J. H. BUIJS
Antirevolutionair
Orgaan
voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsehe Eilanden.
EB GOLIATH
m
S
S
8
nnd-Tei.1024
W!
IN HOC SIGNO YINCES
bert oude Tonne
gevraagd
el - Rotterdam
Nationale en economische
belangen
WOENSDAG 5 DECEMBER 1928
WEZIG
der Ham
i
wakfe.
i
Iiilïers
Brandwonden
Kloosterbalsem
No. 3491
43STE JAARGANG
NT
A 209 - SOIHimiELSOiJK
GPALEN en
ITERS
Boonenstaken.
W. BOEKHOVEN A ZONEN
Het nadrukken van den inhoud van dit Blad is verboden overeenkomstig de Wet op het Auteursrecht.
aad leverbaas*
er 100 6tuks.
t naam. Bij
ieuwe Overlaad
,4-deurs Sedan, aller-
en onbereden.
Overland be-
a met gesloten bak.
Rad Ley, groote,; hfiyr
iersoons.
Oo k ruilen.
MPT.
tad aan 't Haringvliet
ORT, Tuinman
RUST -
hiervan verzekerd
>uds bekende adres
>E DUIF"
otterdam
2 Kussens 32.
Ons bekend staand
Bij aankoop
KEN CADEAU
es van de 5 laatst
cwaliteit.
Gemeene Gratie en
Maatschappelijk leven.
v.
„Geen goud
zoo goed"
Land- en Tuinbouw.
8 DECEMBER a.s.
RKSLAND
Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post f 1.— b? vooruitbetaling,
BUITENLAND b| vooruitbetaling f 8.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS
SOMMELSDIJK
Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2
ADVERTENTIËN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN t l.— per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zfl beslaan,
Advertentiën worden Ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur.
N en VICTORIA,
ANTEN voor elk seizoen,
in alle maten.
Z WIJNDRECHT
een druk leven ge«
slechte spijsvertering
durige vermoeidheid
gebrek aan eetlust.
12 0 21,-.
me Drogisten.
K.
Den Haag.
w kippen hebben Neem
R
en 50 kilo f 8,75. Waar
d.
V GODSDIENST EN SOCIALISME.
In het debat, dat de vorige week in den Som-
melsdijkschen Raad gevoerd werd bij de alge-
meene beschouwingen deed van Socialistische
zijde de leuze weer eens opgeld „Godsdienst
is privaatzaak." Zelfs werd getracht om met
citaten van Dr. Kuyper, den grooten bestrijder
van het socialisme, aan te toonen, dat deze sa
mengaan van godsdienst en socialisme mogelijk
achtte.
Het is psychologisch verklaarbaar, dat een
voudige plattelands-socialisten die misschien
van huis uit nog wat gevoel voor godsdienst
hebben overgehouden in het socialisme den
grooten vijand van het christelijk geloof weige
ren te zien.
Toch is deze goedbedoelde meening vrucht
van onkunde omtrent de socialistische leer die
men belijdt.
Godsdienst en socialisme staan lijnrecht te-
•nover elkander.
In principe gaat zelfs de strijd van het socia
lisme rechtstreeks tegen God en Zijn dienst,
hetgeen de socialistische voormannen heel goed
beseffen. A
Voltaire, een der geestelijkev aders van de
Fransche Revolutie, waaruit het socialisme is
opgekomen, onderteekende malen zijn brieven
doelende op den Heere God, met de verschrik
kelijke woorden: Ecrasez l'infame, „verplettert
den Eerlooze
Reeds het feit, dat de socialistische stroom die
over Europa golft, in zulk een bron zijn oor
sprong vindt moest tot nadenken stemmen.
Echter is naderhand herhaaldelijk door de
socialistische leiders verklaart, dat de Gods
dienst de groote vijand van het socialisme is.
Marx, die het socialisme een wetenschappe-
lijken grondslag gaf, op welken grondslag de
Nederlandsche leider Troelstra naar eigen ver
klaring, met beide voeten staat, schreef eens
dh godsdienst is een hersenschim, de gods
dienst is opium voor het volk, de afschaffing
daarvan als een denkbeeldig geluk, sluit in zich
den eisch om tot werkelijk geluk te geraken."
In een door H. Troelstra vertaald boekje, op
genomen in de socialistische bibliotheek onder
redactie van Mr. P. J. Troelstra leest men op
bldz. 39 „Door het bewijs dat de mensch van
dieren afstamt, heeft de theorie van Darwin,
zijns ondanks, het geloof aan een God, die door
Zijn scheppingswoord op zekeren dag de wereld
en den mensch zou geschapen hebben, den ge
nadeslag gegeven."
Het zou ons niet moeilijk zijn verscheidene
dergelijke uitspraken van socialistische leiders,
óók in Nederland, te citeeren.
Trouwens, hoe kan. het ook anders, het wezen
van het socialisme verdraagt den godsdienst
niet, het kan ook niet, want de groote grond
zuilen van het geloof in God, als daar is het
9ezag, het dienen van God, b.v. in Sabbaths-
heiliging, erkenning van den zondeval en der
halve van sociale ongelijkheid en van vervloe
king van deze aarde, waardoor het hier nooit
tot een heilstaat of pacifisme zelfs komen kan,
worden door het wezen van het socialisme ver
loochend
Daaruit moet voortvloeien, dat in socialis-
tischen kring den godsdienst „opium voor het
volk geacht wora't, en alles in actie gebracht
wordt om dien „opium" uit te branden.
De opkomst, ontwikkeling en organisatie van
het maatschappelijk leven is dus een vrucht
van de gemeene gratie.
De vloek is na den zondeval niet wegge
nomen, maar in den vloek geeft God nog een
zegen.
De mensch moet' werken en hard, maar door
dit feit te aanvaarden geeft God er nog een
zegen in.
Door den arbeid ontstonden nieuwe mogelijk
heden.
Toen de mensch niet alleen meer in al zijn
behoeften kon voorzien, maar hij ook den arbeid
der handen en den geestesarbeid van anderen
noodig kreeg, kwam: vanzelf het maatschappelijk
verkeer, de gemeenschappelijke omgang en ar
beid voor dezelfde belangen.
Daaruit is ontstaan -wat we nu hebben in
de beschaafde landen.
En dat mogen we als een goede gave Gods
waardeeren.
En dat doen we ook als we beseffen, dat
we er allen zooveel mogelijk van profiteeren.
De arbeid adelt weer
Van nature was de mensch tot arbeid ge
roepen, maar in den Staat der rechtheid was
de arbeid met zijn geestelijke kracht hoofd
factor; in het Paradijs was dit zijn levenstaak.
De straf der zonde was, dat zijn arbeid van
natuur veranderde en verlaagd werd tot een
lichamelijken en uitputtenden arbeid in het zweet
des aanschijns.
Dank zij Gods gemeene gratie is deze straf
allengs meer verzacht en in de ontwikkeling
van het arbeidsleven nam de beteekenis van den
lichamelijken arbeid af en steeg de geestelijke
arbeid weer op hooger peil.
Dat wil niet zeggen, dat lichamelijke arbeid
minderwaardig zou zijn. Deze arbeid blijft hier
noodzakelijke factor, en hij is evenzeer als gees
telijken arbeid een goddelijk beroep. Maar de
arbeid in zijn geheel kwam op hooger peil,
door de ontwikkeling der maatschappij.
Het feit, dat God zijn gaven ongelijk ver
deeld heeft, mag niet als een „onduldbaar nood
lot" worden beschouwd. Maar alle raderen in
de machine der menschheid zijn noodig en on
misbaar. Reeds in de schepping is de ongelijk
heid gegrond.
Het socialisme en communisme vermogen deze
niet weg te nemen.
Aan het dagbladbedrijf van het socialistische
zijn pijnlijk en duren lang omdat de huid
vernield is. Akker's Kloosterbalsem er op
verdrijft dadelijk de pijn, doet de blaren
verdwijnen en ge houdt geen litteekens.
hoofdorgaan „Het Volk" ziet ge deze onge
lijkheid even goed als overal elders. De mannen
met den handarbeid zijn er even onmisbaar als
de redacteuren; de krantenloopers kunnen even
min ontbeerd worden als de typograven.
Dat blijft zoo.
In het geheele leven wordt dat teruggevon
den. De ongelijkheid beheerscht het leven.
Dat is geen gevolg van de zonde.
Ook zonder zonde zou de ongelijkheid be
staan.
Maar door de zonde is deze trek in het leven
van Gods schepping misbruikt.
De sterkeren oefenen macht uit over de
Zwakkeren.
En daartegen moet geprotesteerd en geageerd
worden.
De gevolgen der zonden hebben we als zoo
danig te zien, maar het is onze roeping ze
te bestrijden.
Dat is weer de remmende en behoudende in
vloed van Gods gemeene gratie over ons men-
schelijke leven.
Zoo goed als we persoonlijk ieder uur van
den dag tegen elk gevolg der zonden in ons
stoffelijke leven te strijden hebben, zooals hon
ger, dorst, koude ,vuur en water, die ons be
dreigen en honderd andere dingen, zoo ook
hebben we deze zonde-gevolgen in ons maat
schappelijk leven te bestrijden.
En nu is het een eerste eisch, dat we dat
als menschen van gelijke beweging, als burgers
met elkander doen.
Daaruit is b.v. het verzekeringswezen op
gekomen.
Door coöperatie helpt men elkander over en
weer tegen de gevolgen van brand, ziekte,
sterven en verdere stoffelijke nadeelen.
Voorts is er uit voortgekomen de gemeen
schappelijke behartiging van gemeenschappe
lijke belangen, buurtdiensten, sociale vereeni-
gingen, enz.
Alle gewettigde middelen door Gods gemeene
gratie om de gevolgen der zonden te tem
peren, mogelijkheden, die uit het Noachitisch
Verbond voortvloeien.
Deelen in elkanders vreugd en voorspoed en
in elkanders smarten en tegen spoed, eisch van
Gods gemeene gratie.
Wien het zoo verstaat, en zoo moet het
naar Gods eisch verstaan worden, beseft iets
van den vloek van het egoïsme.
Het individualisme is een helsche macht, door
Satan den bruut-egoïst en individualist bij uit
nemendheid, in ons menschelijk leven uitge
stort.
Slechts door de Christelijke levensleer der
zelfverloochening is tegen die helsche macht in
te gaan en het maatschappelijke leven dra
gelijk te maken.
Maar waar het maatschappelijk leven tekort
schiet en dat doet het op Vele punten
daar stelt God de Overheid in om der zonde
wil, om het zwakkere te beschermen en het
onrecht te wreken.
Hoe sterker de gemeene gratie door den
christelijken geest in het maatschappelijk leven
inwerkt, hoe minder de overheidsbemoeiing
noodig en gewenscht is.
Maar ook andersom, hoe minder de chris
telijke liefde en erbarming als heerlijke macht
van de gemeene gratie Gods uit het maatschap
pelijk leven opbloeien kan, hoe meer de over
heid geroepen zal zijn regelend, gebiedend en
verbiedend op te treden.
VERBIJSTEREND KORTZICHTIG,
Bij zijn export naar Amerika ondervindt de
Nederlandsche Tuinbouw sinds jaren steeds
nieuwe moeilijkheden.
Voor de boomkweekerijen artikelen gingen de
grenzen geheel dicht.
De bollenexport ontkwam evenmin aan de
venijnige en sluwe wijze, waarop Amerika ge
bruik maakt van het internationaal erkende
recht, om zich tegen den invoer van plantenziek
ten en insecten te verdedigen.
Nu zijn wij met onze groenten aan de beurt.
Nauwelijks komt een onzer producten in een
eenigszins belangrijke hoeveelheid aan de Ame-
rikaansche markt, of de inspecteurs van den
plantenziektenkundigen dienst in Amerika snel
len toe en nemen onze groenten en fruit onder
de loupe.
Honderd procent gezondheid is de onredelijke
eisch, die men in de nieuwe wereld stellen
durft1
Het einde dezer politiek is niet te overzien.
Nu Hoover tot president van Amerika gekozen
is, valt er te rekenen op een zoo mogelijk nog
verscherpte economische protectie. Marlat en
zijn helpers kunnen en zullen nu hoogtij vieren.
Zonder genade zal men naar de wapenen zoeken
om het eene product na het andere, dat naar
Amerkia wordt geëxporteerd, den toegang tot
de nieuwe wereld te versperren.
Na de catastrophe met den rapenexport in
het voorjaar van 1927 op welker ruwe huid
de inspecteurs van de Board of Health enkele
galwespen ontdekten, wat tot gevolg had een
onmiddellijk invoerverbod voor rapen was
het ons duidelijk, dat ons in Amerika het zwaard
van Damocles boven het hoofd hangt. Niets
mocht en mag worden verzuimd om het drei
gende verzuim af te wenden.
Op een vergadering in 1927 gehouden onder
leding van den buitenlandschen voorlichtings
dienst van het Departement van Landbouw,
werd de vraag: wat moet en kan gebeuren om
voor den steeds in beteekenis toenemenden
koolexport de deur in Amerika open te houden,
ernstig onder de oogen gezien.
Het resultaat dezer bespreking was, dat de
vergadering als één man den wensch uitsprak,
dat de regeering maatregelen zou treffen om
allen uitvoer van kool naar Amerika te ver
bieden, welke niet voldeed aan de eischen van
het Uitvoer Controle Bureau.
De Voorzitter der vergadering, het hoofd van
den buitenlandschen voorlichtingsdienst, gaf on
omwonden zijn volle sympathie met het door
genoemde vergadering ingenomen standpunt te
kennen en verzekerde, dat hij met alle kracht
zou heipep bevorderen, dat de regeering de
door die vergadering gewenschte maatregelen
zou treffen.
Naar veler meening moest niet alleen kool,
maar voor alle tuinbouwproducten, die naar
Amerika worden geëxporteerd, de U. C. B.-
eischen worden voorgeschreven. Vooral voor
uien werd dit urgent geacht en alleen het feit,
dat daarvoor een overleg met de meer recht-
streeksch belangenhebbenden bij de uien noodig
werd geacht, weerhield de vergadering van de
uitspraak, dat ook voor uiere een dergelijke
regeling noodzakelijk was.
Na bijna anderhalf jaar wachten op de door
de regeering gedane toezegging, terwijl in Ame
rika de wolken steeds donkerder worden en het
gevaar voor onzen export met iedere zending,
die ongecontroleerd naar Amerika gaat, toe
neemt, geeft onze regeering het bewijs niets
geleerd te hebben uit al de ellende, die de
tuinbouw bij zijn export naar Amerika heeft
ondervonden.
In plaats van met de belanghebbenden mede
te werken in het pogen om uitsluitend prima
waar naar Amerika te exporteeren, op welke
wijze alleen nog een, zij het geringe kans be
staat om onzen afzet naar Amerika te behou
den, laat zij na wat haar dure plicht is.
Wij zijn bitter teleurgesteld, dat na anderhalf
jaar wachten niets, maar dan ook niets gedaan
is om aan den wensch der belanghebbenden te
voldoen om den export naar Amerika te ver
zekeren.
De herhaalde waarschuwingen door tal van
'rapporten en aanwijzingen, die wij uit Amerika
ontvingen en ook de regeering bekend zijn, die
wijzen op de dringende noodzakelijkheid van
een beperking van onzen export tot uitsluitend
eerste kwaliteit producten, producten welke aan
de Amerikaansche eischen voldoen, slaat onze
regeering mét verbijsterende kortzichtigheid in
den wind.
In plaats toch van het U. C. B. te steunen
en haar medewerking te verleenen, dat naar
Het autoverkeer en de veren. Goede verbindingen,
v. Zeeland m. d. Brabantschen wal en auto wegen,
benevens verbetering van d. veerdienst Willemstad—
Numansdorp eisch.
De correspondent van het Algemeen Hbld.
schrijft
Er is voor Nederland een nationaal voor het
betrokken landsdeel een economisch belang
mee gemoeid, dat het Zuiden langs de kortste
wegen verbinding krijgen met het Noorden.
Wanneer wij hier het een en ander opmerken
over hetgeen op heden ontbreekt is, dat geens
zins om de R.T.M. in gebreke te stellen.
Deze onderneming heeft in een tijd toen de
toestanden op verkeersgebied heel anders wa
ren dan nu het initiatief durven nemen tot het
instellen van een geregeld verkeer met streken,
die daarvan te voren door haar geïsoleerde lig
ging verstoken waren. Dat zij haar belangen
heeft zoeken te dienen bij de contractanten,
waarbij het rijk haar de exploitatie van veer
diensten afstond, spreekt vanzelf. De alleen
heerschappij, die de R. T. M. dientengevolge
verkreeg over door het rijk aangelegde en
bekostigde haven als die te Numansdorp en
te Zijpe, werkt natuurlijk het overig verkeer
daar tegen. Zoo heeft de gemeente Numansdorp
zichzelf havengelegenheid moeten scheppen,
hoewel er te Numansdorp reeds een haven
was. Behalve de scheepvaart lijdt ook het
auto-verkeer onder het veer-monopolie van
de R.T.M. De vehikils moeten met booten, die
voor een dergelijk verkeer niet gebouwd zijn,
overgezet worden tegen abnormaal hooge tarie
ven. Die tarieven varieeren naar gelang van
de wagens, maar op het veer Willemstad
Numansdorp is 7.50 al het geringste dat een
personenauto voor een enkele reis betaalt. De
tram is der auto niet welgezind.
Wij zouden hier meer van kunnen vertellen,
maar onze bedoeling is slechts het even aan te
stippen. Wij verliezen niet uit het oog dat deze
zaak meer dan één kant heeft. Door het ver
keer in handen te stellen van één groote on
derneming de R.T.M. verzorgt ook het post
vervoer zijn er voor de betrokken streek ze
kere voordeden bereikt en ook als men nieuwe
plannen voor de toekomst overweegt zal men
de bestaande onderneming niet kunnen uitscha
kelen. Het insulaire karakter van het besproken
gebied maakt het noodzakelijk dat het verkeer
blijft beschikken over een groote organisatie,
die het telkens weer opvangt daar waar de
natuur grenzen heeft gesteld. Verkeersmidde
len te land en te water moeten telkens op be
hoorlijke wijze op elkaar aansluiten en het ver
keer van de eilanden leiden naar een verkeers-
centrum op den vasten wal.
Op Flakkee, dat op het eiland zijn tramver
binding van Oost naar West en naar buiten
zijn boot naar Numansdorp en naar Zijpe heeft,
zint men nu op een bootdienst met den Bra
bantschen wal. Wij gunnen het eiland dien uit
weg van harte maar men dient toch in aanmer
king te nemen dat de Brabantsche wal maar
een doorgangspunt is. Vindt Flakkee daar geen
aansluiting naar het Noorden en Oosten dan
gaat zijn weg naar het Zuiden of wel naar Bel
gië. Wie die vrees ongemotiveerd mocht ach
ten moeten wij tegenvoeren, dat de reis Oolt-
gensplaat naar Rotterdam vïa Mididelharnis
bijna vier en van Middelharnis naar Rotterdam
bijna drie uur vordert. In ruim een uur daaren
tegen brengt de autobus u van Dinteloord naar
Bergen op Zoom.
In onze oogen verdient het streven lof om de
eilanden een betere verbinding iftet den Bra
bantschen wal te geven. Men mag dan echter
niet volstaan met hen verder te verwijzen naar
een weg die regelrecht naar België loopt. Zoo
als West-Brabant een doorgang naar het Zui
den biedt moet het er ook een naar het Noor
den bieden.
Wat voor Flakkee geldt, is in meerdere mate
van kracht voor St. Philipsland en Schouwen
en Duiveland. Van verkeersstandpunt bezien
is Philipsland geen eiland. Het is met auto en
tram van den vasten wal te bereiken. De boe
ren die er wonen, bezitten vaak een eigen auto.
Zij kunnen er gemakkelijk genoeg Brabant mee
inkomen en van daar is Antwerpen aanmerke
lijk dichter bij dan* Rotterdam dat niet anders
dan via een omweg naar den Moerdijk bene
vens twee veren te bereiken valt.
Schouwen is weer meer geïsoleerd, maar
toch dient ook hier in aanmerking genomen te
worden dat slechts een betrekkelijk smal water
behoeft te worden overgestoken om in Anna
Jacoba den vasten wal te bereiken. De boot
vaart in vijf minuten over naar Zijpe. Daaren
tegen zijn met de reis van Zijpe naar Rotter
dam vier uur en van Zierikzee nog ruim een
half uur meer gemoeid.
Tholen is aanmerkelijk beter gesitueerd. Het
ligt op 6 a 7 K.M. van Bergen op Zoom, van
waar het goede spoorverbindingen heeft. Toch
dient, nu Tholen door eigen'kloek initiatief door
een brug met den vasten wal verbinding heeft,
de vraag gesteld of dit eiland ten bate van zijn
economische ontwikkeling geen behoefte aan
een beteren uitweg naar het Noorden. Autobus
sen en trams naar Bergen op Zoom, waar men
kan overstappen in bussen naar België goed
maar waarom geen autoverkeer door Brabant
naar het Noorden. Het antwoord moet alweer
luiden omdat de verbinding ontbreekt.
Hoewel er een rijksweg loopt van Rotterdam
naar Numansdorp, heeft men op het rijkswegen
plan dien weg over het Hollandsch Diep niet
doorgetrokken van Willemstad naar Bergen op
Zoom, hoewel men daar in rechte lijn op Ant
werpen en Brussel aanrijdt. De afstand naar
de grens is bij Killemstad 29, bij de Moerdijk
41 K.M. Bovendien is de afstand naar Rot
terdam en Den Haag aanmerkelijk korter, ter
wijl men slechts één veer zou hebben te pas-
seeren tegen elders twee.
In Brabant zelf bestaat er een plan voor
een weg WillemstadBergen op Zoom, maar
de medewerking van het rijk kan hier niet
gemist worden, daar dat voor den veerdienst
Numansdorp—Willemstad zal moeten zorgen.
Wij wenschen deze zaak te beschouwen zon
der eenige rivaliteit met het veer aan den
Moerdijk. Zij moest geheel op zichzelf bezien
worden, omdat het hier gaat om gebieden, wier
levensbelang gemoeid is met deze verbinding.
Men vergete niet, dat het voor een streek
soms van meer belang is hoe de goederen, dan
hoe de menschen reizen. Dat is hier in dit vette
landbouwgebied met zijn betrekkelijk dunne be
volking wel in bijzondere mate het geval. De
landbouw biedt aan een zich uitbreidende be
volking geen bestaan meer. Er is gebrek aan
grond. De jonge boer, die huurt, moet een
zware pacht betalen en is bovendien nog ge
dwongen voor duur geld den inventaris van
het bedrijf over te nemen. Indien de land- ge
deeltelijk door tuinbouw vervangen werd, zou
West-Noordbrabantsch bodem een veel dich
tere bevolking kunnen voeden dan nu. Men is
dien kant dan ook opgegaan, maar hoewel dit
deel van Noord-Brabant voor zoover het de
bodemgesteldheid betreft een der puikste Ne
derlandsche tuinbouwgebieden zou kunnen wor
den, ontbreken de ontwikkelingsmogelijkheden,
omdat het de aangewezen markten niet tijdig
kan bereiken.
Amerika alleen de producten worden verzonden
die aan de eischen van het U. C. B. voldoen,
eischen, die in overeenstemming zijn met de
voorwaarden, die de Amerikaansche regeering
stelt bij den invoer onzer producten, schijnt de
regeering van meening te zijn, dat een simpel
certificaat van den Plantenziektenkundigen
Dienst onzen in Amerika ernstig bedreigden
export kan redden.
Het gaat bij onzen export naar Amerika niet
om een enkele luis of zwam. Wat is er met
onzen planten- en bollenexport met certificaten
van gezondheid bereikt De Amerikaansche ge
zondheidsdienst lapt de certificaten van ge
zondheid aan zijn laars.
Alleen met een aan alle eischen voldoend
product hebben wij in Amerika nog een kans.
Zijn onze buitenlandsche voorlichtingsdienst
en onze regeering zoo weinig op de hoogte, dat
zij nog niet weten, dat het buitenland en in het
bijzonder de Amerikaansche markt veel meer
eischt dan een verklaring, dat een of andere
microbe op de zending niet voorkomt
Als de regeering zoo voortgaat, als zij niet
inziet, dat het de hoogste tijd is haar steun te
geven in den vorm en op de wijze als de zich
steeds wijzigende omstandigheden vereischen,
dan zal zij een zware schuld op zich laden.
Dan zal de regeering verantwoordelijk zijn voor
het verlies van de Amerikaansche markt voor
onze groenten en fruit, omdat zij haar steun
onthield aan het doorvoeren van een maatregel,
die in het gunstigste geval alleen nog maar in
staat is het gevaar, dat onzen export in Amerika
bedreigt, af te wenden. Met minder dan een
vrijen export naar alle landen kan de tuinbouw
niet toe. Wij maken daarvoor aanspraak op
den volledigen steun onzer regeering.
„De Tuinderij".
