BB^T HOEKJE VOOE VEOUW BikT BZUD
Visscherij.
Marktberichten.
Officieel Gedeelte.
GemengdLNieuws*
VARIA.
Voor de Vrouw.
Voor de Jeugd.
Burgerlijke Stand
Boekaankondiging.
Hebt ge ook
de Advertenties
gelezen
Hij kan deze nu even gemakkelijk zenden
als tegen zonsondergang*.
De kapitein een oprecht Christen vond dit
goed. Ik ging de andere twee mannen op»
zoeken, en na eerst met elkaar te hebben
gebeden, trokken wij ons alle vier terug in
onze hutten om het aangezicht Gods te
Z°lk voelde grooten aandrang tot het gebed,
en wist zóó zeker dat ons gebed zou ver.
hoord worden, dat ik niet lang bad en spoe»
die weer naar boven aan dek ging.
Zoodra ik boven kwam, voelde ik een
zuchtje en vroeg zelf om het hoofdzeil neer
te laten, ofschoon een ongeloovige zeeman er
zich vroolijk over maakte.
Dat was spoedig gedaan. Intusschen deed
het heen en weer loopen van de manschappen
op het dek spoedig den kapitein uit zijn hut
komen, om te zien wat er aan de hand was.
En hij zag dat de bries inderdaad was komen
°PIntten'kele minuten maakten wij wederom
onze zes of zeven knoopen per uur, en de
menigte naakte inboorlingen aan het strand
zag dien nacht geen schipbreuk, want wij
waren spoedig buiten gevaar.
STELLENDAM.
De garnalenvisschers hebben de vorige wet k
gedurende 5 dagen gevischt en gemiddeld per
dag en per vaartuig gevangen 80 K.G. garnalen,
DEN BOMMEL.
Overleden: Pieternella van Peperstraten,84
jaar( weduwe van P. Kaufman.
OOLTGENSPLAAT.
Geboren: Marie, d. v. Daniël Troost en
Hendrika van PuttenJohann Georg, z. v.
Heiidrinas Kobus en Hendrika Jordaan; Lena
Adriana, d. v. Leendert Remus en Dingena
de Vos.
Ondertrouwd Eliza Holting, 21 j. en Pieter»
nella Hokke, 20 j.
Getrouwd: Gerard van der Kroon, 29j.en
Jannetje Hokke, 26 j.
D1RKSLAND.
Geboren: Willemina, d. v. M. van 't Ge»
loof en N. van DongenPieter, z. v. J. M.
van Dongen en A. J. v. d. DoelSimon, z. v.
D. Matsinger en C. Koote.
MELISSANT.
GeborenEen levenloos kind van 't manne»
lijk geslacht van P. van Nieuwaal en L, Natte»
kaas; Johanna, d. v. Joh. Oorbeek en E. van
der Sluys.
ROTTERDAM, 24 Juli 1928
Op de heden in ons Veilingslokaal, 'War.
moezierstraat 37-39, gehouden Veiling, wer
den de volgende prijzen besteed
Kipeierenf 4,— tot f 6,85
Idem (klein)tot
Idem extra zw. tot
Eendeieren4,40 tot 5,80
Ganseierentot
Middenprijs f
Aanvoer 165.000 stuks.
DE ROTTERDAMSCHE VEILING
OPENBARE KENNISGEVING.
BEPROEVING BRANDBLUSCHMIDDELEN
Burgemeester en Wethouder van SOM-
MELSDIJK
Gelet op artikel 12 der verordening op de
organisatie der brandweer en bediening der
brandbluschmiddelen in deze gemeente
MAKEN BEKEND:
dat de Commissie van Beheer over de Brand
bluschmiddelen, bedoeld in art. 1 van boven
genoemde verordening, heeft besloten dit jaar
tot bejproeving van de brandbluschmiddelen
over te gaan, en wel van de spuiten I, II,
III en IV:
dat deze beproeving zal plaats hebben op
Maandag 30 Juli a.s., des avonds 7 uur (n.t.);
Wordende mitsdien alle personen, die tot
genoemde spuiten behooren zonder onderscheid
opgeroepen, op voormelden tijd zich te bevin
den ter plaatse, alwaar die brandbluschmidde
len, waarbij zij dienst doen, staan geborgen,
om van daar voorzien van hunne onderschei-
dingsteekens en van alle tot hunne betrekking
behoorende voorwerpen, zich te begeven naar
de plaats, nader door heeren Brandmeesters
aan te wijzen, dat bovendien het Brandpiket
mede ter handhaving der orde wordt opge
roepen om dienst te doen, zijnde zijne verzamel
plaats voor het Gemeentehuis.
Niemand zal, opgeroepen om dienst te doen,
mogen te Iaat komen, afwezig blijven of zich
tijdens de werkzaamheden verwijderen, terwijl
zij, die behooren tot de Brandhaken, benevens
de klokluiders, niet worden opgeroepen.
Sommelsdijk, 27 Juli 1928.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
L. J. DEN HOLLANDER, Burgemeester.
Iz. GEELHOED, Secretaris.
Bij de Uitgeversfirma La Rivière Voor»
hoeve te Zwolle is in bewerking een belang,
rijke uitgave over de Reis van den grooten
Apostel Paul us door Klein—Azië en Europa,
waarvan het eindpunt de wereldstad Rome is.
Het werk zal getiteld zijn»Naar Rome* en
minstens 15 vel druks tekst bevatten, vanro»
yaal formaat en voorzien zijn van interessante
illustraties. De schrijver is Dr. G. P. Marang,
een van het drietal, dat onlangs een reis om
de oude wereldzee maakte n 1. Prof. Noordtzij
Ds. van. Arkel en Dr. Marang. Dit werk zal
tegen October het licht zien.
ONGELUK BIJ SCHIETOEFENINGEN.
In het kamp te Oldebroek. Eén doode,
één zeer zwaar gewonde.
Bij schietoefeningen in het kamp te Olde
broek met een kanon van 15 c.M. kort is
Donderdag bij het aanzetten van een projectiel
dat projectiel gesprongen. Er zijn één doode,
een zeer zwaar gewonde, die waarschijnlijk
stervende is, en vermoedelijk 2 of 3 licht ge
wonden.
Er zijn onverwijlde maatregelen genomen om
een chirurg en het noodige geneeskundige per
soneel naar Oldebroek te dirigeeren ter ver
sterking van het aldaar aanwezige personeel,
en er is een commissie ingesteld tot onderzoek
naar de oorzaken, welke tot het ongeval hebben
geleid.
Men meldde Donderdagavond nader
Hedenmorgen is in het kamp tijdens schiet
oefeningen met een kanon 15 c.M. kort, ouder-
wetsch model, een projectiel bij het aanzetten
in den vuurmond door middel van een laad
stok ten gevolge van wrijving gesprongen en
teruggeslagen. Hierbij werd een dienstplichtige
voor herhalingsoefeningen onder de wapenen,
bij de artillerie te Gorinchem, A. Vos uit Driel,
onmiddellijk gedood. Zwaar gewond werd de
dienstplichtige Berselo uit Enschede afkomstig.
Zijn toestand schijnt hopeloos. Zijn beide han
den werden verbrijzeld, hij is blind en hij heeft
nog wonden in de borst gekregen .Een derde
dienstplichtige kreeg lichte wonden in het ge
zicht door versplintering van den laadstok, ter
wijl een vierde kleine splinterwondjes kreeg,
maar door den schrik van de explosie buiten
dienst werd gesteld.
Onmiddellijk werd chirurgische en genees
kundige hulp uit Zwolle ontboden, terwijl de
zwaar gewonde B. naar het Sofia-ziekenhuis
te Zwolle werd overgebracht. Zijn toestand
was vanavond heel ernstig. Een commissie van
onderzoek werd ingesteld.
Onmiddellijk heeft de commandant den pas
toor te Driel en den burgemeester te Enschede
verzocht de familie voor te bereiden en in te
lichten. De familie van B. was heden namiddag
in het kamp aangekomen.
DE BELEEDIGDE INBREKER.
TeAmsterdam stonden Woensdag twee van
inbraak verdachten terecht.
Op 11 Mei 1.1. bleek, dat het slot van de
deur, die toegang geeft tot het perceel Kei
zersgracht 460, verbroken was en dat des
nachts inbrekers zich toegang hadden verschaft
tot Thet kantoor van een in dit gebouw geves
tigde firma. Het dekblad van een bureau was
opgelicht, de brandkist vertoonde sporen van
geweld, maar niets werd vermist, ofschoon er
geld in het schrijfbureau geborgen was.
In dèn loop van de behandeling bekende
een hunner, dat hij naar binnen was geweest,
maar, aldus verdachte, de deur stond open.
't Is maar een schijninbraak geweest. Edel
achtbare. Ik had opdracht gekregen in dat per
ceel in te breken van één mijner kamaraden.
Die zou 1/3 van de buit krijgen. K. zou ook
1/3 krijgen en ik zelf ook. Maar er waren
anderen, die de lucht van het zaakje hadden
gekregen en die me dreigden 't bij de politie
te zullen aangeven, als ze ook niet meedeelden.
En die moesten ieder 60, 50 en 25
hebben. Nou, als ik dat had gedaan, had ik
er nog geld op kunnen toeleggen".
Zelf had verdachte dus geen belang meer
bij de zaak en daarom heeft hij alleen het
schrijfbureau opengebroken, zonder iets weg
te nemen. Zoodat hij aan zijn opdracht vol
daan had.
„II ziet me toch voor geen kind aan, dat
ik dat geld in een doodgewoon schrijfbureau
niet zou hebben gevonden
Als een rechercheur verklaart, dat verdachte
het geld blijkbaar niet gevonden heeft en de
brandkast niet heeft kunnen openen, stuift G.
woedend op
„Wat zegt u, ik kan geen brandkast open
krijgen Dat is te gek om los te loopen. Ik
wil hem open maken, waar u bij bent
De president: „Dat begrijp ik. Dat komt uw
eer van inbreker te na
Tegen beide verdachten werd 1 jaar en 6
maanden geëischt.
EEN TWEELING VAN 80 JAAR.
Als niet alledaagsch mag zeker het feit ge
noemd worden, dat de tweelingbroeders Cor-
nelis en Gerardus Luijsterburg op 10 Augus
tus 80 jaar worden. Cornelis woont te Halsteren,
Gerardus te Bergen op Zoom. Beiden zijn over
grootvader en genieten een stevige gezondheid.
LIEFDESDRAMA.
Naar de Tag meldt heeft zich te Stubenberg
bij Qraz een bloedig drama afgespeeld. In een
hotel schoot een 28-jarige monteur uit Weenen
zijn verloofde, een 36-jarige boekhoudster, die
hij met een Saksischen zanger daar aantrof, met
een aantal revolverschoten neer. Zij was on
middellijk dood.
De zanger, die eveneens een schot in het
hoofd kreeg, stierf korten tijd later in het zie
kenhuis. Toen de moordenaar door de politie
gearresteerd werd, joeg 'hij zich een kogel door
het hoofd.
IN DE WERELD VAN DE MISDAAD.
Een 34-jarige misdadiger is uit de gevangenis
te Brandenburg ontvlucht en is gisternacht in
het huis van zijn gescheiden vrouw binnen
gedrongen. Hij schoot op de vrouw, na haar
verweten te hebben, dat ze hem verraden had.
De kogels troffen niet. De vrouw vluchtte nu
met haar kind naar een andere kamer in het
huis, waar haar verloofde, een monteur, sliep.
Deze ging den misdadiger te lijf, doch werd
door hem met revolverschoten zwaar gewond.
De boef vluchtte voor inmiddels aangerukte
politie op zolder schoot vandaar op de agen
ten. Van het dak af konden de laatsten ten
slotte den bruut met t\yge„ revolverschoten on
schadelijk maken en tot overgave dwingen. De
gewonde monteur is overleden.
EEN ZONDERLING TESTAMENT.
Een voormalig partner van Carnegie, de
millionair Peacock, blijkt naast ettelijke mil-
lioenen een zonderling testament te hebben
nagelaten. De weduwe krijgt v ij f dollar
„om redenen die zij wel kent, en ook omdat
ik tijdens mijn leven ampel en vrijgevig voor
haar heb gezorgd". Wat die „bekende" redenen
zijn, is niet nader meegedeeld.
Er zijn vijf kinderen, twee zoons en twee
dochters, die elk met 100 worden afgescheept
en één dochter, die alles krijgt, te weten een
inkomen van 25.000 's jaars tot zij 30 jaar
is en dan dé beschikking over het geheele for
tuin. Er zijn nog legaten van 10.000 voor
Peacock's secretaris, 2500 voor zijn oppasser
enz. Twee zusters van Peacock krijgen een
maandgeld van $50 voor haar leven.
Peacock was aanvankelijk winkelbediende in
een warenhuis, toen mevr. Carnegie daar eens
winkelde en zoo voorkomend door hem werd
geholpen, dat zij de aandacht van haar man
op hem vestigde. Deze gaf hem een baantje en
zoo kwam Peacock vooruit en bracht 't tot Car
negie's partner. Hij was een zonderling in al
wat hij deed; en zijn testament is wel een
bewijs, dat hij tot het allerlaatst een rare snui
ter was gebleven.
ONZE KONINGIN.
Charles Benoist de Fransche oud-gezant ver
telt in de „Groene" zijne herinneringen.
Over de Koningin
,,'k Heb de kroning gezien van de Koningin.
Charmant. Door 't gekleurde raam viel juist
een zonnestraal. Die reine, jonge stem, met 't
persoonlijk accent.
Zij was even te laat binnen gekomen.
De oorzaak
De ministerraad wilde haar toespraak lezen.
„Neen", zei de Koningin, „den eersten keer
dat ik tot mijn volk spreek, moet 't van mij
alleen zijn".
Uit vertrouwde bron heb ik dat gehoord".
CHAUFFEUR LEVENSGEVAARLIJK
GEWOND.
Vreeselijk oogenblik voor den vader.
Woensdagmorgen omstreeks half tien was
de 20-jarige chauffeur P. P. Devilee, der ga
rage Westra in de Heerenstraat te Leiden bezig
met het oppompen van een automobielband,
toen door een onbekende oorzaak de bandvelg
losschoot en met zulk een kracht tegen het
voorhoofd van D. aankwam, dat hij een zware
verwonding opliep.
Hij werd in hoogst ernstigen toestand naar
het Elisabethgasthuis vervoerd en er bestaat
weinig hoop, dat men hem in het leven kan
houderi.
Een tragische bijzonderheid is nog, dat zijn
vader bestuurder is van den ziekenauto van
den Geneeskundigen Dienst. Toen hij ter
plaatse kwam, moest hij de vreeselijke ontdek
king doen, dat hij zijn eigen zoon te vervoeren
had. De auto is toen door een anderen be
stuurder met slachtoffer naar het ziekenhuis
gereden.
GEWETENSGELD.
De Minister van Financiën maakt in de
Staatscourant bekend, dat ten behoeve van
's Rijks Schatkist is ontvangen wegens achter»
stallige belasting en gewetensgeld bij den In»
specteur der Directe Belastineen Invoerrechten
en Accijnzen te Hellevoetsluis f 30 000,—,
f 1500,—. f 300,— en f 800,— en bij den Ont»
vanger der directe belastingen te Middelharnis
f 8000,— en bij dien te Oude Tonpe f300,—.
EEN GRIEZELIGE ONTMOETING.
Ik had dus verhaalt een ambtenaar van
de Indische regeering last ontvangen een rapport
uit te brengen over den toestand van sommige
boschstreken in Bengalen. Dienovereenkomstig
zond ik een onder-ambtenaar naar Bangalpore,
om een geschikte bungalow te zoeken en te
huren, daar ik van plan was mijn hoofdkwar
tier te dier plaatse te vestigen, 't Was maar
een klein plaatsje, en de eenige geschikte wo
ning, die er tekrijgen was, had al jaren leeg
gestaan; maar bij gebrek aan keus werd deze
voor mij bestemd. Het huis was zeer verwaar
loosd. Het plafond, dat moest dienen om de
onooglijke balken en sparren voor het oog te
verbergen, was vol groote gaten; hier en daar
kon ik den blauwen hemel er door zien. Dat
kon zoo niet blijven en ik zond dus terstond
om den eigenaar, een Bengalees, die daarop
verscheen en wien ik gelastte het huis be
woonbaar te doen maken.
„Mijnheer", zeide hij, „we zijn in het droge
seizoen; ge hebt het huis alleen noodig voor
ongeveer een maand en gedurende dien tijd
valt er geen droppel regen. Waarvoor is dus
die reparratie noodig
Schijnbaar had de man gelijk, maar ik meende
toch bij mijn eisch te moeten blijven en hield
vol, dat de woning in orde moest gebracht
worden.
Toen ik den volgenden dag weer naar de
bungalow ging gkijken, vond ik er vier of vijf
riet dekkers met nog eenige helpers, die wel
rondom het huis liepen te drentelen, maar nog
geen slag werk hadden gedaanbovendien
schenen ze volstrekt niet voornemens' te be
ginnen, want een hunner kwam met gevouwen
handen naar me toen en zei: „Ge moogt me
laten hangen, Sahib, als ge er lust in hebt,
voordat ik aan dat huis ga werken".
„Waarom vroeg ik verwonderd.
„Kom mee en zie zelf", zei de inlander, en
toen riep hij de andere werklieden, die hun
haakvormig omgebogen ijzeren gereedschap aan
lange bamboestokken hadden gebonden. Zij
gingen toen in de deuropening staan en haalden
met hun haken heel voorzichtig het linnen
plafond een weinig naar beneden. Wat toen
mijn oogen zagen, gaat alle beschrijving te bo
ven. De geheele zolder, het dak, de binten,
balken en latten, alles wemelde van cobra's;
ze krioelden dooreen met opgezwollen toornige
koppen en sisten ons uit alle hoeken en gaten
tegen, 't Was het afgrijselijkste tooneel, dat
ik ooit voor oogen heb gehad; des te vreese-
lijker, omdat ik juist de kans had misgeloopen
om te midden van dat gezelschap te moeten
leven, of liever, te sterven.
Bij nader onderzoek bleek, dat de muren
die van in de zon gebakken steenen waren
opgetrokken doorboord en ondermijnd waren
door de slangen, die sinds jaren het gebouw
tot kweekplaats voor haar geslacht hadden ge-
bruikf.
Ik kan hier nog aan toevoegen, dat de bun
galow den volgenden dag, op last van de
overheid, tot den grond toe werd verbrand.
SLAVENHANDEL.
Oud-Gouverneur Staal van Suriname heeft
in Lunteren iets meegedeeld over den slaven
handel, ongeveer een eeuw geleden. Laat mij
in groote trekken het hier weer teruggeven
Zooals men weet was West-Indië, toen Ne
derland het in bezit nam een vruchtbaar, maar
verlaten land. Er woonden geen volken, die han
del dreven, zooals in onze Oost. Slechts een
handje vol Indianen, die hun eigen leven leefden
maar met Europa niet in aanraking kwamen,
dat waren de oorspronkelijke bewoners van Su
riname. Die Indianen waren bovendien niet sterk
en hadden als slaven weinig waarde. Wilde
men den kolonij exploiteeren, dan moest men
menschen van elders halen. Een Roomsch-Ka-
tholiek priester deed uit menschlievende over
weging, om de zwakke Indianen te sparen, den
voorslag aan de hand om een sterker volk,
zooals negers uit Afrika als slaven naar de
West te voeren. Zonder dat die priester het
bedoelde, is hij toch de stichter geworden van
den verfoeilijken slavenhandel.
Doordat niemand medelijden had met het
vervloekte ras, de afstammelingen van Cham,
is er weinig over geschreven. Bovendien schreef
men als schepeling in die dagen niet veel. Van
des te meer waarde is een onlangs uitgegeven
reisjournaal van een Duitscher, die als stuur
man heeft gediend op een Hollandsch schip,
n.l. Joachim Nettelbeck. Als kind van zijn tijd
(geboren 1726) vindt hij de slavernij niet zoo
erg. Hij vertelt alleen, hoe het toeging, en dan
gruwt men er van.
Wat moet er toch in de ziel dier menschen
omgegaan hebben Voor het schip uitvoer hief
men een gebed op tot God om een voorspoedige
reis En dat om slaven te koopen Wie kan
zich dat thans nog indenken
Toch moet men niet te veel schelden op die
menschen van 1700. Is 't in onze eigen wereld
beter Daar gebeuren ook nog vreeselijke din
gen. Zullen onze nakomelingen niet verbaasd
staan over ons, dat we zulke dingen hebben
geduld Ik wijs hier alleen maar op den handel
in blanke slavinnen. Is die barmhartiger Zoo
dulde men voor een eeuw de slavernij. En van
de winsten daarvan werden heerenhuizen in
Amsterdam opgericht.
Er waren wel enkele menschen, die iets
zachter gestemd waren, o.a. Mauritius, gou
verneur van Suriname in 1750. Hij was diep
bewogen met het lot der slaven en verzachtte
daarom de straffen op het wegloopen dier on-
gelukkigen. In plaats van de vroegere straffen
werd nu de straf het uitsnijden der tong toe
gepast. Vroeger werden ze wreedaardig dood
gemarteld. Als het uitsnijden van de tong nog
barmhartigheid gewees is, wat was dan vroeger
het lot der slaven
Voorwaar, de dingen ons verhaald in het
ontroerende boek de Negerhut van Oom Tom,
zijn niet te schril gekleurd Wie deze dingen
leest, ontzet zich en dankt God, dat de mensch-
heid toch zoover is doordrongen van het zuur
deeg van het Evangelie» dat die dingen onder
christenen niet meer geduld worden. De negers
zijn vrij gelaten, ze zijn opgeklommen tot hooge
betrekkingen en grooten rijkdom, maar de chris
tenen zijn nog niet zoover, dat blank en zwart
als gelijken naast elkaar geduld worden, er is
nog rassenstrijd Wanneer zal de dag aanbreken
dat ook dat voorbij is Heer, Uw koninkrijk
kome
H. A. O.
H. M. KONINGIN EMMA.
Volgende week, 2 Augustus, viert H. M.
Koningin Emma haar 70sten verjaardag. Er is
al maandenlang een actie in ons land gevoerd,
om bijdragen te verzamelen en van de vrou
wen, die haar gift gaven, werd ook de hand-
teekening gevraagd om H. M. bij haar 70sten
verjaardag aan te bieden.
Het bijeengezameld bedrag zal H. M. ter
hand worden gesteld, opdat zij het naar Haar
goedvinden zal besteden ten bate van haar lief
dadigheidswerken. Het register met de hand-
teekeningen van Nederlandsche vrouwen zal
de Koningin daarbij worden aangeboden.
Dat wisten we al reeds lang. De kranten
hebben ons reeds maanden eerder verteld.
Dit jaar is het als 't ware een dubbel kroon
jaar, daar Koningin Emma dan 50 jaar in ons
land vertoeft.
Koningin Emma was een der vijf dochters
van Vorst George Victor van Waldeck-Pyr-
mont. Koning Willem III koos Haar tot zijn
tweede gemalin.
De ouderen onder ons herinneren zich wellicht
de jaren 1879, '81 en '84 nog wel hoe in dien
tijd de dood door slag op slag ons oude Oranje
huis beroofde van zijn meest belovende telgen.
Het huwelijk van Koning Willem. III met
Prinses Emma gaf nieuwe hope in ons vader
land.
En toen in 1880 een dochter geboren werd
was de blijdschap zoo groot.
Door den dood van Kroonprins Alexander
werd Prinses Wilhelmina Kroonprinses, de eeni
ge opvolgster ingeval Koning Willem III kwam
te overlijden.
Na den dood van Koning Willem III in
1890 begon voor Koningin Emma haar dubbele
taak.
Zij zelve als Regentes nam de regeering waar
voor de toen nog minderjarige Kroonprinses.
Daarbij had zij zorg te dragen, dat de op-
yoeding van Haar Dochter zóó was, dat zij tot
de moeilijke taak volkomen zou zijn toegerust.
We staan nu achter die jaren en weten hoe
het werk volbracht is.
Als we daarop zien kunnen we het ons
verklaren hoe spontaan alles in het werk gegaan
is om H. M. bij Haar 70sten verjaardag een
blijk te geven van onze groote liefde en dank
baarheid, dat Zij geheel Haar leven gegeven
heeft aan ons land en volk op zulk een wijze.
Nu aan den avond van Haar leven rust
op Haar geen officieel ambt of taak meer. Haar
is gegeven de vreugde van het rustig leven in
de nabijheid van Haar Dochter en geliefd
Kleinkind.
Maar toch, al rust op Haar geen taak, die
nog bij dag aan dag volbracht moet worden,
het leven is toch geen arbeidslooze rust voor
Haar.
Wie de geïllustreerde pers bijhoudt, treft
daarin nog bij week aan week de beeltenis van
de aantrekkelijke, eenvoudige en moederlijke
Koningin-Weduwe, als zij haar talrijke bezoe
ken brengt bij zieken, 't zij oud of jong, arm
of rijk. Wie lijdend is, is zeker van Haar be
langstelling.
In alles is zij gebleven de belangstellende in
ons geheele volksleven. De vergaderingen van
cultuur en wetenschap blijft Zij steeds volgen
op de Haar eigen beminnelijke wijze.
Van 1890 tot 1898 was Zij Regentes en nam
zij de hoogste plaats in in ons staatsbestuur,
doch toen eenmaal Koningin Wilhelmina de
regeering aanvaard had is zij teruggetreden
met deze woorden in de proclamatie: „Land-
genooten, de taak die mij in 1890 werd toe
vertrouwd, is weldra geëindigd
De taak was overgegeven aan Haar Dochter
en nimmer heeft Zij getracht op den voorgrond
te staan, maar met ons volk is Zij blijven leven,
als een belangstellend Moeder.
Reeds 30 jaren zijn zoo voorbijgegaan en
wij hopen, dat het nog vele jaren zullen zijn,
dat wij onze Koningin Emma mogen bezitten,
genietend van den rustigen levensavond onder
de voorspoedige regeering van Haar Dochter
onze Koningin.
M'n beste nichtjes en neefjes
Enkele inzendingen van den teekenwedstrijd
gingen vergezeld van een paar gezellige brief
jes. Dat valt zoo aardig mee als je geheel
onverwachts een paar van die leuke babbel
praatjes krijgt.
Want natuurlijk verwacht ik behalve inzen
dingen van gedroogde of geteekende bloemen,
niets.
Heel m'n krantenfamilie, dacht ik, vergeet
me nu voor een poosje door al de vacantie-
uitstapjes. En 't tegendeel blijkt juist, want
van de uitgaansters ontving ik al mooie kaarten.
Nu, ik hoop, dat jullie allemaal mooi weer
treft hoor.
Tot ons volgend praatje weer.
Dag kinders, veel grooten van jullie
TANTE TRUUS.
Dina C, v. d. V. te Asperen. Wat was dat
een verrassing nichtje, toen de post zoo ge-
hee lonverwacht mij jouw mooie kaart bezorgde.
Hartelijk dank hoor. Ben jij daar geweest in
Arnhem. Nu ik wel. Ik vind het daar verbazend
grappig. Hoe is 't met Ben
Co B. te Middelharnis. Ik zal jullie briefjes
nu maar beantwoorden, anders raken ze door
de vacantie in 't vergeetboek en dat mag niet.
Ik heb jullie inzendingen van gedroogde bloe
men ontvangen. Als jullie prijzen krlijgen zal
ik ze trouw bewaren, hoor. Ik hoop, dat je
een prettige vacantie zult hebben. Die dag
uit van jullie leek me verbazend gezellig.
Gré S. te Middelharnis. Dat is een heele
optocht geweest met drie auto's uit, zeg. Maar
jullie bent mooie nichtjes, hoor. Je bent Tante
Truus heelemaal vergeten, daar was toch nog
wel een klein plaatsje open geweest in een van
de auto's. Veel plezier in de vacantie.
Lien Z. te Middelharnis. Je brief was nog
best geschreven hoor, maar ik me begrijpen
als je zoo vol verlangen bent naar het uit
gaan, dat er dan geen tijd overschiet om zoo
heel erg mooi te gaan schrijven. Je schrijft wel
onderaan je brief: tot ziens, maar je gaat voor
zoo lang uit, en dan zal ik je wel vooreerst
niet zien, denk ik.
Claartje U. te Middelharnis. Je vroeg of ik
aan de boot wil komen, maar dat is geen
kleinigheid hoor, als julie om half zeven al
wegvaart. En al ben ik er hoe kan ik dan weten
wie van die allen Claartje is, of zou je dan
een briefje op je neus spelden. Echt voor je
broer, dat hij het zoo goed getroffen heeft. Je
hebt wel de beste manier gevolgd om je bloemen
te drogen. Allemaal prettige vacantie.
Martha R. te Sommelsdijk. 'k Kreeg jou brief
nog net op tijd om in deze krant te beant
woorden. Je hebt ook verbazend je best gedaan
met je inzending, 't Is een leuk idee zoo. Ik
geloof graag, dat het een heel werk geweest
is. Op een donker pluche tafelkleed zal 't ook
wel fijn staan, 'k Zal volgende week je brief
wachten. Wil je ze allemaal van mij de groeten
terug doen.
DA CAPO.
Toen in het jaar 1700 Philips V door Monte
'1 Heri reisde, om in Madrid als koning ge
kroond te worden, kwam de burgemeester van
Monte '1 Heri hem met de overige besturders
van de stad tegemoet en zeide: „Sire, lange
toespraken zijn even vermoeiend voor den re
denaar als vervelend voor den toehoorder. Ver
oorloof mij daarom een klein lied voor U te
zingen". De burgemester zong nu inderdaad
met klankvole stem eenige coupletten ter eere
van den monarch, die dezen zoo beklaagden,
dat hij „Da Capo" („nog eens" beteekent dat)
riep. De burgemeester herhaalde 't lied en de
koning beval toen, dat men hem 10 Louis d'or
moest uitbetalen. Snel riep nu ook de burge
meester „Da Capoen Philips, wien deze
scerts goed beviel, liet hem dan ook nogmaals
dezelfde som uitbetalen.
ZELDZAME PENNEN EN PENHOUDERS.
Er zijn in Amerika en Engeland, waar men
alles verzamelt, vooral zeer kostbare dingen,
ook verzamelaars van historische pennen en
penhouders. Zoo vond kort geleden een elpen-
beenen penhouder, waarmede Walter Scot
eenige zijner beroemde werken geschreven had,
een kooper, die er 100.voor besteedde.
De pen, waarmede Pitt zijn verzoek om ontslag
aan Georg III geschreven zou hebben, werd
verkocht voor den prijs van 480. en
Nelson's pen, die hij nog op den morgen van
den dag van den zeeslag van Trafalgar ge
bruikte, voor dien van 600.—. In Amerika
werd de schacht van een pen, die tot onder-
teekening van het vredesverdrag tusschen Spanj
en de Vereenigde Staten gediend had, met 240
betaald. Voor een nog zeldzamer stuk werd
zelfs 4200.— geboden, maar tevergeefs. Deze
laatste pen had zijne bijzonlere geschiedenis.
Zij was achtereenvolgens in het bezit van de
drie beroemdste presidenten der Vereenigde
Staten geweest. Toen Washington, die vóór
dien tijd veldheer geweest was, tot president
gekozen werd, schonk eene vaderlandslievende
vrouwenvereeniging uit Virginië hem een fraai
uitgesneden kistje voor zijne instrumenten. Uit
dit kistje werden twee penhouders gesneden,
waarvan de eene langen tijd door president
Lincoln gebruikt werd. Later gebruikte president
Gran thaar, die er zijne laatste woorden mede
schreef.
Een bijzonder kostbare pen is in het bezit
van ex-keizerin Eugenie. Het is een rijk met
goud en diamanten bezette penhouder. Zijn his
torische waarde is echter boven alles daarin
gelegen, dat hij vóór 300 jaar tot onderteekening
van het beroemde verdrag van Parijs door de
gevolmachtigden gebruikt werd. Dezen kan men
in een adem noemen met de gouden pen, waar
mede Bismarck het document van den vrede
van Frankfort onderteekende. Deze bevindt
zich, evenals die, welke tot onderteekening der
congres-acte van het jaar 1878 gebruikt werd,
in het bezit van de familie Bismarck.
