'„GENIUS"
WONDBAISEM
Vervangt dure
Cold cream.
LAST VAN GAL
CARTER'S ISa PILLS
cwtraö
Buitenland.
Posterijen.
iconomiasch lüeeMrzichi
Verkoopingen. f
N<
lïOEHTE VOOE VE0"U""W JS
Voor de Vrouw.
Voor de Jeugd.
SPOEDIG
VERLICHT
Land- en Tuinbouw.
9|
jacht liefhadden, maar veeleer in hoofdzaak
aan den Prins van Oranje, die zelf warm
voor de geestelijke vrijheid gevoelde, en niet
alleen den moed, maar ook het beleid had,
om eenerzijds den tol van zijn eerbied voor
het Calvinisme te betalen, maar ook ander
zijds vooruit te grijpen naar de rijpere ont
wikkeling, waartoe dat Calvinisme als van
zelf en krachtens zijn grondbeginselen, mits
zuiver verstaan, leiden moest. Men behoeft
daarom den Prins van Oranje niet te ideali-
seeren. Zoo bij hem als bij Marnix van St.
Aldegonde werkte ongetwijfeld ook de zucht
mede om zich politiek aan de overmacht van
het clericalisme te onttrekken. Zelfs kan toe
gegeven, dat ook uitzicht op bevestiging en
verbetering van eigen positie meesprak. Het
gaat onder menschen al te vaak door men-
schelijke factoren, die maar al te dikwijls ook
vlekken vertoonen. Doch al brengen we dit
menschelijke ook bij Prins Willem in reke
ning, toch blijft het historisch vaststaan, dat
hij de consequentiën van het Calvinisme voor
het Staatsleven beter en vroeger doorzien
heeft dan de toenmalige theologen, en dat het
aan hem vooral te danken is, dat de schroe
ven van Roomsch model, die menig Calvinis
tisch theoloog uit die dagen liefst zelf in
quisitoriaal zou hebben zien aanzetten, in
onbruik geraakten. De bijvoeging in art. 1
van de woorden: „Door Oranje geleid" mocht
daarom niet achterwege blijven. De Antire
volutionaire Partij moet toch in haar pro
gram zoo klaar en luid als 't kan, den volke
kond doen, met wat weerzin de zucht naar
geestelijke tyrannie haar vervult, gelijk die
uit de historie der 16e en 17e eeuw nog zoo
1 wrrru
Carter'j Kleine Lever Pillen,
zuiver plantaardig, laxeeren
zonder onaangename na
werking. Verwijderen de giftige stoffen uit het
lichaam, welke vaak zuur en oprisping ver
oorzaken. Zij zijn volgens doktersrecept samen
gesteld en kunnen door oud" en jong worden
gebruikt. Bij Apoth. en Drog., in roode kokertjes
van 75 ct. en f 2.25.
Import. Fa. B. MEINDERSMA. Den Haag. 5
telkens naklonk, en hoe 't haar bedoeling
eeniglijk is om, 't kerkelijk leven daargelaten
(daarover toch spreekt zij zich als Antire
volutionaire Staatspartij niet uit) op staat
kundig terrein de beginselen tot heerschappij
te brengen, gelijk die eerst in de latere ont
wikkeling van het Calvinisme, vooral in 't
land overzee, in hun zuiverheid gegrepen en
in de dagen van ouds door niemand beter
dan door den Prins van Oranje gevat en in
practijk gebracht zijn. De Kerk de Kerk, maar
ook de Staat de Staat. En juist hierin de eere
van het Calvinisme gezocht, dat het van
meetaf in zich droeg, wat bij geleidelijke ont
wikkeling tot de belijdenis van de Gemeene
Gratie, en hierdoor tot de juiste verhouding
tusschen theologie en staatkunde leiden zou".
Men ziet hieruit wel, dat Dr. Kuyper, al
hield hij Datheen hoog, als één der voortrekkers
van de Antirevolutionaire of Christelijk-Histo-
rische richting, tegenover het niet-navolgens-
waardige in Datheens politiek op 23 Nov. 1917
geen ander standpunt innam dan in Juni 1916
en geen ander standpunt dan hij zeker reeds
sedert 1 April 1872 had ingenomen.
,,'t Kan verkeeren" zeker. Maar 't is ten
deze opzichte noch bij Dr. Kuyper, noch bij
de tegenwoordige Antirevolutionairen „ver
keerd". En 't is te hopen, dat het bij de S.G.P.
wat deze politieke beschouwingen hetreft, nog
eens „verkeert", gelijk het bij Datheen zelf
„verkeerd" is, die immers aan den avond zijns
levens, volgens Robidé van der Aa deze ver
klaring zou hebben afgelegd
„Ik heb vroeger te veel de voorbeelden
van Gideon, Jozua en David gebruikt, om
den burgeroorlog (tegen Oranje in Vlaan
deren) te verontschuldigen; thans heb ik in
gezien, dat zulks niet de ware weg is om
den godsdienst voort te planten en onze
martelaren anders gehandeld hebben. Ook
heb ik voormaals te veel aan uiterlijke cere-
25CtS.
moniën gehecht en de hoofdzaak verzuimd,
om mijn gemeenteleden de ware bekeering
des harten te prediken".
R. A. d. O.
DE AFZET VAN LANDBOUW
PRODUCTEN.
Om onze landbouwers steeds op de hoogte
te houden, welke maatregelen in het buitenland
worden getroffen en welke gevaren ons voort
durend bedreigen, die den export onzer pro
ducten kunnen belemmeren, nemen wij weer
gaarne het in „De Tuniderij" voorkomende
artikeltje: „Controle op den uitvoer in Bulgarije"
over.
Dit artikel luidt als volgt
„Naar het Ministerie van Landbouw in
Bulgarije mededeelt zal binnenkort de uitvoer
van groenten en fruit onder controle worden
gesteld. Dit zal geschieden op uitdrukkelijken
wensch van kweekers- en handelsorganisaties
in Bulgarije.
De export, vooral naar Duitschfónd en
Oostenrijk, geeft herhaaldelijk aanleiding tot
klachten. Duidelijk aanwijsbaar en men
wenscht in Bulgarije daarvoor niet langer de
oogen te sluiten is het nadeel, dat dé
groenten- en fruitexport ondervindt van het
uitvoeren van ondeugdelijke waar. Zoo ver
betert het eene land na het andere zijn export
en past zich aan naar de gewijzigde vraag
der buitenlandsche markt.
Wij hebben goed gezien, toen wij de nood
zakelijkheid betoogden van een Uitvoer Con
trole Bureau. Het is een opmerkelijk ver
schijnsel, dat in alle landen, waartegen wij
concurreeren moeten, door de handelaren niet
minder dan door de producenten, de nood
zakelijkheid eener controle wordt ingezien,
terwijl hier de medewerking nog steeds te
zwak en te slap is.
Moet hier het kalf eerst verdrinken, voor
men er toe wil medewerken om den put te
dempen
Inderdaad ja; ook ten onzent helpt men liever
den put dempen, dan het kalf redden. Nu het
direct niet vlot met de aardappelprijzen, hoort
men algemeen de vraag stellen: hoe zou het
buitenland er voor staan met zijn aardappelen
Mocht het straks onverhoopt ook niet vlotten
met de uien- en koepeenprijzen, dan zal zeer
zeker diezelfde vraag weer naar voren worden
gebracht. Aller hoop is gevestigd op het buiten
land en alles zegt: het buitenland moet ons
redden. Als men daar dan in hart en nieren
van overtuigd is, waarom komt dan ook niet
tegelijkertijd de vraag naar voren: hoe moeten
wij ons product afleveren om het vertrouwen
te winnen van de buitenlandsche afnemers
Willen wij ons afzetgebied behouden en zoo
mogelijk verruimen, dan moest een dergelijke
vraag toch allereerst worden gedaan.
Het mag een landbouwer niet onverschillig
zijn, hoe zijn product wordt uitgevoerd. Hij,
evenals de handelaar, moeten trachten, het pro
duct in zoo goed mogelijke conditie ter markt
te voeren. Zij mogen niet van verre blijven
staan. Zoowel handelaar als landbouwer moeten
zich scharen achter het Uitvoer Controle Bu
reau, ten einde de producten, die daarvoor in
aanmerking komen, onder de vlag van het U.
C. B. over onze grenzen te zenden.
A Is twee honden vechten om een been
Een koopman uit Parijs kreeg ruzie met een
i? xi chaufteur, waarover vermeldt de historie
niet, maar dat doet ook niets terzake, al.liep
de ruzie dan ook zoo hoog, dat de vuisten
er bij te pas kwamen en al kreeg de koopman
een aantal fiksche slagen.
Toen de chauffeur het al te bar maakte,
kwam een voorbijganger tusschen beide om de
vechtenden te scheiden. Dit lukte na eerÜge
moeite, maar toen de mishandelde na eenigen
tijd wat op zijn verhaal was gekomen, kwam
hij tot de ontdekking, dat met zijn aanvaller
en met den voorbijganger ook zijn portefeuille
met 3800 francs verdwenen was.
De koopman stelde de politie van den dief'
stal in kennis en wist den chauffeur op te
sporen. De man wist echter aannemelijk te
maken, dat hij de portefeuille niet gestolen
had, zoodat de beroofde tot de conclusie
moest komen, dat zijn bevrijder ongevraagd
zichzelf een belangrijke belooning had waar'
dig gekeurd.
Dolle honden by Moekon.
In den omtrek van Moskou loopen, volgens
de sovjetbladen, heele troepen dolle honden
rond, die reeds een groot aantal menschen
gebeten hebben. Een aantal hunner is over>
leden.
Rattenplaag te St. Petersburg.
Te St. Petersburg heerscht, volgens de Kras.
naja Gazeta, een ware rattenplaag. Niet alleen
in de kelders en magazijnen, maar ook in de
woningen en op straat vertoonen de dieren
zich. Een verdelgingsactie op groote schaal
zal worden cp touw gezet.
Klachten over arbeiders in Rusland.
Een aantal communistische leiders van ver<
schillende trusts geven de laatste dagen in de
sovjetpers inlichtingen over den onrustbaren»
den achteruitgang der productie gedurende de
laatste maanden. De voorzitter van den Zuid'
Russischen staaltrust, Joegostal, beschuldigd
hoofdzakelijk de arbeiders en geeft o.m. de
volgende bijzonderheden
In April stonden gedeelten van fabrieken
achttien keer stil wegens bedrijfsstoringen,
waardoor bijna 7000 ton materiaal verloren
ging, in Juni bedroeg het aantal storingen 28
en gingen daardoor 32000 ton verloren. Ge'
deeltelijk hebben bij zulke storingen ook de
arbeiders schuld. Volgens de Russische wetten
krijgen nl. de arbeiders hun loon uitbetaald
ook gedurende den tijd, dat zij niet kunnen
werken door bedrijfsstoringen, terwijl als loon
geldt het gemiddeld verdiende over de laatste
drie maanden. Het is dus voor de arbeiders
voordeelig zich eenige maanden flink in te
spannen en een hoog gemiddelde te behalen,
om daarna den tijd, dat zij niets te doen heb'
ben. Aldus de communistische directeur.
Een ander nadeel is het geweldige verloop,
dat in de hand gewerkt wordt door een andere
bepaling, waarbij de arbeider na S'/i maand
werk, recht heeft op twee weken verlof en op
het loon van twee weken, indien hij ontslag
neemt zonder verlof gehad te hebben. Dien.
tengevolge zijn er in een maand tijds op de
mijnen te Stalino 1,5 maal het aantal werk'
zame arbeiders aangenomen.
De ongehoorzaamheid der arbeiders neem
ernstige vormen aan. In een mijn waarin 6
pet. mijngas geconstateerd was, en de ingenieur
den toegang verboden had, zgn de mijnwer'
kers op eigen initiatief gaan werken, omdat
de kool er zacht was en men derhalve hooge
productie en hoog loon kon bereiken. Uit het
Koezmetsk»bassin komen berichten, dat de
arbeiders er vergaderingen beleggen om te
beslissen of ze de voorschriften der technici
en administratie zullen opvolgen.
De schrijver dringt aan op een krachtig
ingrijpen van regeerings. en partijorganen,
om deze ongewenschte toestanden onmiddel'
lijk den kop in te drukken.
LUCHTPOST.
In de maanden Spetember en October a.s.
zullen 5 vliegtochten van Nederland naar Ned.-
Indië worden uitgevoerd.
De vliegtuigen zullen van Amsterdam Schip
hol vertrekken op 13, 20, 27 September, 4 en 11
October a.s., des morgens 6 uur.
De gelegenheid wordt opengesteld om met
deze vliegtuigen gewone en aangeteekende
luchtpostcorrespondentie (met uitzondering van
stukken met aangegeven waarde) te verzenden
voor Britsch-Indië, Birma, Siam, Straits-Settle
ments, Ned. Indië en verder gelegen landen
(China, Japan, Australië enz.). Verwacht wordt
dat de hieronder genoemde plaatsen op de
volgende data worden bereikt
Van Amsterdam Schiphol 13 Sept., 20 Sept.,
27 Sept., 4 Oct. 11 Oct.
Te Karachi 17 Sept., 24 Sept., 1 Oct.,
8 Oct., 15 Oct.
Te Rangoon 21 Sept., 28 Sept., 5 Oct.,
12 Oct., 19 Oct.
Te Bangkok 22 Sept., 29 Sept., 6 Oct.,
13 Oct., 20 Oct.
Te Medan 23 Sept., 30 Sept., 7 Oct., 14 Oct.,
21 Oct.
Te Palembang 24 Sept., 1 Oct., 8 Oct.,
15 Oct., 22 Oct.
Te Batavia 25 Sept., 2 Oct., 9 Oct., 16 Oct.,
23 Oct.
Alleen het 5e vliegtuig zal naar Nederland
terugkeeren; het vertrek uit Batavia zal plaats
vinden één week na aankomst aldaar, derhalve
vermoedelijk ongeveer 1 November a.s.
Boven de gewone porten en rechten is een
luchtrecht verschuldigd van
voor briefkaarten en postwissels 40 cent per
stuk; voor brieven en andere stukken 75 cent
per 20 gram of gedeelte van 20 gram.
Dit luchtrecht moet worden verantwoord door
middel van bijzondere luchtpostzegels, welke
met ingang van 20 Augustus a.s. bij de post
kantoren verkrijgbaar worden gesteld en uit
sluitend mogen worden gebezigd voor de
verantwoording van het luchtrecht voor boven
genoemde zendingen.
De luchtpostzegels van 40 cent dragen de
beeltenis van den len luitenant-vlieger G, A.
Koppen, die van 75 cent d'e beeltenis van den
vlieger A. N. J. Thomassen a Theussink van
der Hoop.
Het verdient aanbeveling op de te verzenden
stukken op duidelijke wijze te vermelden: „Per
luchtpost", of er het etiket op te plakken: „Per
luchtpost, par avion".
De ter post bezorging moet zóó tijdig ge
schieden, dat de stukken op den dag van vertrek
des morgens vóór 5 uur te Amsterdam zijn.
Voor Goeree en Overflakkee moet de verzen
ding dus u i t e r 1 ij k plaats vinden den dag
vóór het vertrek met den laatsten tram naar
Rotterdam.
Sir William Joynson Hicks, de Engelsche
Minister van Binnenlandsche Zaken, is iemand
wiens naam nog al eens genoemd wordt. Eenige
jaren geleden heeft hij zich partij gesteld in
het Londensche taxi-conflict, waarbij hij zijn
voornemen aankondigde kleine auto's in het
verkeer te brengen, ten einde lagere ritprijzen
te verkrijgen. Het is weliswaar nimmer zoover
gekomen, doch in elk geval heeft hij gedaan
gekregen, dat door dit dreigement op eenigszins
ongewone wijze de aandacht op zijn persoon
werd gevestigd.
Opnieuw heeft hij thans opschudding ver
oorzaakt door een zijner uitlatingen. Echter is
het feit in quaestie heel wat belangrijker dan
het eerder genoemde, daar het de Engelsche
handelspolitiek weder in het licht doet treden.
In 1923 heeft het streven naar bescherming
den conservatieven een geduchten klap be
zorgd, daar de meerderheid der kiezers van
tegenovergestelde gevoelens blijk gaf. De groote
werkloosheid, welke nadien in het Vereenigd
Koninkrijk is blijven bestaan, heeft ten gevolge
gehad, dat de Safeguarding of Industries Act
in het leven werd geroepen, doch al is in de
practijk het resultaat van deze wet gelijk aan
bescherming In vollen omvang, toch heeft het
Parlement zich in meerderheid daarbij aan
gesloten. Er werd schijnbaar geen rekening mede
gehouden, dat het toestaan van steun aan een
enkelen bedrijfstak in zich moest sluiten, dat
ook andere candidaten aanspraak zouden maken
op het genieten van rechten, welke reeds aan
anderen waren toegestaan.
In de lijn der dingen lag alzoo, dat de ijzer
en staalnijverheid in de conservatieve leden
van het Parlement een aantal heeft gevonden,
dat bereid gevonden werd haar vermeende be
hoefte aan steun bij de regeering aanhangig te
maken. Opmerkelijk is echter, dat Minister
Joynson Hicks dit verlangen het zijne heeft ge
maakt, omdat hij dé ervaring, welke zijn partij
met de beschermingsleuze van 1923 heeft opge
daan, hierdoor heeft miskend. Men zou zeggen,
dat hij van meening is, dat het toen geconsta
teerde verlies aan stemmen nu niet meer be
hoeft te worden gevreesd, omdat de toestand
sedert dien veranderd is, als gevolg van de
zich meer en meer uitbreidende safeguarding.
Echterblijft de door den Minister dezer dagen
gehouden redevoering, waarin hij pleitte voor
extra rechten aan de ijzer- en staalnijverheid,
een merkwaardige gebeurtenis, daar hij kort
tevoren openlijk als zijn meening had uitge
sproken, dat zoodanig verlangen vooreerst niet
voor inwilliging in aanmérking kon komen.
Nog afgezien van het onverklaarbare van
deze geste is deze beweging daarom zoo op
merkelijk, omdat premier Baldwin thans vijf
actieve beschermers in zijn ministerie .telt, men
schen die verklaren, dat de safeguarding voor
een pure bescherming dient plaats te maken.
Naar aanleiding van d'e door den Minister
van Financiën, Winston Churchill, ingediende
plannen voor het nieuwe begrootingsjaar, welke
ten doel hebben door een verschuiving in den
belastingdruk de economische weerkracht van
het volk te versterken, heeft Baldwin gezegd,
dat hij daarvan zulke verwachtingen koestert,
dat het niet tot algemeene bescherming be
hoeft te komen.
Uit een en ander volgt, dat in het Vereenigd
Koninkrijk een nieuw conflict is ontstaan, welk
van veel belang is, omdat de economische po
litiek daarvan de inzet is. De taak van Minister
Baldwin is thans, te trachten het meeningsver-
schil op een geschikte manier uit dé wereld te
helpen, ten eerste om gedurende het nog ko
mende deel der zittingsperiode het eenmaal be
gonnen werk van innerlijke versterking der
industrie voort te zetten, en ook om, wanneer
de verkiezingsdagen daar zijn, niet al te ver
zwakt den strijd te moeten ingaan.
Het is te begrijpen, dat hetgeen verder ten
deze gebeuren zal, ook buiten Engeland mei
belangstelling wordt afgewacht. Men kan er
op rekenen, dat wanneer de beschermingsidee,
welke door de Safeguarding of Industries Act
al zoo gevoed is, de overwinning mocht be
halen, de internationale handel een groote ver
andering zal ondergaan.
Bij veiling op Vrijdag 10 Augustus 1928
en bij afslag op Vrijdag 17 Augustus 1928,
beide dagen des avonds om half 8 uur (zo«
mertijd) in het café van dhr. A. P. de Weerd
te Oude Tonge vaneen kortgeleden nieuw
gebouwd huis aan den Kolffweg of Stations*
weg no. 33 te Oude Tonge, met erf en tuin
en het eeuwigdurend erfpachtsrecht van den
grond, groot 4 aren, 45 centiaren, bewoond
geweest door Mej. de V»ed. H. Heestermans.
Notaris VAN ISPELEN,
Zaterdag 18 Augustus, des avonds 7 uur
(Zomertijd) te Ouddorp, in het Logement
Akershoek, van Klaver 2e snede en Suiker'
peenkoppen, onder Goedereede en Ouddorp.
Notaris VAN DEN BERG.
Op Dinsdag 21 Aug, 1928, 's avonds 6.30
uur (o.f.) te Nieuwe Tonge, ter herbergevan
I. de Witte, veiling, en op Dinsdag 28 Aug.
1928, 's avonds 6.30 uur (o.f.) te Nieuwe
Tonge, ter herberge van P. M. Schippe rt)
afslag van een huis met erf en grond ti"7
Nieuwe Tonge, aan de Westerstraat, kad.
Sectie B. No. 946, groot 1 Are 26 c.A., be<
woond door J. Holleman Wz. te Nieuwe
Tonge.
Notaris VAN DER SLUYS.
De;
AB
BU
af!
de
WO
1
der
1
Gé
leg
aaj
stic
s~
lijs
1
vra
hie
Wl
be
rel
ov
vd
eJ
dJ
ii|
iil
al
if
ld
tl
a|
m
M
M
Voor wie in dezen tijd op reis is zal het
wel toeschijnen of er niemand meer rustig thuis
is gebleven.
Als je eens 'komt in de groote verkeerscentra
vergaat je hooren en zien.
Treinen vol, brengen honderden reizigers aan
en nemen een weer bijna even groot aantal mee.
Autobussen vliegen boordevol af en aan en dan
in dezen tijd de gewone auto's niet te vergeten.
Alles schijnt op reis.
Om aan te zien vanuit een veilig plekje is
't niet onaardig.
Op onze groote stations, waar de buiten
landsche treinen stoppen, is 't wachten nu wer
kelijk niet vervelend. De Olympische spelen
brengen tal van buitenlanders te Amsterdam
tezamen. Hun gade te slaan in de voor hen
vreemde omgeving, is een interressant werk.
'k Herinner me eens gelezen te hebben, dat
de dochter van den heer Brouwer, den onder
ons zoo bekenden en geliefden schrijver, van
haar vader vertelde, dat hij gaarne op tijden
als er belangrijke treinen op het station binnen
kwamen, dan eens een perronkaartje kocht, om
er het roezige leven eens gade te slaan. Ze
zeide, dat haar vader de copie als het ware
indronk.
Ik kan het mij zoo indenken, dat het hem
aantrok, dat leven eens gade te slaan, hij, die
zulk een open oog had ook voor de kleine
dingen van het dagelijksch leven.
Het is ook werkelijk aardig te zien. Maar
niet alleen op stations, doch overal is het druk.
Ieder schijnt op reis, en alle vervoermiddelen
vliegen volgeladen voorbij.
Al kan ieder geen weken gaan of heel ver,
toch zijn er plannen gemaakt om met de kinderen
een d'aagje hierheen en een daagje daarheen
te gaan. De vacanties worden benut.
Doch aan alle vacantievreugd komt een eind.
Dafi rest alleen nog de herinnering. En aür
we weer thuis gekomen zijn in onzen eigen
kring, dan is vooral in den eersten tijd de
voorbije vreugd nog dikwijls het onderwerp
van het gesprek.
Pas thuis te komen valt in den regel niet
mee. 't Was eerst alles veel gemakkelijker.
Al werd de vrije tijd niet in ledigheid doorge
bracht, er was toch niets dat ons drong, het
was geen dagelijksche plicht, geen taak te vol
brengen, waar wij alleen voor zorgen moesten.
Maar thuis loopt alles weer in 't gareel en
we moeten weer zorgen voor dit en voor dat
en bovendien is er nog zooveel extra als gevolg
van 't uitgaan en thuis komen.
Koffers ontpakken, de kleeren weer verzor
gen, 't vacantiestof uit onze kamers drijven.
En natuurlijk is er ook weer dadelijk de
vraag: wat zullen we eten en wat zullen we
drinken.
Ja, na den tijd van rust staan we weer opeens
midden in de huiselijke actie, terwijl we vooral
nog zoo moeten rekenen, dat alles weer zoo
spoedig mogelijk den gewonen gang gaat, want
we denken wel alleen aan onze huishouding,
maar de arbeid naar buiten, naar kantoor of
school en naar ander werk, alles moet weer
gewoon verder gaan.
Maar als de wagen weer in 't spoor is en
we weer tijd hebben om eens rustig bij elkander
te zitten of we ontmoeten weer onze familie
of vrienden, dan krijgen we de napret van de
vacantie nog.
Let maar eens op, tal van keeren hoor je
„Weet je dit nog", of „Herinner je dat nog
goed". „Heb je dat daar ook gezien 7"
Leuke ontmoetingen met kennissen of familie
worden weer geheel in herinnering terugge
bracht.
De herinneringen aan de reis worden door
allen bezichtigd, leuke platen, ansichten, etsen
of mooie voorwerpen.
Dan vliegen de avonduren weer zoo voorbij
en we hebben met elkander nog eens genoten
van 't vele goede, dat we mochten genieten.
We gaan dan elk op eigen terrein weer een
langen werktijd tegen.
De vrouwen als ze het voorrecht hadden,
dat ze er eenige dagen of weken er eens uit
konden gaan, weten dan wel, dat het nu weer
voor een jaar met dé vacantie gedaan is.
De kinderen krijgen van school nog wel een
weekje vrij in den winter en de mannen met
de feestdagen nog wel een enkele dag, maar
de vrouwen hebben juist dan weer de drukst
dagen.
Toch zou ik niet graag willen, dat de vrouwen
daarover gingen klagen.
Het is toch zulk een onwaardeerbaar voor
recht in eigen huis en gezin te mogen werken.
Ik weet het zelf ook wel, dat het huisgezin
dag aan dag zorg en krachten vraagt. Het zijn
allemaal kleine dingen waarvoor we steeds te
zorgen hebben, maar die keeren met eiken dag
«n uur terug.
Maar wie in het leven om zich heen ziet
en de eenzamen van verre een oogenblik gade
slaat, wie is dan niet dankbaar, echt dankbaar
zijn krachten en leven te mogen wijden in eigen
kring en in eigen gezin, waar liefde heerscht.
Waar niet in de eerste plaats krachten wor
den in gewisseld tegen zooveel geld per dag of
week, maar waar we mogen leven voor hen,
die ons het liefst zijn.
Het werk van de vrouw moeten we dan
toch niet enkel bezien als een taak, die we
vervullen moeten, die zooveel eischt, maar als
we ook een oog hebben voor het vele goede
en de vreugde die we daarin hebben, dan gaan
we ook niet vergelijken en zeggen: die en die
hebben zoo dikwijls vacantie en wij hoogstens
eens per jaar.
We staan ook niet dag aan dag in het volle
leven, waar men alles uit zakenoogpunt be
schouwt.
We leven temidden van de onzen, en dat
zegt zoo heel veel.
Als we dan veel goeds hebben genoten in
enkele vrije dagen of weken, dan geven we
ons ook weer met blijdschap aan de verzor
ging van hen, die 'God ons in dit leven toe
vertrouwde.
M'n beste nichtjes en neefjes
Wat zullen jullie nieuwsgierig zijn geworden.
En geen wonder. Nu hoor, juulie geduld zal
nu niet langer op proef worden gesteld, want
dezen keer geef ik den uitslag van onzen wed
strijd.
Er was verscheidenheid genoeg, daar waren
er die geteekend en ook die gedroogd hebben.
Ons neefje, dat den eersten prijs gewonnen
heeft, had er bijzondere zorg aan besteed. Het
was zoö^keurig, zoo precies vgjvzprgd, dafcik,-.',
hem er nog als extra belooning een- boek bij
geef.
Ik wilde wel, dat jullie ik zijn werk eens
kon laten zien. Er haperde niets aan.
Maar ook van de anderen heb ik keurig werk
ontvangen, hoor.
Nu ga ik vertellen wie de gelukkigen zijn
HENK SCHIPPERS te Middelharnis,
Inktstel m boek.
MARTHA ROZENBEEK te Sommelsdijk,
Het boekt „Onder Vreemden".
ABRAM WAGNER te Stad aan 't Haringvliet,
Standaard om een horloge op te hangen.
COOTJE BARENDSEN te Middelharnis,
Een boek: „De kleine en de groote chauffeur".
CLAARTJE UITERT te Middelharnis,
Een boek: „Onder Verdenking".
HESJE VAN DIJK te Middelharnis,
Een boek: „De Negerhut".
Ziezoo, nu heb ik alle gelukkigen genoemd.
Allen gefeliciteerd, hoor.
Die dichtbij wonen, zullen de prijzen maar
gauw komen halen en wie veraf woont krijgt
den prijs gauw toegezonden.
Onze raadsel vacantie is nu weer gauw
voorbij. De volgende week geef ik weer nieuwe
raadsels op, dan kunen jullie weer aan 't raden
gaan, en natuurlijk zoo ieder op z'n beurt weer
eens een prijsje winnen.
Jullie hebt natuurlijk nu allemaal vacantie.
Zijn er al van wie de vacantie voorbij is?
Vacantie hebben is fijn, hè
Maar als je een prettige vacantie gehad hebt
is het ook weer heerlijk om met frissche krach
ten aan 't werk te gaan. Want ik heb uit jullie
brieven wel steeds gemerkt, dat je toch ook
graag naar school gaat.
Och, als je je best doen, is het op school
toch ook wel prettig.
Maar volgende week zullen wij in ons hoekje
maar weer beginnen, hoor. Ik ga weer echt
verlangen naar jullie brieven.
Nu eindig ik ons praatje, want ik heb nog
een paar nichtjes en neefjes te beantwoorden.
Allemaal heel veel groeten van jullie
TANTE TRUUS.
Ben van der V, te Asperen. Hartelijk dank
voor je mooie kaart hoor. Ik ben er heel blij
mee. 'k Hoorde vandaag, dat je op Flakkge
vg^weest bent, net toen ik uit was. Jammer hoor,
anders had ik je nog wel even gezien. Doe
Dina de groeten van mij. Ben je al eens in dat
kasteel geweest, dat op de kaart staat?
Jaapje A. van Z. te Middelharnis. Jij ook
hartelijk dank voor je mooie kaart. Ik vind het
erg aardig van je, dat je zoo om mij gedacht
hebt, terwijl je uit was. Ben je lang uit ge
weest? Naar den datum op je kaart gerekend
zijn we gelijk uit geweest? Maar ik zal je wel
niet gezien hebben.
Henk S. te Middelharnis. Jou brief moest wel
lang op antwoord wachten, maar daar kon ik
heusch niets aan doen, want jou inzending voor
den wedstrijd en brief kreeg ik net thuis, toen
ik klaar stond om uit te gaan. Maar nu zal
ik je een extra lange beurt geven hoor voor
't wachten. Je hebt wel gezien hoe ik je bloemen
vond. Het is werkelijk keurig gedaan. Wat leuk
heb je in je brief je reisje naar Rotterdam
beschreven. Geen wonder, dat je 't naar je zin
hebt gehad. Ik had jullie wie eens allemaal
willen zien spelen in dien tuin. Dat zal een
vroolijk gezicht geweest zijn.
Teuntje T. te Goedereéde. Wel, nichtje, 'k
heb direct je prijs weggebracht en omdat je
wat lang hebt moeten wachten, heb ik je een
extra dik boek gegeven. Nu is 't zeker wel in
orde,hè Wat jammer, dat je onzen teeken
wedstrijd zoo vergeten bent. Maar toen je dat
in de krant las, had' je nog wel mee kunnen
doen, hoor. Toen was 't nog tijd genoeg. Nu
maar wachten op den volgenden wedstrijd en
dan niet vergeten.
NOG EEN PAAR GRAPJES.
Moeder: Wel bengel, je hebt je boterham
aan twee kanten met jam gesmeerd.
Jan: Ja moe, mijn boven- en onderlip willen
allebei de jam proeven.
Pas aangestelde jongste kantoorklerk, zijn chef
een lange kolom met cijfers overreikende: „lk
heb ze tien keer opgeteld, mijnheer".
Chef: „Jij bent een flinke jongen".
Kantoorklerk: „En hier zijn de tien ver
schillende uitkomsten, mijnheer".
Een jongen loopt op straat met een kan ïn
de hand.
Zijn buurjongen geeft er een schop tegen,
maar hij zegt niets. -s, jjjrr
Wordt je niet kwaad als ik tegen Hie kan
schop, vraagt de buurjongen.
„Welnee".
„Hier dan", roept de ander, de kan weer
een schop gevende.
„Ik word toch niet kwaad".
„Maar nou toch zeker wel", en meteen wordt
de kan in stukken getrapt
„Waarom zal ik kwaad worden, zegt de
jongen met de gebroken kan. „Mijn moeder had
M van jou moeder geleend".
