Bij Examens en Openbaar Optreden
BEU HOEKTE VOOB "V E3i©i"UTW
Bil numi
FE
Voor de Vrouw-
Voor de Jeugd.
TW
sci
Het hui:
Zatei
I
•Sr
Een vereeniging, die zich wel met den schoonen
naam van Evangelisch siert. Het evangelie
van Jezus Christus heeft uitgeruild voor het
Modernisme en negatieve leus van het anti»
papisme.
En wat nu de gewraakte woorden van den
heer Donner aangaat, merken we allereerst
op, dat de schrijver in «De Banier* is afge«
gaan op een verslag in de »N. Rott. Ct.«,
een liberaal blad, waar omtrent bekendstaat,
dat zijn verslaggevers niet de eerstbevoegden
zijn om getuigenissen als deze met oordeel
des onderscheids te beluisteren en te verstaan,
't Wil ons daarom voorkomen, dat deze schrij-
ver wel héél licht overging tot het in de H.
Schrift zoo zeer veroordeelde «lichtvaardig
oordeelen*. Wanneer deze criticus de moeite
had genomen door de radio te luisteren, dan
zou hij 's Ministers woorden letterlijk hebben
kunnen hooren en had hij, zelfs in geval hij
zich tot gelijke veroordeeling had gerechtigd
gewaand, toch voor «lichtvaardig oordeel*
behoed.
Wij hebben bij minister Donner zeiven
navraag gedaan en Z.Exc., die, omdat hij voor
de radio moest spreken, zijn rede in extenso
had opgeschreven, was zoo vriendelijk ons
deze ter inzage te geven. Daardoor zijn we in
staat de gewraakte passus woordelijk onder
de oogen der lezers te brengen en wij vragen
hun, of zóó scherpe en daarenboven licht
vaardige veroordeeling gerechtvaardigd is.
De Minister zeide het volgende
«Geachte vergadering. Wij gedenken dezen
dag ditmaal aan den vooravond van Pink
steren. Dat is een der Christelijke gedenk'
dagen, die wel in het bijzonder doet zien,
hoe groot de beteekenis juist van het Chris
tendom voor een harmonieus nationaal en
internationaal leven is. Het is immers de
dag, waarop de Kerk gedenkt, hoe de Chris'
telijke gemeente uitgeheven werd uit het
nationale volksleven van Israël en tot een
internationale taak, tot de verbreiding van
het Woord over geheel de wereld is geroe
pen. Het Christendom heeft in een tijd van
de scherpste nationale tegenstellingen die
roeping vervuld en daardoor het bewustzijn
van het betrekkelijke der nationaie afschei
dingen gewekt. En zeker, de Christenen zelf
zijn aan die groote gedachte niet altijd ge<
trouw geweest, en, zondige menschen, die
ook zij waren, is ook in het Christendom
de praktijk van de verhouding van het
nationale en internationale niet steeds de
juiste geweest en zal het ook in deze be
deeling wel nimmer worden Maar dit ver
hindert niet, integendeel, het maakt juist te
meer, dat de dag van Pinksteren, aan den
vooravond waarvan wij staan in het bijzon
der ook hen, die de belijdenis der Chris'
telijke waarheid voeren, zich moet doen
bezinnen op de gemeenschap der volkeren,
waarvan het nationale nooit zich mag los'
maken, maar waarin het, ook ondanks het
besef, dat het een ideaal zal blijven, een
dienende plaats moet willen innemen.*
Het is, dunkt ons, overbodig bij dit kloek
getuigenis eenige nadere commentaar te geven,
R. A. d O.
.Land- en Tfislnbonw.
blijft men kalm en helder door het gebruik van Mijnhardt's Zenuwtabletten. Glazen buisje 75 ct.
JAARVERSLAG
der Vereeniging „Centrale Veiling voor Goeree
en Overflakkee" te Middelharnis, over
het boekjaar 19281929.
Waar het eindigen van het boekjaar zeer vele
werkzaamheden medebrengt, als accountants
onderzoek, controle van de administratie door
een commissie uit de leden, het houden van ver
gadering, etc., werd het vorige jaar op voor
stel van het Bestuur in een algemeene vergade
ring besloten om het boekjaar in het vervolg
te doen eindigen in een meer stille periode en
wel op 31 Maart, in plaats van oo 31 Mei.
Het Bestuur bestond uit de heeren: A. A.
Mijs te Sommelsdijk, Voorzitter; H. van Heest
te Middelharnis, Secretaris; D. Joppe te Som
melsdijk, J. A. Slis Dz. te Middelharnis, S. Zee
dijk te Middelharnis, J. Vroegindeweij Lz. te
Middelharnis, A. van den Tol te Stad aan 't
Haringvliet, J. P. de Wilde te Nieuwe Tonge,
G. C. van Schouwen te Oude Tonge, L. Mijs te
Den Bommel, J. A. v. Nieuwenhuiz'en te Oolt-
gensplaat, C. v. d. Velde te Herkingen, Jb. Buth
te Dirksland, P. D. Sieling te Melissant, J. L.
Koese te Stellendam, D. Lodder te Goedereede
en Jb. Breen te Ouddorp.
Aan de beurt van aftreding zijn de heeren;
J. A. Slis, C. v. d. Velde, G. C. van Schou
wen en J. A. v. Nieuwenhuizen.
De Vereeniging telde over het afgeloopen
jaar 189 leden, tegen 200 leden in het vorige
jaar.
Het dagelijkskch bestuur kwam vijfmaal en
het geheele bestuur driemaal bijeen, terwijl één
algemeene vergadering werd gehoud'en.
In het personeel, bestaande uit een Directeur,
twee kantoorbedienden en een afslager, had
geen verandering plaats.
Gedurende het tijdvak 1 Juni 1928 tot 31
Maart 1929 werden 173 veilingen gehouden
met een totaal opbrengst van 118,342.82, tegen
140 veilingen met een totaal opbrengst van
97.965.21, over een gelijk tijdvak van het
vorige jaar.
Diverse groenten! 16438.71, klein fruit
3866.48, appelen en peren 45984 K.G.
6698.24, aardappelen 28964 K.G. 1778.99,
kruis- en zwarte bessen 37898 K.G. 14880.59,
uien 356484 K.G. 34264.85, Eieren 501394 st.
32381.70, boter en kaas 3461.16, aardbeien
15086 K.G. 4228.15, div. producten 343.95.
Totaal omzet 118342.82.
Blijkens de exploitatierekening bedraagt het
voordeelig saldo van den tuin, groot 260 roe
den, 227.09, tegen 437.48 in het vorige jaar.
De lagere opbrengst moet in hoofdzaak worden
toegeschreven aan de lage aardappelen- en kool-
prijz'en.
De meer omzet van de veiling is bijna voor
het geheel toe te schrijven aan den grooteren
uienaanvoer en hooge uienprijzen. Deze varieer
den van 2.50 tot 11.50 per H.L.
Mochten wij ons vorige jaren verheugen in
een steeds stijgenden omzet van de kleine veilin
gen, dit jaar is deze vrijwel gelijk gebleven. Dit
vindt zijn oorzaak hierin, dat er dit jaar zeer
weinig appelen en peren zijn aangevoerd. De
schaarste daarvan kwam in de prijzen zeer
duidelijk tot uitdrukking.
De prijken van de zwarte bessen waren matig.
Deze varieerden van 31 tot 45 cent per K.G.,
welke prijs bij een goed gewas toch nog loonend
genoemd mag worden.
De princesseboonen en de snijboonen waren
hoog in prijs. Dit was te verwachten, want
in het voorjaar van 1928 waren alle conserven-
fabrieken zoo goed als uitverkocht. Zonder ons
aan voorspellingen te wagen belooft 1929 wel
licht ook weer een goeden boonenprijs. Dit jaar,
met zijn strengen, langdurigen winter, zijn de
nog op het veld staande groenten totaal ver
vroren en is dientengevolge de consumptie weer
op de conservenfabrieken aangewezen geweest.
De aardbeienteelt breidt zich op ons eiland
ook meer en meer uit en wordt dientengevolge
de aanvoer van dat product aan onze veiling
steeds grooter. Het meerendeel der aangevoerde
aardbeien werd in voorkoop verkocht, wat ech
ter niet de goede methode van verkoop is. Aan
gezien echter de partijtjes te klein waren voor
een regelmatigen aanvoer, was men hiertoe wel
genoodzaakt. Verschillende aardbeientelers heb
ben hunne aardbeien op het eiland langs de
deur uitgevent, doch een dergelijken handel is
nog veel minder aanbevelenswaardig. Wil men
de aardbeienteelt tót uitbreiding brengen en loo-
n'en'd maken, dan is men op veilingverkoop aan
gewezen. Gezien de ligging van ons eiland is
het bezwaarlijk om de vroege aardbeien, de
zoogenaamde consumptieaardbeien in groote
massa's telen. Voor de consumptie op het
eiland is de markt al gauw overvoerd en voor
verzending naar de steden liggen wij te ver
weg. Men zal dus voorloopig wel aangewezen
zijn op de exportaardbei (Jecunda).
Betreffende de uienveilingen moeten wij we
derom onze ontevredenheid te kennen geven.
Zooals boven omschreven, werd door de land
bouwers 356.484 K.G. uien met een opbrengst
van 34264.85 geveild, terwijl voor handelaren
werd gesorteerd en verpakt 138.450 K.G. uien.
Weliswaar is de aanvoer grooter geweest dan
het vorige jaar, doch onze verwachtingen waren
hooger gestemd. Zeer vele pogingen heeft ons
bestuur reeds aangewend om het veilen van
landbouwproducten en wel speciaal die van
uien ingang te doen vinden, doch de medewer
king van de landbouwers blijft achterwege.
Dikwijls moeten wij in de lanjjbouwkringen
de uitdrukking hoor'en: „we moesten alles vei
len", maar daar blijft het in den regel bij. Van
een gezamenlijk aanpakken is tot dusverre geen
sprake. Als de oogsttijd weer is aangebroken,
gaan onze landbouwers, de traditie getrouw,
weer door met het gebruikelijke verkoopsysteem
met den aankleve van de vele fouten en ge
breken. Om altijd maar op hetzelfde aambeeld
te blijven hameren en niets onbeproefd te laten,
werd door het bestuur in d'en voorzomer van
1928 een commissie uit de leden benoemd, aan
welke commissie werd opgedragen e'en onder
zoek in te stellen, op welke wijze het veilen van
landbouwproducten dan wel ingang kan vin
den. Na een serieus ingesteld onderzoek, sa-
menspreking en overleg met den handel, heeft
de commissie van haar bevindingen uitvoerig
rapport uitgebracht, waarin zij mededeelde, dat
alleen door invoering van verplicht veilen het
doel zal kunnen worden bereikt.
In de algemeene vergadering van 20 Juli 1928,
waarin bedoeld rapport in behandeling kwam,
kon het verplicht veilen evenwel geen ingang
vinden. Wel verklaarden verschillende land
bouwers zich bereid, een bepaalde hoeveelheid
■uien via de veiling te doen verkoopen en stort
ten tot nakoming hunner verplichtingen vooraf
0.25 per opgegeven H.L. uien in de veiling-
kas.. Doch deze methode heeft evenmin tot het
gewenschte resultaat geleid. Er zijn zelfs nog
verscheidene landbouwers, die, ondanks hun be
lofte en hun waarborgstorting, geen ui hebben
geveild.
Toch wijst alles er op, dat er verandering in
de aflevering van onze producten moet komen.
Niet, omdat wij het zoo graag willen, maar
omdat wij er toe genoodzaakt zullen worden.
In verschillende ons beconcurreerende landen
is controle op uit te voeren land- en tuinbouw
producten bij de wet geregeld. Ook onze regee
ring heeft al stappen in die richting gedaan, dit
als uitvloeisel van de verschenen herfst getrof
fen maatregelen bij den uitvoer van onze uien
naar Amerika. Door den Minister is reeds een
wetsontwerp voor controle op uit te voeren
land- en tuinbouwproducten bij de Tweede Ka
mer ingediend. Reeds vijf jaren achtere'en heeft
het Uitvoer Controle Bureau getracht de con
trole vrijwillig in te voeren, doch het van verre
blijven staan van de nog zoovele onwilligen,
heeft het voor een spoediger bereiken van het
beoogde doel den steun van de Regeering ver
zocht. Men deed dit, omdat men er ten volste
van overtuigd is, dat er ingegrepen moet
worden. Wij vertrouwen dan ook, dat onze
landbouwers den ernst van het sorteerings- en
verpakkingsvraagstuk zullen leeren inzien 'en
zich eendrachtig achter het Veilingbestuur zul
len scharen, dit in aller belang. Laten onze
landbouwers! toch vo'oral beseffen, dat een
betere sorteering en verpakking van onze pro
ducten geen zaak van weelde is, doch dat alles
in het werk moet worden gesteld, willen wij
onze plaats op de buitenlandsche markten be
houden.
Verschillende steden in Engeland hebben wij
door aflevering van minderwaardige producten
reeds verloren en ondanks dat, blijven wij toch
voortgaan met aflevering van bevroren uien en
koepeen, waarmede de markt totaal bedorven
wordt.
Verder meenen wij er nog op te moeten wij
zen, dit met het oog op de uitbreiding van den
tuinbouw op ons eiland, dat men meer en meer
op onze veiling is aangewezen. Voorheen was
bij de veiling te Rotterdam „De Zuid-Holland-
sche Eilanden" alles welkom, doch gezien de
steeds grootere aanvoeren aan die veiling is
men genoodzaakt geworden, zoo min mogelijk
nieuwe leden meer aan te nemen. Het is wel
gemakkelijk als men kan profiteeren van het
werk van anderen, maar in den retgel wordt
men de kans daartoe ontnomen. Wij moeten
dus ons zelf redden. Weliswaar zal dit ons,
even zoo goed als bij andere op te richten
veilingen eenige offers kosten, doch met eenigen
goeden wil en taaie volharding is ook onze
veiling wel tot bloei te brengen. Wij hebben
het voorrecht bij andere veilingen, dat wij niet
voor een zware schuldenlast zitten te zuchten;
integendeel, wij zijn in het gelukkige bezit van
het benoodigde bedrijfskapitaal.
Ten slotte moet wij U nog tot onzen spijt
mededeelen, dat onzten motor, merk „Internatio
naal". ten dienste van het uiensorteeringsbedrijf,
is stuk gedraaid en wel zoodanig, dat er aan
reparatie niet meer te denken viel. Of dit merk
bij meerdere gebruikers zoo slecht voldoet is
ons niet bekend, maar wij hebben vanaf den
beginne et mede getobd en is tobben gebleven
tot het einde toe.
Niet wetende wat ons het ingediende wets
ontwerp voor controle op onze exportproducten
zal brengen, hebben wij voorloopig een tweede
handsmotor merk „Standaard" aangekocht, waar
mede wij, naar wij hopen, gelukkiger zullen zijn.
HET BESTUUR.
De maandelijksche groei van de Landbouw
onderlinge en de Tuinbouw onderlinge
Op 1 Mei 1929 trad per provincie het hieron
der vermelde aantal landbouwers als lid der C.
O. toe.
Provincie Aantal leden
Loon
Groningen
12
f
12566
Friesland
75
95008
Drenthe
20
12873
Overijsel
6
465997
Gelderland
17
13878
Utrecht
3
9642
Noord-Holland
9
4747
Zuid-Holland
12
19043
Zeeland
12
6555
Noord-Brabant
9
21414
Totaal
175
f
661523
Per 1 Mei 1929 traden als lid der T.O.
toe 55 werkgevers uitbetalende aan loon
f 75898.
Sedert 1 November 1928 vermeerderde het
aantal leden bij de Landbouw-onderlinge
met 777 uitbetalende f 2027331 loon Tuin-
bouw-onderlinge met 335 uitbetalende
f427763 loon.
De Secretaris van de P.O.C, overflakkee
A. W. KEIJZER.
Herkingen 30 Mei 1929.
In de achter ons liggende week heeft de Am-
sterdamsche beurs een zeer bewogen verloop
gehad. De flauwe toon, die in Wallstreet
heerschte, oefende ook invloed uit op de stem
ming hier. In alle hoeken was een teruggang te
bespeuren, en een enkele dag was er werkelijk
sprake van een flauwe markt, en er werd menig
stukje in den wind gegaan. Toen echter later
Amerika betere koersen gaf, was alle pessi
misme verdwenen, en de baissiers haastten zich
om tot dekking over te gaan. Duidelijk is weer
gebleken, dat voor een paniekachtige stemming
ten onzent niet gevreesd behoeft te worden,
daar de marktpositie gezond is. Echter valt het
niet te ontkennen, dat men zich te Amsterdam
den laatsten tijd bijna geheel regelt naar New-
York, en de verbetering welke Woensdag in
trad is voor een groot gedeelte het gevolg van
het ruime geld, dat tegen 5J/j werd aange
boden. In de Industrieele afdeeiing was er nog
steeds vraag naar aandeelen Kuchenmeister wel
ke tot 285 stegen, waarna een reactie intrad.
Margarine Unie zetten de verleden week in
getreden daling voort, zoodat een koers van
444 werd bereikt, waarna een herstel intrad.
Calvé's waren ook aangeboden in sympathie
met M. U. doch ook hier trad een herstel in.
Philips eerst in reactie, trokken vervolgens aan
tot 775 Zeer vast lagen aandeelen Hollandia
Melk.
Nadat geruimen tijd Kunstzijde-aandeelen
werden genoemd onder de fondsen welke m'en
moest verkoopen, inplaats van koopen, is men
thans door de bekende verklaring van den voor-
ziter der Enka tot het inzicht gekomen, dat
het oogenblik daar is, om deze aandeelen te
koopen. Het ziet er wel naar uit, dat de zwaar
ste tijd nu voorbij is. Tegen de verwachting in
is op de Rubberafdeeling opnieuw een reactie
ingetreden, waardoor het behaalde koersavans
verloren ging. De Engelsche voorraden zijn we
derom met 500 ton toegenomen. Het proces
duurt lang, doch zij die gelooven, haasten niet.
Wij blijven van meening, dat de tendenz in de
zen hoek, zij het met horten en stooten, lang
zamerhand wel zal verbeteren.
Met tabakken wil het niet meer. De resulta
ten op de veilingen behaald, worden niet zoo
gunstig beoordeeld, zoodat men niet geneigd
is, zijn bezit te vergrooten. Aanbod blijft echter
uit, zoodat deze hoek verlaten ligt.
Met suikeraandeelen is het evenzoo gestemd.
Er is nog slechts J4 van den oogst verkocht.
En toch hoort men maar sporadisch van V.I.S.P.
afdoeningen. Alleen H.V.A. zijn gevraagd, doch
zulks als gevolg van de mooie bedrijfsresulta
ten welke zij met hare bijcultures heeft wet'en
te behalen. De toestand ziet er niet rooskleurig
uit, en behoudens uitzonderingen, gelooven wij
dat men goed doet, wanneer m envan suiker
aandeelen afblijft.
Beter is het gestemd met de toekomst voor
Petroleumwaarden. President Hoover heeft op
instignatie van de Federale commissie inzake het
beschermen van petroleumvoorraden in Ame-
rikaanschen bodem, de gouverneurs der Weste
lijke staten uitgenoodigd, om petroleumprodu-
centen af te vaardigen naar een conferentie te
houd'eH in deze maand. Men zal alsdan de mo
gelijkheid overwegen om tot verdragen tusschen
de verschillende staten inzake het sluiten van
bronnen te geraken, teneinde de verspilling y
olie tegen te gaan. Ondanks allen tegenstó-,^/
zal men tenslotte tot een georganiseerde produc
tiebeperking geraken. ïntusschen zijn in Mid-
Continent de prijzen verhoogd. Dat m'en zich
overigens aan de Regeering weinig gelegen laat
liggen, blijkt uit de houding der producenten in
Venezuela. Daar bereikte de productie haar
hoogtepunt in December 1928 met 12.261.000
vaten. Sinds December 1928 is de productie ge
daald tot 10-694.000 in Maart, terwijl in het
eerste kwartaal 1929 de productie met 3.000.000
vaten verminderd is. Er heerscht te Amsterdam
een kalme vraag naar aandeelen Koninklijke
Olie, daar het eerstdaags te knippenslot-divi-
dend van 14 wel weer spoedig ingehaald zal
zijn. Met de uitbetaling van dit slot-dividend
is een bedrag van 60.000.000 gemoeid, het
geen de geldmarkt wederom ten goede komt.
Amerikanen flauw gestemd. De flauwe stem
ming was voor velen aanleiding e'en' stukje op
te nemen later trad een zeer krachtig herstel
in, en zulks bracht den koopers mooie winsten.
in verschillende landen zijn de verkiezingen
waar wij in ons land nog voor staan, al achter
den rug.
Waren wij ook maar zoo ver
Maar over de verkiezingen in ons land wil
ik niet gaan schrijven. Dat laat ik gaarne aan
vaardiger pen over. Dat valt geheel buiten
mijn taak.
Waarom begin je er dan over, als je er niet
over schrijven zal, vraagt men misschien.
Ik wilde alleen maar een stukje laten lezen
wat ik dezer dagen in een der bladen las.
Dat gaat over Lady Astor, de candidate voor
het Engelsche Parlement.
Deze dame ging zelf op pad om stemmen
voor haar Parlementzetel te winnen.
Och lees alles zelf maar.
Lady Astor op het verkiezingspad.
Lady Astor is vertegenwoordigster van de
conservatieve partij in het Engelsche parle
ment.
Haar lot is nu reeds beslist de verkiezingen
zijn achter den rug. Hoe het resultaat daarvan
ook uitvalt voor zoover het de parij betreft,
zij persoonlijk behoeft zich geen verwijten te
doen. Ze deed haar uiterste best en had ook
succes.
Ofschoon conservatief, zag ze er geen been
in, om de armste volkswijken binrien te drin
gen en daar op stemmen te jagen.
Maandag opereerde ze te Plymouth, de stad
die haar afvaardgde, in een buurt, die als een
bolwerk van de socialisten en communisten
bekend staat.
Ze werd er alles behalve vriendelijk ontvan
gen, maar de hatelijke ontvangst sloeg haar
volstrekt niet uit het veld.
Ze zette haar voeten stevig op den grond
met haar parapluie dreigend, riep ze hoo-
nend
,So, you are a pack of Bolshies, eh
Jullie zijn een stelletje bolschewieken, he
Terwijl ze dit schreeuwde, stonden op de
balcons van de huizen de werkmansvrouwen
haar uit te jouwen,
„Ik zou er maar van door gaan, lady",
waarschuwde er iemand, die het goed met
haar meende. Maar ze schudde minachtend het
hoofd. „Laat dat maar aan mij over", ant
woordde ze. Een man pakte haar ruw bij den
schouder. Bliksemsnel draaide ze zich om, de
parapluie als een knuppel gereed houdend. De
kerel was in een oogwenk verdwenen.
„Jullie zeggen, dat ik te trotsch ben voor
een arbeidersvrouw, niet zoo zette ze ver
volgens het heftig twistgesprek in.
„Ze zeggen, dat ik jenever en oude klare
drink, maar jullie", Lady Astor richtte zich
tot een groep vrouwen, die in de deur van
een kazernewoning stonden, „hoeveel gla
zen gin hebben jullie vandaag al naar binnen
geslagen
Een hond trok haar partij en vloog op de
scheldende groep af. Het beest werd echter
met een paar steenen verwelkomd, wat voor
Lady Astor aanleiding was, om het in be
scherming te nemen. Met haar armen over
elkaar ging ze haar tegenstanders fel te lijf.
„Jullie kennen me nu al twintig jaar, zei
ze. „Twintig jaar, en nu hebben ze een man
als tegencandidaat gesteld. Wie is hij en wat
is hij Je weet niet eens, hoe hij er uit ziet.
En dan zou je op hem stemmen En jullie
gelooven, dat er revolutie komt en dat de re
geering er uit gesmeten wordt Laat je door
dien ideoot niets wijs maken
Er viel na deze kernachtige speech een
stilte. Toen schreeuwde er iemand „Good old
Nancy" (Lady Astor's voornaam) en onge
looflijk, ook de communistische vrouwen stem
den in, „Good old Nancy"
Tevreden stapte de lady in haar auto en
liet zich naar een andere straat brengen. Hier
ging ze onvervaard een hofje binnen en gilde
er de menschen bijeen.
Een man, die haar wilde beletten, een huis
binnen te gaan, duwde ze zonder meer op zij.
Toen ze terug kwam, scheen ze buitenge
woon tevreden.
„One", zei ze kort
Op hetzelfde oogenblik kwam er een op
geschoten loopjongen voorbij. Lady Astor
greep hem bij zijn kraag.
„Stem je op mij vroeg ze glimlachend.
„Ja", antwoordde de jongen.
„Two", kreet ze triomfantelijk
„Ik zou niet willen hebben", mompelde een
toeschouwer, „dat mijn vrouw zoo iets uit
haalde".
„Never mind", mompelde Lady Astor en ze
trad een huis binnen, waar voor elk venster
het portret van haar socialistischen tegen
stander, Mr. Westwood hing.
Toen ze het weer verliet, kon ze een vroo-
lijk „three" doen hooren.
Haar arbeid is niet vergeefsch geweest. Ze
is te Portsmouth als eerste vrouw herkozen,
intusschen met slechts twee honderd stem
men meer dan haar tegenstander, terwijl ze
bij de vorige verkiezingen nog een meerder
heid van vier duizend stemmen had.
Elke stem, die ze in de communistenwijk
verworven had, is er wellicht één van de
twee honderd geweest, die haar haar zetel
hebben doen winnen.
Aangezien het bij de Engelsche verkiezingen
dikwijls zoo op het kantje af gaat, behoeft
het niet te verwonderen, dat de candidaten
letterlijk iedereen naar de stembus sleepen."
Ik kan me zoo van harte begrijpen, dat een
toeschouwer mompelt„Ik zou niet willen dat
mijn vrouw zoo iets uithaalde."
Maar ik weet ook zeker, dat de meeste vrou
wen bij zichzelf denken Zoo zou ik nooit kun-
rien en willen doen."
In Engeland schijnt men zooiets niet buiten
gewoon te vinden. Van verkiezingscandidaten
is men daar wel wat buitensporigs gewend.
Dan gaat het er toch in ons land, vooral
tegenwoordig kalmer naar toe.
M'n beste nichtjes en neefjes 1
Nog maar net is de wedstrijd voorbij, of ik
krijg weer vragen: „Tante, denkt U weer eens
over een wedstrijd
Ja, ja, zoo gaat het. Maar daar moeten jullie
nu maar een poosje mee wachten, hoor. Het
is nu tijd om buiten te spelen. Misschien, dat
ik over enkele weken er e'en's over denk als
ik raadselvacantie geef. Maar nu nog niet. De
meesten hebben het toch te druk met buiten
spelen of 't tuintje te verzorgen. Daar is in
dezen tijd ook heel wat aan te doen.
Ik kreeg net weer een brief van een nichtje,
waar een mooi portret van haar bijgesloten
was. Dat vind ik fijn, dat begrijpen jullie wel.
Ik krijg zoo langzamerhand een heele ver
zameling foto's van mijn krantenfamilie. Ik be
waar ze allen heel goed, dat behoef ik zeker
niet te vertellen. Als ik nu eens door het dorp
wandel, kijk ik altijd goed of ik soms een van
mijn raadselfamilie tegen kom. Zoo leer ik jullie
toch kennen, dat is veel prettiger.
Nu eindig ik mijn praatje met allen heel veel
groeten te doen.
Jullie TANTE TRUUS.
DE MOEILIJKE LES.
IX.
„Zeg als jullie klaar zijn, gaan jullie dan alle
maal mee naar 't dorp. De knecht moet met
den wagen naar 't dorp met een klein vrachtje,
we mogen allemaal mee."
Piet keek even vragend naar Moe.
„Ja, jullie mogen mee, maar Hans blijft bij
mij."
Nou, daar had Piet geen bezwaar tegen. Dat
was makkelijk. Maar de neefjes dachten er an
ders over.
„Hé, Tante, wat jammer, hij praat zoo leuk
als tie wat ziet, dan moeten we aldoor om hem
lachen."
„Nee, jongens, als jullie vanmiddag in de om
geving blijft spelen, dan mag hij bij jullie blij
ven, maar op d'en wagen, dat vertrouw ik niet,
dan zou ik geen rust hebben."
„Gelukkig, dat loopt goed af", dacht Piet.
„Nou gaan wij helpen inspannen, dadelijk
komen we jullie halen, hoor
„Fijn", verkneuterde Piet zich, hij zou vast
eens vragen of hij de leidsels vast mocht houden.
Ze waren nog maar net klaar, of daar kwam
de wagen al voor.
„Hallo, al klaar 7"
,,'t Was een vroolijk groepje op den wagen,
en moeder kon zich niet weerhouden nog even
te zeggen: „Wees toch voorzichtig, hoor jon-
gèns".
De oude knecht, die op den bok zat, knip
oogde maar eens naar Moe „Als ze niet stil
zitten, mevrouw, dan bind ik ze vast aan
elkaar."
Moeder lachte, maar ze begreep, dat het den
ouden man wel toevertrouwd was.
„Ze zijn het niet gewend, daarom ben ik
gauw bezorgd."
„Ik zal voor die rekels zorgen, hoor Daar
gaan we. Huup Bruin
Wat leuk ging dat.
Het hinderde heelemaal niet, dat de wagen
bolderde en hobbelde eerst over den ongelijken
grintweg, en toen over de groote keien. Dat
was juist fijn, Hoe meer lawaai, hoe liever.
Jan en Henk waren toch echt aardige jongens,
vooral ook voor Jo, die zich eerst nog wat
onwennig voelde tusschen al die jongens.
„Hé, waren zé nu al in 't dorp
Gezellig al die tuintjes zoo voor en om de
huizen heen.
De wagen stond even stil.
„Jongens, daar heb je den dominé. Daar.
„Dag, dominé", zeiden Jan en Henk.
„Dag, dominé", zeiden ook de logeetjes maar.
En beleefd werden de petten gelicht.
„Zoo rakkers, gaan jullie met z'n allen het
dorp op stelten zetten."
„Ja dominélachten Jan en Henk, die niets
verlegen waren. Ze kenden den dominé immers
heel goed, die kwam dikwijls bij vader praten,
omdat vader ouderling was.
„Zoo, dan ga ik eerst de politie waarschu
wen, hoor
„Zijn dat jullie logeetjes. Veel plezier alle
maal."
„Dominé, mogen vanmiddag Jo en Han ook
naar de boerderij komen
„Van mij mag het wel. Ik zal het ze zeggen.
Dag jongens."
„Dag dominé."
Piet keek weer even tersluiks naar zijn neef
jes. Hij kon wel eens een beetje smalen op die
dorpsjongens ,maar ze waren toch niks ver
legen en ook niet brutaal. Ze vielen hem mee.
Veel te gauw naar den zin der jongens warén
de boodschappen door den knecht gedaan.
Voor Jan en Henk was alles wel erg bekend,
maar ze vonden het toch fijn, om alles aan
Piet te vertellen van „hun dorp".
„O ja, we mogen nog een paar kaarten koo
pen om aan Vader te sturen."
„Dat is hier vlak bij, om den hoek, daar is
een mooie winkel er voor."
Allemaal hielpen ze uitkiezen.
„Moeten we die weer heelemaal in 't dorp
gaan posten
„Wel nee, als vanavond de post „De Stan
daard" brengt, geven we die mee, die zorgt
er wel verder voor."
Wat aardig ging het toch op 't dorp.
Ze waren, naar hun gedachten ten minste,
in een ommezien weer terug op de boerderij
bij Girootva. Maar 't was toch al aardig laat
geworden.
Jan en Henk reden maar verder met den
knecht, 't was niet veel de moeite meer tot
etenstijd.
„We komen je dadelijk na 't eten halen,
hoor."
„Afgesproken", zei Dick parmantig.
En aan de afspraak werd de hand gehouden.
Nog maar net was 't eten gedaan of daar
kwam'en ze al.
„Zeg, zullen we eerst een eindje Jo en Han
tegemoet gaan, daar is 't zoo'n eind voor."
„Ikke nou ook mee", zei Hans.
„Komen jullie dan hier heen terug om te
spelen, jongens
Ja, Tante."
„Dat is goed, gaat dan eerst je vriendjes maar
halen, als je dan terug bent, mag Hans ook
mee spelen. Maar jullie moet goed op hem
passen."
„Ja Moe." „Ja, Tante."
Daar gaan we hoor.
De heele rei, Jan, Henk, Piet, Jo en Dick.
„Als Jo en Han er bij zijn is 't een optocht.
„Zeg, wat zullen we vanmiddag spelen
„Dat weet ik nog niet, weet jij wat
„Ja zeg, ik weet wat, laten we roovertje
spel'en, dat kan fijn bij jullie en bij Grootva.'
„Ja maar hoe
Nou was Piet weer in z'n element, zijn oogen
schitterden toen hij z'n plan breed uit vertelde.
„Ja, jo, laten we dat doen, vond Jan."
„Kijk es, daar komen ze al
„Nou zeg, nou moet je 't nog eens vertellen
aan Jo en Han, en dan gaan we fijn direct
spelen 1"
Eerst was 't wat onwennig met twee van die
vreemde jongens er bij, maar 't waren leuke
jongens, en heelemaal niet grootsch, iets wat
Piet nog wel even gevreesd had.
„Zeg jongens, Piet weet een fijn spel -voor
vanmiddag, roovertje spelen, zullen we dat
doen 7"
„Nou zeg, fijn hoor, met zoo'n groote club,
Hoe moeten we het doen 7"
„Kijk, jullie weten al de plekjes allang a'
Daarom moeten Jo, Jane Han en Dick roover
zijn, en Henk en ik reizigers, die een 9!°°'
pak met geld weg moeten brengen. We zulle®
het brengen van Grootva's huis naar Oom5
huis. Maar de roovers moeten natuurlijk PJ°'
beeren dat pak te krijgen 'en ons daarbij.
„Jan maar Hans en je zusje dan 7"
„Hè ja, daar zat je ook mee."
„Latendie dan zoo maar wat spelen.
„Wel nee jo, laten we met z'n allen spek0,
dan moeten ze maar bij de roovers hooren,
wij vinden 't wel goed, hé 7"
„Best hoor. Dan ben jij roovervrouw, J°-
„Echt hoor", zei Jo, die 't al aardig von
dat de neefjes haar er bij wilden hebben.
kan ook best hard loopen."
(Wordt vervolgd),
Correspondent!
aan
De oplossi|
dreigt 2. Te3
de pion d5,
is. De toren
b-Iijn af.
1
Andere va|
1
1
1Pf6|
1
1
Een goede|
Als problee
van E. Schü|
het Ty van
der oplossers!
het 3 weken f
nevenoplossir,
niet vrij vanl
Het problel
Wit: KhlJ
pi. b2, g2.
Zwart: Kg
Pd8 en e6,
Auteursopll
NeVenoplo.J
redacteur va|
legging van
Jammer, dat
zal moeten vq
vier punten
gaan. Zouderi
slimmer zijn
debode"
Dit keer q
tl
V Men kan
toetreden. Ee|
zet telt voor
oplossing won
(minimum aau
delijksche prijl
punten hebbel
Heeft men l[
ingezonden,
mee te doen.
Stand
H. Tiemens
F. C. Laas I
W. Nieuwlan]
A. v. Dijk
„Udi"
G. v. Gelderl
C. Tiemens
D. Hofland
Verbrugge.
^"G. Mooiweer|
De prijs ov
H. TIEMENl
Opj
1. Kc5! Kcl
2. Kc8; 3.|
enz. of
1. Kc5, K|
4. Kf7 enz.
Wit; Kd6,1
Zwart: Kbl
Zwart sped
70)
-Allen in
reis gehad L
„Heel voorl
uren- Ik heb'
u niet met
•Je bent
wagens we ra
bury kon nil
bracht."
"Dat dacht
ls toch Grootf
»In levenden
ïe boord
Langzaam-c
boot verlaten
-Neen, ik 1
moet ik met ni
>.Laat maal
in orde." j
Hij keerde
„Zij komt
,.'k Heb h|
Lia liep vlh
weldra haar c
„Neen maar, j
verrassing Él
En zij kuste
doorploegd va
t Is zomet
kert, meer aai
••Ik verlangde]
gaan. Heb
,s het thuis
-Naar omst
moe- Mama ei
