voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsehe Eilanden.
JIZEN
IS, flaog 16, B'daoi
AKERIfAAK
Antirevolutionair
Orgaan
Electr. Kronen en Kaplampen
N.V. R. S. STOKVIS ZONEN
IN HOC SIGNO VINCES
Ni3680
ZATERDAG 27 SEPTEMBER 1930
45ste JAARGANG
VISSER
EERSTE BLAD.
De zelfde vijand.
Op den Uitkijk.
W. BOEKHOVEN A ZONEN
Alle stukken voor die Redactie bestemd, Adverteatiën en verdere Administratie, franco toe te zenden aan de Uitgevers
41
exporteurs,
p aanvraag.
undlg Adviseur
TTING eiken
van 10 tot 1 uur
L. JACOBS
mge - Telef. 8
'onderdag van 9
in Hotel AKERS-
Ouddorp, Tel 1.
TINGZAKEN
richting, bijhou-
én en controlee.
:n der boeken
/[OOI WEER
rloskundige
Castreur
Groote keuze in
Bezoektjonze monsterzalen
Toegang vrij, ook voor particulieren
'AMES?. UNIVERSAL STOFZUIGERS F 110.-
Westzeedijk (hoek IJzerstr. lijnen 10 en 18)
ROTTERDAM 140
1
Deze Courait vetschaaf eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franc per post f 1.— b? vooruitbetaling,
BUITENLAND bij vooruitbetaling f 8.50 per jaar.
AFZONDERLIjKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS
SOMMELSDIJK
Telef. latere. No. 202 Postbus No, 2
ADVERTENTiÈN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGfNG 10 cent per regel
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte, die zfl beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur
240
EN HAAG
Hofweg 6
JMEGEN
denstraat 7-9
IV
32914
r
TR AT IE KAN TO OR
In. - Tel. 78
iteit in
17273
irremeubelen en vierkante
n en Badstoelen,
ze in bekleed en onbekleed
erk, zooals Papierman»
ktafeis. Ook verkrijgbaar
eroord, Middelharnis.
VLMELSDIJK
SLEFOON 245
Er is al veel gesmaald op de „z.g.
antithese".
Ze was een fictie, een maaksel,
vrucht van een fantastisch brein.
En toch is er niets zoo wezenlijk dan
de antithese.
Zij is zoo oud als de wereld der zon
de en er is geen ding waar zij zich niet
laat gelden.
In den grond der zaak zijn er slechts
twee politieke partijen, zei Groen van
Prinsterer, die van het Evangelie en
die van het Ongeloof.
Daarom moge de vorm van den po
rtieken strijd zich wijzigen, materieel
blijft het dezelfde strijd, die altijd ge
streden is.
Een strijd niet tegen personen, maar
tegen beginselen.
In de vorige eeuw ging het tegen het
liberalisme.
Het liberalisme, dat Kerk en Gods
dienst nog wel duldde, mits het een
privaatzaak was en het staatsrecht niet
door Bijbelteksten verknoeid werd.
Wie met Gods Woord in de Staten-
GeneraaL verscheen, werd geacht een
fanatist te zijn, iemand, die geen reke
ning hield met het werkelijke leven,
doch zich aan fanatisme overgaf.
Het liberale beginsel wortelde in de
volle realiteit van het leven. Dit begin
sel bloeide op uit het concrete leven.
Maar wie met den godsdienst kwam
bedierF die werkelijkheid door schijn-
-,®|B8-erkelijkheid er voor in de plaats te
^^even.
Zoo heette het hooghartig van libe
rale lippen.
Het liberalisme meende de realiteit
van het leven te zien.
Daarom wilde men de neutrale
staatsschool, opdat het volk door een
heid gebonden werkelijk één zou zijn;
daarom weigerde men de sociale kwes
tie te betrekken in de bemoeiing der
Overheid. Het leven moest vrij zijn,
opdat het zich vrij onwikkelen zou. Zóó
zag het liberalisme de Werkelijkheid.
De liberale heeren zagen de volle
realiteit, daarom moest het staatsrecht
geliberaliseerd worden, de school ge
neutraliseerd en de kerk gemoderni
seerd.
Zou het waar zijn, dat zij het con
crete leven gegrepen hadden
Het lijkt er niet op.
Zij stonden volkomen naast de wer
kelijkheid van het leven. Zij hebben een
wereld gefantaseerd, die in geen ding
op de realiteit geleek.
Daarom zijn ze ook ondergegaan.
Met het socialisme onzer dagen is
het niet anders.
Ook zij scheppen zich een denkbeel
dige wereld en meenen, dat ze het
concrete gevat hebben.
Zij staren zich blind op een schep
ping hunner fantasie en eischen, dat de
menschheid zich voor dat droombeeld
zal buigen.
Zij prediken een heilstaat, een staat
met volmaakte verhoudingen, waar het
socialisme zal zijn alles en in allen, een
stad waarin geen ongerechtigheid wo
nen zal.
Zij zien dit droombeeld voor volle
werkelijkheid aan.
En zij werken en strijden voor de
realiseering van die luchtspiegeling.
Daarom strijden ze tegen het kapi
talisme, daarom verwekken zij een
storm van ontevredenheid' in de klasse
der niet-bezittenden.
Daarom voeren zij den strijd tegen
den Godsdienst en tegen de Kerk, om
dat deze weigeren nederknielende het
beeld hunner fantasie te aanbidden.
Daarom beginnen ze reeds nu aan
den bouw van dien heilstaat hunner
droomerijen, en breken ze af wat dien
heilstaat in den weg komt.
Daarom roepen ze: de wapens neder,
want in dien heilstaat moet de vrede
wonen.
Het is dezelfde vijand van de vorige
eeuw.
Men zoekt het goede in den mensch.
Maak de omstandigheden goed en
de mensch zal ook goed zijn.
Dat was de levenswijsheid van het
liberalisme en dat is ook de levenswijs
heid van het socialisme.
Hier ligt de principieele fout.
Men weigert de boosheid van het
hart des menschen te belijden.
En daarom denkt men met beide voe
ten in de volle realiteit des levens te
staan, miaar werkelijk vergaapt men
zich aan een luchtspiegeling.
Men is blind voor de werkelijkheid.
Daarom zal ook het socialisme op een
groote teleurstelling uitloopen, evenals
het liberalisme.
Zoo gauw men naar het beeld der
fantasie grijpt, zal het wijken en blijkt,
dat men in de lucht gegrepen heeft.
Daarom zal ook het socialisme geen
dageraad hebben.
Het radicalisme zal eenmaal óók over
deze beweging zegevieren, evenals het
eenmaal over het liberalisme zege
vierde.
Men ziet deze verschuiving reeds in
landen waar het socialisme diep wortel
schoot.
In Duitschland hebben meer dan vier
millioen kiezers hun stem uitgebracht
op de communisten.
Het is de consequentie van het re
volutie-beginsel, waaruit liberalisme en
socialisme opbloeiden.
Ideën hebben voortgang en schrijden
naar het radicale einde.
Groen heeft het zoo onloochenbaar
duidelijk aangetoond.
Toch is het dezelfde vijand aller
eeuwen, die hier openbaar wordt.
De revolutiegeest onzer dagen heeft
zich in onze landshistorie telkens ge
openbaard.
Gewijzigd naar de omstandigheden
en verandering der tijden was het tel
kens weer dezelfde strijd, die openbaar
werd eerst tusschen Calvinisten en Li
bertijnen, daarna tusschen Remonstran
ten en Contra-remonstranten, dan tus
schen Staatsgezinden en Stadhouders-
gezinden, in Loevesteinsche fractie
Oude Plooi en Nieuwe Plooi, Patriotten
en Prinsgezinden, Keezen en Oranje
klanten.
De politieke strijd van vandaag is in
den grond der zaak nog precies de
zelfde.
Vandaar, dat Groen „eenmaal kon
zeggen: „In den grond der zaak zijn
er slechts twee politieke partijen. Eener-
zijds de menschen, die leven uit de
Revolutie-idee, dat is het kwaad zoe
ken buiten het menschelijk hart, in de
slechte omstandigheden, het humani-
teitsbeginsel, een miskennen van den
zondeval, van het Woord van God en
het Evangelie voor alle tijden, en an
derzijds hen, die wel buigen voor dat
Woord en in terugkeer tot en gehoor
zaamheid aan het Woord alle heil ver
wachten.
Dat komt ook openbaar in de on
verschilligheid waarmee de kinderen
der Revolutie Gods leiding in de his
torie negeeren. Altijd is er van die zijde
steun en hulp gezocht bij het ongeloof
in het buitenland.
En wat doen de socialisten met hun
ontwapeningsleus in den grond der
zaak anders dan de patriotten deden,
die met groot gejuich de Franschen
over de grenzen haalden
Zij haten Oranje, willen de lands
verdediging afschaffen om ons land
open en bloot te leggen voor de invloe
den van het revolutionaire Frankrijk
en Duitschland.
Het is de oude geschiedenis, die im
mer nieuw blijft.
IN*
Er is nauw verband tusschen theo
logie en politiek.
Er schijnt in onze dagen een be
weging gaande te zijn om dat verband
losser te maken.
Men zoekt te komen tot een traite
d'union tusschen verschillende theolo
gische schakeeringen ten behoeve van
een politieke eenheid.
Wij verwachten daar geen heil van.
Ook Groen heeft het eenmaal ge
probeerd.
Hij de Calvinist meende het te kun
nen vinden in de politiek met den
ethisch-gezinden Van der Brugghen.
Maar in zijn Ned. Gedachten moest
hij zijn „eigen dwaling" aldus be
treuren
„Mijzelven verwijt ik, dat in 1856
zooveel verwachtte van een man, die
op Theologisch terrein zich reeds zoo
zwak had betoond, ik meende doch
dit was mijn dwaling dat in den
staatsman, mits van harte Christen, de
Theologische dwaling minder schaden
zoude. Alle krenking van Gods Waar
heid werkt nadeelig op elk gebied."
Theologische dwaling schaadt ook in
de politiek.
Heeft de historie van ons land het
nog niet genoeg bewezen
Èisch voor behoud is: zuiver Calvi
nistisch op te treden én in de Theologie
èn in de Staatkunde,
Onze vaderen konden met niets min
der toe tegenover Libertijnen, Regenten
en Patriotten. En het is juist de groote
ellende van de achttiende eeuw geweest
dat er van dat Calvinistisch goed zoo
weinig meer blonk. Toen konden de
mannen der revolutie hun slag slaan.
Het is dezelfde oude strijd.
En hetzelfde oude wapen past ons.
Het wapen van Gods Woord, zonder
„Theologische dwalingen".
Mocht het in onzen tijd wat meer
verstaan worden
Alle hens worden door de socialisten op het
dek gebracht om het petitionnement tegen de
Vlootwet zoo grootsch mogelijk te maken.
Dat is hun recht, mits ze het met eerlijke
middelen deden.
Vpor enkele dagen jubelde „Het Volk": reeds
300.000 handteekeningen zijn geplaatst en nu
moet de actie nog 10 dagen duren.
Dat getal 300.000 deed me aan een ander
getal denken.
Ruim 50 jaar geleden had er in ons land ook
een petionnement plaats.
In 1878 werd het petitionnement tot Koning
Willem III gericht om zijn handteekening niet
te plaatsen onder de Schoolwet-Kappeyne.
In dat machtige petitionnement kwam o.m. de
volgende passage voor
„Omdat wij aan dat Woord gelooven, nog
gelooven met ons hart, Sire, hebben wij bijna
allen bij den Heiligen Doop gelofte gedaan, om
onze kinderen in hun opvoeding bij dat Woord
te houden. Daarom dan, geëerbiedigde Koning,
neemt een deel van Uw volk ootmoediglijk, maar
ook met stil vertrouwen, zijn toevlucht tot Uwer
Majesteits troon', om het op Uw Koninklijk hart
te binden, of het toch Uwe Majesteit believen
mocht, Hare hooge medewerking tot zulk eene
verergering van het ons aangedaan onrecht nim
mer te verleenen, en U alzoo te smeeken
„Plaatst, Sire onder zulk een Wetsvoordracht
Uwe Koninklijke handteekening nooit
Ontroerende taal
Er is wel groot verschil tusschen het volks-
petitionement van toen en nu.
Ik weet niet wat het petitionnement, dat nu
zal worden aangeboden, woordelijk inhoudt.
Men is bij mij niet geweest om te teekenen.
Blijkbaar weten de heeren te goed, dat ze aan
een verkeerd adres zijn.
Ik heb ook in geen enkel blad nog de tekst
van het roode verzoekschrift gezien of gelezen.
Maar de reclame, die er voor gemaakt wordt,
trekt te meer de aandacht.
Het is ook moeilijk te raden hoeveel hand
teekeningen er ongeveer verzameld zullen wor
den.
Ben ik wel ingelicht, dan mogen teekenen
personen van 18 jaar en daarboven.
Maar dat weet ik wel, dat er heel wat ge-
teekend zal moeten worden, wil men boven het
petitionnement van 1878 uitkomen.
Er werd toen geteekend door 305869 protes-
tantsche ouders, of voogden of verzorgers van
kinderen, die in de schooljaren vallen of ook
ingezetenen, die in de christelijke opvoeding van
de volksjeugd zeer ernstig belang stelden.
Hieruit mag worden afgeleid, dat jonge men
schen van 18 jaar wel niet geteekend zullen
hebben. Ware dit het geval geweest, dan zou
het cijfer zeer belangrijk hooger zijn geweest.
Maar behalve deze 305869 protestantsche
handteekeningen waren er ook nog 164000 R.-
Kath. handteekeningen uitsluitend van hoofden
van gezinnen. Dat getal zou zeker meer dan
verdubbeld zijn geweest, indien ook door de
zelfde categorie was geteekend wat bij het
protestantsche deel teekende.
Veilig kan men aannemen, dat indien men
toen had laten teekenen van 18 jaar en daar
boven, evenals de roode heeren nu doen, het
boven de 700.000 zou zijn gekomen.
Bij dit getal moet natuurlijk rekeningen worden
gehouden met het toenmalige bevolkingscijfer.
In 1880 bevolkte ons land 4.000.000 onder
danen. Nu is dat 7.000.000. Naar verhouding
moet dit petitionnement dus 1.250.000 handtee
keningen hebben, wil het gelijk staan met wat
onze vaderen een 50 jaar geleden gepresteerd
hebben.
En let dan op de zeer verschillende omstan
digheden.
De socialisten hebben alles in hun reclame
voor dit petitionnement mee.
Alles is hun schier geoorloofd.
Ik herinner alleen maar even aan de praal
wagen, die in den Amsterdamschen optocht mee
reed en waarover ik in een vorigen brief schreef.
Zij hebben een groote pers tot hun beschik
king en goede organisatie tot in de verste uit
hoeken van het land en ze zijn met het ver
zamelen lang niet kieskeurig.
Wel stond in „Het Volk" van Woensdag
24 Sept. met vette letters: „Teeken niet voor
een ander 1" Een waarschuwing, die weinig zin
meer heeft als men al over de helft is.
En dan de manier waarop de menschen voor
gelicht worden 1
't Heet geldverspilling, oorlogsgevaar en al
dat fraais meer. En de onkundige massa gelooft
dat wel. Wie wil er geen altijddurenden vrede,
wie wil geen 10 ouderdomspensioen in plaats
van een vloot
Dezer dagen schreef een humorist in het
„LItr. Dagblad"
„18 Sept. De volgende nieuwe bladzijde van
mijn Verklarend Woordenboek voor de Twin
tigste Eeuw is zooeven van de pers gekomen
Petitionnement: Naamlijst van per
sonen, die de zaak waarvoor zij teekenen, niet
kunnen beoordeelen."
Hier is inderdaad de spijker wel op zijn kop
geslagen.
De menschen weten niet waar het over gaat
en de socialistische voorlichting zorgt er wel
voor, dat de menschen) er nu glad verkeerd
over gaan denken.
En ten slotte nog al de suggereerende praatjes
die er verkocht worden
lederen dag heeft „Het Volk" weer wat an
ders. Vandaag zijn het trouwe R.-Kath. die ge
teekend hebben zonder dat heer Pastoor het
weet, morgen wordt verteld, dat in een protes-
tantsch gezin geteekend werd, maar het moest
gauw gebeuren, want ieder oogenblik kon de
predikant verwacht worden. Dan weer is het
een specifiek gereformeerd gezin waar men tee
kende. Gisteren stond er in „Het Volk", dat
zuiver Antirev. geteekend hadden' en vroegen
of ze ^chter hun naam nog A. R. mochten
zetten.
Al zulke kletspraatjes, die niemand contro
leeren kan, want alles wordt natuurlijk anoniem
verteld en namen worden niet genoemd, komen
dag in dag uit in de roode organen voor.
Zóó wordt het volk bedot.
Het wordt gewoon overvoerd aan leugens.
Straks heeft ons Nederlandsche volk zich een
indegestie aan roods leugens gegeten en zal het
ons nog zuur opbreken
Maar het oude latijnsche spreekwoord blijft
ook voor de twintigste eeuw waar: „de wereld
wil bedrogen zijn."
Een en ander maakt dus, dat de roode heeren
het met hun petitionnement vóór den wind en
vóór stroom hebben.
En let nu op de omstandigheden waaronder
