Antirevolutionair
Orgaan
voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
Handen
ruw of stuk
No. 3617
WOENSDAG 19 FEBRUARI 1930
44ste JAARGANG
IN HOC SIGNO VINCES
Het nadrukken van den inhoud van dit Blad is verboden overeenkomstig de Wet op het Auteursrecht.
uit de oude doos!
de sociaal-democraten en
rusland.
professor honig over
patrimonium.
Brieven uit Amerika.
Rechtzaken.
lm
Deze Courant verscblnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post f 1.- bl vooruitbetaling.
BJITENLAND b| vooruitbetaling f 8.50 per Jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEEFSTER
Fa. W. BOEKHOVEN*ZONEN
SOMMELSDIJK
Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2
ADVERTENTIËN 20 cent. RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die z| beslaan.
Advertentiën worden Ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur,
SCAPHANDERS, door
narlne beproefd, hunnen
50 Meter bereiken. Een
ikers daalt ai.
De Redactie van De Banier blijkt aan
het studeeren te zijn in de oude jaargangen van
De Maas!
Zij citeert in een hoofdartikel van Zaterdag
j.l. ons blad van 4 Juni 1921.
Het heeft, dunkt ons, wel wat te zeggen,
wanneer men zóó ver terug moet om strijd
materiaal op te zoeken.
Het aangevochten artikel is niet van ons,
doch van een vorigen redacteur. Het gaat over
het Processieverbod. En een paar citaatjes moe
ten dienst doen om de A.-R. partij van „neo-
Calvinisme" te beschuldigen.
't Wordt wel héél ver gezocht.
We hebben bedoeld artikel eens opgezocht en
vonden er verschillende passages in, die D e
Banier helaas niet citeert.
En toch zouden juist die passages voor de
BpÉslg. van De Banier van groot nut kunnen
Mén oordeele zelf
„Nu zijn wij niet Roomsch, maar het staat
voor ons als een paal boven water, dat er
meer respect kan aangeboden worden aan een
vaardigen Roomsche, dan aan beginsellooze
en futlooze Protestanten, die er in Nederland
bij de vleet zijn. En ook staat bij ons vast,
dat de Roomsche Kerk ge'en duimbreed winnen
kanals de Protestanten echte Protes
tanten zijn, maar geen scharrelaars op prin
cipieel terrein, die met veel bombast over
„de Protestantsche Natie" toch liberalen en
socialisten de hand reiken in Kerk, School
en Staat. Als 't Protestantisme durft staan
in Kerk en School en Staat in den Naam des
Heeren en zich niet verloopt in modernisme
en rationalisme, maar heiliglijk naar de or
dinantiën Gods, Kerk en Staat wil opbouwen
in echt protestantisme, dan deinst elke Room
sche terug, want er ligt ook voor hen een
80-jarigen oorlog achter den rug; dien wij,
Gereformeerden, nog wel eens aandurven."
E.n verder
""'.Bestrijd de R.-K. Kerk Gewis want ze
dwaalt naar onze inzichten en opvattingen
van Gods Woord Maar bestrijd haar dan
met geestelijke wapenen Niet met een
staatswet. Bestrijd haar met 't Woord van
God en met uw persoonlijk leven in ernst en
vroomheid en ingetogenheid; door uw Pro
testantsche daden en voorbeelden;
opdat de R.-K. daaruit leere, dat er in- die
„nije leere" in die nieuwe leer van bloed
getuigen der 16e eeuw, een onverwinbre
kracht van verzet schuilt tegen alle Roomsche
stoutichheden. Als de R. Kerk sterker wordt,
is niet de Leer des Evangelies 'en de vrij
heid van den Christenmensch, zooals Luther
dat zoo aardig zei, de schuld; maar 't 1 e v e n
der Protestanten, hun a f za k k e n van die
Leer en hun ongunstig optreden in de
wereld; hun Kerkspot en hun Kerkmijding en
hun losheid van 't ideëele leven. „Daar staat
staat geschreven", dat overwint zelfs de
duivelen
Waarom heeft De Banier nu dit stukje
Dok maar niet eens overgenomen t Zou wer
kelijk nut kunnen hebben in haar lezerskring.
Overigens make de redactie van D e B a n i e r
zich over De Maas niet ongerust.
Zij vergist zich heusch als zij denkt: „dat
het geen wonder zou zijn indien velen op Flak-
kee dit blad niet langer in huis wenschten te
hebben".
t Is van Staatk. Geref. zijde wel op alle
wijzen (ook wel minder passende geprobeerd,
het zóó ver te „krijgen, maar gelukkig vaart
ons blad wel
We zijn ondanks felle en minedele bestrijding
nog steeds groeiende.
En groei tegen verdrukking in wijst op een
gezonde constitutie
elaar. officieel in zijn
it de twee meisjes. dU
Wij troffen in „Het Volk" een ingezonden
stuk, dat de geestesgesteldheid van velen in
dien kring openbaar maakt.
Wanneer er gewezen wordt op de gruwelen,
hie er in Rusland plaats hebben, dan wijst de
S.D.A.P. ten onzent alle verwantschap met de
Bolsjewisten af.
Maar niet alzoo deze ingezonden stukken-
schrijver. Luister naar wat hij zegt
Waarom doet men in godsdienstige kringen
toch eigenlijk zoo verontwaardigd over de
politiek der Sovjet-regeering Is het uitgeven
en verspreiden van de courant „De Godlooze"
zoo vreeselijk Men schijnt te eischen, dat
iedereen zich maar zonder tegenspraak heeft
neer te leggen bij de theologische in-de-ruimte-
praterij, doch dan wordt het toch hoog tijd,
dat men de onbeschaamdheid van zoodanigen
eisch leert inzien.
De „afschaffing van den Zondag" (bedoeld
wordt hier waarschijnlijk de afschaffing van
de Babylonische 7-dagen-week in verband met
de doorvoering van de onderbroken productie)
is eenvoudig een economische noodzakelijk
heid, waar men toch niets tegen kan hebben,
indien men het hoogere gemeenschapsbelang
niet uit het oog verliest.
Het verbod van den reeds lang onder de
kritiek bezweken bijbel kan evenmin afge
keurd worden, wijl door dien bijbel bij gods
dienstige menschen alle'en maar verwarring
wordt gesticht en hij bovendien in strijd is,
niet alleen met de waarheid, doch ook met
de goede zeden.
Het verbod van bidden lijkt mij alleszins
juist, omdat bidden, uit e'en godsdienstig oog
punt beschouwd, godslasterend, en uit een
met-godsdienstig oogpunt aanstootgevend is.
De niet-,,christelijke" opvoeding van de
jeugd moet men ten zeerste waardeeren, als
men het resultaat ziet van een „christelijke"
opvoeding; het zal dezen menschen gaan, als
alle geestelijk ontwaakten. Zijn ze eenmaal
boven den godsdienst uit, dan zijn ze hen, die
hen daartoe hebben opgewekt, erkentelijk; ze
zijn werkelijk menschen geworden met
een hoogere moraal dan het godsdienstige
spekulatie-systeem.
De maatregelen der Russische Regeering zijn
dus juist om hun opvoedende strekking hoo-
gelijk te waardeeren.
Deze socialist schrijft hier openhartig, dat het
niet zoo erg is al wordt de Zondag in het
belang der gemeenschap afgeschaft en al wordt
het lezen van den Bijbel, „die allang onder de
kritiek bezweken is", verboden. En hij vindt
dat wat Rusland doet hoogelijk gewaardeerd
moet worden.
En wat schrijft de „Het Volk"-redactie onder
dat schandelijk stuk, dat ze durft publiceeren
Och, zij vindt de vraag of Christenen ver
drukt worden niet van het grootste belang,
van grooter belang acht zij het, dat het socia
lisme de geestelijke vrijheid voorstaat. En ten
slotte wordt de inzender er mee getroost, dat
wanneer er dwang zou worden toegepast, de
menschen nog maar des te sterker aan hun
godsdienst zouden vasthouden. De redactie van
„Het Volk" begrijpt ijiaar al te goed, dat het
bloed der martelaren het zaad der kerk is En
daarom troost zij er zich maar mee, dat de
afval van het Christendom onder de vrije pro
paganda van het socialisme nog des te sterker
toe zal nemen
Zóó wordt er in 'den kring der socialisten
over gedacht.
En toch heet het nog maar altijd: Godsdienst
is privaatzaak
Nu dezer dagen op verschillende plaatsen van
Flakkee vergaderingen worden belegd om tot
oprichtingen van afdeelingen van Patrimonium te
komen, lijkt het ons dienstig hier eens weer te
geven het oordeel van Prof. Honig over Pa
trimonium, dat hij voor eenigen tijd in „De
Bazuin" gaf.
Men doe er zijn winst mede
Van gewichtige belangen.
In deze maand wordt allerwege propaganda
gemaakt voor Patrimonium.
Hierover verheug ik me hartelijk.
Patrimonium heeft de oudste brieven.
Levendig herinner ik me nog onzen broeder
Kater. Na eene pittige, nu en dan geestige
toespraak van den eersten Bondsvoorzitter
hebben Ds. Schuurman en ik met andere
broeders te Alphen-Oudshoorn eene afdeeling
helpen oprichten. En bij die gelegenheid heb
ik in kleiner kring ook wat van meer nabij
Kater leeren kennen. Hij en zijne medestan
ders, trouw geholpen door mannen als den
heer W. Hovy te Amsterdam, zijn in de
kracht des Heerén een hoogst noodigen en
gewichtigen arbeid begonnen. En gelijk het
toen schier altoos ging, om hun vrijmoedig
uitkomen voor den naam des Heeren zijn ze
niet weinig bespot geworden.
Het werk van deze mannen is niet ge
makkelijk geweest.
Wat waren er in dien tijd nog vele patroons
en ook vele weiklieden, die niets Voelden voor
eene Christelijke sociale beweging en die van
eene organisatie van Christelijke werklieden
niet wilden weten Hoevelen vreesden, dat
Patrimonium den rooden kant uit zou gaan
en toqh eigenlijk mee zou gaan propageeren
de beginselen van den klassenstrijd En hoe-
velen vonden het destijds minder aangenaam,
als predikanten de oprichting van eene afdee
ling vari Patrimonium bevorderden
Gelukkig lieten de leiders van Patrimonium
zich hierdoor niet ontmoedig'en. Zij hielden het
doel in het oog en zij hebb'en zich voor de
uitbreiding van Patrimonium heel wat tijd en
moeite en geldelijke opofferingen getroost.
En hun. arbeid is niet vruchteloos geweest.
Hoevele afdeelingen telt thans Patrimonium!
Hóéveel zegen is in den loop der jaren van
deze Vereeniging uitgegaan. Mede aan haar
is het naast God te danken, dat voor tien jaren
de plannen voor een November-revolutie ver
ijdeld zijn geworden. Eveneens, dat bij de ver
kiezingen zoovele duizend'en werklieden zich
niet door de beloften der Socialisten van het
rechte pad laten leiden.
Het verblijdt me, dat ditmaal niet alleen
voor het Christelijk Nationaal Vakverbond,
maar ook voor Patrimonium het pleit zal wor
den gevoerd. En hartelijk hoop ik, dat vele
mannen en vrouwen _uit alle kringen zich op
deze vergaderingen zullen laten vinden.
Helaas zijn er nog altoos Christelijke pa
troons en werklieden, die meen'en dat een lij
delijke houding op sociaal gebied roeping is.
Men hoort nog wel eens zeggen: Waartoe
zulke bonden en vergaderingen Laten de
Christelijke werklieden 's avonds bij vrouw
en kinderen blijven en zich bezighouden met
de levensvraag, of ze waarlijk tot waarachtige
bekeering gekomen zijn.
Ook is nog niet geheel uitgestorven het
geslacht van h'en ,die aanstonds het woord
„rood" bij de hand hebben en die altijd weer
voorbij zien hoeveel duizenden arbeiders door
Patrimonium en. het Christelijk Nationaal Vak
verbond van de heillooze paden van ongeloof
en revolutie zijn teruggehouden.
Eveneens worden er nog arbeiders gevon
den, die het heel goed vinden, dat Patrimo
nium en het Christelijk Nationaal Vakverbond
verbetering van de arbeidsvoorwaarden in
overeenstemming met Gods geboden nastre-
v'en, maar die zeiven geen lid der Vereeniging
worden, om vrij te blijven van het bijwonen
van vergaderingen en het betalen van con
tributies. Men wil graag deelen in de vruch
ten van anderer arbeid, maar zelf onttrekt
men zich.
Deze dingen moesten alzoo niet zijn.
Wanneer patroons en werklieden, die tot
een dezer drie groepen behooBen, er toe kon
den komen eens gedurende één jaar het week
blad Patrimonium te lezen, hoe zouden
dan hunne oogen worden geopend. Hoe zou
den ze dan over deze dingen heel anders
denken en welk een heel andere levenshouding
zouden ze tegenover de Christelijke Sociale
beweging aannemen. De geachte hoofdredac
teur, de heer Smeenk, schrijft geregeld hoofd
artikelen, waaruit zooveel valt te leeren, die
van groote bezadigheid en van veel studie
getuigen en waarin zoo duidelijk uitkomt het
zich onvoorwaardelijk gebonden voelen aan
de ordinantiën Gods. En naast den hoofd
redacteur verrichten de andere redacteurs
werk, dat verdient onze belangstelling en
sympathie.
Door de propaganda-vergaderingen van de
ze maand mogen velen bewogen worden hun
lijdelijke houding, hun onbillijk vooroordeel,
hun traagheid en geldgierigheid te laten varen.
Ze mogen aan duizenden aanleiding geven
zich eens goed op de hoogte te stellen, eens
trouw Patrimonium te lezen en zich als
lid-te laten inschrijven.
Zoo groote gevaren bedreigen ons van de
zijde der Sociaal-democratie en van het Com
munisme.
Zie dan elk belijder van den Christus op
zijne ernstige roeping. Onder Gods zegen kan
door eensgezind optreden nog zooveel kwaad
afgekeerd.
Ga dan het Heden niet ongebruikt voorbij
Onze God zegene Patrimonium rijkelijk
HONIG.
Beste Vriend
Als men ver van elkander woont, dan waar
deert men den zegen Gods in brief- en courant-
correspondentie. Wanneer de één op 't oos
telijk en de ander op 't westelijk halfrond van
de wereld woont en men elkanders aangezicht
soms in geen tientallen van jaren ziet, dan is
een brief van bloedverwanten of vri'enden van
groote waarde. Duizenden zijn er in Amerika,
die een oude vader of moeder toen zij emi
greerden voor 't laatst de hand drukten, en
ze nooit meer gezien hebben.
Ik denk soms, wanneer deze harde werkelijk
heid bij het emigreeren in al haar grauwe en
zwarte kleuren ons steeds helder voor de oogen
stond, er velen zouden zijn, die van hunne plan
nen tot emigratie afzagen. Want bloedbanden
worden nooit sterker gevoeld, dan wanneer men
ver van elkander verwijderd is.
Het zijn echter niet alleen de brieven van
bloedverwanten en vrienden, die ons in 't verre
Westen zoo welkom zijn. Ook de couranten,
die ons wekelijks melden, wat er in het oude
Vaderland omgaat, vullen veel aan wat een
emigrant mist, vooral die emigranten, die op
middelbaren leeftijd over den Oceaan gingen,
en als actief burger in het oude Vaderland
meegeleefd hebben in de Kerkelijke, politieke
en sociale verhoudingen. Daarom is het, dat ik
het mij een plicht acht, om wederkeerig U ook
eens iets te laten weten van ons leven in de
Vereenigde Staten van Amerika. Wij zeggen
hier: „Those who wants to receive must give".
(Hij, die ontvangen wil, moet wat geven). Ook
word ik in mijn moeite om U elke week een
brief te schrijven aangemoedigd door het be
richt, dat men mijn brieven met genoegen leest.
Echter moest ik ook het tegendeel eens onder
vinden Zoo je weet heb ik je al eens ge
schreden over een dominé, die bij ons buiten
het kerkverband gezet is, omdat hij afweek van
de Qeref, belijdenis. Deze predikant is verleden
zomer in Nederland geweest en schreef in zijn
blad, dat de predikanten daar in hun prediking
arm zijn en kleurloos en zonder pit enz. Ge
kunt het u misschien nog wel herinneren Nu,
deze predikant (Ds. Hoeksema) was niet in
genomen met dien brief. Zijn Eerw. geeft zelf
een blad uit, dat tweemaal in de maand uit
komt. En daarin heeft hij mij op minder fraaie
manier uitgemaakt op een wijze, zooals de visch-
vrouwen te Rotterdam op de hol van het roode
zand soms plachten te doen. Maar al was het
schrijven van dezen dominé nu niet bepaald
streelend, toch doet 't weer aangenaam aan, dat
ook de persoon in kwestie mijn brieven leest.
Wij zullen maar hopen, dat hij er zijn winste
mee zal doen
Maar nu over wat anders
Het is niet te verwonderen, dat velen bij U
in Nederland een eenigszins verkeerde beschou
wing hebben over Amerika. De eerste oorzaak
weer spoedig zacht en heel met Pu rol.
hiervan is wel, dat gij leeft in een Koninkrijk,
hetwelk een van de kleinste van Europa is. En
wij hier leven in een Statenbond, een instituut,
dat schier alle grenzen uitwischt tusschen de
verschillende staten onderling. Als gij u dan
ook een zuiver idee over Amerika wilt vormen,
dan moet ge u een soort Europa indenken met
zijn vele landen, bergen en dalen, Zeeën en
meeren, warmte en koude. Want ook wij hebben
ons Zwitserland en ons Italië, ons Noorwegen
en de Rijnstreken van Duitschland. Hier groeien
de tropische vruchten hier leeft men op 't ijs
van walvischtraan. Evenzoo groot is de ver
scheidenheid op kerkelijk gebied. Alle gods
diensten en secten, die in Europa zijn, hebben
we in Amerika tot zelfs de Moskeeën der Mo-
hammedarien toe En dit zal u niet verwonderen
als ge in aanmerking neemt, dat Amerika be
volkt is met alle soorten van menschen, niet
alleen uit Europa, maar ook uit Afrika en Azië.
Meer dan eens heb ik mijn bewondering uitge
sproken over het feit, dat ons groote land. met
een gemengde bevolking zooals er geen land
ter wereld meer is, nog zulk e'en Christelijk
stempel draagt. Wel tracht het ongeloof zijn
invloed te doen gelden, vooral in Staatsinrich
tingen en publieke scholen, maar hiertegen rijst
een heftig protest. In de meeste publieke scholen
wordt de Bijbel gelezen en wordt er gebeden.
Natuurlijk maakt dit die inrichting niet wat men
noemt een „Christelijke School", die de plaats
zouden kunnen innemen van de vrije Christelijke
scholen, maar toch acht ik het van veel waarde,
dat ook die publieke inrichtingen nog rekening
houden met het woord onzes Gods. Toch is
mén hier niet optimistisch voor de toekomst.
De teekenen wijzen er op, dat het ongeloof
veld wint.
En er is geen tegen-actie
Het schijnt, dat de kerk in Amerika meer op
verbroedering uit is, dan om een positief stand
punt in te nemen tegen dien geest.
Er is al enkele jaren een beweging op touw
gezet, om alle kerken te vereenigen. In Canada
zijn er reeds heel veel van die saamgesmolten
gemeenten. Ik behoef u niet te zeggen, dat deze
schromelijke oppervlakkigheid het ongeloof in
de hand werkt. Van zulk een kerkelijk geme'en-
schap, waar Baptist en Methodist en Presbi-
teriaan en Episcopaal samen zijn, is niets te
verwachten. Daar moet zooveel vermeden wor
den om niemand te kwetsen, dat er van de
waarheid die bediend wordt niets overblijft.
Ook de Geref. Kerk van Amerika heeft een
aanzoek gehad van de Presbiterianen om te
vereenigen. De laatste Synode heeft dit vraag
stuk onder de oogen gezien. Er waren, ofschoon
niet genoeg, toch velen, die dit gaarne wilden.
Het is de geest des tijds. Men wil groot zijn.
Als het nu alle'en mêar de belijdenis van beide
kerken was, dan zou dit tusschen deze twee
wel kunnen, want het verschil is niet zoo groot,
dat vereeniging zonder beginselverloochening
niet zou kunnen plaats hebben. Maar er is meer.
De Presb. Church of Amerika is al jaren
zeer nonactief in toepassing van de tucht. Daar
door is alles in de kerk ingeslopen. En natuurlijk
bij saamsmelting moet men ook die insluipsels
accepteeren. Ten tweede is er vooral in 't Oos
ten van ons land veel afwijking. Het moder
nisme wint daar meer en meer veld. Dit tezamen
is oorzaak, dat deze kerk den stap nog niet
kon doen. Maar wie zal zeggen hoe het zal
gaan als er weer eens een voorstel komt tot
vereeniging
Ons kleine Emigrantenkerkje laat mén nog
met rust. Wij zijn voor den Amerikaan te klein
en ook te „narrow-minded" (te klein van
begrip). Verreweg de meeste Amerikanen weten
niet eens, dat wij bestaan En die ons kennen,
beschou\®en ons als uitheemsch. Wij hooren
eigenlijk in Holland. Vooral de oprichting onzer
vrije Christelijke scholen heeft deze idee in de
hand gewerkt. Ofschoon „wij ons niet gevlijd
gevoelen met deze gedachten (wij willen ook
meegeteld worden als Amerikanen toch scha
men wij ons hiervoor niet. Als men ons „Dutch"
(Hollanders) wil noemen, dan accepteeren wij
dit met eere En het is onze hartewensch, dat
die beginselen, die de Amerikanen „Hollandsch"
noemen, door mogen werken, opdat zij ook
Amerika, dat ons lief is, mogen doorzuren.
De Christelijk Geref. Kerk van Amerika heeft
263 gemeenten. Deze zijn verdeeld in 15 Classes;
215 predikanten en een prachtige opleiding voor
onze Dienaren des Woords, zoo mooi als je
het je in Nederland bijna niet kunt voorstellen
Daar zijn 6 seminari professoren, en de college
faculteit telt 19 professoren. Nu reeds gaan er
stemmen op om dit getal uit te breiden, zoodat
deze inrichting een volledige universiteit wordt.
Wij hebben onze bending onder de Indianen en
onder de Joden en verstrooiden. Ook hebben
wij een Zendingspost in China. Onze actie, al
zijn we klein, heeft recht om meegeteld te wor
den. Natuurlijk laat de invloed van de massa
zich ook in ons kleine groepje gevoelen, maar
met dank aan den Koning der Kerk, kan ik u
mededeelen, dat wij een schare van jonge pre
dikanten hebben, die beide oogen hiervoor goed
open heeft.
Je AMERIKAANSCHE VRIEND.
KANTONGERECHT TE SOMMELSDIJK.
Zitting van Vrijdag 14 Januari 1930.
J. J. T. en J. P„ pakhuisknecht en vracht
rijder te Middelharnis, staan terecht weg'ens het
maken van getier en geschreeuw op den pu-
blieken weg te Middelharnis.
Gehoord wordt getuige M. J. V., nachtwaker
aldaar.
Ofschoon verd. ontkennen, acht het O. M.
het wettig en overtuigend bewijs geleverd. Ge-
eischt wordt 2 subs. 1 dag hechtenis tegen
ieder. Veroordeeling idem.
J. T. te Melissant wordt ten laste gelegd met
zijn rijwiel aan de verkeerde zijde van den
weg gereden te hebben.
Gehoord wordt getuige L. d. V., 26 j„ huis
vrouw van S. te Melissant, en get. A, S„ 33 j„
winkelierster.
Verd. wordt vrijgesproken.
H. J. v. N„ 34 j„ landbouwer te Ooltgens-
plaat, wordt ten laste gelegd het rijden met een
auto met verblindende lichten, ofschoon binnen
de 100 M. een wilerijder aankwam.
Het O. M. wijst op het gevaarlijke van zoo
danig rijden, waardoor groote ongelukken ont
staan kunnen.
Geëischt wordt 4.subs. 2 dagen hech
tenis. Veroordeeling idem.
M. v. d. M. wordt veroordeeld bij verstek
wegens overtreding der leerplichtwet (bij her
haling) tot 4.— subs. 2 dagen. Geëischt was
10.subs. 5 dagen hechtenis.
J. v. d. B. idem tot 8 subs. 4 d. hechtenis.
H. F„ 49 j., landbouwer te Nieuwe Tonge,
staat terecht wegens eenzelfde feit. Verd. zegt
om gezondheidsredenen zijn kind thuis gehouden
te hebben, aangezien zijn kind op 2-jarigen leef
tijd zware brandwonden heeft gehad en het
zwakste kind van Nieuwe Tonge genoemd kan
worden.
Het O. M. merkt op, dat de inlichtingen van
het schoolhoofd heel anders zijn en eischt 5
subs. 3 dagen hechtenis. Veroordeeling idem.
J. R., wegens autorijden te Herkingen zonder
verlichting van letters en nummers, 8 subs.
4 dagen hechtenis. Geëischt was 10 subs. 5
dagen hechtenis.
J. G„ 24 j„ te Middelharnis, had te Goede
reede met een auto met verblindende lichten
gereden. Toen hij een motorrijder tegenkwam,
was hij niet naar rechts, maar zelfs naar links
uitgeweken en had deze aangereden, waardoor
een achterzittende geraakt werd, zoodat diens
broek scheurde. Verd. ontkent.
Gehoord get. H. C. v. W., 20 koopman
te Stellendam, dit zegt, dat verd. met groote
snelheid en verblindende lichten hem tegemoet
reed. Hij bracht zijn motorrijwiel vlak aan den
slootkant en zette stop, maar hij dacht niet an
ders of hij zou er onder gereden worden. Wan-