I Oe Dordtsche Lijst
i)
feuilleton
Zaterdag 22 Juni 1929.
No. 3548.
Transpireerende Voeten
temensfd Nieuw»
Dr. J. Severijn, Dordrecht
Mr. Th. Heemskerk, Den Haag
Mr. J. A. de Wilde, Den Haag
C. Smeenk, Arnhem
J. J. C. van Dijk, Den Haag
C. v. d. Heuvel
H. Amelink
Mr. H. Bijleveld, Den Haag
Mr. H. A. Dambrink, Utrecht
Mr. 0. v. Baren, Delft
J. A. J. Jansen Manenschijn, Zwijndr.
J. C. Diepenhorst, Strijen
H. J. van Schuppen
C. Warnaer, Dirksland
F. v. Valstar, 's-Gravenzande
A. v. Vliet, Westmaas
Mr.E.J.E.G.Vonkenberg, Gorinchem
Jhr. E. B. J. Elias
Prof. Ir. C. M. van Wijngaarden, Delft
Marktberichten.
Het huisje aan den Zeedijk
DERDE BLAD
Land- en Tuinbouw.
Dit zijn de caidirfaten voor den Kieskring
H Dordrecht der Antirevolutionaire Partij.
W Vu! $£o. 1Dr. Severijn, op Uw Stembiljet in!
dSStïto i *l38ki>1i!kt tlSSki AlSSISii t
ttv wncSKJNO WSES
Zoo is dan eindelijk de slag gevallen
De heer H. de Wilde, oud-wethouder van
's-Gravenhage, oud-lid van Ged. Staten van
Zuid-Holland, is in zijn Heere en Heiland ont
slapen
Reeds geruim'en tijd was zijn gezondheidstoe
stand mankeerende. In het laatst van Februari
is hij in Zwitserland geweest, in de hoop, dat
verandering van lucht hem helpen zou. Reeds
lang was alle klank uit zijn stem verdwenen.
Toen we het vorige jaar een gesprek te zijnen
huize met hem hadden, moest hij fluisterend
spreken. En dat is niet meer hersteld. De be
nauwdheden, waarvan hij al lang last had, na
men den laatsten tijd toe, en niet meer ten
gevolge van hartaandoeningen, maar door een
ontsteking in de keel. Einde April kwam hij
in Den Haag terug en vandaar kreg'en we nog
een schrijven van hem om ons blad (dat hij
ook in Zwitserland gevolgd had), weer naar
het oude adres op te zenden; ;een bewijs, dat
hij tot het laatst zijns levens medeleefde met het
gebeuren op Flakkee 1
Met Flakkee waren er dan ook zulke nauwe
banden gelegd
Begin Mei keerden de benauwdheden in he
viger mate terug, zoodat overbrenging naar het
ziekenhuis noodzakelijk werd. Operatief ingrij
pen bracht aanvankelijk verlichting, maar dui
delijk was het zichbaar, dat God bezig was de
banden met deze aarde door te snijden. En in
den nacht van Maandag op Dinsdag ging hij
in de eeuwige ruste in.
Uit zijn openbaar levën,, vermelden wij de
volgende bijzonderheden
De heer De Wilde werd op 15 December
1853 te Goes geboren en bereikte dus den
leeftijd van 75 jaar.
Hij behoorde tot hen, die in 1879 de eerste
Deputatenvergadering hebben meegemaakt. Het
jaar tevoren, het jaar van het Volkspetione-
ment, bracht hem tot openbaar optreden. Met
hart en ziel, met woord en daad ijverde hij
in het belang van deze uit de geprangde ziel
van ons Christelijk volksdeel losgebroken be
weging.
Reeds toen was in hem de journalist wakker.
In het Nieuws- en Advertentieblad voor Goes
waaruit later het tegenwoordige anti-rev.
dagblad „de Zeeuw" is voortgekomen schreef
hij artikelen over „Humanisme en Godsdienst",
welke gericht waren tegen het optreden van
Dr. Frowein, een bekend Dageraadman uit die
dagen.
Ook voor de eerste verkiezing van Jhr. Mr.
A. F. de Savornin Lohman voor het Kamer
district Goes ijverde de heer De Wilde met
al de jonge, vurige kracht, die in hem was.
In zijn Goesche periode valt, met zijn mede
werking, de oprichting van de plaatselijke af-
deeling van „Patrimonium".
In 1833 vertrok hij naar Utrecht en trad
daar op als redacteur van „De Oranjevaan".
Het blad deed in het Sticht prachtig werk. Het
droeg krachtig bij aan het breken van de
overmacht van het liberalisme. In 1884 gingen
de Staten „om" naar rechts en werd nu wijlen
Mr. A. W. van Beeck Calkoen de eerste anti-
rev. in het College van Gedeputeerde Staten.
Het begonnen werk werd krachtig voortgezet.
Van het Provinciaal Comité van anti-rev. kies-
vereenigincjen in Utrecht was de heer De Wilde
destijds secretaris. -
Later mocht hij ook medewerken aan het
pionierswerk in Gelderland.
Het was in het jaar 1890, dat de heer De
Wilde naar de Residentie verhuisde. Hij werd
er redacteur van „De Boodschapper" later
„De Hollander" en ook Kameroverzichts
schrijver van „De Standaard". Eerst later kwa
men er de pittige, gaarne gelezen „Haagsche
Brieven" bij.
Als anti-rev. propagandist nam de heer De
Wilde krachtig deel aan de politieke actie in
Zuid-Holland. Hij organiseerde met den heer
Joh. Krap een Provinciaal Comité en had er
het zijne aan gedaan, toen ook in 1901 de muren
van het Zuid-Hollandsche liberale Jericho
vielen.
In t bijzonder is zijn naam verbonden aan
de omzetting van het eiland Flakkee, waar de
3 liberale zetels voor de Staten na een cam
pagne, die van 1897 tot 1901 duurde, in anti-
rev. handen kwamen. Dat de heer De Wilde
de eerste anti-rev. was, die in 1901 voor Mid-
delharnis naar de Zuid-Hollandsche Staten ging,
spreekt wel vanzelf. Met bewondering en warm
te vertellen oudere Flakkeeënaars over deze
dagen van strijd en overwinning, ondanks veel
vijandschap van de tegenstanders.
In de Prov. Staten heeft de heer De Wilde
zich bijzonder geïnteresseerd voor de vraag
stukken van vakonderwijs en krankzinnigen-
wezen. Hij wenschte hier voor het particulier
initiatief ruim baan te zien gemaakt. Ten aan
zien van de laatste materie vond hij in den
lateren inspecteur der volksgezondheid. Dr. W.
P. Ruysch, zijn scherpen tegenstander.
Maar het inzicht van den overledene over
won en de provincie Zuid-Holland kent slechts
particuliere inrichtingen voor verpleging van
geesteskranken, die met steun der provincie
werken, terwijl het vakonderwijs de zaak is
geworden, die de belangstelling van tal van
vereenigingen heeft.
Wij zullen niet memoreeren alles wat de
overledene voor de partij in den lande gedaan
heeft. We weten, dat hij voor Flakkee langen
tijd de aanvoerder in den strijd om doorwerking
der Anti-Rev. beginselen geweest is. Wanneer
de heer De Wilde niet op onze partij-dagen
verscheen, was het geen partij-dag Hoe menig
maal bezielde zijn persoonlijk woord onze oude
veteranen Nog in het voorjaar van 1926 heeft
hij op Flakkee voor de Statenverkiezing, die het
volgend jaar zou plaats hebben, het woord ge
voerd. En toen zijn stem hem begaf 'en hij
daardoor gedwongen werd zich uit het publieke
leven terug te trekken, leefde hij toch in alles
nog mee, ook met den gang van het politieke
lev enop Flakkee. Hoe pijn deed hem de scheu
ring van wat vroeger één was En wie iets
afweet van de wilskracht, waarmee hij zijn
lichaam dwong om zijn laatsten arbeid, het
boek „Om de Vrijheid" voltooid te krijgen,
gevoeld iets er van, door welk een zelfver-
teerenden ijver hij gedrongen werd om ons volk
het eeuwig beginsel van Gods Woord voor
het staatkundige leven bij te brengen.
Thans is hij van den strijd ontheven Zijn
ziel mag rusten aan het Vaderhart van God
En ook zijn arbeid zal niet ledig blijven Er
is een jonger geslacht, dat kennis neemt van
dien arbeid, er door geleerd en door aangevuurd
wordt om den strijd voort te zetten
En zijn gezegende nagedachtenis zal in dank
bare herinnering bij dat geslacht blijven voort
leven
DE BIETENVLIEG.
De eitjes van de 2e generatie der bietenvlieg
zijn reeds aan de onderzijde der bietenbladeren
waar te nemen. Het is nu de tijd het door ons
beschreven middel aan te wenden, om althans
van de 2e generatie geen last te hebben.
We raden onze landbouwers dringend aan
een proef te nemen en verzoeken mededeeling
der resultaten.
C. SMITS.
Nosperit.U operbestulvln gsmlddel tegen
»Phytophtora« in aardappelen.
Zooals U bekend, wordt ter bestrijding der
genoemde ziekte tot op heden alleen gebruik
gemaakt van Bordeauxsche en Bourgondische
pap.
Dit is een der beste tot nu toe bekende
middelen, doch wordt lang niet genoeg en
algemeen gebruikt. De reden is, dat deze be.
spuiting te veel arbeidsloon vraagt voor de
bereiding van het bespuiten zelve. Het groote
bezwaar is de daarvoor benoodigdehoeveelheid
water, die op haar beurt weer op de planten
moet worden verspoten. Dit alles en de overige
bekende bezwaren, n.l. vlug afspoelen bij re.
gen, die na bespuiting met Bordeauxsche of
Bourgondische pap valt, is de reden waarom
er procentsgewijs zoo weinig wordt gespoten
Naast gunstige resultaten bleek, dat na een
3 maal bespuiten de geoogste aardappel in
meerdere gevallen nog erg door het z.g. ziek
waren aangetast.
Nosplilt nu ondervangt bovengenoemde
bezwaren geheel. Men heeft geen groote hoe.
veelheden water noodig De dauw op de
planten en de vochtigheid der lucht na een
regenbui is voldoende om het Nospirit dat
met een verstuiver droog op de planten wordt
gespoten, op te lossen.
Het bestuiven geschiedt dus het beste des
morgens vroeg, nadat het heeft gedauwd of
des avonds bij te verwachten dauw. Het
bestuiven gaat vlug, zoodat men in zeer veel
korteren tijd dan bij Bordeauxsche of Bour.
gondische pap een bepaalde oppervlakte
kan afwerken. Per H.A heeft men zeer wei.
nig noodig, n.l. 6—10 Kg., daar Nospirit zeer
fijn is verdeeld en overal teg'lijk tusschen
de planten stuift. Ook de onderkant der bla.
deren wordt geheel met een duo laagje bedekt
hetgeen juist bij natte bespuitingen moeilijk
ga t Er mag niet te veel wi d zijn, daar het
stoffijne Nosperit dan wegwaait.
De kleefkracht is door een speciaal middel
verhoogd, zoodat het bij vele regens lang niet
zoo gauw afregent als Bordeauxsche pap.
No'perit kan ook in een 1 oplossing wor.
den gespoten, indien men dit wenscht en werkt
dan zeker beter dan Bordeauxsche pap. Het
groote voordeel van Nosperit isbe paring
aan arbeidsloon, betere werking dan Bor
deauxsche of Bongo-dische pap, daar de plan.
ten van onderen en boven altijd met Nosperit
worden bedektbovenal veel eenvoudiger in
toepassing. Door het gebruik van Nospirit is
het mogelijk geworden de Phytophtora meer
algemeen te bestrijden.
Doordat de wijze van bewerking van Nos
peiit bestuiving zoo weinig tijdroovend is,
heeft de Landhouwvereeniging »Ons b lang«
te Melissant besloten op verschillende gronden
biermede proeven te nemen.
en andere transpireerende lichaamsdeelen moet
men behandelen met Purolpoeder, als zijnde het
meest afdoende middel daarvoor.
Purol-Voet', Toiltt. en Kinderpoeder in Bussen
van 60 ct. en 1 gld. Bij Apoth, en Drogisten
Door een stopsein gereden.
Zaterdagmiddag is een juffrouw door het
brandende stoplicht gereden, dat op de nieuwe
Koninginnebrug te Rotterdam staat. Het ge.
olg was, dat zij op een van de kleppen reed,
juist toen deze omhoog ging Een brugwachter
wist door tijdig in te grijpen, een ernstig on.
geluk te voorkomen. De fiets van de juff-ouw
heeft alleen wat schade aan het achterwiel.
Familiedrama te Dantzig. Vier dooden.
Te Dantzig is de politie op verzoek van
buren een woning van een arbeider binnen,
gegaan. In het huis vond men den man en
drie kinderen van 3 tot 9 jaar dood in hun
bed liggen.
De man is Zaterdagavond om 11 uur dron<
ken thuis gekomen en heeft in de slaapkamer
de gaskraan opengedraaid.
Zijn vrouw bevindt zich reeds geruimen tijd
in een ziekenhuis, terwijl in verband hier'
mede het vierde kind bij kennissen is onder
gebracht.
Men neemt aan, dat de arbeider zijn volle
bewustzijn heeft gehad, toen hij de gaskraan
opendraaide.
Dorpsschoon en propaganda.
Men bericht van sociaaldemocratische zijde
uit Alkmaar:
Toen Woensdagavond te Egmond aan Zee
sociaal-democraten op de daarvoor beschikbare
gem. en particuliere gebouwen verkiezingsbil»
jetten van S D. A. P. wilden plakken en de
heeren v. d. Garde, Coevert, Blok en Broek,
allen leden van de plaatselijke afdeeling der
S. D. A. P. met haar werk bezig waren, heeft
een steeds aangroeiende menigte hen gevolgd.
Deze bleek den plakkers niet welgezind te zijn
heeft herhaaldelijk dreigementen geuit. Einde'
lijk toen de menigte aangegroeid was tot
ongeveer 500 personen, is men begonnen de
plakkers en schilders m*t steenen te gooien,
zoodat zij uit lijfsbehoud genoodzaakt waren,
naar hun woningen te vluchten. Noch de ge
meenteveldwachter, noch de rijksveldwachter
lieten zich zien. Tusschen de menigte bevonden
zich mannen als het hoofd der school, leden
van den raad, bestuursleden van de vereeni.
ging voor vreemdelingenverkeer die niet alleen
een poging hebben gedaan om het schandaal
te verhinderen, maar zelfs met de menigte
meeliepen om de plakkers te volgen.
Tot half twaalf is het rumoerig in het dorp
gebleven
OPROER IN EEN TUCHTHUIS.
In het tuchthuis te Thorn is gisterenmorgen
oproer uitgebroken. De hulp van de politie werd
ingeroepen. De oproerkraaiers hadden in eeni-
ge cellen barricades opgeworpen. Deze werden
echter spoedig „genomen". De rust was toen
weer spoedig hersteld.
BEDRIEGELIJKE PENSIOENTREKKER
Bij een lijkschouwing te Haverford West
heerscht onzekerheid aangaande de intentiteit
van een doode.
Vogens zijn papieren, had hij een marine-
pensio'en van 60 pond per jaar, dat uitbetaald
werd op naam van David John Lloyd. Maar
toen men de zaak verder ging onderzoeken,
kwam aan het licht, dat deze pensioengerechtig
de al elf jaar dood was en zijn broer Walter
Owen Lloyd, die nu pas gestorven is, al dien
tijd het pensioen van zijn dooden broer was blij
ven trekker).
De doode had de schatkist voor ruim 700
pond sterling benadeeld en bovendien zijn ou
derdomsrente genoten.
Centrale Velling te Mlddelharnls.
Veiling van Woensdag 19 Juni 1929.
Bloemkool le soort f 21,40 tot f 22,50.
2e soort f 17,10.
3e soort f 11,70 tot f 14,—.
4e soort f 4 40 f4 80 per 100 stuks.
Sla f 1,10 tot f 2,70 per 100 krop.
Peen f 16,40 tot f 16,70,
Kroten f 5,70.
Sjalotten f 2,40.
Rabarber f 3 40 tot f 4,10 per 100 bos.
Doperwten f 30,— tot f 35,—.
Peulerwten f 44,— tot f 48,—.
Postelein f 30— per 110 KG.
Aardbeien f 19,40 tot f 23,40 per 100 pond.
Tomaten f 11,—.
Boter f 0,92 tot f 0,94 per pond.
Aardbelenvel.ing van 18 Juni 1929.
Verkocht de opbrengst van 6 gemeten aard.
beien in voorkoop
Besteed werd f 38,40 per 100 kilo.
Velling van Donderdag van 20 Juni.
Boter en Eieren.
Kipeieren 50-52 kg. f 5,10 tot f 5,20,
58—60 kg. f 5,75 tot f 5,90.
60—62 kg. f 6.— tot f 6,30.
bruin 60-61 kg. 6,25 tot f 6,40.
Eendeieren f 4,80 tot f 5,45.
Ganseieren f 12,—. Alles per 100 stuks
Boter f 0,94 tot f 0,95 per pond.
Aanvoer eieren 23000 stuks.
ROTTERDAM, 18 Juni 1929.
Op de heden in ons Veilingslokaal, War.
caoezierstraat 37—39, gehouden Veiling, wer.
den de volgende prijzen besteed
Kipeierenf 0,50 tot f 7,20
Eendeieren 5.20 tot 5 75
Ganseieren tot
Middenprijs f
Aanvoer 180.000 stuks.
DE ROTTERDAMSCHE VEILING
doe*
H. ZEEBERG.
72)
Zoo deed Lia het verhaal van de gebeurte
nissen sinds zij weer te Utrecht was gearri
veerd. Zij spaarde daarbij zichzelf niet, maar
beschuldigde zich, dat zij in zekeren zin had
vaarwel gezegd dat, wat haar hier lief was
geworden, wat de weduwe Blankert, die aan
dachtig luisterde, deed opmerken: „Je hebt God
niet vaarwel gezegd, Lia. Anders zou je niet
onrustig geweest zijn. Jou ontbrak alleen de
moed, om voor Hem uit te komen. Je stondt
van je zelf nog niet sterk. Het komt wel in
orde. Jou laat de Heere niet meer los."
Lia reageerde er niet op, maar vervolgde
haar verhaal over het huwelijk van Annie dat
°P zoo tragische wijze was verloopen.
„Hielden zij niet van elkaar?" vroea het
oudje.
„Neen, Grootmoeder. Dat konden wij wel
zien. Maar ten overvloede heeft Annie het mii
zelt gezegd. Liefde kwam bij haar in de twee
de plaats."
„Maar waarom trouwde zij dan met hem
Vrouw Blankert begreep de situatie niet goed.
Als eenvoudige vrouw van het platteland kon
zi| zich geen begrip vormen van het leven in
de kringen, waarin de Van Meersma's ver
keerden.
TT."^?n ^,e99e'en is e®n schatrijke familie in
Utrecht, Grootmoe. Het is er een klinkende
naam. Daarom wilde Annie met Theo van Zeg
gelen trouwen."
„Dus het geld en de eer speelde een rol. En
anders niets. Zooiets is driewerf van God ver
vloekt, Lia. Het is nu al heel spoedig uitqe-
omen. Heel vaak duurt het langer. Maar uit
komen doet het. God laat niet met zich spotten.
Vonden je vader en moeder het goed, dat
Annie met hem huwde
„Vader niet. Grootmoe. Hij legde zich er
alleen bij neer. Maar hij kon Theo van Zeg
gelen niet uitstaan. Niet om wat ik u verteld
heb. Dat wist niemand. Maar omdat hij een
fat en een nietsnut was."
„Maar Marie eh, je moeder vond het wel
goed
„Ja, Grootmoe", aarzelde Lia.
Maar de oude vrouw met haar scherpe op
merkingsgave begreep onmiddellijk alles. De
aarzeling van het meisje was voor haar een
openbaring.
„Je moeder heeft het huwelijk toch niet be
werkt, Lia vroeg zij, met angst in het oog.
„Om u eerlijk de waarheid te zeggen, ja,
Grootmoe. Het was natuurlijk volkomen met
den wil van Annie, maar
„Ik begrijp nu alles. Arm kind, arme Marie,
wat zal zij nu e'eni zelfverwijt hebbenDat
komt er van, als men de wereld met haar zon
dige pracht hooger stelt dan God Wat baat
het een mensch, als hij de geheele wereld wint
en lijdt schade aan zijn zielArme Marie, je
hebt het toch zoo anders geleerd."
„Mama was vreeselijk onder den indruk,
Grootmoe. Zij zeide almaar, dat alles haar
schuld was. Sinds Annie's huwelijk, in Duitsch-
land bemerkte ik het al, maar na het ontzet
tende nog meer, is Mama zeer veranderd. Ik
kan er geen naam aan geven."
„Arm kind", herhaalde het oudje. „Wat zal
zij het moeilijk gehad hebbenEn dan geen
Jezus, om tot Hem de toevlucht te nemen. Maar
wie weet, laat ons bidden, dat God de oogen
van je moeder opent. Heel vaak komt Hij tot
ons met tegenspoed, opdat wij klein worden
voor Hem. En dan is het goed. En hoe moet
het nu met Annie
„Ja, dat weet ik nog niet, Grootmoe. Eerst
moeten wij zien, of de volledige beterschap
komt. De dokter zeide mij verleden week, Ma
ma en Annie waren toen al naar Heerde ver
trokken, dat hoop op genezing niet uitgesloten
was, maar dat het lang, zeer lang kon duren.
Annie moest hier kunnen zijn
Spontaan kwamen deze woorden over Lia's
lippen.
Grootmoeder Blankert glimlachte.
„Waarom vroeg zij dan. „Wat zie je toch
in deze omgeving, Lia Je bent verkeerd, als
je meent, dat je den Heere in Utrecht niet
vinden kunt. Daarvoor behoef je heusch niet
hier te zijn."
„Dat weet ik wel, Grootje. Maar de menschen
hier doen het wonder."
„Je bedoelt, dat God het doet. Maar al is
dat nu met jou het geval, dat behoeft niet het
geval te zijn, en dat is ook niet zoo, met ieder,
die hier vertoeft. De Heere heeft jou hier ge
grepen. Daarvan zijn wij allen overtuigd. En
Hij zal je ook niet loslaten. Hij laat niet varen
het werk Zijner handen. Maar voor alles be
hoef je niet hier te zijn, al ben ik zeer blij,
dat je weer gekomen bent."
„En u hebt dezen winter gezegd, dat God
ook menschen gebruikt, om tot Hem te komen."
„Zeker, dat zeg ik nóg. Maar je moet niet
denken, dat je er bent door alleen naar hier
te komen."
„Dat weet ik wel. Grootje", zeide Lia har
telijk. „Maar laat mij maar praten. Ik ben nu
al een ander mensch. Hoe dat komt, weet ik
niet. Maar het is zoo."
„Toe dan maar, kind. Je moet zelf maar zien.
Geef je hart maar aan Jezus. Dan ben je ge
borgen voor tijd 'enj eeuwigheid."
„Ik hoop en bid, Grootmoe, dat ik nu de
volle zekerheid ga verwerven. Want ik werd
zoo vreeslijk geslingerd, dat ik er zenuwachtig
van werd."
„De strijd tusschen den Heere en satan, Lia.
Satan is onze grootste vijand. Maar Jezus Chris
tus heeft hem den kop vermorzeld. Als wij ons
aan den Heiland vastklemmen, dan wint satan
het ook niet bij ons."
In het kleine vertrekje van het huisje aan den
zeedijk heerschte geruimen tijd stilte.
De altijd bezige handen van de oude vrouw
Blankert hadden het breiwerk opgenomen.
Zonder dat Grootmoeder het bemerkte, be
studeerde Lia het vredige gelaat tegenover
haar. Daar zag zij weer de groeven, die er
niet alleen waren door den ouderdom, maar die
ook getuigenis aflegden van veel ondervonden
leed. Maar de oogen straalden van een inner
lijke rust en van een vrede, die alle verstand
te boven gaat.
„Hebt u ook nog bezoek gehad van Hans
Meinema, Grootje vroeg Lia!
„Hij is hier verschillende malen geweest vóór
hij naar Maarveen ging."
„Dominé Meinema is hij nu. Ik kan het mij
bijna niet voorstellen en zou nog geneigd zijn,
Hans te zeggen. Enfin, ik zal hem allicht niet
ontmoeten."
„Blijf je hier dan maar kort
„Dat weet ik niet. Wat bedoelt u daarmee
„Wel over een week of vier, geloof ik, zijn
Lies en Hans hier. Dan heeft hij vacantie en
zal hier dan ook wel preeken."
„O, dan zie ik hem tóch nog. Want vier
weken zal ik hier toch wel wezen, als het
van u mag."
„Dat weet je. Je moogt den heel'en zomer
blijven."
„Nu, daar zou Papa wel bezwaar tegen ma
ken. Ik vind het jammer, dat hij zoo alleen is,
al gaat hij dan van Zaterdag tot Maandag naar
Heerde, naar Mama en Annie. Zeg, Grootmoe
„Ja?"
„Weet u, wat Papa gezegd heeft
„Nog niet, kind."
„Ja, ik weet eigenlijk niet, of hij het wel
ernstig meende. Maar hij zeide mij: ik denk
je eens te komen opzoeken, hoe je het daar
maakt. Zou dat Papa ernst zijn
„Dat weet ik natuurlijk ook niet. Maar als
hij het eenvoudige voor lief wil nemen, dan is
hij welkom. Dat spreekt vanzelf. Alleen moet
je vader bij oom Adriaan slapen."
„O, dat zou geen bezwaar zijn, als men het
daar goed vond. Maar dat zal wel. 'k Zou het
wel willen."
„Ik ook, kind."
Er klonk in de stem van de oude vrouw Blan
kert e'en beheerschte toon van blijdschap en
dankbaarheid.
Maar zij sprak er verder niet over, te meer,
daar Lia niet met zèkerheid zeggen kon, dat
het haar vader ernst was.
Door de stille avondlucht klonken opeens
stemmen op den weg. Grootmoeder Blankert
keek door de ruiten.
„De dominé met Hermien", zeide zij.
„Wat leuk
Lia was opgesprongen en snelde naar buiten,
om weldra met het tweetal terug te keeren,
in vroolijk gesprek gewikkeld.
„li is nu weer tevreden, vrouw Blankert
lachte de predikant, haar de hand drukkend.
„Doe u haar maar goed. Zij ziet er maar smal
letjes uit."
„Dat wordt wel beter, hé, Lia zeide Her
mien. „Zeg, er was vanmiddag een brief van
Lies. Zij informeerde zoo naar je. De hartelijke
groeten natuurlijk. Het bevalt haar wel in Maar
veen. Maar de menschen vinden er, dat de
diminé getrouwd moet wezen."
„Dat komt nog wel", glimlachte dominé Mei
nema. „Hans is nooit over ijs van één nacht
gegaan. Ik ben blij, dat hij het er zoo goed
maakt."
„Over vier weken komen zij", lichtte Hermien
Lia in. „Gezellig, hé O, je weet niet half,
hoe stil het thuis is."
„Gelukkig maar", meende de predikant. „Ou
de menschen als moeder en ik, Lia, moeten het
rustig hebben. Ik zie tegen den tijd, dat die twee
druktemakers komen op, als tegen een berg."
„Och, het is waarlijk om medelijden met u te
krijgen, vader", lachte Hermien.
(Wordt vervolgd).
Hebt U het complete boekwerk bij de Uit
geefster dezes al besteld? Het kost vóór de
verschijning 2.25, daarna 2.90 per stuk.
