ng w.
Orgaan
BESTEVAER
I
a
I
L
1
Antirevolutionair
voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
Ieder is ep vol van!
fj$tggelaa/*3afai&
ÏLEN
IN HOC SIGNO VINCES
l|
'4»
No. 3522
ZATERDAG 23 MAART 1929
44STE JAARGANG
EERSTE BLAD.
m
I
BEVELAN-
in de klasse
sholt ge»
Erwten,
>E
bank
4,-.
W. BOEKHOVEN ZONEN
Het nadrukken van den inhoud van dit Blad is verboden overeenkomstig de Wet op het Auteursrecht.
Nationale zelfstandigheid
Op den Uitkijk.
A.vd.BIÜQELAARXÖOC^
ROOSENDAAL
is een heerlijke,zachte.Qeup^e
volrgpe pijptabak,die in peen
enkel opzicht 1 vertrouwen dat
de naam wekt, beschaamd maakt
Uit onze Partij.
9
I
II
9I
- ra
31162
kt uw bloed,
en algemeen
►ER DE
TING?
cteur
R»
lef. No. 4.
Dezs Courant verschijnt eiken WOENSDAG cn ZATERDAG,
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post f 1,- bi[ vooruitbetaling.
BUITENLAND bij vooruitbetaling f 8,50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS
SOMMELSDIJK
Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2
ADVERTENTIËN 20 ceut, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.- per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die z% beslaan,
Advertentlën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur.
Onze vroegere Minister van Buiten-
landsche Zaken, Zijne Excellentie Van
Karnebeek, sprak eens in een Kamer
rede over zelfstandigheidspoïitiek.
Hiermede gaf Zijne Exc. de richting
aan, waarin hij de buitenlandsche po
litiek het liefst gevoerd zag.
De Anti-Rev. partij maakt deze for
mule tot de hare, waar het betreft het
buitenlandsch beleid onzer regeering.
In het program van actie, zooals dat
in het centralen convent voorloopig is
vastgesteld, wordt gevraagd „hand
having van de zelfstandige positie, wel-
ke het Koninkrijk der Nederlanden,
j, onder Gods bestel, in langdurige his
torische ontwikkeling verkregen heeft".
De A. R. partij komt op voor onze na
tionale zelfstandigheid.
Die nationale zelfstandigheid wordt
in onze dagen bedreigd.
Het internationalisme viert zijn hoo-
ge triumfen.
Het moderne verkeer, de techniek en
de geest dezer eeuw werken dat in de
hand.
En op zichzelf is dat niet kwaad,
evenmin als het een kwaad is, dat een
Volkenbond tracht aan het internatio
nalistische streven leiding en vorm te
geven.
Wij hebben het groeiend internatio
nalisme te accepteeren en té erkennen
als een product van den loop der tijden.
Door den ontwikkelingsgang der
^techniek, van den handel, de nijver-
^jheid, wetenschap enz., zijn de landen
van Europa steeds meer van elkander
afhankelijk geworden. Er heeft zich als
't ware een nieuwe cultuurgemeen
schap gevormd, een wereldorganisatie,
die we als vrucht der tijden te aanvaar
den hebben.
En dit internationalisme heeft zijn
recht van bestaan.
Prof. Bavinck wijst er op in zijn ge
schrift: „Christendom, Oorlog en Vol
kenbond", dat het Christendom univer
seel is, het leert, dat heel het mensche-
lijk geslacht van éénen bloede is en
dat het Evangelie voor alle volken is
bestemd'.
Ten slotte zal blijken, dat ook het
internationalisme onzer eeuw dienst
baar is aan de uitbreiding van Gods
Koninkrijk en aan de vervulling van de
bede: „Uw Koninkrijk kome
Wij hebben dus dit streven naar in
ternationalisme te aanvaarden en als
Christenen zijn we geroepen naar ons
vermogen er iets goeds van te maken.
Maar dat mag nooit en te nimmer
gepaard gaan met wegcijfering van
eigen nationaal en zelfstandig bestaan.
Daar tegen komt de A. R. partij met
kracht op. En waar ook in ons eigen
land het streven van sommige politieke
partijen gaat in een richting, welke uit
eindelijk op prijsgéving van dat zelf
standig bestaan uitloopt, daar verzet de
A. R. partij er zich tegen met klem en
macht, want zij belijdt, dat wij het
Vaderlijk erfdeel ontvangen hebben
onder het bestel Gods in een langdu
rige historische ontwikkeling en dat
om een eigen type, een eigen karakter
beeld te vertoonen.
De vloek van den modernen geest
is de uniformiteit, de eenvormigheid,
dat Urk en Amsterdam op één lijn stelt
en straks ons kleine Holland wil con-
formeeren aan Zwitserland of Bul-
garije.
Hiertegenover neemt de A. R. partij
positie en belijdt de pluriformiteit in
Gods Schepping, de veelvormigheid
kracht en levensvoorwaarde van elk
organisme.
De zelfstandigheidspoïitiek bedoelt
dus, dat wij waken voor ons eigen
grondtype, voor ons eigen bestaan.
Maar het houdt meer in.
Het zegt ook, dat we het veiligst
gaan, wanneer wij in diplomatie-
ken zin ons vrijwaren van vreemde
invloeden.
De meeste landen treffen onderling
verbintenissen tot eigen veiligheid en
bescherming.
België deed dat met Frankrijk, zoo
als pas nog bleek.
Vóór 1914 was zoo wat geheel Eu
ropa door onderlinge verbintenissen in
twee helften gedeeld. We hebben er
de rampzalige gevolgen van ondervon
den.
De A. R. partij wil daarvan niet we
ten en wil, dat onze regeering ook in
dezen zin een zelfstandigheidspoïitiek
blijft voeren.
Dat wil natuurlijk weer niet zeggen,
dat ons land zich volkomen van elke
samenwerking met andere landen te
onthouden heeft. Dit zou trouwens
praktisch ook niet mogelijk zijn. Maar
het houdt wel in, dat Nederland bij
elke verbintenis zich toch het recht
voorbehoud om zich zelf te zijn en
steeds ongehinderd voor eigen belan
gen op te komen.
Deze zelfstandigheidspoïitiek staat
niet in den weg aan een streven om
internationaal mede te werken aan het
vaststellen van het recht, dat Godes is.
Ook dat is dure plicht van ieder volk.
Zonde zou het zijn om zich in vol
komen passiviteit van het wereldge
beuren af te zonderen.
Vandaar dan ook, dat ons stembus
program hiervan in de tweede plaats
eischt een „krachtige medewerking aan
alle maatregelen, die de heerschappij
van het recht in het leven helpen be
vorderen en mitsdien bijdragen tot be
teugeling van den oorlog, zoo mede
aan de pogingen ondernomen om te ge
raken tot gelijktijdige en wederzijdsche
vermindering van bewapening.
De A. R. partij is door de S.D.A.P.
meermalen als een militaristische partij
uitgekreten.
Niets is minder waar
Maar de A. R. partij wenscht met
beide voeten in de werkelijkheid van
het leven te staan. En zij ziet, dat een
zijdige ontwapening een dwaasheid is
van utopisten of een misdadig gedrijf
van demagogen, die op verwoesting
van eigen zelfstandig bestaan uitloopt,
zonder dat den internationalen vrede
er ook maar eenigermate door gediend
wordt.
De A. R. zijn geen „vuurvreters" en
„oorlogswellustelingen", ze zijn vrede
lievender dan de S.D.A.P.'ers, die in
elk geval den klassenstrijd te vuur en
te zwaard blijven prediken, en het des
noods %p den gruwelijken burgerkrijg
laten uitloopen.
De A. R, partij wil medewerken aan
het internationale streven tot oorlogs
beperking. Haar actie-program drukt
dat uit en in de volksvertegenwoordi
ging is herhaaldelijk in gelijke richting
gewerkt.
Mede te werken aan het internatio
naal streven om in de toekomst zuiver
der verhoudingen te krijgen en zoo
mogelijk geschillen in der minne te
doen beslissen, is dure roeping.
Prof. Bavinck zegt er van aan het
slot van zijn geschrift: „Daartoe mede
te arbeiden ligt meer op den weg van
dén mensch en den Christen, dan om
al dit streven uit de verte lijdelijk aan
te zien en misschien heimelijk op mis
lukking van al dergelijke plannen te
hopen".
Sterk staat dus de A. R. partij op
onze nationale zelfstandigheid, en
dringt derhalve aan op het voeren van
een zelfstandigheids-politiek, maar
daarnaast ook komt zij op voor de dure
roeping van een volk om mede te wer
ken tot bevestiging van het recht ook
op internationaal gebied.
Zóó verstaat de A. R. partij inzake
het buitenlandsch beleid haar roeping.
M'n lezers hebben zeker wel gehoord van
het debat, dat de vorige week in de Tweede
Kamer is gehouden over de vraag of ongehuwde
vrouwen die moeder worden ook recht hebben
op uitkeering van den Staat, volgens de Ziekte
wet,
Links meende van wel.
Rechts met één uitzondering, Ds. Ling-
beek meende van niet.
Het gold hier weer een van die principieele
vragen, die duidelijke laten zien welk een klove
rechts van links scheidt.
Duidelijk trad aan het licht wat Groen
van Prinsterer ons geleerd heeft dat, wan
neer wij ons niet meer willen laten leiden door
de Gods openbaring, in de Heilige Schrift ge
geven, ons besef van goed en kwaad verduis
tert, en de normen van zedelijkheid en moraal
ons ontvallen.
Deugd en ondeugd gaan dan stuivertje wis
selen.
Kwaad wordt goed en goed wordt kwaad.
De linksche partijen, en vooral de socialisten,
verdedigden niet slechts de uitkeering aan de
ongehuwde moeders, omdat zij medelijden heb
ben met deze vrouwen, doch zij achtten den
Staat hiertoe verplicht uit een oogpunt van
recht en zedelijkheid.
Volgens hun redeneering was aan onze zijde
het kwaad en de onzedelijkheid, maar aan hun
zijde was de moraal.
Zoo worden de dingen, als wij Gods Woord
loslaten, op den kop gezet.
En dat is nu maar niet toevallig zoo bij dit
debat.
Dat is telkens zoo bij elk principieel debat.
Waar van rechts telkens wordt opgekomen
voor de handhaving van het heilig karakter
van het huwelijk, daar staan de socialisten er
vierkant tegenover.
Dan open baart zich de haat van den
mensch, die zich zelf wil uitleven, tegen de
geboden Gods, waarin de normen van het recht
en de moraal ons geopenbaard zijn.
Men moet maar eens lezen wat de kopstukken
der S.D.A.P. uitgieten tegen de rechtsche par
tijen.
Maar wat wel het allertreurigst is, dat zelfs
vrouwen zich tot verdediging van deze grove
schending van het heilige huwelijksleven willen
leenen.
Suze Groeneweg was de woordvoerster der
S.D.A.P. en het scheen alsof haar geweten
sprak, toen zij oumerkte: „evenmin als de rech-
ttrzijde willen wij niet raken aan de groote be-
teekenis van het huwelijk; wij willen de vrouw
houden op het peil, waarop zij staat".
Een merkwaardige uitdrukking
Met de feiten in strijd.
Een schijnbeweging alsof er iets gegeven
wordt, terwijl het doel is iets te ontnemen, het
huwelijk door God ingesteld, van zijn heilig
karakter te berooven.
En dan moet de zonde goed gepraat worden.
Dan wordt er op gewezen, dat de ongehuwde
meisjes, die moeder worden, nog de slechtste
niet zijn, de slechtste worden geen moeder.
Dan wordt met de statistiek aangetoond, dat
meer dan 60 zondigt tegen 't zevende gebod
en dat die zonde door een spoed-huwelijk moet
gevolgd worden.
Dan wordt er zelfs gezegd door Ds. Ling-
beek nota bene dat wanneer de ongehuwde
moeders geen uitkeering krijgen, de kindermoord
in de hand gewerkt wordt 1
En al dat fraais meer.
Zoo wordt de sfeer vergiftigd en vertroebeld,
zoodat men niet meer ziet waar de normen van
recht en moraal liggen.
Nuchter en alles afdoend, onweerlegbaar, was
hier tegenover het argument van oud-minister
Heemskerk.
De leider der Anti-Rev. Kamerfractie wees
op het rechtsbeginsel, neergelegd in onze wet
boeken, dat zegt, dat wanneer iemand een over
eenkomst sluit, waarbij men zich verzekert tegen
de gevolgen van een handeling, die men wellicht
zou kunnen plegen tegen de goede zeden, dan
zal de rechter aanleiding hebben om die over
eenkomst als niet geldig te beschouwen.
Dat is een eenvoudig en voor de hand lig
gend rechtsbeginsel, dat ieder weldenkend
mensch zonder slag of stoot zal bekrachtigen.
Maar nu wil men, dat van Overheidswege
bepaald wordt, dat de ongehuwde vrouw moet
verzekerd zijn tegen de gevolgen van buiten
echtelijke zwangerschap. Hier wordt, zeide de
heer Heemskerk, eenvoudig van de Overheid
verlangt, dat ze dit rechtsbeginsel schende en
een regeling gaat decreteeren, die gelijk staat
met een overeenkomst tegen de goede zede.
Maar des ocialisten zien dat niet. Ze zijn
verblind door de haat tegen de Christelijke
zede.
En als ze dan niet bij machte zijn om dat
Christelijk beginsel aan te tasten en te breken,
dan gieten ze de fiolen van hun gramschap uit
op de verdedigers van die beginselen, dan gaan
ze schelden en tieren, dan worden de ver
dedigers van die beginselen uitgescholden voor
Farizeeërs.
Lees maar wat „Het Volk schrijft
Zeker, de politieke christenen hebben om
strijd verklaard, de ongehuwde moeders niet
te minachten en te weten, dat wie staat, toe
moet zien, dat hij niet valle. Het maakt niet
veel indruk op ons. Sedert voor negentien
eeuwen de tollenaar, die zich boetvaardig op
de borst slaat, ten voorbeeld is gesteld aan
den Farizeeër, die zich verheft op eigen
braafheid, heeft men herhaaldelijk kunnen
zien, dat een Farizeeër van éénige slimheid
de pose van een tollenaar aanneemt. Hij blijft
er niet minder Farizeeër om.
Zie, hieruit spreekt de haat tegen de belijders
van de beginselen die gegrond zijn op het
Woord van God.
Gelukkig stond rechts aaneengesloten tegen
over de aanvallen die op de christelijke grond
slagen van onze samenleving werden gedaan.
In de ziektewet werd met meerderheid van
stemmen vastgesteld „Met ziekte worden zwan
gerschap en bevalling van een gehuwde
vrouw gelijk gesteld."
Men ziet hier weer het zelfde verschijnsel bij
de socialisten dat zich telkens voordoet.
Schijnbaar wordt positie gekozen voor het
arme, het verdrukte, het misdeelde.
Ook nu weer heette het dat hun barmhar
tigheid zich uitstrekte tot de gevallen vrouw,
per ij pond.
die aan haar lot wordt overgelaten. Haar en
haar kind te redden was hun doel
Alweer die goedkoope praatjes, die bij de
goe-gemeente indruk moeten maken.
Bij hen de barmhartigheid, bij de rechterzijde
de farezeïstische eigengerechtigheid en harte
loosheid.
Zoo wordt het voorgesteld.
Een interne verkrachting van de waarheid,
zooals men dat ieder oogenblik weer terugvindt
in de socialistische pers.
Want inderdaad is het precies andersom.
De daad laat bij de socialisten nog steeds
op zich wachten.
Groote woorden, maar den armen en ver
drukten wordt gezegd gaat heen en wordt
warm. We zullen eens voor je bij den staat
aankloppen
De christelijke barmhartigheid heeft zich reeds
lang over de gevalen vrouw en haar kind uit
gestrekt. Met de daad heeft zij getoond, dat
niet farizeïstische eigengerechtigheid en har
teloosheid haar bezielt. De- vele instellingen die
door eigen initiatief tot stand kwamen en onder
houden worden getuigen er van.
Maar de ware barmhartigheid is niet de slap
pe weekheid.
De ware barmhartigheid handhaaft de maje
steit van het recht.
En ook die is een uitvloeisel van de ware
barmhartigheid, dat met alle krachtsinspanning
gewaakt worde voor de heiligheid van het hu
welijk.
Deze instelling is een hoeksteen, een grond
zuil der samenleving. De barmhartigheid voor
de gansche samenleving eischt dat die be
schermd worde tegen de aanvallen van ieder,
die het op ondergang toegelegd hebben.
De ware barmhartigheid is deze, dat de Wet
Gods, die uit goddelijk erbarmen met een ge
vallen menschelijk geslacht geschonken is, worde
gehandhaafd.
Overtreding en verkrachting van die godde
lijke wet is de grootste wreedheid en onbarm
hartigheid die het menschelijk geslacht kan aan
gedaan worden.
UITKIJK.
UITSLAG DER STEMMING OVER HET
ADVIES C.C. VOOR DE CANDIDAAT-
STELLING DER A.R. PARTIJ.
De stemming in het land, bedoeld in art. IX
van het reglement voor de candidaatstelling,
heeft tot uitkomst gehad, dat voor de eerste
12 plaatsen in aanmerking zijn gebracht de
volgende personen (alphabetisch vermeld)
Dr. E. J. Beumer, Mr. H. Bijleveld, H. Colijn,
L. F. Duymaer van Twist, J. J. C. van Dijk,
Mr. Th. Heemskerk, C. van den Heuvel, J.
Schouten, C. Smeenk, Prof. Dr. H. Visscher,
Mr. J. A. de Wilde en A. Zijlstra.
Aan de heeren H. Aèmelink, Dr. J. Severijn en
Mr. H. A. Dambrink werden resp. de nummers
13, 14 en 15 toegekend.
Deze uitslag heeft op den 2den Februari j.l.
een onderwerp van bespreking uitgemaakt in de
vergadering van het C. C„ gevolgd door een
tweede bespreking op den 8stenFebruari, op
welken zelfden dag vervolgens omtrent dit re
sultaat der stemming, ingevolgen de bepalin
gen in artt. XVI en XVII Regit. Candidaat
stelling, overleg werd gepleegd met de gedele
geerden der Kamerkieskringcentrales.
Dit overleg leidde tot het besluit, aan Dr.
Severijn een plaats' te geven onder de eerste ;12
namen, welke beslissing uitermate werd verge
makkelijkt door het aanbod van Mr. Bijleveld
om, ondanks het resultaat der stemming, ge
noegen te nemen met plaats no. 4 op de alge-
meene lijst.
Als gevolg van een en ander en in verband
met de door de kieskringcentrales geuite wen-
schen, waarmede zooveel mogelijk is rekening
gehouden, zijn nu voor de onderscheidene in
te dienen lijsten als no. 1 aangewezen
1. voor de gelijkluidende lijsten in de kies
kringen Arnhem en Nijmegen
Dr. E. J. BEUMER
2. voor de lijst in den kieskring Rotterdam
J. SCHOUTEN;
3. voor de gelijkluidende lijsten in de kies
kringen 's'-Gravenhage, 's-Hertogenbosch, Til
burg en Maastricht
Mr. Th. HEEMSKERK
4. voor de lijsten in den kieskring Leiden
Mr. J. A. DE WILDE
5. voor de lijst in den kieskring Dordrecht
Dr. J. SEVERIJN;
6. voor de lijst in den kieskring Amsterdam
C. SMEENK
7. voor de gelijkluidende lijsten in de kieskrin
gen Den Helder en Haarlem
C. VAN DEN HEUVEL;
8. voor de lijst in den kieskring Middelburg;
J. J. C. VAN DIJK
9. voor de lijst in den kieskring Utrecht
PROF. Dr. H. VISSCHER;
10. voor de lijst in den kieskring Leeuwarden:
H. COLIJN;
11. voor de gelijkluidende lijsten in de kies
kringen Zwolle en Assen
L. F. DUYMAER VAN TWIST;
12. voor de lijst in den kieskring Groningen
A. ZIJLSTRA.
Krachtens het bepaalde in punt e, van het
door het Centralen Convent voorloopig goed
gekeurde voorstel candidaatstelling zal als no.
2 op de lijst Middelburg worden geplaatst de
naam van C. Smeenk (no. 1 Amsterdam) en
als no. 2 op de lijsten Amsterdam de naam van
J. J. C. van Dijk (no. 1 van de lijst Middel
burg), terwijl deze zelfde namen resp. als no.
3 en 2 zullen plaats vinden op de lijst Dor
drecht.
Voorts komen op de nummers 2, 3 en 4 van
alle lijsten met uitzondering der drie evenge-
noemde de namen H. Amelink, Mr. H. Bijle
veld en Mr. H. A. Dambrink, welke in de zelfde
volgorde op de lijsten Middelburg en Amster
dam worden gebracht resp. als nummers 3, 4 en
5 en op de lijst Dordrecht als nummers 4, 5
en 6.
De verdere aanvulling der lijsten is nu over
gelaten aan de kieskringcentrales, elk voor haar
eigen lijst of wel voor de gezamenlijke centrales
welke met gelijkluidende lijsten zullen uitko
men met inachtneming van de door het C. C.
in de vergadering van 8 Februari j.l. krach
tens art XX Regit. Candidaatstelling, aange
geven volgorde. Evenwel werd hierbij tevens
de vrijheid gelaten om, indien zulks voor de
propagandistische waarde eener lijst wenschelijk
wordt geacht, tusschen de nummers 1 en 2, 3,
4, (resp. 4, 5, 6) een of meer namen in te
voegen van personen, die tot het eerste 12-tal
'U
i
I
I
■m
-ft
f
i
I
