlei regeeringsmaat-
regelen werd gekortwiekt. Toch is dit in het
algemeen, onwaar. Vooral van de leiders
kan dit in geen enkel opzicht gezegd worden.
Maar was het optreden van de ambtenaren
enkele jaren geleden, tijdens het werk van Co-
lijn, wel sympathiek Dat ging niet over het
z ij n of niet z ij n, maar slechts over eenige
vermindering. Ik zou zeggen dat die houding
doorgaans nog een geheel andere naam ver
diende. Felle haat kon men soms waarne
men, en dat van mannen, waarvan men inder
daad iets anders zou verwachten.
En wat zien we nu nog dagelijks Kijk de
bladen eens in.
Om een paar berichtjes te noemen. Zie Stan
daard 3 Nov. '29 Op 1 Nov. j.l. werd een
salaris-congres gehouden van het rijks
personeel, enz.
Zie Standaard 8 Nov. en andere data's, om
trent de zoo noodige salaris-verhooging van een
politie te 's Gravenpolder
Zie Standaard 10 Nov.Landelijk demon
stratief congres in het concertgebouw te
Amsterdam, waar de wenschelijkheid werd be
pleit van een spoedige algeheele herziening
salarissen en loonen van het Rijkspersoneel en
Onderwijzers Standaard 11 Nov. dit bericht
'herhaald. Zie voorts de Standaard waarin het
verslag van de Unie-vergadering van Scholen
met den Bijbel
En in een tijd als deze, nu geheel de wereld
zucht onder een buitengewoon geweldige druk,
en werkloosheid. Nu durven de ambtenaren nog
demonstratieve congressen houden en het ge-
heele corps in actie zetten voor positie 'en sa
larisverbeteringen. Maar de groentenboer en de
melkslijter verdient te veel
Er zijn gelukkig ook ambtenaren die anders
denken en spreken, en hunne zeer groote voor
rechten erkennen en waardeeren.
De ambtenaar kan niet merken dat de con
sument geniet van de lagere prijzen der land
en tuinbouw-producten. Nu dan moet ik hem
opmerken, dat hij er al zeer weinig aandacht aan
schenkt. Want steller dezes, die uit een beschei
den inkomen moet leven, kan dit zelfs in hooge
mate bemerken. Het schijnt dat hij teveel op an-
derer voorspoed let, en te weinig zijn eigen
welvaart ziet. Immers hoeveel heeft een amb
tenaar vóór boven menschen die hun brood
in de. vrije maatschappij moeten verdienen
le. Hebben zij zekerheid van bestaan, zonder
risico van eenige beteekenis
2e. hebben zij gemiddeld eene gunstige sala-
rieering althans door een gemiddeld veel hoo-
ger, dan het gem. inkomen van een landbouwer
over geheel ons land
3e. pensioen op 65-jarigen leeftijd bij vroeger
overlijden voor weduwe en kinderen