Antirevolutionair Orgaan voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden. Handen ruw of stuk No. 3617 WOENSDAG 19 FEBRUARI 1930 44ste JAARGANG IN HOC SIGNO VINCES Het nadrukken van den inhoud van dit Blad is verboden overeenkomstig de Wet op het Auteursrecht. uit de oude doos! de sociaal-democraten en rusland. professor honig over patrimonium. Brieven uit Amerika. Rechtzaken. lm Deze Courant verscblnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post f 1.- bl vooruitbetaling. BJITENLAND b| vooruitbetaling f 8.50 per Jaar. AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT. UITGEEFSTER Fa. W. BOEKHOVEN*ZONEN SOMMELSDIJK Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2 ADVERTENTIËN 20 cent. RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die z| beslaan. Advertentiën worden Ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur, SCAPHANDERS, door narlne beproefd, hunnen 50 Meter bereiken. Een ikers daalt ai. De Redactie van De Banier blijkt aan het studeeren te zijn in de oude jaargangen van De Maas! Zij citeert in een hoofdartikel van Zaterdag j.l. ons blad van 4 Juni 1921. Het heeft, dunkt ons, wel wat te zeggen, wanneer men zóó ver terug moet om strijd materiaal op te zoeken. Het aangevochten artikel is niet van ons, doch van een vorigen redacteur. Het gaat over het Processieverbod. En een paar citaatjes moe ten dienst doen om de A.-R. partij van „neo- Calvinisme" te beschuldigen. 't Wordt wel héél ver gezocht. We hebben bedoeld artikel eens opgezocht en vonden er verschillende passages in, die D e Banier helaas niet citeert. En toch zouden juist die passages voor de BpÉslg. van De Banier van groot nut kunnen Mén oordeele zelf „Nu zijn wij niet Roomsch, maar het staat voor ons als een paal boven water, dat er meer respect kan aangeboden worden aan een vaardigen Roomsche, dan aan beginsellooze en futlooze Protestanten, die er in Nederland bij de vleet zijn. En ook staat bij ons vast, dat de Roomsche Kerk ge'en duimbreed winnen kanals de Protestanten echte Protes tanten zijn, maar geen scharrelaars op prin cipieel terrein, die met veel bombast over „de Protestantsche Natie" toch liberalen en socialisten de hand reiken in Kerk, School en Staat. Als 't Protestantisme durft staan in Kerk en School en Staat in den Naam des Heeren en zich niet verloopt in modernisme en rationalisme, maar heiliglijk naar de or dinantiën Gods, Kerk en Staat wil opbouwen in echt protestantisme, dan deinst elke Room sche terug, want er ligt ook voor hen een 80-jarigen oorlog achter den rug; dien wij, Gereformeerden, nog wel eens aandurven." E.n verder ""'.Bestrijd de R.-K. Kerk Gewis want ze dwaalt naar onze inzichten en opvattingen van Gods Woord Maar bestrijd haar dan met geestelijke wapenen Niet met een staatswet. Bestrijd haar met 't Woord van God en met uw persoonlijk leven in ernst en vroomheid en ingetogenheid; door uw Pro testantsche daden en voorbeelden; opdat de R.-K. daaruit leere, dat er in- die „nije leere" in die nieuwe leer van bloed getuigen der 16e eeuw, een onverwinbre kracht van verzet schuilt tegen alle Roomsche stoutichheden. Als de R. Kerk sterker wordt, is niet de Leer des Evangelies 'en de vrij heid van den Christenmensch, zooals Luther dat zoo aardig zei, de schuld; maar 't 1 e v e n der Protestanten, hun a f za k k e n van die Leer en hun ongunstig optreden in de wereld; hun Kerkspot en hun Kerkmijding en hun losheid van 't ideëele leven. „Daar staat staat geschreven", dat overwint zelfs de duivelen Waarom heeft De Banier nu dit stukje Dok maar niet eens overgenomen t Zou wer kelijk nut kunnen hebben in haar lezerskring. Overigens make de redactie van D e B a n i e r zich over De Maas niet ongerust. Zij vergist zich heusch als zij denkt: „dat het geen wonder zou zijn indien velen op Flak- kee dit blad niet langer in huis wenschten te hebben". t Is van Staatk. Geref. zijde wel op alle wijzen (ook wel minder passende geprobeerd, het zóó ver te „krijgen, maar gelukkig vaart ons blad wel We zijn ondanks felle en minedele bestrijding nog steeds groeiende. En groei tegen verdrukking in wijst op een gezonde constitutie elaar. officieel in zijn it de twee meisjes. dU Wij troffen in „Het Volk" een ingezonden stuk, dat de geestesgesteldheid van velen in dien kring openbaar maakt. Wanneer er gewezen wordt op de gruwelen, hie er in Rusland plaats hebben, dan wijst de S.D.A.P. ten onzent alle verwantschap met de Bolsjewisten af. Maar niet alzoo deze ingezonden stukken- schrijver. Luister naar wat hij zegt Waarom doet men in godsdienstige kringen toch eigenlijk zoo verontwaardigd over de politiek der Sovjet-regeering Is het uitgeven en verspreiden van de courant „De Godlooze" zoo vreeselijk Men schijnt te eischen, dat iedereen zich maar zonder tegenspraak heeft neer te leggen bij de theologische in-de-ruimte- praterij, doch dan wordt het toch hoog tijd, dat men de onbeschaamdheid van zoodanigen eisch leert inzien. De „afschaffing van den Zondag" (bedoeld wordt hier waarschijnlijk de afschaffing van de Babylonische 7-dagen-week in verband met de doorvoering van de onderbroken productie) is eenvoudig een economische noodzakelijk heid, waar men toch niets tegen kan hebben, indien men het hoogere gemeenschapsbelang niet uit het oog verliest. Het verbod van den reeds lang onder de kritiek bezweken bijbel kan evenmin afge keurd worden, wijl door dien bijbel bij gods dienstige menschen alle'en maar verwarring wordt gesticht en hij bovendien in strijd is, niet alleen met de waarheid, doch ook met de goede zeden. Het verbod van bidden lijkt mij alleszins juist, omdat bidden, uit e'en godsdienstig oog punt beschouwd, godslasterend, en uit een met-godsdienstig oogpunt aanstootgevend is. De niet-,,christelijke" opvoeding van de jeugd moet men ten zeerste waardeeren, als men het resultaat ziet van een „christelijke" opvoeding; het zal dezen menschen gaan, als alle geestelijk ontwaakten. Zijn ze eenmaal boven den godsdienst uit, dan zijn ze hen, die hen daartoe hebben opgewekt, erkentelijk; ze zijn werkelijk menschen geworden met een hoogere moraal dan het godsdienstige spekulatie-systeem. De maatregelen der Russische Regeering zijn dus juist om hun opvoedende strekking hoo- gelijk te waardeeren. Deze socialist schrijft hier openhartig, dat het niet zoo erg is al wordt de Zondag in het belang der gemeenschap afgeschaft en al wordt het lezen van den Bijbel, „die allang onder de kritiek bezweken is", verboden. En hij vindt dat wat Rusland doet hoogelijk gewaardeerd moet worden. En wat schrijft de „Het Volk"-redactie onder dat schandelijk stuk, dat ze durft publiceeren Och, zij vindt de vraag of Christenen ver drukt worden niet van het grootste belang, van grooter belang acht zij het, dat het socia lisme de geestelijke vrijheid voorstaat. En ten slotte wordt de inzender er mee getroost, dat wanneer er dwang zou worden toegepast, de menschen nog maar des te sterker aan hun godsdienst zouden vasthouden. De redactie van „Het Volk" begrijpt ijiaar al te goed, dat het bloed der martelaren het zaad der kerk is En daarom troost zij er zich maar mee, dat de afval van het Christendom onder de vrije pro paganda van het socialisme nog des te sterker toe zal nemen Zóó wordt er in 'den kring der socialisten over gedacht. En toch heet het nog maar altijd: Godsdienst is privaatzaak Nu dezer dagen op verschillende plaatsen van Flakkee vergaderingen worden belegd om tot oprichtingen van afdeelingen van Patrimonium te komen, lijkt het ons dienstig hier eens weer te geven het oordeel van Prof. Honig over Pa trimonium, dat hij voor eenigen tijd in „De Bazuin" gaf. Men doe er zijn winst mede Van gewichtige belangen. In deze maand wordt allerwege propaganda gemaakt voor Patrimonium. Hierover verheug ik me hartelijk. Patrimonium heeft de oudste brieven. Levendig herinner ik me nog onzen broeder Kater. Na eene pittige, nu en dan geestige toespraak van den eersten Bondsvoorzitter hebben Ds. Schuurman en ik met andere broeders te Alphen-Oudshoorn eene afdeeling helpen oprichten. En bij die gelegenheid heb ik in kleiner kring ook wat van meer nabij Kater leeren kennen. Hij en zijne medestan ders, trouw geholpen door mannen als den heer W. Hovy te Amsterdam, zijn in de kracht des Heerén een hoogst noodigen en gewichtigen arbeid begonnen. En gelijk het toen schier altoos ging, om hun vrijmoedig uitkomen voor den naam des Heeren zijn ze niet weinig bespot geworden. Het werk van deze mannen is niet ge makkelijk geweest. Wat waren er in dien tijd nog vele patroons en ook vele weiklieden, die niets Voelden voor eene Christelijke sociale beweging en die van eene organisatie van Christelijke werklieden niet wilden weten Hoevelen vreesden, dat Patrimonium den rooden kant uit zou gaan en toqh eigenlijk mee zou gaan propageeren de beginselen van den klassenstrijd En hoe- velen vonden het destijds minder aangenaam, als predikanten de oprichting van eene afdee ling vari Patrimonium bevorderden Gelukkig lieten de leiders van Patrimonium zich hierdoor niet ontmoedig'en. Zij hielden het doel in het oog en zij hebb'en zich voor de uitbreiding van Patrimonium heel wat tijd en moeite en geldelijke opofferingen getroost. En hun. arbeid is niet vruchteloos geweest. Hoevele afdeelingen telt thans Patrimonium! Hóéveel zegen is in den loop der jaren van deze Vereeniging uitgegaan. Mede aan haar is het naast God te danken, dat voor tien jaren de plannen voor een November-revolutie ver ijdeld zijn geworden. Eveneens, dat bij de ver kiezingen zoovele duizend'en werklieden zich niet door de beloften der Socialisten van het rechte pad laten leiden. Het verblijdt me, dat ditmaal niet alleen voor het Christelijk Nationaal Vakverbond, maar ook voor Patrimonium het pleit zal wor den gevoerd. En hartelijk hoop ik, dat vele mannen en vrouwen _uit alle kringen zich op deze vergaderingen zullen laten vinden. Helaas zijn er nog altoos Christelijke pa troons en werklieden, die meen'en dat een lij delijke houding op sociaal gebied roeping is. Men hoort nog wel eens zeggen: Waartoe zulke bonden en vergaderingen Laten de Christelijke werklieden 's avonds bij vrouw en kinderen blijven en zich bezighouden met de levensvraag, of ze waarlijk tot waarachtige bekeering gekomen zijn. Ook is nog niet geheel uitgestorven het geslacht van h'en ,die aanstonds het woord „rood" bij de hand hebben en die altijd weer voorbij zien hoeveel duizenden arbeiders door Patrimonium en. het Christelijk Nationaal Vak verbond van de heillooze paden van ongeloof en revolutie zijn teruggehouden. Eveneens worden er nog arbeiders gevon den, die het heel goed vinden, dat Patrimo nium en het Christelijk Nationaal Vakverbond verbetering van de arbeidsvoorwaarden in overeenstemming met Gods geboden nastre- v'en, maar die zeiven geen lid der Vereeniging worden, om vrij te blijven van het bijwonen van vergaderingen en het betalen van con tributies. Men wil graag deelen in de vruch ten van anderer arbeid, maar zelf onttrekt men zich. Deze dingen moesten alzoo niet zijn. Wanneer patroons en werklieden, die tot een dezer drie groepen behooBen, er toe kon den komen eens gedurende één jaar het week blad Patrimonium te lezen, hoe zouden dan hunne oogen worden geopend. Hoe zou den ze dan over deze dingen heel anders denken en welk een heel andere levenshouding zouden ze tegenover de Christelijke Sociale beweging aannemen. De geachte hoofdredac teur, de heer Smeenk, schrijft geregeld hoofd artikelen, waaruit zooveel valt te leeren, die van groote bezadigheid en van veel studie getuigen en waarin zoo duidelijk uitkomt het zich onvoorwaardelijk gebonden voelen aan de ordinantiën Gods. En naast den hoofd redacteur verrichten de andere redacteurs werk, dat verdient onze belangstelling en sympathie. Door de propaganda-vergaderingen van de ze maand mogen velen bewogen worden hun lijdelijke houding, hun onbillijk vooroordeel, hun traagheid en geldgierigheid te laten varen. Ze mogen aan duizenden aanleiding geven zich eens goed op de hoogte te stellen, eens trouw Patrimonium te lezen en zich als lid-te laten inschrijven. Zoo groote gevaren bedreigen ons van de zijde der Sociaal-democratie en van het Com munisme. Zie dan elk belijder van den Christus op zijne ernstige roeping. Onder Gods zegen kan door eensgezind optreden nog zooveel kwaad afgekeerd. Ga dan het Heden niet ongebruikt voorbij Onze God zegene Patrimonium rijkelijk HONIG. Beste Vriend Als men ver van elkander woont, dan waar deert men den zegen Gods in brief- en courant- correspondentie. Wanneer de één op 't oos telijk en de ander op 't westelijk halfrond van de wereld woont en men elkanders aangezicht soms in geen tientallen van jaren ziet, dan is een brief van bloedverwanten of vri'enden van groote waarde. Duizenden zijn er in Amerika, die een oude vader of moeder toen zij emi greerden voor 't laatst de hand drukten, en ze nooit meer gezien hebben. Ik denk soms, wanneer deze harde werkelijk heid bij het emigreeren in al haar grauwe en zwarte kleuren ons steeds helder voor de oogen stond, er velen zouden zijn, die van hunne plan nen tot emigratie afzagen. Want bloedbanden worden nooit sterker gevoeld, dan wanneer men ver van elkander verwijderd is. Het zijn echter niet alleen de brieven van bloedverwanten en vrienden, die ons in 't verre Westen zoo welkom zijn. Ook de couranten, die ons wekelijks melden, wat er in het oude Vaderland omgaat, vullen veel aan wat een emigrant mist, vooral die emigranten, die op middelbaren leeftijd over den Oceaan gingen, en als actief burger in het oude Vaderland meegeleefd hebben in de Kerkelijke, politieke en sociale verhoudingen. Daarom is het, dat ik het mij een plicht acht, om wederkeerig U ook eens iets te laten weten van ons leven in de Vereenigde Staten van Amerika. Wij zeggen hier: „Those who wants to receive must give". (Hij, die ontvangen wil, moet wat geven). Ook word ik in mijn moeite om U elke week een brief te schrijven aangemoedigd door het be richt, dat men mijn brieven met genoegen leest. Echter moest ik ook het tegendeel eens onder vinden Zoo je weet heb ik je al eens ge schreden over een dominé, die bij ons buiten het kerkverband gezet is, omdat hij afweek van de Qeref, belijdenis. Deze predikant is verleden zomer in Nederland geweest en schreef in zijn blad, dat de predikanten daar in hun prediking arm zijn en kleurloos en zonder pit enz. Ge kunt het u misschien nog wel herinneren Nu, deze predikant (Ds. Hoeksema) was niet in genomen met dien brief. Zijn Eerw. geeft zelf een blad uit, dat tweemaal in de maand uit komt. En daarin heeft hij mij op minder fraaie manier uitgemaakt op een wijze, zooals de visch- vrouwen te Rotterdam op de hol van het roode zand soms plachten te doen. Maar al was het schrijven van dezen dominé nu niet bepaald streelend, toch doet 't weer aangenaam aan, dat ook de persoon in kwestie mijn brieven leest. Wij zullen maar hopen, dat hij er zijn winste mee zal doen Maar nu over wat anders Het is niet te verwonderen, dat velen bij U in Nederland een eenigszins verkeerde beschou wing hebben over Amerika. De eerste oorzaak weer spoedig zacht en heel met Pu rol. hiervan is wel, dat gij leeft in een Koninkrijk, hetwelk een van de kleinste van Europa is. En wij hier leven in een Statenbond, een instituut, dat schier alle grenzen uitwischt tusschen de verschillende staten onderling. Als gij u dan ook een zuiver idee over Amerika wilt vormen, dan moet ge u een soort Europa indenken met zijn vele landen, bergen en dalen, Zeeën en meeren, warmte en koude. Want ook wij hebben ons Zwitserland en ons Italië, ons Noorwegen en de Rijnstreken van Duitschland. Hier groeien de tropische vruchten hier leeft men op 't ijs van walvischtraan. Evenzoo groot is de ver scheidenheid op kerkelijk gebied. Alle gods diensten en secten, die in Europa zijn, hebben we in Amerika tot zelfs de Moskeeën der Mo- hammedarien toe En dit zal u niet verwonderen als ge in aanmerking neemt, dat Amerika be volkt is met alle soorten van menschen, niet alleen uit Europa, maar ook uit Afrika en Azië. Meer dan eens heb ik mijn bewondering uitge sproken over het feit, dat ons groote land. met een gemengde bevolking zooals er geen land ter wereld meer is, nog zulk e'en Christelijk stempel draagt. Wel tracht het ongeloof zijn invloed te doen gelden, vooral in Staatsinrich tingen en publieke scholen, maar hiertegen rijst een heftig protest. In de meeste publieke scholen wordt de Bijbel gelezen en wordt er gebeden. Natuurlijk maakt dit die inrichting niet wat men noemt een „Christelijke School", die de plaats zouden kunnen innemen van de vrije Christelijke scholen, maar toch acht ik het van veel waarde, dat ook die publieke inrichtingen nog rekening houden met het woord onzes Gods. Toch is mén hier niet optimistisch voor de toekomst. De teekenen wijzen er op, dat het ongeloof veld wint. En er is geen tegen-actie Het schijnt, dat de kerk in Amerika meer op verbroedering uit is, dan om een positief stand punt in te nemen tegen dien geest. Er is al enkele jaren een beweging op touw gezet, om alle kerken te vereenigen. In Canada zijn er reeds heel veel van die saamgesmolten gemeenten. Ik behoef u niet te zeggen, dat deze schromelijke oppervlakkigheid het ongeloof in de hand werkt. Van zulk een kerkelijk geme'en- schap, waar Baptist en Methodist en Presbi- teriaan en Episcopaal samen zijn, is niets te verwachten. Daar moet zooveel vermeden wor den om niemand te kwetsen, dat er van de waarheid die bediend wordt niets overblijft. Ook de Geref. Kerk van Amerika heeft een aanzoek gehad van de Presbiterianen om te vereenigen. De laatste Synode heeft dit vraag stuk onder de oogen gezien. Er waren, ofschoon niet genoeg, toch velen, die dit gaarne wilden. Het is de geest des tijds. Men wil groot zijn. Als het nu alle'en mêar de belijdenis van beide kerken was, dan zou dit tusschen deze twee wel kunnen, want het verschil is niet zoo groot, dat vereeniging zonder beginselverloochening niet zou kunnen plaats hebben. Maar er is meer. De Presb. Church of Amerika is al jaren zeer nonactief in toepassing van de tucht. Daar door is alles in de kerk ingeslopen. En natuurlijk bij saamsmelting moet men ook die insluipsels accepteeren. Ten tweede is er vooral in 't Oos ten van ons land veel afwijking. Het moder nisme wint daar meer en meer veld. Dit tezamen is oorzaak, dat deze kerk den stap nog niet kon doen. Maar wie zal zeggen hoe het zal gaan als er weer eens een voorstel komt tot vereeniging Ons kleine Emigrantenkerkje laat mén nog met rust. Wij zijn voor den Amerikaan te klein en ook te „narrow-minded" (te klein van begrip). Verreweg de meeste Amerikanen weten niet eens, dat wij bestaan En die ons kennen, beschou\®en ons als uitheemsch. Wij hooren eigenlijk in Holland. Vooral de oprichting onzer vrije Christelijke scholen heeft deze idee in de hand gewerkt. Ofschoon „wij ons niet gevlijd gevoelen met deze gedachten (wij willen ook meegeteld worden als Amerikanen toch scha men wij ons hiervoor niet. Als men ons „Dutch" (Hollanders) wil noemen, dan accepteeren wij dit met eere En het is onze hartewensch, dat die beginselen, die de Amerikanen „Hollandsch" noemen, door mogen werken, opdat zij ook Amerika, dat ons lief is, mogen doorzuren. De Christelijk Geref. Kerk van Amerika heeft 263 gemeenten. Deze zijn verdeeld in 15 Classes; 215 predikanten en een prachtige opleiding voor onze Dienaren des Woords, zoo mooi als je het je in Nederland bijna niet kunt voorstellen Daar zijn 6 seminari professoren, en de college faculteit telt 19 professoren. Nu reeds gaan er stemmen op om dit getal uit te breiden, zoodat deze inrichting een volledige universiteit wordt. Wij hebben onze bending onder de Indianen en onder de Joden en verstrooiden. Ook hebben wij een Zendingspost in China. Onze actie, al zijn we klein, heeft recht om meegeteld te wor den. Natuurlijk laat de invloed van de massa zich ook in ons kleine groepje gevoelen, maar met dank aan den Koning der Kerk, kan ik u mededeelen, dat wij een schare van jonge pre dikanten hebben, die beide oogen hiervoor goed open heeft. Je AMERIKAANSCHE VRIEND. KANTONGERECHT TE SOMMELSDIJK. Zitting van Vrijdag 14 Januari 1930. J. J. T. en J. P„ pakhuisknecht en vracht rijder te Middelharnis, staan terecht weg'ens het maken van getier en geschreeuw op den pu- blieken weg te Middelharnis. Gehoord wordt getuige M. J. V., nachtwaker aldaar. Ofschoon verd. ontkennen, acht het O. M. het wettig en overtuigend bewijs geleverd. Ge- eischt wordt 2 subs. 1 dag hechtenis tegen ieder. Veroordeeling idem. J. T. te Melissant wordt ten laste gelegd met zijn rijwiel aan de verkeerde zijde van den weg gereden te hebben. Gehoord wordt getuige L. d. V., 26 j„ huis vrouw van S. te Melissant, en get. A, S„ 33 j„ winkelierster. Verd. wordt vrijgesproken. H. J. v. N„ 34 j„ landbouwer te Ooltgens- plaat, wordt ten laste gelegd het rijden met een auto met verblindende lichten, ofschoon binnen de 100 M. een wilerijder aankwam. Het O. M. wijst op het gevaarlijke van zoo danig rijden, waardoor groote ongelukken ont staan kunnen. Geëischt wordt 4.subs. 2 dagen hech tenis. Veroordeeling idem. M. v. d. M. wordt veroordeeld bij verstek wegens overtreding der leerplichtwet (bij her haling) tot 4.— subs. 2 dagen. Geëischt was 10.subs. 5 dagen hechtenis. J. v. d. B. idem tot 8 subs. 4 d. hechtenis. H. F„ 49 j., landbouwer te Nieuwe Tonge, staat terecht wegens eenzelfde feit. Verd. zegt om gezondheidsredenen zijn kind thuis gehouden te hebben, aangezien zijn kind op 2-jarigen leef tijd zware brandwonden heeft gehad en het zwakste kind van Nieuwe Tonge genoemd kan worden. Het O. M. merkt op, dat de inlichtingen van het schoolhoofd heel anders zijn en eischt 5 subs. 3 dagen hechtenis. Veroordeeling idem. J. R., wegens autorijden te Herkingen zonder verlichting van letters en nummers, 8 subs. 4 dagen hechtenis. Geëischt was 10 subs. 5 dagen hechtenis. J. G„ 24 j„ te Middelharnis, had te Goede reede met een auto met verblindende lichten gereden. Toen hij een motorrijder tegenkwam, was hij niet naar rechts, maar zelfs naar links uitgeweken en had deze aangereden, waardoor een achterzittende geraakt werd, zoodat diens broek scheurde. Verd. ontkent. Gehoord get. H. C. v. W., 20 koopman te Stellendam, dit zegt, dat verd. met groote snelheid en verblindende lichten hem tegemoet reed. Hij bracht zijn motorrijwiel vlak aan den slootkant en zette stop, maar hij dacht niet an ders of hij zou er onder gereden worden. Wan-

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1930 | | pagina 1