TrinspireereBde voelen
FEUILLETON
Hat huisje aan den Zeedijk
Kerk en School.
Plaatselijk Nieuws.
kelingen hoeveel weet men nog niet in de
diepte verdween.
Zondagavond waren reeds tien lijken opge
haald. Van de 23 personen, die konden worden
gered, verkeeren er velen in benard'en toestand
en hun verpleging in een ziekenhuis werd nood
zakelijk geacht. Zes menschen hebben zich aan-
het politiebureau vervoegd om te komen ver
tellen, dat zij aan de ramp waren ontsnapt. Pas
wanneer men met zekerheid weet, hoeveel pas
sagiers zich aan boord bevonden, zal men het
aantal slachtoffers kunnen vaststellen. Afgaande
op de verklaringen van den gezagvoerder, ont
breken er nog 16 tot 17 personen of deze ook
verdronken zijn, zal men pas morgen of over
morgen weten Tot vanavond laat verdrongen
zich nog de nieuwsgierigen rond de plaats van
de ramp.
Spanning te Brussel.
Een groote ongerustheid verspreidde zich te
Brussel en in de provincie, toen het nieuws be
kend werd. Want iederen Zondag gaan duizen
den reizigers voor een of twee dagen naar de
kust en onder hen bevinden er zich verschei-
denen van Brussel en uit de provincie. Zondag
avond stond een groote menigte voor het Noord-
station alhier om de komst af te wachten van
familieleden uit Oostende.
DE ZEPPELIN AANGEKOMEN.
De reis heeft 94 uur geduurd.
Om 8 minuten voor 7 uur (M. E. T.) is het
luchtschip in de loods gebracht. De wind, die
de werkzaamheden vertraagde, was toen veel
minder geworden. De Graf Zeppelin heeft over
de reis 94 uur en 1 minuut gedaan. In totaal zijn
5331 mijl afgelegd er is met een snelheid van
80 K.M. per uur gevlogen.
De ambtenaren hebben den verstekeling direct
na de landing een kort verhoor afgenomen. Hij
blijft in hechtenis en wordt zoo spoedig moge
lijk naar Europa teruggestuurd.
Geestdrift te New-York.
De geestdrift was bij de aankomst van de
Graf Zeppelin te New-York (stad) niet minder
dan verleden jaar. Toen het luchtschip boven
de haven vloog werd het door een woest koor
van scheepsstoomfluifen begroet. Dr. Eckener
dankte met lichtsignalen uit den achtersten gon
del. De officieren en bemanning van Duitsche
schepen, welke in de haven lagen, waren opge
togen. De schepen waren rijk met vlaggen ge
tooid.
Op Times Square waren talrijke filmopera
teurs bezig om het fraaie schouwspel vast te
leggen. In het Battery Park juichten duizenden
het luchtschip toe. Een vliegtuig vloog voor het
luchtschip om het den weg te wijzen. Verschei
den vliegtuigen vormden een escorte. Op ver
schillende plaatsen werd de luchtparade door
zoeklichten bestraald.
Een telegram van Hindenburg aan
dr. Eckener.
Rijkspresident von Hindenburg heeft aan dr.
Eckener een telegram gestuurd, waarin hij hem
hartelijk gelukwenscht met den goed geslaagden
tweeden tocht van het luchtschip Graf Zeppelin
naar Amerika. Ook voor de toekomst wenschte
de rijkspresident dr. Eckener veel succes toe.
Tegenwind, dus geen bezoek aan
Philadelphia.
Daar dr. Eckener bij het nadeten van de Ame-
rikaansche kust te kampen kreeg met wind uit
den verkeerden hoek, moest hij afzien van zijn
aanvankelijk plan om over Philadelphia te vlie
gen. Hij hield daarom rechtstreeks aan op New
York en Lakehurst, in New Jersey, dat hij nog
voor het vallen van den avond meende te
kunnen bereiken. Dat bleek ook een juiste be
rekening te zijn geweest. De weersomstandighe
den waren gunstighet zicht was goed. Om
kwart voor negen, pl. tijd van de Oostkust der
Ver. Staten, was men boven New York, waar
de begroeting spontaan en hartelijk was. Spoe
dig lag de groote stad aan de Hudson al weer
ver achter het machtige gevaarte 'en 7 minuten
na het bezoek boven New York whs de landing
te Lakehurst reeds geschied.
Latere telegrammen verduidelijken de manier,
waarop de Graf Zeppelin de laatste etappe van
het traject heeft afgelegd, het blijkt n.l. dat het
luchtschip eerst over Lakehurst is gevlogen,
daar liet weten, dat men nog even doorging naar
New York, maar binnen het uur te Lakehurst
terug zou zijn. Dit is dan ook zoo geschied.
De landing.
Reusachtige zoeklichten waren op het vlieg
veld te Lakehurst opgesteld om ook bij nacht
de landing mogelijk te maken. Toen het lucht
schip, plotseling uit de richting New York ko-
dooc
H. ZEEBERG.
83)
„O, Alex, praat er niet van. Ik ben oogen-
schijnlijk rustiger geworden. Maar diep in mij
blijft branden de beschuldiging, dat ik Annie
heb opgeofferd Alleen door mij is het zoover
gekomen, 'k Heb zóó diep gezondigd, dat er
geen vergeving voor is."
„Dat beweer ik niet, dat jij alleen de schul
dige bent. Wij allen hebben schuld, behalve Lia,
die verleden jaar verstandiger werd, al heeft
zij het nu weer te ver gedreven. Maar enfin,
het is niet anders. Als ik mij was blijven ver
zetten, ik zie het nu helder in, was zij den
weg van Annie opgegaan. Het is beter, zooals
het nu is. Maar wat wilde je, Marie Aan je
moeder schrijven Me dunkt je kondt er over
een paar weken beter heengaan.
„Ik wilde eerst schrijven, Alex, om dan verder
te zien."
„Best. Je gaat je gang maar."
De oude dominé Meinema zou alleen kunnen
vertellen, maar hij doet het niethoe in het
kleine „huisje aan den zeedijk", de oude be
titeling van Lia bleef in stand, het dankgebed
van een moeder omhoog steeg, toen eenige da
gen na de begrafenis uit Utrecht een berouw
volle brief kwam, nadat haar zoon de oude
vrouw er al op had voorbereid.
„God is een Hoorder des gebeds", zeide
vrouw Blankert, de smalle, beenige handen
vouwend. „Mijn dochter keert weer. Langs een
weg, dien God alleen heeft bepaald en dien
niemand van ons zou kunnen uitdenken, Ik
zegen het oogenblik, dat Lia in het hart gaf,
naar hier te komen."
Drie weken later reed Adriaan Blankert weer
naar de boot, ditmaal niet, om Lia te halen,
maar zijn zuster, die man en kind in Utrecht
had gelaten, om alleen met haar moeder te
kunnen zijn.
Lia was niet meer naar het dorp terugge
keerd. Zij oordeelde het verstandiger, thuis te
blijven, waar zij de steun van moeder kon zijn,
mend, boven de loods vloog, maakte het een
groote bocht en verdween weer in het duister.
Na een kwartier keerde dr. Eckener terug. On
middellijk werden de toebereidselen voor de
landing getroffen. Het luchtschip werd aan den
kleinen mast vastgemaakt.
Ter begroeting waren de Duitsche consul
Heuser, de commandant van het vliegveld, de
commandant van het marinestation te Phila
delphia, alsmede verscheiden vliegsters, o.a.
Thea Kasche, aanwezig.
Plannen van de Goodyaer-Zeppelimmj.
Op het terrein te Lakehurst was onder de
groote wachtende schare ook dr. Arnstein van
de Goodyaer-Zeppelinmij. Deze verzekerde dat
het bericht, als zou de Goodyaer Zeppelin Cy.
een groote Zeppelin gaan bouwen nog voorba
rig is. Wel wordt dit overwogen, doch er is
nog geen begin van uitvoering gemaakt.
TYPHOON TEISTERT INDO-CHINA.
Vijftig dooden en honderden gewonden.
Uit Fransch Indo-China wordt gemeld, dat
een typhoon en een zeebeving de streek van
Tonkin verleden week Dinsdag hebben geteis
terd. Eerst thans wordt bekend, dat daarbij 50
menschen het leven heben verloren, terwijl vele
honderden menschen zijn gewond. Het spoor
wegverkeer met Saigon is verbroken uit vele
plaatsen wordt gemeld, dat telgraafpalen en hoo
rnen als lucifers knapten. De rijstvelden! zijn
vernield en honderden huizen liggen in puin.
EDISON'S OPVOLGER.
Dezer dagen heeft Edison een vergelijkend
examen afgenomen aan 49 jongelui, van wie de
beste een door Edison bekostigde oplei
ding zou krijgen als uitvinder en eventueel op
volger van Edison zelf.
Edison heeft dat examen afgenomen op een
origineele manier.
De gelukkige winnaar in het tournooi van
geestelijke paraatheid is een jongmensch van 16
jaar, zekere W. B. Houston, de zoon van een
Episcopaalsch bisschop.
De opleiding van het jongmensch zal vier jaar
mogen duren aan een universiteit of technische
hoogeschool in eigen keuze.
Nog vier jongens krijgen zoo'n gratis oplei
ding van Edison.
AANSLAG OP EEN EXTRA-TREIN.
De spoorwegdirectie te Altenburg deelt offi
cieel mee, dat Vrijdagnacht om ongeveer half
vier tusschen Krimmitschau en Werdau een
aanslag is gepleegd op een extra-trein van de
hoogeschool voor lichamelijke oefeningen. De
onbekende daders hadden dwarsliggers op de
rails gelegd. De locomotief duwde de dwaslig-
ers voor zich uit en spoedig kon de reis hervat
worden. De spoorwegdirectie te Dresden heeft
een belooning van 3000 mk. voor het vind'en der
daders uitgeloofd.
DE REIS OM DE WERELD VAN DE
GRAF ZEPPELIN.
Naar de draadlooze dienst te Berlijn meldt
zullen de Deutsche Seewart, de Russische en de
Japansche regeering tijdens de reis om de we
reld van de Graf Zeppelin bizondere weerdiens-
ten instellen.
Rusland heeft bovendien toegezegd een ter
rein bij Wladiwostok te zullen inrichten als
tusschenlandingsplaats voor het luchtschip. De
Amerikaansche regeering heeft de ankermast-
stations op Hawaï, fort Roth in Texas en de
luchtschiploods te St. Louis voor eventueele
tusschenlanding beschikbaar gesteld.
MADRID EN EEN STIERENGEVECHT.
Spanje kent nog steeds zijn wreede stierenge
vechten.
Een correspondent van De Maasbode woonde
zulk een „Volksvermaak" bij en vertelt er het
volgende van
De Plaza de Toros is een groote arena, een
geweldige cirkel van bruinachtig steen. De me
nigte verdwijnt er door vele nauwe gaten in
gangen, die doen denken aan het Romeinsche
Colosseum. Trouwens, het inwendige van de
Plaza de Toros, de arena zelf en de toeschou
wersruimten geven den indruk, die het Colos
seum moet hebben gemaakt, toen de Romein
sche keizers er het plebs rustig hielden.
Dertig duizend menschen kunnen daar in de
Plaza de Toros van Madrid.
Dertig duizend hoofden bewogen zich als een
deinende zee. Ontelbare waaiers gingen apa
thisch heen en weer. Boven het gezoem der
menigte klonk de langgerekte kreet van limo-
nada, limónada fria, frissche limonade.
Ik had een plaats in de schaduw. Tegenover
me, aan den anderen kant van de arena zaten er
tienduizend in de zon, de zon in een tempe
ratuur van om en bij de veertig graden. Tien
duizend licham'en dicht opeen, even dicht als
aan de beschaduwde zijde, waar het al bijna
niet te harden was.
In de arena wandelden honderden op en
neer, in afwachting van het sein, dat het spel
zou gaan beginnen.
En het spel begon. De wandelaars stortten
zich hals over kop op de nog vrije plaatsen. Er
schalden klaroenen en er ging een schot open.
Door dit schot kwam een ruiterstoet de arena
binnen. Voorop de caballeros, die diep hun hoe
den afnamen, een beleefdheid, waarop zelfs
niet met e'en* applausje gereageerd werd
Achter de caballeros reden de picadores in
hun geel costuum. Dan volgden te voet de
kleurige banderilleros en capeadores en de
toreros.
Deze stoet bewoog zich kalm naar den zonne-
kant en verdween door een poort. Toen klonk
ergens boven in het gebouw wat muziek en
pardoes stond er een zwarte stier in het strijd
perk, nog een beetje beduusd, maar nijdig staan
de met zijn staart.
Iedereen weet zoo ongeveer het verloop van
een stierengevecht.
Eerst beginnen de banderilleros hun werk,
bijgestaan door hun met roze en gele doeken
slaande kameraden, de capeadores. Dan hebben
twee bereden picadores de nogal gevaarlijke
taak, den stier extra woedend te mak'en, door
hem met een lans venijnig te prikken. En ten
en andere transpireerende lichaamsdeelen moet
men behandelen met Purolpoeder, als zijnde het
meest afdoende middel daarvoor.
PurohVoet-, Toilet» en Kinderpoeder in Bussen
van 60 ct. en 1 gld. Bij Apoth. en Drogisten,
slotte verschijnt de torero, die het inmiddels
reeds afgematte beest nog even terdege koeie-
neert en het dan met één stoot van zijn degen
moet afmaken, wat meestal niet gelukt en den
torero op een fluitconcert komt te staan.
E'en stierengevecht is een feest voor de oogen
en een kwelling voor de ooren.
Het feest wordt gevormd door kleur en
elegance.
Kleurig, fleurig en vol goudgeschitter zijn
de costuums der stierenvechters en vol elegance
is de wijze, waarop sommige dezer heeren met
het ziedende dier spelen.
Als vreemdeling kent men natuurlijk niet de
finesses van het geval en wanneer de toeschou
wers buiten zichzelf van enthousiasme zijn, be
grijpt men eenvoudig niet, waarom ze zich zoo
druk maken.
Dat maakt het bijwonen van een stierenge
vecht uitermate komisch.
Ik zat naast een meneer, die het af en toe
op z'n zenuwen kreeg en me dan allerlei dingen
toeschreeuwde, die ik absoluut niet verstond.
Anderhalf uur lang heeft deze Spanjool me
doen opstaan en doen zitten, doen klappen en
juichen. En eerst, nadat de laatste stier geveld
was en hij zijn Castiliaansch verstand terug
kreeg, bemerkte hij, dat ik een vreemdeling
was en niets had gesnapt van alles, wat hij
me in de ooren gebruld had
Die brullende menigte is nog het meest ko
mische. Ze wordt grotesk naast dat zielige, be
bloede cadaver van den stier, dat door een span
met vlaggen getooide paarden onder belgerinkel
wordt weggesleept, terwijl de muziek kramp
achtig een marsch blaast.
En de gelukkige torero loopt dan buigend en
zwaaiend een eererondje. Hoeden en petten vlie
gen de arena in en het schijnt een plicht van
hoffelijkheid, dat hij er eenige terugwerpt. De
rest komt intusschen óók bij de eigenaars terug.
Toen de heeren zoo scheutig met hun strooien
dopjes bleken, meende ik, dat er dien dag met
het oog op de corrida ergens in een hoeden
winkel uitverkoop was geweest, maar dit bleek
toch niet het geval.
Belachelijk wordt de picador, wanneer de
stier hem van zijn paard werpt en hij, gehin
derd door zijn zware kleeding, wanhopige po
gingen doet, om op te staan. Dan snellen de
anderen toe en terwijl de stier weer als een
dolleman achter de handig gezwaaide roze lap
pen aanrent, verlaat de smadelijk gevloerde
picador de arnea, moeizaam zwoegend in de
brandende zon, terwijl een grijze doek de plaats
aanwijst, waar het doodelijk gewonde paard
zijn laatsten adem uitblaast
Een stierengevecht biedt tallooze geestige
momenten, een enkele maal een tragisch en
slechts nu en dan een grootsch momentde
stier, die met één slag geveld wordt, een seconde
onbeweeglijk staat en opeens, als door een blik
semstraal getroffen, dreunend ter aarde stort,
de espada in zijn bebloeden nek.
De stierengevechten zijn tegenwoordig wat
minder wreed dan vroeger en hun glorie is aan
het tanen, zegt men. En het moet ook wel zoo
zijn, want een corrida is thans, afgezien van de
meelijwekkende rol, die de dieren er helaas in
moeten spelen, een gracieus schouwspel, waarbij
men er slechts af en toe aan herinnerd wordt,
dat hier menschen spelen met den dood, den
dood onder de hoeven van e'en tot dolheid op-
gezweepjten stier. Bijwijlen aanschouwt men
staaltjes van wonderlijke behendigheid, maar
over het algemeen ligt er over de vertooning
iets mats.
Dit is natuurlijk slechts de indruk van één
corrida, doch die werd gehouden in één der
grootste arena's van Spanje. En er waren de
beste toreros en de mooiste en vechtlustigste
stieren.
Misschien, dat het wat te warm was
SOMMELSDIJK. Woensdagavond zal de
Muziekvereeniging „Sempre Crescendo" in deze
gemeente een concert geven.
M1DDELHARNIS. In de woning plaatselijk
gemerkt B 227-28 komt een geval van besmet
telijke ziekte roodvonk voor.
De vorige week zijn alhier aan de kaai
aangebracht en verscheept 400 kisten eigenhei
mer aardappelen.
Naar wij vernemen is de weegbrug van
deze geme'ente aan den Oosthavenkade aange
wezen voor weging van Motorrijtuigen onder
ambtenlijk toezicht ter uitoefening der Wegen
belastingwet.
Verzoeken om vrijwillige weging moeten
worden ingediend bij den Inspecteur te Helle-
voetsluis.
OOLTGENSPLAAT. De gemeentewoning
Pieter Biggestraat thans bewoond door A. van
Dam Lz. is bij loting toegewezen aan A, van
der Welle Az.
Mej. M. Dorsman assistente op het post
kantoor alhier heeft tegen 1 Nov. a.s. ontslag
gevraagd.
Met het oog op de reeds vroeger invallen
de duisternis zullen de avondgodsdienstoefenin
gen in de Geref. Kerk Zondag om .30 uur be
ginnen.
OUDE TONGE. Op de veiling van j.l. Vrij
dag besteedde men voor de eigenheimer aardap
pelen 2.703.40. Blauwe eigenheimers 3.40
per 100 kilo.
NIEUWE TONGE. J.l. week werden van
hier vervoerd 2000 balen peen. De prijs be
draagt 2.50 per H.L.
Het burgerwoonhuis toebehoorende aan de
erven Mej. L. van Es, staande aan den Molen
dijk alhier, is gegund aan den hoogsten bieder
W. A. van Alphen Cz. op 3600.—.
Bij de gehouden verkooping bij inzet werd
het woonhuis met erf en tuinland aan de Bur
gemeester Overdorpstraat en laatst bewoond
door den heer J. van Eek, landbouwer alhier,
ingezet op 5560.—.
Door den heer J. Holleman alhier is ver
gunning gevraagd tot verbouw van het woonhuis
aan d'en Molendijk en plaatselijk gemerkt A 211.
Vergadering van den Raad dezer gemeente
op Woensdag 7 Aug. a.s. des nam. 3 uur (z.t.)
DIRKSLAND. De gemeenterekening over '28
sluit in den gewonen dienst met een totale ont
vangst van 129.379.32 en met een uitgaaf van
113.966.92. Goed slot 15.412,40.
Vanuit deze gemeente werden verscheept
4185 H.L. aardappelen, en 880 balen peen.
Tegen een tweetal ingezeten'en werd al
hier procesverbaal opgemaakt wegens overtre
ding der rijwielbelastingwet.
Een zoontje van den heer J. P. werd op
den Gelderschendijk aangereden door een mo
torrijwiel, waardoor het zulke ontvellingen be
kwam, dat geneeskundige hulp moest worden
ingeroepen.
Van de lichting 1930 zijn van hier 8 in
geschrevenen; bestemd als gewone en 13 als
buitengewone dienstplichtigen.
Op de wekelijksche beurs besteedde men
voor aardappelen van 2.10 tot 2.25 en voor
koepeen 2.50 per H.L. Er worden nogal veel
aardappelen verscheept.
MELISSANT. Zaterdagmiddag viel het doch
tertje van H. M. in de Achterwegsloot. Het
werd opgemerkt door de moeder. Deze begaf
zich te water en bracht het op het droge.
Door B. en W. is aan M. Mijnders voor
van haar levensgeschiedenis, had, in korte
woorden, de gemeente er op gewezen, hoe God
uit de duisternis trekken kan tot Zijn wonder
baar licht.
Lia was een schaap van den Goeden Herder
geworden. En zij zou, benijdenswaardig lot
als predikantsvrouw verder het leven doorgaan.
Met rassche schreden naderde die dag. Alle
voorbereidingen waren getroffen. Mevrouw van
Meersma, zich langzaam heenzettend over het
verlies van Annie, had er een werkzaam aan
deel in genomen, met smart denkend tóch aan
die vroegere voorbereiding tot een huwelijk, het
huwelijk van Annie
Een week vóór den gewichtigen dag, zij had
er bepaald op gestaan, was Lia afgereisd naar
het dorpje, waar het huwelijk zou worden vol
trokken.
In den gezamenlijk'en familieraad was dat zoo
vastgesteld. Allereerst al, omdat er sprake was
van een dubbel huwelijk, waarbij Lies uit de
pastorie zou trouwen, maar ook, omdat de Van
Meersma's liever niet zagen, dat in hun huis
de huwelijksverbintenis zou plaats grijp'en, daar
dan deo ude wonden zouden worden openge
reten.
Het kwam Lia, die bij de beraadslagingen,
ten deele mondeling, ten deele schriftelijk ge
voerd, haar stem niet had laten hooren, in het
gevlei.
Niets begeerde zij meer dan met Hans te
huwen in 't dorpje, waar zij God had gevonden,
Die Zijn eeniggeboren Zoon ook vóór haar
zonden had doen lijden aan het vloekhout des
kruises. Daar, waar zij had gevonden den vre
de, die alle verstand te boven gaat, daar wilde
zij, dat de plechtigheid zou worden voltrokken.
En met Hans was de stille, veelzeggende af
spraak gemaakt, dat hij haar aan den morgen
van den gewichtigen dag zou halen uit het
huisje aan den zeedijk, het huisje van Groot
moeder, die volstandig had geweigerd, dat Ma
rie en Alex haar verder geldelijk steunden en
ook had geweigerd, haar huisje te verlaten, om
op het dorp te gaan wonen.
Zoo was Lia alleen afgereisd, daar vader en
moeder pas zouden arriveeren aan den vóór
avond. Hans, die opzettelijk zijn vacantie tot
dezen nazomer had verlaat, was reeds met Lies
in de pastorie, terwijl de notaris over eenige
dagen Maarveen verlaten zou, ten einde met
Lies als zijn vrouw terug te keeren, nadat een
reisje zou zijn gemaakt door Duitschland. Hans
en Lia, was bepaald, zouden eenige weken het
1 en aan H. Tleleman voor 2 woonhuizen te
bouwen vergunning verleend.
HERRINGEN. De ruim 80-jarige heer M. kon
men dezer dagen op het veld nog erwten zien
snijden
De heer J. van der Velde heeft een woon
huis staande aan den Scharloosch'endijk en be
woond door M. de Geus onderhandsch ver
kocht aan P. Looij.
Onder de landarbeiders alhier komt groote
werkloosheid voor. Oorzaak hiervan ligt mede
in de lage prijzen der aardappelen.
OUDDORP. Bij gelegenheid van den ver
jaardag van H. M. de Koninging-Moeder heeft
de Chr. Zangvereen. „Halleluja", directeur de
heer M. Boelaars een achttal liederen ten beste
gegeven, waaronder Het Wilhelmus en het num
mer, waarmede op het concours te Dirksland
den len prijs is behaald. Het kinderkoor onder
leiding van denzelfden directeur zong heel aar
dig vijf liederen. Alls werd afgewisseld door
fanfaremuziek van enkele leden der muziek
vereeniging E'en eenvoudige tribune was voor
het gemeentehuis opgeslagen.
Een 13-jarige jongen F. W. Mz. kwam
te vallen en verwondde daardoor zijn hoofd
met prikkeldraad, zoodat de dokter hem helpen
moest.
Van iemand alhier is Zaterdagavond te
Goedereede een fiets verduisterd.
De garnalenvisschers vingen de vorige
week per dag en per vaartuig 70 a 80 kiloin
de stallen 3 zalmen.
Zaterdag j.l. maakten de leerlingen van
den landbouwcursus, onder leiding van den
heer P. Spuijbroek een excursie naar Wilhel-
minapolder bij Goes. Dit kollosale bedrijf oefent
land- en tuinbouw en veeteelt uit en beslaat
een oppervlakte van 1500 H.A. Er zijn 250
paarden en honderden runderen en schapen.
Het was een prachtige en leerzame tocht, die
heen en terug per motorvaartuig van Gebr. Be-
zuijen werd gedaan en die e'en waardig slot
vormt van den driejarigen cursus, die thans
geëindigd is. Jammer was het voor enkele leden,
dat zij door drukke werkzaamheden verhinderd
waren aan de excursie deel te nemen.
In de maand Juli zijn 12 kinderen geboren,
2 personen overleden en 3 paren gehuwd. De
gemeente hebben verlaten C. Mierop naar Nieu-
werk aan den IJsel, M. Grinwis naar Rotterdam,
J. de Jong naar Stellendam en M. Sperling Pz.
en gezin naar Dordrecht. Alhier gevestigd heb
ben zich J. A. Sieffers van Kampen, J. W.
Dekker van N. Tonge, C. Grinwis en echtge-
noote van Goedereede, C K. Lodder en gezin
van Haarlemmermeer, J. H. Heerschap van
Herkingen en J. Komtebedde van Delft.
Als dienstplichtigen voor de lichting 1930
groep Sommelsdijk komen uit deze'' gemeente
voor 1 A. Akershoek, 2 W. Akershoek, 3 W.
Aleman, 6 L. Breen, 9 D. Berkenbosch, 18 J.
Bosland, 27 P. J. Buijs, 36 A. Flikweert, 50 P.
Heerschap, 60 G. de Jong, 70 J. Klepper, 75 J.
J. Komtebedde, 85 N. van der Linde, 90 G.
Moerkerke, 99 J. L. Meijer, 100 L. Meijer, 102
A. Mierop, 103 C. Mierop, 104 G. Moerkerke,
123 H. Sandifort, 129 H. van der Sluijs, 'v]&
D. Speé, 139 J. Tanis, 142 T. Tanis, 149^
Verduin 152 H. de Vogel, 158 W. Westhoeve,
161 L. Witte.
MIDDELHARNIS. De heer J. Spee alhier
staat no. 1 op de voordracht als onderwijzer
aan de O. L. S. te Zwartewaal.
NIEUWE TONGE. Zoo was dan j.l. Zon
dag eindelijk de lang verbeidde dag aangebro
ken. Ds. Dekker overgekomen van Bleiswijk,
zou zijn intrede doen bij de Ned. Herv. Kerk
alhier. Als bevestiger trad op Ds. J. Th. Keek
te Heteren, met als tekst Hebr. 4 12 „Want
het Woord Gods is levend en krachtig en
scherpsnijdender dan eenig tweesnijdend zwaard
en gaat door tot de verdeeling der ziel en des
geestes en der samenvoegselen en des mergs en
is een oordeeler der gedachten en der overleg
gingen des harten." Z.Eerw. stond achetreen-
vogens stil bij le. Het wapen der bediening, 2e
de eigenaardige gevolg'en, 3e de werking
het wapenen 4e de manier van werken. fgH
Op korte maar duidelijke en ernstige wijf?
werden deze tekstwoorden behandeld, waarbij
er o.a. op gewezen werd, dat het wapen der
bediening is het Woord Gods. Dat ieder zoo
gaarne eigen wapens gebruikt, inzonderheid de
dienaren van Gods Woord. Vervolgens werd
duidelijk behandeld het verschil tusschen de
levende bediening en de doode bediening. In
e'en woord de taak en roeping van een herder
en Ieeraar werd duidelijk uitgelegd.
Beiersche Hoogwoud opzoeken, dezelfde streek
waar zij met haar moeder had vertoefd, toen
het schokkende bericht omtrent Annie hen be
reikte.
Tenslotte was nog vastgesteld, om den rouw
der familie Van Meersma, dat van bepaald
feestbetoon heel geen sprake zou zijn. Het ge
heel zou een zeer eenvoudig karakter dragen.
Dus was Lia gearriveerd aan den zeedijk,
verwelkomd door Grootmoeder op een wijze,
die meer dan hartelijk was. En in die week
had zij met Hans al de bekende plekjes nog
eens opgezocht. Zij hadden gewandeld langs
den zeedijk, waar de frissche wind om hun
gelaat speelde. Zij waren gefietst naar de uit
spanningsplaats en hadden gedwaald door de
bosschen, waar zij elkaar voor het leven hadden
trouw gezworen. En zij hadden gezeten op de
studeerkamer van den ouden dominé Meinema,
waar hij haar had ingeleid in de waarheid Gods
en waar Hans natuurlijk was Lia volkom'en
op de hoogte advies had gevraagd in de
ernstige zaak, die toen zijn hart beroerde.
En de predikant had zijn Bijbel gegrepen en
Lia gevraagd„Waarover zal ik in de kerk
spreken Heb je voorkeur En Lia had, toe
stemmend knikkend, onmiddellijk in het Spreu-
kenboek gebladerd en aangewezen den tekst:
„In het huis des rechtvaardigen is een groote
schat", opmerkend, terwijl zij op den haar dier
baar geworden Bijbel wees: „D i t is die schat.
Die is oneindig meer waard dan alle schatten
ter wereld, die vergaan.
En toen was er een stilte gevallen. Want
daar werd, dank zij Gods genade en trouw,
door een meisje, dat midden in de wereld had
geleefd, dat had kunnen genieten, wat zij ook
maar wilde, een belijdenis uitgesproken, die tot
het diepst van het hart ontroerde: dat vroegere
was schijnschoon, klatergoud, bevredigde niet
de ziel: goud, echt, zuiver goud, dat vrede
aan het hart gaf, dat was de vreeze des Heeren.
het beginsel van alle wijsheid.
En het was met innigen dank aan zijn Zen
der, Wien te dienen zijn lust en zijn leven was,
dat Hans, ietwat later, Lia naar zich toetrok
en kuste het gelaat, dat straalde van innerlijke
blijdschap.
(Slot volgt).
Hebt U het complete boekwerk bij de Uit
geefster dezes al besteld? Het kost vóór de
verschijning f 2.25, daarna 2.90 per stuk.
met wie zij menig gesprek had, dat den archi
tect slechts matig zou bevallen hebben.
Daarbij kwam, dat de vacantie van Hans
spoedig op een eind liep, zoodat 'hij, met Lies,
weer naar Maarveen ging, om geregeld elke
week één dag te Utrecht te vertoeven.
Zoo kwam mevrouw Van Meersma alleen
naar het dorp, dat zij den rug had toegekeerd.
Zij kwam met een gebroken hart en e'en ver
slagen geest.
Haar broer, toch al geen man van veel woor
den, sprak heel weinig op den tocht naar den
zeedijk. Hij begreep, welk een moeilijken weg
zijn zuster had te gaan en hoe zij overmeesterd
moest zijn door haar gevoel, allereerst al, om
dat zij tal van bekende plekjes passeerde, zoo
dat de tijd van vroeger onweerstaanbaar op
drong: maar bovendien, omdat zij straks zich,
vol berouw, aan de voeten van haar moeder
had te werpen.
Bles volgde precies den weg, dien hij altijd
ging, als het beest op het huisje aanstevende.
De boer behoefde het paard niet te menn'en.
Hij wist den draai en stond eigener beweging
stil. Maar tot verbazing van het stomme dier,
zette de baas het weer aan, om dan het paard
te dwingen, met het rijtuig te wenden, zoodat
de kop van het beest wees in de richting van
het dorp.
Adriaan Blankert had er zijn goede bedoelin
gen mede.
„Stap uit, Marie", zeide hij. „Moeder doet
de deur al open. Je koffer zet ik hier maar
bij het hek. Ik moet direct weer weg.
Adriaan Blankert, de schijnbaar ruwe boer,
vond, dat moeder en dochter heel alleen moes
ten zijn.
Het was een gewijde stonde
HOOFDSTUK XVI.
Met rassche schreden naderde, het was ruim
een jaar later, de dag, die voor drie families
gewichtig was.
En met groote belangstelling volgde het gan-
sche dorp, de kerksche en niet-kerksche men
schen, de gebeurtenissen, voor zoover die naar
buiten zichtbaar werden.
Zooiets was dan ook nog nooit voorgekomen
in de pastorie, dat op één dag een zoon en een
dochter van den predikant in het huwelijk
traden
Het was, of het dorp overstroomd werd
door touristen, zooveel familieleden kwamen er.
De pastorie en de boerderij van Adriaan Blan
kert kon hen allen lang niet bergen, te meer,
daar de familie van notaris Zantinga, die Lies
halen kwam, zeer groot was. Maar wat nood
Gastvrijheid kende men op het dorp. Het kostte
Adriaan Blankert en den predikant slechts één
woord en de huizen stonden open, om enkele
nachten logies te verkenen.
Lia was een week geleden gearriveerd om
haar intrek te nemen in het haar zoo geliefde
huisje van Grootmoeder Blankert, die geen
woorden genoeg vinden kon, om haar dank
baar hart te luchten, dat haar God het in het
afgeloopen jaar zoo wél had gemaakt.
De verhouding met haar dochter was als
vroegere jaren. Als de muren van het oude
huisje konden spreken, dan zouden zij verklap
pen, dat een berouwvolle dochter heete tranen
had geschreid aan het hart harer moeder. Maar
de muren zwegen. Wat er gesroken werd,
heeft niemand geweten.
Sindsdien was ruim een jaar verloopen. In
dien tijd was mevrouw Van Meersma, die een
harde levensles had ontvangen, nog tweemaal
bij haar moeder geweest, de eerste maal met
Lia, de tweede maal alleen.
In Utrecht was radicaal gebroken met den
uitgebreiden kring van kennissen, waarin men
min of meer spottend opmerkte, dat de Van
Meersma's vroom geworden waren.
Als vaak voorkomt, was het oordeel ook
nu onjuist. Het bekommerde het hart van de
oude vrouw Blankert juist, dat er bij haar
dochter geen hartsvernieuwing had plaats ge
vonden. Zij keerde niet terug tot den God, van
Wien zij van jongsaan had geweten, bewerend
dat het niet voor haar was weggelegd.
Zoo kon van de Van Meersma's alleen wor
den gezegd door de vroegere kennissen, en met
recht gezegd, dat Lia „vroom" geworden was.
Het jaar, dat voorbijging, had haar steeds
meer verzekerdheid geschonken. In geen enkel
opzicht werd zij, noch door vader, noch door
moeder, gehinderd. De architect, die er zich
over verheugde, dat het nu thuis in den vollen
zin van het woord „huiselijk" was, had woord
gehouden: hoewel hij persoonlijk niet de minste
behoefte had, te erlangen, wat Lia in geestelijk
opzicht had verkregen, stond hij haar alles toe,
wat zij meende te moeten doen.
Na een speciale catechisatie doorloopen te
hebben, had zij, natuurlijk was Hans er bij
tegenwoordig geweest, in de openbare gods
dienstoefening belijdenis van haar geloof afge
legd. En de predikant, volkomen op de hoogte
