USED
DEN
f 135.-
Antirevolutionair
Orgaan
voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
lil
si
m
ai
81
1
i
I
li
"ER
IERDAM
erbuizen
luuiZADEn enz.
- R'dam
IN HOC SIGNO VINCES
No. 3347
WOENSDAG 20 JULI 1927
42STE JAARGANG
lil 60 RUITERS
ilperoord
Uit de Pers.
NI VA TANDPASTA
pi
f Iff
1
li
itr
fel
if
li
■fall
ik
II
II
;:;iH
lantscti Fabricaat)
ml Wier
id goede en
lare soorten Hfel
juiste adres
isnummer
idbouwers!
Middelharnis
|E MEUBILEERINO
ruime keuze alles
fw woning wenscht.
DNIE-enGESCHIL-
1BELEN. BEDDEN
ATRASSEN. KAR-
10LEUMS, enz.
es op het eiland.
'cfd aanbevelend.
W. BOEKHOVEN ZONEN
Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiëo en verdere Administratie, franco toe te «enden aan de Uitgevers
Revolutionaire onlusten te
Weenen.
kgesotideti Stukken.
VOORKOMT TANDBEDERF
en poetst 's-morgens en 's-avond^met
75 ct&.pcr Vttube, Z5d>p. 'A tube.
11 i-
■fl
ai
ill
i
nhouweMj
175 - R'dam
EF. 1005 en 194g I
"RA AT244
ÏNWEG66
iverkoop
.O
*aat244 en
lenweg 66
te leveren geschilde
alle Stations
lef. 1062
I
«Ml.?
Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post f 1.— bfl vooruitbetaling.
BUITENLAND bij vooruitbetaling f 8.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS
SOMMELSDIJK
Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2
ADVERTENTIËN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.- per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan.
Advertentlën worden Ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur.
De brochure.Blokhuls.
Bij de beoordeeling van de brochure-Blokhuis
over de toestanden aan de R. H. B. S. te
Middelharnis, hebben wij er op gewezen, dat
deze brochure vooral hierom van belang geacht
moet worden, omdat zij duidelijk doet uitkomen
de zwakke rechtspositie der leeraren bij het
Middelbaar Onderwijs.
Het geval-Kappetein heeft aangetoond, dat
een leeraar tegenover een directeur en een
inspecteur uiterst zwak staat en 't zelfs mogelijk
is, dat een leeraar op een „geheim dossier
ontslagen wordt.
In het „Weekblad voor het Gymnasiaal- en
Middelbaar Onderwijs" kwam dezer dagen een
verslag voor van een vergadering der Utrecht
sche Leerarenvereeniging, waaruit blijkt, dat de
rechtspositie der leeraren op deze vergadering
een punt van bespreking heeft uitgemaakt en
wel naar aanleiding der bovengenoemde bro
chure.
Wij nemen het volgende er uit over
De leden vergadering van de Utrechtsche
Leerarenvereeniging op 22 Juni j.l. besloot
van dat gedeelte van de bespreking, dat van
algemeen belang werd geacht, een kort verslag
in 't Weekblad te publiceeren.
De Rechtspositie.
De Voorzitter (de heer Braak) zegt o.a. het
volgende
„Een gebeurtenis als het ontslag van colle
ga Kappeteijn te Middelharnis doet de hulpe
loosheid van onze positie wel zeer schril uit
komen. Nu L de toestand in een gemeente
niet zoo gevaarlijk als bij het rijk, maar toch
lijkt het het bestuur, dat het kwaad der wille
keurige behandeling van een plichtsgetrouw
ambtenaar, de geheime rapporten en de ver-
öordeeling zonder dat de betrokkene is ge
hoord, met kracht moeten worden tegenge
gaan. En waar ieder ander middel tot verweer
had gefaald lijkt het ons een buitengewone
verdienste van de Commissie van Toezicht
te Middelharnis, dat zij voor deze collega on
vervaard in de bres is gesprongen en toen die
activiteit op den hierarchieken weg smoorde
de zaak wereldkundig heeft gemaakt. Hoe bui
tengewoon zwak de autoriteiten tegenover
Kappetein en tegenover de Commissie van
Toezicht staan, blijkt wel hieruit, dat waar de
Commissie van Toezicht niet schroomt om
Zijne Excellentie, den Inspecteur, en den Di
recteur zwaar te beschuldigen zóó dat zelfs
een aanklacht wegens laster of beleediging
had kunnen worden verwacht, Z. Exc. door
't H. B. der A.V.M.O. ernaar gevraagd, zelfs
geen termen aanwezig achtte om naar de fei
ten een onderzoek in te stellen.
De publicatie van de brochure „De R.H.B.
S. te Middelharnis in 't schooljaar 1925—'26"
wordt door het bestuur geacht te zijn in 't be
lang van den geheelen leerarenstand. Wij zijn
daarvoor aan de Commissie van Toezicht te
Middelharnis tot dank verplicht".
De vergadering draagt het bestuur op aan
de Commissie van Toezicht de hulde en dank
van de Utrechtsche Leerarenvereeniging over
te brengen voor haar moedige daad.
Uit het feit dat deze vergadering met alge-
meene stemmen besloot het bestuur deze op
dracht te geven kan worden geconcludeerd dat
de brochure-Blokhuis inderdaad de vinger op een
wondeplek gelegd heeft.
De Vrije Westfries driestart:
Zoo bedoeld?
Na een staat van dienst van elf jaar is de
heet H. de Wilde afgetreden als lid van Ge»
deputeerde Staten van Zuid»Holland.
De Wilde gaat rusten na harden, maar zeer
gezegenden arbeid, en van alle zijden spreekt
men woorden van lof voor hetgeen deze
Anti.Revolutionair voor zijn gewest heeft ge»
daan.
Vrijwiliig gaat de Wilde heen. Zijn leeftijd
noopt tot rusten. Maar er is toch iets tragisch
in zijn aftreden, nu zijn plaats wordt inge»
nomen door een vertegenwoordiger van den
Vrijheidsbond.
Hier zien we 't droeve resultaat van de
■verbrokkeling die zich in de laatste jaren
■onder de protestantsche christenen openbaart,
en die vooral in Zuid.Holland, tot heden ons
krachtigste bolwerk, sterk aan den dag trad.
De Staatkundig Gereformeerden hebben het
verlies van dezen zetel veroorzaakt. Hij zou
behouden zijn als zij zich niet tot hoofddoel
hadden gesteld de rechtsche coalitie te breken..
En nn is dit het opvallende van hun re»
sultaat, dat de Anti»Revolutiouairen, die in
hun oogen toch nog zoo kwaad niet zijn,
een zetel verloren, terwijl hun aartsvijanden
de Roomschen hun beide zetels hielden, en
90k de Sociaal democraat in het Zuid.HoL
landsche College van Gedeputeerde Staten
wederkeert.
Voor de zooveelste keer is gebleken, dat
de actie der Staatkundig.Gereformeerden ver»
zwakt den invloed der Anti.Revolutionaire
partij, waaruit zij zijn voortgekomen en die
hun nog immer het naast staat, terwijl zij
relatief versterkt de kracht der Roomschen
en der Sociaal»Democraten.
De vraag mag gesteld of de Staatkundig»
Gereformeerden dit resultaat van hun optie»
den voorzien hebben.
En vooral of deze uitslag klopt met de ver»
wachtinten en de begeerten van eenvoudig^,
Staatkundig.Gereformeerde kiezers, die wij
gaarne onze broeders blijven noemen.
DE AANLEIDING TOT DE ONLUSTEN.
De Maasbode schrijft
Weenen in oproer
De berichten zijn ontstellend. 40 dooden, 200
gewonden, het paleis van justitie in brand ge
stoken, de gebouwen van twee bladen vernield.
Treinen aangevallen. De verbindingen met de
buitenwereld verbroken.
En nog steeds duurt de strijd voort, vallen dus
nieuwe slachtoffers, zal nog meer schade aange
richt worden.
Een volk in opstand
Met een enkel woord hebben wij de naaste
aanleiding tot deze ontketening der volksharts
tochten reeds aangestipt. Den 30sten Januari j.l.
werden tijdens een socialistische betooging te
Schattendorf in Burgenland uit een herberg door
rechts-radicale frontstrijders schoten op de so
cialisten gelost, waarbij, helaas twee dooden
vielen en zeven, personen werden gewond.
Tijdens het proces dat dezer dagen werd ge
voerd, gaven de beschuldigden aan, dat zij uit
noodweer gehandeld heben. Er waren nl. ook
door de socialisten schoten gelost, doch in het
roode kamp hadden geen arrestaties plaats ge
had. Ook waren vlak voor de schietpartij front
strijders door roode schützbundlers aangevallen
en mishandeld.
Het proces, dat tenslotte met de vrijspraak
der aangeklaagden eindigde is voor het socia
listisch orgaan te Weenen, de „Arbeiterzeitung"
een prachtige gelegenheid geweest om het volk
tegen de klassejustitie op te hitsen.
Tijdens het getuigenverhoor liep een film, ont
rolde zich een beeld van het socialistisch drijven,
dat alles, wat tijdens den bloedigen Zondag te
Schattendorf zich afspeelde, scheen te verklaren.
Van den eersten dag van het proces af bleek
dat de positie der socialisten allesbehalve guns
tig stond.
Het eenige wat de „Arb. Ztg." toen wist te
doen was jury en rechtbank in miscrediet te bren
gen, met beschuldigingen als deze „dat de jury
zich niet schaamde tijdens de openbare behan
deling der zaak in tegenwoordigheid der rechters
openlijk te toonen, dat zij de dooden haatte en
zich over den moord verheugde."
Aldus werd het volk dagenlang opgehitst en
op het oogenblik der vrijspraak ontstonden
voor het rechtsgebouw reeds relletjes, welke
het ernstigste deden vreezen.
De socialistische „Arbeiter Ztg." had geesten
ontketend doch kon deze niet meer bezweren.
Zij had wind gezaaid en oogst nu een orkaan,
welke de ramp over Weenen enOostenrijk ge
bracht heeft.
Het socialisme heeft de hartstochten doen
oplaaien, en nu het volk in beweging is gekomen
hebben de communisten de leiding genomen. De
leiders hebben de controle over hun menschen
verlorennoch de socialistische burgemeester
van Weenen Carl Seits, noch de president der
republikeinsche garde, de voormalige minister
van oorlog Julius Deutsch vonden bij hun vol
gelingen gehcor, toen zij het volk bezwoeren het
prachtige paleis van justitie voor algeheele ver
nieling te behoeden. Men wierp steenen naar
den burgemeesttr, en deze moest zich door de
vlucht in veiligheid brengen.
De communisten hebben bij de verwoestings
orgie de leiding gehadmaar de verantwoorde
lijken voor het droevig gebeuren zijn niet zij,
die geheel in de lijn van hun woorden en be
ginselen slechts willen vernietigen, maar degenen
die door hun gestook de blinde volkswoede
ontketend hebben.
De directe aanleiding tot de revolutionaire
onlusten te Weenen was de vrijspraak in het
Schattendorf-proces de diepere oorzaak is de
hetz-campagne, welke de „Arbeiter Ztg." sinds
jaren tegen de instellingen van Oostenrijk heeft
gevoerd, en welke de laatste dagen wel een
hoogtepunt bereikte.
Het is goed, voor de zaken vertroebeld wor
den, deze verantwoordelijkheid vast te stellen.
In Janari zijn bij een botsing tusschen arbei
ders en frontstrijders te Schattendorf in het
Burgenland een arbeider en een jongetje van
acht neergeschoten en vier arbeiders en een
jongetje van zes jaar gewond.
Donderdagavond om half tien is uitspraak
gedaan in het proces, dat hierover ontstaan
was. De drie voornaamste beklaagden werden
vrijgesproken. Voor de rechtbank was een groote
menigte, meest jongelieden, samengestroomd, die
het vonnis al naar gezindheid met kreten van
hoon of gejubel ontvingen. De politie had geen
moeite om de menigte te verspreiden.
Tegen Vrijdagochtend echter hadden de socia
listen op de Ringstrasse, voor de universiteit,
voor het paleis van justitie en voor het parle
mentsgebouw betoogingen uitgeschreven, waar
aan velen deelnamen. De bereden politie moest
Dooi30'60,Tube 80ct.8ijApoth.en Droqisten.
herhaaldelijk tot charges overgaan, waarbij aan
beide kanten gewonden vielen.
De politie hield verscheidene betoogers aan
In de wandelgangen van het parlementsgebouw
en voor de clubgebouwen van de groot-Duit-
schers en de socialisten werden eerste hulp
posten opgericht, waar aanvankelijk 27 gewon
den binnengedragen werden, onder wie vier
wachtmeesters.
Het gerechtsgebouw in brand gestoken.
De heftigste betooging vond plaats voor het
paleis van justitie en bij het parlementsgebouw.
De betoogers sloegen de ruiten van het gerechts
gebouw in en slaagden er ten slotte in de deu
ren open te rammeien en het gebouw binnen te
dringen. Eenmaal binnen, wierpen zij de dos
siers met handen vol op straat en staken ze in
brand. De politie slaagde er niet in, het ge
bouw te bevrijden.
Weldra sloegen de vlammen ook uit de kel
ders op een van de hoeken van het gebouw.
De brandweer trachtte met groote moeite zich
toegang te banen. Ook aan een anderen hoek
sloegen de vlammen uit.
De menigte verkeerde in een toestand van
onbeschrijfelijke opwinding en de tooneelen, die
zich afspeelden rondom de brandende overblijf
selen van het geheel verwoeste paleis van Jus
titie, waar allen, oo tal van vrouwen, onder
het zingen van revolutionaire liederen wilde
rondedansen maakten, herinnerden aan de dagen
van de Fransche revolutie en de verwoesting
van de Bastille.
De leiders hadden de controle over hun men
schen verloren en toen de socialistische burge
meester van Weenen, Carl Seitz, en de presi
dent van de Republikeinsche Garde, de voor
malige minister van oorlog Julius Deutsch, het
volk bezwoeren de brandweer te laten passeeren
opdat het schoone in Renaissance-stijl opge
trokken gebouw zou kunnen worden behouden,
werd dit geweigerdzelfs werden steenen ge
worpen naar Seitz, die gedwongen was zicch
in veiligheid te brengen.
Vrijdagavond half zeven verklaarde de chef
der vrijwillige reddingsmaatschappij, dat volgens
de tot óp dat oogenblik binnengekomen be
richten het aantal slachtoffers 40 dooden en
omstreeks 200 gewonden bedroeg. Naar het
hoofdcommissariaat van politie meldt, zijn de
helft der slachtoffers politiebeambten.
Intujsschen brandde het paleis van Justitie
geheel af. Om halfzes was de groote koepel
reeds uitgebrand. Ondanks het groote aantal
aanwezige spuiten vermocht de brandweer tegen
de vuurzee, die door geweldige papiermassa's
werd gevormd, niets aan te vangen. Om half
zeven had de brand zijn hoogtepunt bereikt
en was het geheele reusachtige gebouw één
enkele vlammenzee, waaruit 20 meter hooge
vurige en dikke rookwolken naar boven sloegen.
De bij den bondskanselier, mgr. Seipel, op
den Ballplatz (het gebouw van het ministerie
van Buitenlandsche Zaken) verzamelde buiten-
landsche gezanten aanschouwden daar dit gru
welijk fantastisch schouwspel, terwijl ook het
geluid der telkens opnieuw weerklinkende scho
ten tot hen doordrong.
Een schietpartij voor het parlement.
Hier en daar hebben de betoogers getracht
barricaden op te werpen. Toen de politie hen
trachtte te verdrijven, wierpen zij haar met
stukken hout. Tusschen het gerechtsgebouw en
het parlement geraakte de politie zoo in de
knel, dat zij het noodig achtte ter waarschuwing
in de lucht te schieten. Dit salvo werd uit de
menigte beantwoord met schoten op het parle
ment, die echter niemand raakten en slechts
enkele vensterruiten vernielden.
Het parlement heeft zijn werk gestaakt. De
verschillende commissies, die bijeen waren, zijn
tot Dinsdag verdaagd. Men gelooft echter, dat
het onmogelijk zal zijn voorloopig de werk
zaamheden van het parlement voort te zetten.
De betoogingen nemen een revolutionair
karakter aan.
Naar uit Weenen wordt gemeld, namen de
betoogingen een revolutionair karakter aan. De
tram rijdt niet meer en alle fabriesarbeiders
staken en trekken door de straten van de bin
nen stad, waar de winkels dichtgespijkerd zijn.
Verschillende politieposten zijn door de me
nigte bestormd en de meubels en unifkrmen van
de agenten vernield. Van het gerechtsgebouw
is het dak verbrand en moeten alle akten door
den brand vernield zijn.
De redactiebureaur van de officieuse chris-
telijk-sociale Reichspost, de groot-Duitsche
Neueste Nachrichten en de anti-semitische Ta-
geszeitung zijn eveneens bestormd en bescha
digd. De radicale communistische strooming
schijnt de overhand te bekomen. De republi
keinsche burgerwacht tracht de orde te herstel
len, doch de pogingen van de socialistische
leiders om de menigte tot kalmte te brengen,
blijven voorloopig vruchteloos.
Men eischt op stormachtige wijze 't aftreden
van de regeering. De ministerraad kwam Vrij
dagmiddag kwart over drie bijeen.
De vakvereenigingen hebben de algemeene
staking afgekondigd. De bladen zijn door het
staken van het zetters-en drukkerspersoneel niet
verschenen.
In de hotels is een paniek uitgebroken. De
vreemdelingen vertrekken in alle haast, daar zij
vreezen, dat het spoorwegverkeer gestaakt zal
worden.
De stad geïsoleerd.
Naar uit Boedapest geseind wordt, werden
om zeven uur de telefonische verbindingen met
Weenen midden in de gesprekken verbroken en
hoewel later herhaaldelijk naar Weenen werd
gebeld, heeft de telefooncentrale te Boedapest
geen antwoord meer gekregen.
Uit Praag wordt gemeld dat de telefonische
verbinddingen met Weenen om acht uur Vrij
dagavond werden verbroken
De telegrafische en telefonische verbindingen
tusschen Berlijn en Weenen werden Vrijdag
avond om 8.15 verbroken.
Ook het spoorwegverkeer op de Zuid- en
Westlijnen is onderbroken en het tramverkeer
is stopgezet.
De Copie van Ingezonden stukken die niet ge»
plaatst zijn wordt niet teruggegeven. Buiten
verantwoordelijkheid van Redactie en Uitgevers
De anonieme brief te Ouddorp.
Het bericht uit Ouddorp dat te Zierikzee
geen kermis werd gehouden en dat dus de
ouders hun kinderen onder leiding van den
heer Schoppenhauer gerust konden meegeven,
dient verduidelijkt te worden. Op Zondag
10 Juli werd in de Herv. Kerk na den dienst
het volgende ongeteekend schrijven voorge»
lezen door Ds. Bax van O. Tonge, een on«
geteekeed schrijven door Ds Bax ontvangen,
die er den kerkeraad mede in kennis heeft
gesteld en hem de opdracht gaf het in de
gemeente voor te lezen.
Waarde Dominee,
«Daar de heer Schoppenhauer van plan is
«om met de kinderen van de Zondagsschool
«een reisje te maken en wel naar Zierikzee
«waar het dan kermis is, zou u die ouders
«van die kinderen Zondag aanstaande niet
»aan willen spreken. Dat ze toch bedenken
«mochten waar ze hun kinderen aan over
»geven. Ik voor mij vindt het treurig om in
«dezen tijd nog vermaak te zoeken, zou het
»niet beter wezen dat hij de kinderen op de
«toekomst wees en met hen neer te vallen en
«den Heere om behoudenis hunner zielen te
«smeeken. Och Dominee, ik wensch dat u ze
«zult aanspreken en waarschuwen. Maar u
«weet dat beter als ik wat of goed is. Maar
«ik vindt het treurig van een voorganger om
«zoo iets te doen.
«De hartelijke groeten van
een lid der gemeente uit Ouddorpv.
Déze anonieme brief, hoe vroom ook in
elkander gezet, is een valsch, sluw bedrog I
Want niet op 14 Juli doch eerst op 5 Sep»
tember is het te Zierikzee kermis!
Deze ongeteekende brief is uit haat tegen
de Kerk van Ds. Schoppenhauer geboren 1
En de Kerkeraad der Herv. Kerk heeft het
geloofd en laten afkondigen.
De heer Scbonpenhauer is Zondagmiddag
vóór den middagdienst naar den voorganger,
die des middags zou voor gaan, gegaan, en
heeft dezen verzocht om den leugen op den
zelfden dag te weerspreken.
De Kerkeraad heeft het geweigerd 1
Staat deze nu niet mede schuldig aan deze
grove leugen
Is het niet de plicht van iederen Kerkeraad
om als hij ontdekt verkeerd gehandeld te
hebben, terug te keeren op den ingeslagen
weg
Of, hoe denkt deze Kerkeraad over Cath.
Vraag 112?
Hoe diep goddeloos is dit anonieme schrij»
ven en wat te denken van een Kerkeraad die
er zijn sanctie aan verleent?
Met dank voor de plaatsing.
M.
ZEEUWSCHE STEMMEN.
Waarom zouden wij niet eens een parallel
trekken tusschen Goes en de zusterstad Zierik
zee Men kan, bij alle verschil in aanzien en
karakter, kwalijk ontkennen, dat er menig punt
van vergelijking is. Als een vrijmoedige flap-uit
geef ik mijn indrukken en dan laat ik ditmaal
in 't midden de beteekenis der zuster-stedekens
als centra van handel en verkeer, terwijl het
ook niet mijn intentie is aan de hand van stem
busstatistieken m'n, politieke conclusies neer te
pennen.
We zullen ze bezien met het oog van den
droomenden toerist, maar die zijn oogen niet
in z'n zak heeft en die zich ingeval van tegen
spraak nimmer zou aanleunen de bewering, dat
hij geslapen heeft.
Men behoeft niet ver buiten de Ganzenstad
te gaan om in den gezichtskring van de beide
monumenten der oudheid te komen.
't Is alsof beide steden als om strijd reikhalzen
naar een nieuw huwelijk met het groote Water
vlak, waaraan zij haar glorierijke herinnering
danken. Maar de bescheiden havenslootjes ver
mogen niet aan die hunkering een eind te
maken, 't Is een niet te bevredigen verlangen
en zoo leven we voort, terend op den ouden
roem als kustplaatsen vol handel en vertier.
Zierikzee heeft altijd nog iets van den ouden
glans weten te bewaren en de bruine zeilen der
ettelijke visscherschepen op het open water
en de wapperende wimpels blijven de stad
tooien met de kenteekenen van de stad aan de
zee.
Goes ligt daar ergens, ver achter dat schut-
sluisje, waar een spichtig spitsje zich boven 't
geboomte verheft, Zierikzee ligt vlak aan open
water en haar oude, reuzetoren is de „wachter
van de Oosterschelde". Of zooals Ritter het fijn
en geestig zegt„H ijis het vaste punt, waaraan
de zeezieke zijn blikken vastklampt als hij zijn
moed voelt wegglijden op de deinende baren,
hij is het oerbeeld, waaraan de varieerende
perspectieven worden getoetst".
Maar ook als ge het vriendelijke stadje bin
nentreedt, ontgaat u nimmer de bekoring van
het deftige, dat de poorten en de ode gevels
der patriciersbebuizing er aan verleenen.
Goes is de bedrijvige stad, welke zich reeds
lang geleden heeft weten te bevrijden van de
kluisters welke de wallen en poorten haar aan
gelegd hadden. Zij moet de nieuwe bouwplannen
nummeren en als men niet oppast, raakt men
den tel kwijt. Ze is als een uitbarstende knop
en het is goed haar bloei te zien, vooral voor
den Goesenaar, wiens trots de voorspoed van
de Ganzenstad is.
Zierikzee echter wil haar monumentale poor
ten niet missen. Ze staan niemand in den weg
en ze zijn niet te nauw. Zij worden trouw ge
waardeerd als de kenteekenen van haar hoog
waardigheid, als bewaarster van de oude his-
torie. Van verre is het of al die oude bouw
werken zijn samengegroeid met de natuur en
dichtbij spreken zij de duidelijke taal van voor
bije eeuwen. Ge ziet niet meer de onaanzienlijke
huisjes met de bouwvallige daken, ge hebt
slechts oog voor de mooie lijnen der Noord- en
Zuidhavenpoortgebouwen en de fraaie Nobel-
poort.
We staan aan den voet van den Sint Lie-
vens-Monpter, die nog de herinnering bewaart
aan de gelijknamige kerk, welke in 1832, door
onvoorzichtigheid van een loodgieter, naar de
geschiedenis verhaalt, in vlammen opging. Het
nieuwe kerkgebouw, dat op eenigen afstand
van den toren verrees, is slechts een schaduw
van de vergane schoonheid en 't valt Goes dan
ook licht in dit geval met haar mooie Maria
Magdalena-kathedraal de kroon te spannen.
Maar de toren, de robuste wachter van de
Oosterschelde en Schouwen-Duiveland beide,
mag er weer wezen. En het is met vrees in
het hart en met gekrenkte trots, dat de Zierik-
zeeënaren hooren van de plannen om dien trou
wen wachter de bijbetrekking op te dragen van
waterleverancier, of liever 'n soort makelaar
schap in aqua distillata, want, zeggen de hyper-
practische y prozaïsche menschen van de 20ste
eeuw, 't wordt tijd, dat hij eens wat gaat ver
dienen.
S fi1
«i
ill
i
J
1
èbfjfl
■m
ail!
ïr-ïfy
'i1
1
j
