voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
AN
RAAK
IIIIEF
ders
ro
OP,
Antirevolutionair
Orgaan
iel - lenen»
m
IN HOC SIGNO VINCES
No. 3678
ZATERDAG 20 SEPTEMBER 1930
45STE JAARGANG
W. BOEKHOVEN ZONEN
AIS© stnkkeffi voor de Redacts© bestemd, Adverteistlën en verdere Administratie, franco toe tekenden aan de Uitgevers
EERSTE BLAD.
De„Stem des Volks"
ilsie
5n en Varkens,
snelle groei;
»pen, verhoogt
40
len 50 K.G.
het kantoor-
atschappij ti
'straatlSa
RATIS
99
tands de
Komt zien!
Groenten en Fruit
- Telef. 81431
ouwd adres.
d, 32 cent per 70 K.G.
giro of bij een Bankier
an 9—10; 's middags
OMANS, Rotterdam.
Op den Uitkijk.
DRAlSmA-vAN'YALKEnBURG'S'
e •'iLEVERTRy
Om ons Heen.
at, 34 nuchtere kalveren
>en f 32-40 per stuk, 680
kees 90-100 kg, 78-79 ct„
ct., vette varkens 73—74
vicht, 120 paarden f 120-
aas en Eieren.
5 Sept. Aanvoer 100000
i.20, middelprijs f 7,60 de
Lrlug.
15 Sept. Kaas. Aanvoer 78
1510 stuks, wegende 17550
Goudsche met rijksmerk
dere f 39—24, zonder rijks'
jtdel traag.
iter f 1,95—2 per kg Eieren
ftuks. Aanvoer 60000 stuks.
leel, C'liën, enz.
15 Sept, Fijne zaden. (Boe»
iwmaanzaad f 28-30, kar.
iolzaad 13—14, geel mos>
>erlijnzaad f 15-16, blauw.
116-18.
Sept. Binnenl. granen,
Vitte tarwe f 6-10, rogge
t f 5—5,50. chevaliergerst
5—6, duiveboonen f 13—
10,50, vale erwten f 14—17,
19—22, alles per 100 kg.,
|tauwmaanzaad f 14—15,50
■it en Aardappelen.
Sept. Heden waren de
'pelen als volgtBrielsche
II -3.80, Zeeuwsche blauwe
igenheimers f 3—3,40, idem
eerstelingen f 2,70-3, bl.
(50 per H L., Westl. school,
ct., kleine roDde 5—6 ct
i aanvoer redelijke vraag'
er, Wol, diversen.
i Sept. Aanvoer Vlas. (Op.
ktmeester). 30000 kg. Gro»
geen handel.
r
Deze Coura.it vetsch^at eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franc per post 1.- b| vooruitbetaling.
BUITENLAND bq vooruitbetaling f 8.50 per Jaar.
AFZONDERLIjKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS
SOMMELSDIJX
Telef. Interc. No. 202 Postbus No, 2
ADVERTENTIÈN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel
DIENST AANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.- per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte, die z| beslaan.
Advertentiën worden Ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur.
Grenen Vloerdelen,
en, Ribhout, Ramen en
Iken en andere beiimme.
tela enz. enz. Alles zoo
I Rotterdam.
20
en Groentemarkt
perceel 200.
De S.D.A.P. noemt zich de partij van
de sociaal-democratie.
„Democratie'' is een mooi woord.
Het sluit uit het stelsel waarbij over
het volk zonder het volk geregeerd
wordt.
De regeering heeft rekening te hou
den met de „Vox populi met de stem
des volks, maar dan ook van het ge-
heele volk, zonder uitzondering van een
of meer groepen.
Dat laatste wil echter de S.D.A.P.
niet.
Zij wil een regeering, die eenzijdig
belangen van een bepaalde categorie
uit het volk behartigt.
Zij wil den klassenstrijd.
Daarom is haar naam „democratie"
een leugen; want een bepaalde groep
uit het volk is het volk niet.
De S. D. A. P. is de partij der
v a 1 s c h e democratie.
Trouwens ook in haar beste oogen-
blikken, wanneer zij zich noemt de par
tij der arbeidende klasse, verkracht zij
nog de waarheid.
Want ook dat is een leugen.
Tienduizenden arbeiders moeten to
taal niets van de S. D. A. P. hebben.
De S. D. A. P. heeft slechts een ge
deelte van den arbeidende klasse in
haar gelederen.
Haar naam is dus een leugen, een
dubbele leugen.
Evenals haar wezen een leugen is.
Want zij deinst er niets voor terug
h naam der „democratie" de democra
tie te vermoorden.
Denk slechts aan 1918.
Poen werd een machtsgreep gedaan
buiten het parlement (de volksver
tegenwoordiging) om.
Volkomen in strijd met de democra
tische begrippen.
En het is vandaag nog geen vezel
veranderd.
Op het congres van Zondag j.l. werd
door den voorzitter der roode Tweede
Kamerfractie gezegd: „alle doelmatige
middelen zijn geoorloofd, ook al vallen
zij buiten hetgeen wettelijk veroorloofd
is."
Dat is duidelijke taal.
En „Het Volk" zette met groote let
ters aan den kop van het blad, waarin
het verslag dier rede te lezen stond
„alle middelen zijn geoorloofd als het
tegen den oorlog gaat".
Het stelsel van: „het doel heiligt de
middelen".
Ook al is dat doel lijnrecht in strijd
met de begrippen der ware democratie.
En wat is het volkspetitionnement,
dat op 't oogenblik op touw gezet wordt
anders dan een trap naar de demo
cratie
Vroeger, b.v. in 1878, toen het volks
petitionnement tegen de Schoolwet van
Kappeijne georganiseerd werd, had het
zin om het volk te laten spreken.
Er stond toen een volk achter de
kiezers, een volk, dat nooit gelegenheid
kreeg zich uit te spreken. Zuiver de
mocratisch was het toen om dit volk
zijn meening te laten zeggen.
Maar nu met ons algemeen, met ons
allemans kiesrecht
Wanneer heeft nu een petitionne
ment nog zin
In de eerste plaats wanneer er plots
een belangrijke zaak zich zou voordoen
waarover in de dagen der Kamerver
kiezing nog niet gedacht werd, dat geen
punt van een stembusprogram uit
maakte.
In dat geval zou een pétitionnement
zin hebben.
Ook in het geval, dat men met reden
mocht veronderstellen, dat de volks
vertegenwoordiging niet meer het beeld
vormde van de opinie der kiezers.
Zooals b.v. nu pas in Duitschland is
gebleken, waar tegen ieders verwach
ting in een bepaalde partij schier ver
tienvoudigd uit de stembus kwam.
Maar zou dat in ons land kunnen
Geen sprake van.
Ons volk leeft veel meer dan het
Duitsche uit een vaste beginselover
tuiging.
Een Roomsch-Katholiek stemt hier
Roomsch-Kath. Wanneer men hieraan
mocht wijfelen, dan werd men door de
laatste Tweede Kamerverkiezing van
dien twijfel wel genezen. De S. D. A. P.
heeft toen alle krachten geconcentreerd
op het Roomsche Zuiden. Het kiezers
volk daar heeft een ware vuurproef
ondergaan, met 't gevolg, dat Roomsch
sterker dan ooit uit de bus kwam
Met de A.-R. en Chr.-Hist. staat het
precies eender.
Met Liberaal en Vrijz.-Dem. even
zoo.
Ons kiezersvolk zit in vaste stellingen
ingegraven en we behoeven hier niet
op groote verschuivingen van de ééne
partij naar de andere te rekenen.
De volksvertegenwoordiging van
vandaag is vrij zuiver het beeld van
ons kiezersvolk van gisteren en van
morgen.
Om die reden heeft een petitonne-
ment dus geen zin.
Evenmin om het eerstgenoemde, dat
zich een novum in de politieke arena
'voordoet.
Het vraagstuk der ontwapening be-
heerscht al enkele malen onze verkie
zingen. Telkens wordt ze door de S.D.
A.P. met schreeuwende leuzen het kie
zersvolk voorgehouden.
In dit opzicht was de stembusuitslag
van het vorig jaar niet twijfelachtig.
Eisch van gezonde democratie zou
het zijn, dat de S.D.A.P. de partij die
zich er op verheffen wil, de partij der
democratie te zijn, zich bij die uitspraak
neerlegde.
Maar die stembusuitspraak negee-
rend, eischt ze opnieuw een uitspraak.
En dan een uitspraak waaraan wei
nig waarde te hechten is.
Wie zal controleeren of die uitspraak
zuiver is, of er waarde aan te hech
ten is
Een frappant staaltje kregen we zoo
juist onder de oogen.
Het is van den heer R. A. den Ouden
die ons het volgende zendt
HOE MEN DE KIEZERS VOORLICHT.
Onze N. Prov. Gron. Crt. publiceert het
hiervolgend schrijven
De waarde van het roode petitionement.
Van den heer P. J. de Vries, Winschoter-
diep W.Z. 23, Groningen, ontvingen wij het
volgend schrijven, dat geen nader commen
taar behoeft
„Hoewel geen partijgenoot van U meen ik
U toch een dienst te kunnen bewijzen door
li een kleine illustratie te geven op welke
wijze het „Vlootwet"-petitionement tot stand
komt. Ik ben n.l. vqprstander van het vloot-
plan, zooals Min. Deckers dat heeft voorge
steld en zou dus in geen geval mijn naam
geven aan het petitionement, temeer niet om
dat ik persoonlijk in Indië bekend ben, ook in
Indië bij de marine ben geweest en weet hoe
broodnoodig de bestaande Indische vloot aan
vulling en verbetering behoeft.
Evenwel is het den aanwervers van hand-
teekeningen gelukt mijn naam op het papier
te krijgen, hoewel ik zelf dat papier nooit ge
zien heb. Men ging als volgt te werk
Met allerhande gevoelsargumenten - en met
speculatie op de toch al hooge belastingen,
die nu nog „terwille van oorlogvoeren met
120 millioen zouden worden verhoogd", wis
ten zij mijn moeder tijdens mijn afwezigheid te
bewegen haar naam te zetten onder het pe
titionnement. (Later vroeg ze mij, wat een
petitionnement was). Op zijn vraag of ze
misschien ook kinderen had, die ook voor
den vrede waren, antwoordde mijn moeder,
die in .elk geval niet thuis waren.
Maar dat hinderde niet. Natuurlijk waren
dat verstandige kinderen, die van oorlogvoe
ren enz. niets moesten hebben. Ze zou daar
voor óók maar teekenen. En zooals het gaat
bij politiek-ongeschoolde menschen, ze zwicht
te en teekende. 't Was immers voor „een
goed doel zooals de colporteur zelf uiteen
zette.
Het gevolg was, dat de naam van mijn jon
geren broer, die nauwelijks 19 jaar, niet
eens wist waarover het eigenlijk ging nu
tweemaal op de lijst voorkomt, omdat hij bij
zijn patroon onder pressie ook reeds getee-
kend had, en dat mijn naam nu straks ook
aan den Minister wordt voorgelegd, als ie
mand die zich in dit geval meegeschaard heeft
in de rijen van S.D.A.P. en N.V.V.
Ik schrijf U dit om waarvan U zelf na
tuurlijk al wel overtuigd is nog eens een
duidelijke illustratie te geven van de waarde
van het petitionnement.
Ik machtig U om van dit schrijven zooveel
gebruik te maken als U wilt, het desverlangd
in zijn geheel te publiceeren, en opdat voor
ieder de waarheid hiervan nader aangetoond
kan worden, teeken ik met mijn vollen naam
en adres."
Commentaar is overbodig.
Op alle mogelijke en onmogelijke ma
nieren worden de menschen bewerkt
om toch maar te teekenen. Er wordt ge
speculeerd op de onkunde der groote
massa om het aantal handteekeningen
zoo hoog mogelijk op te voeren. Met
leugen en bedrog wordt er gewerkt om
de menschen op te zweepen en te bewe
gen hun handteekening te zetten.
En die lijsten van namen zullen straks
gepresenteerd worden als de „vox po
puli" de stem des volks.
Arme „democratie" wat wordt er met
je gesold
Er zit toch wel iets in dat ontroeren moet.
Ik bedoel in di actie voor ontwapening.
Wij richten ons in de verdediging van ons
standpunt meestal tot de leiders des volks en
het is soms niet aan te nemen dat deze niet
beter weten. Zij toch worden niet geleid, behoo-
ren althans niet geleid te worden door den geest
van naïviteit, en als men de uitspraken van
velen hunner vergelijkt met die ze gedaan heb
ben in den tijd toen de ontwapening nog géén
propagandamiddel was de beste niet uitge
zonderd dan haalt men toch lichtelijk de
schouders op. Bovendien wanneer men dan nog
leest hoe zij hun menschen inlichten en hoe zij
'degenen voorstellen, die precies als zijzelf
vroegen geen nationale ontwapening willen.
Dan komt onwillekeurig het woord „demago
gie" over de lippen.
„Demagogie" beteekent zooveel als volksmis
leiding.
Het eenvoudige volk wordt opgezweept voor
de één of andere zaak die wordt voorgesteld als
tot hun voordeel strekkende, maar het eigenlijk
niet is en slechts dienstig is als lokmiddel voor
politieke doeleinden 'van een groep heeren, die
op de groene kussens zitten en er op blijven wil
len óf er niet op zitten maar er op willen ko
men.
Demagogie is eigenlijk duivelsch werk.
Want het is gemakkelijk de geesten des volks
op te roepen, maar wie zal ze beheerschen en
zoo noodig bezweren
Demagogie is gevaarlijk.
Duidelijk is dat gebleken tijdens de Fransche
Revolutie.
Ook toen is het lagere volk opgezweept tot
bet kookte en een wild dier gelijk werd. Dat
volk heeft toen een vloedgolf van bloed en
tranen over Frankrijk gebracht, het verteerde
de hoogere volksklassen, maar daarna óók de
eigen leiders en voor een groot deel zichzelf.
Zoo zal het ook in de twintigste eeuw gaan.
De leiders der S. D. A. P. gebruiken elk
middel om hun menschen op te jagen, en tot
gloeiende haat te verwekken tegen het z.g.n.
kapitalisme en de kerk. Het volk wordt verleu-
gend in woorden, geschriften en prenten.
In Het Volk dat hier voor me ligt, een blad
van Dinsdag, staat een foto van een reclame
praalwagen die in den Amsterdamschen optocht
heeft meegereden. Op dien wagen is een zwaren
galg aangebracht waaraan vier levensgroote
poppen hangen, de één stelt voor een werklooze,
de tweede een onderwijzer, de derde een grijs
aard en de vierde een landarbeider. Ze hangen
met het hoofd op zij aan den strop dood en
ellendig. Op de galg staat geschreven Werk
looze, Onderwijs, Ouderdomspensioen, land
arbeider. Maar op den galg is een groot oorlogs
schip aangebracht, zwaar bewapend met kanon
nen en op de golven waar het schip op drijft
staat met groote suggestieve letters 120.000.000
gulden.
De bedoeling is duidelijk. Wel 120.000.000
gulden voor de vloot,maar de werklooze, de
onderwijzer, de oude van dagen en den land
arbeider kunnen aan de galg, wat de „christe
lijke regeering" betreft.
Natuurlijk beschouwen de roode volksleiders
dat als een 'grap een politieke caricatuur, en
die moet overdreven zijn. zal zij tot haar recht
komen.
Toch is dergelijk „reclame" misdadig, dema
gogisch.
Het Volk zelf noemt deze propoganda „sug
gestief." waaruit blijkt dat men heel goed weet
welke indruk zoo iets op de gewone volksmassa
maakt. Het suggereerde het volk dat het uitge
zogen en uitgemergeld wordt ten bate van een
oorlogsvloot.
Het suggereert de leugen. En het verwekt den
haat en uit die haat wordt de opstand, de re
volutie geboren
Doelbewust verleugent men het volk.
Van die zijde bezien, wekt heel dat gedoe om
nationale ontwapening onzen afkeer en walging.
Maar als men die actie nu ziet van de zijde
van het naïeve volk, den kleinen man, die in die
sfeer wordt opgevoed, die niet anders meer weet
dan wekt het soms ontroering.
Men moet zich maar eens indenken in welk
een toestand deze menschen onder voortdurende
propagandistische demagogie komen te leven.
Zij zien deze reclame niet als carricatuur, voor
hen is het werkelijkheid. Zij zien dat andere
deel van ons volk, dat er anders over denkt, als
een troep schavuiten, die als echte vechtjassen er
allen aan wagen willen om toch maar te kunnen
oorlogvoeren, die liever alles aan den strop zien
dan dat onze marine werd gesloopt.
In dien geest wordt een kwart gedeelte van
ons Nederlandsche volk dag aan dag opgevoed
en het is geen wonder dat die menschen zoo
gaan denken. Ze weten niet beter en gelooven
op gezag hun leiders, waar ze vertrouwen in
stellen en er komt een geest van verbittering in
hun ziel. Ze leven onder .suggeestie" zooals
Het Volk zelf het zoo juist uitdrukt.
Ze heeten op de volksvergadering het „be
wuste proletariaat", maar metterdaad zijn ze
onder suggestie gebracht en zijn zichzelf niet
meer, ze leven in een wereld van leugen en
bedrog, die ze als een wereld van waarheid en
recht aanzien.
En nu moet ge zulke bedrogen menschen zien
werken voor hun vermeend ideaal
Dan gevoelt ge de tragiek en komt er ont
roering over U.
B.v. in het volgende verhaal, dat „Het Volk"
geeft van de ondervindingen van iemand, die
huis uit huis in gaat met de lijst voor hand
teekeningen tegen de vlootwet.
Die man komt in een gezin, waar de vader
zijn naam zetMaar laat ik het den man
zélf laten vertellen
„(J. P.) 't Was in een straatje met aan weers
zijden woningen van een „kleurlooze" bouw-
vereeniging, 8 huizen (32 woningen) tellend,
waar85 handteekeningen verkregen wer
den.
Ik belde aan, een jonge man deed open, een
nieuwsgierige, kleine blonde krullebol boog zich
naast den vader gevaarlijk dicht over de treden.
„Mijnheer, ik heb hier het petition
Voordat ik mijn steriotiepe aanvangszinnetje
kon voltooien, werd de lijst mij uit de hand
genomen, de muur als onderlegger gebruikt, de
handteekening gezet, de 3-jarige kleuter met
zichtbare bewondering voor zijn vaders kunnen
toeziend.
Of hij nog boven-achttienjarige huisgenooten
had Ja, zijn vrouw zou hij even laten teekenen.
De kleine jongen keek niet-begrijpend toe.
„Hij is nog wat klein", merkte ik schert
send op.
Toen gaf deze eenvoudige arbeider het ant
woord, dat geen groot dichter, geen politiek
redenaar, geen geroutineerd propagandist hem
had kunnen verbeteren, het antwoord, dat ieder
een wakker móét schudden, die onder het slaap-
deuntje eener volksverlakkende partij tevreden
ingedommeld is: „Het is juist voor hém, dat
ik teeken
De bewoners der tweede verdieping van dat
huis in dat stille straatje kregen een zonder
lingen propagandist op bezoek, een die ge
huild scheen te hebben."
Kijk, zoo'n stukje moet U toch ontroeren.
Hier vindt ge het geloof in de leugen, die
dezen man jaar in jaar uit werd voorgehouden.
Er zal een tijd komen van vrede. Wij pro
letariërs werken voor den vrede, waarvan onze
kinderen profiteeren zullen.
Dat is de diepe tragiek van het Socialisme.
En meteen blijkt hieruit, "dat het wezen van
het socialisme eigenlijk hetzelfde is als wat de
gevallen menschheid vanaf den zondeval heeft
bezield. Het geloof in de groote leugen.
Men vecht tegen de gevolgen der zonde zon
der de zonde zelf aan te tasten of ook zelfs
maar te zien.
En daarom is het zoo ontroerend, want het
verblindt, het doet de oogen sluiten voor de
werkelijkheid, die toch zoo geheel anders is dan
de denkbeeldige wereld, die men zich voorstelt.
„Het is juist voor hem, dat ik teeken
Maar het zal niet helpen.
Men onderschat de zondemacht, die in de
menschheid wortelt en in ieder individu naar
boven komt.
En zie maar eens om ons heen.
Terwijl de wereld vol is over den vrede, en
men den strijd aanbindt tegen den oorlog en
zijn gruwelen, gaat de bewapening door. Geen
enkel groot land denkt er over om zijn be
wapening te verminderen. Zelfs de socialisten
niet. In Engeland wordt de vloot onder socia
listisch regiem uitgebreid.
Wat baat het dan of men er al over praat
In Duitschland zijn nu ongeveer één millioen
exemplaren verkocht van het bekende anti-oor
logsboek „Van het Westelijk front geen
nieuws". Maar de groote vechtersbazen, de com
munisten, klommy in hetzelfde land bij de pas
gehouden verkiezing van 54 op 76 zetels, 22
zetels winst. Het zijn ruim 4)/j millioen Duitsche
kiezers, die op deze vechtersbazen gestemd
hebben.
Wat helpt dan al dat geschreeuw om vrede
en ontwapening
Het baat niet.
Gods Woord is de waarheid.
De oorlogen zullen toenemen.
Tot op de wederkomst vap Christus.
Het is een gevolg van de zonde.
Christus kwam om vrede te brengen op aarde.
Maar Hij kwam ook om het zwaard te bren
gen, en het vuur.
Het is geen contradictie, geen tegenstelling.
Het één vloeit uit het ander voort.
De man, die teekende voor zijn kind, dacht
den vrede te dienen, maar hij diende den oorlog,
want hij zoekt de ellende in de gevolgen'der
zonde niet in de zonde zelf.
Die zonde zelf is, het niet willen buigen voor
het onveranderlijk Woord van Godeigen
leven, eigen persoon te verheffen boven God,
en dat is de oorlog.
Duizenden' en millioenen menschen in deze
dagen, die in die wereld van leugen verstrikt
zijn.
En wat doen wij
Heeft de kerk hier geen taak?
Heeft ze steeds helder het Licht doen schij
nen
Hoe zou Christus staan tegenover die dwalen
de menschen
Hij zou met innerlijke ontferming bewogen
zijn over die scharen, die geen herder hebben.
Onze predikanten hebben in deze dagen wel
een zware taak.
Want het is niet de roeping der kerk, iederen
Zondag te mediteeren over de vraag, hoe onze
ziel toch wel behouden zal worden, maar om
te prediken het Evangelie.
De ellende der wereld moet de kerk op de
ziel drukken als een centenaarslast.
Zij heeft de dolende wereld den weg te wijzen,
haar leden te instrueeren voor hun verant
woordelijke taak in het dagelijksch leven.
O, wat zal er veel van de kerk geëischt wor
den in den dag der dagen, en wat zal ze veel
te kort komen
De kerk, ja, maar ook persoonlijk: gij en ik
UITKIJK.
Op de verkiezingen valt te voren nooit bere
kening te maken.
Dat bleek thans weer overduidelijk bij de
Duitsche verkiezingen voor den Rijksdag.
De nationaal-Socialisten gingen er met bijna
vertienvoudige winst strijken, en dat ten koste
van de sociaal-democraten en de middenpartij
en. Juist de radicalen gingen met groote spron
gen vooruit, en dat zijn de Nat.-cocialisten en
de communnisten.
Van een klein partijtje wordt de Nat.-Socia-
listische partij opeens de grootste partij op één
na.
Dit kan voor Duitschland van groot gewicht
zijn in de toekomst. Deze partij toch kan ge
noemd worden de Duitsche Fascisten partij. Ze
staat lijnrecht tegenover de sociaal-democraten
en verfoeien hun politiek, zoowel de Binnen- als
de Buitenlandsche. Zij willen Duitschland vrij
maken van oorlogsschatting van het Young-
plan en hebben een afkeer van de „vervullings-
politiek". Wanneer zij in een meerderheidsco
alitie komen zal het roer van staat ongetwijfeld
worden gewend.
En wat dan
Het is de vraag of Duitschland er beter door
worden zal
Ongetwijfeld was de uitslag dezer verkiezin
gen een zeer donkere schaduw op de betoogings-
jubel der socialisten hier te lande.
Zondag j.l. (al zijn volgens hen Christenen
welkom in de roode gelederen, wordt het gebod
der Zondagsheiliging met voeten vertreden)
kwamen ze in Amsterdam en Rotterdam bijeen,
volgens Het Volk in getallen van 90.000 en
60.000. Het is zeer ordelijk verloopen, maar al
weer niet geheel vrij van zelfoverschatting, zooals
we dat van hen gewoon zijn. Om een honderd
duizend menschen op de been te brengen is wel
te doen, vooral wanneer het gaat om stoffelijke
verbetering, zooals het dan heet, maar dat zegt
nog niet zooveel over een massa volk dat uit
millioenen bestaat. In elk geval is het onjuist
om uit die betoogingen de conclusie te trekken
dat de meerderheid van ons direct ontwapening
wil. Waar de heeren dat vandaan halen is een
raadsel. Of zij moeten het liberale voetspoor
volgen en meenen dat zij het volk vormen en de
rest voor spek en boonen telt. Maar dat zou
nu weer niet erg „democratisch" zijn
In ieder geval wezen de verkiezingen in een
andere richting
Onze Minister van Buitenlandsche Zaken, de
heer Beelaerts van Blokland, heeft op de Con
ferentie te Genève het woord gevoerd. En hij
werd met groote sympathie ontvangen. Maar
dat wil niet zeggen dat ze het met hem eens
zijn Als dat waar was zal het in de naaste
toekomst anders gaan met de politiek van Euro-
