F
Iéés
lui
voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
iciiLE me
BOER
s.LEUNE
Antire volutionair
Orgaan
IN HOC SIGNO VINCES
No. 3425
WOENSDAG 18 APRIL 1928
43STE JAARGANG
akernaak
de Winter
Gemeenteraad.
Steenhouwer!)
smettings USPULUN,
lettings USPULUN,
L, enz.
W. BOEKHOVEN ék ZONEN
All© stukken voor do Redactie bestemd, Advertentiënen verdere Administratie, franco toe te zenden aan de Uitgevers
Het beroep op Van Velzen
ee zoo noodig ver-
castreer©® door
huis Dorpsweg
e machinesmederij van
Vis, SOMMELSDIJK
mde heeft reeds jaren
duizenden gevallen
behandeld.
LWEISS"
.179 MTTWM
TELEF. No. 1005 en 1946
DIRKSLAND.Tel. 106!
teerhuizen, Hei
en, Zaden.
U?
n en middagmalen in de
itterdamsche restaurants
tie van vertrouwen is.
J?
it vertrouwen vindt in
er»a£faire
JRANT P. SIMONS
erenvischmarkt 12
ote Kerk, Telefoon 6341
J?
jrima kwaliteit en ook
li gegeven wordt.
LF?
Ie oudste zaak is van
en dat u daar net en
:gen matige prijzen kunt
UI
ommenfaar overbodig.
Deze Coura it verschijnt eiken WOENSDAG en 7ATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franc per post f 1.- bf| vooruitbetaling.
BUITENLAND bij vooruitbetaling f 8.50 per jaar,
AFZONDERLIjKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS
SOMMELSDIJK
Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2
ADVERTENTIÈN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel.
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.- per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte, die zij beslaan.
Advertenti6n worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur.
Onjuist citeeren.
De St. Geref. propagandist beriep zich in
zijn rede enkele malen op het boekske „Anti-
Revolutionairp beginselen", geschreven door
S. van Velzen, zoon van den bekenden hoog
leeraar aan de Theologische School te Kampen.
De heer van Leeuwen meende de Staatk.
Geref. ideën omtrent de roeping der Overheid
met den inhoud van dit kostelijk boekske te
kunnen verdedigen.
We staan hier voor een raadsel.
De heer van Leeuwen had al geen ongeluk
kiger keuze kunnen doen om zijn redeneering
te dekken, dan dit werkje van Van Velzen.
Het is haast niet mogelijk te veronderstellen,
dat de heer van Leeuwen hier het slachtoffer
werd van onkunde. We mogen toch op goede
gronden veronderstellen, dat hij dit boekske,
"voor hij er wapenen uit smeden wilde voor
zijn ideën, toch grondig gelezen en herlezen
heeft. En in dat geval moet hij toch tot de
conclusie gekomen zijn, dat hij hier aan een
geheel verkeerd adres was.
Toch willen we anderzijds uit den aard der
broederlijke liefde niet gelooven, dat de heer
van Leeuwen zijn toevlucht nam tot valsch
citeeren.
We zullen dus maar aannemen, dat men in
de St. Geref. kring nog niet de kunst verstaat
verstandelijk te lezen.
Wij hebben in ons vorig artikel reeds doen
zien, dat men van St. Geref. zijde wel kennis
van Bijbelteksten heeft, maar dat Schriftkennis
nog heel wat te wenschen overlaat.
Zoo is het ook hier.
De heer van Leeuwen neemt een willekeurig
zinetje uit bedoeld boekje, zonder op eenig ver
band te letten en tracht met dat zinnetje ideën
>p naam van den heer van Velzen te zetten,
'welke deze in genoemd boekje juist grondig
bestrijd.
In de hier volgende driestarren zullen we
dat aantoonen.
riosHunöige en casireur
hel behandelen
WASCH la
h. en Strijklnrichting
iraai 16-18, SCHIM
roeping der Overheid volgens
Van Velzen.
De heer van Leeuwen zei in zijn rede, dat
elke overheid de roeping heeft om de inzettingen
des Heeren te handhaven en wees daarbij op
het feit, dat van Velzen ook zegt, dat de over
heid Gods eer en Naam te handhaven heeft.
Hij bracht daarmee in verband de ongeloofs-
propaganda en kwam later nog eens op be
doeld werkje van van Velzen terug, om daar
mee aan te toonen, dat ook volgens hem de
prediking van het ongeloof door de Overheid
niet geduld mag worden.
Deze kwestie wordt door van Velzen be
handeld op blz. 5, 8 en 106 van zijn boekje
„Antirevolutionaire beginselen".
We laten hier precies volgen wat van Velzen
zegt.
Op blz. 5 schrijft hij
„Hij (de A.R.) beschouwt de wereldge
beurtenissen bij het licht van Gods Woord,
en toetst de vraagstukken des tijds aan deze
voor hem onfeilbare kenbron.
Van dit standpunt uitgaande is de Bijbel
het hoogste Wetboek, 't welk voor allerlei
levenstoestanden generale grondregelen biedt.
De C. H. richting heeft de roeping dit haar
heilig levensbeginsel naar buiten te open
baren en in de werkelijkheid toe te passen".
En op blz. 8 schrijft hij
„De Antirevolutionaire staatsleer erkent
God als den hoogsten wetgever. Zoo wel
bij de wetgeving als bij het bestuur des lands
moet alzoo in de eerste plaats op het God
delijk gebod worden acht gegeven.. Geen
menschelijke verordening mag daarmede in
strijd Zijn".
En op blz. 9
„Op het stuk van wetgeving eischt het
antirevolutionair beginsel handhaving van de
eere Gods als eerste plicht voor vorst en
onderdaan, en mitsdien zelfstandigheid der
Kerk; vrijheid van onderwijs; handhaving van
den eed en van de doodstraf; toezicht van
overheidswege op de publieke zedelijkheid;
eerbiediging van gemoedsbezwaren".
Ten slotte bespreekt van Velzen op blz.
105 en 106 de taak der Overheid ten aanzien
van de openbare zedelijkheid.
Hij zegt daar
„Op welke wijze nu heeft de Overheid
hieromtrent te werk te gaan In dien zin,
dat zij zich streng onthoude het gebied des
geloofs te betreden. Daarentegen heeft zij
er voor te waken, dat op het terrein des
publieken levens de eere Gods evenmin worde
aangerand als dat de wetgeving, eerroof,
hoon en laster jegens menschen gepleegd*
duldt. Waar men wel durft opkomen voor
de eer des menschen, maar niet voor die van
den levenden God, daar is dit een treurig
bewijs van het verval waarin de Christelijke
natiën geraakt zijnGelijk onze wetgeving
hoon en laster jegens personen gepleegd,
strafbaar stelt, zoo is het voor eene chris
telijke natie alleszins consequent, dat ook
het publiek lasteren van den Naam des Aller-
hoogsten worde verboden. Majesteitschennis
was, ook bij de ouden, strafbaar, zoowel
omdat zij gepleegd wordt tegen de personen,
die dragers zijn van het gezag, alsook omdat
het gezag zelf de vertegenwoordiger is der
Goddelijke Majesteit".
Van Velzen en art. 36.
Uit voorgaande citaten nu meent de heer
van Leeuwen te mogen distileeren, dat van
Velzen in deze kwestie zich stelde op het
standpunt, dat de S. G. P. inneemt.
Hoe hij daartoe komt is onbegrijpelijk.
Vooreerst blijkt het geheele boekske door,
dat van Velzen zich geheel conformeert aan
hetgeen Dr. Kuyper in „Ons Program" heeft
geleerd. Telkens treft men verwijzigingen naar
„Ons Program" aan en het geheele boekske
bedoelt dan ook inderdaad niets anders te zijn
dan een nadere verklaring van de Anti-Rev.
beginselen, zooals Kuyper die in „Ons Program"
heeft uiteengezet.
Wanneer de heer van Leeuwen, van Velzen
dan ook citeert, vergeet hij er bij te zeggen,
dat van Velzen den Bijbel het hoogste Wet
boek noemt, dat voor allerlei levenstoestanden
generale grondregels biedt. -r
Op dat generaal komt het aan. En op
blz. 9 zegt van Velzen, dat Gods Woord
algemeene voorschriften geeft, terwijl de
toepassing in de details aan 's menschen rege
ling zijn overgelaten. Waarbij van Velzen
Groen citeert, die in „Ongeloof en Revolutie"
schreef „De vreeze des Heeren is het beginsel
der wetenschap, maar het beginsel der weten
schap is de geheele wetenschap niet; deze wordt
gevormd ook uit de overige bestanddeelen,
waarin zich het beginsel ontwikkelt".
En juist op deze restricties komt het aan.
Daarmee toch stelt van Velzen zich lijnrecht
tegenover de S. G. P., die niet slechts de
generale hoofdbeginselen van Gods
Woord, maar ook de speciale beginselen
die voor het theocratisch volk Israël golden,
normatief gezag voor onze staatkunde toe
kennen, zooals we in ons vorige artikel aan
toonden.
En wanneer de heer van Leeuwen goed ge
lezen had, zou hem dat duidelijk gebleken zijn,
vooral ook uit dit citaat
„Op het stuk der wetgeving eischt het A.R.
beginsel handhaving van de eere Gods als
eerste plicht voor vorst en onderdaan,"
De heer van Leeuwen eindigt hier zijn citaat,
alsof er een punt stond en leidt er dan uit af,
dat van Velzen de overheid de taak oplegt
het ongeloof tegen te gaan. Inderdaad staat
er echter een komma en vervolgt van Velzen;
„en mitsdien zelfstandigheid der Kerk; vrij
heid van onderwijs; handhaving van den eed
en van de doodstraf; toezicht van overheids
wege op de publieke zedelijkheid; eerbiediging
van gemoedsbezwaren".
Van Velzen laat ons dus niet in het onzekere
wat hij met dat opkomen voor de eere Gods
als eerste plicht voor vorst en onderdaan, be
doelt. Precies hetzelfde wat de A. R. partij
tot den huldigen dag belijdt en niet wat de
S. G. P. wil.
Het zou trouwens vreemd zijn, indien van
Velzen hier van het A. R. beginsel afweek,
dat hij dan toch zich geheel aan „Ons Program"
conformeert. v
Op blz. 14 zegt hij: „Wie de staatkundige
en maatschappelijke vraagstukken wil zien op
gelost volgens de uitspraken der H. Schrift,
kan zich in dit Program te huis vinden".
Dat is geheel iets anders dan de heer van
Leeuwen er van maakt
Maar we zijn er nog niet.
Van Velzen laat ons ook niet in het onzekere
hoe hij over art. 36 denkt.
In zijn hoofdstuk over de „Openbare zede
lijkheid" (blz. 104) betoogt hij, dat de Over
heid de wet der zeden te handhaven heeft.
In welken zin van Velzen dit bedoelt blijkt
duidelijk als hij zegt( op blz. 105):
„Op welke wijze nu heeft de Overheid
hieromtrent te gaan In dien zin, dat zij zich
streng onthoude het gebied des geloofs te
betreden".
Over hetgeen van Velzen hiermee bedoelt,
laat hij ons ook weer niet in het onzekere. In
een noot onder aan de bladzijde zegt hij letter
lijk het volgende
„Het behoort niet aan de Overheid op het
gebied des geloofs zich te begeven. Dit is
de roeping der Kerk. Het behoort niet tot
het ambt der Overheid ketterijen, valsche
leeringen, dwalingen, of zelfs gevoelens die
den Godsdienst betreffen te onderzoeken, te
beoordeelen, veel minder te straffen".
Van Velzen schreef zijn boekske in 1885,
dus 20 jaar voor de Synode der Gereformeerde
Kerken art. 36 wijzigde. Maar toen reeds ver
klaarde van Velzen het dus ronduit, dat onze
vaderen in dit stuk feil gingen.
Hoe de heer van Leeuwen het niettegen
staande dit toch durft te bestaan zich op van
Velzen rte beroepen, is ons onverklaarbaar.
We zullen het er maar voor houden, dat
hij niet de kunst verstaat te lezen
»Een schande voor Mldde'harnis
Deze woorden zijn door het raadslid Koote
in de laatstgehouden gemeenteraadsvergadering
te Middelharnis uitgesproken.
Het openbaar, dus godsdienstloos onderwijs
bloeit in deze gemeente zooals misschien maar
in weinige gemeenten het geval is.
Op 't oogenblik zijn er plannen in beraming
om deze school nog weer met enkele lokalen
uit te breiden, daar het aantal leerlingen niet
meer te bergen is.
Dit is inderdaad een schande, niet voor Mid
delharnis, maar voor de orthodoxe ouders, die
hun kinderen in strijd met hun doopsbelofté
godsdienstloos onderwijs doen geven.
Middelharnis is zeer overwegend rechts, houdt
zich voor verreweg het grootjste gedeelte gaarne
aan, wat wel eens genoemd wordt „de zware
orthodoxe leer", maar men ziet er geen be
zwaar in de kinderen naar de openbare school
te zenden, een bewijs, dat het „zwaar" meer
in het woord dan in de daad zit.
En het onbegrijpelijkst van alles is, dat
menschen, die zelf hun kinderen steeds open
baar onderwijs laten geven of hebben doen
geven, nu het hardste roepen om een christelijke
school.
Ook wij zouden het op hoogen prijs stellen,
indien Middelharnis een groote christelijke
school rijk was, hetzij een christelijk gemengde
of een kerkelijk Hervormde school, dat is ten
slotte bijzaak, als de Bijbel maar niet bij het
onderwijs ontbreekt. Maar wat we niet be
grijpen is, dat zoolang die nog ontbreekt, de
menschen, die blijkbaar toch eenig besef hebben
van het kwaad van godsdienstloos onderwijs,
hun kinderen niet zenden naar de beide be
staande scholen met den Bijbel in Middelharnis
of Sommelsdijk, maar den voorkeur geven
aan de openbare school.
Ons dunkt, zoolang hierin geen verandering
komt, doet men beter te zwijgen, want men
maakt op deze wijze van de heiligste principes
een spelletje.
We zouden daarom niet willen spreken over
„schande voor Middelharnis, maar schande voor
de ouders, die ondanks hun ach-en-wee-geklaag
met beide handen het onderwijs van het on
geloof vasthouden.
Er is geen gehoorzaamheid waar geen gods
dienst is. De godsdienst is het beginsel der
gehoorzaamheid. En wat nog blijft in een
wereld en in een hart, waaruit de godsdienst
is verwijderd, is slechts de achtergelaten stem
pel van de oude heerschappij Gods over de
consciëntie. VINET.
Vergadering van den gemeenteraad van
MIDDELHARNIS, op Vrijdag 13
April, des nam. half 3 uur.
De Voorzitter, burgemeester Den Hollander,
opent de vergadering met gebed, waarna de
notulen worden voorgelezen en onveranderd
worden vastgesteld.
Onder de ingekomen stukken wordt meege
deeld, dat de kas van den gemeente-ontvanger
is nagezien en in orde bevonden. In kas was
5615.97. De verslagen der commissies van
gezondheid en wering van schoolverzuim zijn
ontvangen en liggen voor raadsleden ter visie.
Verschillende goedkeuringen van Ged. Staten
over genomen raadsbesluiten worden ter kennis
der vergadering gebracht.
Een reclame tegen den aanslag der honden
belasting wordt afgewezen.
De rekening der gezondheidscommissie wordt
den raadsleden voorgelezen.
Joost van Hulst vraagt in aanmerking te mo
gen komen voor leverancie aan de gemeente.
Goedgunstig wordt hierover beschikt.
Verschillende verzoeken om erfpacht worden
in den breede behandeld. Er zijn perceelen grond
bij en rondom de gashouders der fabriek.
De perceelen zijn in kaart gebracht, welke
den raadsleden was toegezonden.
Ook de gasfabriek zelve vraagt enkele per
ceelen grond in erfpacht te mogen hebben.
De heer KOESE (gemeentebelang) meent,
dat de gasfabriek zooveel grond niet meer noo
dig heeft, wanneer er electriciteit komt. Spr.
vindt het zonde van den grond.
De VOORZITTER antwoordt, dat de grond
wel noodig zal zijn. Er is geen reden het de
gasfabriek te onthouden. Zoolang de fabriek
het niet noodig heeft, kan het verhuurd worden
als tuingrond. Het zou een verkeerde politiek
zijn den grond weg te geven, straks zou men
misschien te kort kunnen komen.
De heer STRLIIJK (A.R.) durft den grond
gerust aan Boeter te geven. Er blijft toch al
veel grond in de gemeente onproductief liggen,
waarop het vuil wel een halve meter hoog
groeit. De fabriek neemt den grond wel en
betaalt er wel voor ook, maar dat moet toch
ten slotte uit de beurzen der ingezetenen komen.
De heer VAN DER MEIDE (C.H.) acht
het ook niet noodig, dat de fabriek den grond
krijgt.. Als er straks electriciteit komt, blijft men
met den grond zitten, want dan behoeft de
fabriek niet uitgebreid te worden. Wanneer
de electriciteit komt, zal ieder er van willen
profiteeren en heeft de fabriek de volle capici-
teit niet noodig. De gascommissie vraagt nu
bijna een H.A. grond. Dat is veel te veel. De
grond is gekocht met het oog op de volkshuis
vesting en spr. stelt dan ook voor den grond
niet voor de fabriek beschikbaar te houden.
Wanneer de fabriek zich daar uitbreidt, wordt
het hinderlijk voor de omwonenden. Bovendien
werkt de fabripk niet economisch. De steen
kolen moeten uit de haven van Sommelsdijk
komen en ook andere dingen zijn absoluut niet
economisch ingericht. Spr. stelt voor den grond
te weigeren.
De VOORZITTER merkt op, dat de praktijk
overal leert, dat electriciteit het gasverbruik
niet vermindert. Het is niet waar, dat de gas
fabriek er door achteruit zal gaan. Bovendien
is er nog grond genoeg voor volkshuisvesting
er ligt nog grond open tot den tram toe. Straks
is er geen tuingrond meer en het is dus nuttig,
dat er een stukje blijft, dat aan de menschen
verhuurd kan worden en dat kan zoolang de
fabriek het niet noodig heeft.
De heer VAN DER SLIK (Herv.) vindt, dat
de directeur der gasfabriek er een handige ma
nier op na houdt om de raadsleden te misleiden.
Er is gezegd, dat de kleine gashouder weg
moet. .Als dat gebeurt schiet er grond genoeg
over voor de gasfabriek. Spr. stelt voor nog
geen besluit te nemen, maar dat alle raadsleden
eerst eens de situatie ter plaatse gaan opnemen.
De heer STRUIJK zou het een ramp voor het
geheele tuindorp vinden als de fabriek dien
grond voor verderen uitbouw kreeg. Straks zul
len de menschen er stikken van den rook.
De VOORZITTER stelt dan voor deze aan
vrage voorloopig aan te houden.
De heer STRUIJK acht dat niet noodig. Er
kan in deze vergadering best een beslissing ge
nomen worden. Alle raadsleden weten wel hoe
het daar gesteld is. Wanneer het uitgesteld
wordt, zijn we weer een jaar verder voor er
een definitief besluit zal vallen.
De heer DOORNBOS (Herv.) merkt op,
dat de straten in Middelharnis gelukkig nog
al breed zijn en veel ruimte hebben.
De heer VOGELAAR (A.R.) zegt; bedoelt
U de Nieuwstraat
De heer DOORNBOS antwoordt: daar nu
juist niet, maar toch wel in het nieuwe ge
deelte. Er is volop bouwterrein. Spr. zou, wat
wel eens genoemd wordt, de kat eerst nog even
uit den boom willen kijken. We weten nog
niet wat het in de toekomst worden zal. Daarom
gaat spr. mee met het voorstel van den heer
v. d. Slik en is er tegen nu reeds een beslissing
te nemen.
De heer KOOTE (Herv.) begrijpt niet, dat
sommige raadsleden zoo krenterig willen zijn
voor de fabriek en stagnatie in het bedrijf wil
len brengen. Misschien heeft de fabriek eerst
over een jaar of tien den grond noodig. Maar
dat is toch geen ramp Wanneer over tien jaar
blijkt, dat de fabriek den grond niet noodig
heeft, kan er toch altijd nog gebouwd worden
Men weet nu nog niet wat er gebeuren kan.
Het zou dom zijn den grond nu al voor bouw
terrein uit te geven. Wanneer het particulieren
grond was zou de Raad alles in het werk stel
len om beslag op den grond te leggen en nu
men den grond in handen heeft, zou men het
willen verkoopen.
De VOORZITTER stelt voor de beslissing
voorloopig aan te houden.
Dit wordt in stemming gebracht en aange
nomen. Tegen stemden de heeren v. d. Meide,
Vroegindeweij Az., Struijk en Koese.
Voorgesteld wordt aan A. Krijgsman Pz. een
perceel grond in erfpacht te geven naast de
R. K. begraafplaats, behalve het perceel van
de varkenshokken.
De heer VAN DER SLIK zegt, dat de raad
besloten heeft die varkehshokken weg te ruimen.
Dat is nog steeds niet gebeurd. Het is daar
geen toestand, die zoo bestendigd kan blijven.
Spr. vraagt: hoe komt het, dat het raadsbe
sluit niet wordt uitgevoerd
De VOORZITTER stelt den heer v. d. Slik
de wedervraag: weet U een manier om die
varkenshokken op te ruimen Spr. wil de
rollen wel eens omkeeren en ook wel eens
voorgelicht worden door de raadsleden. Wat
wilt U vraagt spr. Een proces beginnen En
wie betaalt dan de rechtskosten En op welken
grond wil men gaan procedeeren
De heer KOOTE zegt, dat het niet aangaat
die menschen het mes op de keel te zetten.
De VOORZITTER is het daarmede eens en
betwijfelt het of de gemeente de bevoegdheid
heeft om morgen aan den dag die varkenshokken
op te ruimen.
De heer KOESE zegt, dat dit ook de
bedoeling niet is, maar er kan toch een termijn
gesteld worden, b.v. een half jaar.
De VOORZITTER zegt, dat dit toch ge
beurd is.'Maar de eigenlijke schuld ligt bij den
raad zelf. Het is door de slapheid van den
Raad gekomen, dat die toestand daar zoo is.
Wanneer spr. zich van begin af aan niet zoo
Sterk tegen verzet had, zou het er nog veel
ergeren toestand zijn, dan hadden er nog veel
meer hokken gestaan. De Raad had het moeten
voorkomen.
De heer VOGELAAR zegt, dat B. en W.
het raadsbesluit hebben uitgevoerd. Het college
heeft getracht langs middelijken weg de hokken
weg te krijgen. Nu dat niet gaat is het moeilijk
om wanneer er geen rechtsgrond is, die hokken
met krachtigen arm op te ruimen. De Raad
moet voorzichtig zijn. Het is altijd veel gemak
kelijker hier besluiten te nemen, dan ze prac-
tisch uit te voeren.
De heer VAN DER MEIDE meent, dat als
er geen rechtsgrond is om die menschen te
dwingen, B. en W. dat den vorigen keer reeds
hadden moeten zeggen. Spr. begrijpt niet, dat
dit niet gebeurd is.
De VOORZITTER antwoordt, dat als de
heer v. d. Meide dat niet begrijpt, hij toch
niet ernstig heeft nagedacht toen het besluit
genomen is. Men staat nu voor een nieuwe
toestand en wanneer er krachtiger middelen
moeten worden toegepast, zal de Raad een
nieuw besluit moeten nemen.
Na breede discussie wordt ten slotte be
sloten met algemeene stemmen om de menschen
nog drie maanden tijd te geven, binnen welke
termijn de hokken moeten opgeruimd worden.
Wethouder VROEGINDEWEIJ (Herv.) zegt
dat het een moeilijke kwestie is. Verscheidene
van die menschen zijn al bij den burgemeester
geweest, maar de burgemeester heeft geen an
dere plaats voor hen.
Wethouder ZAAIER (gemeentebelang) zegt
dat de Raad gemakkelijk decriteeren kan, maar
de uitvoering is niet zoo gemakkelijk. En als
nu de zaak opgeruimd wordt en de menschen
aan het Zandpad terecht komen, moet de Raad
later weer niet, zooals al meer gebeurd is, ach
en wee roepen, omdat die menschen zoo hard
vochtig behandeld worden.
De heer VAN DER MEIDE vraagt: is dat
al meer gebeurd
Wethouder ZAAIER antwoordt: ja zeker.
Verschillende gevallen zouden te noemen zijn.
Spr. wijst op het geval met het nazien van de
gemeenterekening. De persoon in kwestie wist
later een lid van den Raad tegen het besluit
op te zetten. En dat gebeurt meer.
De VOORZITTER vindt het beter hier maar
niet verder meer over te praten. Anders zou
er misschien zooveel aan het licht komen, dat
men hier vanavond laat nog zit.
Over het verzoek van den heer J. M. van
Paaqschen om een perceel grond, gelegen achter
de woning van den heer S. v. d. Plaat, wordt
nog geen besluit genomen.
Aan de orde is het aangehouden verzoek
van den heer C. Boeter om een perceel grond
voor woningbouw naast het huis van Dr. P.
Knöps. Thans verzoekt ook zuster Verburg
dien grond te mogen hebben. B. en W. stellen
voor dit perceel haar te geven.
De heer STRUIJK zegt, dat het er veel op
lijkt, dat B. en W. een voorliefde hebben voor
zuster Verburg. Het schijnt, dat ze inlichtingen
