voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsehe Eilanden.
Antirevolutionair
Orgaan
IN HOC SIGNO VINCES
Voor Zelfscheerders
No. 3683
WOENSDAG 8 OCTOBER 1930
45STE JAARGANG
De Veerverbindingen tusschen
Holland, Zeeland en Noord-Brabant.
Fa. W. BOJEKHOVEM&ZONEM
„bakken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie, franco toe te «enden aan de Uitgevers
j»
Brieven uit Amerika.
De actie van den B. B. N.
Deze Courant verschgnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post f 1.- bjj vooruitbetaling.
BUITENLAND big vooruitbetaling f 8.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEEFSTER
SOMMELSDIJK
Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2
ADVERTENTIËN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel
DIENSTA AN VRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.^ per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die xg beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur,
ELECTRISCHE STROOM.
Zoo werd dan de vorige, week Flakkee op den
electrischen stroom van Dordt ingeschakeld.
Zeer zeker een belangrijk feit in de historie
van Goeree en Overflakkee.
Van stap tot stap gaan we vooruit, en we
mogen gerust zeggen: in het laatste tiental jaren
snel vooruit.
Het ziekenhuisvraagstuk werd opgelost, we
kregen dank zij het energiek initiatief van Dr.
van Gelder een prachtige ziekenauto, we krijgen
op Flakkee mooie wegent zóó mooi, als voor
eenige jaren niemand onzer durfde droomen, het
vraagstuk der veerverbindingen wordt opgelost,
de beslissing om over te gaan tot het stichten
van een waterleidingbedrijf werd genomen.
Wij zouden geneigd zijn met het refrein van
Heines lied in te stemmen en te vragen „Mein
Liebchen, was willst du noch mehr
Het zwaarste wegen echter nog wel de wa-
rleiding en de electrificatie.
De een geeft de voorkeur aan het eerste, de
ander aan het laatste.
Vermoedelijk zullen de „petroleumgemeenten"
wel den voorrang aan den electrischen stroom
gegeven hebben. Hetgeen te begrijpen is. Wie
bij winteravond die gemeenten bezocht, en na
genoten te hebben van de straatverlichting, bij
iemand binnen stapte, onderging de gewaarwor
ding alsof hij plots vijftig jaar werd teruggezet.
Vooral voor de petroleumgemeenten is het
electrisch licht een uitkomst.
We mogen wel hulde brengen aan de directie
van de Emgo, die haar woord gestand was en
haar belofte inloste 1 October brandt het licht
Er zat organisatie in en het laat geen twijfel of
ook verder zal zij met uiterste krachtsinspaning
werken om aan den wensch van velen die nog
wachten, tegemoet te komen en ze vóór den
winter te helpen.
Maar hulde moet ook gebracht worden aan
»j!e landbouwvereeniging „Melissant" en haar
■jakkeren voorzitter, den heer P. D. Sieling.
Zonder eenige overdrijving mag gezegd wor
den' dat van Melissant de stuwkracht uitging,
daar werd nooit gewanhoopt, daar werd van
stond af aan ingezien, welke richting het uit
moest, (geen eigen centrale, maar afname van
Rotterdam of Dordt), daar is het gelukt de be
langstelling der autoriteiten voor dit vraagstuk
op te wekken. Het leeuwenaandeel van den
triumf, welke de vorige week op West-Flakkee
kon gevierd worden, komt toe aan Melissant's
landbouwvereeniging.
Het stemt Flakkee dan ook tot groote dank
baarheid, dat Zijne Excellentie Jhr. Mr. van
Karnebeek, Commissaris der Koningin in onze
Provincie, dit ook gevoeld heeft en met name
de Melissantsche landbouwvereeniging dank
bracht voor haar werk.
Want: eere aan wien eere toekomt
Beste Vriend 1
Het Sylovullen is bij ons in vollen gang. Ik
heb je, geloof ik als eens eer geschreven over
onze sylo's. Dit zijn groote cementen kuipen van
30 tot 40 of 50 voet hoog en 10 tot 16 voet in
doorsnee. Deze cementen kuipen of tanken wor
den gevuld met groene kortgesneden maisplanten.
Dit is een best melkvoer in den winter. Wij
planten de mais op 3J^ voet vierkant, zoodat
wij van beide kanten den grond kunnen bemes
ten in den zomer. Om een goede maisoogst te
krijgen moet de grond gedurende den zomer goed
bewerkt worden. Wij doen dit met een cultofa-
tor door twee paarden getrokken. De drijver
zit er op en heeft vooral toe te zien dat voor
namelijk vroeg in den zomer, kort bij de plant de
grond goed los gehouden wordt. De mais groeit
hier van 8 tot 16 voet hoog, 2 of 3 planten bij
elkander. AVij hebben hier twee soorten, een
soort dat zeer lang en zwaar wordt, dit is'voor.
de sylo en een ander soort, wat niet zoo lancf
wordt, maar flinke maisaren voortbrengt. Deze
aren worden er in den winter machinaal of ook
wel met de hand afgenomen en dan gepeld voor
voer.
Mais is een van de beste oogsten in Amerika,
'en voor den landbouwer zeer productief. Nu zijn
wij bezig met de mais te snijd'en. De een heeft
daarvoor een machine die het afsnijdt en op
bossen bindt. Deze machine wordt door een
man gehanteerd en getrokken door twee paar
den. De machine gooit de bossen achter zich op
c cn grond. Later moet dit alles opgezet worden
in kleine hoopjes van 8 of 10 bossen, om ze
go ed te laten drogen. Wij zelf hebben een eigen
gen, taakte machine om dit werk te doen,en zij
wer, ki best. Wij maken een driekanten slede, van
vore. is zij V2 voet breed en van achter 4J4
Aan bvee kanten op zij hebben wij twee scher
pe me. isen» meestal gemaakt van twee oude trek
zagen, die men vroeger in de bosschen gebruik
te om de boomen mee te zagen. Het wordt ge
trokken door een paard, die tusschen die hooge
maisregels niet gestuurd behoeft te worden. Op
de slede staan of zitten twee menschen, die niets
anders hebben te doen dan de maissstokken in
hun arm op te vangen, die door de driekante
slede aan beide kanten afgesneden worden. Als
hun arm vol is, roepen zij ho aan het paard,
stappen van achter van de slee en zetten de
maisstokken overeind, armvol bij armvol tegen
elkaar aan. Hier is een groot gevaar, als men
op zij afstapt en het paard onverwachts een stap
vooruit gaat, dat men zijn beenen doorsnijdt,
wat ook wel gebeurd is. Daarom zijn vooral
onze moeders altijd blijde als het maissnijden
afgeloopen is. Vlak bij ons woont een man, die
op deze manier zijn hakkepeezen afgesneden
heeft en dus voor zijn leven ongelukkig is.
Dezen tijd van het jaar is het druk. Toen ik
eergisteren van de markt kwam, zag ik de men
schen druk bezig op het land, op zijn Ameri-
kaansch, de mouwen omhoog. Het werkt ook
gemakkelijker dan een maand geleden. De druk
kende hitte die ons vooral van den zomer
plaagde, is voorbij. Mensch en beest is meer
actief. De mais moet gesneden zijn voor de
nachtvorsten komen. Bevroren maisstokken kun
nen' niet bewaard worden, maar schimmelen in
den winter.
Toen ik alles zoo vroeg in de weer zag, dacht
ik aan den wijzen Prediker. Want goed bezien
is al ons werk en de resultaten daarvan, maar
tijdelijk en vergaat. Als wij weer een jaar ver
der zijn, is dezelfde behoefte van hooi, koren
en mais er weer. En zoo gaat het eene jaar en
het ander komt. Zoo ook met onze geslachten.
Wij gaan en een nieuw geslacht komt. Om onge
veer hetzelfde te doen wat wij doen. Wat is
men druk, alles kein en groot, jong en oud is in
de weer. Waarvoor Voor een kort leven,
waarvan Salomo getuigt, dat alle zijn dagen
smarten zijn en zijn bezigheid is verdriet. Zelfs
des nachts rust zijn hart niet. Dat is ook ijdel-
heid Wat heeft de zonde ons verblindtHet
hoogste, het absolute wordt door ons niet gezien.
En het vergankelijke wordt gediend, alsof het
eeuwig is. Gelukkig voor Gods volk, dat zij
met de wijsheid Gods geleid worden. Want de
zonden die de wereldling beklemd en in zijn
banden meesleept tot een eeuwige verwoesting
is ook Gods volk eigen, maar hun wordt hei
dagelijks als bij de hand' afgebroken, opdat zij
niet geheel opgaan in dat leven. God
heeft er in Zijn eeuwige Voorzienigheid voor
gezorgd, dat zijnvolk in dit drukke leven niet ten
onder gaat, maar ook mede door den rustdag
bepaald wordt, dat de mensch meer noodig heeft
dan brood.
Toen ik gistermorgen ter kerk ging, had onze
leeraar de tekst uit Ps. 66 16. „Komt hoort
toe allen die God vreest en ik 'zal vertellen wat
Hij aan mijne ziel gedaan heeft." Ja waarlijk,
dat was meer dan koren en mais. Dan voelen
we de eeuwige banden, die ons binden aan het
absolute. Vér boven al het vergankelijke. In het
Engelsch en ook volgens onzen leeraar, staat het
in het oorspronkelijke beter, daar lezen we
„wat God voor mijn ziel gedaan heeftDat
was een nabetrachtingspredikatie, welke ons uit
het stof ophief en deed leven in hoogere sferen.
Je AMERIKAANSCHE VRIEND.
Het was een goede gedachte op de Mitento
te Middelharnis een stand te reserveeren voor
den B. B. N. (Bond van Bedrijfsautohouders in
Nederland). En wel om het feit, dat het deze
organisatie is geweest, die het initiatief nam
om eenheid te krijgen in de veelheid der ver
langens, die er waren ten aanzien van het ver-
keersvraagstuk in ons gewest.
Het publiek, dat de stand van den B. B. N.
bezocht, heeft uit de teekeningen en de duidelijke
explicaties van den heer A. Maas, inspecteur
van den B. B. N. te R'dam, de overtuiging ge
kregen, dat het verkeersvraagstuk een urgent
belang is voor de Zuid-Hollandsche eilanden in
het algemeen en zeker voor Flakkee nog wel in
het bijzonder.
Wij hebben reeds eer een uittreksel gegeven
uit het rapport der commissie Van Rijckevorssel.
We willen naar aanleiding van hetgeen de
B. B. N. deed hier nog een en ander over mede-
deelen.
Dat de B. B. N. zich bijzonder voor dit
vraagstuk interesseert, blijkt wel uit zijn orgaan,
dat dezen zomer een speciaal nummer gewijd
had aan onze veerverbindingen. Wij willen hier
enkele stukken uit overnemen.
De hoofdredacteur van dit orgaan, de heer
Jacg. Harms Tiepen, schreef het volgende
DE VERBINDING TUSSCHEN HOLLAND,
BRABANT EN ZEELAND.
1 Januari a.s. kunnen Zeeland, West-Brabant
en de Zuid-Hollandsche eilanden uit hun
isolement verlost worden.
De taak van dit nummer is niet simpelweg
weer te geven, welke betere perspectieven zich
openen met het verslag van de Staatscom
missie van Rijckevorsel voor de verbinding
Zuid-Holland, Brabant en Zeeland, neen, deze
is breeder engrootscher.
Wie spoedig helpt, helpt dubbel, wordt elders
in dit verslag betoogd, het is de groote lijn ge
weest van de beraadslagingen dezer commissie,
welke reeds zoo spoedig een verslag van haren
arbeid den Minister kon voorleggen.
„Waar van een ingrijpende wijziging van de
bestaande verhoudingen voor het oogenblik geen
praktisch resultaat zou mogen verwacht wor
den", heeft deze commissie gezocht naar ver
beteringen „gericht op een zoo snel mogelijke
voorziening in de meest dringende behoeften,
opdat het dadelijk nut der verbeteringen zoo
groot mogelijk worde".
Doch, dan moet ook deze, voorloopige ver
betering, zoo spoedig mogelijk tot stand komen.
„Het zou ten zeerste gewjenschit zijn, zoo
de in dit verslag voorgestelde verbeteringen
uiterlijk 1 Januari 1931 in uitvoering konden
komen en in de begrootingen van dat jaar
van het Rijk, van de betrokken provincies,
en van de andere subsidieerende lichamen,
op de tot dat doel noodige uitgaven werd
gerekend".
De taak van dit nummer is, te betoogen voor,
met klem aan te dringen op spoed, ook bij ande
ren, bij allen, die die kunnen bevorderen, nu
deze Staatscommissie zoo snel een compleet plan
tot voorloopige verbetering heeft kunnen te-
zamenstellen.
Daar ligt een strook van rijke vruchtbare land
en tuinbouwgronden in het zuidwesten van ons t
vaderland, dit tot enorme bloei kan komen, ten
nutte van ons geheele volk, een zeestrand nog
vrijwel ongekend in'ons geheele land, omdat deze
eilanden steeds geïsoleerd zijn geweest, een
landsdeel uitnemend geschikt voor industrieën
met verbindingen reeds naar het zuiden, per
spoor en langs den weg, maar nog niet vol
doende naar het Noorden naar het hant van
ons land, en te water.
Welnu, op de ontwikkelingsmogelijkheden te
wijzen van geheel deze vruchtbare en rijke ge
westen', is ons doel
Landbouw, tuinbouw, industrie, vreemdelin
genverkeer kunnen zich ontwikkelen als niet
langer 't water een onoverkomelijke scheidslijn
is, als niet langer het Zuiden en Zuidwesten
zich concentreert op België alleen.
Hiervan vertellen de bewoners van deze ge
westen, die de ontwikkelingsmogelijkheden niet
beoordeelen door idealistische fantasie, maar met
hetgeen er reeds is, hetgeen zich reeds ontwik
kelt daar. Met landbouw, tuinbouw en industrie,
welke reeds door zendingen naar de groote be
volkingscentra aangetoond hebben wat Zeeland,
Brabant en dit deel van Holland nog in veel en
veel grooter mate zal kunnen produceeren, als
niet langer deze, toch ook vaderlandsche ge
westen, door duur en langzaam transport be
lemmerd worden.
Als ieder, wie de ontwikkeling van vrucht
baar Nederland aan het hart gaat, slechts het
zijne doet, als Kamerleden op spoed aandringen,
Staten-Generaal, Gemeentebesturen slechts d i t
voor oogen houden
„1 Januari 1931 kan deze geheele verbetering
reeds in uitvoering komen als in de begrootingen
voor dat jaar van het Rijk, van de betrokken
provincies en van de andere subsidieerende
lichamen, op de tot dat doel noodige uitgaven
wordt gerekend."
JACg. HARMS TIEPEN.
De Voorzitter van den B. B. N„ de heer
A. J. Ten Hope, schreef als volgt:
HERINNERING.
Bij de publicatie van het verslag van de
Commissie-van Rijckevorsel betreffende het ver
keer van de Zuid-Hollandsche eilanden met
Zuid-Holland en Noord-Brabant is het begrijpe
lijk, dat mijn herinnering mij terugvoert naar de
vergaderingen, die op instagnatie van en onder
auspiciën van den' B. B. N. door mij als voor
zitter zijn geleid in de tweede helft van 1928
en gehouden werden te Zierikzee, Middelharnis
en Bergen op Zoom.
Nog geen twee jaar zijn sindsdien voorbij en
nu reeds ligt het resultaat voor mij. Gezien de
uitgebreidheid van de materie mag ik hier zeker
wel, hoewel ik zelf lid was van die Staats
commissie, hulde brengen aan de Commissie
voor haar snellen arbeid, maar zeker in het
bijzonder ten eerste aan haar voorzitter, die op
zoo eminente wijze de besprekingen vlug heeft
doen verloopen en feri tweede aan de heeren
Ingenieurs van der Steur en van Gelder als
leden van de kleine commissie voor onderzoek
en samenstelling van het rapport.
Hoe lang was er niet reeds actie gevoerd en
door hoevelen. Hier wil ik nu even terugkomen
op het zwakke punt in de actie van vóór 1928.
Er was toen te veel actie, de acties gingen dik
wijls tegen elkander in en liepen steeds op niets
uit door de veelheid der wenschen. Groep- en
streekbelangen werden te veel vooropgesteld,
ongetwijfeld natuurlijk met de beste bedoelingen,
maar het gemis aan eenheid maakte het voor de
regeering zeer moeilijk zich een juist denkbeeld
te vormen van de nooden, die zeer zeker be
stonden: de adviezen waren te uiteenloopend.
Het is de gelukkige gedachte geweest van het
bestuur van den B. B. N. de al jaren wanhopig
vechtende commissies, vereenigingen enz. attent
te maken op de groote lijn van hun in den grond
gelijk, maar in aard verschillend streven. Wij
hebben het geluk gehad al deze besturen, be
langhebbenden en belangstellenden voor een
goede oplossing onder één leuze te kunnen ver
eenigen. Het is de eenheid in de gedachte, de
eenheid in de uitspraak te Zierikzee, Middelhar
nis en Bergen op Zoom geweest, die een groote
B.B.N. Commissie heeft doen ontstaan, waarin
alle groepen vertegenwoordigd waren. Deze ver
gaderingen en het werk van deze commissie
hebben mede met de krachtige woorden van ons
medelid den heer Ter Laan in de Tweede Ka
mer de aandacht der landsregeering gevestigd
op den onhoudbaren toestand op deze eilanden,
een toestand, waarmede provinciale, stedelijke
en anlere besturen zich bij voortduring met
grooten ernst hadden bezig gehouden, doch
helaas zonder dat een oplossing mogelijk scheen.
De B.B.N. heeft voor de betrokken gewesten,
ja voor heel het land, een taak verricht, waarop
hij met voldoening en ook met eenigen trots mag
neerzien. Zonder de door den B.B.N. belegde
vergaderingen op zichzelf een succes en
zonder de uitmuntende diensten, die daarbij ieder
commissielid en niet te vergeten onze oud-
secretaris, de heer Rauh, en zeker ook de pers
heeft bewezen, zou het verkeer niet de Zuid-
Hollandsche en Zëeuwsche eilanden waarschijn
lijk nog geen stap verder zijn gekomen. Dank
zij de breede opvatting van het B.B.N. bestuur
is de vorige Minister van Waterstaat met een
voortvarendheid, waarvoor Zijne Excellentie
dank en lof toekomt, overgegaan tot instelling
der genoemde Staatscommissie.
Nu is het mij natuurlijk reeds lang bekende
rapport, waarover ik echter niet eerder mocht
spreken naar aanleiding van een belofte aan
onzen voorzitter en het nakomen van een ver
plichting tegenover den Minister, publiek eigen
dom geworden.
Met verheugenis zal geconstateerd worden,
dat het zich beweegt in de richting, welke de
1 B.B.N. indertijd aangaf. Persoonlijk ben ik dus
j dankbaar, hoewel nog niet ten volle voldaan.
Het rapport stelt nog wel niet alles voor, wat
wensc'helijk, noodig 'en mogelijk is, maar het is
dan ook een voorloopige oplossing; een op
lossing, die in korten tijd voor mogelijk moest
worden voorgesteld. De oplossing is dan ook
slechts voor drie jaar; zij kan dan eenigen tijd
den toets der practijk doorstaan en de Staats
commissie is niet ontbonden, maar zal ge
durende die 3 jaar voortwerken aan een voorstel
voor een definitieve oplossing.
Ook de B.B.N. zal na dit eerste succes zijn
werkzaamheden niet laten rusten en zeker te
zijner tijd met verdere voorstellen komen bij de
Staatscommissie.
De bewoners van de Zuid-Hollandsche en
Zeeuwsehe eilanden en ook die van West- en
Noord-Brabant hebben met waardeering onzen
arbeid gadegeslagen en van hun erkentelijkheid
op verschillende wijze doen blijken. Zij hebben
vertrouwen in de belofte, die de B.B.N. te Zie
rikzee aflegde en in Middelharnis en Bergen
op Zoom hernieuwde. De inlossing van ons
woord is begonnen en de B. B. N. blijft voort
gaan.
Rotterdam, 20 Juli 1930.
A. J. TEN HOPE.
De heer A. A. Mijs te Sommelsdijk, Voorzitter
van het comité voor verkeersverbetering van
Goeree en Overflakkee en West Noord-Brabant,
schreef speciaal voor het belang, dat Flakkee
bij het vraagstuk heeft en gaf het onderstaande
ten beste
KASSENBOUW, AARDBEIEN- en BOLLEN
TEELT ONTWIKKELEN ZICH ALREEDS
OP GOEREE EN OVERFLAKKEE.
Ons eiland „Goeree en Overflakkee", door
zijn isolement bij velen onbekend, is als land
bouwstreek een der belangrijkste van het land.
Met zijn rijk wisselende akkerbouw, die zeer
intensief wordt gedreven, ik noem de uien-
teelt, zaadteelt, selectie van pootgoed en zaden;
de zich sterk uitbreidende kassenbouw, aard-
beeien en bollenteelt, staat het op landbouw
gebied zeker in de voorste rijen
Ongeveer de helft van de uit Nederland uit
gevoerde uien worden hier verbouwd, wat som
mige jaren een export voor het eiland beteekent
van enkele millioen gulden. De verwerkings
coöperatie vooral van suikerbieten en cichorei
is er ver doorgevoerd.
Tenslotte moge nog met trots gewezen worden
naar het westen, waar door diep omzetten en af
graven van eertijds onvruchtbaren zandgrond,
honderden hectaren tot prachtigen vruchtbaren
teelgrond met rijke opbrengsten zijn herschapen.
Is het wonder, dat het dezer dagen verschenen
verslag over het verkeer tusschen de Zeeuwsehe
eilanden met Zuidholland én Noordbrabant voor
al hier met groote belangstelling werd tegemoet
gezien, waar wij, juist door ons isolement en de
treurige verkeersmogelijkheden zoo zwaar wor
den gehandicapt.
Zouden de voorstellen en plannen in het rap
port neergelegd op korten termijn worden ver
wezenlijkt, dan zal dat voor het verkeer en de
welvaart, belangrijke gevolgen kunnen hebben
en zal aan redelijke eischen en wenschen van
het eiland eindelijk recht zijn gedaan.
Twintig jaar geleden bracht de Rotterdamsche
Tram hier groote veranderingen: uitbreiding van
het verkeer, vlugge diensten naar Rotterdam;
verbetering van het locaal verkeer op het eiland
alles tegen redelijke tarieven voor personen
en vrachtgoederen. Wij waren tevreden, doch
de tevredenheid duurde niet lang. Overal nam
het verkeer toe, werd aan de zooveel hoogere
eischen die dat verkeer stelde, tegemoet ge
komen. Op Flakkee daarentegen zagen we het
aantal diensten verminderen, de tijdsduur der
reizen verlengen, de tarieven verhoogen en ble
ven al onze protesten onverhoordSinds een
paar jaren is er door het inleggen van enkele
sneldiensten verbetering gekomen en kunnen we
verklaren, dat de tarieven nog wel abnormaal
hoog zijn, maar dat wij overigens wat het ver-
Eerst een weinig Purol inwrijven
en daarna inzeependan scheert
men zich schoon, zacht en pijnloos
keer betreft! weer bijna even ver zijn als twintig
jaar geleden, nochtans met dit voorbehoud, dat
we toen voor het laatst, 's avonds om acht uur
van uit Rotterdam, thans 's middags zes uur
voor het laatst van uit Rotterdam, het eiland
kunnen bereiken.
Voor het zich sterk uitbreidend auto-verkeer,
zoowel met personen- als vrachtwagens is het
hopeloos gesteld. De eenige gelegenheid om het
eiland met eigen wagen te verlaten of te be
reiken is van Middelharnis,Hellevoetsluis v.v.,
een uiterst sobere gelegenheid tegen onbetaal
bare tarieven: zeven tot elf gulden enkele reis,
al naar de grootte van den wagen, plus 63 ct.
per honderd kilogram voor de lading van een
vrachtwagen.
De nieuwe verbindingen in het Rapport voor
gesteld, van Ooltgensplaat over Numansdorp
naar het noorden en oosten, Rotterdam, Hoek-
schewaard en Dordt, van Ooltgensplaat over
Dinteloord naar Noordbrabant, Zeeland en Bel
gië, zijn geen weelde, maar voor landbouw, han
del en verkeer in het algemeen van ons eiland
met den vasten wal, een dringende behoefte.
Voor vervoer van varkens, vee en paarden,
fruit, zaden en andere producten, voor direct
contact van den handel met zijn relaties, van de
landbouwers in Zeeland, West-Noordbrabant en
Flakkee, die zoo vele belangen gemeen hebben,
voor uitbreiding van werkgelegenheid, voor ver-
plaatsings-mogelijkheid van werkzoekenden, zijn
deze voorgestelde dienstuitbreiding en nieuwe
verbindingen van het hoogste belang
Waar in deze tijden van'crisis, de achterstand
in verkeersmogelijkheden zoo dubel schadelijk
werkt, mogen wij vast vertrouwen, dat Rijks-
en Provinciaal bestuur al het mogelijke zullen
doen om deze zoo dringend noodige verbeterin
gen tot stand te brengen. Waar onvermijdelijk
ook van de localiteit financieele offers zullen
worden gevraagd, hopen we dat de handen in
een zullen worden geslagen en de betrokken
gemeentebesturen en anderen, het groote be
lang voor de toekomst van ons eiland zullen
inzien.
Offers hebben onze eilandbewoners zich in-
tussc'hen steeds weten te betroosten, al ware het
alleen slechts in lankmoedigheid en geduld.
Er is geen streek in Nederland, die wat het
verkeer betreft, zoo in het achtertouw is geraakt
als Goeree en Overflakkee. Oorzaak en bron
van die ellende zijn wel in hoofdzaak de con
cessies en voorwaarden, waarop de exploitatie
van het Trambedrijf, meer speciaal de bediening
der veerverbindingen, door den Staat der Neder
landen in handen is gegeven van „de Rotter
damsche Tramweg Mij." Hier zou kunnen wor
den gesproken van een eereschuld aan de ei
landen.
Er is op het eiland geen kilometer Rijksweg 1
Tot voor korten tijd werden alle verkeerswegen
uit eigen middelen onderhouden door de loca
liteit. Van de goede wegen op het vaste land
hebben wij geen profijt, omdat wij ze niet kunnen
bereiken. Toch betalen de autohouders en fiet
sers jaarlijks gelaten hun aandeel in de wegen
belasting tot een bedrag van thans rpim vijf
en zeventig duizend gulden.
Moge het spoedig anders worden en onze
Minister van Waterstaat zijn volle medewerking
verleenen om ons schoone eiland zoo spoedig
mogelijk aan betere verkeersgelegenheid te
helpen
Sommelsdijk, Juli 1930.
A. A. MIJS.
Wij hebben reeds eer een uittreksel gegeven
uit het verslag der Staatscommissie van Rijcke
vorsel, maar beschikten toen nog niet over
cijfers. Ook deze worden thans door het orgaan
van den B. B. N. verstrekt. We nemen het vol
gende er uit over
Veer HellevoetsluisMiddelharnis.
Thans zijn er op werkdagen 5 diensten heen
en terug en bovendien nog een vroege dienst
van Middelharnis naar Hellevoetsluis enkel op
Maandag en Dinsdag.
Het aantal zal zijn te vergrooten met 3 en
te brengen op 8 diensten per dag in beide
richtingen (Maandag en Dinsdag 9 in de rich
ting MiddelharnisHellevoetsluis)
Zondags varen thans 3 diensten heen en
